Zwangerschap en geboorte deel 1272

Ik werd ook gewoon iedere keer de weegschaal opgestuurd Coco. Standaard controle hier in het zkh.
*weer wegsluipt

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 08:58 schreef nummer_zoveel het volgende:
En jij denkt dat vrouwen het vroeger alleen deden of dat ze dat in Afrika ook doen?
Denk zelf dat dat zelden het geval is eigenlijk en dat ze alsnog veel hulp kregen van andere vrouwen in een stam.

Er is niets mis met hulp toch dat zegt toch ook niemand.
Ik denk wel dat het een goed iets kan zijn om iets meer bij de basis te blijven.
Op de hoogte te zijn van wat je lichaam zelf kan en wat pijnstilling doet.

Veel vrouwen werken de weeën heel erg tegen en als je als vrouw graag op een bepaalde manier erin wil gaan en wil ontspannen kan het de bevalling echt heel erg goed doen.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:11 schreef Twinkle20 het volgende:
Mignonne ik vind je verhaal over de ruggeprik wel even een eyeopener want ik was me bij lange na niet bewust van al die interventies, behalve dan van de bloeddrukverlaging en uitblijven van weeeen.

sowieso ging ik er de eerste keer heel onbevangen in want wist ik veel. Pas na zo'n eerste bevalling werd ik me bewust van hoe bewerkelijk zoiets is/kan zijn met allerlei complicaties.

Dat is ook de reden waarom sommige mensen hier af en toe eens roepen dat je ook al ga je er vanuit dat je het niet nodig hebt en het zonder gaat doen je toch moet inlezen.
Veel mensen gaan heel nuchter de bevalling in en dat is deels heel logisch maar met op sommige vlakken wat meer weten kan je een hele nare nasleep voorkomen of een ontevreden gevoel over je beval voorkomen.

Ik ben alleen aan het begin gewogen dat was 60 kg ik denk dat ze zich kapot schrikken als ze mij nu weer wegen

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:14 schreef Cocotrimonium het volgende:

Enig idee of het dan standaard protocol is in t ziekenhuis vanwege de medische indicatie? Ook al heeft die indicatie niks met gewicht te maken? Mij wegen ze ook iedere keer.

Ja, is standaard.
Ik kreeg, bij mijn laatste zwangerschap, een medische indicatie na 30 weken ivm voorliggende placenta. Ik ben eerder in die zwangerschap nooit gewogen, wist ook geen begin gewicht (want ik weeg mezelf nooit) maar sinds die dag moest ik steeds op de weegschaal.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 08:55 schreef mignonne het volgende:

[..]



Weer eentje die voor die nobelprijs gaat voor de anesthesisten?

Ik ben er zo eentje die dat (hier) geroepen heeft.

Weet je, ik heb van tevoren ook geroepen dat ik zonder pijnstilling wilde proberen te bevallen. En mij is het niet gelukt. Vanaf het moment dat ze mijn vliezen hebben gebroken kwam ik in een weeënstorm terecht die urenlang duurde. De laatste periode vóór de prik bijna allemaal zonder pauze tussendoor. Ik had vanwege de pijn serieuze gedachten om uit het raam te springen (als dat kon ) en mijn kind boeide me geen seconde meer, die mochten ze van me afpakken. Bij mij was er overigens geen belemmering in de vorm van paniek o.i.d. Ik was heel erg rustig. Toen de ruggenprik ging werken kon ik wel janken van geluk en dacht ik aan die nobelprijs voor de uitvinder ervan. Lage bloeddruk was wel het gevolg van die prik idd.

Ik weet dat ik me niet hoef te verantwoorden voor mijn keuze van dat moment voor verdoving, maar toch voel ik keer op keer de behoefte. Door opmerkingen van tantes, oudtantes of sommigen hier.

Ja, dat het standaard is, dat had ik wel door. Maar waarom? Omdat ze dat dus echt goed in de gaten houden (ivm de medische indicatie) of ook meer uit gewoonte (zoals de vk's lijken te doen)?

N.a.v. lily's opmerking zou je dat eerste verwachten (moet het toch eens navragen, ben nu nieuwsgierig ).

Ik heb bij de vorige zwangerschap nooit op de weegschaal hoeven staan? Was toen de eerste 16 w bij vk en daarna in UMC.

Nu al twee controles gehad in UMC en vanaf het begin daar maar ook niet hoeven wegen?

O en anders ik wel Spees .

Ik zei nog tegen de anesthesist: als ik je mocht kussen dan deed ik het!

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 08:55 schreef mignonne het volgende:

[..]

Aan de andere kant, ik krijg ook wel eens een beetje jeuk van te rooskleurige beelden. Ik wil mensen ook heel graag positief hun bevalling in laten gaan maar wel goed voorgelicht en voorbereid; de lokale yogajuf hier die verkondigt dat vrouwen in Afrika immers ook probleemloos baren en dat wij er dus voor gemaakt zijn, dat al die medische poespas onzin is; die raad ik toch aan eens te gaan kijken in 'probleemloos' barend Afrika.

Die vergelijking met Afrikaanse vrouwen is wat scheef ja Maar na mijn (bijzonder voorspoedige bevalling) heeft mijn verloskundige mij gevraagd om mijn verhaal ook te delen zodat mensen ook horen dat het ook "zo" kan. Zij merkte op dat vooral de horrorverhalen gedeeld worden en veel vrouwen hierdoor angstig de bevalling in gaan

Deze keer ben ik trouwens wel iets zenuwachtiger voor de bevalling. Ik ben bang dat het na de vorige keer alleen maar tegen kan vallen. En ik ben bang dat ik dit keer het ziekenhuis niet haal

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:37 schreef Twinkle20 het volgende:
O en anders ik wel Spees .

Ik zei nog tegen de anesthesist: als ik je mocht kussen dan deed ik het!

Ik weet vooral nog dat ik vooraf de ruggenprik echt een doodeng idee vond. De pijn moest wel heel erg worden wilde ik voor een ruggenprik gaan! Nou, uiteindelijk heb ik m twee keer laten zetten en vond het geen moment eng

En ik heb de anesthesist niet gekust, maar wel met mijn blote tetten om de nek gehangen van de gyn in opleiding _{(dat moest. misschien niet met blote tetten, maar mijn door het ziekenhuis gesponsorde jurk zakte af)}

Zo stom, de bevalling duurde al heel lang toen, ik was enorm suf, maar dáár was ik me wel bewust van. Het boeide me ook niks verder, maar ik realiseerde me wel heel goed hoe ik 'm om z'n nek hing. _{En terwijl ik zo hing, dacht ik bij mezelf "Ik ken jou ergens van! Maar waar ken ik jou van? Van het uitgaan van vroeger? Zal ik dat vragen? Nee! Dat kun je niet maken! Je hangt bevallend met blote tetten om zn nek heen, dat gaat te ver!}

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:37 schreef Twinkle20 het volgende:
O en anders ik wel Spees .

Ik zei nog tegen de anesthesist: als ik je mocht kussen dan deed ik het!

zulke dingen zullen ze wel veel horen

En ik snap het wel hoor! Dat een ruggenprik niet zaligmakend is wanneer je er objectief naar kijkt. Dat er vervelende complicaties op kunnen treden _{(mijn bloeddruk werd 80 over 55)} En dat je weet dat het ook zonder moet kunnen. Maar als zoiets je uit (in mijn geval) pure wanhoop haalt, vertel ik dat er wel bij bij mijn bevallingsverhaal. Op dat moment vond ik het wél zaligmakend.

Coco, die laatste zin

Oh maar lieve Spees, het was niet als kritiek op een ruggenprik bedoelt he! Ik beveel hem ook regelmatig aan bij vrouwen die veel pijn hebben of waarvan ik denk dat ze er baat bij zouden hebben.
Een ruggenprik is alleen wel een mooi instrument om het hele interventie-op-interventie verhaal duidelijk te maken. Ik had ook kunnen vertellen over het uit gewoonte breken van de vliezen maar dat vraagt wat meer uitleg en zegt een hoop wellicht weer wat minder

Ik denk overigens ook nooit minder (of meer) over iemnad die het met/zonder pijnstilling heeft gedaan. Ook niet over dames die een keizersnede hebben gehad, of die nou geplanned is of secundair. Je hebt een kind gekregen, dáár gaat het om. De manier waarop is voor iedereen anders en daar is geen goed of slecht in imho.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:34 schreef Spees_Eend het volgende:

[..]

Ik ben er zo eentje die dat (hier) geroepen heeft.

Weet je, ik heb van tevoren ook geroepen dat ik zonder pijnstilling wilde proberen te bevallen. En mij is het niet gelukt. Vanaf het moment dat ze mijn vliezen hebben gebroken kwam ik in een weeënstorm terecht die urenlang duurde. De laatste periode vóór de prik bijna allemaal zonder pauze tussendoor. Ik had vanwege de pijn serieuze gedachten om uit het raam te springen (als dat kon ) en mijn kind boeide me geen seconde meer, die mochten ze van me afpakken. Bij mij was er overigens geen belemmering in de vorm van paniek o.i.d. Ik was heel erg rustig. Toen de ruggenprik ging werken kon ik wel janken van geluk en dacht ik aan die nobelprijs voor de uitvinder ervan. Lage bloeddruk was wel het gevolg van die prik idd.

Ik weet dat ik me niet hoef te verantwoorden voor mijn keuze van dat moment voor verdoving, maar toch voel ik keer op keer de behoefte. Door opmerkingen van tantes, oudtantes of sommigen hier.

Ik heb ook echt zitten kijken of uit het raam springen een optie was, ik dacht echt dat ik gek werd. En was blijkbaar voor de buitenwereld nog best kalm volgens vriend. Ik wilde van tevoren ook echt geen pijnstilling en heb dit mijns inziens deze bevalling te lang volgehouden want ik heb nu echt heel, heel negatieve herinneringen aan iets wat denk ik ook mooi kan zijn. En nog steeds probeer ik me altijd nog te verdedigen als ik het vertel (als in, ja, ik heb maar 1,5 uur pijnstilling gehad van de 20, enzo).

Ik heb het wel als een belemmering ervaren dat ik vooraf alleen negatieve dingen over pijnstilling had gelezen in folders (of die vooral had onthouden) waardoor ik het uren heb uitgesteld, de negatieve bijwerkingen opsommend, terwijl het bij deze bevalling, bij mij, op dat moment echt de beste optie was. Ik denk zelfs dat die manuele placentaverwijdering misschien wel samenhangt met de uitputting, al is dat niet met kennis gestaafd.

En qua wegen, het is standaard in die zin dat het vaak gebeurd zonder al teveel achterliggende gedachten. Bij mij in het ziekenhuis gebeurd dat helemaal niet standaard bij iedere controle. Sommige keren wel, andere weer niet. Een beetje random En qua gewone praktijken, ik heb zowel in plaatsen stage gelopen waar het wel gebeurde als in praktijken waar het niet gebeurde. Het is dus ook niet iets wat regio-afhankelijk is want binnen dezelfde regio doet iedereen wat anders.
Er is geen reden om iemand te wegen. Tenzij inderdaad gewichtsafhankelijke medicatie zoals fraxiparine, dan ga je wel iedere keer wegen.

Verdere redenen die ik met enige regelmaat hoor van verloskundigen...

- Dat doen we nu eenmaal (met stip op 1... klinkt als: omdat ik het zeg )
- Omdat we in de gaten moeten houden dat mw niet teveel aankomt (want? wat ga je daarmee doen dan?) Vaak wordt er dan ongevraagd een voedingsadvies uitgegooid zonder dat er gevraagd wordt naar wat iemand eet op een dag enz enz.
- Omdat we wel zeker moeten zijn dat iemand genoeg aankomt. (forcefeeding dan maar?)
- Omdat ik wil weten of mw niet ineens heel veel vocht vast gaat houden en in een week 6 kg aankomt bijvoorbeeld. (Deze seems legit, Over het algemeen zie je dat ook aan mw zelf en zijn er bijkomende klachten. )
- nouja iemand die veel aankomt die stuur ik naar het ziekenhuis voor een test voor zwangerschapsdiabetes. (oh? en de diabeten die normaal aankomen?)
- ja euh? ja, goeie. ja waarom doen we dat eigenlijk (als zeldzame hekkensluiter )

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:51 schreef mignonne het volgende:
Oh maar lieve Spees, het was niet als kritiek op een ruggenprik bedoelt he! Ik beveel hem ook regelmatig aan bij vrouwen die veel pijn hebben of waarvan ik denk dat ze er baat bij zouden hebben.
Een ruggenprik is alleen wel een mooi instrument om het hele interventie-op-interventie verhaal duidelijk te maken. Ik had ook kunnen vertellen over het uit gewoonte breken van de vliezen maar dat vraagt wat meer uitleg en zegt een hoop wellicht weer wat minder

Ik denk overigens ook nooit minder (of meer) over iemnad die het met/zonder pijnstilling heeft gedaan. Ook niet over dames die een keizersnede hebben gehad, of die nou geplanned is of secundair. Je hebt een kind gekregen, dáár gaat het om. De manier waarop is voor iedereen anders en daar is geen goed of slecht in imho.

Oh ja zie je, ik ben veel te gevoelig over opmerkingen over pijnstilling Ik schiet dan in een soort verdedigingstand lijkt wel!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik las te selectief denk ik!

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:57 schreef Spees_Eend het volgende:
Oh ja zie je, ik ben veel te gevoelig over opmerkingen over pijnstilling Ik schiet dan in een soort verdedigingstand lijkt wel!

Juist over die breken van de vliezen
Breken van de vliezen is een interventie, hoe je het ook went of keert. De enige reden/motivatie die ik heb om vliezen te breken is wanneer een bevalling iets stagneert en je wilt dus juist die extra weeën hebben.

Jammer genoeg gebeurd dat, ook om uiteenlopende redenen, met name in het ziekenhuis over het algemeen ook standaard. Soms is er een klinisch verloskundige die dan nog zegt mwah we laten ze lekker staan die vliezen, maar meestal niet.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 11:02 schreef mignonne het volgende:

[..]



Juist over die breken van de vliezen
Breken van de vliezen is een interventie, hoe je het ook went of keert. De enige reden/motivatie die ik heb om vliezen te breken is wanneer een bevalling iets stagneert en je wilt dus juist die extra weeën hebben.

Overigens is er met een medische indicatie juist wel wat voor te zeggen, namelijk de foetale bewaking. En dan heb ik het dus niet over de indicatie 'fluxus in anamnese' natuurlijk.

Bij mijn moeder zijn drie keer de vliezen doorgeprikt bij wijze van inleiding en het heeft drie keer zn werk gedaan binnen een paar uur (zo van om 7 uur vliezen geprikt en om 12 uur weeën en om 2 uur een baby). Ik denk dat dat een van de enige dingen is die ik wel in een plan zou willen zetten, ipv meteen een inleiding met infuus e.d.

Maar wel goed om te lezen hoe het een leidt tot het ander. Ik hoop ook gewoon zo dat het me lukt om alleen bij de vk te bevallen in een rustige kamer. Ik kan me echt enorm goed voorstellen dat ik mezelf tegenhou als er telkens mensen in en uit lopen, zoals een vriendin me ook vertelde. Zij voelde ook echt de baby weer wat naar binnen gaan als er weer iemand de kamer in kwam

[ Bericht 0% gewijzigd door Dot. op 28-12-2013 11:31:34 ]

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 11:15 schreef WupWup het volgende:

[..]



Overigens is er met een medische indicatie juist wel wat voor te zeggen, namelijk de foetale bewaking. En dan heb ik het dus niet over de indicatie 'fluxus in anamnese' natuurlijk.

Ja daar heb je gelijk in, absoluut!
Redenen waarvoor het nodig is je kind te bewaken daarvoor breek je wel de vliezen

Het gaat mij idd vooral om de gevallen b/d, eigen wens indicaties enz enz. Maar ook de eerste lijns verloskundigen, je ziet toch wel best vaak dat vliezen gebroken worden zonder dat daar nu direct aanleiding voor is.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 11:23 schreef Dot. het volgende:
Bij mijn moeder zijn drie keer de vliezen doorgeprikt bij wijzen van inleiding en het heeft drie keer zn werk gedaan binnen een paar uur (zo van om 7 uur vliezen geprikt en om 12 uur weeën en om 2 uur een baby). Ik denk dat dat een van de enige dingen is die ik wel in een plan zou willen zetten, ipv meteen een inleiding met infuus e.d.

Maar wel goed om te lezen hoe het een leidt tot het ander. Ik hoop ook gewoon zo dat het me lukt om alleen bij de vk te bevallen in een rustige kamer. Ik kan me echt enorm goed voorstellen dat ik mezelf tegenhou als er telkens mensen in en uit lopen, zoals een vriendin me ook vertelde. Zij voelde ook echt de baby weer wat naar binnen gaan als er weer iemand de kamer in kwam

Je moet wel een aantal cm's ontsluiting hebben én je baarmoedermond moet 'gunstig' aanvoelen voordat ze je kunnen inleiden door middel van breken van de vliezen.
Meestal krijgt je lijf dan een of twee uur de tijd om de hormonen van die vliezen zn werk te laten doen, anders gaat er toch een infuus bij.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:34 schreef Spees_Eend het volgende:

[..]

Ik ben er zo eentje die dat (hier) geroepen heeft.

Weet je, ik heb van tevoren ook geroepen dat ik zonder pijnstilling wilde proberen te bevallen. En mij is het niet gelukt. Vanaf het moment dat ze mijn vliezen hebben gebroken kwam ik in een weeënstorm terecht die urenlang duurde. De laatste periode vóór de prik bijna allemaal zonder pauze tussendoor. Ik had vanwege de pijn serieuze gedachten om uit het raam te springen (als dat kon ) en mijn kind boeide me geen seconde meer, die mochten ze van me afpakken. Bij mij was er overigens geen belemmering in de vorm van paniek o.i.d. Ik was heel erg rustig. Toen de ruggenprik ging werken kon ik wel janken van geluk en dacht ik aan die nobelprijs voor de uitvinder ervan. Lage bloeddruk was wel het gevolg van die prik idd.

Ik weet dat ik me niet hoef te verantwoorden voor mijn keuze van dat moment voor verdoving, maar toch voel ik keer op keer de behoefte. Door opmerkingen van tantes, oudtantes of sommigen hier.

Ik heb geen pijnstilling gehad, op het moment dat ik begon te roepen dat ik gek werd van de pijn en de weeen zat ik op 9cm ontsluiting. Maar stel ik zat pas op een paar cm en dat zou nog uren duren... Kan me goed voorstellen dat ik dan ook pijnstilling had gedaan.
Je hoeft je niet te verantwoorden tegen niemand, je voelt zelf aan wanneer het te veel is denk ik.
Vroeger hadden ze die ingrepen allemaal niet, maar stierven ook veel meer vrouwen door uitputting tijdens de bevalling.

Hier starten ze tegelijkertijd een infuus op , dat komt dus in mijn plan.

Ik merk overigens wel dat ik een grote tegenstrijdigheid in m'n plan heb, ik wil alles zelf doen met zlm in mogelijk interventies (700 x toucheren vind ik ook onzin, laat me maar gewoon doen tot er signalen zijn dat t ect hard gaat, of dat ik er om vraag). Maar daar tegenover staat wel dat ik als er echt stront aan de knikker is, wil dat er laagdrempelig ingegrepen wordt. Als het niet gaat, mag je best proberen of een vacuümpomp daar verandering in brengt. Maar geen 4x . Rijd me dan maar liever naar de ok, ipv dat dat kind er met alle geweld (en alle gevolgen voor nekje en bekken) uit getrokken wordt.

Is dat raar?

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 11:32 schreef mignonne het volgende:

[..]

Je moet wel een aantal cm's ontsluiting hebben én je baarmoedermond moet 'gunstig' aanvoelen voordat ze je kunnen inleiden door middel van breken van de vliezen.
Meestal krijgt je lijf dan een of twee uur de tijd om de hormonen van die vliezen zn werk te laten doen, anders gaat er toch een infuus bij.

Begrijpelijk Als de situatie het toelaat zou ik het wel een fijn idee vinden om het zo te proberen als het nodig is iig

Maar eerst nog even de echo afwachten of mn placenta voor de uitgang weg is, anders heb ik sowieso weinig te zeggen

Ik heb geen plan, ik zie wel hoe het loopt.

Wat betreft de vacuumpomp, daar zullen ze wel een protocol voor hebben, hoe vaak te proberen voor over te gaan tot een keizersnede.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 11:40 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ik heb geen plan, ik zie wel hoe het loopt.

Wat betreft de vacuumpomp, daar zullen ze wel een protocol voor hebben, hoe vaak te proberen voor over te gaan tot een keizersnede.

Vast wel, maar als ik dan zie dat hij bij een vriendin 5 x opnieuw erop gezet is, daar pas ik echt voor. Van die scenes a la de gelukkige huisvrouw zeg maar, no thanks.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 11:23 schreef Dot. het volgende:
Ik kan me echt enorm goed voorstellen dat ik mezelf tegenhou als er telkens mensen in en uit lopen, zoals een vriendin me ook vertelde. Zij voelde ook echt de baby weer wat naar binnen gaan als er weer iemand de kamer in kwam

En ik heb niemand in mijn kamer gehad. Alleen bij de lunch of ik iets wilde eten.
Beide keren was ik alleen tot er iemand nodig was op eigen initiatief.
Jammer dat je er nu vanuit gaat dat er altijd maar mensen in en uitlopen door je vriendin.