7. De strijd der elementenToen ik hier dit voorjaar voor het eerst heel verlegen postte kreeg ik meteen de opmerking van iemand, ik noem geen namen, die iets zei als "het is weer voorjaar, dan komen er altijd weer nieuwelingen die weer verdwijnen als het slecht weer wordt".
Tijd om ongegeneerd het tegendeel te bewijzen.
Op 7 staan twee wedstrijden. Al was het maar omdat ik niet 14, maar 15 wedstrijden gelopen blijk te hebben dit jaar (komt doordat ik er eentje vergeten was als wedstrijd te taggen in Garmin Connect).
De eerste wedstrijd die ik dit jaar liep was de
Rokkeveense Dekkerloop te Zoetermeer. Dit is een wedstrijd door het park waar ik aan woon. Vorig jaar deed ik mee aan de 5k, dit jaar aan de 10k, komend jaar waarschijnlijk aan de 15k.
Het zag er eerst niet naar uit dat het door zou gaan, want het was diep en diep winter en het parkoers lag verscholen onder een dikke laag sneeuw. Bovendien waren de weersverwachtingen ook niet heel erg gunstig, er zou weleens een nieuwe lading vanuit het zwerk geloosd kunnen gaan worden.
De organisatie was de dagen ervoor bezig om de route zoveel mogelijk sneeuwvrij te krijgen met een shovel. Deels lukte dat, maar het stuk door het Balijbos kon niet doordat dat natuurgebied is. Er werd uiteindelijk geïmproviseerd en de 10k kreeg een heen en weer lus op de Katwijkerlaan.
De wedstrijd ging gewoon door. Het was -5, de noordooster was windkracht 5 en dat levert een gevoelstemperatuur op van -13 C. Die ochtend postte ik op facebook dat ik deze wedstrijd absoluut móest lopen.
![5luc0y.jpg]()
Ik had al voorbereidingen getroffen door bij de Perry een hardloopbivaksmuts te kopen. Alleen bleek dat zelfs voor mij veel te warm te zijn, dus ik deed het met twee thermoshirts, jasje, muts, handschoenen en misschien nog wel meer kledij.
De eerste kilometer ging dik onder de 5 en dat is voor mij wel erg gortig. Vooral ook omdat het tweede stuk met wind tegen zou zijn. De tweede helft zakte het tempo dus ook in, maar toch liep ik uiteindelijk een PR. Mijn eerste 52'er. Wat me verder vooral bijgebleven is, is dat ik na afloop heel moeilijk kon praten. Mijn gezicht was helemaal verkleumd. Gelukkig woont mijn warme douche op enkele minuten van de finish...
Een andere wedstrijd die te maken kreeg met de fluctuaties van de atmosfeer was de
Laan van Meerdervoortloop te De Haag. Ik heb deze wedstrijd destijds al verslagen, maar ik herhaal nu nog even de windkracht 6 tegen op het mulle strand. Dit was letterlijk de zwaarste wedstrijd die ik ooit gelopen heb. Toch, en zo gaat dat vaak, zijn de herinneringen later juist heel erg mooi.