quote:
Op zondag 29 december 2013 01:41 schreef Stormqueen het volgende:Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet tegen tijd met je kinderen doorbrengen, ik geloof alleen niet dat fulltime moederen
anno 2013 de beste keus is voor
zowel moeder als kind
mij.
Dat kun je toch niet zo stellen... Zo komt het over alsof jij denkt te weten wat voor alle moeders en kinderen het beste is. En ik geloof niet dat jij dat echt denkt

.
Ik ben een thuisblijfmoeder. Ben nu zo'n 2,5 jaar fulltime thuis. Soms vind ik het heerlijk en soms ben ik best jaloers op m'n man die gewoon elke werkdag de deur achter zich dicht kan trekken en even met iets anders bezig kan zijn. Maar in een isolement zit ik (gelukkig) zeker niet. Ik spreek regelmatig af met vriendinnen (part-time werkende vriendinnen), ga naar m'n moeder, naar de stad, of gewoon even buiten wandelen met de jongens.
Het hebben van een baan mis ik niet. Ik heb werken nooit echt leuk gevonden, heb nooit iets gevonden waar ik het veel langer dan een jaar uithield. Ik voelde me daar idd pas echt opgesloten... Mijn man heeft de baan van z'n dromen (tegelijk zijn hobby) dus ik weet dat het ook anders kan, maar voor mij is dat gewoon niet gelukt.
Tot nu toe, want ik zeg niet dat ik nooit meer ga werken, natuurlijk

. We hebben aan mijn thuis zijn alleen geen einddatum gehangen. We zien wel wanneer het goed voelt dat ik weer ga werken. (Of een boek schrijven, want dat is stiekem mijn droom)
Het hebben van leuke collega's mis ik wel. Ik weet hoe dat kan zijn en dat is iets wat niet vervangen kan worden door afspraakjes met vriendinnen etc. Maargoed, als moeder moet je altijd bepaalde dingen opofferen. En als dit dan mijn opoffering is, heb ik daar vrede mee

.
Dat kinderen veel hebben aan omgang met leeftijdsgenootjes vind ik ook. Daarom gaan ze vanaf hun 2e naar de peuterspeelzaal. Dat is toch de leeftijd waarop ze wat meer interesse beginnen te krijgen in andere kinderen. Voor een baby van 3 maanden oud zie ik echt geen meerwaarde in kinderopvang. Wat niet wil zeggen dat ik denk dat ze er slechter van worden. Het is gewoon een noodzakelijke oplossing voor veel werkende ouders.
Mijn oudste zoontje gaat op dit moment 3 dagen in de week (van 9 tot 3) naar een Centrum voor Dagbehandeling (hij heeft ontwikkelingsachterstanden die te maken hebben met zijn schildklierafwijking). Het is een ontzettend gevoelig jongetje en ik ben zo blij dat ik er destijds voor gekozen heb om thuis te blijven, want hij heeft die stabiele thuisbasis hard nodig. (Toen ik de keuze maakte om thuis te blijven wist ik dat nog niet).
En met wegbrengen en weer halen heb ik het dus ook flink druk doordeweeks. Plus het huishouden, het samen spelen met de kids en andere afspraken. Dus ik verveel me zeker niet. Als ik eens een momentje voor mezelf heb, ga ik lekker op fok! of werken aan een foto-album (hobby). En dan probeer ik er ook nog voor te zorgen dat ik af en toe eens alleen (of met een vriendin) de stad in kan, wat een heerlijkheid!
Maar volgens mij kun je van tevoren wel allemaal ideeen hebben over hoe je het wel of niet geregeld wilt hebben met werk (had ik ook, we hadden een heel oppas/opvang systeem bedacht en ik ging invalwerk doen. Heb ik een half jaar gedaan), je weet het pas echt als je tijd hebt doorgebracht met je baby. Sommige moeders vinden het heerlijk om dan weer te gaan werken en sommige moeders willen veel liever thuis blijven (hoewel niet iedereen daar keus in heeft vanwege het geld). En dat heeft naar mijn idee niks te maken met of het 2013 (of 2014

) is.
Ik ben in ieder geval blij dat wij het zo hebben kunnen regelen. Het werkt voor ons.
Zo /rant

.
Risu wat leuk van het vertellen

.
En ik zag nog dames die ongesteld waren geworden.

Bummer!