Was heel leuk om te vertellen. We zouden daar eten en om te voorkomen dat ze het liet aanbranden of iets, hebben we gewacht tot het op tafel stond. Was maar goed ook, want toen ik zei dat ze begin september vrij moesten houden begon mijn schoonmoeder meteen bijna te huilen en vroeg of het echt waar was. Mijn schoonvader snapte het eerst niet denk ik, maar door haar reactie en omdat ik ja knikte vrij snel wel. Nou toen was het huilen en omhelzen en toen liet ze me niet meer los. Het eten was toen meteen vergeten. Ik had de test meegenomen en die heeft de rest van de avond op tafel gelegen. Leesbril ernaast, die ging ook wel 20 keer weer op om weer even te kijken. (Streepje is ondertussen ook wat vager geworden dan eerst)
Eind van de avond kregen mijn man en ik nog een kado in onze handen gedouwd. Daar zaten babyslofjes in. Eentje van i love papa en een van i love mama. Die had ze in augustus 2012 al gekocht, stond op de doos.
Dus ja was heel leuk.
Toen gevraagd of ze het stil wilde houden en toen keek ze wel moeilijk, maar ze beloofden allebei niks te zeggen tot wij het willen.
Overmorgen gaan we eerst bij mijn broertje langs, die werkt vanaf 1 uur en komt niet op de verjaardag van mijn zusje, dus daar eerst vertellen. Dan door naar zusje en dus ook ouders, en zorgen dat we er als eerste binnenvallen. Dan hebben ze ook nog tijd om te reageren en bij te komen enzo voor de rest van de visite er is. (Eerste kleinkind ook voor hun)
Morgen even een vk uitzoeken. En overmorgen als de test weer zo duidelijk is, afspraak maken.
Oh, en ik werk dus niet, contract niet verlengt in september, toen sollicitatieplicht volgemaakt en nu niks want zwanger en geen zin daarin. Man verdient genoeg voor ons twee, en straks drie.