[Hardlopen] #643 - Kuitpijn

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:44 schreef Frsh het volgende:

[..]

Ja. Van de colorrun.co.nl website:

"The Color Run™ gaat louter om het beleven van een te gekke kleurrijke dag met familie en vrienden. Je mag rennen, wandelen, kruipen of zelfs dansen!

Kan ik meerennen met een kinderwagen en kinderen?

Onder één voorwaarde… als je bereidt bent om als aller hipste moeder/vader over de finish te gaan! Zolang je kinderen lief zijn en lol hebben, mogen alle kinderen van 0 tot en met 5 jaar GRATIS mee rennen."

Ik rust mijn kaas.

Vreselijk dat soort dingen. Sowieso dat blije oudergedoe. Ouders op Facebook *ril*. En ondertussen maar klagen.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:50 schreef Jero_nimo het volgende:
Zo, nu toch even verplichte rust na de 7heuvelen .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER: Bah! Blood & Gore :P

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik klikte

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:51 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Ik klikte

Er staat nog een waarschuwing bij

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:50 schreef Jero_nimo het volgende:
Zo, nu toch even verplichte rust na de 7heuvelen .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER: Bah! Blood & Gore :P

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Awh! Hoop dat je kaak niet al te veel 'ontzet' is. Wolve had dat ook een paar jaar geleden, dat de beste man zo moest wrikken dat hij 5 dagen niet normaal kon eten Sterkte!

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:51 schreef bloodymary1 het volgende:

[..]

Vreselijk dat soort dingen. Sowieso dat blije oudergedoe. Ouders op Facebook *ril*. En ondertussen maar klagen.

Ik ook. Ik heb die van mij gelukkig niet gezien..

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:56 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Awh! Hoop dat je kaak niet al te veel 'ontzet' is. Wolve had dat ook een paar jaar geleden, dat de beste man zo moest wrikken dat hij 5 dagen niet normaal kon eten Sterkte!

Tot nu toe valt het mee, maar denk dat de verdoving nog niet helemaal uitgewerkt is. En de Ibuprofen 600's helpen ook wel een handje .
Maar de assistente moest zelfs wat tegendruk zetten tegen mijn kaak om te wrikken, dus hoop dat het morgen ook nog meevalt..

Ouders

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:58 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Tot nu toe valt het mee, maar denk dat de verdoving nog niet helemaal uitgewerkt is. En de Ibuprofen 600's helpen ook wel een handje .
Maar de assistente moest zelfs wat tegendruk zetten tegen mijn kaak om te wrikken, dus hoop dat het morgen ook nog meevalt..

Oei! Ik hoop met je mee!

Vanavond speed training in 't town center... Het is in elk geval niet meer zulk hondenweer als vanochtend !

Ik mag mijn verstandskiezen houden

quote:

Op woensdag 20 november 2013 15:05 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Oei! Ik hoop met je mee!

Vanavond speed training in 't town center... Het is in elk geval niet meer zulk hondenweer als vanochtend !

Thanks en veel plezier vanavond!

quote:

Op woensdag 20 november 2013 15:08 schreef hatsaflats het volgende:
Ik mag mijn verstandskiezen houden

Lucky you!

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:58 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Tot nu toe valt het mee, maar denk dat de verdoving nog niet helemaal uitgewerkt is. En de Ibuprofen 600's helpen ook wel een handje .
Maar de assistente moest zelfs wat tegendruk zetten tegen mijn kaak om te wrikken, dus hoop dat het morgen ook nog meevalt..

Een paar ibu's een paar dagen kan trouwens geen kwaad, ook niet als je het idee hebt dat het verder geen pijn doet. Want de ontstekingsremmende werking is wel gunstig bij zo'n wond (er zal met eten/drinken toch meer rommel langs komen dan bij de gemiddelde wond).

Heb een aantal jaren geleden ook m'n verstand verloren bij de tandarts.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 15:09 schreef Wolve000 het volgende:

[..]

Een paar ibu's een paar dagen kan trouwens geen kwaad, ook niet als je het idee hebt dat het verder geen pijn doet. Want de ontstekingsremmende werking is wel gunstig bij zo'n wond (er zal met eten/drinken toch meer rommel langs komen dan bij de gemiddelde wond).

Heb een aantal jaren geleden ook m'n verstand verloren bij de tandarts.

Ik hoorde het ja! En thanks, zal het onthouden. Misschien ook wel goed tegen enige blessures als er nog iets van ontstoken pezen over zijn ofzo. Heb nu eigenlijk al wel weer zin om te rennen, gewoon lekker het bos in, mja even wachten.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 15:08 schreef hatsaflats het volgende:
Ik mag mijn verstandskiezen houden

Ik alleen mijn verstand.
Maar dat was bij voorbaat verspilde moeite...

Hmm vanavond is er weer baantraining van de hardloopclub, maar dat past nu toch echt niet meer goed in mijn schema, want ze doen nog steeds 200/400s als voorbereiding op 5km races, en het is zo koud, dat ik het niet chill vind om na het hardlopen eerst nog 40 minuten naar huis te fietsen voor ik kan douchen. Wel jammer want het was een leuk clubje

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:45 schreef SEMTEX het volgende:
Oh kruipend een colorrun doen, bucketlist item En bij terugkomst allemaal gekleurde zetmeel in je aars

Kan je kleurtjes poepen!

Jero, het ziet er iig heftig uit! Sterkte!

Je loopt toch niet met je tanden?

Sterkte

quote:

Op woensdag 20 november 2013 15:54 schreef _MvN_ het volgende:
Je loopt toch niet met je tanden?

Sterkte

Soms wel op het tandvlees.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 15:55 schreef Wolve000 het volgende:

[..]

Soms wel op het tandvlees.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 14:55 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Er staat nog een waarschuwing bij

Weet ik ik ben een masochist

Wat een heerlijk hondenweer. Dat wordt dus weer hardlopen straks

Hé!



En ik zweef ook nog!

Die mevrouw met het petje voor me, in het groen, was de mevrouw met wie ik 'ruzie' had

[ Bericht 70% gewijzigd door motorbloempje op 20-11-2013 17:27:32 ]

quote:

Op woensdag 20 november 2013 17:21 schreef motorbloempje het volgende:
Hé!

[ afbeelding ]

En ik zweef ook nog!

Die mevrouw met het petje voor me, in het groen, was de mevrouw met wie ik 'ruzie' had

Vast jaloers omdat ze niet zweefde _

quote:

Op woensdag 20 november 2013 15:01 schreef YUR het volgende:
Ouders

Voor het écht niet meer kan, dan nu alsnog een race-report van de 7^^!

Het doel
Minimum goal was de tijd van Mo van 5 jaar geleden: onder de 1:42 dus. Makkelijk haalbaar, zelfs op een slechte dag zou dat moeten lukken.
Eigenlijke doel was om 1:35 te halen. Dat komt neer op een tempo van 6:20 per kilometer. Het tempo zelf is haalbaar, maar ik had het nog nooit gedaan over zo'n lange afstand. Hier ging ik op mikken en hier rekende ik telkens naartoe onderweg.
En voor als alles op z'n plek zou vallen: 1:33. Een tempo van 6:12 per kilometer. Een tempo dat ik een keer in een training per ongeluk had gelopen gedurende 10 kilometer. Maar daarna was de tank aardig leeg en vlogen de kilometertijden omhoog. Dus of dat 15 kilometer lang haalbaar zou zijn...

Voorbereiding
Op zaterdag al naar Nijmegen afgereisd. Daar alvast kunnen proeven van de sfeer van de Zevenheuvelennacht. Was erg apart/bijzonder met de mist. En erg koud. Maar door een beetje te blijven bewegen hebben we daar toch nog een hele tijd gestaan. En daarna nog een paar fok!kers gedag gezegd. Erg leuk om er weer wat gezichten bij te hebben! Zelfs nog een biertje gedronken met Acheron na afloop. Daarna weer terug naar onze slaapplek op een steenworp afstand van de start.

Op zondag nog relatief kunnen uitslapen. Goed ontbeten, wat dat betreft is zo'n race in de middag wel ideaal. Even nog bij daglicht gekeken waar onze startvakken waren en daarna langs de shirtuitgifte. Dat was goed geregeld en na een paar tellen waren we ook daar klaar. Nog even kort met Jero gesproken. Helaas niet nog meer fok!kers gezien, want toen de anderen er waren, waren wij alweer net weg terug richting onze lekkere warme veblijfplaats. Nog even wat gedronken, banaantje er in, hardloopkleren aan (toch maar kort/lang). En wachten. En wachten. We hebben nog rustig op de internet-stream de start kunnen kijken.

Maar uiteindelijk was het dan toch tijd om richting de startvakken te gaan. Horloge vast aan. Mo gedag gezegd (die startte in een ander vak), nog even langs een urinoir en het vak in. Daar stroomde het al flink vol. Ik denk dat ik ongeveer halverwege het vak stond en achter me bleef het maar binnen stromen. Gelukkig was het zo tussen de mensen wel wat warmer. Maar ondertussen toch van been naar been blijven huppen, beetje warm proberen te blijven, met name de benen. Vaters nog maar eens opnieuw gestrikt. Langer staan wachten dan verwacht. Nog maar een keer naar een urinoir. En toen begon het langzaam te bewegen. We gingen op naar de start! En we liepen... en liepen... en liepen... De start zat een stuk verder richting de Groesbeekseweg dan de avond daar voor. En wat een enorme berg jassen, truien, zakken enzovoorts lag er bij de hebben net voor de start. En ineens was daar... de echte start!

Kilometers 1-5: Groesbeekseweg/Nijmeegsebaan
Rustig van start was het plan. Er stond behoorlijk wat publiek langs de kant, zeker het eerste stuk. Maar ondanks dat had ik al gauw een redelijk comfortabel tempo gevonden. Eerste kilometer in net iets over de 6 minuten. Precies op schema. Benen voelden goed en ik had het idee dat ik lekker losjes liep.

Piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-...

He, fijn zo'n metronoom. Vooral als die niet in je eigen ritme piept. Dan maar even een paar passen aanzetten en bij dat geluid weglopen. En voor ik het wist was ook de tweede kilometer voorbij. Ietsjes voor op schema, maar niks zorgwekkends.

Kilometers drie, vier en vijf hadden wat meer stijging, waarvan twee stukjes iets steiler. En daar was de man met de hamer. Onee, het was een vrouw. En ze was ons aan het aanmoedigen!
Het tempo ging iets omlaag. Verder gebeurde er weinig spannends en zo liep ik vrij comfortabel naar het 5-kilometerpunt toe in 31:32. Precies op schema voor een 1:35 finish ondanks de netto stijging in het eerste gedeelte. Dat geeft de burger moed!

Kilometers 6-10: Derdebaan/Zevenheuvelenweg/Meerwijkselaan

Kort na het 5-kilometerpunt linksaf de Derdebaan op. Even een vlakke kilometer. Even wat rust. Nou ja, rust... Uiteindelijk werd de volgende kilometer toch nog een wat rommelige kilometer. Omdat dat het smalste deel van het parcours is, loop je er sowieso wat dichter op elkaar. En een eindje onderweg krijg je, vanuit de achterste startvakken, regelmatig wat mensen die even een wandelpauze nemen. Maar ook mensen die wat versnellen omdat het een vlak stuk is. Er wordt daar dus nogal wat ingehaald. Bij gebrek aan ruimte heb ik hier en daar wat stukjes berm meegepakt. En zo kwam ik rommelig, maar ongeschonden, bij de eerste drinkpost. Het plan: niet stoppen om drinken aan te nemen en niet stoppen om te drinken. Na wat mensen te hebben ontweken die wel plotseling stopten met lopen, een bekertje AA te pakken weten te krijgen zonder echt snelheid te minderen. Eerste deel van het plan gelukt. Deel twee van het plan daarentegen... Normaal kan ik prima inademen en een slok nemen tegelijk. Maar normaal is dat ook als ik stilzit. Hardlopend inademen en een slok nemen was een minder goede combinatie. De daaropvolgende meters werden hoestend en proestend afgelegd. Na enigszins bijgekomen te zijn, moest ik toch zien de rest van het drinken binnen zien te krijgen. Eerst inademen en daarna een slok nemen bleek een succesvollere tactiek. En zo kwam uiteindelijk toch nog het grootste deel van het drinken op de juiste plek terecht.

En toen kwam de Zevenheuvelenweg. Beetje langzamer omhoog en een beetje sneller omlaag. Ik had gehoopt hier al wat aan te kunnen zetten na de vele heuveltraining die we met de club zo vaak voor onze kiezen krijgen. Maar door het drinkincident voelde het alsof ik niet meer extra kon even en ik tegen de max aan liep. En dat terwijl we pas op de helft waren! Maar behalve het niet kunnen versnellen, kon ik wel de snelheid van daarvoor aanhouden. Dus zo had ik het idee toch nog enigszins in de buurt van het schema te kunnen blijven. Eenmaal bovenop de eerste bult keek je ineens uit over een zee van lopers die naar beneden afdaalden en de volgende klim aan het beslechten waren. Een prachtige deinende zee van neon kleurtjes. Goed voor het moraal, ondanks dat het de volgende bult wel twee keer zo hoog deed lijken.

Afdalend vanaf de laatste bult was er even wat ademruimte. En nu kwamen we op het stuk waar m'n vader en Maria wel eens langs de kant zouden kunnen staan. Ze waren speciaal vanuit Doetinchem komen rijden om ons te zien lopen. Ze zouden ergens bij Berg en Dal zijn. Dus dat kon bij de afslag zijn waar je de Meerwijkselaan op draait, of anders ruim twee kilometer verderop als je weer de doorgaande weg opdraait (Oude Kleefsebaan). Dus tijdens het lopen snel ook nog naar het publiek kijken of ze er tussen staan. Tot ineens net na de bocht "René!!" geroepen werd. Echt super om ze daar langs de kant te zien! Na beide handen enthousiast de lucht in te hebben gegooid en een korte uitroep "Hey! Het gaat lekker!" was ik er ook zo weer voorbij. Maar zomaar uit het niets ging het ook ineens lekker. Naast de lange afdaling gaf de plotselingen ontmoeting en de aanmoediging me ineens een enorme boost. Precies toen ik het nodig had.

En zo vloog ik, na de drankpost dit keer wel succesvol te hebben getackeld, naar het 10-kilometerpunt toe. Het tweede stuk heb ik uiteindelijk afgelegd in 31:42, 10 seconden langzamer dan de eerste vijf kilometer, voor een totaaltijd van 1:03:14. Nog altijd precies op schema dus om de 1:35 te halen.

Kilometers 11-15: Postweg/Oude Kleefsebaan/Kwakkenbergweg/Gelderselaan/Groesbeekseweg

Nog een keer omhoog en dan naar beneden; naar de finish. Wel een lang stuk omhoog was gewaarschuwd. Dus niet te hard aangezet. En omdat dit ook niet een al te brede weg was, ook nog af en toe in moeten houden om om mensen heen te gaan. Maar van alle bulten op het parcours viel deze me eigenlijk nog wel het meeste mee. Maar misschien kwam dat wel omdat dit uiteindelijk m'n langzaamste kilometer bleek te zijn geworden. Maar alle moeilijke stukken waren achter de rug, tijd om van de afdaling een mooie finish te maken!

Terug op de doorgaande weg het tempo wat opgevoerd. Geen protest vanuit de benen, gewoon zo blijven doorgaan dus. En terug in de bewoonde wereld stonden er ook steeds meer mensen langs de kant de lopers aan te moedigen. Erg leuk en zeer gewaardeerd zo laat in de race. Na de bordjes van de 6-, 7-, 8- en 9-kilometerpunten over het hoofd te hebben gezien, had ik ze dit keer niet gemist. En potdorie, dat was een mooie vlotte kilometer. Snel rekenend was 1:34 ineens haalbaar. Dat zou mooi zijn! Gewoon zo door blijven gaan dus. Een kilometer verder, nog maar twee kilometer te gaan, zat dat er nog steeds in als ik het vol kon houden. Maar waar ik zo'n moeizaam middenstuk had, ging het nu ineens zo makkelijk!

Toch nog maar wat harder dan? Maar is dat niet te vroeg? Blaas ik mezelf dan niet op? Nou, toch nog maar een tandje harder dan. En dat was nog vol te houden. Had ondertussen genoeg vaart gemaakt om met een laatste kilometer van 6 minuten de 1:34 te halen. Dat moest wel te doen zijn toch?

Tijd om de echte eindsprint in te zetten. maar een kilometer lang sprinten, dat is toch veel te lang? Niet miepen, maar lopen! Links mensen voorbij, rechts mensen voorbij, maakt niet uit hoe, als ik maar door kan stomen. En daar was de Groesbeekseweg, de finish was nu wel heel dichtbij! "René!!!" klonk het uit het publiek: m'n schoonouders! Maar ik zat zo te stomen dat ik niet verder dan "hey!" kwam en een handje omhoog kon doen. Nog meer mensen werden ingehaald. En nog meer. Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, ik heb ongelofelijke haast! Overal lopers en niet genoeg ruimte. Dan maar tussen de barricaden en de lopers door. Was alleen zaak om niet te struikelen over de pootjes van de hekken. (Spoiler: ik ben niet gestruikeld.) Nog een verdwaalde high-five met een jochie uit het publiek die met een goede *pets* ging. Zal die nog wel een paar dagen gevoeld hebben. En door stomen. Bijna bij de finish. Eindelijk een breder stuk. Snel naar de andere kant gezigzagd, meer ruimte voor de sprint.

En toen zat het er op. Handje omhoog over de finish komend. Daarna horloge stopgezet. Ik kon m'n ogen niet geloven: 1:33:03. Alles viel op z'n plek en in de laatste kilometer kwam ik toch nog op m'n top-doel uit. Op van de lange race, maar met een hernieuwde energie alsof ik gewonnen had liep ik 100% tevreden door het finish-gebied. Met een laatste vijf kilometer split van 29:49 zat ik daarmee zelfs erg dicht tegen m'n persoonlijke 5-kilometerrecord aan.

Aftermath

Eenmaal door het enorme finish-gebied heen op het afgesproken punt Mo weer tegengekomen (met haar eigen geweldige resultaat! ) die klaarstond met wat extra laagjes kleding. En daar kwam ook m'n nichtje, waar we de nacht daarvoor mochten overnachten ondanks dat ze zelf niet eens thuis was. Na wat communicatieproblemen helaas geen fok!kers meer tegengekomen na de race, maar dat mocht de pret niet drukken. Nog even heerlijk bij m'n nichtje thuis mogen nagenieten met een paar koppen thee en een lekkere warme douche.

Al met al een enorm geslaagde loop. Van de vele loopjes was dit het loopje waar het moest gebeuren. En het gebeurde! De 15 kilometers zijn succesvol beslecht. Op naar de halve marathon!

TL;DR: ik heb 15km hardgelopen.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 17:40 schreef Daywalk3r het volgende:

[..]

Kloon van debeterebob?

Jep Net zo cool dus

http://www.bbc.co.uk/news/health-24998497
Nou, geniet nog even van alle wereldrecords die er worden gerend!

Wanneer breng je het uit in boekvorm Wolve?

quote:

Op woensdag 20 november 2013 13:32 schreef Bonobo11 het volgende:

[..]

Ik heb de Gel Nimbus helemaal afgelopen en deed daar in vgl met m'n Sauconys erg lang over.
Als het zachte gedeelte bij de hak dubbel gaat zitten, is de pasvorm dan wel goed?

Ze zaten goed, wat ruim in de breedte bij de voorvoet. De hak zat echter prima, daarom verbaasde het mij ook. Ik heb zojuist de Saucony Ride 6 gekocht. Hoop dat die niet zo snel verslijten als jouw Saucony's dan.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 18:00 schreef _MvN_ het volgende:
Wanneer breng je het uit in boekvorm Wolve?

Er zit een tl;dr bij!

quote:

Op woensdag 20 november 2013 17:42 schreef Wolve000 het volgende:
Voor het écht niet meer kan, dan nu alsnog een race-report van de 7^^!

Het doel
Minimum goal was de tijd van Mo van 5 jaar geleden: onder de 1:42 dus. Makkelijk haalbaar, zelfs op een slechte dag zou dat moeten lukken.
Eigenlijke doel was om 1:35 te halen. Dat komt neer op een tempo van 6:20 per kilometer. Het tempo zelf is haalbaar, maar ik had het nog nooit gedaan over zo'n lange afstand. Hier ging ik op mikken en hier rekende ik telkens naartoe onderweg.
En voor als alles op z'n plek zou vallen: 1:33. Een tempo van 6:12 per kilometer. Een tempo dat ik een keer in een training per ongeluk had gelopen gedurende 10 kilometer. Maar daarna was de tank aardig leeg en vlogen de kilometertijden omhoog. Dus of dat 15 kilometer lang haalbaar zou zijn...

Voorbereiding
Op zaterdag al naar Nijmegen afgereisd. Daar alvast kunnen proeven van de sfeer van de Zevenheuvelennacht. Was erg apart/bijzonder met de mist. En erg koud. Maar door een beetje te blijven bewegen hebben we daar toch nog een hele tijd gestaan. En daarna nog een paar fok!kers gedag gezegd. Erg leuk om er weer wat gezichten bij te hebben! Zelfs nog een biertje gedronken met Acheron na afloop. Daarna weer terug naar onze slaapplek op een steenworp afstand van de start.

Op zondag nog relatief kunnen uitslapen. Goed ontbeten, wat dat betreft is zo'n race in de middag wel ideaal. Even nog bij daglicht gekeken waar onze startvakken waren en daarna langs de shirtuitgifte. Dat was goed geregeld en na een paar tellen waren we ook daar klaar. Nog even kort met Jero gesproken. Helaas niet nog meer fok!kers gezien, want toen de anderen er waren, waren wij alweer net weg terug richting onze lekkere warme veblijfplaats. Nog even wat gedronken, banaantje er in, hardloopkleren aan (toch maar kort/lang). En wachten. En wachten. We hebben nog rustig op de internet-stream de start kunnen kijken.

Maar uiteindelijk was het dan toch tijd om richting de startvakken te gaan. Horloge vast aan. Mo gedag gezegd (die startte in een ander vak), nog even langs een urinoir en het vak in. Daar stroomde het al flink vol. Ik denk dat ik ongeveer halverwege het vak stond en achter me bleef het maar binnen stromen. Gelukkig was het zo tussen de mensen wel wat warmer. Maar ondertussen toch van been naar been blijven huppen, beetje warm proberen te blijven, met name de benen. Vaters nog maar eens opnieuw gestrikt. Langer staan wachten dan verwacht. Nog maar een keer naar een urinoir. En toen begon het langzaam te bewegen. We gingen op naar de start! En we liepen... en liepen... en liepen... De start zat een stuk verder richting de Groesbeekseweg dan de avond daar voor. En wat een enorme berg jassen, truien, zakken enzovoorts lag er bij de hebben net voor de start. En ineens was daar... de echte start!

Kilometers 1-5: Groesbeekseweg/Nijmeegsebaan
Rustig van start was het plan. Er stond behoorlijk wat publiek langs de kant, zeker het eerste stuk. Maar ondanks dat had ik al gauw een redelijk comfortabel tempo gevonden. Eerste kilometer in net iets over de 6 minuten. Precies op schema. Benen voelden goed en ik had het idee dat ik lekker losjes liep.

Piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-...

He, fijn zo'n metronoom. Vooral als die niet in je eigen ritme piept. Dan maar even een paar passen aanzetten en bij dat geluid weglopen. En voor ik het wist was ook de tweede kilometer voorbij. Ietsjes voor op schema, maar niks zorgwekkends.

Kilometers drie, vier en vijf hadden wat meer stijging, waarvan twee stukjes iets steiler. En daar was de man met de hamer. Onee, het was een vrouw. En ze was ons aan het aanmoedigen!
Het tempo ging iets omlaag. Verder gebeurde er weinig spannends en zo liep ik vrij comfortabel naar het 5-kilometerpunt toe in 31:32. Precies op schema voor een 1:35 finish ondanks de netto stijging in het eerste gedeelte. Dat geeft de burger moed!

Kilometers 6-10: Derdebaan/Zevenheuvelenweg/Meerwijkselaan

Kort na het 5-kilometerpunt linksaf de Derdebaan op. Even een vlakke kilometer. Even wat rust. Nou ja, rust... Uiteindelijk werd de volgende kilometer toch nog een wat rommelige kilometer. Omdat dat het smalste deel van het parcours is, loop je er sowieso wat dichter op elkaar. En een eindje onderweg krijg je, vanuit de achterste startvakken, regelmatig wat mensen die even een wandelpauze nemen. Maar ook mensen die wat versnellen omdat het een vlak stuk is. Er wordt daar dus nogal wat ingehaald. Bij gebrek aan ruimte heb ik hier en daar wat stukjes berm meegepakt. En zo kwam ik rommelig, maar ongeschonden, bij de eerste drinkpost. Het plan: niet stoppen om drinken aan te nemen en niet stoppen om te drinken. Na wat mensen te hebben ontweken die wel plotseling stopten met lopen, een bekertje AA te pakken weten te krijgen zonder echt snelheid te minderen. Eerste deel van het plan gelukt. Deel twee van het plan daarentegen... Normaal kan ik prima inademen en een slok nemen tegelijk. Maar normaal is dat ook als ik stilzit. Hardlopend inademen en een slok nemen was een minder goede combinatie. De daaropvolgende meters werden hoestend en proestend afgelegd. Na enigszins bijgekomen te zijn, moest ik toch zien de rest van het drinken binnen zien te krijgen. Eerst inademen en daarna een slok nemen bleek een succesvollere tactiek. En zo kwam uiteindelijk toch nog het grootste deel van het drinken op de juiste plek terecht.

En toen kwam de Zevenheuvelenweg. Beetje langzamer omhoog en een beetje sneller omlaag. Ik had gehoopt hier al wat aan te kunnen zetten na de vele heuveltraining die we met de club zo vaak voor onze kiezen krijgen. Maar door het drinkincident voelde het alsof ik niet meer extra kon even en ik tegen de max aan liep. En dat terwijl we pas op de helft waren! Maar behalve het niet kunnen versnellen, kon ik wel de snelheid van daarvoor aanhouden. Dus zo had ik het idee toch nog enigszins in de buurt van het schema te kunnen blijven. Eenmaal bovenop de eerste bult keek je ineens uit over een zee van lopers die naar beneden afdaalden en de volgende klim aan het beslechten waren. Een prachtige deinende zee van neon kleurtjes. Goed voor het moraal, ondanks dat het de volgende bult wel twee keer zo hoog deed lijken.

Afdalend vanaf de laatste bult was er even wat ademruimte. En nu kwamen we op het stuk waar m'n vader en Maria wel eens langs de kant zouden kunnen staan. Ze waren speciaal vanuit Doetinchem komen rijden om ons te zien lopen. Ze zouden ergens bij Berg en Dal zijn. Dus dat kon bij de afslag zijn waar je de Meerwijkselaan op draait, of anders ruim twee kilometer verderop als je weer de doorgaande weg opdraait (Oude Kleefsebaan). Dus tijdens het lopen snel ook nog naar het publiek kijken of ze er tussen staan. Tot ineens net na de bocht "René!!" geroepen werd. Echt super om ze daar langs de kant te zien! Na beide handen enthousiast de lucht in te hebben gegooid en een korte uitroep "Hey! Het gaat lekker!" was ik er ook zo weer voorbij. Maar zomaar uit het niets ging het ook ineens lekker. Naast de lange afdaling gaf de plotselingen ontmoeting en de aanmoediging me ineens een enorme boost. Precies toen ik het nodig had.

En zo vloog ik, na de drankpost dit keer wel succesvol te hebben getackeld, naar het 10-kilometerpunt toe. Het tweede stuk heb ik uiteindelijk afgelegd in 31:42, 10 seconden langzamer dan de eerste vijf kilometer, voor een totaaltijd van 1:03:14. Nog altijd precies op schema dus om de 1:35 te halen.

Kilometers 11-15: Postweg/Oude Kleefsebaan/Kwakkenbergweg/Gelderselaan/Groesbeekseweg

Nog een keer omhoog en dan naar beneden; naar de finish. Wel een lang stuk omhoog was gewaarschuwd. Dus niet te hard aangezet. En omdat dit ook niet een al te brede weg was, ook nog af en toe in moeten houden om om mensen heen te gaan. Maar van alle bulten op het parcours viel deze me eigenlijk nog wel het meeste mee. Maar misschien kwam dat wel omdat dit uiteindelijk m'n langzaamste kilometer bleek te zijn geworden. Maar alle moeilijke stukken waren achter de rug, tijd om van de afdaling een mooie finish te maken!

Terug op de doorgaande weg het tempo wat opgevoerd. Geen protest vanuit de benen, gewoon zo blijven doorgaan dus. En terug in de bewoonde wereld stonden er ook steeds meer mensen langs de kant de lopers aan te moedigen. Erg leuk en zeer gewaardeerd zo laat in de race. Na de bordjes van de 6-, 7-, 8- en 9-kilometerpunten over het hoofd te hebben gezien, had ik ze dit keer niet gemist. En potdorie, dat was een mooie vlotte kilometer. Snel rekenend was 1:34 ineens haalbaar. Dat zou mooi zijn! Gewoon zo door blijven gaan dus. Een kilometer verder, nog maar twee kilometer te gaan, zat dat er nog steeds in als ik het vol kon houden. Maar waar ik zo'n moeizaam middenstuk had, ging het nu ineens zo makkelijk!

Toch nog maar wat harder dan? Maar is dat niet te vroeg? Blaas ik mezelf dan niet op? Nou, toch nog maar een tandje harder dan. En dat was nog vol te houden. Had ondertussen genoeg vaart gemaakt om met een laatste kilometer van 6 minuten de 1:34 te halen. Dat moest wel te doen zijn toch?

Tijd om de echte eindsprint in te zetten. maar een kilometer lang sprinten, dat is toch veel te lang? Niet miepen, maar lopen! Links mensen voorbij, rechts mensen voorbij, maakt niet uit hoe, als ik maar door kan stomen. En daar was de Groesbeekseweg, de finish was nu wel heel dichtbij! "René!!!" klonk het uit het publiek: m'n schoonouders! Maar ik zat zo te stomen dat ik niet verder dan "hey!" kwam en een handje omhoog kon doen. Nog meer mensen werden ingehaald. En nog meer. Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, ik heb ongelofelijke haast! Overal lopers en niet genoeg ruimte. Dan maar tussen de barricaden en de lopers door. Was alleen zaak om niet te struikelen over de pootjes van de hekken. (Spoiler: ik ben niet gestruikeld.) Nog een verdwaalde high-five met een jochie uit het publiek die met een goede *pets* ging. Zal die nog wel een paar dagen gevoeld hebben. En door stomen. Bijna bij de finish. Eindelijk een breder stuk. Snel naar de andere kant gezigzagd, meer ruimte voor de sprint.

En toen zat het er op. Handje omhoog over de finish komend. Daarna horloge stopgezet. Ik kon m'n ogen niet geloven: 1:33:03. Alles viel op z'n plek en in de laatste kilometer kwam ik toch nog op m'n top-doel uit. Op van de lange race, maar met een hernieuwde energie alsof ik gewonnen had liep ik 100% tevreden door het finish-gebied. Met een laatste vijf kilometer split van 29:49 zat ik daarmee zelfs erg dicht tegen m'n persoonlijke 5-kilometerrecord aan.

Aftermath

Eenmaal door het enorme finish-gebied heen op het afgesproken punt Mo weer tegengekomen (met haar eigen geweldige resultaat! ) die klaarstond met wat extra laagjes kleding. En daar kwam ook m'n nichtje, waar we de nacht daarvoor mochten overnachten ondanks dat ze zelf niet eens thuis was. Na wat communicatieproblemen helaas geen fok!kers meer tegengekomen na de race, maar dat mocht de pret niet drukken. Nog even heerlijk bij m'n nichtje thuis mogen nagenieten met een paar koppen thee en een lekkere warme douche.

Al met al een enorm geslaagde loop. Van de vele loopjes was dit het loopje waar het moest gebeuren. En het gebeurde! De 15 kilometers zijn succesvol beslecht. Op naar de halve marathon!

TL;DR: ik heb 15km hardgelopen.

Wow, dat je dat allemaal kan denken tijdens de race Ik bedoel, volgens mij heb ik ook wel veel gedachten maar na de race kan ik me nooit meer goed herinneren wat ik gedaan of gedacht heb
Maar super resultaat!

En dan heb ik nog niet eens alle hoempapa-groepen en enthousiaste plukjes publiek genoemd!

Wow, wat een verhaal Wolve! Dat je alles nog weet Die vrouw met die hamer herinner ik me ook.

Ik loop niet vanavond Driedubbele werkmalaise, enorme behoefte om te lopen (had zelfs bij een borrel water genomen), maar ik moet weer even kiezen voor relaxen... (en een spaarzaam momentje thuis)

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 17:42 schreef Wolve000 het volgende:
Voor het écht niet meer kan, dan nu alsnog een race-report van de 7^^!

Het doel
Minimum goal was de tijd van Mo van 5 jaar geleden: onder de 1:42 dus. Makkelijk haalbaar, zelfs op een slechte dag zou dat moeten lukken.
Eigenlijke doel was om 1:35 te halen. Dat komt neer op een tempo van 6:20 per kilometer. Het tempo zelf is haalbaar, maar ik had het nog nooit gedaan over zo'n lange afstand. Hier ging ik op mikken en hier rekende ik telkens naartoe onderweg.
En voor als alles op z'n plek zou vallen: 1:33. Een tempo van 6:12 per kilometer. Een tempo dat ik een keer in een training per ongeluk had gelopen gedurende 10 kilometer. Maar daarna was de tank aardig leeg en vlogen de kilometertijden omhoog. Dus of dat 15 kilometer lang haalbaar zou zijn...

Voorbereiding
Op zaterdag al naar Nijmegen afgereisd. Daar alvast kunnen proeven van de sfeer van de Zevenheuvelennacht. Was erg apart/bijzonder met de mist. En erg koud. Maar door een beetje te blijven bewegen hebben we daar toch nog een hele tijd gestaan. En daarna nog een paar fok!kers gedag gezegd. Erg leuk om er weer wat gezichten bij te hebben! Zelfs nog een biertje gedronken met Acheron na afloop. Daarna weer terug naar onze slaapplek op een steenworp afstand van de start.

Op zondag nog relatief kunnen uitslapen. Goed ontbeten, wat dat betreft is zo'n race in de middag wel ideaal. Even nog bij daglicht gekeken waar onze startvakken waren en daarna langs de shirtuitgifte. Dat was goed geregeld en na een paar tellen waren we ook daar klaar. Nog even kort met Jero gesproken. Helaas niet nog meer fok!kers gezien, want toen de anderen er waren, waren wij alweer net weg terug richting onze lekkere warme veblijfplaats. Nog even wat gedronken, banaantje er in, hardloopkleren aan (toch maar kort/lang). En wachten. En wachten. We hebben nog rustig op de internet-stream de start kunnen kijken.

Maar uiteindelijk was het dan toch tijd om richting de startvakken te gaan. Horloge vast aan. Mo gedag gezegd (die startte in een ander vak), nog even langs een urinoir en het vak in. Daar stroomde het al flink vol. Ik denk dat ik ongeveer halverwege het vak stond en achter me bleef het maar binnen stromen. Gelukkig was het zo tussen de mensen wel wat warmer. Maar ondertussen toch van been naar been blijven huppen, beetje warm proberen te blijven, met name de benen. Vaters nog maar eens opnieuw gestrikt. Langer staan wachten dan verwacht. Nog maar een keer naar een urinoir. En toen begon het langzaam te bewegen. We gingen op naar de start! En we liepen... en liepen... en liepen... De start zat een stuk verder richting de Groesbeekseweg dan de avond daar voor. En wat een enorme berg jassen, truien, zakken enzovoorts lag er bij de hebben net voor de start. En ineens was daar... de echte start!

Kilometers 1-5: Groesbeekseweg/Nijmeegsebaan
Rustig van start was het plan. Er stond behoorlijk wat publiek langs de kant, zeker het eerste stuk. Maar ondanks dat had ik al gauw een redelijk comfortabel tempo gevonden. Eerste kilometer in net iets over de 6 minuten. Precies op schema. Benen voelden goed en ik had het idee dat ik lekker losjes liep.

Piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep-...

He, fijn zo'n metronoom. Vooral als die niet in je eigen ritme piept. Dan maar even een paar passen aanzetten en bij dat geluid weglopen. En voor ik het wist was ook de tweede kilometer voorbij. Ietsjes voor op schema, maar niks zorgwekkends.

Kilometers drie, vier en vijf hadden wat meer stijging, waarvan twee stukjes iets steiler. En daar was de man met de hamer. Onee, het was een vrouw. En ze was ons aan het aanmoedigen!
Het tempo ging iets omlaag. Verder gebeurde er weinig spannends en zo liep ik vrij comfortabel naar het 5-kilometerpunt toe in 31:32. Precies op schema voor een 1:35 finish ondanks de netto stijging in het eerste gedeelte. Dat geeft de burger moed!

Kilometers 6-10: Derdebaan/Zevenheuvelenweg/Meerwijkselaan

Kort na het 5-kilometerpunt linksaf de Derdebaan op. Even een vlakke kilometer. Even wat rust. Nou ja, rust... Uiteindelijk werd de volgende kilometer toch nog een wat rommelige kilometer. Omdat dat het smalste deel van het parcours is, loop je er sowieso wat dichter op elkaar. En een eindje onderweg krijg je, vanuit de achterste startvakken, regelmatig wat mensen die even een wandelpauze nemen. Maar ook mensen die wat versnellen omdat het een vlak stuk is. Er wordt daar dus nogal wat ingehaald. Bij gebrek aan ruimte heb ik hier en daar wat stukjes berm meegepakt. En zo kwam ik rommelig, maar ongeschonden, bij de eerste drinkpost. Het plan: niet stoppen om drinken aan te nemen en niet stoppen om te drinken. Na wat mensen te hebben ontweken die wel plotseling stopten met lopen, een bekertje AA te pakken weten te krijgen zonder echt snelheid te minderen. Eerste deel van het plan gelukt. Deel twee van het plan daarentegen... Normaal kan ik prima inademen en een slok nemen tegelijk. Maar normaal is dat ook als ik stilzit. Hardlopend inademen en een slok nemen was een minder goede combinatie. De daaropvolgende meters werden hoestend en proestend afgelegd. Na enigszins bijgekomen te zijn, moest ik toch zien de rest van het drinken binnen zien te krijgen. Eerst inademen en daarna een slok nemen bleek een succesvollere tactiek. En zo kwam uiteindelijk toch nog het grootste deel van het drinken op de juiste plek terecht.

En toen kwam de Zevenheuvelenweg. Beetje langzamer omhoog en een beetje sneller omlaag. Ik had gehoopt hier al wat aan te kunnen zetten na de vele heuveltraining die we met de club zo vaak voor onze kiezen krijgen. Maar door het drinkincident voelde het alsof ik niet meer extra kon even en ik tegen de max aan liep. En dat terwijl we pas op de helft waren! Maar behalve het niet kunnen versnellen, kon ik wel de snelheid van daarvoor aanhouden. Dus zo had ik het idee toch nog enigszins in de buurt van het schema te kunnen blijven. Eenmaal bovenop de eerste bult keek je ineens uit over een zee van lopers die naar beneden afdaalden en de volgende klim aan het beslechten waren. Een prachtige deinende zee van neon kleurtjes. Goed voor het moraal, ondanks dat het de volgende bult wel twee keer zo hoog deed lijken.

Afdalend vanaf de laatste bult was er even wat ademruimte. En nu kwamen we op het stuk waar m'n vader en Maria wel eens langs de kant zouden kunnen staan. Ze waren speciaal vanuit Doetinchem komen rijden om ons te zien lopen. Ze zouden ergens bij Berg en Dal zijn. Dus dat kon bij de afslag zijn waar je de Meerwijkselaan op draait, of anders ruim twee kilometer verderop als je weer de doorgaande weg opdraait (Oude Kleefsebaan). Dus tijdens het lopen snel ook nog naar het publiek kijken of ze er tussen staan. Tot ineens net na de bocht "René!!" geroepen werd. Echt super om ze daar langs de kant te zien! Na beide handen enthousiast de lucht in te hebben gegooid en een korte uitroep "Hey! Het gaat lekker!" was ik er ook zo weer voorbij. Maar zomaar uit het niets ging het ook ineens lekker. Naast de lange afdaling gaf de plotselingen ontmoeting en de aanmoediging me ineens een enorme boost. Precies toen ik het nodig had.

En zo vloog ik, na de drankpost dit keer wel succesvol te hebben getackeld, naar het 10-kilometerpunt toe. Het tweede stuk heb ik uiteindelijk afgelegd in 31:42, 10 seconden langzamer dan de eerste vijf kilometer, voor een totaaltijd van 1:03:14. Nog altijd precies op schema dus om de 1:35 te halen.

Kilometers 11-15: Postweg/Oude Kleefsebaan/Kwakkenbergweg/Gelderselaan/Groesbeekseweg

Nog een keer omhoog en dan naar beneden; naar de finish. Wel een lang stuk omhoog was gewaarschuwd. Dus niet te hard aangezet. En omdat dit ook niet een al te brede weg was, ook nog af en toe in moeten houden om om mensen heen te gaan. Maar van alle bulten op het parcours viel deze me eigenlijk nog wel het meeste mee. Maar misschien kwam dat wel omdat dit uiteindelijk m'n langzaamste kilometer bleek te zijn geworden. Maar alle moeilijke stukken waren achter de rug, tijd om van de afdaling een mooie finish te maken!

Terug op de doorgaande weg het tempo wat opgevoerd. Geen protest vanuit de benen, gewoon zo blijven doorgaan dus. En terug in de bewoonde wereld stonden er ook steeds meer mensen langs de kant de lopers aan te moedigen. Erg leuk en zeer gewaardeerd zo laat in de race. Na de bordjes van de 6-, 7-, 8- en 9-kilometerpunten over het hoofd te hebben gezien, had ik ze dit keer niet gemist. En potdorie, dat was een mooie vlotte kilometer. Snel rekenend was 1:34 ineens haalbaar. Dat zou mooi zijn! Gewoon zo door blijven gaan dus. Een kilometer verder, nog maar twee kilometer te gaan, zat dat er nog steeds in als ik het vol kon houden. Maar waar ik zo'n moeizaam middenstuk had, ging het nu ineens zo makkelijk!

Toch nog maar wat harder dan? Maar is dat niet te vroeg? Blaas ik mezelf dan niet op? Nou, toch nog maar een tandje harder dan. En dat was nog vol te houden. Had ondertussen genoeg vaart gemaakt om met een laatste kilometer van 6 minuten de 1:34 te halen. Dat moest wel te doen zijn toch?

Tijd om de echte eindsprint in te zetten. maar een kilometer lang sprinten, dat is toch veel te lang? Niet miepen, maar lopen! Links mensen voorbij, rechts mensen voorbij, maakt niet uit hoe, als ik maar door kan stomen. En daar was de Groesbeekseweg, de finish was nu wel heel dichtbij! "René!!!" klonk het uit het publiek: m'n schoonouders! Maar ik zat zo te stomen dat ik niet verder dan "hey!" kwam en een handje omhoog kon doen. Nog meer mensen werden ingehaald. En nog meer. Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, ik heb ongelofelijke haast! Overal lopers en niet genoeg ruimte. Dan maar tussen de barricaden en de lopers door. Was alleen zaak om niet te struikelen over de pootjes van de hekken. (Spoiler: ik ben niet gestruikeld.) Nog een verdwaalde high-five met een jochie uit het publiek die met een goede *pets* ging. Zal die nog wel een paar dagen gevoeld hebben. En door stomen. Bijna bij de finish. Eindelijk een breder stuk. Snel naar de andere kant gezigzagd, meer ruimte voor de sprint.

En toen zat het er op. Handje omhoog over de finish komend. Daarna horloge stopgezet. Ik kon m'n ogen niet geloven: 1:33:03. Alles viel op z'n plek en in de laatste kilometer kwam ik toch nog op m'n top-doel uit. Op van de lange race, maar met een hernieuwde energie alsof ik gewonnen had liep ik 100% tevreden door het finish-gebied. Met een laatste vijf kilometer split van 29:49 zat ik daarmee zelfs erg dicht tegen m'n persoonlijke 5-kilometerrecord aan.

Aftermath

Eenmaal door het enorme finish-gebied heen op het afgesproken punt Mo weer tegengekomen (met haar eigen geweldige resultaat! ) die klaarstond met wat extra laagjes kleding. En daar kwam ook m'n nichtje, waar we de nacht daarvoor mochten overnachten ondanks dat ze zelf niet eens thuis was. Na wat communicatieproblemen helaas geen fok!kers meer tegengekomen na de race, maar dat mocht de pret niet drukken. Nog even heerlijk bij m'n nichtje thuis mogen nagenieten met een paar koppen thee en een lekkere warme douche.

Al met al een enorm geslaagde loop. Van de vele loopjes was dit het loopje waar het moest gebeuren. En het gebeurde! De 15 kilometers zijn succesvol beslecht. Op naar de halve marathon!

TL;DR: ik heb 15km hardgelopen.

tof verslag! zat er helemaal in!

quote:

Op woensdag 20 november 2013 13:27 schreef _MvN_ het volgende:
Laatste worden is natuurlijk de eerste plek voor het lange duurlopen. Ook een mooie prestatie

Ja zo kan je het ook zien. Dan beheers je LDL's tot in de finesse.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 18:00 schreef Tieske89 het volgende:

[..]

Ze zaten goed, wat ruim in de breedte bij de voorvoet. De hak zat echter prima, daarom verbaasde het mij ook. Ik heb zojuist de Saucony Ride 6 gekocht. Hoop dat die niet zo snel verslijten als jouw Saucony's dan.

Ik heb nu van Saucony de Kinvara3 voor korte werk en wedstrijden en de Ride6 voor lange duurlopen. Beide sleten in het begin erg hard, maar nu lijkt de slijt haast stil te staan

Vandaag in de sportschool waren er schaatsters van Team Activia aan het squatten in yogapants

quote:

Op woensdag 20 november 2013 17:21 schreef motorbloempje het volgende:
Hé!

[ afbeelding ]

En ik zweef ook nog!

Die mevrouw met het petje voor me, in het groen, was de mevrouw met wie ik 'ruzie' had

Ze heeft ook een zuur mondje

quote:

Op woensdag 20 november 2013 18:45 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Ze heeft ook een zuur mondje

Ik wilde het niet zeggen!

het is zo. bij een hardloopwedstrijd kun je altijd per ongeluk op iemand voet/schoen etc gaan staan.
maar om daarom ruzie te gaan maken...pffff!
hoort er gewoon bij

quote:

Op woensdag 20 november 2013 18:18 schreef Bonobo11 het volgende:

[..]

Ik heb nu van Saucony de Kinvara3 voor korte werk en wedstrijden en de Ride6 voor lange duurlopen. Beide sleten in het begin erg hard, maar nu lijkt de slijt haast stil te staan

Vandaag in de sportschool waren er schaatsters van Team Activia aan het squatten in yogapants
[ afbeelding ]

Pics or it didn't happen

Net weer een rondje van 2.4km erop zitten. Dit keer in 17:52, anderhalve minuut sneller dan maandagavond met de hond. Maar ja, ik hoef onderweg niet te stoppen voor poepen en plassen

Nou, eens kijken of we de training halen.. Wolve's trein heeft 10 minuten vertraging en het kwam op zich net mooi uit met z'n oude aankomsttijd. Maargoed, we zullen zien! Anders zelf maar gaan rennen, ofzo.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 18:24 schreef Daywalk3r het volgende:

[..]

Doen wat je het beste lijkt Pas op dat het allemaal niet te veel wordt.

Thanks. Trying

Ik ga maar eens eventjes al die foto's doorspitten