R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
“It's hard to stay mad when there's so much beauty in the world”
Een quote uit de film American Beauty. Eentje die ik graag zou willen omarmen, maar om één of andere reden wil het me maar niet lukken om positief in het leven te staan.
Eigenlijk zou ik niet eens mogen klagen. Ik ben gezond, heb mensen om me heen die me lief hebben, woon in één van de meest welvarende landen ter wereld en ben vrij om te doen wat ik wil. Maar ondertussen zijn mijn problemen er toch echt. Mijn leven lijkt de afgelopen tijd beheerst te worden door existentiële twijfel en de nodige melancholie die dit met zich meebrengt. Ik laat het niet merken, maar bij alles wat ik doe vraag ik mezelf wel af: wat doe ik eigenlijk hier? Het belemmert me ontzettend.
De oorzaak van dit alles: ik leef teveel in m’n gedachten en leef te weinig. Alles wordt bekeken door een morele bril. De wereld is zwart of wit, en vaak zwart, want er is maar weinig perfectie in mijn ogen, en een tussenweg bestaat er meestal niet. Een klassiek gevalletje Weltschmerz.
Mijn onvermogen om vrede te hebben met mezelf en de frustratie die daaruit voortkomt richt zich vaak ook op die wereld. Ik stel veel te hoge eisen aan anderen en aan mezelf en ben daardoor nooit tevreden. Ik heb het gevoel dat ik me nauwelijks op de dingen kan focussen die ik werkelijk belangrijk vind, of dat nou over een relatie, hobby’s, studie of werk gaat. Het leven zelf heeft geen nut, en dat hoeft ook niet, maar zelfs de dingen die mijn leven enige betekenis kunnen geven, lijken continu te worden overschaduwd door negativiteit.
Ik weet precies wat mijn probleem is, want analyseren doe ik de hele dag, en dat is nu ook juist mijn probleem. Maar ondertussen voel ik me zo hulpeloos, omdat ik de wereld maar niet kan accepteren zoals deze is. Ik zou me als twintiger hier verdomme allemaal niet mee bezig moeten houden. Ik zou willen dat ik gewoon kon genieten van het leven en de kansen die mij worden geboden om mezelf te ontplooien aan kon pakken zonder altijd maar een oordeel klaar te hebben en slechts leegte in alles te zien.
Wie kan me helpen?
Een quote uit de film American Beauty. Eentje die ik graag zou willen omarmen, maar om één of andere reden wil het me maar niet lukken om positief in het leven te staan.
Eigenlijk zou ik niet eens mogen klagen. Ik ben gezond, heb mensen om me heen die me lief hebben, woon in één van de meest welvarende landen ter wereld en ben vrij om te doen wat ik wil. Maar ondertussen zijn mijn problemen er toch echt. Mijn leven lijkt de afgelopen tijd beheerst te worden door existentiële twijfel en de nodige melancholie die dit met zich meebrengt. Ik laat het niet merken, maar bij alles wat ik doe vraag ik mezelf wel af: wat doe ik eigenlijk hier? Het belemmert me ontzettend.
De oorzaak van dit alles: ik leef teveel in m’n gedachten en leef te weinig. Alles wordt bekeken door een morele bril. De wereld is zwart of wit, en vaak zwart, want er is maar weinig perfectie in mijn ogen, en een tussenweg bestaat er meestal niet. Een klassiek gevalletje Weltschmerz.
Mijn onvermogen om vrede te hebben met mezelf en de frustratie die daaruit voortkomt richt zich vaak ook op die wereld. Ik stel veel te hoge eisen aan anderen en aan mezelf en ben daardoor nooit tevreden. Ik heb het gevoel dat ik me nauwelijks op de dingen kan focussen die ik werkelijk belangrijk vind, of dat nou over een relatie, hobby’s, studie of werk gaat. Het leven zelf heeft geen nut, en dat hoeft ook niet, maar zelfs de dingen die mijn leven enige betekenis kunnen geven, lijken continu te worden overschaduwd door negativiteit.
Ik weet precies wat mijn probleem is, want analyseren doe ik de hele dag, en dat is nu ook juist mijn probleem. Maar ondertussen voel ik me zo hulpeloos, omdat ik de wereld maar niet kan accepteren zoals deze is. Ik zou me als twintiger hier verdomme allemaal niet mee bezig moeten houden. Ik zou willen dat ik gewoon kon genieten van het leven en de kansen die mij worden geboden om mezelf te ontplooien aan kon pakken zonder altijd maar een oordeel klaar te hebben en slechts leegte in alles te zien.
Wie kan me helpen?
American Beauty is geweldig, vooral om die scene met dat zakje. 
Ik herken dat maar al te goed, maar heb het om kunnen zetten in iets moois. Ik zal later wat uitgebreider reageren, want ik ga nu naar bed. Maar voor nu stuur ik je even mijn gedachten en twee linkjes:
http://www.ted.com/talks/(...)ts_of_happiness.html
En het meest gerelateerde topic op Fok!:
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #13
Wie kan je helpen?
Praktisch gezien alleen jij. Maar ik hoop dat anderen je een richting kunnen geven.
[ Bericht 10% gewijzigd door rijsttafel op 29-10-2013 14:05:02 ]
Ik herken dat maar al te goed, maar heb het om kunnen zetten in iets moois. Ik zal later wat uitgebreider reageren, want ik ga nu naar bed. Maar voor nu stuur ik je even mijn gedachten en twee linkjes:
http://www.ted.com/talks/(...)ts_of_happiness.html
En het meest gerelateerde topic op Fok!:
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #13
Wie kan je helpen?
Praktisch gezien alleen jij. Maar ik hoop dat anderen je een richting kunnen geven.
[ Bericht 10% gewijzigd door rijsttafel op 29-10-2013 14:05:02 ]
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
"Time enjoyed wasting is not wasted time." Zo lang je maar dingen doet die je zelf waardevol vindt, je leeft voor jezelf toch.
First of all, I'm not your friend.
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
Ik denk dat dit juist een probleem is voor een twintiger en ook helemaal niet gek dat je daarmee bezig bent. Zelf heb ik er ook wel last van gehad, zij het misschien in mindere mate. Heb zo m'n misantropische momenten.
Probeer te definiëren wat jou blokkeert. Het constante nadenken, overanalyseren, een drang naar perfectie die juist averechts en verlammend werkt? Uiteindelijk misschien dus emoties die je met mindfulness training beter het hoofd kunt bieden. Als je rust en vertrouwen in de basis (jezelf, je emoties en je omgang daarmee) creëert kun je waarschijnlijk ook van daaruit weer het mooie zien en genieten van dingen zonder die blokkerende gedachtepatronen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-10-2013 02:37:52 ]
Probeer te definiëren wat jou blokkeert. Het constante nadenken, overanalyseren, een drang naar perfectie die juist averechts en verlammend werkt? Uiteindelijk misschien dus emoties die je met mindfulness training beter het hoofd kunt bieden. Als je rust en vertrouwen in de basis (jezelf, je emoties en je omgang daarmee) creëert kun je waarschijnlijk ook van daaruit weer het mooie zien en genieten van dingen zonder die blokkerende gedachtepatronen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-10-2013 02:37:52 ]
Herkenbaar... ik ga hier straks uitgebreid op reageren, nu even TVP :-)
Oh, en als mede-twintiger kan ik je vertellen dat het overgaat zoals het kwam, hoe onwaarschijnlijk dat nu ook voor je lijkt. En nee, cynisme wordt niet de kern van iedere persoonlijkheid op middelbare leeftijd.
Je bent geen oude geest in een jong lichaam, want zo kan welschmertz soms aanvoelen.
Dit gaat een mooi topic worden.
Oh, en als mede-twintiger kan ik je vertellen dat het overgaat zoals het kwam, hoe onwaarschijnlijk dat nu ook voor je lijkt. En nee, cynisme wordt niet de kern van iedere persoonlijkheid op middelbare leeftijd.
Je bent geen oude geest in een jong lichaam, want zo kan welschmertz soms aanvoelen.
Dit gaat een mooi topic worden.
asdfasdfasdfasdfasdf
Waarom zou je je als 20er hier helemaal niet mee bezig moeten houden?
Leer meer acceptatie te hebben voor wat is, dan lossen problemen zich als vanzelf op.
Leer meer acceptatie te hebben voor wat is, dan lossen problemen zich als vanzelf op.
Belangrijke stap heb je dan al gezet; je ziet wat het probleem veroorzaakt.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 01:11 schreef Krzwl het volgende:
De oorzaak van dit alles: ik leef teveel in m’n gedachten en leef te weinig.
Dat in je hoofd zitten doe je zelf door daar met je aandacht heen te gaan; als je je handen wilt zien moet je ernaar kijken, zo werkt dat met gedachten ook.
Je kan leren uit je hoofd te komen, weer aanwezig te zijn en het leven ervaren want dat mis je nu omdat je in hoofd zit. Je leeft niet echt maar wordt geleefd door het in je hoofd zitten, dat is een groot gemis en niet hoe het hoort anders voelde je je er wel goed bij. Ik zou eens het 1 en ander gaan googlen want er is voldoende over te vinden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dit klinkt wel herkenbaar. Vooral dat hoge eisen stellen en niet tevreden zijn. Het helpt denk ik al een hoop om van jezelf te accepteren dat jij zo bent en dat het leven nou eenmaal niet altijd zin heeft.quote:
Mijn onvermogen om vrede te hebben met mezelf en de frustratie die daaruit voortkomt richt zich vaak ook op die wereld. Ik stel veel te hoge eisen aan anderen en aan mezelf en ben daardoor nooit tevreden. Ik heb het gevoel dat ik me nauwelijks op de dingen kan focussen die ik werkelijk belangrijk vind, of dat nou over een relatie, hobby’s, studie of werk gaat. Het leven zelf heeft geen nut, en dat hoeft ook niet, maar zelfs de dingen die mijn leven enige betekenis kunnen geven, lijken continu te worden overschaduwd door negativiteit.
Een paar jaar geleden ben ik begonnen met me af te vragen: "als ik vanavond zou sterven, zou ik dan terug kunnen kijken op mijn leven zonder ergens spijt van te hebben?". Tegenwoordig is het antwoord hierop eigenlijk altijd Ja. En als ik merk dat het weer richting de Nee gaat, probeer ik voor mezelf te verwoorden wat ik dan precies mis, of wat er niet goed zit. Dit maakt het allemaal wat concreter en zorgt ervoor dat ik bewuster aan dingen die ik belangrijk vind blijf werken.
Ik vind het zelf altijd lastig, de term 'accepteren'. Je kunt dat natuurlijk op twee manieren opvatten. Iets wat slecht is en waar je jezelf niet goed bij voelt, moet je niet accepteren. Problemen moet je oplossen.quote:
[..]
Dit klinkt wel herkenbaar. Vooral dat hoge eisen stellen en niet tevreden zijn. Het helpt denk ik al een hoop om van jezelf te accepteren dat jij zo bent en dat het leven nou eenmaal niet altijd zin heeft.
Een paar jaar geleden ben ik begonnen met me af te vragen: "als ik vanavond zou sterven, zou ik dan terug kunnen kijken op mijn leven zonder ergens spijt van te hebben?". Tegenwoordig is het antwoord hierop eigenlijk altijd Ja. En als ik merk dat het weer richting de Nee gaat, probeer ik voor mezelf te verwoorden wat ik dan precies mis, of wat er niet goed zit. Dit maakt het allemaal wat concreter en zorgt ervoor dat ik bewuster aan dingen die ik belangrijk vind blijf werken.
Ligt het probleem echter bij je emoties en niet zozeer in de praktische sfeer (zoals hier volgens mij duidelijk het geval is) dan ligt de sleutel meer bij de omgang daarmee en inderdaad leren 'toelaten' zonder te oordelen. Wat je dus wel kunt accepteren is dat negatieve gevoelens ook bij het leven horen en jezelf trainen hoe daarmee om te gaan. Dat is echter een proces en daar gaat tijd overheen, net zoals er tijd overheen is gegaan voor die negatieve gevoelens en gedachten zijn ingesleten. Mindfulness kan je hier goed bij helpen. Is een beproefde methode en ook wetenschappelijk onderzocht en effectief bevonden. Wordt door veel psychologen ook gebruikt als therapie tegenwoordig.
Daarbij vind ik dat 'carpe diem' idee ook een beetje gebakken lucht, voorzover daar mee bedoeld wordt dat je zoveel mogelijk uit je leven moet halen door allerlei rare en bijzondere dingen te doen. Dat is wel een middel om je leven leuker te maken, maar de basis voor dat geluk ligt altijd in jezelf. Geluk kun je niet 'afkopen' met externaliteiten, dat is iets wat vanuit jezelf moet komen. Dat is ook precies wat die monnik zegt in het filmpje hierboven. Wel interessant om daar ook eens naar te kijken misschien.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 29-10-2013 20:17:20 ]
Ik zeg ook niets over het ondernemen van allerlei rare activiteiten. Ik bedoel meer: als ik vanavond zou sterven dan heb ik in ieder geval liefde en vriendschap gekend. Ik heb leuke hobby's gehad, gestudeerd, gewerkt en me over het algemeen redelijk tevreden met mezelf gevoeld. Dus kan ik zeggen dat ik nergens spijt van zal hebben. Tuurlijk heb ik dan niet alle bizarre reizen gemaakt die ik misschien nog zou willen doen, maar is dat erg? In mijn ogen niet, want ik hecht meer waarde aan de rest. Door mezelf dit dus af te vragen, realiseer ik me dat ik het best goed heb en over het algemeen gewoon tevreden mag zijn met mijn leven. Als dit gevoel weg zou gaan, dan zou er iets goed fout zitten en zou het betekenen dat ik bijvoorbeeld mijn sociale leven aan het verwaarlozen ben...quote:
Daarbij vind ik dat 'carpe diem' idee ook een beetje gebakken lucht, voorzover daar mee bedoeld wordt dat je zoveel mogelijk uit je leven moet halen door allerlei rare en bijzondere dingen te doen. Dat is wel een middel om je leven leuker te maken, maar de basis voor dat geluk ligt altijd in jezelf. Geluk kun je niet 'afkopen' met externaliteiten, dat is iets wat vanuit jezelf moet komen. Dat is ook precies wat die monnik zegt in het filmpje hierboven. Wel interessant om daar ook eens naar te kijken misschien.
quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 01:45 schreef rijsttafel het volgende:
American Beauty is geweldig, vooral om die scene met dat zakje.
Die Lebenslust bringt dich um.
Bedankt voor de replies, hier kan ik wel wat mee. Ik merk dat ik nu ik duidelijk uiteen heb kunnen zetten wat mijn probleem is, dat er al een hele last van me af is gevallen. Vooral in de omgang met andere mensen merk ik al enig verschil nu ik wat afstand probeer te nemen van mijn gedachten. Maar het blijft natuurlijk lastig om dat gevoel vast te houden in een wereld vol externe prikkels. Ik ga er de komende tijd maar eens mee aan de slag, en dan zullen we zien hoe het gaat.
Het blijft toch moeilijk om acceptatie te vinden.
Ik merk dat ik vaak met een erg cynische en pessimistische blik naar de wereld kijk, wat mijn gemoedstoestand over het algemeen niet ten goede komt. Alsof er een grauwe sluier over de realiteit hangt.
Het hoort misschien ook een beetje bij me. Ik lees en denk graag over het leven, de maatschappij, de economie, en wat eigenlijk niet. Maar ondertussen voedt die voortdurende nieuwsgierigheid ook mijn negatieve gedachten. Enerzijds zorgt het voor een enorme drive om later echt iets te betekenen voor de wereld, maar aan de andere kant ben ik bang dat ik al snel gefrustreerd zal raken over de beperkte mogelijkheden tot verandering en de individualistische aard van de mensen om mij heen. Het lukt me niet om het om te zetten in iets positiefs.
Hoewel dit ook wel iets zou zijn voor F&L, denk ik dat het toch vooral een persoonlijk probleem is. Ik zal moeten accepteren dat de wereld imperfect is en dat zal blijven. Maar aan de andere kant voelt het niet goed om maar mee te gaan met de massa en hun regeltjes en deel uit te maken van een systeem waar ik niet achter sta. Ik heb het idee dat ik voortdurend een oogje moet toeknijpen om normaal te kunnen blijven functioneren in de maatschappij en het een beetje leuk voor mezelf te houden. Maar ik wil gewoon mezelf zijn. Alleen heb ik het gevoel dat ik een veel te grote idealist ben voor die werkelijkheid. Het beheerst mijn leven, en dat kan niet de bedoeling zijn.
Misschien is ignorance inderdaad wel bliss.
Ik merk dat ik vaak met een erg cynische en pessimistische blik naar de wereld kijk, wat mijn gemoedstoestand over het algemeen niet ten goede komt. Alsof er een grauwe sluier over de realiteit hangt.
Het hoort misschien ook een beetje bij me. Ik lees en denk graag over het leven, de maatschappij, de economie, en wat eigenlijk niet. Maar ondertussen voedt die voortdurende nieuwsgierigheid ook mijn negatieve gedachten. Enerzijds zorgt het voor een enorme drive om later echt iets te betekenen voor de wereld, maar aan de andere kant ben ik bang dat ik al snel gefrustreerd zal raken over de beperkte mogelijkheden tot verandering en de individualistische aard van de mensen om mij heen. Het lukt me niet om het om te zetten in iets positiefs.
Hoewel dit ook wel iets zou zijn voor F&L, denk ik dat het toch vooral een persoonlijk probleem is. Ik zal moeten accepteren dat de wereld imperfect is en dat zal blijven. Maar aan de andere kant voelt het niet goed om maar mee te gaan met de massa en hun regeltjes en deel uit te maken van een systeem waar ik niet achter sta. Ik heb het idee dat ik voortdurend een oogje moet toeknijpen om normaal te kunnen blijven functioneren in de maatschappij en het een beetje leuk voor mezelf te houden. Maar ik wil gewoon mezelf zijn. Alleen heb ik het gevoel dat ik een veel te grote idealist ben voor die werkelijkheid. Het beheerst mijn leven, en dat kan niet de bedoeling zijn.
Misschien is ignorance inderdaad wel bliss.
Probeer het te cultiveren. Ga niet uit, maar ga Wagner of Beethoven luisteren terwijl je op een sofa ligt te roken. Maak lange, eenzame wandelingen door de bossen van Finland. Zwelg erin. Geniet ervan. Genezen zul je nooit meer.
Alsof Nietzsche Celine zou lezen 
(Die is het toch die je aanraad te zijn?)
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 16-11-2013 14:26:14 ]
(Die is het toch die je aanraad te zijn?)[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 16-11-2013 14:26:14 ]
Euh, nee?quote:Op zaterdag 16 november 2013 14:25 schreef LelijKnap het volgende:
Alsof Nietzsche Celine zou lezen
Er zijn overeenkomsten, maar dat was niet mijn bedoeling. Nietzsche zou er ook zeker niet voor zijn geweest te zwelgen.quote:
Wagner, wandelen in de bergen, eenzaam zwelgen...
Prima, maar heb geen vaste relatie. Daar staat mijn hoofd niet naar. Maar misschien zou het wel goed zijn om eens voor iets anders dan alleen mijn eigen ego verantwoordelijk te zijn.quote:
Even een heel banale vraag: Hoe is je seksleven?
Geef mij maar een huisje ergens in de bergen, wat liefde, muziek en literatuur. Meer heb ik niet nodig. Of ik een succesvolle carrière en een goed gevulde bankrekening heb interesseert me niets. Mijn realiteit ziet er echter heel wat anders uit.quote:
Probeer het te cultiveren. Ga niet uit, maar ga Wagner of Beethoven luisteren terwijl je op een sofa ligt te roken. Maak lange, eenzame wandelingen door de bossen van Finland. Zwelg erin. Geniet ervan. Genezen zul je nooit meer.
Oh en voedsel?quote:
Geef mij maar een huisje ergens in de bergen, wat liefde, muziek en literatuur. Meer heb ik niet nodig. Of ik een succesvolle carrière en een goed gevulde bankrekening heb interesseert me niets. Mijn realiteit ziet er echter heel wat anders uit.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
quote:
[..]
Ja, leuk. Je begrijpt wat ik bedoel.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Misschien moet je eens gaan kijken naar de Venus Project.quote:
[..]
Ja, leuk. Je begrijpt wat ik bedoel.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Ik ben ermee bekend. Hoewel ik dit soort initiatieven altijd wel interessant vind, ook gezien wat ik met mijn studie (economie) tegenkom, zie ik de toekomst somber in zolang de neoliberale economisch-financiële machtsstructuur in stand blijft. Die is helaas nog veel te sterk om over te gaan op een eerlijke en duurzame samenleving. En de massa vindt het ondertussen wel prima zo.quote:
[..]
Misschien moet je eens gaan kijken naar de Venus Project.
Ik vind het wel mooi dat jij op zo'n jonge leeftijd al bij zulke dingen stilstaat. Ik vind er niks geks aan. Sterker nog, ik wou dat ik iemand gekend had zoals jij toen ik die leeftijd had. Ik had echt het idee dat ik niet normaal was, omdat ik over dingen nadacht en niet gewoon net als iedereen die ik kende domweg uitging en genoot van het oppervlakkige leven. Maar misschien ben jij gewoon ook van nature niet oppervlakkig en ook nooit geweest. Wees blij dat niet alle mensen hetzelfde zijn.
Ken je dit topic? Of raakt dat niet aan jouw interesses?
Ken je dit topic? Of raakt dat niet aan jouw interesses?
Dit is volgens mij geen vreemde gedachtegang (voor een twintiger). Ik heb er van min of meer van geleerd het leven niet te serieus te nemen en niet te zwaar aan bepaalde dingen te tillen. Het maakt het een stuk relaxter.
Say what?
Ik vind het ook niet erg om stil te staan bij wat ik doe en waarom. Maar wanneer het denken de overhand neemt en vooral leidt tot pessimisme schiet het zijn doel voorbij. Mijn analysedrang en mijn omvangrijke fantasie zorgen er dan voor dat ik niet midden in het leven sta. En dat terwijl ik op deze leeftijd toch eigenlijk de basis leg voor de rest van mijn leven. Ik wil niet verbitterd zijn, maar zolang de realiteit niet kan voldoen aan mijn (te hoge) verwachtingen, zal dat niet zomaar verdwijnen.quote:Op zaterdag 16 november 2013 20:16 schreef Gwywen het volgende:
Ik vind het wel mooi dat jij op zo'n jonge leeftijd al bij zulke dingen stilstaat. Ik vind er niks geks aan. Sterker nog, ik wou dat ik iemand gekend had zoals jij toen ik die leeftijd had. Ik had echt het idee dat ik niet normaal was, omdat ik over dingen nadacht en niet gewoon net als iedereen die ik kende domweg uitging en genoot van het oppervlakkige leven. Maar misschien ben jij gewoon ook van nature niet oppervlakkig en ook nooit geweest. Wees blij dat niet alle mensen hetzelfde zijn.
En tja, wat is oppervlakkigheid? Als oppervlakkig zijn gelukkig maakt, is daar niets op tegen. Ik vind dat het niet aan mij is om te oordelen over wat anderen doen en denken, hoe oppervlakkig je sommige mensen ook kunt noemen. Ik sta ook regelmatig met m'n vrienden in de kroeg en kan het dan echt naar m'n zin hebben. Maar dan heb ik het ook wel weer gezien. Dan ben ik het liefst even helemaal alleen en beland ik weer in die stroom van (vaak negatieve) gedachten. Nee, dan zou ik het leven toch liever wat minder serieus willen kunnen nemen.
Het is trouwens heus niet zo dat ik de hele dag in een hoekje zit te huilen. Ik studeer, werk en heb genoeg mensen om me heen. Maar echt genieten van het leven doe ik niet echt. Het doet me allemaal niet zo veel en ik ben veel te kritisch, zowel op mijzelf als op anderen. Maar ligt dat nou aan de wereld om mij heen, of aan wat er zich in mijn hoofd afspeelt? Ook dat is een vraag waar ik al jaren over nadenk, maar hoe meer ik het doe, des te verder ik van het antwoord verwijderd lijk te geraken.
Interessant topic. Te veel op de automatische piloot leven is nooit goed, maar te veel in je hoofd leven evenmin. Dan leef je net zo goed onbewust.quote:
Ken je dit topic? Of raakt dat niet aan jouw interesses?
Ik snap je heel goedquote:
[..]
Ik vind het ook niet erg om stil te staan bij wat ik doe en waarom. Maar wanneer het denken de overhand neemt en vooral leidt tot pessimisme schiet het zijn doel voorbij. Mijn analysedrang en mijn omvangrijke fantasie zorgen er dan voor dat ik niet midden in het leven sta. En dat terwijl ik op deze leeftijd toch eigenlijk de basis leg voor de rest van mijn leven. Ik wil niet verbitterd zijn, maar zolang de realiteit niet kan voldoen aan mijn (te hoge) verwachtingen, zal dat niet zomaar verdwijnen.
En tja, wat is oppervlakkigheid? Als oppervlakkig zijn gelukkig maakt, is daar niets op tegen. Ik vind dat het niet aan mij is om te oordelen over wat anderen doen en denken, hoe oppervlakkig je sommige mensen ook kunt noemen. Ik sta ook regelmatig met m'n vrienden in de kroeg en kan het dan echt naar m'n zin hebben. Maar dan heb ik het ook wel weer gezien. Dan ben ik het liefst even helemaal alleen en beland ik weer in die stroom van (vaak negatieve) gedachten. Nee, dan zou ik het leven toch liever wat minder serieus willen kunnen nemen.
Het is trouwens heus niet zo dat ik de hele dag in een hoekje zit te huilen. Ik studeer, werk en heb genoeg mensen om me heen. Maar echt genieten van het leven doe ik niet echt. Het doet me allemaal niet zo veel en ik ben veel te kritisch, zowel op mijzelf als op anderen. Maar ligt dat nou aan de wereld om mij heen, of aan wat er zich in mijn hoofd afspeelt? Ook dat is een vraag waar ik al jaren over nadenk, maar hoe meer ik het doe, des te verder ik van het antwoord verwijderd lijk te geraken.
[..]
Interessant topic. Te veel op de automatische piloot leven is nooit goed, maar te veel in je hoofd leven evenmin. Dan leef je net zo goed onbewust.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Helpt het misschien om die analyses op te schrijven in plaats van ze in je hoofd uit te voeren?quote:
[..]
Ik vind het ook niet erg om stil te staan bij wat ik doe en waarom. Maar wanneer het denken de overhand neemt en vooral leidt tot pessimisme schiet het zijn doel voorbij. Mijn analysedrang en mijn omvangrijke fantasie zorgen er dan voor dat ik niet midden in het leven sta. En dat terwijl ik op deze leeftijd toch eigenlijk de basis leg voor de rest van mijn leven. Ik wil niet verbitterd zijn, maar zolang de realiteit niet kan voldoen aan mijn (te hoge) verwachtingen, zal dat niet zomaar verdwijnen.
En tja, wat is oppervlakkigheid? Als oppervlakkig zijn gelukkig maakt, is daar niets op tegen. Ik vind dat het niet aan mij is om te oordelen over wat anderen doen en denken, hoe oppervlakkig je sommige mensen ook kunt noemen. Ik sta ook regelmatig met m'n vrienden in de kroeg en kan het dan echt naar m'n zin hebben. Maar dan heb ik het ook wel weer gezien. Dan ben ik het liefst even helemaal alleen en beland ik weer in die stroom van (vaak negatieve) gedachten. Nee, dan zou ik het leven toch liever wat minder serieus willen kunnen nemen.
Het is trouwens heus niet zo dat ik de hele dag in een hoekje zit te huilen. Ik studeer, werk en heb genoeg mensen om me heen. Maar echt genieten van het leven doe ik niet echt. Het doet me allemaal niet zo veel en ik ben veel te kritisch, zowel op mijzelf als op anderen. Maar ligt dat nou aan de wereld om mij heen, of aan wat er zich in mijn hoofd afspeelt? Ook dat is een vraag waar ik al jaren over nadenk, maar hoe meer ik het doe, des te verder ik van het antwoord verwijderd lijk te geraken.
Vaak krijg je tijdens het schrijven duidelijkheid en kun je dingen/vraagstukken als het ware ordenen, wat in je hoofd (met veelal chaotische gedachtesprongen en associaties) vaak niet goed lukt.
En anders ben je misschien gewoon wat introverter dan de gemiddelde mens, dat zou ook nog een optie kunnen zijn.
Ja, dat is ook de voornaamste reden dat ik het hier post.quote:
[..]
Helpt het misschien om die analyses op te schrijven in plaats van ze in je hoofd uit te voeren?
Vaak krijg je tijdens het schrijven duidelijkheid en kun je dingen/vraagstukken als het ware ordenen, wat in je hoofd (met veelal chaotische gedachtesprongen en associaties) vaak niet goed lukt.
Dat is in ieder geval ietsquote:
Troost je. Zoals jij zijn er velen. Ik noem mezelf altijd een misantroop-light. Ik heb echt met vlagen dat 't me allemaal geen ene moer meer kan schelen. Puur om de kortzichtigheid/oppervlakkigheid/etc van de doorsnee mens. Bij vlagen beheerst dat enorm hoe je in het leven staat, dat herken ik heel erg. Soms is het gewoon 'even te veel'. Hoort gewoon bij een intelligent mens zijn denk ik en het feit dat je jezelf bij vlagen realiseert dat je eigen leven er totaal niks toe doet. Maar dat is ook juist mooi. Misschien kun je daar juist iets bevrijdends in zien?quote:
Het blijft toch moeilijk om acceptatie te vinden.
Ik merk dat ik vaak met een erg cynische en pessimistische blik naar de wereld kijk, wat mijn gemoedstoestand over het algemeen niet ten goede komt. Alsof er een grauwe sluier over de realiteit hangt.
Het hoort misschien ook een beetje bij me. Ik lees en denk graag over het leven, de maatschappij, de economie, en wat eigenlijk niet. Maar ondertussen voedt die voortdurende nieuwsgierigheid ook mijn negatieve gedachten. Enerzijds zorgt het voor een enorme drive om later echt iets te betekenen voor de wereld, maar aan de andere kant ben ik bang dat ik al snel gefrustreerd zal raken over de beperkte mogelijkheden tot verandering en de individualistische aard van de mensen om mij heen. Het lukt me niet om het om te zetten in iets positiefs.
Hoewel dit ook wel iets zou zijn voor F&L, denk ik dat het toch vooral een persoonlijk probleem is. Ik zal moeten accepteren dat de wereld imperfect is en dat zal blijven. Maar aan de andere kant voelt het niet goed om maar mee te gaan met de massa en hun regeltjes en deel uit te maken van een systeem waar ik niet achter sta. Ik heb het idee dat ik voortdurend een oogje moet toeknijpen om normaal te kunnen blijven functioneren in de maatschappij en het een beetje leuk voor mezelf te houden. Maar ik wil gewoon mezelf zijn. Alleen heb ik het gevoel dat ik een veel te grote idealist ben voor die werkelijkheid. Het beheerst mijn leven, en dat kan niet de bedoeling zijn.
Misschien is ignorance inderdaad wel bliss.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 17-11-2013 00:08:43 ]
Zeker niet. In mijn optiek zie je negativiteit omdat je daarnaar op zoek bent. Het komt mij wel enigszins bekend voor, ik was toen ik jonger was ook vrij cynisch ingesteld over vrijwel alles. Maar na al die tijd daar in te zwelgen werd ik er een beetje zat van. Probeer gewoon eens niet overal het negatieve te zoeken. Ignorance is zeker geen bliss. Er is genoeg moois in de wereld om je op te concentreren, je moet er soms alleen even naar zoeken.quote:
Misschien is ignorance inderdaad wel bliss.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Dat klinkt me een partij pretentieus zeg . Maar goed, je snapt wat ik bedoel.
. Maar goed, je snapt wat ik bedoel.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Koude-grond-psychologie: TS stelt hoge eisen omdat hij zichzelf niet toestaat gelukkig te zijn. Dit komt voort uit een gevoel dit niet te verdienen, ofwel: de voedingsbodem is een laag zelfbeeld.
Resistance is futile.
Ja, en daaruit komt ook de drang voort om mezelf continu te bewijzen. Daarom is het voor mij ook maar moeilijk om het feit dat het leven in essentie zinloos is als iets bevrijdends te zien. Ik pretendeer wel dat ik iets voor de wereld wil betekenen, maar volgens mij zie ik het onbewust vooral als een mogelijkheid om bevestigd te krijgen dat mijn eigen waarheid de juiste is.quote:
Koude-grond-psychologie: TS stelt hoge eisen omdat hij zichzelf niet toestaat gelukkig te zijn. Dit komt voort uit een gevoel dit niet te verdienen, ofwel: de voedingsbodem is een laag zelfbeeld.
Je kan alleen iets betekenen voor een ander of de wereld als je veel betekent voor jezelfquote:
[..]
Ja, en daaruit komt ook de drang voort om mezelf continu te bewijzen. Daarom is het voor mij ook maar moeilijk om het feit dat het leven in essentie zinloos is als iets bevrijdends te zien. Ik pretendeer wel dat ik iets voor de wereld wil betekenen, maar volgens mij zie ik het onbewust vooral als een mogelijkheid om bevestigd te krijgen dat mijn eigen waarheid de juiste is.
.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Seven. slaat em hier precies op de kopquote:
Ja, en daaruit komt ook de drang voort om mezelf continu te bewijzen. Daarom is het voor mij ook maar moeilijk om het feit dat het leven in essentie zinloos is als iets bevrijdends te zien. Ik pretendeer wel dat ik iets voor de wereld wil betekenen, maar volgens mij zie ik het onbewust vooral als een mogelijkheid om bevestigd te krijgen dat mijn eigen waarheid de juiste is.
Volgende vraag is; wat hoop je met jezelf te bewijzen te bereiken? Dat anderen, iets buiten je, je gaan vertellen dat je eigen innerlijk negativiteit over jou niet waar is? Hoe lang 'werkt' zoiets?Het gaat om hoe jij jou ziet en hoe je daarmee omgaat, dat je hier op dit moment zo over na denkt laat zien dat je klaar bent dingen echt anders te doen en dat is moeilijk en eng maar het is wel echt, en er kunnen hele goede dingen uit voortkomen
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
grappigquote:
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Erkenning, van anderen en daarmee van mezelf. Waarom ik die zoek? Ik weet het niet. Ik leg het mezelf in ieder geval op. Maar ik besef me ook dat het een verhaal zonder einde is. En het werkt ook nog eens averechts. Ik denk meer na over hoe ik mijn tijd zo efficiënt mogelijk kan besteden dan dat ik daadwerkelijk iets doe. Bang om niet het maximale eruit te halen, dat het niet zo perfect zal worden als ik zou willen. En zo gaat dat met vrijwel alle keuzes die ik maak in mijn leven. Het werkt verlammend. Desondanks weet ik niet hoe ik het los kan laten.quote:
[..]
Seven. slaat em hier precies op de kop
Het gaat om hoe jij jou ziet en hoe je daarmee omgaat, dat je hier op dit moment zo over na denkt laat zien dat je klaar bent dingen echt anders te doen en dat is moeilijk en eng maar het is wel echt, en er kunnen hele goede dingen uit voortkomen
Je bent bezig met het idee van ergens mee bezig zijn ipv het daadwerkelijk te doen. Onderliggende is m.i. dat je nu nog gelooft dat het veiliger is om in je hoofd/gedachten te zitten ipv volledig in het leven te zijn en daar aanwezig te zijn. Die geconditioneerde overtuiging kan je je stapje voor stapje los van maken door meer echt te gaan doen en meer echt aanwezig in het leven te zijn. Zolang je in je hoofd zit hoef je niet te voelen terwijl echt leven zonder verzet voelen/ervaren is.quote:
Erkenning, van anderen en daarmee van mezelf. Waarom ik die zoek? Ik weet het niet. Ik leg het mezelf in ieder geval op. Maar ik besef me ook dat het een verhaal zonder einde is. En het werkt ook nog eens averechts. Ik denk meer na over hoe ik mijn tijd zo efficiënt mogelijk kan besteden dan dat ik daadwerkelijk iets doe. Bang om niet het maximale eruit te halen, dat het niet zo perfect zal worden als ik zou willen. En zo gaat dat met vrijwel alle keuzes die ik maak in mijn leven. Het werkt verlammend. Desondanks weet ik niet hoe ik het los kan laten.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik geloof dat het veiliger is omdat ik het idee heb dat ik mijn gedachten in controle kan houden en de realiteit niet. Maar daarmee ontvlucht ik vooral wat is en verlies ik nog meer controle over de werkelijkheid. Daarnaast probeer ik mijn emoties altijd te rationaliseren. Daarmee gaat de betekenis en spontaniteit ervan verloren. Misschien dat ik daarom liever in mijn hoofd zit dan aanwezig probeer te zijn in de (voor mij vaak grijze) realiteit.quote:
[..]
Je bent bezig met het idee van ergens mee bezig zijn ipv het daadwerkelijk te doen. Onderliggende is m.i. dat je nu nog gelooft dat het veiliger is om in je hoofd/gedachten te zitten ipv volledig in het leven te zijn en daar aanwezig te zijn. Die geconditioneerde overtuiging kan je je stapje voor stapje los van maken door meer echt te gaan doen en meer echt aanwezig in het leven te zijn. Zolang je in je hoofd zit hoef je niet te voelen terwijl echt leven zonder verzet voelen/ervaren is.
Overigens bedankt voor je altijd inzichtvolle reacties.
Wat mij betreft de enige serie die zo'n soort boodschap kon overbrengen zonder kazig te wordenquote:
.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Preciesquote:Op zondag 17 november 2013 02:35 schreef Fir3fly het volgende:
[..]
Wat mij betreft de enige serie die zo'n soort boodschap kon overbrengen zonder kazig te worden
. Boodschap was duidelijk en ook de scene van de hond die depressief is/was.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Kan je iets meer vertellen over jezelf qua emoties ?quote:
[..]
Ik geloof dat het veiliger is omdat ik het idee heb dat ik mijn gedachten in controle kan houden en de realiteit niet. Maar daarmee ontvlucht ik vooral wat is en verlies ik nog meer controle over de werkelijkheid. Daarnaast probeer ik mijn emoties altijd te rationaliseren. Daarmee gaat de betekenis en spontaniteit ervan verloren. Misschien dat ik daarom liever in mijn hoofd zit dan aanwezig probeer te zijn in de (voor mij vaak grijze) realiteit.
Beoefen je een bepaald sport? Welk sport? Hoe/wat is de verhouding tussen jou en jouw 'vrienden', 'familie', kennissen...? Je zegt dat je omringd bent door mensen die je lief hebben. Maar hoe ervaar je het emotioneel? Hoe start je dag over het algemeen? En wat doe je als je je miserabel/ellendig of blij voelt? En misschien en bizare vraag, kan je 'genieten' als je eet enzo?
[ Bericht 0% gewijzigd door complicate op 17-11-2013 10:49:38 ]
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Wat was de boodschap van de scene met het zakje dan?quote:
American Beauty is geweldig, vooral om die scene met dat zakje.
Ik herken dat maar al te goed, maar heb het om kunnen zetten in iets moois. Ik zal later wat uitgebreider reageren, want ik ga nu naar bed. Maar voor nu stuur ik je even mijn gedachten en twee linkjes:
http://www.ted.com/talks/(...)ts_of_happiness.html
En het meest gerelateerde topic op Fok!:
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #13
Wie kan je helpen?
Praktisch gezien alleen jij. Maar ik hoop dat anderen je een richting kunnen geven.
Ik vind het apart dat veel mensen die scene zo prachtig vinden. Ik heb ook 't idee dat mensen elkaar gewoonweg napraten soms met 'o wat prachtig'. Ikzelf zie een lelijk plastic zakje een beetje heen en weer vliegen, en that's it. Alleen de muziek was magisch.
Zoals ik die scene ervaar is samen te vatten in de Engelse uitdrukking: Beauty is in the eye of the beholder. Verder denk ik ook dat je bent wat je ziet.quote:
[..]
Wat was de boodschap van de scene met het zakje dan?
Ik vind het apart dat veel mensen die scene zo prachtig vinden. Ik heb ook 't idee dat mensen elkaar gewoonweg napraten soms met 'o wat prachtig'. Ikzelf zie een lelijk plastic zakje een beetje heen en weer vliegen, en that's it. Alleen de muziek was magisch.
Enkele jaren terug zat ik in het zelfde pakket als TS, maar besloot ik uiteindelijk niet er vanaf te willen, maar er dieper in te gaan. Dat leidde tot het volgende besef:
Het komt zoals het komt
Het gaat zoals het gaat
Wat is, dat is.
Heel simpel, niets bijzonders. En dat is helemaal okay. Het leven is niet moeilijk; het denken is moeilijk.
Dat zie ik er ook niet in. Maar hoe lang ik ook nadenk en kijk, ik zie er niks in. Alleen maar een plastic zakje in de wind. Ik heb vorige maand American Beauty voor het eerst gekeken, maar ik vind American Beauty sowieso niet steengoed - al vindt iedereen dat wel - want de boodschap van de film: ja, dat snappen we allemaal wel. Het is logisch en we kunnen 't allemaal zelf wel bedenken.
Ook waar jij bent achtergekomen vind ik bijzonder logisch en hoef ik niet lang over na te denken, en zo. Maar ik ben misschien wel erg nuchter.
Ook waar jij bent achtergekomen vind ik bijzonder logisch en hoef ik niet lang over na te denken, en zo. Maar ik ben misschien wel erg nuchter.
Zie het gewoon als een wake up call..
Je bent nu bewust van jezelf en de wereld om je heen, en van de fouten of imperfecties die er zijn. Daar kun je twee dingen mee doen, kijken of je een verschil kan maken, hoe klein ook. Of accepteren en doorgaan met je leven, en je persoonlijke dromen achterna.
Die twee kunnen trouwens ook één en hetzelfde zijn natuurlijk
En als opbeurend zinnetje..
Watching a seed grow can even make a cynic smile
Je bent nu bewust van jezelf en de wereld om je heen, en van de fouten of imperfecties die er zijn. Daar kun je twee dingen mee doen, kijken of je een verschil kan maken, hoe klein ook. Of accepteren en doorgaan met je leven, en je persoonlijke dromen achterna.
Die twee kunnen trouwens ook één en hetzelfde zijn natuurlijk
En als opbeurend zinnetje..
Watching a seed grow can even make a cynic smile
“When there is no desire, all things are at peace.”
Wat bedoelt men met die plastic zak dan? De vergankelijkheid en het moment van nut, die overgaat in de leegte na zijn gebruik.quote:
Dat zie ik er ook niet in. Maar hoe lang ik ook nadenk en kijk, ik zie er niks in. Alleen maar een plastic zakje in de wind. Ik heb vorige maand American Beauty voor het eerst gekeken, maar ik vind American Beauty sowieso niet steengoed - al vindt iedereen dat wel - want de boodschap van de film: ja, dat snappen we allemaal wel. Het is logisch en we kunnen 't allemaal zelf wel bedenken.
Ook waar jij bent achtergekomen vind ik bijzonder logisch en hoef ik niet lang over na te denken, en zo. Maar ik ben misschien wel erg nuchter.
“When there is no desire, all things are at peace.”
De mooiste dingen zijn ook heel simpel. En logisch. Maar denken en doen zijn heel verschillend.quote:
Dat zie ik er ook niet in. Maar hoe lang ik ook nadenk en kijk, ik zie er niks in. Alleen maar een plastic zakje in de wind. Ik heb vorige maand American Beauty voor het eerst gekeken, maar ik vind American Beauty sowieso niet steengoed - al vindt iedereen dat wel - want de boodschap van de film: ja, dat snappen we allemaal wel. Het is logisch en we kunnen 't allemaal zelf wel bedenken.
Ook waar jij bent achtergekomen vind ik bijzonder logisch en hoef ik niet lang over na te denken, en zo. Maar ik ben misschien wel erg nuchter.
Mijn vriend denkt dat de film gaat over spirituele verlichting. Zo had ik het zelf nog niet eerder bekeken, maar ik heb de film dan ook al lang niet meer gezien. Bij nader inzien vind ik dat zakje heel 'zen'
Ik beoefen van allerlei sporten (hardlopen, voetbal, etc.), en merk dat ik me er niet alleen fysiek, maar vooral ook mentaal beter door ga voelen. Eén van de weinige dingen waar ik veel voldoening uit kan halen.quote:
[..]
Kan je iets meer vertellen over jezelf qua emoties ?
Beoefen je een bepaald sport? Welk sport? Hoe/wat is de verhouding tussen jou en jouw 'vrienden', 'familie', kennissen...? Je zegt dat je omringd bent door mensen die je lief hebben. Maar hoe ervaar je het emotioneel? Hoe start je dag over het algemeen? En wat doe je als je je miserabel/ellendig of blij voelt? En misschien en bizare vraag, kan je 'genieten' als je eet enzo?
De verhouding tussen mij en de mensen om mij heen is, denk ik, goed. Een echt diepe band met iemand opbouwen lukt echter niet. Ik wil graag het allerbeste voor iedereen, maar dat is vooral om goedkeuring van anderen te krijgen. Conflicten vermijd ik. Fouten die ik maak probeer ik te verbergen. Emoties onderdruk ik. Ik denk dat de meesten mij zien als een eerlijk en goed persoon, maar in werkelijkheid ben ik vooral oneerlijk en controlerend en zit ik opgekropt met frustratie. Maar misschien doe ik mijzelf daar ook weer mee tekort, ik weet het niet.
Hoe ik mijn dag start? Gewoon, het beschouwend als iets dat ik uit zal moeten zitten. Hoe ik dat doe verschilt per dag.
Wanneer ik een reden heb om blij te zijn zoek ik altijd wel weer een reden om dat niet te zijn. Als ik me ellendig voel zonder ik me het liefst af en probeer ik te rationaliseren. Termen als 'blij' en 'ellendig' vind ik sowieso maar vaag, ze voelen niet natuurlijk aan. Als ik lach of ergens echt van baal ben ik me daar altijd heel erg bewust van. Waarom doe ik dat, en heb ik er wel reden toe? Dat zijn vragen die dan door mijn hoofd spoken. Het haalt alle spontaniteit van het moment weg.
Ik kan zo nu en dan wel genieten. Helemaal geen bizarre vraag. Van goed eten inderdaad, of van goede muziek of een goede film. Het zijn momenten waarop ik even niet in mijn hoofd zit. Maar over het algemeen zit ik dat wel en is de realiteit onvolmaakt, saai, grijs.
Laat je eigen verwachtingen los, en kijk hoe dat gaat, beter jezelf zijn dan geforceerd over-gesocialiseerd zitten doen..
“When there is no desire, all things are at peace.”
Oké , nu snap ik je nog beter. Het gaat hem dus om die emoties. Ik zou zoiezo nog meer sporten, lekker eten , goeie film kijken want je haalt daar echt voldoening uit en geniet er emotioneel van. Het ziet hem bij jouw emoties die "geblokeerd" zijn. En je zou echt je emoties moeten/mogen laten zien en laten zijn voor wat ze zijn. En het is misschien raar wat ik nu ga vragen, maar heb je al een diepe band (emotioneel en of sexueel) met iemand gehad? Ik vermoed van niet, maar hoeft ook niet per se, maar je bent te veel verbonden met jezelf wat op zich heel goed is, maar je zou ook emoties mogen/moeten toelaten en een derde.quote:
[..]
Ik beoefen van allerlei sporten (hardlopen, voetbal, etc.), en merk dat ik me er niet alleen fysiek, maar vooral ook mentaal beter door ga voelen. Eén van de weinige dingen waar ik veel voldoening uit kan halen.
De verhouding tussen mij en de mensen om mij heen is, denk ik, goed. Een echt diepe band met iemand opbouwen lukt echter niet. Ik wil graag het allerbeste voor iedereen, maar dat is vooral om goedkeuring van anderen te krijgen. Conflicten vermijd ik. Fouten die ik maak probeer ik te verbergen. Emoties onderdruk ik. Ik denk dat de meesten mij zien als een eerlijk en goed persoon, maar in werkelijkheid ben ik vooral oneerlijk en controlerend en zit ik opgekropt met frustratie. Maar misschien doe ik mijzelf daar ook weer mee tekort, ik weet het niet.
Hoe ik mijn dag start? Gewoon, het beschouwend als iets dat ik uit zal moeten zitten. Hoe ik dat doe verschilt per dag.
Wanneer ik een reden heb om blij te zijn zoek ik altijd wel weer een reden om dat niet te zijn. Als ik me ellendig voel zonder ik me het liefst af en probeer ik te rationaliseren. Termen als 'blij' en 'ellendig' vind ik sowieso maar vaag, ze voelen niet natuurlijk aan. Als ik lach of ergens echt van baal ben ik me daar altijd heel erg bewust van. Waarom doe ik dat, en heb ik er wel reden toe? Dat zijn vragen die dan door mijn hoofd spoken. Het haalt alle spontaniteit van het moment weg.
Ik kan zo nu en dan wel genieten. Helemaal geen bizarre vraag. Van goed eten inderdaad, of van goede muziek of een goede film. Het zijn momenten waarop ik even niet in mijn hoofd zit. Maar over het algemeen zit ik dat wel en is de realiteit onvolmaakt, saai, grijs.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Je verwoordt echt exact, hoe ik me een tijd heb gevoeld en bij vlagen nog steeds voel. Dat is enorm beklemmend. Je wereld wordt zo gereduceerd tot je eigen hoofd en praktisch niks kan meer voldoen. Gelukkig hebben we tegenwoordig nog internet, waar je 'verlichtende' stof zelf kunt opzoeken. Dat stilt de pijn nog enigszins als je in zo'n bui bent.quote:
[..]
Ik vind het ook niet erg om stil te staan bij wat ik doe en waarom. Maar wanneer het denken de overhand neemt en vooral leidt tot pessimisme schiet het zijn doel voorbij. Mijn analysedrang en mijn omvangrijke fantasie zorgen er dan voor dat ik niet midden in het leven sta. En dat terwijl ik op deze leeftijd toch eigenlijk de basis leg voor de rest van mijn leven. Ik wil niet verbitterd zijn, maar zolang de realiteit niet kan voldoen aan mijn (te hoge) verwachtingen, zal dat niet zomaar verdwijnen.
En tja, wat is oppervlakkigheid? Als oppervlakkig zijn gelukkig maakt, is daar niets op tegen. Ik vind dat het niet aan mij is om te oordelen over wat anderen doen en denken, hoe oppervlakkig je sommige mensen ook kunt noemen. Ik sta ook regelmatig met m'n vrienden in de kroeg en kan het dan echt naar m'n zin hebben. Maar dan heb ik het ook wel weer gezien. Dan ben ik het liefst even helemaal alleen en beland ik weer in die stroom van (vaak negatieve) gedachten. Nee, dan zou ik het leven toch liever wat minder serieus willen kunnen nemen.
Het is trouwens heus niet zo dat ik de hele dag in een hoekje zit te huilen. Ik studeer, werk en heb genoeg mensen om me heen. Maar echt genieten van het leven doe ik niet echt. Het doet me allemaal niet zo veel en ik ben veel te kritisch, zowel op mijzelf als op anderen. Maar ligt dat nou aan de wereld om mij heen, of aan wat er zich in mijn hoofd afspeelt? Ook dat is een vraag waar ik al jaren over nadenk, maar hoe meer ik het doe, des te verder ik van het antwoord verwijderd lijk te geraken.
[..]
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 17-11-2013 14:24:48 ]
Dit stukje is iets wat je gelooft, een idee, en dat is al een gedachte die je dan waar maakt. Zolang je je op dat niveau ermee bezig blijft blijft het probleem ook.quote:
Ik geloof dat het veiliger is omdat ik het idee heb dat ik mijn gedachten in controle kan houden en de realiteit niet.
''Ik geloof....'' is een stukje verhaal in je hoofd ergens over en dus automatisch niet de realiteit; het is een verhaal over de realiteit.
Je verliest connectie met de werkelijkheid op deze manier. De werkelijkheid is dat je hier en nu leeft en dat leven een ervaring is; daar denk je jezelf nu van weg.quote:Maar daarmee ontvlucht ik vooral wat is en verlies ik nog meer controle over de werkelijkheid. Daarnaast probeer ik mijn emoties altijd te rationaliseren. Daarmee gaat de betekenis en spontaniteit ervan verloren.
De realiteit lijkt grijs omdat je em niet ervaart; leven is voelen, ervaren, geraakt worden. Als je in je hoofd zit kan je daar niet bij. Het idee dat de realiteit grijs is is iets wat je zelf bij elkaar denktquote:Misschien dat ik daarom liever in mijn hoofd zit dan aanwezig probeer te zijn in de (voor mij vaak grijze) realiteit.
Je staat gevoelsmatig op de rem en dan kan je je niet laten gaan of spontaan zijn, zelfs als het gaat om de kleine dingen doen. Gaan oefenen met leren aanwezig zijn en je hoofd uitkomen kan je veel aan hebben.
quote:Overigens bedankt voor je altijd inzichtvolle reacties.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Precies wat ik zei, TS moet leren voelen , raken en ervaren. Die emoties moeten "loskomen" , hij zou die "blokkade" moeten weghalenquote:
[..]
Dit stukje is iets wat je gelooft, een idee, en dat is al een gedachte die je dan waar maakt. Zolang je je op dat niveau ermee bezig blijft blijft het probleem ook.
''Ik geloof....'' is een stukje verhaal in je hoofd ergens over en dus automatisch niet de realiteit; het is een verhaal over de realiteit.
[..]
Je verliest connectie met de werkelijkheid op deze manier. De werkelijkheid is dat je hier en nu leeft en dat leven een ervaring is; daar denk je jezelf nu van weg.
[..]
De realiteit lijkt grijs omdat je em niet ervaart; leven is voelen, ervaren, geraakt worden. Als je in je hoofd zit kan je daar niet bij. Het idee dat de realiteit grijs is is iets wat je zelf bij elkaar denkt
Je staat gevoelsmatig op de rem en dan kan je je niet laten gaan of spontaan zijn, zelfs als het gaat om de kleine dingen doen. Gaan oefenen met leren aanwezig zijn en je hoofd uitkomen kan je veel aan hebben.
[..]
.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
En dat kan enorm lastig, zo niet schier-onmogelijk, aanvoelen als je altijd op de rem hebt gestaan.quote:
[..]
Precies wat ik zei, TS moet leren voelen , raken en ervaren
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 17-11-2013 14:35:17 ]
Ja, al zou ik er geen moeten van maken, het mag in ieder gevalquote:
Precies wat ik zei, TS moet leren voelen , raken en ervaren. Die emoties moeten "loskomen" , hij zou die "blokkade" moeten weghalen
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Er stond in mijn vorige reactie moeten/mogenquote:
[..]
Ja, al zou ik er geen moeten van maken, het mag in ieder geval
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Klopt, geen gemakkelijke opdracht, maar moeilijk gaat ookquote:
[..]
En dat kan enorm lastig, zo niet schier-onmogelijk, aanvoelen als je altijd op de rem hebt gestaan.
Remmen los, hoe lang het ook moet nemen, het is de moeite waard.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Hoe langer je op de rem staat hoe langer het duurt om dat om te draaien met uiteindelijk is het een kwestie van wat je normaal doet omdraaien en zo met de tijd een tegenovergesteld resultaat op te bouwenquote:
En dat kan enorm lastig, zo niet schier-onmogelijk, aanvoelen als je altijd op de rem hebt gestaan.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik zie emquote:
Er stond in mijn vorige reactie moeten/mogen
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Is niet raar, daar denk ik zelf ook over na. Ik heb aan aandacht geen gebrek, maar een serieuze relatie heb ik bijvoorbeeld nog niet gehad. Ik kom nog veel te afstandelijk over om met iemand echt een diepe band op te bouwen. Ik heb me de afgelopen tijd wat meer proberen open te stellen en wel wat leuke avonden gehad, maar dan kap ik het daarna ook af. Bang dat ik niet kan voldoen aan mijn eigen verwachtingen en om me kwetsbaar op te stellen. Ik zal eerst echt vrede moeten zien te vinden met mijzelf.quote:
[..]
Oké , nu snap ik je nog beter. Het gaat hem dus om die emoties. Ik zou zoiezo nog meer sporten, lekker eten , goeie film kijken want je haalt daar echt voldoening uit en geniet er emotioneel van. Het ziet hem bij jouw emoties die "geblokeerd" zijn. En je zou echt je emoties moeten/mogen laten zien en laten zijn voor wat ze zijn. En het is misschien raar wat ik nu ga vragen, maar heb je al een diepe band (emotioneel en of sexueel) met iemand gehad? Ik vermoed van niet, maar hoeft ook niet per se, maar je bent te veel verbonden met jezelf wat op zich heel goed is, maar je zou ook emoties mogen/moeten toelaten en een derde.
Ik weet het. Beetje bij beetje, maar daarvoor moet je jezelf eerst leren accepteren. Dat is misschien nog wel het lastigste gedeelte. Blijkbaar heb je het idee dat het gedrag dat jij wilt vertonen de goedkeuring van anderen niet kan wegdragen en verzand je uiteindelijk maar weer in die geblokkeerde houding.quote:
[..]
Klopt, geen gemakkelijke opdracht, maar moeilijk gaat ook
Remmen los, hoe lang het ook moet nemen, het is de moeite waard.
Ik heb het gevoel dat jij je het (menselijk) leven vanuit een pessimistische blik benaderd omdat je bang bent voor je eigen falen: het niet optimaliseren van je eigen capaciteiten. Wanneer je een strikte analyse zou hanteren om het leven te benaderen zou je namelijk helemaal niet uitkomen op een negatief wereld/mens-beeld. Dat negatieve komt voort uit (onechte) verwachtingen en ideeën over wat de mens is of moet zijn. Er zit tevens wat narcistisch in, denk ik. Het negatieve maakt jou immers anders, het spreekt je vrij van te doen wat het gros doet. Je kan er als het ware boven gaan staan. Dat je als gevolg daarvan lijdt bevestigd het alleen maar. Ik lijdt, maar ik 'zie het voor wat het is'. Dát is al genoeg en daarom hoef ik niet te doen, wat ik kan doen.
Vrede vinden ja, maar ook jezelf toestaan om emoties te ervaren en jouw remmen los latenquote:
[..]
Is niet raar, daar denk ik zelf ook over na. Ik heb aan aandacht geen gebrek, maar een serieuze relatie heb ik bijvoorbeeld nog niet gehad. Ik kom nog veel te afstandelijk over om met iemand echt een diepe band op te bouwen. Ik heb me de afgelopen tijd wat meer proberen open te stellen en wel wat leuke avonden gehad, maar dan kap ik het daarna ook af. Bang dat ik niet kan voldoen aan mijn eigen verwachtingen en om me kwetsbaar op te stellen. Ik zal eerst echt vrede moeten zien te vinden met mijzelf.
.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Ik denk dat het geen fout idee is om (wederzijdse) liefde te ervaren. Het is wat de menselijke ervaring betreft een heel belangrijke. Eéntje waardoor je 't onderscheidt tussen jezelf en de ander beter kan leren plaatsen.quote:
Ik zal eerst echt vrede moeten zien te vinden met mijzelf.
Niet als je weet waar je naar toe wilt. Focus is dan de boodschap.quote:
[..]
Ik weet het. Beetje bij beetje, maar daarvoor moet je jezelf eerst leren accepteren. Dat is misschien nog wel het lastigste gedeelte. Blijkbaar heb je het idee dat het gedrag dat jij wilt vertonen de goedkeuring van anderen niet kan wegdragen en verzand je uiteindelijk maar weer in die geblokkeerde houding.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Over welk deel van mijn post heb je het precies?quote:
[..]
Niet als je weet waar je naar toe wilt. Focus is dan de boodschap.
Ah over "...uiteindelijk maar weer in die geblokeerde houding...".quote:
[..]
Over welk deel van mijn post heb je het precies?
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Ik snap het nog niet, maar wat ik wou zeggen is dat je toch echt eerst tot een bepaald punt vrede met jezelf moet hebben voor je de rem er af kunt halen. In ieder geval de reden die tot die blokkade leidt aanpakken.quote:
[..]
Ah over "...uiteindelijk maar weer in die geblokeerde houding...".
Ja hoor maar er is geen nummering van eerst vrede en dan remmmen loslaten.quote:
[..]
Ik snap het nog niet, maar wat ik wou zeggen is dat je toch echt eerst tot een bepaald punt vrede met jezelf moet hebben voor je de rem er af kunt halen. In ieder geval de reden die tot die blokkade leidt aanpakken.
Vrede heeft te maken met acceptatie en dat doet TS al rationeel, maar het moet nu naar zijn hart komen zodat hij werkelijk vrede kan eraren.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
TS, ik denk dat iemand als jij gemakkelijker in zijn vel komt te zitten naarmate hij ouder wordt. Met zo'n insteek/karakter, bedoel ik. Misschien helpt het je accepteren als je bedenkt dat niet iedereen tussen zijn 20e en 30e "piekt" in het leven. Voor een filosoof ligt het hoogtepunt misschien wel op zijn 60e, om maar een voorbeeld te geven.
Wat interessant, wat jij hier zegt. Ik moet dit even laten bezinken voor ik erop kan reageren.quote:
Ik heb het gevoel dat jij je het (menselijk) leven vanuit een pessimistische blik benaderd omdat je bang bent voor je eigen falen: het niet optimaliseren van je eigen capaciteiten. Wanneer je een strikte analyse zou hanteren om het leven te benaderen zou je namelijk helemaal niet uitkomen op een negatief wereld/mens-beeld. Dat negatieve komt voort uit (onechte) verwachtingen en ideeën over wat de mens is of moet zijn. Er zit tevens wat narcistisch in, denk ik. Het negatieve maakt jou immers anders, het spreekt je vrij van te doen wat het gros doet. Je kan er als het ware boven gaan staan. Dat je als gevolg daarvan lijdt bevestigd het alleen maar. Ik lijdt, maar ik 'zie het voor wat het is'. Dát is al genoeg en daarom hoef ik niet te doen, wat ik kan doen.
Dat gevoel heb ik wel. Het is zoals je zei een beklemmend gevoel, en als ik er al denkend uit probeer te komen (wat ik met alles doe) maak ik het alleen maar erger en beland ik in een vicieuze cirkel.quote:
[..]
En dat kan enorm lastig, zo niet schier-onmogelijk, aanvoelen als je altijd op de rem hebt gestaan.
Ik zal ook niet ontkennen dat ik stiekem best veel van mezelf hou. Maar dat komt inderdaad doordat ik erg kritisch ben op anderen. Het feit dat ik altijd overal een oordeel over heb is hetgeen wat mij vooral pessimistisch maakt.quote:
Ik heb het gevoel dat jij je het (menselijk) leven vanuit een pessimistische blik benaderd omdat je bang bent voor je eigen falen: het niet optimaliseren van je eigen capaciteiten. Wanneer je een strikte analyse zou hanteren om het leven te benaderen zou je namelijk helemaal niet uitkomen op een negatief wereld/mens-beeld. Dat negatieve komt voort uit (onechte) verwachtingen en ideeën over wat de mens is of moet zijn. Er zit tevens wat narcistisch in, denk ik. Het negatieve maakt jou immers anders, het spreekt je vrij van te doen wat het gros doet. Je kan er als het ware boven gaan staan. Dat je als gevolg daarvan lijdt bevestigd het alleen maar. Ik lijdt, maar ik 'zie het voor wat het is'. Dát is al genoeg en daarom hoef ik niet te doen, wat ik kan doen.
Misschien niet per definitie een nummering, maar wel een sterke gevoelsmatige voorkeur voor een bepaalde volgorde voor mensen die teveel rationaliseren. 'Ik voel me nu beter over mezelf, dus ik voel me comfortabel bij het uiten van mijn gevoelens' is logischer voor een rationeel iemand dan 'Ik geef me over aan mijn gevoelens en ik zie wel wat er gebeurt, ondanks dat ik me niet eens comfortabel bij mezelf voel'. Of zeg ik nu iets heel raars?quote:
[..]
Ja hoor maar er is geen nummering van eerst vrede en dan remmmen loslaten.
Vrede heeft te maken met acceptatie en dat doet TS al rationeel, maar het moet nu naar zijn hart komen zodat hij werkelijk vrede kan eraren.
Je houdt ontzettend rationeel van jezelf en dat is oké, maar je doet het niet met je hart/gevoel.quote:
[..]
Dat gevoel heb ik wel. Het is zoals je zei een beklemmend gevoel, en als ik er al denkend uit probeer te komen (wat ik met alles doe) maak ik het alleen maar erger en beland ik in een vicieuze cirkel.
[..]
Ik zal ook niet ontkennen dat ik stiekem best veel van mezelf hou. Maar dat komt inderdaad doordat ik erg kritisch ben op anderen. Het feit dat ik altijd overal een oordeel over heb is hetgeen wat mij vooral pessimistisch maakt.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
het leven heeft geen antwoordt.
Mijn naam is betsy, wil jij ook een vrouw met net zoveel haar als jezelf bel me dan op :
0906-090SEX
0906-090SEX
Nee je zegt niets raars , maar dat je nu een rationeel persoon bent of een emotioneel persoon, heeft geen invloed op je doel en hoe snel je er wel komt. Het heeft meer te maken met acceptatie op een rationeel én emotioneel manier. En als dat gebeurt is een persoon meer in staat om meer vrede te ervaren en remmen los te laten. Maar het is geen gemakkelijk opdracht.quote:
[..]
Misschien niet per definitie een nummering, maar wel een sterke gevoelsmatige voorkeur voor een bepaalde volgorde voor mensen die teveel rationaliseren. 'Ik voel me nu beter over mezelf, dus ik voel me comfortabel bij het uiten van mijn gevoelens' is logischer voor een rationeel iemand dan 'Ik geef me over aan mijn gevoelens en ik zie wel wat er gebeurt, ondanks dat ik me niet eens comfortabel bij mezelf voel'. Of zeg ik nu iets heel raars?
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Volgens mij praten we totaal langs elkaar heen. Ik heb het niet over het doel an sich, maar hoe je daar het makkelijkste bij kunt komen. Voor een 'denker' zal een bepaalde volgorde natuurlijker aanvoelen en minder weerstand oproepen.quote:
[..]
Nee je zegt niets raars , maar dat je nu een rationeel persoon bent of een emotioneel persoon, heeft geen invloed op je doel en hoe snel je er wel komt. Het heeft meer te maken met acceptatie op een rationeel én emotioneel manier. En als dat gebeurt is een persoon meer in staat om meer vrede te ervaren en remmen los te laten. Maar het is geen gemakkelijk opdracht.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 17-11-2013 15:13:52 ]
Ah er zijn verschillende manieren maar welk het gemakkelijkst is, weet ik niet en hangt af van je wilskracht, maar sowieso eerst het rationeel besef van belang van emoties. En dat kan alleen door die emoties te durven ervaren/ durven toe te laten. Snap je?quote:
[..]
Volgens mij praten we totaal langs elkaar heen. Ik heb het niet over het doel an sich, maar hoe je daar het makkelijkste bij kunt komen.
[ Bericht 1% gewijzigd door complicate op 17-11-2013 15:21:23 ]
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Daarom moet je misschien eens meemaken door iemand van iemand gehouden te worden. Tot mijn 20ste hanteerde ik een beetje dezelfde instelling en gedachten als jij. Ik was tamelijk onzeker, ongelukkig en ik voelde me bij niemand thuis. Als verdedigingsmechanisme maakte ik mijzelf speciaal, als iemand die meer bewust was van de zin en onzin van het leven. Zodoende groeide ook mijn liefde voor wijsbegeerte. Met wijsbegeerte aan mijn zijde kon niemand mij wat maken. Vooral ikzelf niet, want ik was immers al bezig met het meest belangrijke. Hoog op de berg, neerkijkend op alle futiliteiten van alledag. Op een bepaald punt werd ik zo zeker van mijzelf dat ik meer open werd voor 'de ander': ik kon de ander makkelijker toelaten. Maar wat er gebeurde toen ik in mijn eerste relatie terecht kwam: ik verloor (vrijwel alle) interesse in (de negatieve, nihilistische) wijsbegeerte. In elk geval verdween het pessimistische gevoel. Ik begon meer 'te leven' i.p.v. dat ik afstandelijk aan het analyseren was.quote:
Ik zal ook niet ontkennen dat ik stiekem best veel van mezelf hou. Maar dat komt inderdaad doordat ik erg kritisch ben op anderen. Het feit dat ik altijd overal een oordeel over heb is hetgeen wat mij vooral pessimistisch maakt.
Na nog een paar relaties (en veel verdriet) viel ik later weer terug op waar ik eerder was: bij de (afstandelijke) wijsbegeerte. Maar een belangrijk verschil was dat ik het alles nu anders kon benaderen. Ik was immers al samengevallen met de warmere kant van het leven. Het hoefde niet perse meer 'alles slopend' te zijn. Er ging een deur open om een meer eerlijke analyses te hanteren. Ik hoefde niet meer met een negatieve bril te analyseren, ik had de ruimte om een oprechte interesse te uiten in de grotere zaken in het leven. En dat is overigens ook een belangrijk punt: hoe oprecht is jouw interesse in de analyses die jij maakt? Blijft die interesse nog bestaan zodra je 'gelukkiger' bent? Hoe zuiver en oprecht ben je daarin?
Jouw oordelen, in andere woorden, zijn pessimistisch door niet de oordelen zelf, maar door wat daar achter ligt. Jouw kritiek op andere is niets dan kritiek op jezelf, op wat jij denkt te moeten (kunnen) zijn.
Zou je vrienden met jezelf kunnen worden, als je jezelf ergens zou ontmoeten?quote:
Ik zal ook niet ontkennen dat ik stiekem best veel van mezelf hou.
Een andere vraag hierover: Ben jijzelf de maatstaf waaraan je de rest van de mensheid afmeet?
Anders gezegd, zou je wensen dat er meer mensen waren zoals jij?
In dat laatste geval heb ik goed nieuws voor je: ze zijn er wel, maar blijkbaar niet op de plekken waar jij tot nu toe hebt gezocht.
Ben ik het mee eens, maar het een hangt zo met het ander samen dat je er niet per definitie een scherp onderscheid tussen kunt maken imo.quote:
[..]
Ah er zijn verschillende manier maar wat het gemakkelijkst is, weet ik niet en hangt af van je wilskracht, maar sowieso eerst is het rationeel besef van belang van emoties. En dat kan alleen door die emoties te durven ervaren/ durven toe te laten.
F&L / Pervasieve existentiële angst (hoe overwin je dat?)
F&L / Pessimisme
Misschien kun je trouwens nog wat uit deze topics halen.
F&L / Pessimisme
Misschien kun je trouwens nog wat uit deze topics halen.
mmm ik snap je en dus is de sleutel durven die emoties te ervaren en dat kan op veel verschillende manieren.quote:
[..]
Ben ik het mee eens, maar het een hangt zo met het ander samen dat je er niet per definitie een scherp onderscheid tussen kunt maken imo.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
God, moet ik nog zolang wachten? ;Pquote:
TS, ik denk dat iemand als jij gemakkelijker in zijn vel komt te zitten naarmate hij ouder wordt. Met zo'n insteek/karakter, bedoel ik. Misschien helpt het je accepteren als je bedenkt dat niet iedereen tussen zijn 20e en 30e "piekt" in het leven. Voor een filosoof ligt het hoogtepunt misschien wel op zijn 60e, om maar een voorbeeld te geven.
Over filosofen gesproken trouwens. Het is niet voor niets dat de meest pessimistische of grote filosofen vaak eenzaam (of in elk geval) alleen waren: een behoorlijke afstand tussen hunzelf en de andere creëerde. Of daaruit een meer zuivere filosofie kan ontstaan is een geldige vraag. Voor beide valt wat te zeggen.
Maar het échte, oprechte diepgewortelde durven ervaren is uiteindelijk het ware doel. Dus daar gaat nog een heel traject aan vooraf.quote:
[..]
mmm ik snap je en dus is de sleutel durven die emoties te ervaren en dat kan op veel verschillende manieren.
Klopt, gebeurt niet in 1 2 3quote:
[..]
Maar het échte, oprechte diepgewortelde durven ervaren is uiteindelijk het ware doel. Dus daar gaat nog een heel traject aan vooraf.
Heeft veel tijd nodig. Maar is absoluut de moeite waard hoe lang het ook duurt om er te geraken.
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Ik opende hier eerder al een topic over: Veel lelijkheid om me heen
Zelf hou ik er een fatalistische visie op na. Wie volwassen wordt met veel welvaart en schoonheid om zich heen zal eerder gelukkiger zijn dan een rioolkindje uit Roemenië.
Zelf hou ik er een fatalistische visie op na. Wie volwassen wordt met veel welvaart en schoonheid om zich heen zal eerder gelukkiger zijn dan een rioolkindje uit Roemenië.
Ik zie rond in de wereld,
waarin de stenen rusten,
de planten levend groeien,
de dieren voelend leven ...
waarin de stenen rusten,
de planten levend groeien,
de dieren voelend leven ...
Toch grappig dat er in welvarende landen veel vaker zelfmoord wordt gepleegd dan in Afrika, bijvoorbeeld. Nee, het is de ervaring (en verwachtingen) van de omgeving en jezelf. Mijn ma zei altijd al; die kinderen in Afrika, die zien er zoveel gelukkiger uit dan jij.quote:
Ik opende hier eerder al een topic over: Veel lelijkheid om me heen
Zelf hou ik er een fatalistische visie op na. Wie volwassen wordt met veel welvaart en schoonheid om zich heen zal eerder gelukkiger zijn dan een rioolkindje uit Roemenië.
Wat zeg je?quote:
[..]
Toch grappig dat er in welvarende landen veel vaker zelfmoord wordt gepleegd dan in Afrika, bijvoorbeeld. Nee, het is de ervaring (en verwachtingen) van de omgeving en jezelf. Mijn ma zei altijd al; die kinderen in Afrika, die zien er zoveel gelukkiger uit dan jij.
Kinderen in Afrika gelukkig? Say what 
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Het is uiteindelijk een echt 'overgeven' aan jezelf. Het is mij nog niet gelukt, maar ik voel wel dat ik er tegen aan zit. Af en toe mag ik er heel miniscuul van proeven.quote:
[..]
Klopt, gebeurt niet in 1 2 3
Toch herinner ik me ook een citaat, ik weet helaas niet meer van wie, dat ging ongeveer zo: "Hoe kan iemand gelukkig zijn wanneer hij omringd wordt door lelijkheid?"quote:
[..]
Toch grappig dat er in welvarende landen veel vaker zelfmoord wordt gepleegd dan in Afrika, bijvoorbeeld. Nee, het is de ervaring (en verwachtingen) van de omgeving en jezelf. Mijn ma zei altijd al; die kinderen in Afrika, die zien er zoveel gelukkiger uit dan jij.
Ik geloof dat het in het boek Nachttrein naar Lissabon stond, correct me if I'm wrong.
Wat schoonheid is, dat is natuurlijk voor iedereen verschillend, kijk maar voor de grap eens naar de terugkerende discussies in het Funda-huizentopic.
Ik van mezelf weet dat ik me soms werkelijk leeggezogen kan voelen wanneer ik in een omgeving ben die ik als lelijk ervaar, en me door de omgeving (of het gebrek aan esthetiek) diepongelukkig kan voelen.
Nogal een term ook: 'Kinderen in Afrika'. Hij bedoelt waarschijnlijk hongernegertjes. Maar die zijn niet gelukkig, dat kan ik je wel vertellen.quote:
[..]
Wat zeg je?
