Tja....het is al een groot goed in de wereld dat Nederland euthanasie toe staat...dat daar regels aan vast zitten is ook niet meer dan logisch. En dat gevoel voor ratio speelt is ook logisch, maar het mag gewoon niet... Er moeten 2 artsen zijn geweest om dit te beslissenquote:Op donderdag 24 oktober 2013 12:52 schreef Greys het volgende:
[..]
Maar volgens de vrouw van de patiënt heeft hij dat ook niet alleen beslist, maar met de patiënt zelf en met haar. En dat lijkt mij eerlijk gezegd belangrijker, de wensen van een stervende, dan 'de regels'Deze patiënt had het sowieso nooit overleefd, het was uitzichtloos, zijn ziekte. Hij kon en wilde echt niet meer.
Maar dat is van horen schrijven, toch?quote:Op donderdag 24 oktober 2013 12:53 schreef Laysa het volgende:
Die co ass. heeft wel degelijk eerst met hem erover willen praten. maar hij wilde dat niet...Ook zij moest haar verhaal ergens kwijt en heeft dit met haar begeleider besproken van het amc...Die heeft vervolgens i n overleg met een andere collega dit gemeld bij het igz zonder namen te noemen...het IGZ heeft toen ge eist dat die namen bekend gemaakt zouden worden....Dit soort dingen zijn helaas niet klip en klaar en om te zeggen dat die co die huisarts aan de schandpaal heeft willen nagelen lijkt mij toch niet correct
Ik ook en ik ben het ook met je eens dat er zeker regels moeten blijven.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 12:56 schreef Laysa het volgende:
Helaas moet ik weg dus kan niet meer mee praten.
maar laat ik voorop stellen dat ik het wel humaan vond/vindt
Ik vind dit een hele lastige kwestie...quote:Op donderdag 24 oktober 2013 12:52 schreef Candaasje het volgende:
Hm, ik dacht ook aan euthanasie en dementie:
Zoals je wel bekend is, mogen mensen met Alzheimer op een gegeven moment niet meer besluiten tot euthanasie, omdat ze niet meer wilsbekwaam zijn. Het kan wel, maar dan moet het al schriftelijk vastgelegd zijn, voordat iemand wilsonbekwaam raakt, wat in het geval van mijn oma niet meer mogelijk was. (Was ik het niet helemaal mee eens overigens, maar dat terzijde..)
Uiteindelijk is ze na 2 weken lijden door afschuwelijke angstdromen (en niet meer eten en drinken) gestorven, want dat was eigenlijk de enige optie. (Samen met een idioot hoge dosering medicatie om haar in een soort coma te brengen.) Met een mooi woord heet dat versterven...ik noem het gewoon uithongering....
En dat alles ondanks dat ze zelf meerdere malen heeft aangegeven niet meer te willen. (vinger over haar hals halen, eten en drinken weigeren, het ook echt uitspreken.)
Kortom; ook al was ze wilsonbekwaam, ik vond (en vind) het echt onmenselijk hoe ze heeft moeten lijden, terwijl duidelijk was dat haar situatie alleen maar aan het verslechteren was, en de dood onvermijdelijk was.
Dus hoe wilsonbekwaam iemand ook verklaart mag zijn, als iemand uit het leven wil stappen 'moet' dat op een humane manier kunnen, vind ik. Het recht op zelfbeschikking vind ik een heel belangrijk recht. En de angst van anderen voor de dood zou niet moeten betekenen dat een ander zinloos lijdt.
(Ook in het geval depressie; tja, misschien is er wel een oplossing, wat jaren later. Maar dat is niet zeker, en de dood staat toch ook niet gelijk aan de hel? Misschien voor sommigen, maar voor diegene die wil sterven lijkt het me niet, die ziet er juist verlossing in. )
(Zoiets..ofzo...)
Toevallig dat je dit zegt , mijn moeder zit nu in het verpleegtehuis en ons werd ook gevraagd hoe we dachten over reanimeren of niet als het nodig zou zijn.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 12:50 schreef Oognip het volgende:
Iets over reanimatie vind ik ook altijd wel interessant. Mensen boven de 75 niet meer reanimeren of zo of ernstig zieke mensen moeten niet meer gereanimeerd worden. Mijn tante had uitgezaaide longkanker en is nog 3 kwartier gereanimeerd. Zo onnodig en zat dus al 3 kwartier zonder zuurstof dus als ze het overleefd had, had ze nog een paar weken als kasplantje kunnen leven. Maar ja, ook zo'n lastige kwestie.
Een co-assistent die niet vertrouwelijk met vertrouwelijke informatie om kan gaan, is absoluut ongeschikt voor haar ambt. Je komt wel vaker dingen tegen in dat vak, als je daar niet tegen kan kun je beter iets anders gaan doen....quote:Op donderdag 24 oktober 2013 12:59 schreef Greys het volgende:
De klikspaan-boterspaan assistent had niet zo in het dorp moeten blaten nog voordat er ook maar iets onderzocht was. Ik denk namelijk dat dat zéker heeft meegespeeld in de beslissing van de huisarts om een eind aan zijn leven te maken. En de assistent verwijt hem dus dat hij regels heeft overtreden, maar er met een deel van de goegemeente over praten en daarbij namen noemen is ook minstens zo tegen de regels. Terwijl de man zichzelf van het leven heeft beroofd en daarna door het slijk gehaald wordt, gaat de assistent voorlopig qua schandpaal vrijuit. En dat zit me voornamelijk dwars.
Precies. Prima als ze twijfelde om het ergens ter sprake te brengen, bij mensen die daar over gaan. Maar niet met tante Nel bij de buurtsuperquote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:01 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Een co-assistent die niet vertrouwelijk met vertrouwelijke informatie om kan gaan, is absoluut ongeschikt voor haar ambt. Je komt wel vaker dingen tegen in dat vak, als je daar niet tegen kan kun je beter iets anders gaan doen....
Jouw moeder heeft nu een heel fijn leven (quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:01 schreef indaha het volgende:
[..]
Toevallig dat je dit zegt , mijn moeder zit nu in het verpleegtehuis en ons werd ook gevraagd hoe we dachten over reanimeren of niet als het nodig zou zijn.
Wij vonden dit moeilijk want ondanks dat ze dementeert heeft mijn moeder nog veel plezier in haar leven.
Ze is niet ernstig ziek en kijk nog graag tv , politiek en voetbal en gaat graag vrijdags naar de zaal waar er van die oude liedjes gezongen worden en die zingt ze nog helemaal mee
Dus wij gaven aan dat we op dit moment haar nog zeker wilden laten reanimeren en dit gaat ook gebeuren mocht dat nodig zijn , maar de verpleeghuisarts had wel een punt dat ze zei dat je niet kon weten hoe ze na een reanimatie eruit zou komen.
Maar ik vind dat je dit nooit kunt weten ook niet bij een jonger persoon.
Maar ik sluit niet uit dat onze mening zou kunnen veranderen als ze bijvoorbeeld ernstig ziek wordt of dat ze helemaal niets meer weet of kan.
Oh dat is zeker een lastige, door ook die specifieke wens en formulering van je oma.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 12:58 schreef Oognip het volgende:
[..]
Ik vind dit een hele lastige kwestie...
Mijn oma heeft vastgelegd dat ze euthanasie wil als ze haar kinderen niet meer herkent. Maar voor hetzelfde geld is ze op dat moment ontzettend gelukkig, lacht ze de hele dag en vermaakt ze zich prima. Moet ze dan alsnog maar een 'spuitje' omdat ze toen ze nog gezond was aan heeft gegeven zo niet te willen leven?
Ik weet het niet...
Ja, dementie en euthanasie is zo'n lastig onderwerp!quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:08 schreef Candaasje het volgende:
[..]
Oh dat is zeker een lastige, door ook die specifieke wens en formulering van je oma.
Hm....... ik zou zelf eerder iets neerzetten als ' de wens tot euthanasie wanneer ik zelf aangeef niet meer gelukkig te zijn/verder te willen leven. (Dat is alleen wel weer lastig als je niet meer kunt praten/communiceren. Dus misschien zet ik er dan dan iets bij zoals: 'en in het geval ik daar niet meer toe in staat ben, mogen mijn dierbaren beslissen...... en dan hopen dat je kinderen/partner je lief genoeg hebben om echt in jouw belang te handelen, en niet in het belang van de erfenis)
Maar in het geval van jouw oma...pfoe, lastig! Enerzijds zou ik zeggen; het was haar keuze, en die moet je respecteren...anderzijds...als haar keuze op een gegeven moment verandert, ondanks dat ze misschien wilsonbekwaam is, moet je die ook respecteren. Want tja, de keuze tot euthanasie gaat over een bepaald moment in je leven, en als je dat moment leeft en er gelukkig in bent, dan is een keuze uit het verleden misschien niet de juiste...
Heeftige stelling hoor !! Mijn ouders naderen die 70 en ik weet niet of ik zou willen dat ze niet gereanimeerd zouden worden... Gelukkig hebben ze zelf eea vastgelegdquote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:08 schreef Oognip het volgende:
Bedankt allemaal voor de input.
Mijn stelling wordt 'mensen van boven de 70 moeten niet meer gereanimeerd worden'. 4 op de 100 komen goed uit een reanimatie en boven de 80 is dat maar de helft...
Ik hoop niet dat ik iemand hiermee voor de kop stoot, indien wel kusje d'r op!
Waarom wilde je het niet subsidiëren dan?quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:08 schreef miss_dynastie het volgende:
Ik weet nog dat wij in de politiek moesten beslissen over subsidie op AED's. Wat geïnformeerd bij medici in mijn omgeving, waarop het gezamenlijke standpunt was: 'niet doen'. Maar ja, dat kun je dus echt niet uitleggen aan mensen..... toch maar gedaan, dus, maar wel met gemengde gevoelens.
Ik hoop toch dat als mijn vader op zijn 71e een hartaanval krijgt er gewoon gereanimeerd gaat worden zeg... Hij zal net een van degenen zijn die er wel prima uit komtquote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:08 schreef Oognip het volgende:
Bedankt allemaal voor de input.
Mijn stelling wordt 'mensen van boven de 70 moeten niet meer gereanimeerd worden'. 4 op de 100 komen goed uit een reanimatie en boven de 80 is dat maar de helft...
Ik hoop niet dat ik iemand hiermee voor de kop stoot, indien wel kusje d'r op!
Nou, we hebben het dus wel gedaan, uiteindelijk.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:09 schreef Oognip het volgende:
[..]
Waarom wilde je het niet subsidiëren dan?
Maar alleen al voor die ene wiens jonge sportieve leven WEL gered wordt door zo'n ding is het toch al de moeite? Ik snap er geen klote van.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:11 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Nou, we hebben het dus wel gedaan, uiteindelijk.
Maar de mening van de medici was dat een AED bijv. niet op het sportveld thuishoort. Veel van de mensen die daar met succes gereanimeerd werden, gingen binnen een bepaalde periode alsnog dood. Hun conclusie was dat het humaner was om het niét te doen. Maar dat kun je gewoon niet goed uitleggen, veel te technisch... dus dan maar gedaan met de gedachte 'al red je er één, dan heeft het toch nut...'
Het is niet mijn bedoeling iemand tegen zijn schenen te schoppen hoor, sorry als ik dat wel gedaan heb.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:11 schreef Greys het volgende:
[..]
Ik hoop toch dat als mijn vader op zijn 71e een hartaanval krijgt er gewoon gereanimeerd gaat worden zeg... Hij zal net een van degenen zijn die er wel prima uit komt
En jaaaaaaaa het is maar een stelling, maar ik zou pislink zijn als ze het niet eens meer zouden proberen.
Weet ik, het was ook puur mijn reactie op je stelling.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:13 schreef Oognip het volgende:
[..]
Het is niet mijn bedoeling iemand tegen zijn schenen te schoppen hoor, sorry als ik dat wel gedaan heb.
Ik begrijp dat het in het geval van je ouders heel anders is, net als bij adnap. In het geval van mijn ouders zou ik er waarschijnlijk ook heel anders over denken.
Hmm, snap ik. Maar dan zou ik het wel eens zijn met subsidie van AED bij bijv. sportvelden.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:11 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Nou, we hebben het dus wel gedaan, uiteindelijk.
Maar de mening van de medici was dat een AED bijv. niet op het sportveld thuishoort. Veel van de mensen die daar met succes gereanimeerd werden, gingen binnen een bepaalde periode alsnog dood. Hun conclusie was dat het humaner was om het niét te doen. Maar dat kun je gewoon niet goed uitleggen, veel te technisch... dus dan maar gedaan met de gedachte 'al red je er één, dan heeft het toch nut...'
Vind ik ook. Ik zelf vind leeftijd geen goede graadmeter om te bepalen of je wel of niet gaat reanimeren. De ene 80 jarige is de andere niet. Mijn opa van 85 is geestelijk en lichamelijk nog hartstikke vitaal, de 70 jarige opa van iemand anders is letterlijk op sterven na dood.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:12 schreef Greys het volgende:
[..]
Maar alleen al voor die ene wiens jonge sportieve leven WEL gered wordt door zo'n ding is het toch al de moeite? Ik snap er geen klote van.
Ja, precies, dat was uiteindelijk ook de afweging om het wel te doen. Maar je hebt op een bepaalde manier wel de mensen die door de AED een verlengde lijdensweg krijgen en alsnog sterven op je 'geweten'.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:12 schreef Greys het volgende:
Maar alleen al voor die ene wiens jonge sportieve leven WEL gered wordt door zo'n ding is het toch al de moeite? Ik snap er geen klote van.
Nou ja, omdat je zorgvuldige beslissingen moet nemen, het komt tenslotte niet uit je eigen portemonnee, maar uit die van de gemeenschap. En omdat medici er dus niet zo enthousiast over waren. Maar ik geef toe, het is makkelijker om 'ja' te zeggen zonder na te denken uit andermans portemonnee, want al met al is er best wat tijd in gaan zitten.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:13 schreef Greys het volgende:
Ah, een toevoeging, die stond er net nog niet
Maar dat er uberhaupt aan getwijfeld werd kan er bij mij al niet in.
Maar het gaat er niet om of iemand wel of niet vitaal is he. De kans dat je opa van 85 goed uit een reanimatie komt is 2%. De kans dat hij als een kasplantje uit de reanimatie komt is heel veel groter. Dat wil je toch niet als je ziet hoe zo'n vitaal leven hij nu heeft?quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:15 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Vind ik ook. Ik zelf vind leeftijd geen goede graadmeter om te bepalen of je wel of niet gaat reanimeren. De ene 80 jarige is de andere niet. Mijn opa van 85 is geestelijk en lichamelijk nog hartstikke vitaal, de 70 jarige opa van iemand anders is letterlijk op sterven na dood.
Ja, en de mening van medici uit mijn omgeving was juist 'doe het niet bij sportvelden'. Op medische gronden, dus. Ik heb al even lopen zoeken, maar ik kan mijn aantekeningen van toen niet zo snel vinden. Maar dat had dus echt een medische grondslag, geen financiële.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:14 schreef Oognip het volgende:
[..]
Hmm, snap ik. Maar dan zou ik het wel eens zijn met subsidie van AED bij bijv. sportvelden.
Oh ok, dan heb ik een beetje verkeerd begrepen, ja, dan is het wel een ander verhaal idd. Aan de andere kant weet ik niet of ik het mezelf zou vergeven dat ik die hele kleine kans van 2% niet aangegrepen zou hebben. Heb liever spijt van iets dat ik wel gedaan heb dan niet. Ligt er maar net aan hoe je er zelf in staat denk ik.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:16 schreef Oognip het volgende:
[..]
Maar het gaat er niet om of iemand wel of niet vitaal is he. De kans dat je opa van 85 goed uit een reanimatie komt is 2%. De kans dat hij als een kasplantje uit de reanimatie komt is heel veel groter. Dat wil je toch niet als je ziet hoe zo'n vitaal leven hij nu heeft?
Hangt dat niet van de conditie af waarin iemand verkeerd? (Gewoon oprechte vraag, ik weet het namelijk niet.)quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:16 schreef Oognip het volgende:
[..]
Maar het gaat er niet om of iemand wel of niet vitaal is he. De kans dat je opa van 85 goed uit een reanimatie komt is 2%. De kans dat hij als een kasplantje uit de reanimatie komt is heel veel groter. Dat wil je toch niet als je ziet hoe zo'n vitaal leven hij nu heeft?
Dat dacht ik dus ook.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:21 schreef Candaasje het volgende:
[..]
Hangt dat niet van de conditie af waarin iemand verkeerd? (Gewoon oprechte vraag, ik weet het namelijk niet.)
Dit vraag ik me echt ontzettend af als je opa inderdaad een kasplantje is.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:21 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Oh ok, dan heb ik een beetje verkeerd begrepen, ja, dan is het wel een ander verhaal idd. Aan de andere kant weet ik niet of ik het mezelf zou vergeven dat ik die hele kleine kans van 2% niet aangegrepen zou hebben. Heb liever spijt van iets dat ik wel gedaan heb dan niet. Ligt er maar net aan hoe je er zelf in staat denk ik.
Nou ja, een vitaal iemand heeft sowieso meer kans op overleven dan al een ernstig ziek iemand, lijkt me. Maar dan nog, het lichaam is natuurlijk wel al 85.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:21 schreef Candaasje het volgende:
[..]
Hangt dat niet van de conditie af waarin iemand verkeerd? (Gewoon oprechte vraag, ik weet het namelijk niet.)
Ja, maar jij bent niet degene die verder moet leven als kasplantje... hoe lief je standpunt ook is, het gaat natuurlijk niet over jou, maar over degene die verder moet als plant. Zou hij dat gewild hebben? Zou hij het risico willen lopen zo verder te leven? Indien ja, dan kan je met een gerust hart gaan reanimeren. Indien nee, dan zou ik er toch wat langer over nadenken denk ik...quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:21 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Oh ok, dan heb ik een beetje verkeerd begrepen, ja, dan is het wel een ander verhaal idd. Aan de andere kant weet ik niet of ik het mezelf zou vergeven dat ik die hele kleine kans van 2% niet aangegrepen zou hebben. Heb liever spijt van iets dat ik wel gedaan heb dan niet. Ligt er maar net aan hoe je er zelf in staat denk ik.
Even daar op ingaand.... ik heb gemerkt bij mijn opa's en oma's dat ze dolgraag wilden leven, maar op een gegeven moment er ook vrede mee hadden dat hun huidige leven op zou houden.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:22 schreef Oognip het volgende:
[..]
Dit vraag ik me echt ontzettend af als je opa inderdaad een kasplantje is.
Ik bedoel dit allemaal echt niet lelijk hoor, vind het gewoon een interessante discussie.
Daar heb je ook wel weer gelijk in, zo had ik het nog niet gezien idd. Moeilijk, moeilijk. Denk dat het toch iets wat je het beste met iemand kan overleggen. Maar zijn wel lastige dingen hoor, is bij ons in de familie volgens mij ook amper bespreekbaar. En dan in de zin dat je er eigenlijk niet over wilt praten zeg maar. Maar mijn opa kennende zou denk ik kiezen voor niet reanimeren. Niet dat ie nu achter mekaar dood wil ofzo, maar ik denk dat als ie zou weten dat ie bijvoorbeeld morgen dood ging, hij daar wel vrede mee zou hebben. Dat het goed is geweest zeg maar.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:24 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Ja, maar jij bent niet degene die verder moet leven als kasplantje... hoe lief je standpunt ook is, het gaat natuurlijk niet over jou, maar over degene die verder moet als plant. Zou hij dat gewild hebben? Zou hij het risico willen lopen zo verder te leven? Indien ja, dan kan je met een gerust hart gaan reanimeren. Indien nee, dan zou ik er toch wat langer over nadenken denk ik...
Spijker en kop denk ik. Ik wil ook niet dat mijn opa, oma of wat dan ook dood gaat, en zou er alles aan doen om dat te voorkomen, maar eigenlijk heb ik er geen fuck over te zeggen natuurlijk.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:29 schreef Candaasje het volgende:
[..]
Even daar op ingaand.... ik heb gemerkt bij mijn opa's en oma's dat ze dolgraag wilden leven, maar op een gegeven moment er ook vrede mee hadden dat hun huidige leven op zou houden.
Mijn opa wilde de 100 halen, door een stomme, plotselinge longontsteking is dat niet 'gelukt',maar hij gaf zelf aan er wel vrede mee te hebben en ook was er hij er heel duidelijk in dat hij niet meer gereanimeerd wilde worden. (De angst om als kastplant te eindigen was veel groter dan de angst voor ' de dood' . )
Wij als nabestaanden hadden er minder vrede mee (in het geval van mijn opa 'klopte' het ergens niet..ofzo...) maar voor mijn opa was het een veel minder groot 'probleem' .
Dus in die zin denk ik dat best veel mensen boven de 70 of 80 niet eens gereanimeerd willen worden. (Mijn opa was er echt bang voor dat het zou gebeuren. Ik was er zelf niet bij, maar in het ZH heeft hij heel lang om mijn vader geroepen, zodat hij zeker wist dat de artsen ook wisten dat ze niet mochten reanimeren.)
Ik weet alleen niet of het standaard zo zou moeten zijn, dat je niet meer gereanimeerd wordt boven een bepaalde leeftijd. Dat is ook wel weer het andere uiterste.....
(En met koeienletters op je voorhoofd schrijven wat je wil, is ook weer niet echt de oplossing)
Zoiets is voor veel mensen ook gewoon moeilijk bespreekbaar. Het is natuurlijk nogal wat en meteen zo definitief.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:29 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Daar heb je ook wel weer gelijk in, zo had ik het nog niet gezien idd. Moeilijk, moeilijk. Denk dat het toch iets wat je het beste met iemand kan overleggen. Maar zijn wel lastige dingen hoor, is bij ons in de familie volgens mij ook amper bespreekbaar. En dan in de zin dat je er eigenlijk niet over wilt praten zeg maar. Maar mijn opa kennende zou denk ik kiezen voor niet reanimeren. Niet dat ie nu achter mekaar dood wil ofzo, maar ik denk dat als ie zou weten dat ie bijvoorbeeld morgen dood ging, hij daar wel vrede mee zou hebben. Dat het goed is geweest zeg maar.
Neem die leerling van mij, die zou er zonder aed niet meer zijn en nu is hij weer fijn bij zijn familie, in goede gezondheid en met icdquote:Op donderdag 24 oktober 2013 13:12 schreef Greys het volgende:
[..]
Maar alleen al voor die ene wiens jonge sportieve leven WEL gered wordt door zo'n ding is het toch al de moeite? Ik snap er geen klote van.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |