[SC] # 2303 Kloning around

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:11 schreef Greys het volgende:

[..]

Ik hoop toch dat als mijn vader op zijn 71e een hartaanval krijgt er gewoon gereanimeerd gaat worden zeg... Hij zal net een van degenen zijn die er wel prima uit komt

En jaaaaaaaa het is maar een stelling, maar ik zou pislink zijn als ze het niet eens meer zouden proberen.

Het is niet mijn bedoeling iemand tegen zijn schenen te schoppen hoor, sorry als ik dat wel gedaan heb.
Ik begrijp dat het in het geval van je ouders heel anders is, net als bij adnap. In het geval van mijn ouders zou ik er waarschijnlijk ook heel anders over denken.

Ah, een toevoeging, die stond er net nog niet

Maar dat er uberhaupt aan getwijfeld werd kan er bij mij al niet in.

Het gaat te snel, ik had moeten quoten

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:13 schreef Oognip het volgende:

[..]

Het is niet mijn bedoeling iemand tegen zijn schenen te schoppen hoor, sorry als ik dat wel gedaan heb.
Ik begrijp dat het in het geval van je ouders heel anders is, net als bij adnap. In het geval van mijn ouders zou ik er waarschijnlijk ook heel anders over denken.

Weet ik, het was ook puur mijn reactie op je stelling.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:11 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Nou, we hebben het dus wel gedaan, uiteindelijk.
Maar de mening van de medici was dat een AED bijv. niet op het sportveld thuishoort. Veel van de mensen die daar met succes gereanimeerd werden, gingen binnen een bepaalde periode alsnog dood. Hun conclusie was dat het humaner was om het niét te doen. Maar dat kun je gewoon niet goed uitleggen, veel te technisch... dus dan maar gedaan met de gedachte 'al red je er één, dan heeft het toch nut...'

Hmm, snap ik. Maar dan zou ik het wel eens zijn met subsidie van AED bij bijv. sportvelden.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:12 schreef Greys het volgende:

[..]

Maar alleen al voor die ene wiens jonge sportieve leven WEL gered wordt door zo'n ding is het toch al de moeite? Ik snap er geen klote van.

Vind ik ook. Ik zelf vind leeftijd geen goede graadmeter om te bepalen of je wel of niet gaat reanimeren. De ene 80 jarige is de andere niet. Mijn opa van 85 is geestelijk en lichamelijk nog hartstikke vitaal, de 70 jarige opa van iemand anders is letterlijk op sterven na dood.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:12 schreef Greys het volgende:
Maar alleen al voor die ene wiens jonge sportieve leven WEL gered wordt door zo'n ding is het toch al de moeite? Ik snap er geen klote van.

Ja, precies, dat was uiteindelijk ook de afweging om het wel te doen. Maar je hebt op een bepaalde manier wel de mensen die door de AED een verlengde lijdensweg krijgen en alsnog sterven op je 'geweten'.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:13 schreef Greys het volgende:
Ah, een toevoeging, die stond er net nog niet

Maar dat er uberhaupt aan getwijfeld werd kan er bij mij al niet in.

Nou ja, omdat je zorgvuldige beslissingen moet nemen, het komt tenslotte niet uit je eigen portemonnee, maar uit die van de gemeenschap. En omdat medici er dus niet zo enthousiast over waren. Maar ik geef toe, het is makkelijker om 'ja' te zeggen zonder na te denken uit andermans portemonnee, want al met al is er best wat tijd in gaan zitten.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:15 schreef Kper_Norci het volgende:

[..]

Vind ik ook. Ik zelf vind leeftijd geen goede graadmeter om te bepalen of je wel of niet gaat reanimeren. De ene 80 jarige is de andere niet. Mijn opa van 85 is geestelijk en lichamelijk nog hartstikke vitaal, de 70 jarige opa van iemand anders is letterlijk op sterven na dood.

Maar het gaat er niet om of iemand wel of niet vitaal is he. De kans dat je opa van 85 goed uit een reanimatie komt is 2%. De kans dat hij als een kasplantje uit de reanimatie komt is heel veel groter. Dat wil je toch niet als je ziet hoe zo'n vitaal leven hij nu heeft?

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:14 schreef Oognip het volgende:

[..]

Hmm, snap ik. Maar dan zou ik het wel eens zijn met subsidie van AED bij bijv. sportvelden.

Ja, en de mening van medici uit mijn omgeving was juist 'doe het niet bij sportvelden'. Op medische gronden, dus. Ik heb al even lopen zoeken, maar ik kan mijn aantekeningen van toen niet zo snel vinden. Maar dat had dus echt een medische grondslag, geen financiële.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:16 schreef Oognip het volgende:

[..]

Maar het gaat er niet om of iemand wel of niet vitaal is he. De kans dat je opa van 85 goed uit een reanimatie komt is 2%. De kans dat hij als een kasplantje uit de reanimatie komt is heel veel groter. Dat wil je toch niet als je ziet hoe zo'n vitaal leven hij nu heeft?

Oh ok, dan heb ik een beetje verkeerd begrepen, ja, dan is het wel een ander verhaal idd. Aan de andere kant weet ik niet of ik het mezelf zou vergeven dat ik die hele kleine kans van 2% niet aangegrepen zou hebben. Heb liever spijt van iets dat ik wel gedaan heb dan niet. Ligt er maar net aan hoe je er zelf in staat denk ik.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:16 schreef Oognip het volgende:

[..]

Maar het gaat er niet om of iemand wel of niet vitaal is he. De kans dat je opa van 85 goed uit een reanimatie komt is 2%. De kans dat hij als een kasplantje uit de reanimatie komt is heel veel groter. Dat wil je toch niet als je ziet hoe zo'n vitaal leven hij nu heeft?

Hangt dat niet van de conditie af waarin iemand verkeerd? (Gewoon oprechte vraag, ik weet het namelijk niet.)

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:21 schreef Candaasje het volgende:

[..]

Hangt dat niet van de conditie af waarin iemand verkeerd? (Gewoon oprechte vraag, ik weet het namelijk niet.)

Dat dacht ik dus ook.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:21 schreef Kper_Norci het volgende:

[..]

Oh ok, dan heb ik een beetje verkeerd begrepen, ja, dan is het wel een ander verhaal idd. Aan de andere kant weet ik niet of ik het mezelf zou vergeven dat ik die hele kleine kans van 2% niet aangegrepen zou hebben. Heb liever spijt van iets dat ik wel gedaan heb dan niet. Ligt er maar net aan hoe je er zelf in staat denk ik.

Dit vraag ik me echt ontzettend af als je opa inderdaad een kasplantje is.

Ik bedoel dit allemaal echt niet lelijk hoor, vind het gewoon een interessante discussie.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:21 schreef Candaasje het volgende:

[..]

Hangt dat niet van de conditie af waarin iemand verkeerd? (Gewoon oprechte vraag, ik weet het namelijk niet.)

Nou ja, een vitaal iemand heeft sowieso meer kans op overleven dan al een ernstig ziek iemand, lijkt me. Maar dan nog, het lichaam is natuurlijk wel al 85.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:21 schreef Kper_Norci het volgende:

[..]

Oh ok, dan heb ik een beetje verkeerd begrepen, ja, dan is het wel een ander verhaal idd. Aan de andere kant weet ik niet of ik het mezelf zou vergeven dat ik die hele kleine kans van 2% niet aangegrepen zou hebben. Heb liever spijt van iets dat ik wel gedaan heb dan niet. Ligt er maar net aan hoe je er zelf in staat denk ik.

Ja, maar jij bent niet degene die verder moet leven als kasplantje... hoe lief je standpunt ook is, het gaat natuurlijk niet over jou, maar over degene die verder moet als plant. Zou hij dat gewild hebben? Zou hij het risico willen lopen zo verder te leven? Indien ja, dan kan je met een gerust hart gaan reanimeren. Indien nee, dan zou ik er toch wat langer over nadenken denk ik...

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:22 schreef Oognip het volgende:

[..]

Dit vraag ik me echt ontzettend af als je opa inderdaad een kasplantje is.

Ik bedoel dit allemaal echt niet lelijk hoor, vind het gewoon een interessante discussie.

Even daar op ingaand.... ik heb gemerkt bij mijn opa's en oma's dat ze dolgraag wilden leven, maar op een gegeven moment er ook vrede mee hadden dat hun huidige leven op zou houden.
Mijn opa wilde de 100 halen, door een stomme, plotselinge longontsteking is dat niet 'gelukt',maar hij gaf zelf aan er wel vrede mee te hebben en ook was er hij er heel duidelijk in dat hij niet meer gereanimeerd wilde worden. (De angst om als kastplant te eindigen was veel groter dan de angst voor ' de dood' . )

Wij als nabestaanden hadden er minder vrede mee (in het geval van mijn opa 'klopte' het ergens niet..ofzo...) maar voor mijn opa was het een veel minder groot 'probleem' .

Dus in die zin denk ik dat best veel mensen boven de 70 of 80 niet eens gereanimeerd willen worden. (Mijn opa was er echt bang voor dat het zou gebeuren. Ik was er zelf niet bij, maar in het ZH heeft hij heel lang om mijn vader geroepen, zodat hij zeker wist dat de artsen ook wisten dat ze niet mochten reanimeren.)

Ik weet alleen niet of het standaard zo zou moeten zijn, dat je niet meer gereanimeerd wordt boven een bepaalde leeftijd. Dat is ook wel weer het andere uiterste.....
(En met koeienletters op je voorhoofd schrijven wat je wil, is ook weer niet echt de oplossing )

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:24 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Ja, maar jij bent niet degene die verder moet leven als kasplantje... hoe lief je standpunt ook is, het gaat natuurlijk niet over jou, maar over degene die verder moet als plant. Zou hij dat gewild hebben? Zou hij het risico willen lopen zo verder te leven? Indien ja, dan kan je met een gerust hart gaan reanimeren. Indien nee, dan zou ik er toch wat langer over nadenken denk ik...

Daar heb je ook wel weer gelijk in, zo had ik het nog niet gezien idd. Moeilijk, moeilijk. Denk dat het toch iets wat je het beste met iemand kan overleggen. Maar zijn wel lastige dingen hoor, is bij ons in de familie volgens mij ook amper bespreekbaar. En dan in de zin dat je er eigenlijk niet over wilt praten zeg maar. Maar mijn opa kennende zou denk ik kiezen voor niet reanimeren. Niet dat ie nu achter mekaar dood wil ofzo, maar ik denk dat als ie zou weten dat ie bijvoorbeeld morgen dood ging, hij daar wel vrede mee zou hebben. Dat het goed is geweest zeg maar.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:29 schreef Candaasje het volgende:

[..]

Even daar op ingaand.... ik heb gemerkt bij mijn opa's en oma's dat ze dolgraag wilden leven, maar op een gegeven moment er ook vrede mee hadden dat hun huidige leven op zou houden.
Mijn opa wilde de 100 halen, door een stomme, plotselinge longontsteking is dat niet 'gelukt',maar hij gaf zelf aan er wel vrede mee te hebben en ook was er hij er heel duidelijk in dat hij niet meer gereanimeerd wilde worden. (De angst om als kastplant te eindigen was veel groter dan de angst voor ' de dood' . )

Wij als nabestaanden hadden er minder vrede mee (in het geval van mijn opa 'klopte' het ergens niet..ofzo...) maar voor mijn opa was het een veel minder groot 'probleem' .

Dus in die zin denk ik dat best veel mensen boven de 70 of 80 niet eens gereanimeerd willen worden. (Mijn opa was er echt bang voor dat het zou gebeuren. Ik was er zelf niet bij, maar in het ZH heeft hij heel lang om mijn vader geroepen, zodat hij zeker wist dat de artsen ook wisten dat ze niet mochten reanimeren.)

Ik weet alleen niet of het standaard zo zou moeten zijn, dat je niet meer gereanimeerd wordt boven een bepaalde leeftijd. Dat is ook wel weer het andere uiterste.....
(En met koeienletters op je voorhoofd schrijven wat je wil, is ook weer niet echt de oplossing )

Spijker en kop denk ik. Ik wil ook niet dat mijn opa, oma of wat dan ook dood gaat, en zou er alles aan doen om dat te voorkomen, maar eigenlijk heb ik er geen fuck over te zeggen natuurlijk.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:29 schreef Kper_Norci het volgende:

[..]

Daar heb je ook wel weer gelijk in, zo had ik het nog niet gezien idd. Moeilijk, moeilijk. Denk dat het toch iets wat je het beste met iemand kan overleggen. Maar zijn wel lastige dingen hoor, is bij ons in de familie volgens mij ook amper bespreekbaar. En dan in de zin dat je er eigenlijk niet over wilt praten zeg maar. Maar mijn opa kennende zou denk ik kiezen voor niet reanimeren. Niet dat ie nu achter mekaar dood wil ofzo, maar ik denk dat als ie zou weten dat ie bijvoorbeeld morgen dood ging, hij daar wel vrede mee zou hebben. Dat het goed is geweest zeg maar.

Zoiets is voor veel mensen ook gewoon moeilijk bespreekbaar. Het is natuurlijk nogal wat en meteen zo definitief.
Toen ik stage liep op de longafdeling en mensen werden opgenomen werd door de arts altijd gevraagd of er wel of niet gereanimeerd moest worden. Bij veel patienten zie je toch wel een schrikreactie wat ook logisch is, want ja natuurlijk willen ze blijven leven! Maar veel patienten weten niet wat de gevolgen van een reanimatie kunnen zijn en roepen dan maar gauw 'ja'. Maar goed, hier heeft een arts natuurlijk een duidelijke taak in.

Ik ga even naar de winkels. Verjaardagscadeautje en SecretSanta cadeautjes (proberen te) halen!

(Ander levensgroot dilemma: tram of fiets......Hmmmm....... )

Ach ja, in ieder zie ik het voor mezelf wel wat zonniger in als ik ouder ben, wat dat betreft heb ik wel vertrouwen in de medische wetenschap, en vooral de vooruitgang die ze boeken.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 13:12 schreef Greys het volgende:

[..]

Maar alleen al voor die ene wiens jonge sportieve leven WEL gered wordt door zo'n ding is het toch al de moeite? Ik snap er geen klote van.

Neem die leerling van mij, die zou er zonder aed niet meer zijn en nu is hij weer fijn bij zijn familie, in goede gezondheid en met icd

Wij zijn achteraf blij dat de reanimatie van mn vader niet gelukt is. Toen ze begonnen was hij al iets van 6 minuten dood, dus stel dat de reanimatie succesvol was geweest, dan was er vast al hersenschade opgetreden. En dan was hij een kasplantje. Nou jippie. Dat had hij ook niet gewild (heeft ie wel eens gezegd) en wij ook niet. Maar ja, als ze helemaal niks hadden geprobeerd had ik het ook stom gevonden natuurlijk.

Loesje leest mee denk ik, die plaatst zojuist deze.