OOR Oorlog en Defensie
Oorlogen en conflicten - zoals Rusland-Oekraïne - en andere internationale (militaire) conflicten kun je hier bespreken, evenals alles op het gebied van defensie, zoals materiaal, missies, selectieprocedures, collega's etc.
Werkt prima.quote:Op zondag 6 oktober 2013 20:21 schreef BredeBroeder het volgende:
[..]
Ff een krantje lezen tijdens 't lopen
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
"En die dingen waren altijd helemaal naar de klote, en waren ze eens een keer gemaakt peerde er een luit van me vandoor met mijn AMX. Had ik niets meer, ik had nooit iets aan die dingen, godverrr de godver, altijd kapot grblbmblbll"quote:
[..]
Mijn pa vervloekt dat ding nog steeds...
en daar dan heel veel handgebaren bij aangezien hij door 2 dove ouders was opgevoed. Daardoor ook niet vies van bepaald taalgebruik.
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Die ouwe van mij was gewoon een vuige lijntrekker... Het prototype dipli...quote:
Haha ja met onze Desi? Tjonge , mooie verhalen moet dat geven dan.
Maar gvd wel een TB'tje scoren tijdens pantserstorm omdat hij "zo uitmuntend zijn best heeft gedaan en een voorbeeld voor zijn groep was"...
Over Desi had hij niet zoveel te melden, die was niet zijn gpc.
Toen ik op de kmstress zat zaten ze er af en toe mee te pochenquote:
[..]
Die ouwe van mij was gewoon een vuige lijntrekker... Het prototype dipli...
Maar gvd wel een TB'tje scoren tijdens pantserstorm omdat hij "zo uitmuntend zijn best heeft gedaan en een voorbeeld voor zijn groep was"...
Over Desi had hij niet zoveel te melden, die was niet zijn gpc.
.Aangezien ik de enige van de groep was die uberhaupt Suriname op de kaart kon aanwijzen zei ik er maar niets van.
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Ik ging vorige week net voordat ik ziek werd een kijkje nemen in de AMX van BLJ. Ze wilden dat ding aanvankelijk herstellen om de BC overdracht mee te vieren. Dat is dus natuurlijk niet gelukt.. ik dacht er nog het mijne van maar toen ik na bezoek door de AMX bodem heen zakte werd het me duidelijk. Gewoon geen Frans iets kopen wat moet rijden, of starten of betrouwbaar moet zijn. Dingen die je opeet die uit Frankrijk komen zijn al veiliger.. maar dan heb je met het naar de wc gaan weer een probleem.
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Hahahaquote:
Ik ging vorige week net voordat ik ziek werd een kijkje nemen in de AMX van BLJ. Ze wilden dat ding aanvankelijk herstellen om de BC overdracht mee te vieren. Dat is dus natuurlijk niet gelukt.. ik dacht er nog het mijne van maar toen ik na bezoek door de AMX bodem heen zakte werd het me duidelijk. Gewoon geen Frans iets kopen wat moet rijden, of starten of betrouwbaar moet zijn. Dingen die je opeet die uit Frankrijk komen zijn al veiliger.. maar dan heb je met het naar de wc gaan weer een probleem.
Niet afzeilen bij een Duits voertuig wordt op den duur vervelend voor techniek en bemanning, bij Franse producten wordt dat je fataal. 
Hoppatteee...kan zo in de onderofficieren handboekjes of leidraad KL voor de defensiestaf.
Hoppatteee...kan zo in de onderofficieren handboekjes of leidraad KL voor de defensiestaf.
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Wat een voertuig ook. Die schietgaatjes zijn zo heerlijk naïef dat het koesterend is. 
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Mooie handrem.quote:
[ link | afbeelding ]
[ link | afbeelding ]
[ link | afbeelding ]
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Ja.quote:
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
De AMX kennende zullen de balken en tracks wel blijven liggen en ligt de rest van het voertuig 10 meter verderop...quote:
quote:
[..]
De AMX kennende zullen de balken en tracks wel blijven liggen en ligt de rest van het voertuig 10 meter verderop...
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
quote:
[..]
De AMX kennende zullen de balken en tracks wel blijven liggen en ligt de rest van het voertuig 10 meter verderop...
Wikiquote:De AMX-PRI stond bekend als 'zorgenkindje'. Het benzineverbruik, het vele onderhoud maar vooral de vele mankementen maakten het voertuig tot een dag- én nachttaak voor de monteurs. Vaak stond de AMX bij oefeningen stil langs de kant van de weg.
Defensie zelf......quote:Trouwens, de AMX zelf was ook een uitdaging, want er ging regelmatig iets kapot: overdag oefenen, 's nachts sleutelen. Dat lag soms aan de rijstijl van de chauffeurs, maar vooral aan de kwaliteit van het voertuig. De monteurs waren er nooit klaar mee.
Michiel Mans met Wapens: de familie AMX in Nederland
Ondanks het gebruik van vooral Engels (Amerikaans) jargon, kom je nog regelmatig archaïsch Frans tegen. Zo hebben sommigen het nog over ‘mitrailleur’, of bedoelt men HE (High Explosive) met ‘brisant’. Toch is kennis van het Frans af en toe handig. Zeker als we het over de periode hebben waarin we aanzienlijke hoeveelheden Frans materiaal gebruikten. Tussen 1961 en 1983 ratelde de Landmacht deels rond op rupsbanden uit de Atelier de construction d’Issy les-Moulineaux. Een bek vol lastig elegant uitspreekbaars, dus houden we het op AMX. De aangeschafte AMX familie bestond uit een lichte tank, de AMX 13 (131 stuks), een pantserrupsinfanterievoertuig, de AMX-pri (345), en een gemechaniseerde houwitser voor de veldartillerie, de AMX-pra (82). Samen met afgeleide commando-, genie- en andere versies (288) ging het om 846 voertuigen. Een aardige Franse exportorder. Fijn voor hen, maar wat vonden onze militairen van de familie AMX? Om in stijl te blijven, zeg maar gerust merde.
Ondanks een negatieve Duitse evaluatie schafte Nederland de AMX telgen toch aan in 1960. Deels vanwege haast om de parate gevechtseenheden mobieler en beter gepantserd te maken, deels uit overwegingen van standaardisatie, en deels omdat ze goedkoper waren. Later in de zestiger jaren werden de duurdere Amerikaanse kandidaten toch aangeschaft (M113 pantservoertuigfamilie, M109 155 mm gemechaniseerde houwitser). Ook de invoering van de DAF YP 408 (vanaf 1964), een pantserwielvoertuig voor de infanterie dat we zelf ontwikkelden, maakte een farce van de standaardisatie. Bovendien betekende invoering van zowel wiel- als rupsvoertuigen voor hetzelfde type tank-infanterie formaties, dat volledig gemechaniseerde (op rupsbanden) eenheden in terrein mobieler waren dan tank-infanterie eenheden waarvan de zandhazen in een YP zaten. Wat ze hierin wel ruimer en minder door elkaar gerammeld deden dan in de AMX-pri. Daar pasten dertien Fransozen in, terwijl polderlanders er uiteindelijk met z’n tienen nog krap in zaten. Het zitten achterin gebeurde rug-aan-rug wat de gelegenheid bood om door de kijk-schietgaten in de zijkant de vijand in het snotje te houden. Een prettig gesprek voeren was rug-aan-rug wel een stuk minder. Gelukkig kon je regelmatig buiten bijpraten als dit Franse spul weer stuk was.
Naast overvloedige onderhoudsproblemen* binnen de familie, kon het pantser van de AMX 13 toren ook (haar)scheuren gaan vertonen. Volgens rapporten betrof het slechte fabricage en had het weinig te maken met de inbouw van een (te) zwaar kanon. Meestal deed de AMX 13 het met een 75 mm of 90 mm kanon, maar wij schoten uit een Franse 105mm/L44 loop. In een uniek Creusot-Loire gedeeld torenontwerp waarvan het bovenste deel scharnierend (voor elevatie) op het onderste deel rust. In het bovenste deel zit het kanon met automatische laadinrichting voorzien van twee revolvermagazijnen met elk zes granaten. De auto-lader geeft een hoge vuursnelheid en maakte een lader overbodig zodat een AMX 13 slechts twee bemanningsleden had in de krappe toren. Volgens verhalen mochten deze niet langer zijn dan 1,70 meter. Wellicht wenste je nog meer op Sarkozy te lijken als je onder vuur uit de tank moest om na twaalf schoten het magazijn achterop de toren te herladen. Een handicap dat de inzet effectief beperkte tot vooral hit&run tactieken. Iets wat goed aansloot bij het Nederlandse gebruik in verkenningseenheden en als tank killers in antitank batterijen bij de artillerie. Ook werden ze korte tijd samen met verbouwde AMX-pri’s (tot AMX-prat Pantser Rups Anti Tank -met TOW) in antitank compagnieën bij de infanterie ingedeeld.
Het langst gingen de AMX-pra’s bij de afdelingen veldartillerie stuk. De L30 (dertig kalibers lang) 105 mm schietbuizen van onze pra’s droegen weliswaar verder (15 km) dan de standaard L23 buizen, maar de bijbehorende HEbrisantgranaten van ± 17 kilo (met vaste kardoeshulzen) waren nietig vergeleken bij de ± 42 kilo wegende 155 mm projectielen uit de eveneens ingevoerde M109 houwitsers. Het 155 mm geschut reikte daarnaast iets verder (18,5 km). De verlangde standaardisatie binnen de Koninklijke Landmacht werd met de invoering van de YPR-765, die zowel de AMX-pri als de YP 408 verving, pas in de tachtiger jaren redelijk afgerond. De tanks bleven nog wel van elkaar verschillen, hoewel de twee overgebleven modellen na de uitfasering van de Centurion allebei luisterden naar de naam Leopard. Wat ze inmiddels niet meer doen. In mei ’40 kon de minister van Oorlog op de order “stuur tanks” aan generaal Winkelman, tenminste nog het licht sarcastische antwoord “een of allebei?” krijgen. Te weten, Franse Renault FT-17s uit 1917. Merde.
* Van: AMX voertuigen in de Koninklijke Landmacht, 1961-1983 – Piet F. van den Heuvel en Alfred Staarman (collectie legermuseum .pdf)
[-]Curieus is dat in januari 1979 de 11e Afdeling Rijdende Artillerie de Inzetbaarheidsprijs kreeg terwijl op dat moment slecht één van de achttien AMX vuurmonden inzetbaar was![-]
The Postonline
Ondanks het gebruik van vooral Engels (Amerikaans) jargon, kom je nog regelmatig archaïsch Frans tegen. Zo hebben sommigen het nog over ‘mitrailleur’, of bedoelt men HE (High Explosive) met ‘brisant’. Toch is kennis van het Frans af en toe handig. Zeker als we het over de periode hebben waarin we aanzienlijke hoeveelheden Frans materiaal gebruikten. Tussen 1961 en 1983 ratelde de Landmacht deels rond op rupsbanden uit de Atelier de construction d’Issy les-Moulineaux. Een bek vol lastig elegant uitspreekbaars, dus houden we het op AMX. De aangeschafte AMX familie bestond uit een lichte tank, de AMX 13 (131 stuks), een pantserrupsinfanterievoertuig, de AMX-pri (345), en een gemechaniseerde houwitser voor de veldartillerie, de AMX-pra (82). Samen met afgeleide commando-, genie- en andere versies (288) ging het om 846 voertuigen. Een aardige Franse exportorder. Fijn voor hen, maar wat vonden onze militairen van de familie AMX? Om in stijl te blijven, zeg maar gerust merde.
Ondanks een negatieve Duitse evaluatie schafte Nederland de AMX telgen toch aan in 1960. Deels vanwege haast om de parate gevechtseenheden mobieler en beter gepantserd te maken, deels uit overwegingen van standaardisatie, en deels omdat ze goedkoper waren. Later in de zestiger jaren werden de duurdere Amerikaanse kandidaten toch aangeschaft (M113 pantservoertuigfamilie, M109 155 mm gemechaniseerde houwitser). Ook de invoering van de DAF YP 408 (vanaf 1964), een pantserwielvoertuig voor de infanterie dat we zelf ontwikkelden, maakte een farce van de standaardisatie. Bovendien betekende invoering van zowel wiel- als rupsvoertuigen voor hetzelfde type tank-infanterie formaties, dat volledig gemechaniseerde (op rupsbanden) eenheden in terrein mobieler waren dan tank-infanterie eenheden waarvan de zandhazen in een YP zaten. Wat ze hierin wel ruimer en minder door elkaar gerammeld deden dan in de AMX-pri. Daar pasten dertien Fransozen in, terwijl polderlanders er uiteindelijk met z’n tienen nog krap in zaten. Het zitten achterin gebeurde rug-aan-rug wat de gelegenheid bood om door de kijk-schietgaten in de zijkant de vijand in het snotje te houden. Een prettig gesprek voeren was rug-aan-rug wel een stuk minder. Gelukkig kon je regelmatig buiten bijpraten als dit Franse spul weer stuk was.
Naast overvloedige onderhoudsproblemen* binnen de familie, kon het pantser van de AMX 13 toren ook (haar)scheuren gaan vertonen. Volgens rapporten betrof het slechte fabricage en had het weinig te maken met de inbouw van een (te) zwaar kanon. Meestal deed de AMX 13 het met een 75 mm of 90 mm kanon, maar wij schoten uit een Franse 105mm/L44 loop. In een uniek Creusot-Loire gedeeld torenontwerp waarvan het bovenste deel scharnierend (voor elevatie) op het onderste deel rust. In het bovenste deel zit het kanon met automatische laadinrichting voorzien van twee revolvermagazijnen met elk zes granaten. De auto-lader geeft een hoge vuursnelheid en maakte een lader overbodig zodat een AMX 13 slechts twee bemanningsleden had in de krappe toren. Volgens verhalen mochten deze niet langer zijn dan 1,70 meter. Wellicht wenste je nog meer op Sarkozy te lijken als je onder vuur uit de tank moest om na twaalf schoten het magazijn achterop de toren te herladen. Een handicap dat de inzet effectief beperkte tot vooral hit&run tactieken. Iets wat goed aansloot bij het Nederlandse gebruik in verkenningseenheden en als tank killers in antitank batterijen bij de artillerie. Ook werden ze korte tijd samen met verbouwde AMX-pri’s (tot AMX-prat Pantser Rups Anti Tank -met TOW) in antitank compagnieën bij de infanterie ingedeeld.
Het langst gingen de AMX-pra’s bij de afdelingen veldartillerie stuk. De L30 (dertig kalibers lang) 105 mm schietbuizen van onze pra’s droegen weliswaar verder (15 km) dan de standaard L23 buizen, maar de bijbehorende HEbrisantgranaten van ± 17 kilo (met vaste kardoeshulzen) waren nietig vergeleken bij de ± 42 kilo wegende 155 mm projectielen uit de eveneens ingevoerde M109 houwitsers. Het 155 mm geschut reikte daarnaast iets verder (18,5 km). De verlangde standaardisatie binnen de Koninklijke Landmacht werd met de invoering van de YPR-765, die zowel de AMX-pri als de YP 408 verving, pas in de tachtiger jaren redelijk afgerond. De tanks bleven nog wel van elkaar verschillen, hoewel de twee overgebleven modellen na de uitfasering van de Centurion allebei luisterden naar de naam Leopard. Wat ze inmiddels niet meer doen. In mei ’40 kon de minister van Oorlog op de order “stuur tanks” aan generaal Winkelman, tenminste nog het licht sarcastische antwoord “een of allebei?” krijgen. Te weten, Franse Renault FT-17s uit 1917. Merde.
* Van: AMX voertuigen in de Koninklijke Landmacht, 1961-1983 – Piet F. van den Heuvel en Alfred Staarman (collectie legermuseum .pdf)
[-]Curieus is dat in januari 1979 de 11e Afdeling Rijdende Artillerie de Inzetbaarheidsprijs kreeg terwijl op dat moment slecht één van de achttien AMX vuurmonden inzetbaar was![-]
The Postonline
quote:Op zondag 6 oktober 2013 20:59 schreef AchJa het volgende:
Michiel Mans met Wapens: de familie AMX in Nederland
Ondanks het gebruik van vooral Engels (Amerikaans) jargon, kom je nog regelmatig archaïsch Frans tegen. Zo hebben sommigen het nog over ‘mitrailleur’, of bedoelt men HE (High Explosive) met ‘brisant’. Toch is kennis van het Frans af en toe handig. Zeker als we het over de periode hebben waarin we aanzienlijke hoeveelheden Frans materiaal gebruikten. Tussen 1961 en 1983 ratelde de Landmacht deels rond op rupsbanden uit de Atelier de construction d’Issy les-Moulineaux. Een bek vol lastig elegant uitspreekbaars, dus houden we het op AMX. De aangeschafte AMX familie bestond uit een lichte tank, de AMX 13 (131 stuks), een pantserrupsinfanterievoertuig, de AMX-pri (345), en een gemechaniseerde houwitser voor de veldartillerie, de AMX-pra (82). Samen met afgeleide commando-, genie- en andere versies (288) ging het om 846 voertuigen. Een aardige Franse exportorder. Fijn voor hen, maar wat vonden onze militairen van de familie AMX? Om in stijl te blijven, zeg maar gerust merde.
Ondanks een negatieve Duitse evaluatie schafte Nederland de AMX telgen toch aan in 1960. Deels vanwege haast om de parate gevechtseenheden mobieler en beter gepantserd te maken, deels uit overwegingen van standaardisatie, en deels omdat ze goedkoper waren. Later in de zestiger jaren werden de duurdere Amerikaanse kandidaten toch aangeschaft (M113 pantservoertuigfamilie, M109 155 mm gemechaniseerde houwitser). Ook de invoering van de DAF YP 408 (vanaf 1964), een pantserwielvoertuig voor de infanterie dat we zelf ontwikkelden, maakte een farce van de standaardisatie. Bovendien betekende invoering van zowel wiel- als rupsvoertuigen voor hetzelfde type tank-infanterie formaties, dat volledig gemechaniseerde (op rupsbanden) eenheden in terrein mobieler waren dan tank-infanterie eenheden waarvan de zandhazen in een YP zaten. Wat ze hierin wel ruimer en minder door elkaar gerammeld deden dan in de AMX-pri. Daar pasten dertien Fransozen in, terwijl polderlanders er uiteindelijk met z’n tienen nog krap in zaten. Het zitten achterin gebeurde rug-aan-rug wat de gelegenheid bood om door de kijk-schietgaten in de zijkant de vijand in het snotje te houden. Een prettig gesprek voeren was rug-aan-rug wel een stuk minder. Gelukkig kon je regelmatig buiten bijpraten als dit Franse spul weer stuk was.
Naast overvloedige onderhoudsproblemen* binnen de familie, kon het pantser van de AMX 13 toren ook (haar)scheuren gaan vertonen. Volgens rapporten betrof het slechte fabricage en had het weinig te maken met de inbouw van een (te) zwaar kanon. Meestal deed de AMX 13 het met een 75 mm of 90 mm kanon, maar wij schoten uit een Franse 105mm/L44 loop. In een uniek Creusot-Loire gedeeld torenontwerp waarvan het bovenste deel scharnierend (voor elevatie) op het onderste deel rust. In het bovenste deel zit het kanon met automatische laadinrichting voorzien van twee revolvermagazijnen met elk zes granaten. De auto-lader geeft een hoge vuursnelheid en maakte een lader overbodig zodat een AMX 13 slechts twee bemanningsleden had in de krappe toren. Volgens verhalen mochten deze niet langer zijn dan 1,70 meter. Wellicht wenste je nog meer op Sarkozy te lijken als je onder vuur uit de tank moest om na twaalf schoten het magazijn achterop de toren te herladen. Een handicap dat de inzet effectief beperkte tot vooral hit&run tactieken. Iets wat goed aansloot bij het Nederlandse gebruik in verkenningseenheden en als tank killers in antitank batterijen bij de artillerie. Ook werden ze korte tijd samen met verbouwde AMX-pri’s (tot AMX-prat Pantser Rups Anti Tank -met TOW) in antitank compagnieën bij de infanterie ingedeeld.
Het langst gingen de AMX-pra’s bij de afdelingen veldartillerie stuk. De L30 (dertig kalibers lang) 105 mm schietbuizen van onze pra’s droegen weliswaar verder (15 km) dan de standaard L23 buizen, maar de bijbehorende HEbrisantgranaten van ± 17 kilo (met vaste kardoeshulzen) waren nietig vergeleken bij de ± 42 kilo wegende 155 mm projectielen uit de eveneens ingevoerde M109 houwitsers. Het 155 mm geschut reikte daarnaast iets verder (18,5 km). De verlangde standaardisatie binnen de Koninklijke Landmacht werd met de invoering van de YPR-765, die zowel de AMX-pri als de YP 408 verving, pas in de tachtiger jaren redelijk afgerond. De tanks bleven nog wel van elkaar verschillen, hoewel de twee overgebleven modellen na de uitfasering van de Centurion allebei luisterden naar de naam Leopard. Wat ze inmiddels niet meer doen. In mei ’40 kon de minister van Oorlog op de order “stuur tanks” aan generaal Winkelman, tenminste nog het licht sarcastische antwoord “een of allebei?” krijgen. Te weten, Franse Renault FT-17s uit 1917. Merde.
* Van: AMX voertuigen in de Koninklijke Landmacht, 1961-1983 – Piet F. van den Heuvel en Alfred Staarman (collectie legermuseum .pdf)
[-]Curieus is dat in januari 1979 de 11e Afdeling Rijdende Artillerie de Inzetbaarheidsprijs kreeg terwijl op dat moment slecht één van de achttien AMX vuurmonden inzetbaar was![-]
The Postonline
Wheeheehequote:In mei ’40 kon de minister van Oorlog op de order “stuur tanks” aan generaal Winkelman, tenminste nog het licht sarcastische antwoord “een of allebei?” krijgen. Te weten, Franse Renault FT-17s uit 1917. Merde.
Heeft Generaal Winkelman dat echt gezegd? Geloof het niet, die was veel te loyaal. Meer iets voor Reijnders.
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Nee, maar hij ''kon'' het tenminste krijgen mocht Winkelman zich in die bui hebben verkeerdquote:
Heeft Generaal Winkelman dat echt gezegd? Geloof het niet, die was veel te loyaal. Meer iets voor Reijnders.
