Nou, de week begon alweer fijn. Uit gegleden en gevallen vanmorgen in de slaapkamer. Daar zit je dan 07.30 met een been wat nix meer doet. Ik moest nodig plassen
Smalste stukje tussen bed en muur. Gelukkig was de buurman ook op, dus Met hulp van hem en Pagan weer op gelukkig. Mijn knie is drie x zo dik als anders. Tenen liggen open. Enkel lijkt goddank niet veel slechter dan normaal.
Djinni gaat helaas niet goed. Ze is zelf opgewekt en lief en heeft lekker gegeten. Maar haar voetje is aan het afsterven en hele pootje stinkt. De AB kuur die ze nu heeft zou het moeten doen, maar ik ben bang dat het woensdag einde oefening is. Dit is al het zwaarste medicijn.
Amputeren is geen optie, dat zou dan boven de schouder moeten. De DA ziet daar geen heil in. Het is de gevaarlijkste bacterie.
En ik mag niet bij haar zitten, nu helemaal niet met die open tenen.
De tong is het enige wapen dat scherper wordt bij veelvuldig gebruik.
Bullie is thuis