Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 235

Mijn man kegt de AH scanner in de winkelwagen en M krijgt dan een pak melk of zo naast hem in het zitje om op te passen. En hij mag de lege flessen erin gooien en op het bonnetjesknopje drukken.

Ik zou hem geen scanner durven geven, straks ontregelt hij de hele boel

Kz
Je kunt ook regels hebben en duidelijkheid zonder (veel/lange) strijd.
Ik denk dat als je in het algemeen duidelijk maakt wat je wilt (bij mama blijven tijdens het lopen, op de stoep blijven, handje geven bij oversteken, niet op de tafel staan etc etc) je ook regels hebt en ook duidelijk bent.

Meestal bekijk ik het vanuit mezelf, wat zou ik prettig vinden?
Als streng niet bij jou past, wat past qua opvoedingsstijl wel bij je? Streng zijn is niet de enige manier

Een ..
S heeft om 9uur de menC prik gehad maar ik kan mijn moeder al vanaf 10u niet bereiken vindiknietleuk..

quote:

Op donderdag 26 september 2013 12:09 schreef Kyara het volgende:
Mijn man kegt de AH scanner in de winkelwagen en M krijgt dan een pak melk of zo naast hem in het zitje om op te passen. En hij mag de lege flessen erin gooien en op het bonnetjesknopje drukken.

Ik zou hem geen scanner durven geven, straks ontregelt hij de hele boel

Haha welnee dat ding is dummyproof

quote:

Op donderdag 26 september 2013 12:10 schreef Zoë23 het volgende:
Kz
Je kunt ook regels hebben en duidelijkheid zonder (veel/lange) strijd.
Ik denk dat als je in het algemeen duidelijk maakt wat je wilt (bij mama blijven tijdens het lopen, op de stoep blijven, handje geven bij oversteken, niet op de tafel staan etc etc) je ook regels hebt en ook duidelijk bent.

Meestal bekijk ik het vanuit mezelf, wat zou ik prettig vinden?
Als streng niet bij jou past, wat past qua opvoedingsstijl wel bij je? Streng zijn is niet de enige manier

Wat ik graag doe is belonen van goed gedrag. Oei wat klinkt dit vreselijk
Dus fijne dingen benoemen en prijzen.
Veel knuffelen, veiligheid bieden, uitleg geven, niet schreeuwen.....................
Maar ook veel lol maken

Wasdatvoor stijl ?

En ik associeer streng misschien te veel met boos.
Ook wil ik dat er ruimte is voor haar gevoelens en dat die er mogen zijn.
Dat ik zo min mogelijk projecteer of me daar bewust van ben en het het kan corrigeren. Wil met man op 1 lijn zitten en haar duidelijkheid en grenzen geven. Veiligheid als basis.
Ik probeer zo veel mogelijk "gedrag" en "het zijn" uit elkaar te halen.
Dus in taal: "Ik vind" ipv " je bent".
Denk dat ik door mn eigen kind nu ook geconfronteerd word met mn eigen jeugd en dingen van vroeger. Dacht dit al behoorlijk in kaart te hebben, maar er komen dingen voorbij die ik vergeten was. Ben me er van bewust, dat is denk ik al heel wat.

Maar hee, ze slaapt
en heeft de pop een fles gegeven en met vader gefietst door de stad en gepoept en goed gegeten en geschaterd ( van het lachen) en gedanst en en en Ik vind haar zo fantastisch

quote:

Op donderdag 26 september 2013 11:24 schreef Phaidra het volgende:
Clubsoda, volgens mij lijken M en I in karakter best veel op elkaar. Ik vind het daarom heel prettig om te lezen hoe jij met hem omgaat. Ik denk dat we ook wat opvoeding en onze ideeën daarover wel dicht bij elkaar liggen (of in ieder geval, hoe ik het zou willen zien/doen ). Bedankt voor je mooie, duidelijke post hierboven. Heel herkenbaar weer!

Lief! Dat denk ik ook, als ik jouw verhalen zo'n beetje meekrijg. M is niet een kind wat grenzen opzoekt, maar wel een jongetje wat in een ongebreideld enthousiasme om de wereld te ontdekken soms een ongeleid projectiel is. En iemand wiens emoties hem soms overspoelen, daarin heeft hij begrenzing en nabijheid nodig. Ik zie ook veel parallellen in hou jij I opvoedt en het is altijd leuk om dat te lezen, het houdt je scherp ofzo.

KZ, ik zou mezelf ook niet als 'streng' omschrijven. Ik ben wel duidelijk denk ik. Er zijn heel veel regels waar ik M alleen maar af en toe aan hoef te herinneren. Ik zeg dan bijvoorbeeld "aai mama maar, dat is fijner dan slaan" en dan is het over. Ik heb geen neiging tot conflictvermijdend gedrag Maar soms overkomt het me wel dat ik denk "laat M maar spelen terwijl ik zit te ontbijten, ik heb geen zin in drama als hij in zijn stoel moet" Maar dan weet ik dat ik juist moet doorpakken, want ik vind samen ontbijten belangrijk, en zijn boosheid daarover moet geen reden zijn om mijn regel daarover te veranderen. Hoogstens mijn aanpak, maar dat is wat anders. Ik word steeds minder 'bang' voor driftbuien omdat ik er steeds beter mee om kan gaan.

En taal is een sleutelrol. Soms flap ik er een "je kunt ook nooit eens stilstaan!" uit en dat vind ik heel erg. Dat probeer ik echt niet te doen, want het is zo oneerlijk om er twintig vorige keren bij te halen. Het gaat om het hier en nu. Ik denk dat je met taal en bewoording heel veel kunt bereiken.

En dat met die scanner is geen probleem voor mij hoor, dames Het is meer een illustratie van iets waarover ik waakzaam ben en waarin vooral mijn eigen houding een rol speelt. Over het algemeen ben ik heel stressvrij op boodschappendag en is het gewoon gezellig. Maar hij vraagt wel mijn aandacht en dat mag ook, daar is hij mijn kind voor. M krijgt trouwens ook altijd iets om op te passen Kyara, maar wel graag elke minuut iets anders, anders is het saai Behalve het doosjes diepvriesvruchtjes, daar kan hij een half uur aan zitten likken

Oh maar als ik dit zo lees ben ik ook duidelijk en zijn er hier wel regels

quote:

Op donderdag 26 september 2013 12:35 schreef Clubsoda het volgende:

[..]

Lief! Dat denk ik ook, als ik jouw verhalen zo'n beetje meekrijg. M is niet een kind wat grenzen opzoekt, maar wel een jongetje wat in een ongebreideld enthousiasme om de wereld te ontdekken soms een ongeleid projectiel is. En iemand wiens emoties hem soms overspoelen, daarin heeft hij begrenzing en nabijheid nodig. Ik zie ook veel parallellen in hou jij I opvoedt en het is altijd leuk om dat te lezen, het houdt je scherp ofzo.

KZ, ik zou mezelf ook niet als 'streng' omschrijven. Ik ben wel duidelijk denk ik. Er zijn heel veel regels waar ik M alleen maar af en toe aan hoef te herinneren. Ik zeg dan bijvoorbeeld "aai mama maar, dat is fijner dan slaan" en dan is het over. Ik heb geen neiging tot conflictvermijdend gedrag Maar soms overkomt het me wel dat ik denk "laat M maar spelen terwijl ik zit te ontbijten, ik heb geen zin in drama als hij in zijn stoel moet" Maar dan weet ik dat ik juist moet doorpakken, want ik vind samen ontbijten belangrijk, en zijn boosheid daarover moet geen reden zijn om mijn regel daarover te veranderen. Hoogstens mijn aanpak, maar dat is wat anders. Ik word steeds minder 'bang' voor driftbuien omdat ik er steeds beter mee om kan gaan.

En taal is een sleutelrol. Soms flap ik er een "je kunt ook nooit eens stilstaan!" uit en dat vind ik heel erg. Dat probeer ik echt niet te doen, want het is zo oneerlijk om er twintig vorige keren bij te halen. Het gaat om het hier en nu. Ik denk dat je met taal en bewoording heel veel kunt bereiken.

En dat met die scanner is geen probleem voor mij hoor, dames Het is meer een illustratie van iets waarover ik waakzaam ben en waarin vooral mijn eigen houding een rol speelt. Over het algemeen ben ik heel stressvrij op boodschappen dag en is het gewoon gezellig. Maar hij vraagt wel mijn aandacht en dat mag ook, daar is mijn kind voor. M krijgt trouwens ook altijd iets om op te passen Kyara, maar wel graag elke minuut iets anders, anders is het saai Behalve het doosjes diepvriesvruchtjes, daar kan hij een half uur aan zitten likken

Helemaal mee eens !

Kz
http://www.anababa.nl/opvoeding/theorie/opvoedingsstijlen
Op Google is vast heel veel te vinden.

Eigen opvoeding is belangrijk denk ik. Zo weet je wat je wel en niet prettig vind en wat je wel of niet voor je meisje wilt.

quote:

Op donderdag 26 september 2013 12:47 schreef Zoë23 het volgende:
Kz
http://www.anababa.nl/opvoeding/theorie/opvoedingsstijlen
Op Google is vast heel veel te vinden.

Eigen opvoeding is belangrijk denk ik. Zo weet je wat je wel en niet prettig vind en wat je wel of niet voor je meisje wilt.

Dan ga ik voor 3
_{( maar wie niet ?)}

quote:

Op donderdag 26 september 2013 12:51 schreef kleinzusje het volgende:
Dan ga ik voor 3
_{( maar wie niet ?)}

de andere stijlen lijken misschien ook wel negatief vergeleken met nr3
Het is ook wel erg kort omschreven allemaal en misschien niet het beste voorbeeld maar er zijn iig verschillende stijlen haha.


zal mijn moeder nog eens bellen. Poging 100

Wat is er dan met je moeder Zoe ? Moet ze helpen ?

Zo, heb weer een boel pagina's gemist hier. Maar dat zijn jullie wel van me gewend .

Zag dat het ging over slapen in je eigen bed of juist met elkaar. En over verschoningsperikelen. Maar dat is al zoooo veel pagina's terug, dat ik jullie niet nu nog eens zal vermoeien met m'n ervaringen op dat gebied . Moest lachen om Bitterends 'koekhappen' en Clubsoda's beteuterde jongetje die in z'n blote kont in bed gezet werd .

Dan het verhaal van NTS. Dikke knuffel meis! Het lijkt me heel moeilijk en ik vind t dapper dat je er hier zo open over bent. Er is al heel veel gezegd en ik sluit me dus maar even bij de rest aan... Goed dat je zelf ook al over hulp aan t nadenken bent. Dat kan echt zo'n verlichting geven! (Mijn situatie is niet hetzelfde, maar ik vond t steeds moeilijker om met m'n oudste leuk en gezellig de dag door te komen. Nu hij op de opvang zit, voel ik veel minder 'druk' en gaat het met mij ook weer een stuk beter.)

Over buiten spelen: ik merk ook dat m'n kids het nodig hebben om minimaal 1 keer per dag buiten hun energie kwijt te raken. Als we dan weer naar binnen gaan, zijn ze ook een stuk liever .

Clubsoda, ik merk idd ook dat mijn jongens ontzettend reageren op hoe ik in mijn vel zit. Als ik moe ben, kan ik veel minder hebben en wil ik ook wel eens achter m'n laptop gaan zitten en me even wat afzonderen. En hoewel ik dan denk 'ff lekker niets vandaag', zijn dat eigenlijk de rotste dagen, want dan gaan ze dus ruzie maken, proberen m'n aandacht te trekken etc. Ik raak daar weer geirriteerd van want 'sjongejonge, ik mag toch ook wel eens iets voor mezelf doen '. En zo hebben we allemaal geen leuk dagje. Beter zou ik dan actief kunnen worden en iets met ze gaan doen. Maarja, ik geef toe: soms heb ik er echt geen zin in en doe ik het ook niet. En dan bedenk ik me 's avonds: nou, dit was geen 'super-mama' dag... morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen.
En uit nieuwsgierigheid: wat zijn bij jou dan de regels bij het tekenen en/of boekje lezen? Je noemt dat dat soms geen geschikte 'spelletjes' zijn, omdat ze teveel regels hebben. Maar zou je sommige van die regels niet los kunnen laten? Of zijn het echt regels als: niet kauwen op je boekje/potlood, niet het boekje stukmaken etc.?
Als ik naar mezelf kijk, denk ik dat ik heel weinig regels heb die vertellen 'hoe' ze met iets moeten/mogen spelen. Het tekenen mag van mij ook rustig overgaan in papier scheuren bijvoorbeeld. Of alleen maar de potloden in en uit het bakje doen. Boekje lezen kan ook van voor naar achter, of zoals m'n oudste, die bij een bepaald boek maar naar 1 bladzijde wil kijken (want daar staat een glijbaan op ).

Met streng zijn heb ik geen moeite trouwens. Ik moet soms juist opletten dat ik niet de hele dag in de 'politie-modus' sta. Maar ik merk tegenwoordig dus ook: hoe meer ik met ze speel en het 'gezellig' hou, hoe minder er sprake is van ruzie (tussen de jongens) of uitproberen (naar mij toe). Het heeft gewoon zoveel met de sfeer in huis te maken, dat verbaast me soms!

Zoë wat naar dat je je moeder al zo lang niet kan bereiken. Denk je dat er iets met S aan de hand is na die prik? Dan zou je moeder jou toch wel gebeld hebben?

En nog even een voor mijn S, gewoon omdat het kan . Ik had net J in mijn eentje weggebracht (S was thuis bij papa) en toen ik thuiskwam en op de bank ging zitten, kwam S bij me en begon me spontaan heel veel kusjes te geven .

KZ...R slaapt nog steeds in onze kamer..we kunnen haar gewoon niet missen

Ik heb alles gelezen en het gaat hier grotendeels ook zo. Zoals Fee zegt ook, hier reageert ze ook op hoe ik in mijn vel zit! sommige dagen heb ik energie voor niks en dat is ze meer aan het gooien met speelgoed, op de grond liggen huilen enzo! niet leuk en naar buiten gaan is echt een must hier! vanochtend hebben we lekker gevoetbald in de speeltuin, steentjes verzameld en ze ging ook weer een paar keer op de grond rollen..nouja soit!

Ik weet nog die ene keer dat ze midden op staat ging liggen ik was zoooo boos na een paar keer weg lopen en doei roepen was ik er klaar mee en tilde ik dr echt bij dr arm, beetje hard soms verlies ook mijn geduld..ik probeer echt echt na te denken elke keer maar soms lukt het niet...

Trouwens met eten gooien doet ze niet meer, dat was paar maanden terug erg vaak. Na een paar keer nee zeggen pakte ik haar hand terwijl ze ging gooien en zette ik het eten terug op tafel..misschien niet het beste methode maar dat doet ze niet meer.
Ze doet weinig wat niet mag momenteel behalve dus krijsen als ze verschoont moet worden

Er zijn bij ons trouwens geen scanners! dat lijkt me wel erg leuk voor dr! hier mag ze wat ik haar aangeef in het karretje gooien. Soms gaat ze in dingen bijten (laatst door het zakje van de broccoli heen gebeten )bij sommige winkels hebben ze kleine boodschappen karretjes voor kinderen. Dat lijkt me ook erg leuk! hebben we helaas ook niet.

Fee, ik bedoel met name dat lezen en tekenen bijvoorbeeld nog best wat beperking vragen. Het zal mij verder zorg zijn wat M tekent, of niet tekent, maar hij moet er wel voor in zijn stoel zitten en hij moet wel op het papier tekenen en niet op de tafel En met lezen wil ik, als hij met mij samen wil lezen, dat hij rustig blijft zitten. Dus niet op mijn schoot, van mijn schoot af, op mijn schoot, van mijn schoot, op mijn schoot... of op mij springen. In die zin zijn zulke activiteiten vaak toch de begrenzend en is iets fysiekers beter. Weet niet of ik me zo helder uitdruk?

Opvoeding? Ik doe maar wat
Maar het komt (toevallig) redelijk overeen met de ideeen van triple P en montessori. Ruimte voor je eigen ik, gevoelens, wensen, emoties. Maar wel binnen de grenzen van fatsoenlijkheid, veiligheid. Dat gaat meestal vanzelf. Maar er zijn ook periodes waarbij ik mijn haren uit mijn hoofd trek, omdat 1 van de jongens zo de grenzen opzoekt.
Nu is het Daan die duidelijk de grenzen opzoekt, qua veiligheid (klimgeiten) en qua fatsoen (blokjes op je kop timmeren). Maar het is een soort golfbeweging, fases van rust en even stabiel de dingen oefenen die je weet, en fases met uitspattingen waar de ontwikkeling vooruitgaat en de grenzen onderzocht worden. Soms gaan de grenzen dan mee (hij mag nu best op een stoel staan spelen bij het dressoir), soms ook niet (blokje op mijn kop timmeren dus)..
Als ze zo'n harde grens bereikt hebt, dan is het bij chris 2 keer waarschuwen en dan een consequentie (afhankelijk van situatie). Daan zet ik vaak even ergens tegen de muur. Liefst even tussen kast&bank, of kast&muur. Zodat hij ook niet teveel indrukken krijgt. Dan krijst hij de frustraties even eruit, en speelt dan weer netjes verder..

Sfeer is ook wel zo'n ding. Zeker Chris heeft en had zo'n gevoelige band met mij. Als ik van mijn padje ben, gaat hij meedoen, en raken we samen verder van de leg. Meestal hielp het dan om even actief iets samen te gaan. Wandelen, koekjes bakken, hoge duplo torens bouwen. Even ik&jij tijd..

Hoe je dingen zegt kan ook wel meespelen, meer op de lange termijn ook.

Maar ik ga ook gerust wel eens een dag flink onderuit, en wordt ik gillend gek. De dag erna pakken we het dan weer op, en gaan we vrolijk verder..

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik denk dan, een groot stuk krant op tafel en laat maar lekker krassen en is het echt zo erg dat van schoot af?
Ik weet wel dat het bloedirritant kan zijn hoor en steeds die pagina's omslaan, maar ik heb niet de verwachting dat een dreumes al braaf stil blijft zitten met voorlezen.
En van mijn bijna 3-jarige verwacht ik nog niet eens dat hij van zo'n scanner met lampjes en knopjes afblijft.
Pick your battles is het toch?
Alles is oefenen, soms doen ze het en luisteren ze naar je, maar vaak gewoon niet.

Ja natuurlijk, ik bedoel dus ook dat ik dat soort dingen niet doe als ik merk dat hij druk is en ik moe. Dan doen we iets wat ons beter ligt. Komt vanzelf weer een moment dat hij het fijn vindt om even rustig stil te zitten en te tekenen of waarin hij graag voorgelezen wil worden. En ik ben denk ik wel een beetje overgevoelig maar dat eindeloze op-af, dat trek ik op sommige moment echt slecht.

Ik reageerde eigenlijk alleen op Zoë's opmerking dat ze zich afvraagt of je niet juist moet spelen op momenten dat het even moeizaam gaat, om de positieve sfeer terug te krijgen. Daar ben ik het mee eens, maar ik merk aan mezelf dat ik wel goed moet afwegen wát we dan gaan doen en als ik iets bedenk waar ik alleen maar edgier van word, dat het dan averechts werk

quote:

Op donderdag 26 september 2013 14:04 schreef Troeta het volgende:
En van mijn bijna 3-jarige verwacht ik nog niet eens ....

Deze.. Verwacht niet meer van je kind, dan je kind aankan. Als je veel meer verwacht, frustreert het elke keer, zowel bij het kind dat nooit voldoet aan verwachtingen, als bij de ouder.

Als je verwacht dat het netjes eet, zal het altijd teveel morsen als 1-jarige. Maar als je probeert om te kijken waar je kunt helpen (bestek, schort, bordkeuze). En verder verwacht ik niet meer dan dat het niet gaat gooien met zijn eten. En ik het bestek niet naar mijn hoofd krijg

Ik ben het mee eens maar..laatst waren we in de parkeergarage van het winkel centrum. Ik ging het karretje terug brengen, zette R op de grond en zei WACHT! ze stopte, en heeft netjes op mij staan wachten tot het karretje weg was, toen gingen we samen hand in hand naar de auto!
Ik was dus echt zooo blij verbaasd dat ze zo heeft geluisterd! ik had verwacht dat ik achter haar aan moest rennen!

Bitterend, op straat liggen lijkt me ook eng idd! Snap dat je daar boos om wordt. En het net te hard bij de arm pakken... helaas heb ik dat ook weleens gedaan . Dat vind ik dan achteraf echt niet tof van mezelf en ik probeer er ook altijd heel erg op te letten. Het komt bijna nooit voor, gelukkig.

quote:

Op donderdag 26 september 2013 14:12 schreef Clubsoda het volgende: maar ik merk aan mezelf dat ik wel goed moet afwegen wát we dan gaan doen en als ik iets bedenk waar ik alleen maar edgier van word, dat het dan averechts werk

Ja hier helemaal mee eens .

En ik snap je over het boekje en het tekenen . Daar kun je natuurlijk alsnog wel oplossingen voor bedenken (iets op tafel wat de hele tafel bedekt waar wel op getekend mag worden bijv. Of dat hij in z'n stoel een boekje leest, terwijl jij op je eigen stoel meekijkt en -praat), maar als jij en hij blijer worden van iets waarbij hij echt even wat energie kwijt kan, lijkt dat me ook een veel beter plan .

oja, daar heb je helemaal gelijk in Clubsoda.
Maar ik vond de verwachtingen over het algemeen in het topic nogal groot van dreumesjes. Een strafstoeltje lijkt mij juist averechts werken nog bijv.
Mex blijft daar ook nog niet op zitten, die zet ik op de gang en dan hou ik de deur even dicht.

En dat is een mooie zin Deepfreeze en helemaal waar. Als je dat ene tv-programma wil kijken en je wil dat ze gaan slapen, waardoor je het net wat te snel afraffelt en ze helemaal niet gaan slapen...kan ook zo frustrerend zijn:D