quote:
Op donderdag 26 september 2013 08:07 schreef Susie het volgende:even een

voor NTS! Geen tips en dergelijks, dit is volgens mij wel heftiger dan een fase, hulp inschakelen lijkt mij ook verstandig, heeft TAP dat ook niet gehad?
The_Tankgirl toch? (Ik haal haar en TAP ook altijd door elkaar

)
Zoe, dat herken ik, wat je daar beschrijft. Op dagen dat het bij ons moeizaam gaat (en dat is eigenlijk altijd maar één dag, sporadisch twee, maar nooit aaneengesloten periodes), heb ik ook weinig zin in spelen. Omdat ik moe ben van de strijd claim ik veel tijd voor mezelf, wat natuurlijk averechts werkt. Ik probeer me steeds weer bewust te zijn van het feit dat mijn houding een cruciale rol speelt. En dus gaan we juist spelen of iets leuks doen, en dan vooral spelletjes met niet te veel regels. Dansen of springen of voetballen of pakkertje of samen rennen, en niet braaf kleuren aan tafel of een boekje lezen, want dat zijn ook weer teveel regels en te veel een keurslijf.
KZ, ik denk dat het echt sterk afhankelijk is van het temperament van je kind ook. Dingen die hier in huis echt niet mogen zijn gooien met eten, gooien met speelgoed wat daar niet voor bedoeld is of spullen van mij, en schoppen en slaan. Maar ik denk dat elke dag daarvan wel iets gebeurt. Daarvoor straf ik niet, maar ik vertel dat ik het niet wil. Straffen is wat mij betreft op de gang zetten, en dat is nu een keer of vijf voorgekomen, ik denk de eerste keer toen M zo'n 16 maanden was?
Lastiger vind ik de eindeloze 'discussies' die we hebben over dingen die voor mij geen basisprincipe zijn, maar waarbij ik wel graag wil dat M naar me luistert. Bijvoorbeeld gisteren in de Albert Heijn, M zat in het wagentje en we doen altijd aan zelfscannen. Vindt hij machtig mooi, lekker alle spulletjes bekijken maar vooral ook dat apparaat en het lampje. Hij mag van mij alles wat we kopen bekijken en vasthouden, het briefje vasthouden en toekijken als ik scan. Hij mag niet steeds maar op de knopjes van het scanapparaat drukken want dan raakt dat ding van streek en heb ik een controle te pakken

Maar dat doet hij dus rustig 10 keer achter elkaar wél, en dan leg ik uit, leid ik af etc. etc. Ik weet niet of alle dreumessen zo zijn en of jouw dreumes in dat geval braaf haar handjes bij zich zou houden

Op dagen dat ik lekker in mijn vel zit en ontspannen ben, vind ik dat geen enkel probleem en zou ik het ook niet als 'stout' betitelen, maar op dagen dat ik moe en gestresst ben, dan kan ik er heel slecht tegen en vind ik hem grensoverschrijdend. Dus daar moet ik me bewust van zijn dat mijn perceptie van wat hij doet, maakt hoe storend ik het vind. Ik vind zulk gedrag dus doorgaans niet vervelend (ik zit gelukkig vaker goed in mijn vel dan slecht

), maar het vraagt wel mijn continue aandacht; kijken wat hij doet en wil, wat ik daarvan vind, hoe ik dat gedrag kan sturen naar iets acceptabelers, wat het met mij doet, hoe ik reageer en waarom. Ik ben dus eigenlijk continu aan het opvoeden terwijl ik de boodschappen doe. Leuk en uitdagend, maar ook vermoeiend.
Lang verhaal

Terugkomend op je vraag, ik zou geen problemen zoeken waar ze niet zijn, als jij en je dame in harmonie samenleven zou ik me verder niet zoveel aantrekken van wat Clubsoda met haar kind uitspookt

Maar ik vind de opmerking dat je streng 'durft' te zijn als ze iets gevaarlijk doet best veelzeggend, en ik zou me kunnen voorstellen dat dat iets is om nog eens op te reflecteren, als ik even mijn ongevraagde advies mag geven
Kwisted, wij kijken hier elke avond na het eten en voor het slapengaan 20 minuutje televisie. Drie afleveringen van Bumba of, liever nog, Sesamstraat. Fijn momentje, M komt even tot rust en hij zit heerlijk bij me en we knuffelen
M is vanaf 15 maanden ofzo met de pot gaan meeëten (daarvoor zat hij in zijn Olvaritfase

) Ik hou nauwelijks rekening met hem, we eten alleen geen rauwe groenten en ik doe voorzichtig met zout. Hij lust graag gekruid eten en is bijvoorbeeld dol op curry