Depressie & Angst #65 Winter is coming ;(

Probleem met The Venus Project is dat het commercieel is geworden; je mag niet zomaar meer banners gebruiken bijvoorbeeld, want dan gaan Fresco en z'n partner je lastig vallen en geld eisen.

Je kan naar mijn mening beter kijken naar de Zeitgeist Beweging en van daaruit projecten opstarten.

Lexie, lief enzo dat je aan dit soort dingen wil meewerken maar ik vind je persoonlijk wel enorm vatbaar voor dit soort dingen.

En mag ik even kotsen op mijn nieuwe buren? Een dagje lopen studeren in de OBA, trein terug gepakt. Was aan het eten en zie ik plots gasten van mijn buurman pontificaal door een klein stukje gluren van de ramen die niet dicht waren. Wat is dat voor gekke onzin? Ik ga toch ook niet om 6 uur met mijn snufferd letterlijk tegen het glas aan om te kijken wat je buren aan het doen zijn . Of ben ik nou gek?

quote:

Op maandag 16 september 2013 18:52 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Daarom gordijnen

Die had ik ook, maar je kunt altijd net een stukje zien aan de linker zijde van het glas. Bitch dat het was .

quote:

Op maandag 16 september 2013 18:55 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

De mijne kunnen helemaal dicht!

Ik kan -echt- niet leven in een huis waarbij iedereen op elk moment naar binnen zou kunnen gluren
Niet in m'n eigen huis in elk geval

Ik besef maar weer eens hoe belangrijk privacy voor me is

quote:

Op maandag 16 september 2013 19:01 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hoe is het verder met je s_e?

Zit sinds afgelopen woensdag in een nieuwe studio. Sinds vandaag dus issues met de buren. Heb het niet heel erg naar mijn zin maar ja. Ik heb ontzettend veel klein ge-etter en geruzie met mijn huidige dame. Niet major, gewoon enorm kleine dingen die tot enorm grote mesthopen worden ontwikkeld. Kan daar echt niet tegen, maar zo zijn we gistern naar The Conjuring geweest. Dat was wel weer gaaf en valt die stress weer wat van je schoenen.

Het continu het gevoel dat mijn hoofd vol schijt zit, scherp nadenken, ho maar. Ik heb letterlijk nog 1 project hier die ik moet afronden(!) voor dat ik weg kan. Best een leuk project maar dat moet hier worden gedaan. Daarna, vrij om te staan en gaan waar ik wil.

Maar toch, ik voel miet niet scherp, niet fris, voel me kut. En ik kijk veel afleveringen van locked up abroad . Voor de rest vreet ik weinig uit.

Ik wil die gvd spark weer in het leven hebben. Dat gevoel van euphoria.

Lex, open alsjeblieft een nieuw topic over die discussie. Het is een boeiend onderwerp en ik heb zojuist dan ook hele verhalen zitten typen maar besloten het toch maar niet te posten want het gaat echt teveel offtopic nu.

Vandaag dus naar college geweest, ben blij dat ik ben gegaan. Het is leuk en ik heb nu niet het gevoel dat ik niks doe. Goed voor mijn stemming. Ik heb aan de docent gevraagd hoe het zit met die open opdrachten, ze zei dat ik ze gewoon zo snel mogelijk moet inleveren. Oftewel, ik kan het vak nog halen. Maar er zit ook een presentatie aan te komen...
Hoe dan ook, ik ben gegaan, heb niets hoeven vertellen en dat geeft weer een beetje rust.

Ik ben al verder gegaan in het bestaande topic in BNW

quote:

Op maandag 16 september 2013 14:13 schreef rednailpolish het volgende:
Over de uni gesproken, ik vind het erg moeilijk, deze master. Veel groepswerk, veel dingen buiten m'n comfort zone. Soms vraag ik me af wat ik mezelf aandoe, maar ik moet er van mezelf ook wel weer doorheen. Ik kan me alleen niet concentreren, slaap slecht en ben best wel onzeker over alles en maak me zorgen over hoe het moet als ik klaar ben. Gelukkig ben ik over 7 weken met het engste gedeelte klaar, maar ik zit er toch sterk aan te denken dit te bespreken met de coördinator. Ik studeer officieel met een beperking, dus misschien kan ik dat aankaarten. Heb alleen geen idee wat ze verder voor me kan doen, ik denk niet dat ik onder het groepswerk en presentaties uitkom.

Echt goed van je dat je doorzet ondanks je problemen. Je klinkt toch nog vrij optimistisch. Het kan nooit kwaad om dit te bespreken, mocht het misgaan dan heb je het tenminste van tevoren aangegeven dat er iets speelt, als bewijs zeg maar, in plaats van achteraf, en dan kunnen ze nog wat voor je doen.

quote:

Op maandag 16 september 2013 17:35 schreef magnetronkoffie het volgende:

Kijk, ik kan me best wel invoelen hoe Lex zich voelt, daar ik min of meer hetzelfde heb meegemaakt. Echter koos ik ervoor me niet in te laten in 1 van de vele 'alternatieven' die er waren. Ik probeerde de wereld te begrijpen door er veel over na te denken (was in de tijd dat ik best wel ver heen was). Daar ben ik uiteindelijk mee gestopt omdat ik het zinloos achtte en toen sloeg ik een nieuwe weg in (zonder te weten wat voor weg, ik ging een beetje 'doellozer' leven en meer naar m'n eigen instincten luisteren ofzo).

Ik was kwaad (woedend zelfs!), maar ik liet me er niet door leiden door anderen te gaan volgen, ik wou juist mezelf gaan volgen! M'n eigen weg vinden en niet de weg van 1 of andere vage gast uit Amerika met z'n wacko ideeen

quote:

Op maandag 16 september 2013 19:15 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik ben al verder gegaan in het bestaande topic in BNW

Okee, ik zal daar ook eens een kijkje nemen.

quote:

Op maandag 16 september 2013 19:19 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Klinkt heel goed! Ik hoop voor je dat je het haalt, want dan heb je veel meer mogelijkheden later in het leven

Ik wil het ook echt heel graag halen en ga mijn best doen.

quote:

Op maandag 16 september 2013 19:21 schreef kuolema het volgende:

[..]

Echt goed van je dat je doorzet ondanks je problemen. Je klinkt toch nog vrij optimistisch. Het kan nooit kwaad om dit te bespreken, mocht het misgaan dan heb je het tenminste van tevoren aangegeven dat er iets speelt, als bewijs zeg maar, in plaats van achteraf, en dan kunnen ze nog wat voor je doen.

[..]



[..]

Okee, ik zal daar ook eens een kijkje nemen.

[..]

Ik wil het ook echt heel graag halen en ga mijn best doen.

Dankje Volgens ervaren we studeren zo te lezen wel een beetje hetzelfde. Moet je nog lang?

quote:

Op maandag 16 september 2013 20:13 schreef rednailpolish het volgende:

[..]

Dankje Volgens ervaren we studeren zo te lezen wel een beetje hetzelfde. Moet je nog lang?

Ik ben vorig jaar begonnen maar heb mijn propedeuse niet gehaald, dus ik moet nog wel even.
Vind ik niet erg want het is een leuke studie (Psychologie). Maar ja wel veel frustratie dus.
Doe jij een master van 1 jaar?

quote:

Op maandag 16 september 2013 20:21 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik ben vorig jaar begonnen maar heb mijn propedeuse niet gehaald, dus ik moet nog wel even.
Vind ik niet erg want het is een leuke studie (Psychologie). Maar ja wel veel frustratie dus.
Doe jij een master van 1 jaar?

Ah leuk, alleen wel zwaar (vriendin van mij studeert het en zei dat het best zwaar was). Wel knap van je dat je door gaat hoor!

Ja het duurt 1 jaar, maar het cursorische gedeelte eigenlijk maar t/m januari, daarna scriptie, en een stage in het buitenland. De master is geloof ik de enige Nederland dus ik vertel liever niet welke, maar het is gericht op mensen en redelijk internationaal. Aan de ene kant is het helemaal wat voor mij, maar tegelijkertijd waar ik het meest bang voor ben (veel mensen leren kennen en reizen). Dat is een beetje het tegenstrijdige aan mijn situatie, vandaar dat ik absoluut niet op wil geven maar wel steeds heel gespannen ben. I need to grow some balls

quote:

Op zondag 15 september 2013 21:39 schreef kuolema het volgende:

[..]
Dus je voelt je weer slechter sinds de therapie verder is gegaan? Dat is vaak zo aan het begin van een therapie. Hoe lang ben je al bezig?
Hoe komt het dat je je zo goed voelde? Probeer dat eens na te gaan. Was het het weer? Vakantie, leuke dingen doen? Minder verplichtingen?
Het wordt weer beter

Ik ben nu bezig met psychotherapie sinds ongeveer begin februari en sinds begin april doe ik nog aan groepspsychotherapie. Er was een vrij lange zomerpauze, die eigenlijk ook wel goed was omdat de therapie voor de zomerpauze vrij heftig en intensief was (2x per week). Op die manier kon ik er wel even een afstand van nemen en na een paar weken heb ik dan ook gemerkt dat er een aantal dingen zijn veranderd. Zo ben ik nu beter in staat mijn gevoelens te uiten en ben ik ook niet meer totaal geblokkeerd.

Ik heb de indruk dat de afgelopen paar weken mij hebben laten zien, hoe het leven kan zijn wanneer ik beter met mijn verleden en problemen om kan gaan. Er was niet een bepaalde aanleiding volgens mij. Wel hoefde ik niet zo veel te werken en had ik vrij veel tijd voor mezelf. Nu heb ik alweer sinds een paar weken vrij veel te doen, werk, hobbie's, vrienden, therapie, etc. Misschien is het bijna teveel van het goede. Wanneer ik teveel hooi op mijn vork neem, raak ik gestresst, dan blokkeer ik en dan word ik weer depressief :-/.

Ik denk ook dat het normaal is dat het nu weer wat slechter gaat. Er wordt nu weer veel in mijn psyche gewoeld en dan is het normaal dat mijn shit weer omhoog komt. Gelukkig voel ik me vandaag al weer iets beter, maar wel supermoe.

Ach ja wat betreft studeren. Wat ben ik blij dat ik dat achter de rug heb zeg. Dat was voor mij ook echt een drama. Ooit begonnen met een opleiding. Na drie jaar mee gestopt omdat ik zeker wist dat ik niet in dat beroep wilde werken. Toen een jaar gewerkt. Daarna nieuwe opleiding. Ging het eerste anderhalf jaar goed. Daarna niet meer... Depressief, teveel blowen, blabla. Uiteindelijk heb ik het met heel veel zwoegen, stress en tussendoor ook nog liefdesverdriet dan vorig jaar toch nog af kunnen studeren. Wel met een studieschuld helaas. Ik herken me erg in jouw dingen die je schrijft over hoe je studeren ervaart en ook in de dingen van rednailpolish.

quote:

Op maandag 16 september 2013 20:28 schreef rednailpolish het volgende:

[..]

Ah leuk, alleen wel zwaar (vriendin van mij studeert het en zei dat het best zwaar was). Wel knap van je dat je door gaat hoor!

Ja het duurt 1 jaar, maar het cursorische gedeelte eigenlijk maar t/m januari, daarna scriptie, en een stage in het buitenland. De master is geloof ik de enige Nederland dus ik vertel liever niet welke, maar het is gericht op mensen en redelijk internationaal. Aan de ene kant is het helemaal wat voor mij, maar tegelijkertijd waar ik het meest bang voor ben (veel mensen leren kennen en reizen). Dat is een beetje het tegenstrijdige aan mijn situatie, vandaar dat ik absoluut niet op wil geven maar wel steeds heel gespannen ben. I need to grow some balls

Dat klinkt als een heleboel werk...het is lastig dat je gespannen bent maar aan de andere kant werk je dus wel aan jezelf door al die dingen te doen en buiten je comfort zone te gaan. Ik hoop voor je dat het op den duur wat makkelijk wordt. Zolang je er ook nog plezier/voldoening uit haalt is dat mooi
En je zit nu wel in de hulpverlening toch? Zo'n master doen is sowieso zwaar, maar helemaal als je daarnaast met jezelf in de knoop zit. Ik heb het nog makkelijk, heb een rustig jaar. Zelfs dat gaat niet goed. Dus, respect!

quote:

Op maandag 16 september 2013 20:31 schreef rainbowwarrior het volgende:

[..]

Ik ben nu bezig met psychotherapie sinds ongeveer begin februari en sinds begin april doe ik nog aan groepspsychotherapie. Er was een vrij lange zomerpauze, die eigenlijk ook wel goed was omdat de therapie voor de zomerpauze vrij heftig en intensief was (2x per week). Op die manier kon ik er wel even een afstand van nemen en na een paar weken heb ik dan ook gemerkt dat er een aantal dingen zijn veranderd. Zo ben ik nu beter in staat mijn gevoelens te uiten en ben ik ook niet meer totaal geblokkeerd.

Ik heb de indruk dat de afgelopen paar weken mij hebben laten zien, hoe het leven kan zijn wanneer ik beter met mijn verleden en problemen om kan gaan. Er was niet een bepaalde aanleiding volgens mij. Wel hoefde ik niet zo veel te werken en had ik vrij veel tijd voor mezelf. Nu heb ik alweer sinds een paar weken vrij veel te doen, werk, hobbie's, vrienden, therapie, etc. Misschien is het bijna teveel van het goede. Wanneer ik teveel hooi op mijn vork neem, raak ik gestresst, dan blokkeer ik en dan word ik weer depressief :-/.

Ik denk ook dat het normaal is dat het nu weer wat slechter gaat. Er wordt nu weer veel in mijn psyche gewoeld en dan is het normaal dat mijn shit weer omhoog komt. Gelukkig voel ik me vandaag al weer iets beter, maar wel supermoe.

Ach ja wat betreft studeren. Wat ben ik blij dat ik dat achter de rug heb zeg. Dat was voor mij ook echt een drama. Ooit begonnen met een opleiding. Na drie jaar mee gestopt omdat ik zeker wist dat ik niet in dat beroep wilde werken. Toen een jaar gewerkt. Daarna nieuwe opleiding. Ging het eerste anderhalf jaar goed. Daarna niet meer... Depressief, teveel blowen, blabla. Uiteindelijk heb ik het met heel veel zwoegen, stress en tussendoor ook nog liefdesverdriet dan vorig jaar toch nog af kunnen studeren. Wel met een studieschuld helaas. Ik herken me erg in jouw dingen die je schrijft over hoe je studeren ervaart en ook in de dingen van rednailpolish.

Waar zijn die therapieėn precies op gericht? Het zal vast prettig zijn om je te beseffen dat je iets bereikt met die therapie. Geeft ook motivatie om ermee door te gaan lijkt me. Ik heb zelf twee keer cognitieve gedragstherapie gehad maar dat heeft nauwelijks geholpen.
Het is natuurlijk weer een overgang om weer van alles te doen te hebben, zelfs als dat leuke dingen zijn. En daarnaast ook weer met therapie verder. Dat went vast wel weer, maar let er inderdaad op dat je niet teveel hooi op je vork neemt. Heb je het idee dat je het op tijd kunt inzien wanneer het teveel wordt?
Wat knap van je dat je het studeren niet hebt opgegeven! Heb je nu ook een baan die aansluit bij je opleiding? Lukt het werken een beetje?

Wat ik me afvraag is, als je psychische problemen hebt, is het dan makkelijker om te werken of om te studeren? Want voor beide dingen moet je goed presteren en je concentreren wat lastig is, maar met werken heb je eerder sleur denk ik en met studeren heb je nog een doel waar je je aan vast kunt klampen. Als het je interesseert. Maar aan de andere kant, voor sommige soorten werk heb je minder concentratie nodig/hoef je niet zoveel na te denken in vergelijking met huiswerk maken en verslagen schrijven en dingen uit je hoofd leren. Ik weet het niet want ik heb geen ervaring met werk.
Wat denk jij? En wat denken anderen hier?

quote:

Op maandag 16 september 2013 20:52 schreef kuolema het volgende:


Wat ik me afvraag is, als je psychische problemen hebt, is het dan makkelijker om te werken of om te studeren? Want voor beide dingen moet je goed presteren en je concentreren wat lastig is, maar met werken heb je eerder sleur denk ik en met studeren heb je nog een doel waar je je aan vast kunt klampen. Als het je interesseert. Maar aan de andere kant, voor sommige soorten werk heb je minder concentratie nodig/hoef je niet zoveel na te denken in vergelijking met huiswerk maken en verslagen schrijven en dingen uit je hoofd leren. Ik weet het niet want ik heb geen ervaring met werk.
Wat denk jij? En wat denken anderen hier?

Hier heb ik beide tegelijk gedaan in de afgelopen 8 jaren (eerst mbo, 2jr pauze en toen hbo). Over het algemeen vond ik het heerlijk om me te verstoppen in m'n drukte, dat voorkwam een heleboel nadenk-werk. Lekker focussen op andere zaken en ik ben normaal gesproken nogal een druktemaker (als in dingen doen).
Uiteindelijk ben ik op het eind toch vastgelopen.

quote:

Op maandag 16 september 2013 22:38 schreef minthy het volgende:

[..]

Hier heb ik beide tegelijk gedaan in de afgelopen 8 jaren (eerst mbo, 2jr pauze en toen hbo). Over het algemeen vond ik het heerlijk om me te verstoppen in m'n drukte, dat voorkwam een heleboel nadenk-werk. Lekker focussen op andere zaken en ik ben normaal gesproken nogal een druktemaker (als in dingen doen).
Uiteindelijk ben ik op het eind toch vastgelopen.

Ik vind studeren zelf fijner, merk ik wel nu ik werk. Werken zorgt toch voor een hoop zwaar weer.

quote:

Op maandag 16 september 2013 22:58 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Ik vind studeren zelf fijner, merk ik wel nu ik werk. Werken zorgt toch voor een hoop zwaar weer.

Hier is dat dubbel. Werk kan enorm zwaar zijn maar het gaf ook zo gruwelijk fijn veel afleiding
Vanmiddag nog even op de koffie geweest daar, ik wou dat ik weer mee kon draaien

quote:

Op maandag 16 september 2013 23:03 schreef minthy het volgende:

[..]

Hier is dat dubbel. Werk kan enorm zwaar zijn maar het gaf ook zo gruwelijk fijn veel afleiding
Vanmiddag nog even op de koffie geweest daar, ik wou dat ik weer mee kon draaien

Het ligt er ook een beetje aan wat je doet natuurlijk.

quote:

Op maandag 16 september 2013 23:03 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Het ligt er ook een beetje aan wat je doet natuurlijk.

Het ligt er natuurlijk ook aan waarom je werkt. Ja, de centen, dat snap ik, maar je hebt ook veel mensen die zich 'verliezen' in het werk om van hun eigen emoties te vluchten. En dus langer blijft werken, soms een weekend zou meedraaien etc.

quote:

Op maandag 16 september 2013 23:03 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Het ligt er ook een beetje aan wat je doet natuurlijk.

Als je iets met veel plezier of met passie doet, denk ik.
Zo'n 8 jaar in een fabriek gewerkt (productie) en daar had ik het ook bijzonder naar m'n zin