quote:
Op zaterdag 7 september 2013 20:20 schreef Red-Baron het volgende:Overigens heeft Perox in deel 2.9#211 een opmerking van FvE gedeeld over 'kwaad bloed', ook bij Frank, waar gaat dat volgens jou over en hoe verhoud dat zich tot het kiezen van een 'bi-polair' als huwlijkspartner?
Dat laatste moet je wel in de context zien. Dat komt uit 'De gezusters Van Vloten' van Van Uuden en Stokvis. Op pagina 218 wordt over Paul van Eeden het volgende opgemerkt:
quote:
In augustus 1911 noteerde Frederik: 'Paul was nauwelijks thuis of hij raakte vreeselijk geïrriteerd door zijn moeder en broeder. Ze hadden in zijn kast gesnuffeld, in zijn intieme heiligdommen.' De jongen was buiten zichzelf van woede geraakt.
pp 218
Het is op deze gebeurtenis dat we een regel verder het volgende lezen:
quote:
Frederik vond dat allerlei eigenschappen van de Van Vlotens, in het bijzonder van Frank en Betsy, en van de Van Eedens, met name van zijn broer Johan, zich nu weer in Paul vertoonden.
pp 218-219
Noem het kwaad bloed, ik zie het als 'termperamentvolle persoonlijkheid', zeker omdat ook Betsy van Vloten hierin wordt genoemd. Francisca van Vloten schrijft daar het volgende over:
quote:
Betsy, de excentriekste en de impulsiefste. Haar familieleden, die toch heel wat gewend waren, bracht zij in de loop der jaren tot een soort vermoeide wanhoop. Bij familiefeesten nam zij vaak haar honden mee en bij diners had zij vrijwel altijd een 'doggy bag' bij zich. Was zij een keer niet uitgenodigd, dan kon het voorkomen dat zij op een bankje voor het gebouw waar de bijeenkomst plaatshad postvatte. Bij het besloten diner na de feestelijkheden rond Verwey's inauguratie als hoogleraar in Leiden, op 14 januari 1925, was Kitty's familie om het overzichtelijk te houden niet uitgenodigd. Betsy, die na moeilijkheden rond de erfenis van hun moeder een zeer stroeve band met haar jongere zusje had, verscheen toch, in gala.
'Mondig voorwaarts', Deventer , 2011, pp 91
En di is ongeveer mijn beeld van Frank: niemand vertelt hem wat hij moet doen, als iets hem niet zint, gaat hij direct de barricaden op, kan soms onredelijk kwaad worden maar kan ook weer heel amicaal zijn. Waar hij ook goed in is, is zelfmedelijden. In zijn correspondentie kan hij soms verschrikkelijk klagen over zijn leven, dat in feite vele malen beter was dan dat van de gemiddelde eekschiller in Nunspeet, maar ja, hij zat nu eenmaal in dat 'ongelukkige huwelijk'. Inmiddels denk ik ook dat het vonnis dat is uitgesproken, weldegelijk op waarheid berust. Frank zal gerust een scheve schaats hebben gereden, en
in Nunspeet is dat ook via het roddelcircuit bekend geworden. Zijn opzichters Bartus van den Hoorn en Hendrik den Besten hebben beiden verklaard 'bij geruchte vernomen te hebben', dat mijnheer Van Vloten de meiden niet met rust kan laten. Neem daarbij de verklaringen van het personeel dat op Groeneveld werkte en het gegeven dat zijn hoger beroep en cassatie eerder de rechtsvorm betroffen en de uitspraak die is gedaan met betrekking tot zijn kinderen dan dat hij zich heeft verzet tegen de uitspraak 'overspel'...
Maar daarmee wil ik er ook op wijzen dat Ryan wat mij betreft in dezelfde richting redeneert als wat ik doe: een kleurrijk persoon is iemand over wie verhalen rondgaan, en in de 'overlevering' worden die verhalen steeds gekker, steeds wilder. Als iemand opmerkt 'het zal mij niet verbazen dat....' wordt al snel doorverteld als 'ik heb gehoord dat...' Verhalen gaan hun eigen leven leiden, en als er dan mensen komen die met 'getuigen' gaan praten die weer gebeurtenissen moeten oplepelen die inmiddels zijn 'vervuild' met roddels, waarin ze bepaalde zaken over het RH in het verkeerde tijdvak plaatsen (historische interferentie), die dingen hebben gelezen of in de bioscoop gezien waarvan ze denken dat 'die gekke Van Vloten' zich daar ook wel mee bezig heeft gehouden, dat alles levert een vertekend beeld.
Ga eens kijken vanaf wanneer de 'occulte rituelen' in het Ronde Huisverhaal opduiken... Dat hangt samen met een zekere ontmoeting tussen Montenberg en Eldermans...