Koude voeten als er een baby komt.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 14:01 schreef Mishu het volgende:

[..]

Sorry hoor maar waarom heb je dan geen abortus gepleegd? Je wist dat hij er niet klaar voor was en zij dus geen vader zou hebben

U serious?!
Volgens mij is ze hardstikke dankbaar en trots op haar kind,maar omdat die vent wel wilde wippen maar de gevolgen niet wilde dragen had ze het maar weg moeten laten halen??
Echt jouw reacties

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 14:45 schreef Mishu het volgende:

[..]

Nouja het kind is er nu en zal vast heel leuk zijn maar destijds zou ik het geen verstandige volwassen keuze noemen nee.

Dat weet je toch niet? Jij weet op geen enkele manier hoe zij er emotioneel en financieel voor stond op dat moment
Als zij dat kind kon hebben en er voor heeft gekozen om de gevolgen van haar acties (waarmee ik bedoel de acties die tot de zwangerschap hebben geleid) te dragen is dat juist een volwassen keuze

Dat jij zo oordeelt zonder te weten hoe en wat is weer wat minder volwassen

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 14:45 schreef Mishu het volgende:

[..]

Nouja het kind is er nu en zal vast heel leuk zijn maar destijds zou ik het geen verstandige volwassen keuze noemen nee.

Alleen maar omdat ze besloot het.zonder man te doen..
En ja met de studie zullen.het tropenjaren zijn geweest maar ik vind het toch mooi dat ze t geflikt heeft... En ik vind het juist heel volwassen dat je de consequenties van je acties draagt!

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 10:29 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

wat loop jij te zeiken zeg
Baby's noem je poepmachines en dat de man wegloopt ligtaan dat kind én aan de vrouw die verandert, maar niet aan die man

Poepmachines was het woord wat we op de werkvloer voor babies gebruikten. Dat de man wegloopt ligt meer aan de dame dan aan het kind. Zo'n kind kan er niet zo veel aan doen. Het heeft ook wel veel met de sector te maken hoor. In de financiele sector zijn het toch vaak uiterst rationele mensen die niet tegen dat softe baby gedoe kunnen. Als je in de zorg zou zitten zou dat vast helemaal anders zijn.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 14:45 schreef Mishu het volgende:

[..]

Nouja het kind is er nu en zal vast heel leuk zijn maar destijds zou ik het geen verstandige volwassen keuze noemen nee.

Ik ben het enigszins wel met je eens.

Dat je als moeder de keuze neemt om dan het kind zelf maar op te voeden omdat de vader er niks mee wil en je zit al tijdens de zwangerschap .. waarom dan niet weghalen? Ik vind het bizar egoistisch om dan het kind maar zelf te houden en dan te zeuren dat de man het kind niet wil zijn. Abortus was ook een optie. Een kind heeft altijd meer baat bij een gezamelijke opvoeding ipv slechts 1 ouder.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 14:54 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Alleen maar omdat ze besloot het.zonder man te doen..
En ja met de studie zullen.het tropenjaren zijn geweest maar ik vind het toch mooi dat ze t geflikt heeft... En ik vind het juist heel volwassen dat je de consequenties van je acties draagt!

Het besluiten maar zonder man te doen vind ik echt egoistisch. Dat je als persoon dus maar even denkt een kind in je eentje te kunnen opvoeden. Sla er een psychologie boek over open wat er gebeurt met een kind wat vader liefde (of moeder liefde) mist tijdens zijn jeugd om nog maar over het gehele lul te zwijgen dat het kind straks te horen krijgt dat haar biologische vader niks met haar te maken wou hebben. Nee stabiele basis voor de toekomst...

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 15:14 schreef Mishu het volgende:
Je ontneemt in feite het kind de kans om op te groeien in een normaal liefdevol gezin waar hij of zij super gewenst is.

En dat is egoistisch. Als ik dan hoor dat een kind 'zoveel liefde' geeft aan moeder doet het me eerder denken dat moeder het kind wil hebben. En daar baat bij heeft ...

En niet andersom...

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 14:58 schreef Mishu het volgende:
Die man is ook een kind door zijn strot gedouwd. Zou ik niet blij mee zijn. Zwangerschap kan altijd een keertje gebeuren maar de meeste mensen zullen dan in samenspraak een beslissing nemen. Je maakt zo'n beslissing niet ff in je eentje om dat kind te houden.

Heerlijk hoe makkelijk je erover denkt. Denk je dat ik dit allemaal ingepland had? Ik zat in de feestperiode van mijn leven. Lekker feesten, genieten van mijn vrijheid, 'leuke' relatie toen, studie ging perfect, had geld kortom: had niks te klagen.

Dan blijft de menstruatie ineens uit en ben je kotsmisselijk. Dit zie je even aan als ontkenning en je wordt steeds emotioneler. Dan toch de schaamte trotseren en zwangerschapstesten kopen. Want het zal toch niet? Alleen op de wc lopen janken omdat dat ding aangeeft dat je zwanger bent en je ineens keuzes moet gaan maken. Wie ga je dit toe vertrouwen als eerste, hoe zullen mensen reageren?

Het begint bij de vrouw. En vanaf dan moet de vrouw al sterk zijn. Ondanks de emotionele schommelingen moeten er zware keuzes gemaakt worden.

Dan heb je het eerst aan de personen verteld die het dienen te weten. Moeder, vriend etc. Dan krijg je kamp abortus en kamp niet abortus. Nou, ik kan je vertellen dat het een supermoeilijke keuze was. En ja, ik ging voor de makkelijkste. Het houden. Die slappe zak steunde mij vanaf het begin al niet en liep weg.

Allemaal door niet zorgvuldig met anticonceptie om te gaan. Maar de vrouw lost het wel even op tussen het boodschappen en koken door toch?

Ik had mijn leven ook anders voorgesteld en het afschuw voor kinderen. Vond ze verschrikkelijk. Wilde absoluut geen kinderen en al helemaal niet op dat moment.

Dan komt het opvoeden er nog eens bij.

Maar wij hebben nu niks te klagen. Het leven kan ons veel makkelijker worden met alimentatie, maar oke, we redden ons ook zonder met mijn salaris en toeslagen. Hij weet echt niet wat hij mist zo'n mooi klein mensje.

Ik zou het gewend moeten zijn ondertussen, maar ik blijf mij weer verbazen over hoe mensen hierover denken.

Ow en de zwangerschap is standaard de schuld van de vrouw uiteraard.

Lady, ik vind helemaal niet dat je de makkelijkste weg hebt gekozen! Ik vind het ontzettend tof dat het zo goed gaat!

Se ik verbaas mij over jouw kortzichtige blik, je stelt in feite dat een kind die zonder beide ouders opgroeit sowieso ongelukkig is... Wat als de vader overlijd nog voor het kind geboren is? Of als moeder besluit dat ze het na n jaar niet meer ziet zitten en kind bij vader achterlaat?
Wat als er in dat happy happy joy joy gezin zaken spelen waar de buitenwereld niets van weet maar die wel invloed hebben op het kind.

Is het is jouw gedachte gang wel eens opgekomen dat het kindje van ladyjaye misschien niet gepland was maar wel hardstikke welkom?! Dan heb je altijd nog meer aan een moeder die voor 200% van je houdt dan 2 ouders waarvan er 1 is die je als ongewenst ziet...

Kortzichtig en zwart wit mishu en S E

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 00:38 schreef formerjellybean het volgende:
ik krijg altijd koude voeten van geesten

Lijkt me niet echt on-topic dit

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 13:56 schreef twiFight het volgende:

[..]

Nou ja, vaders kunnen daar dus niet makkelijk mee leven. Die schijn krijg je misschien, omdat een vader dan een keus moet maken. Aan de ene kant heb je kinderen, die je weinig ziet en die bij een moeder wonen die waarschijnlijk je nog zwart maakt ook. Aan de andere kant heb je kinderen, waar je een echte vader voor kan, maar ook moet zijn. Ik denk dat de meeste vaders dan toch kiezen voor de kinderen waarbij ze een echte vader kunnen zijn. Waarschijnlijk uit een soort beschermende drang voor 'zijn huidige nest'.

ik begrijp die aannames nooit zo goed.

Een beetje: ik zelf zit niet zo in elkaar, dus ik kan me ook niet voorstellen dat anderen zo denken.

Ik ken meer mannen die het zo wel prima vinden, dan die er moeite mee hebben dat ze hun kinderen niet zo vaak zien, en dat is geen schijn, die hebben er zelf voor gekozen en hebben geen tweede leg. Ze vinden het gewoon te druk, teveel gedoe, weet ik t.

Natuurlijk zijn er ook genoeg die het wél erg vinden, maar doe niet net of er geen/weinig vaders zijn die het wel prima vinden om niet de dagelijkse zorg te hebben voor de kinderen, niet de lasten, wel de lusten.

Dat gaan we overduidelijk met een ander soort mensen om

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 16:40 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

ik begrijp die aannames nooit zo goed.

Een beetje: ik zelf zit niet zo in elkaar, dus ik kan me ook niet voorstellen dat anderen zo denken.

Ik ken meer mannen die het zo wel prima vinden, dan die er moeite mee hebben dat ze hun kinderen niet zo vaak zien, en dat is geen schijn, die hebben er zelf voor gekozen en hebben geen tweede leg. Ze vinden het gewoon te druk, teveel gedoe, weet ik t.

Natuurlijk zijn er ook genoeg die het wél erg vinden, maar doe niet net of er geen/weinig vaders zijn die het wel prima vinden om niet de dagelijkse zorg te hebben voor de kinderen, niet de lasten, wel de lusten.

Ja, dit is precies wat ik ook bedoelde.

Er zullen ook wel andere factoren meespelen. Bijvoorbeeld dat er veel gezinnen zijn met een traditionele rolverdeling waarbij de moeder parttime werkt en voor de kinderen zorgt en de vader fulltime werkt. Maar dan nog vind ik het erg merkwaardig.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 16:41 schreef twiFight het volgende:
Dat gaan we overduidelijk met een ander soort mensen om

Dat kan, maar dan nog is het niet nodig om te roepen dat het schijn is dat t niet zo nodig hoeft van die mannen, prima als je aangeeft dat het zo kan zijn of wat dan ook, maar ga het niet brengen als een feit, zo klinkt het nl.

Overigens heb ik t ook meegemaakt, twee keer met dezelfde man ik ben nogal hardleers...
Nou ja, hij wilde de kinderen wel, maar hij vond t toch nodig een ander te neuken tijdens de zwangerschappen en mij duidelijk te maken dat hij met hen verder wilde en dan de kinderen wel eens in de twee weken wilde zien ofzo.
We zijn veel later pas uit elkaar gegaan overigens. Dus echt helemaal weg was ie niet.

Ik denk dat hij me niet zo aantrekkelijk vond met mn zwangere buik (al heeft hij dat nooit gezegd) en dat hij daarom buiten de deur wilde eten.

Ga maar keer met de trein naar Almere

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 15:14 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Het besluiten maar zonder man te doen vind ik echt egoistisch. Dat je als persoon dus maar even denkt een kind in je eentje te kunnen opvoeden. Sla er een psychologie boek over open wat er gebeurt met een kind wat vader liefde (of moeder liefde) mist tijdens zijn jeugd om nog maar over het gehele lul te zwijgen dat het kind straks te horen krijgt dat haar biologische vader niks met haar te maken wou hebben. Nee stabiele basis voor de toekomst...

Alsof een kind dat opgroeit in een één-oudergezin per definitie gedoemd is tot een ongelukkig leven. Natuurlijk is het beter voor een kind om op te groeien in een gezin met twee ouders die van hem/haar houden, maar dat betekend niet dat een kind niet gelukkig kan zijn in een één-oudergezin.

Het is geen besluit dat je 'maar even neemt', er spelen meer dingen mee. Als je een goed netwerk van familie en vrienden om je heen hebt die je steunen en waar je op kunt terug vallen. En je hebt de (financiële) middelen om voor het kindje te zorgen dan kun je het kindje een prima leven/toekomst bieden.

Natuurlijk is het voor een kind heel moeilijk om te horen dat zijn/haar vader niks met hem/haar te maken wilden hebben, maar ieder kind krijgt in zijn/haar leven met dingen te maken die moeilijk en niet leuk zijn. Of een kind hier (veel) last van krijgt ligt heel erg aan de manier waarop de omgeving hier mee om gaat bijvoorbeeld aan de manier waarop het aan het kind verteld wordt. Als je het kind verteld 'hij wilde je niet' dan is het logisch dat het kind het hier moeilijk mee heeft. Het klinkt op die manier alsof het de schuld van het kind is dat zijn/haar vader er niet is. Maar vertel je het kind 'hij was nog niet klaar voor een kind' dan zal het kind hier (waarschijnlijk) veel minder moeite mee hebben. Het klinkt op die manier niet alsof het de schuld is van het kind en ook niet alsof de vader het niet wilde maar dat hij het nog niet kon.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 15:14 schreef Mishu het volgende:
Je ontneemt in feite het kind de kans om op te groeien in een normaal liefdevol gezin waar hij of zij super gewenst is.

Je ontneemt het kind niet de kans om op te groeien in een liefdevol gezin waarin hij of zij super gewenst is. Een één-oudergezin is inderdaad geen 'normaal' gezin, maar een gezin met 2 moeders of 2 vaders is ook niet 'normaal', een gezin waar de ouders een LAT-relatie hebben is ook niet 'normaal', een gezin waarbij de ouders uit verschillende culturen komen is ook niet 'normaal', etc. Niet normaal betekend niet 'minder goed' het betekend stom weg 'afwijkend van de norm, anders'.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 15:15 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

En dat is egoistisch. Als ik dan hoor dat een kind 'zoveel liefde' geeft aan moeder doet het me eerder denken dat moeder het kind wil hebben. En daar baat bij heeft ...

En niet andersom...

Het is niet egoïstisch om als moeder voor je kind te willen zorgen en het is prachtig hoeveel liefde je van je eigen kind krijgt daar is niks verkeerds aan.

Het is egoïstisch om er als man niet voor je kind te willen zijn 'omdat het jou even niet uitkomt'. Het is egoïstisch om het leven van een kind, je eigen kind!, te willen beëindigen 'omdat je er geen zin in hebt'.

Als je geen vader wil worden moet je dit bedenken voor je seks hebt en niet pas als ze als zwanger is. Als je geen vader wil worden, moet je dus óf geen seks hebben óf alleen seks hebben met én een condoom én met een meisje/vrouw die de pil slikt of een spiraaltje oid heeft.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 23:31 schreef madam-april het volgende:

[..]

Alsof een kind dat opgroeit in een één-oudergezin per definitie gedoemd is tot een ongelukkig leven. Natuurlijk is het beter voor een kind om op te groeien in een gezin met twee ouders die van hem/haar houden, maar dat betekend niet dat een kind niet gelukkig kan zijn in een één-oudergezin.

Het is geen besluit dat je 'maar even neemt', er spelen meer dingen mee. Als je een goed netwerk van familie en vrienden om je heen hebt die je steunen en waar je op kunt terug vallen. En je hebt de (financiële) middelen om voor het kindje te zorgen dan kun je het kindje een prima leven/toekomst bieden.

Ik vind dat je hier veel te gemakkelijk over praat. Ik kom zelf uit een opvoeding met maar 1 ouder (en heb verder geen broertjes of zusjes) en heb de zelfde bullshit moeten horen wat jij nu loopt te vertellen. Goed netwerk, zo ons best gedaan met de familie.... blablabla

Ik heb mijn jeugd achter me gelaten maar loop nu bij een psycholoog, en de huidige problemen waar ik nu tegen aanloop zijn allemaal te herleiden naar mijn verleden en opvoeding door een 1-ouder gezin wat door meerdere psychologen is bevestigd. En die 'zogenaamde hulp en voor elkaar klaar staan bullshit' wat je noemt... puur egoisme.

Als je bewust een kind in een 1-ouder gezin wil opvoeden ben je mijn inziens gewoon een egoistische lambal. Stel ik zou bij een sollicitatie gesprek aan de andere kant van de tafel zitten en dit soort geleutel horen dan heb ik er geen moeite mee om dit soort mensen niet aan te nemen. Je hebt geen idee als ouder zijnde wat je je eigen kind kunt meegeven voor de rest van zijn leven.

Mijn vrouw is zwanger, nog geen koude voeten gehad.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 23:46 schreef sitting_elfling het volgende:

Ik heb mijn jeugd achter me gelaten maar loop nu bij een psycholoog, en de huidige problemen waar ik nu tegen aanloop zijn allemaal te herleiden naar mijn verleden en opvoeding door een 1-ouder gezin wat door meerdere psychologen is bevestigd. En die 'zogenaamde hulp en voor elkaar klaar staan bullshit' wat je noemt... puur egoisme.

Je doet het weer. Je eigen ervaring als een algemeen feit beschouwen. Er zijn ontzettend veel personen die ontzettend gelukkig zijn en uit een 1 ouder gezin komen. Jouw situatie geldt niet voor iedereen. Plaats jezelf overigens niet zo in zo'n slachtofferrolletje. Het is allemaal de schuld van het verleden en ach, wat ben je zielig. Kijk eens naar jezelf nu i.p.v. het verleden. Wat een onnozele onzin kraam je in het topic ook uit, slaat allemaal als een tang op een varken.

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 23:31 schreef madam-april het volgende:

Het is niet egoïstisch om als moeder voor je kind te willen zorgen en het is prachtig hoeveel liefde je van je eigen kind krijgt daar is niks verkeerds aan.

Het is egoïstisch om er als man niet voor je kind te willen zijn 'omdat het jou even niet uitkomt'. Het is egoïstisch om het leven van een kind, je eigen kind!, te willen beëindigen 'omdat je er geen zin in hebt'.

Als je geen vader wil worden moet je dit bedenken voor je seks hebt en niet pas als ze als zwanger is. Als je geen vader wil worden, moet je dus óf geen seks hebben óf alleen seks hebben met én een condoom én met een meisje/vrouw die de pil slikt of een spiraaltje oid heeft.

Als een dame mij dit wist te vertellen zonder ook maar een emotie te vertonen zou ik hard wegrennen. Het is egoistisch om het leven van een kind, je eigen kind te beeindigen omdat je er geen zin in hebt? Ik krijg daar stuiptrekkingen van, nee, lekker toch maar wel een kind baren en je best doen om hem toch de beste opvoeding geven die mogelijk is. Je hebt geen idee waar je een kind mee kunt opzadelen voor de rest van zijn leven(!) Dat is 100x erger dan het leven ontnemen van iets in je buik.