Alle topics in een paar avonden doorlezend ben ik er wel achter gekomen dat ik een redelijk 'normale' schoolcarrière heb gehad.
Basisschool weet ik niet veel meer van, hoewel er maar 8 van de 30 naar de HAVO of VWO gingen, HAVO niet veel rare figuren, 1 ADHD'er (die echt Alle Dagen Heel Druk was) en een halve drugsdealer ofzo, zei niet veel, maar had al wel een mobiele telefoon (Motorola StarTAC, weet je gelijk welke tijd het was, en hoe bijzonder dat was), zeer slimme jongen die ik een paar jaar later terug zag bij opsporing verzocht, was weggelopen uit Zon en Schild, en een rolstoeler (paar klassen lager) die meer op zijn achterwielen dan op alle 4 de wielen reed.
MBO wat meer vage types, ook weer een ADHD'er die heel slim was, maar het toppunt was wel nadat hij de klas uitgestuurd was het dak op ging, en wij zijn hoofd dus even later boven het raam zagen (hij lag op wat roosters die als zonwering dienen), ik was in die tijd een beetje een 'aangever', gaf hints over wat er allemaal te doen was. Een wonder dat er niets is opgeblazen door iemand die ik heb laten zien wat het anarchist cookbook nou was

en nog een klasgenoot die een gastles gaf over OpAmp's, had ook wat apparatuur gemaakt wat in ziekenhuizen gebruikt werd, had 15 jaar geleden al een apparaatje waarmee je met behulp van zendmasten kon zien waar je zat. En kon alleen maar aan elektronica denken (het onderwerp van de opleiding)
En ik zat bij een Sidney Samson in de klas, ook een neger, ook muzikaal, maar ik weet niet of het de zelfde is als
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sidney_Samson want het laatste wat ik van mijn klasgenoot weet is dat hij naar Groningen is gegaan voor een horeca opleiding.
En een toppunt van het MBO was dat we de klas in een paar minuten evacueerden, met tafels en stoelen naar buiten, en in de zelfde opstelling als IN de klas

Docent kon de humor er wel van inzien
Als het niet met een hamer te repareren is, is het een elektrisch probleem.