Depressie & Angst #57

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 15:37 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Maar waarom wil je met enige regelmaat uit? Wat denk je daar mee te kunnen bereiken?

Wat denk jij aan een sociaal leven te hebben? Wat gaat je dat opleveren? Dat je straks een dame kunt spreken? Dan kun je een dame spreken, mooi! Nou, dan krijg je een vriendinnetje, heb je je 1e bedpartner gehad, wie weet kom je dan in een flow en na weet ik wat heb je er een stuk of 5/10/15 whatever gehad.

En dan? Ben je dan anders?

Elke avond een terrasje pakken in het mooie zomerweer en dan een pilsje nemen en over het leven praten? Ik heb wereldweid wel overal terrasjes gepakt. Het niveau gaat vaak niet verder dan die of die geneukt te hebben, dat Jan, Antonio of Pjotr z'n leuter ergens in heeft gehangen, of welke schoenen iemand graag wil of dat ze helemaal gek zijn van 1 of andere artiest. Of dat ze de wereld kunnen veroveren met 1 of ander gaar idee.

Ik wil graag het idee hebben dat ik een leven heb. Ik wil het gevoel krijgen dat ik toch wel normaal ben en dat ik op deze wereld mag zijn. Dat is wat ik wil bereiken.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 15:40 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

1. Die moter intern weer starten, weer passie, een spark, of gevoel voor iets hebben. Weer met een glimlach het bed uitgaan. Weer iets doen waar je echt achter kunt staan. En zo niet, 2. er niet meer zijn.

Okee
Waar zou je graag achter willen staan?

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 15:40 schreef minthy het volgende:

[..]

Geen sorry, wees blij dat je kan pitten
Ik heb werkelijk geen idee. In de afgelopen jaren heb ik veel geleerd (2 opleidingen gedaan, van lts naar post-hbo-niveau gegroeid) en daar veel tijd aan besteed. Dat is nu klaar op een eindgesprek na en ik merk dat ik weinig heb om me op te focussen. Bijna alle vrije tijd ging op aan studie en hobby's heb ik niet meer. Geen idee wat ik leuk vind, op het moment kabbel ik wat door.

Je moet er achter zien te komen wat je leuk vindt om te doen. Probeer eens gewoon een aantal zaken en kijk eens of je het leuk vindt om ze te doen.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 16:04 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik wil graag het idee hebben dat ik een leven heb. Ik wil het gevoel krijgen dat ik toch wel normaal ben en dat ik op deze wereld mag zijn. Dat is wat ik wil bereiken.

Voor mijn eigen gevoel heb ik dat al een beetje opgegeven.

quote:

Waar zou je graag achter willen staan?

Klinkt fucked up, maar het leven, deze wereld. De mensheid. Ik vertrouw veel minder mensen, maar het weerhoud me er bijv. niet van om overal toch maar een flapuit te zijn.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 14:01 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Wat is goed met veel plezier?

Wat is goed? En waar heb je echt plezier in? Na mijn ex ben ik non stop 2 weken gaan stappen en flink gaan knallen. Het heeft me een handjevol contacten en een vriendin opgeleverd en iig de bevestiging dat ik sociaal nog mee kan komen.

Gisteravond alleen thuis gezeten. Ik zag dat anderen gingen stappen. Dan vreet het wel dat je alleen thuis zit en voel je je ook weer alleen. Maar het tegenovergestelde, 'iets doen', al is het maar de club of kroeg in. Ja, nou dan kletsen met anderen en ouwehoeren, maar altijd als ik iets teveel doe gaat het plezier er vanaf.

Ik weet (insert 9123x vloekwoorden) bij god na niet wat ik nou echt wil. Ik heb overigens van mijn 'peut gehoord dat het goed is dat ik contact heb verbroken met mijn familie. Maarja, ik heb dus letterlijk alleen nog maar contact met mijn vader en voor de rest helemaal niemand. Daar ik geen broertjes of zusjes heb, voel ik me in dat opzicht wel heel erg alleen.

Kerst/sinterklaas/verjaardagen van de familie? Vergeet het maar...

Wat dan goed is, is dat ik op zo'n moment geen last heb van de overtuiging dat ik minder ben.

Maar dit is bij jou het terugkerende punt dat je niet weet wat je wil. En dat is natuurlijk ook de reden dat jij gigantisch in een motivatiecrisis zit. Want waarom zou je nog doorgaan als alles ontdaan is van enige betekenis?
Wat dat betreft voel ik met je mee. Ik heb in ieder geval nog de momenten dat ik een bakkie koffie ga halen bij een koffietent en daar echt van kan genieten. Of zoals gisteren, flink lam worden op een boot op de Loosdrechtse plassen die ik gehuurd had met vrienden. Of muziek, dat is voor mij ook wel een fijne manier om even van alles te ontsnappen.
Als er dan, zoals bij jou, over alles een grijze wolk hangt wat alles zijn waarde laat verliezen dan wordt het wel erg moeilijk. .

In die zin vind ik het wel knap dat jouw therapeute jou van alle pillen af wil. Ik zou zonder in net zo'n situatie als jou aanbelanden.

Ik hoorde inderdaad al van je hoe je met je familie aan het tobben was. Wat dat betreft ben ik ultiem gezegend met mijn familie, zodanig dat ik iedereen hetzelfde gun. Het geeft een bepaalde basis die iedereen zou moeten hebben!

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 16:12 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Voor mijn eigen gevoel heb ik dat al een beetje opgegeven.

[..]

Klinkt fucked up, maar het leven, deze wereld. De mensheid. Ik vertrouw veel minder mensen, maar het weerhoud me er bijv. niet van om overal toch maar een flapuit te zijn.

Vind je het leuk om over wereldse zaken te praten? (I.p.v. "jantje steekte z'n leuter in miep" oppervlakkige gelul).

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 16:04 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik wil graag het idee hebben dat ik een leven heb. Ik wil het gevoel krijgen dat ik toch wel normaal ben en dat ik op deze wereld mag zijn. Dat is wat ik wil bereiken.

Je bent normaler dan je denkt.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 16:12 schreef sitting_elfling het volgende:
Voor mijn eigen gevoel heb ik dat al een beetje opgegeven.

En jij ook.

quote:

Klinkt fucked up, maar het leven, deze wereld. De mensheid. Ik vertrouw veel minder mensen, maar het weerhoud me er bijv. niet van om overal toch maar een flapuit te zijn.

Weltschmerz.

Wat is normaal eigenlijk?
Volgens mij moet je juist wel een beetje gek zijn om normaal te zijn.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 15:45 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Kan die evv'er niet iets aan de nieuwe vertellen? Diegene die je er voor in de plaats krijgt?

En je bent niet de enige met issues (ook niet qua ouders). Ik weet wel dat het geen fuck helpt maar toch.

Die gaat gelukkig alles overdragen, en ik ontmoet de nieuwe volgende maand.
En dankje.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 15:46 schreef hpeopjes het volgende:

[..]

Sta je er alleen voor?

Sterkte!

Het voelt alsof mijn ouders er niet meer zijn, want ik durf gewoon niks meer aan ze te vertrouwen.
Mijn vader vertelde mij dat ze "leeg" zijn, omdat ik al zo'n 6-7 jaar suicidaal en depressief ben, en het ze niet zoveel meer doet.
Hij denkt ook telkens dat ik dreig als ik mij niet goed voel.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 15:51 schreef minthy het volgende:

[..]

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 16:44 schreef Gray het volgende:

[..]

Je bent normaler dan je denkt.

[..]

En jij ook.

[..]

Weltschmerz.

Als ik normaal was, dan zat ik nu niet in deze situatie en hadden ze me waarschijnlijk bij het UCP allang weggeschopt.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 17:49 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Als ik normaal was, dan zat ik nu niet in deze situatie en hadden ze me waarschijnlijk bij het UCP allang weggeschopt.

Okay, wat jij wil.

quote:

[quote] Op zondag 11 augustus 2013 01:11 schreef minthy het volgende:
Mobiele multiquote, nog best lastig!

Maar wel mooi gelukt

quote:

Zou best kunnen, maar dat gevoel heb ik niet. Niet bewust in ieder geval! Afgelopen week voor het eerst een gesprek met GGZ gehad, dus ik dat opzicht heb ik me aardig overgegeven. Alleen over het al dan niet hebben van een depressie zijn we het nog niet eens

Waarom ik het vraag: Het klinkt alsof je nog zó enorm je best aan het doen bent... Je wil zo graag weer meedraaien, je baalt enorm omdat het niet meer lukt en dat het zo lang duurt. Dat klinkt als verzet in mijn oren (herkenbaar ook voor mij trouwens ), alsof je er nog geen 'vrede' mee hebt dat het nu even zo is. Ben je bang om je er aan over te geven misschien? (of vul ik dan teveel in of projecteer ik dan ) Als ik over mezelf spreek: ik heb ook van die buien nog, maar dan wordt het weer krampachtig vasthouden zoals ik de afgelopen jaren heb gedaan op veel verschillende gebieden, waardoor ik uiteindelijk in deze burnout ben gekomen en dat wil ik niet meer. Het is eng (vind ik althans) om alles te laten komen en het in de ogen te kijken, maar wel goed ofzo. Ik heb het gevoel dat het voor mij weer ruimte zal scheppen. Onze situaties zijn natuurlijk niet hetzelfde, maar kwam gewoon zo in me op.

quote:

Zo denk ik nu, normaal gesproken (afgelopen week bijvoorbeeld ) ben ik iemand die heel hard roept dat het allemaal goed gaat komen. Daarvan ben ik meestal ook overtuigd maar vandaag zakte het me even weer in de schoenen. Misschien ben ik in de afgelopen week veel te druk geweest op sociaal vlak (allemaal tof maar ontzettend druk) en had ik een paar lastige afspraken. Nu helemaal niets gepland omdat ik rust wilde, denk dat de balans niet helemaal goed is.

Herkenbaar (ook al heb ik dan geen last van de angsten die jij ervaart, al heb ik ook genoeg angsten )... misschien handig om je over te geven aan hoe dat op het moment voelt? Naar zijn dat soort terugval momenten he Ik vergeet dan ook zelfs weer vrij snel hoe naar dat allemaal voelde, die diepe dalen...
Ik heb de afgelopen maand nauwelijks mensen gesproken en al helemaal nauwelijks gezien. Totaal geen behoefte aan, dingen die vaag stonden afgezegd en had behoefte om me terug te trekken (misschien wel juist om eindelijk mijn eigen angsten en pijnpunten onder ogen te zien). Uiteindelijk merk je dan dat de wereld niet vergaat (zelfs niet na enorme paniekmomenten/buien, wanneer ik me echt superalleen voelde en dacht dat ik gek werd), hoe ongelooflijk shit en moeilijk ik de afgelopen maand ook heb ervaren. De afgelopen week lijkt die ruimte goed gedaan te hebben en krijg ik ook wel weer zin in wat meer 'reuring', al weet ik dat ik daar ook mee op moet passen omdat het dan weer makkelijk de andere kant op kan schieten in teveel willen... Balans enzo...lastig...

quote:

Daar komt één van m'n grootste angsten om de hoek piepen; oordelen van anderen

Jammer is dat wat we onszelf aandoen, maar ook heel herkenbaar... Gisteren ook, toen ik in mijn eentje hier in de kroeg zat (waar ik dus niemand ken, vriendinnen/zus die ik id buurt heb zijn op vakantie), zag ik zo goed hoe ik voor anderen aan het denken was in negatieve zin. Dat ze me vast een sneu geval vonden dat ik hier op zaterdagavond alleen in de kroeg zat, of ik geen vrienden heb, of een date niet op was komen dagen ofzo, etc etc. Uiteindelijk kan die dingen dan allemaal wel omdenken/zetten in mijn hoofd door het terug te koppelen hoe ik daar zat: had ik het nog naar mijn zin met mijn ibook, biertje en kijken naar anderen? Ja. Ok, wie maakt er dan een probleem van dat ik hier alleen zit? Niemand. Of misschien denken ze zelfs wel dat ze dat zelf niet zouden durven oid. Het omdenken lukt meestal wel, en dan nog voelt het niet altijd prettig, maar over het algemeen heb ik er gisteren met een tevreden glimlach gezeten (al kan het soms ook de andere kant op gaan, dat ik me juist in een mensenmassa nog meer alleen ga voelen). Rond middernacht best tevreden naar huis , maar dat is ook wel eens anders geweest dus. Gaat bij mij allemaal om 'zelfliefde' (stom woord eigenlijk ) (daarom ben ik ook zo op zoek naar 'verbinding' met anderen) en ik denk dat dat (zelfliefde) het allereerste basis'ding' is van heel veel problemen van mensen.

Overigens, zie dat ik in bovenstaande veel terugkoppel naar mijn eigen situatie, maar dat is meer om aan te geven hoe ik er naar kijk...Snap ook dat jij iemand anders bent dan ik Hoop niet dat dit als ongevraagd advies gezien wordt, daar ik daar zelf een hekel aan heb .

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 13:56 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik vertel altijd alles. . Ik heb er echt schurft aan. Ik baal daar wel van hoor. Maar of nou de buurvrouw om de hoek of ergens op vakantie iemand (enthousiast) vraagt, jooo! hoe gaat het met je? Dan zeg ik gewoon de waarheid . Wat kan het nou aan mijn reet roesten dat weer 1 persoon extra in deze wereld me wel of niet zou mogen?

Het gaat mij er niet om dat mensen me niet zouden mogen o.i.d. Wat ik merk: heel vaak kunnen mensen er gewoon simpelweg niks mee, dan frustreert hun reactie mij alleen maar en dat helpt mij uiteindelijk weer niet. Daarom probeer ik wat selectiever te zijn .

Heee summertje! Leuk je te zien weer, maar niet leuk dat het zo kut gaat. En zeker niet lief wat je vader heeft gezegd. Ik begrijp heel goed dat je daar een flinke klap van krijgt. Kan je hierovee binnenkort met een psych praten? Misschien kan die het anders in petspectief plaatsen voor je. Ik begrijp ergens wel dat je ouders een muur optrekken omdat de angst en het verdriet om jou, hun kind, moeilijk te hanteren is. Maar ja, zo'n opmerking gaat erg ver.

@se: moeilijk, die gedachten over de wereld. Ik herken ze ook uit mijn depressietijd. De wereld voelt dan hard en gemeen en gevaarlijk (althans, zo voelde ik dat). Ik kijk sindsdien nauwelijks meer naar het journaal, want dan komen die gedachten terug. Ik richt me nu veel meer op mezelf, en op de mensen die dichtbij staan. Het kleine geluk zeg maar. Klinkt zweverig, maar maakt het leven voor mij behapbaar.
En ik denk ook wel aan grotere dingen hoor, ik wil niet helemaal wereldvreemd zijn, maar ik beperk dat dus behoorlijk. Aan veel dingen kan ik toch niks doen, zoals mensen in een ver land die elkaar afslachten oid. Dan doe ik liever mijn best voor de dingen waar ik wel invloed op heb.
Oja, ken jij het boek van stephen covey, de 7 eigenschappen van effectief leiderschap? Daar staat een stukje in over de cirkel van betrokkenheid en de cirkel van invloed. En hoe je, door je binnen je cirkel van invloed ten volste in te zetten, deze cirkel kunt vergroten. En dat je er goed aan doet om je over de dingen binnen je cirkel van betrokkenheid, maar buiten je cirkel van invloed, niet te druk te maken, omdat je daar gewoon geem invloed op hebt. Dus die energie steek je dan in niks, eigenlijk, en dat is demotiverend en deprimerend. Je kunt vast een betere uitleg vinden ergens, maar ik moest er ineens aan denken.

En nu weer ik niet meer op wie ik verder nog wilde reageren, maar dat komt vast wel weer. Oja in ieder geval een dikke voor minthy. En ook een voor complex, want ik vind
dat je goed bezig bent

hallo lieve menschen.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 21:00 schreef Toekito het volgende:
hallo lieve menschen.

Toek, verkeerde topic

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 21:02 schreef Miniem het volgende:

[..]

Toek, verkeerde topic

nee hoor. Als je goed opgelet had weet je dat ik in een dip zit. En nee in KSC zeg ik er niks over.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 21:03 schreef Toekito het volgende:

[..]

nee hoor. Als je goed opgelet had weet je dat ik in een dip zit. En nee in KSC zeg ik er niks over.

I know, heb het gelezen

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 21:04 schreef Miniem het volgende:

[..]

I know, heb het gelezen

ok

En met dank aan de vakantie van de HA wordt het er niet beter op. Morgen even ruzie zoeken met de vervanger.

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 21:06 schreef Toekito het volgende:

[..]

ok

En met dank aan de vakantie van de HA wordt het er niet beter op. Morgen even ruzie zoeken met de vervanger.

Sterkte!

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 19:59 schreef Murmeli het volgende:
Heee summertje! Leuk je te zien weer, maar niet leuk dat het zo kut gaat. En zeker niet lief wat je vader heeft gezegd. Ik begrijp heel goed dat je daar een flinke klap van krijgt. Kan je hierovee binnenkort met een psych praten? Misschien kan die het anders in petspectief plaatsen voor je. Ik begrijp ergens wel dat je ouders een muur optrekken omdat de angst en het verdriet om jou, hun kind, moeilijk te hanteren is. Maar ja, zo'n opmerking gaat erg ver.

@se: moeilijk, die gedachten over de wereld. Ik herken ze ook uit mijn depressietijd. De wereld voelt dan hard en gemeen en gevaarlijk (althans, zo voelde ik dat). Ik kijk sindsdien nauwelijks meer naar het journaal, want dan komen die gedachten terug. Ik richt me nu veel meer op mezelf, en op de mensen die dichtbij staan. Het kleine geluk zeg maar. Klinkt zweverig, maar maakt het leven voor mij behapbaar.
En ik denk ook wel aan grotere dingen hoor, ik wil niet helemaal wereldvreemd zijn, maar ik beperk dat dus behoorlijk. Aan veel dingen kan ik toch niks doen, zoals mensen in een ver land die elkaar afslachten oid. Dan doe ik liever mijn best voor de dingen waar ik wel invloed op heb.
Oja, ken jij het boek van stephen covey, de 7 eigenschappen van effectief leiderschap? Daar staat een stukje in over de cirkel van betrokkenheid en de cirkel van invloed. En hoe je, door je binnen je cirkel van invloed ten volste in te zetten, deze cirkel kunt vergroten. En dat je er goed aan doet om je over de dingen binnen je cirkel van betrokkenheid, maar buiten je cirkel van invloed, niet te druk te maken, omdat je daar gewoon geem invloed op hebt. Dus die energie steek je dan in niks, eigenlijk, en dat is demotiverend en deprimerend. Je kunt vast een betere uitleg vinden ergens, maar ik moest er ineens aan denken.

En nu weer ik niet meer op wie ik verder nog wilde reageren, maar dat komt vast wel weer. Oja in ieder geval een dikke voor minthy. En ook een voor complex, want ik vind
dat je goed bezig bent

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 21:00 schreef Toekito het volgende:
hallo lieve menschen.

Hoi lieve Toekito

Hoi Lex

Hoi Minthy

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 22:52 schreef minthy het volgende:

[..]

Ik ben gewend om mezelf te blijven schoppen en mezelf niet te lang mineur te gunnen. Dan sla ik aan het piekeren en daar ga ik me ellendig van voelen. Daar ging het gisteren ook mis. Doordat ik het rustig aan wilde doen gleed ik af, daarin heb ik geen balans. Daarbij sla ik op het moment liever op de vlucht voor dat soort buien dan dat ik eraan toegeef, een paar weekenden terug ben ik thuis gebleven tijdens zo'n bui en kreeg ik gedachten als in "van mij hoeft het op deze manier niet meer". Daar schrok ik van want zo ben ik helemaal niet en zo wil ik ook niet zijn/denken.

Omdenken helpt hier vaak ook, zolang ik maar niet te diep in een dip zit en de boel nog een beetje kan relativeren. Nogmaals; ik vind het knap van je dat je het flikt om alleen naar een kroeg te gaan!
Zelfliefde/zelfwaardering/zelfvertrouwen zijn woorden waaraan hier gewerkt moet worden, ik heb ze geen van allen.

Ook dat klinkt weer heel logisch allemaal...

Grote knuf!

quote:

Op zondag 11 augustus 2013 22:42 schreef minthy het volgende:

[..]

Dat probeer ik ook, maar door m'n huidige problemen lukt het me niet om ergens aandacht bij te houden of ik kan de motivatie er niet voor opbrengen. Ik kan me zelfs niet meer herinneren wat ik voor m'n opleidingen deed

Komende dinsdag in ieder geval een middag/avond naar de kust om uit te waaien, ik heb een collega mee gevraagd. We zien wel waar we uitkomen en wat we gaan doen, daar heb ik zin in.

Waar ligt het aan dat je daar zin in hebt? Is het het wandelen of het gezelschap, of wandelen met gezelschap? Als dit te ver doorgaat dan moet je het even zeggen