Dag 8: Dit is de eerste avond dat ik echt gestruggled heb. Het begon allemaal prima. In de trein van Renesse naar huis zag ik een leuk scandinavisch meisje instappen met een hoop koffers. Ik was totaal niet bezig met pickup, maar het leek me gewoon leuk om met haar te gaan praten. In no-time hadden we een zeer interessant gesprek. Op intelectueel niveau hadden we een supergoede klik, weer eens iets anders dan vakantie, feesten en chillen. Voor ik het wist kwam ik al aan op m'n station. Zij moest verder. In zo'n korte tijd ineens switchen naar closen vond ik lastig (ze ging terug naar denemarken), dus ik besloot maar gewoon afscheid te nemen. Voortaan moet ik gewoon om haar facebook vragen om contact te houden. Op leiden centraal zag ik dat een groep gasten en danseressen mentos aan het hypen was. Omdat ik toch nog een kwartiertje moest wachten op m'n bus besloot ik even met ze te gaan praten. Een van de danseressen sprak me al snel aan, en nam mij als excuus om even pauze te houden. Heel leuk gesprek. Een maandvoorraad mentos, een leuke ervaring en een kwartier verder, stond m'n bus er alweer en kon ik naar huis.
Vlak voordat ik uitging die avond hoorde ik slecht nieuws uit m'n familie, dus daar voelde ik me niet echt lekker bij. Na een biertje gedaan te hebben bij een maat, leek het ons een leuk idee om even op het dak te gaan chillen. Momentum was alweer langzaam aan het opbouwen. Toen we weggingen, stond er ineens politie op de balustrade. Op een aggresieve toon zei hij dat ze een melding hadden gekregen dat er mensen op het dak waren geweest. Ze zouden er toch wel achter komen en desnoods de hele flat wakkermaken blablabla. Een van de gasten waarmee we waren verzekerden dat onze groep gewoon binnen aan het chillen was (hij had geen idee dat we er geweest waren), dus we mochten gewoon doorlopen. Vanaf dat moment zat ik eigenlijk constant in m'n hoofd: wat als ze er straks staan als we terugkomen, waarom was het zo fout, waarom keek hij me zo doordringend aan, etc etc. Ik was me ervan bewust dat het allemaal bullshit was, maar kon het niet loslaten.
Zelfs de partyvibe van de Woosah maakte me niet blij, ookal liepen er veel leuke vrouwen. Ik complimenteerde er wel een aantal, maar de energie was er niet. Ik voelde me gewoon awkward as fuck. Duzz, blowout na blowout na blowout. Omdat ik dondersgoed weet dat ik door moet blijven gaan, heb ik dit ook gedaan. Op een gegeven moment zag ik een lang blond meisje staan. Ik complimenteerde haar, en wist daarna absoluut niks te zeggen. Er kwam iets heel vaags uit(geen idee meer wat), waardoor ze me met hele vreemde ogen aankeek. Ik besloot gewoon al m'n shit te spouwen waarmee ik in m'n hoofd rondliep. Eigenlijk gewoon een stukje onzekerheid projecteren. Ik nam mezelf totaal niet serieus, en bracht het blijkbaar op een positieve manier, want ze vond het leuk om te horen. We lachten samen even om hoe belachelijk het verhaal was dat ik zojuist vertelde, en daarna kon ik op een relaxte manier verder praten met haar. Na 15 minuutjes gepraat te hebben wilde ze weer terug naar haar vriendinnen. Ik voelde me al een stuk beter, maar zat er nog steeds niet echt lekker in. Constant praten met de gasten waarmee ik was, maar ik wist dat het gewoon een excuus was om geen vrouwen aan te spreken.
Een half uurtje voor het sluiten van de club, besloot ik er nog even vol voor te gaan. Ookal had ik er totaal geen zin in, voelde ik me kut, ziek en ellendig, ik moest en zou wat gaan doen. Ik tikte een maat van me aan om mee naar binnen te gaan om nog even hard te gaan. Hij ging mee. Na een paar approaches van mijn kant, sprak hij een meisje aan, haar 2 vriendinnen stonden ernaast met elkaar te dansen. Ik sloeg m'n armen om beiden heen, en zei dat ze thuis sowieso geoefend hadden samen(ofzo). De leukste van de 2 stak haar handen uit, en ik begon met haar te dansen. 1 probleem: ik kan voor geen fuck dansen. Ik trok haar naar me toe, strak oogcontact en we begonnen te zoenen. Hier bakte ze alleen niet zoveel van, dus ik kon er moeilijk van genieten. Het voelde een beetje goedkoop, ook al was ze erg knap. Ik zat in no-time weer in m'n hoofd, waardoor ze na een paar minuutjes wegging met haar vriendin.
Toen ik terugliep moest ik heel erg denken aan de zondagavond ervoor. Feitelijk gezien was deze precies hetzelfde gelopen, maar emotioneel gezien verre van. Nu had ik andere verwachtingen van mezelf. Al heb ik dus een meisje gezoend, ik ging niet met een tevreden gevoel naar huis. Wel ben ik blij dat toen ik mezelf tegen het lange blonde meisje me verre van alpha opstelde, ze me volledig accepteerde en het leuk vond om te horen. Jezelf en oprecht blijven dus, no matter what. Toch nog iets geleerd
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''