Wow, ik zie nu pas hoeveel mensen er reageren. Als ik na krachttraining zometeen nog tijd heb ga ik ze proberen te beantwoorden. De verhalen worden langer, maar ik maak ook veel meer dingen mee

Dag 4: WAUW, is hoe ik deze avond het beste kan omschrijven. Dinsdag had ik eigenlijk weinig ideeen voor plekken om uit te gaan. Een maat stelde voor naar de skihut te gaan in Rotterdam. Nooit van gehoord eigenlijk, en wist om eerlijk te zijn niet echt wat ik er van moest verwachten. Uiteindelijk ging een andere gast ook nog mee, top. In de trein voelde ik me moe en koortsig, dus ik was benieuwd hoe deze avond zou gaan lopen. Vanaf het moment dat ik de tent binnenkwam voelde ik me al een stuk beter. Al was de muziek niet om over haar huis te schrijven, er liepen wel veel leuke meisjes/vrouwen rond.
Toen we de jassen opgehangen hadden gelijk het eerste meisje wat langsliep aangesproken. Dit liep een beetje vreemd, Maat van me sprak haar later ook aan en zei tegen me dat ze erg verlegen was, zou kunnen

. Het zijn er deze avond teveel geweest om allemaal apart op te noemen. Het ging in ieder geval vrij snel goed. De hele tijd simpel openen met ''Hey ik vond dat je er leuk/cool/whatever uitzag'' Ik merkte dat ik het elke keer ook echt meende, en het niet deed om iets van haar terug te verwachten. ''Outcome independent'' i guess. Een paar afwijzingen boeiden me daardoor erg weinig.
Na een aantal sets die nergens heengingen besloten we naar de Beurs te gaan, die op loopafstand lag. Op dit moment voelde ik me al erg goed. Na even rustig een kwartiertje een drankje te doen bij de bar, gingen we verder. Als ik een meisje zag kwam er iets in m'n hoofd op en zei ik het gelijk tegen haar, het voelde allemaal zo spontaan en natuurlijk. Ik had het gevoel meer grip te krijgen over de interacties die ik had. Vreemde reacties hadden geen invloed meer op me, ik bleef rustig en mezelf. Op een geven moment raakte ik in gesprek met lief uitziend, beetje verlegen Duits meisje. Ze moest glimlachen om vrijwel alles wat ik zei (ik had het erover dat ik Duitsers toffe mensen vond, maar de taal zo hard vond klinken, zij was het er niet mee eens, vond dat nederlanders blabla.....) Eigenlijk een beetje sparren op een speelse vrolijke manier. Toen ik voorstelde om bij de bar een drankje te doen zei ze dat ze er nog eentje had (in haar hand, lol). ''But maybe later'', met een lieve glimlach.
Toen we met z'n 3en vrijwel de hele beurs hadden aangesproken (het was niet erg druk), besloten we weer naar naar de skihut te bouncen. Omdat er al veel meisjes rondliepen die we al aangesproken hadden kakte ik hier een klein beetje in. Al had ik nog steeds het stille stemmetje in m'n hoofd dat ik het kon (zelfvertrouwen I guess). Op een gegeven moment zag ik tussen 2 tafels, waar mensen op stonden te dansen, een meisje staan. Ik liep er op af zoals ik op elk ander meisje afgestapt was die avond. Haar voorkomen was prachtig, maar het intimideerde me niet. M'n mindset was nog steeds ''ik geef en we zien wel hoe het loopt''. Toen ik een meter bij haar vandaan stond viel er opeens een meisje van een van de tafels af, vlak voor haar langs. Op dat moment merkte ze me op en stond ik al vlakbij haar. Ik speelde er op in: ''Wow, dit is echt de meest ongemakkelijke approach ooit'' Ze bleef vragend naar me kijken. ''Ik wilde zeggen dat je er leuk uitzag en dan valt er opeens een random chick van een tafel af'' (terwijl ik haar licht boven haar elleboog vastpakte, leermomentje dag 3) Ze moest lachen. Ik vroeg of ze haar kende, maar kon haar slecht verstaan. We begrepen elkaar helemaal verkeerd, en praatten een minuut langs elkaar heen, waardoor het een beetje ongemakkelijk werd. Dit had ik door. ''Ok, laten we dit even opnieuw doen: Hoi, ik ben Pope''. Ze glimlachte en stelde zichzelf ook voor. Ik vroeg of ze het naar haar zin had. Terwijl ze reageerde legde ze m'n hand een goede 2 seconden in m'n nek. Ik snapte eigenlijk niet hoe ik dit in godsnaam recht getrokken had, maar genoot er mateloos van. Ik speelde er direct op in door haar dichter naar me toe te trekken. De spanning voelde bekend, en een stuk natuurlijker. Rustig inleunen, en rustig naar haar lippen toe. Ze draaide haar hoofd al een beetje, dus ik wist dat het ging lukken. Vlak er voor stopte ik, ze glimlachte, wachtte nog even, en zoende me op een hele sensuele manier. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Ze was niet dronken, superknap, echt alles klopte. Dingen als aan haar nek ruiken, langs haar arm strelen, spanning opbouwen, het was allemaal nieuw voor me. Ze genoot er echt van, en we zijn een half uur lang helemaal in elkaars realiteit opgegaan. Zij en ik, de rest bestaat niet. Echt een ongelofelijk gevoel. Dit was het eerste moment ooit dat ik dacht dat pullen een logische optie was. Ik zei dat ik het warm had en stelde voor om buiten even te gaan zitten. Ze hadden er een aantal banken met kussens, waar we rustig gingen zitten(dit was ook een first voor me). Ik besefte me dat ik eigenlijk niks van haar wist, en we praatten wat. De hele tijd strak oogcontact, de spanning was er nog steeds. Ze vertelde over dat ze in de mode zat. Toen ik vroeg of ze ook wel eens model gestaan had, lachte ze een tikje verlegen. Ik begon te vragen naar logistiek. Het bleek dat ze bij een paar vriendinnen bleef slapen. Zelf woonde ze aan de andere kant van de stad, en ze had geen fiets bij zich. Ik stelde voor deze week een keer in Rotterdam af te spreken, zodat ze me de stad kon laten zien. Dit leek haar leuk, en we wisselden nummers uit. Een vriendin kwam naar ons toegelopen, en zei dat ze weggingen en of ze meeging. Ze stemde in (wat ik volkomen snapte), we zoenden nog wat, en namen afscheid.
Geen pull, maar wat een ervaring zeg. Zoveel heeft geklikt deze avond. Emotioneel niet laten beinvloeden door reacties, jezelf blijven, geven zonder reactie te verwachten, kino, seksuele spanning, de interactie voorzetten na het zoenen, voor het eerst gedacht aan pullen, en nog veel meer. Wauw. Echt Wauw.
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''