R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Originele OP:
R&P / Depressie & Angst #1
R&P / Depressie & Angst #2
R&P / Depressie & Angst #3
R&P / Depressie & Angst #4
R&P / Depressie & Angst #5
R&P / Depressie & Angst #6
R&P / Depressie & Angst #7
R&P / Depressie & Angst #8
R&P / Depressie & Angst #9
R&P / Depressie & Angst #10
R&P / Depressie & Angst #11
R&P / Depressie & Angst #12
R&P / Depressie & Angst #13
R&P / Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
R&P / Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
R&P / Depressie & Angst #16
R&P / Depressie & Angst #17
Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
R&P / Depressie & Angst #1
R&P / Depressie & Angst #2
R&P / Depressie & Angst #3
R&P / Depressie & Angst #4
R&P / Depressie & Angst #5
R&P / Depressie & Angst #6
R&P / Depressie & Angst #7
R&P / Depressie & Angst #8
R&P / Depressie & Angst #9
R&P / Depressie & Angst #10
R&P / Depressie & Angst #11
R&P / Depressie & Angst #12
R&P / Depressie & Angst #13
R&P / Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden
R&P / Depressie & Angst #15 ..... zonder bijwerkingen!
R&P / Depressie & Angst #16
R&P / Depressie & Angst #17
De maatschappij sluit over het algemeen mij uit. Ik hoef voor het uitsluiten geen moeite te doen.quote:Op zondag 16 juni 2013 00:10 schreef FAUSTI het volgende:
[..]
Nu sluit je uitIets wat ik ook deed en sinds ik dat minder doe gaat alles een stuk makkelijker.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Sluit de maatschappij je uit of heb je jezelf uitgesloten van de maatschappij?quote:
[..]
De maatschappij sluit over het algemeen mij uit. Ik hoef voor het uitsluiten geen moeite te doen.
quote:
[..]
De maatschappij sluit over het algemeen mij uit. Ik hoef voor het uitsluiten geen moeite te doen.
Sluit mij even aan bij deze vraagquote:
[..]
Sluit de maatschappij je uit of heb je jezelf uitgesloten van de maatschappij?
Men wil het niet zien de cultuur, daar zit het hele probleemquote:
[..]
Is de cultuur dan misschien niet een onderdeel van het probleem? Als dat niet zo is, waarom niet?
De maatschappij sloot mij uit (pesten) en toen heb ik mezelf jarenlang uitgesloten met het idee dat de maatschappij mij niet moet. Dat is de kernpunt van waarom ik professionele hulp heb gezocht.quote:
[..]
Sluit de maatschappij je uit of heb je jezelf uitgesloten van de maatschappij?
Ik moet weer het gevoel hebben dat ik gewild word om mezelf als persoon en niet om bijvoorbeeld mijn skills. Mijn leven is momenteel kapot.
Ik ben nu 27 en ik heb tot vorig jaar augustus nog nooit een normaal sociaal leven gehad. Ik heb ook nog nooit iets gedaan met meiden. Daar waren die meiden vroeger veel te jong voor in hun hoofden.
Zoals jullie misschien al wel weten zit ik bij een studentenvereniging waar mensen bij zitten die mij wel mogen, maar zij zijn een grote uitzondering op de regel.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Ja en nee. Toen ik alleen op mijn kamer zat (heb een kamertje) voelde ik me zo slecht, maar ik voelde me ook vrij. Als dat ergens op slaat. Nu ik me niet meer afzonder merk ik wel dat ik me minder op mijn gemak voel, zelfs bij mijn familie. Dus in dat opzicht had ik liever niet gewerkt. Echter, ik wil ook niet meer stilstaan. Dus hoewel mijn gevoel echt anders zegt, wil ik gaan werken, weer met vrienden spreken en natuurlijk ook aan mezelf werken. Wel met nul verwachtingen. Daarom vind ik het ook niet erg als ik niks doe met vrienden. Als het langzaam moet gaan, dan moet dat maar.quote:Op zondag 16 juni 2013 00:08 schreef minthy het volgende:
[..]
Smerig herkenbaar... Vreet energie. Wou je zelf weer aan het werk?
Dat weet je niet, al hoop ik dat je er snel uit komt, Insjallahquote:
Ik ben bang dat ik nog heel lang depressief blijf...
Kut ziekte.
Dat is iets anders dan gewoon een geweer, maar je bent bang dat iemand dat bij jou doet?
The ONE is all.
-
And the ALL are ONE.
-
-
And the ALL are ONE.
-
Nee, Hollander zeggen ze. Spreek ook gewoon enkel Nederlands enzo "ahum" Rightquote:
Op 
En nee, Turks ben ik niet 
Ik begrijp jequote:Op zondag 16 juni 2013 00:20 schreef Senor__Chang het volgende:
[..]
Ja en nee. Toen ik alleen op mijn kamer zat (heb een kamertje) voelde ik me zo slecht, maar ik voelde me ook vrij. Als dat ergens op slaat. Nu ik me niet meer afzonder merk ik wel dat ik me minder op mijn gemak voel, zelfs bij mijn familie. Dus in dat opzicht had ik liever niet gewerkt. Echter, ik wil ook niet meer stilstaan. Dus hoewel mijn gevoel echt anders zegt, wil ik gaan werken, weer met vrienden spreken en natuurlijk ook aan mezelf werken. Wel met nul verwachtingen. Daarom vind ik het ook niet erg als ik niks doe met vrienden. Als het langzaam moet gaan, dan moet dat maar.
Wel knap van je om zo door te zetten!!
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Wow, je hebt dezelfde problemen als ikquote:
[..]
Ja en nee. Toen ik alleen op mijn kamer zat (heb een kamertje) voelde ik me zo slecht, maar ik voelde me ook vrij. Als dat ergens op slaat. Nu ik me niet meer afzonder merk ik wel dat ik me minder op mijn gemak voel, zelfs bij mijn familie. Dus in dat opzicht had ik liever niet gewerkt. Echter, ik wil ook niet meer stilstaan. Dus hoewel mijn gevoel echt anders zegt, wil ik gaan werken, weer met vrienden spreken en natuurlijk ook aan mezelf werken. Wel met nul verwachtingen. Daarom vind ik het ook niet erg als ik niks doe met vrienden. Als het langzaam moet gaan, dan moet dat maar.
Ik voel me het meest op mijn gemak als ik een lange tijd alleen op mijn kamertje zit, maar als ik te lang alleen ben dan word ik gek van de eenzaamheid. Aan de andere kant ben ik altijd gespannen in gezelschap, inclusief familie. Het is vervelend.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Ik had dat eerst veel minder, maar nu hoeft het niet echt allemaal. Een beetje dubbel eigenlijk. Ik ben wel een persoon die graag met bv vrienden of familie is, maar ik lijk het plezier maken verloren te hebben. Dan is het gewoon moeilijk om iets te gaan doen met anderen. En het helpt ook niet echt dat ik met een gevoel rondloop dat als ik geen rekening moest houden met familie, dat ik dan wel zou kappen. Definitief.quote:
[..]
Wow, je hebt dezelfde problemen als ik
Ik voel me het meest op mijn gemak als ik een lange tijd alleen op mijn kamertje zit, maar als ik te lang alleen ben dan word ik gek van de eenzaamheid. Aan de andere kant ben ik altijd gespannen in gezelschap, inclusief familie. Het is vervelend.
Ik lees nu wel wat tegenstrijdigheid in mijn posts. Komt omdat mijn gevoelens en gedachtes niet eenduidig zijn. Het komt erop neer dat ik me niet goed voel, maar daar minder mee zit en met nul verwachtingen zie hoe het zal gaan.
Zo.
Zo.
Ik volg je helemaal hoor, maar mogelijk zegt dat ook iets over dat ikzelf niet in balans benquote:
Ik lees nu wel wat tegenstrijdigheid in mijn posts. Komt omdat mijn gevoelens en gedachtes niet eenduidig zijn. Het komt erop neer dat ik me niet goed voel, maar daar minder mee zit en met nul verwachtingen zie hoe het zal gaan.
Zo.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Mooi.quote:Op zondag 16 juni 2013 01:34 schreef minthy het volgende:
[..]
Ik volg je helemaal hoor, maar mogelijk zegt dat ook iets over dat ikzelf niet in balans ben
Het 1e dan.
Op 
Dat geloof ik wel bij jou. Je komt wel over als een positief mens van wat ik hier lees. Je hebt even tijd voor jezelf nodig zonder te denken aan werk en dan kom je hier sterker uit. Dat gevoel heb ik dan.quote:
[..]
Dat 2e zal uiteindelijk ook wel goed komen
Senor_Chang: het klinkt alsof je je niet langer neerslachtig laat maken over dat je bij tijden neerslachtig bent. Dat haalt iig al wat druk van de ketel. Zet door! 
Ik denk dat dat kamergedeelte voor veel mensen herkenbaar is. Ik heb zelf een jaar of 2 ook als een complete kluizenaar geleefd, en mijn kamer voelde daarbij als de enige plek waar ik mijzelf kon zijn. Tegelijkertijd natuurlijk van bewust dat dit niet echt gezond is. Mijn grootste angst is (of was) dan ook om eenzaam en alleen te sterven.quote:
[..]
Ja en nee. Toen ik alleen op mijn kamer zat (heb een kamertje) voelde ik me zo slecht, maar ik voelde me ook vrij. Als dat ergens op slaat. Nu ik me niet meer afzonder merk ik wel dat ik me minder op mijn gemak voel, zelfs bij mijn familie. Dus in dat opzicht had ik liever niet gewerkt. Echter, ik wil ook niet meer stilstaan. Dus hoewel mijn gevoel echt anders zegt, wil ik gaan werken, weer met vrienden spreken en natuurlijk ook aan mezelf werken. Wel met nul verwachtingen. Daarom vind ik het ook niet erg als ik niks doe met vrienden. Als het langzaam moet gaan, dan moet dat maar.
Wat ik ook deed was bodyrocking. Als ik ongelukkig was dan beeldde ik mij een beter leven in, en een uur later was ik weer soort van gelukkig. Het is mij godzijdank gelukt om daar ineens mee te stoppen, ik weet niet hoe, maar ik heb ook het idee dat het nu veel beter gaat. Mijn studentenkamer heeft mij sindsdien weinig te bieden, en er zijn weinig mogelijkheden om mij achter te verschuilen.
Ik voel me al jaren het prettigst in eigen huis. Ik vind het geen probleem om bezoek te krijgen, en dat komt dan regelmatig binnenrollen.
Overdag is het altijd rustig en kan ik fijn kluizenaar zijn want dan is dochter naar school en zijn vrienden aan het werk. Als ik bij iemand op bezoek ben, of een keer de stad in of zo, dan wil ik toch altijd graag weer naar huis.
Overdag is het altijd rustig en kan ik fijn kluizenaar zijn want dan is dochter naar school en zijn vrienden aan het werk. Als ik bij iemand op bezoek ben, of een keer de stad in of zo, dan wil ik toch altijd graag weer naar huis.
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Ook ik heb een tijd lang als kluizenaar me teruggetrokken, dit om mezelf te leren kennen. Nu leef ik eigenlijk niet veel anders, maar niet langer met de intentie teruggetrokken te willen leven. Die stilte die ik toen vond in alleenzijn, die is nu altijd bij me.
Het laatste is wel herkenbaar. Ik voel me nu niet alleen meer, maar ik ben nu wel 95% kluizenaar van wat ik eerder was.quote:
Ook ik heb een tijd lang als kluizenaar me teruggetrokken, dit om mezelf te leren kennen. Nu leef ik eigenlijk niet veel anders, maar niet langer met de intentie teruggetrokken te willen leven. Die stilte die ik toen vond in alleenzijn, die is nu altijd bij me.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Persoonlijk vind ik het heerlijk.quote:
[..]
Het laatste is wel herkenbaar. Ik voel me nu niet alleen meer, maar ik ben nu wel 95% kluizenaar van wat ik eerder was.
De enige momenten in m'n leven dat ik me eenzaam voelde was na een handjevol leuke relaties.
Even van mij afschrijven
Echt weet het niet meer, hoofd zit weer eens helemaal vol. Waarom voel ik geen binding met dit land Nederland, ben er geboren. Al pas ik nergens tussen als kind al, helemaal nergens. Was anders, anders dan hun en iedereen. Pas toen Konstant in beeld kwam voelde ik mij wel vertrouwd met hem hij was zoals mij.
De muziek, het gedrag alles, dat was wat ik was. Dat wist ik niet want geen internet en kende niemand vooral nadat Konstant heen is gegaan. Geloof niet God, maar waar wel dan in. Mij pleegouders waren Katholiek gingen naar de kerk, maar wat hun deden aanbidden hun God was niet niet mijn God.
Ouder werd en eindelijk steeds bekender met het internet werd vond ik veel, de muziek zoals weleer, werd vaak goed behandeld door hun die mij hun geloof deelden en hun cultuur, gerespecteerd behalve mijn voorkeuren. Zei maar het zijn Roma, zigeuners dan stopte ze met vragen stellen. Want zo was het op een punt deed ik zelf geloven het waren maar Roma want dat kon ik naar mijzelf uitleggen dat andere niet. Als men er ooit over begint sla ik helemaal dicht, wil het niet weten.
Ging er weleens heen, naar het ´´beloofde´´ land en vond daar rust maar zonder bescherming van was ik niet veilig, want volgens anderen was ik net zoals een westerling, een Rus. Toen terug kwam al zo jong wilde mij haren niet geknipt hebben. Niet kort in ieder geval wilde bij de paarden zijn want die begrijpen mij. En een mes bij mij dragen, want dat hoorde zo.
Hun zegde het ook altijd vertel maar dat je een zigeuner bent, en dat Konstant dat ook was want anders gaan ze lastig doen. Houd het verborgen, zwijg en spreek nimmer. Stiekem altijd naar Frankrijk, Kreeg het predicaat onhandelbaar een autist, dikke bullshit en dat blijkt nu weer want na jaren is een ding zeker een autist ben ik niet. Wel beschadigd door mijn eigen ouders en alles eromheen. Iets wat zij niet deden, ze lieten mij gewoon doen wat ik wilde. En als ik iets fout´s deed kreeg ik op mij donder net als een ieder ander kind.
Zag ze niet vaak, maar ze waren er wel. Als wolven in een donker woud, dat was wat zo mooi was. En dat is nu niet meer ben alleen. Want hun zitten ergens daar waar ik zij niet meer kan vinden. En ben nu net een eenzame wolf afgesneden van zijn wolven wachtend tot de jager komt.
Soms denk ik dat ik als een ... moet sterven maar geweld is niet het antwoord, in geen geval. Hulpverlening? wat valt er te helpen, ben dit en voel mij zo. En dat valt niet te veranderen. Wil niet een Nederlandse naam dragen, of zo behandeld worden als men doet. En voor mij wil niet liegen maar doe ik dat niet dan word, ik toch weer genegeerd gepest, of buitengesloten. Konstant begrijp mij. Sinds zijn dood niets dan verdriet, en dan nu maar hopen dat ik ergens wel geaccepteerd word.
In ieder geval heb ik wel banden verbroken met mijn moeder iets wat beter is want zij is niet mijn moeder, zo zie ik haar niet. Zij zetten mij op deze wereld wettelijk is zij mijn moeder al keur ik haar af en tolereer haar niet meer dat ter spijt van een belofte. Maar dat zal Konstant wel begrepen hebben. Zal het nooit met zekerheid kunnen zeggen maar Konstant was als hun denk ik.
Onbegrijpelijk voor jullie, zo pijnlijk voor mij.
Echt weet het niet meer, hoofd zit weer eens helemaal vol. Waarom voel ik geen binding met dit land Nederland, ben er geboren. Al pas ik nergens tussen als kind al, helemaal nergens. Was anders, anders dan hun en iedereen. Pas toen Konstant in beeld kwam voelde ik mij wel vertrouwd met hem hij was zoals mij.
De muziek, het gedrag alles, dat was wat ik was. Dat wist ik niet want geen internet en kende niemand vooral nadat Konstant heen is gegaan. Geloof niet God, maar waar wel dan in. Mij pleegouders waren Katholiek gingen naar de kerk, maar wat hun deden aanbidden hun God was niet niet mijn God.
Ouder werd en eindelijk steeds bekender met het internet werd vond ik veel, de muziek zoals weleer, werd vaak goed behandeld door hun die mij hun geloof deelden en hun cultuur, gerespecteerd behalve mijn voorkeuren. Zei maar het zijn Roma, zigeuners dan stopte ze met vragen stellen. Want zo was het op een punt deed ik zelf geloven het waren maar Roma want dat kon ik naar mijzelf uitleggen dat andere niet. Als men er ooit over begint sla ik helemaal dicht, wil het niet weten.
Ging er weleens heen, naar het ´´beloofde´´ land en vond daar rust maar zonder bescherming van was ik niet veilig, want volgens anderen was ik net zoals een westerling, een Rus. Toen terug kwam al zo jong wilde mij haren niet geknipt hebben. Niet kort in ieder geval wilde bij de paarden zijn want die begrijpen mij. En een mes bij mij dragen, want dat hoorde zo.
Hun zegde het ook altijd vertel maar dat je een zigeuner bent, en dat Konstant dat ook was want anders gaan ze lastig doen. Houd het verborgen, zwijg en spreek nimmer. Stiekem altijd naar Frankrijk, Kreeg het predicaat onhandelbaar een autist, dikke bullshit en dat blijkt nu weer want na jaren is een ding zeker een autist ben ik niet. Wel beschadigd door mijn eigen ouders en alles eromheen. Iets wat zij niet deden, ze lieten mij gewoon doen wat ik wilde. En als ik iets fout´s deed kreeg ik op mij donder net als een ieder ander kind.
Zag ze niet vaak, maar ze waren er wel. Als wolven in een donker woud, dat was wat zo mooi was. En dat is nu niet meer ben alleen. Want hun zitten ergens daar waar ik zij niet meer kan vinden. En ben nu net een eenzame wolf afgesneden van zijn wolven wachtend tot de jager komt.
Soms denk ik dat ik als een ... moet sterven maar geweld is niet het antwoord, in geen geval. Hulpverlening? wat valt er te helpen, ben dit en voel mij zo. En dat valt niet te veranderen. Wil niet een Nederlandse naam dragen, of zo behandeld worden als men doet. En voor mij wil niet liegen maar doe ik dat niet dan word, ik toch weer genegeerd gepest, of buitengesloten. Konstant begrijp mij. Sinds zijn dood niets dan verdriet, en dan nu maar hopen dat ik ergens wel geaccepteerd word.
In ieder geval heb ik wel banden verbroken met mijn moeder iets wat beter is want zij is niet mijn moeder, zo zie ik haar niet. Zij zetten mij op deze wereld wettelijk is zij mijn moeder al keur ik haar af en tolereer haar niet meer dat ter spijt van een belofte. Maar dat zal Konstant wel begrepen hebben. Zal het nooit met zekerheid kunnen zeggen maar Konstant was als hun denk ik.
Onbegrijpelijk voor jullie, zo pijnlijk voor mij.
Niets mis met afstand doen van familie, imho. Familie betekent meer dan bloedband in mijn ogen. En het mooie is dan dat je het overal kan vinden.
En aan een dood paard trekken heeft geen nutquote:
Niets mis met afstand doen van familie, imho. Familie betekent meer dan bloedband in mijn ogen. En het mooie is dan dat je het overal kan vinden.
En net gezegd en houd mijzelf eraan, tegen diegene, ge zuigt men lollipop maar ben de kloten op, binnenkort op vakantie, maar dan ook echt vakantie ga S_E wel achterna
