MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Het is niet het spannendste ooit maar het is wel heerlijke muziek van begin tot einde.quote:
In een club hoef ik het niet te horen maar hier thuis heb ik hem onverwachts veel aan staan. Het is zo'n plaat waar je geen nummers of titels van onthoudt maar fragmenten.
Om te illustreren: ik zat in een cafeetje waar ineens iets langskwam dat me nauwelijks bekend voorkwam maar wat ik wel heel, heel erg tof vond. Dus ik het shazammen en inderdaad: van de nieuwe Bonono.
AFP vind ik nog niet wat. JB ( Nee geen Justin) nog niet echt geluisterd en The National vond ik op eerste gehoor niet zo spannend.quote:Op donderdag 30 mei 2013 22:48 schreef Tchock het volgende:
James Blake, Atoms For Peace, Vampire Weekend, Bonobo, Nick Cave and the Bad Seeds en The National hier.
Voor mij dit jaar: Suede, Depeche Mode, Nick Cave en Vampire Weekend bovenaan.
Savages, Foals, Rhy, Coheed & Cambria, Yo La Tengo, The Black Angels, Tegan & Sara, The Joy Formidable en Peace moet ik nog meer luisteren. Maar die hebben ook potentie.
Speciale vermelding voor Stuurbaard Bakkebaard en Daniel Lohues.
Ik ben nu naar The Haxan Cloak aan het luisteren... Daar hoor ik eigenlijk niemand over hier...
Een zeer duistere electroplaat... Klinkt echt fuckin fantastisch.
Een zeer duistere electroplaat... Klinkt echt fuckin fantastisch.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Vind de titelsong en No Cars Go wel de beste denk ik.quote:Op donderdag 30 mei 2013 22:52 schreef Moody het volgende:
[..]
Het minste album van de 3, al hoort Intervention tot hun beste nummers.
Peace en Depeche Mode vind ik beiden tof, maar niet goed genoeg voor in een lijst. Nosaj Thing en m b v zijn ook erg tof.quote:Op donderdag 30 mei 2013 22:58 schreef debeterebob het volgende:
[..]
AFP vind ik nog niet wat. JB ( Nee geen Justin) nog niet echt geluisterd en The National vond ik op eerste gehoor niet zo spannend.
Voor mij dit jaar: Suede, Depeche Mode, Nick Cave en Vampire Weekend bovenaan.
Savages, Foals, Rhy, Coheed & Cambria, Yo La Tengo, The Black Angels, Tegan & Sara, The Joy Formidable en Peace moet ik nog meer luisteren. Maar die hebben ook potentie.
Speciale vermelding voor Stuurbaard Bakkebaard en Daniel Lohues.
Daft Punk, Bowie, Strokes en The Knife moet ik nog goed luisteren. Al weet ik al dat ik die laatste niet kan uitstaan.
Oeh. Klinkt veelbelovend.quote:
Ik ben nu naar The Haxan Cloak aan het luisteren... Daar hoor ik eigenlijk niemand over hier...
Een zeer duistere electroplaat... Klinkt echt fuckin fantastisch.
quote:Op donderdag 30 mei 2013 23:00 schreef Tchock het volgende:
Al weet ik al dat ik die laatste niet kan uitstaan.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik heb het al een keer of vijf geprobeerd. En A Tooth For an Eye vind ik zowaar leuk. Maar daarna wordt het zo dramatisch irritant dat ik hem steeds uitzet voor ik op de helft benquote:
Op 
Het is niet bedoeld als vooroordeel.
The Strokes helemaal gemist hierquote:
[..]
Peace en Depeche Mode vind ik beiden tof, maar niet goed genoeg voor in een lijst. Nosaj Thing en m b v zijn ook erg tof.
Daft Punk, Bowie, Strokes en The Knife moet ik nog goed luisteren. Al weet ik al dat ik die laatste niet kan uitstaan.
Daft Punk is wel leuk, maar een paar nummers kan ik totaal niet uitstaan. Giorgio by Mordor, Motherboard en Contact zijn kut. Get Lucky en Touch zijn wel tof. En nog wel wat.
Bowie moet ik ook nog eens luisteren.
The Knife is voor mij toch zo abstract dat het minder goed luisterbaar wordt.
Ik vind Depeche Mode echt geniaal. Ben vooral weg van Heaven, Soft Touch/Raw Nerve en Soothe My Soul.
En Peace vind Wraith en Bloodshake tof, maar nog niet zo veel geluisterd. Dus misschien komt er nog een ander oordeel.
The Knife is bij mij nog steeds wel kandidaat voor plaat van het jaar.
Maar er zijn ook andere platen die in aanmerking komen. En er komen er waarschijnlijk ook nog genoeg aan.
Er is vooralsnog niet een plaat die er met kop en schouders bovenuit steekt, iig.
Maar er zijn ook andere platen die in aanmerking komen. En er komen er waarschijnlijk ook nog genoeg aan.
Er is vooralsnog niet een plaat die er met kop en schouders bovenuit steekt, iig.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Dat is bij mij ook nog niet zo. En ik heb van een aantal platen grote verwachtingen. Arcade Fire, Arctic Monkeys, Franz Ferdinand, Moderat en Cloud Boat vooral.quote:Op donderdag 30 mei 2013 23:08 schreef DO2 het volgende:
The Knife is bij mij nog steeds wel kandidaat voor plaat van het jaar.
Maar er zijn ook andere platen die in aanmerking komen. En er komen er waarschijnlijk ook nog genoeg aan.
Er is vooralsnog niet een plaat die er met kop en schouders bovenuit steekt, iig.
Ik zag dat iemand Yo La Tengo op 1 had. Dus die ging ik maar eens luisterenquote:
The Knife is bij mij nog steeds wel kandidaat voor plaat van het jaar.
Maar er zijn ook andere platen die in aanmerking komen. En er komen er waarschijnlijk ook nog genoeg aan.
Er is vooralsnog niet een plaat die er met kop en schouders bovenuit steekt, iig.
Die is ook wel tof, vooral de eerste nummers. Wel een tikje aan de saaie kant en die ruis van hun begint me ook tegen te staan
Shit man... Dit album is gewoon eng... Dreigend, donker, onheilspellend...
Doet me 'n beetje aan Scott Walker's Drift denken... I like it!
Doet me 'n beetje aan Scott Walker's Drift denken... I like it!
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Interestingquote:Op donderdag 30 mei 2013 23:17 schreef DO2 het volgende:
Shit man... Dit album is gewoon eng... Dreigend, donker, onheilspellend...
Doet me 'n beetje aan Scott Walker's Drift denken... I like it!
Suggestieve cover art trouwens
Op AMG begint de inleidende tekst zo:
Creeping" and "funereal" aren't necessarily terms many artists would want associated with their music, but in the case of the Haxan Cloak (aka producer Bobby Krlic), they're not just accurate, they're complimentary. The Haxan Cloak's self-titled debut album traced the journey of a character who was dying, and there was a morbid beauty to its drooping strings, rattling percussion, and dragging tempos, all of which were shrouded in the subtlest electronic drones.
Creeping" and "funereal" aren't necessarily terms many artists would want associated with their music, but in the case of the Haxan Cloak (aka producer Bobby Krlic), they're not just accurate, they're complimentary. The Haxan Cloak's self-titled debut album traced the journey of a character who was dying, and there was a morbid beauty to its drooping strings, rattling percussion, and dragging tempos, all of which were shrouded in the subtlest electronic drones.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
