quote:
Op zaterdag 18 mei 2013 13:59 schreef __Saviour__ het volgende:[..]
We hebben onze aanwezigheid al onomkeerbaar laten merken, maar dan niet specifiek aan iemand gericht. Onze radiosignalen lekken al meer dan 100 jaar de ruimte in en hebben dus evenveel lichtjaren overbrugd.
En de Voyagersondes, die op het punt staan om ons zonnestelsel te verlaten, hebben
een gouden grammofoonplaat aan boord met een complete uitleg van wie/wat we zijn en waar we vandaan komen.
Die sondes zijn klein, heelal is groot. Wat de radiosignalen betreft, signaalsterkte is laag voor de meeste, die verdwijnen na korte afstand reeds in de achtergrondruis. Uitzonderingen zijn de signalen van radarastronomie, radarsignalen gebruikt om de maan, venus, en asteroiden waar te nemen.
Early warning radarsystemen en HAARP zouden zichtbaar kunnen zijn, hangt af of die wel of niet door de atmosfeer gaan.
De signalen van active SETI zijn zeker zichtbaar, heb geen zin om weer op zoek te gaan naar cijfers, dacht dat Arecibo signalen tot enkele duizenden lichtjaren te detecteren zijn met een evenwaardige antenne, als je tenminste in de juiste richting kijkt. En dat is meteen de belangrijkste beperking: met "detecteerbaar op een afstand van X lichtjaar" wordt bedoeld: men kan het signaal onderscheiden van ruis; het zegt niet hoe lang de zoektocht naar zo'n signaal gemiddeld zou duren.
Stel dat je vanop tienduizend lichtjaar de aarde van de zon wil onderscheiden, dan heb je een resolutie nodig van 0.0004 boogseconden of kleiner. stel dat je per seconde 10
6 pixels van die resolutie kan onderzoeken, dan duurt het 3.4*10
12 seconden of honderdduizend jaar om de volledige hemel af te speuren. Het heeft geen zin om zo'n speurtocht te beginnen, de technologie is voorbijgestreefd lang voordat men iets wezenlijks heeft bereikt. Als je je beperkt tot 100 lichtjaar afstand dan kan je het karwei in 10 jaar klaren en heb je de technologie nuttig gebruikt.