Cayok & Chester, Diesel & Pepe

Het fraaie zomerweer heeft voor- en nadelen.

Een van de nadelen is dat ik Cayok soms nauwelijks nog zie. Die vertrekt tegenwoordig ergens rond 7 uur 's avonds, en die is er dan pas de volgende ochtend weer, soms ook later (hij kwam wel een keer rond 11 uur 's avonds nog even binnen, at was, keek me even aan om te overwegen of hij een aaitje wilde, maar ging weer terug de keuken in, at nog wat en vertrok weer, alles binnen 5 minuten). Op dagen dat ik in Apeldoorn werk (en daardoor tussen 7 en 7 weg ben) zie ik hem dus helemaal niet. Gelukkig is het nu zaterdag, gisteren heb ik hem noch 's ochtends, noch 's avonds gezien, maar vanochtend kwam hij rond 10 uur binnen, en heeft toen 3 keer afwisselend gegeten en gekroeld, en nu ligt hij uitgeteld op het kozijn van de zolder hier naast me.

Voordeel is dat ik, als ik met alleen voel 's avonds, ik gewoon eventjes naar het grasveldje bij de singel loop. Onderweg pik ik er meestal al 1 of 2 op, en uit de bosjes bij het grasveld komen er dan nog wel 1 of 2 tevoorschijn. En dan zit ik een half uurtje, tot een uurtje, lekker in het gras, met 3 of 4 katten die om me heen rondhangen. Gewoonlijk zijn het Diesel, Pepe en Blackie, met soms nog Chester erbij. Ze blijven dan altijd daar totdat ik weer huiswaarts keer, waarbij ze dan allemaal meesjokken. Het is gewoon genieten om ze bezig te zien, ze hollen en vliegen, graaien in holletjes waar ze bosmuizen in verwachten (apart, vroeger had ik hier huismuizen en spitsmuizen, de laatste tijd worden er veel bosmuizen gevangen), komen even een aaitje halen, en gaan weer verder spelen.

Doordat ze beslist bij me willen blijven, is nu ook de houding van Blackie iets aan het veranderen. Diesel, Pepe en Chester gedragen zich als kittens, vliegen over het gras, besluipen en bespringen elkaar, en soms is Blackie daar ook het slachtoffer van. Daar kan ze steeds beter tegen, en ik zie haar soms met Pepe uit de struiken schieten, waarbij ze afwisselende de opjager en de opgejaagde zijn, en het gaat van de kant van Blackie zonder hoge rug, dikke staart of geblaas, dus het is wel degelijk speels.

Maar ook Diesel wordt steeds minder agressief bejegend, en gisterenavond was ze helemaal lief. Ik stapte later op de avond nog even de deur uit, en kreeg onmiddelijk Diesel aan mijn benen. Blackie zat op het dak van de berging, en kwam zo snel mogelijk ook naar me toe. Terwijl ze dan gewoonlijk Diesel probeert weg te jagen, liep ze nu rustig op hem af en ze stonden even neusje aan neusje, en er volgde niet eens een mep. Het lijkt erop dat Diesel nu ook niet meer als bedreigend ervaren wordt.

Helaas is de verhouding met Cayok nog steeds niet zo best.

En Blackie is nu ook (weer ?) aan het jagen. Ik kreeg al het idee omdat Chester onlangs de achtertuin inliep en onmiddelijk met een dooie muis terugkeerde. Hij speelde er maar heel kort mee, en toen ik het beestje ging weggooien was het duidelijk al zo stijf dat het geen vangst van Chester zelf was. Aangezien de jonge heren hun prooi wel mee naar binnen nemen, was Blackie de eerste verdachte, met Cayok als reserve. Deze week hoorde ik 's ochtends een kat van de plankjes springen, en kort daarna hoorde ik Blackie heel erg piepen in de achtertuin, en toen ik ging kijken was ze daar met een muis bezig, dus die had ze duidelijk gevangen en naar huis meegenomen. Of ze bij de vorige eigenaar geleerd had haar jacht-resultaten maar te verbergen voor de baasjes, of dat het door haar veranderde levensstijl is, in ieder geval is ze weer actief (ze heeft in het verleden een reputatie opgebouwd dat ze op alles joeg van muisjes tot duiven). En, mijn huis is een veilige plek om prooi te "verwerken".

Overigens is het teken-seizoen nu blijkbaar over. Alleen is nu het seizoen van de plakkende zaad-bolletjes van planten aangebroken, maar dat is met een kam op te lossen.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 05-07-2014 12:49:33 ]

quote:

Op zaterdag 5 juli 2014 18:33 schreef Teslynd het volgende:

[..]

Komt het veel voor dat zwerfkatten door anderkats luikjes naar binnen gaan om te eten en drinken?
Hier in de omgeving zie ik af en toe een zwerfkat. Ziet er wat mottig uit en ik heb een keer goedkope brokjes gekocht. Het heeft me niet tot kattenmagneet gemaakt, dus misschien is het geen kwestie van honger hebben.

Nee, het is heel zeldzaam, omdat de meeste zwerfkatten geleerd hebben om heel erg argwanend te zijn waar het mensen betreft. Zwerfkatten die als zodanig geboren zijn (uit een zwervende moeder) zullen het nooit doen (die hebben mensen-angst door mammie aangeleerd gekregen), katten die bij mensen opgegroeid zijn maar door omstandigheden zijn gaan zwerven zullen het iets eerder doen, maar hebben vaak genoeg meegemaakt om dat niet te doen.

De meeste "indringers" zijn katten die een huisje hebben, maar uit interesse of vreetlust andere huizen bezoeken. Een van mijn vorige katten, een Burmees Julius, liep elk huis binnen waar een deur openstond (elke auto ook), niet voor eten maar uit pure interesse en het grootste vertrouwen dat alle mensen zijn vriend waren.

Mijn 4 heren zijn allemaal bij de vorige woning van mijn 5e, een dame, door het kattenluik geweest, en hoewel ze zich ook wel tegoed deden aan haar eten, was het toch in eerste instantie nieuwsgierigheid, en een behoefte om vriendjes te worden met de dame (wat dus uiteindelijk gebeurde doordat de dame bij ons is ingetrokken).

Zeker met dit weer is het altijd een goed idee om een bakje water buiten te zetten, en met vriesweer ook, maar dan lauw-warm water. Ik heb dat altijd al gedaan, ook toen ik nog geen katten had (omdat een zwerver in een hoop bladeren achter mijn kliko sliep heb ik daar toen een kist met een laag kranten en een oude wollen trui neergezet). Zelfs met een singel op een 100 m afstand zijn mijn waterbakjes toch in trek bij andere katten dan alleen mijn eigen handvol.

Altijd vervelend als je meedelijden met een dier hebt, maar ook weet dat het niet de goede beslissing is om je over hem of haar te ontfermen.

Ik kom net terug van een bezoekje aan de singel (Blackie en Chester liepen mee, Diesel was er al), en ik kreeg daar een verrassing. Na een paar minuten kwam Chester op me af lopen, en keek me aan in de duidelijke verwachting aangehaald te worden. Dus ik ben een minuut of vijf met mijn vingers op ongeveer alle plekjes van zijn lijfje geweest. Dit was de eerste keer dat hij zo expliciet het initiatief nam tot een kroelbeurt, en dan ook nog eens buiten.

Ook kwamen een paar buren langs met een (kleine) hond aan de lijn, en toen ik even met ze stond te praten kwam Diesel langzaam dichterbij, met hoge rug en dikke staart. Zijn assertiviteit richting honden wordt steeds nadrukkelijker.

Regen, regen, het is een zegen. Terwijl ik me door het fraaie weer van de laatste tijd soms moest afvragen of mijn kattenbezit slechts een droom was, zorgt een regenbuitje voor een aanmerkelijk drukker huis. Ik werk vandaag vanaf huis, en mijn uitzicht vanaf mijn werkplek op zolder omvat dit :



Het was trouwens gisteren ook al enigzins te merken, toen ik om een uur of zeven thuiskwam, waren de 3 jongere heren in huis. Iets na achten liep ik even naar buiten, en toen bleken zelfs alle 5 de beesten in of om het huis aanwezig. Ik liep maar even naar het grasveldje bij de singel, waarbij alleen Cayok niet volgde, omdat hij Blackie wilde vermijden. Ik zat in dit geval helemaal aan de linkerkant van het grasveldje, omdat Pepe en Chester besloten hun boomklim-vaardigheden te gaan uittesten, en ik verwachtte zelfs wat natte katten, omdat beide heren tegelijk in de kruin van een slap wilgje aan het rotzooien gingen, "plons" was niet onwaarschijnlijk geweest. Toen ik even naar rechts keer, zag ik dat helemaal aan de andere kant toch Cayok was verschenen, zodat hij, zij het op een metertje of 10 afstand, toch bij ons kon zijn. Ik geloof dat het meer dan een maand geleden is geweest dat ik alle 5 de katten tegelijk in het oog had.

[ Bericht 0% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:44:10 ]

Ik begon me de afgelopen dagen zorgen te maken : terwijl Blackie zich steeds meer relaxed gedroeg rond Diesel, leek de situatie met Cayok te escaleren, van beide kanten. Ze is de afgelopen dagen eigenlijk alleen maar binnen geweest voor eten en snoepjes, om daarna direct weer te vertrekken. Ik begon me serieus af te vragen of ik toch gedwongen zou worden een ander huisje voor haar te zoeken.

Ik was vanmiddag dus heel opgelucht dat ik bij thuiskomst 4 katten in de huiskamer aantrof : Diesel en Pepe, Chester en Blackie, waarbij bovendien Blackie onbezorgd op de grond rondliep terwijl Diesel daar ook rondhing, ze was niet naar de vensterbank gevlucht. De relatie met Diesel lijkt nu echt wel in orde.

Korte tijd later kwam Cayok van zolder afgedaald, en terwijl wel duidelijk de spanning steeg, bleven echte vijandelijkheden uit, ze hebben afwisselend wat gegeten. Blackie liep na het eten wel even de tuin in, maar kwam snel terug en is in het rieten mandje gaan liggen, terwijl Cayok nog rondliep. Vermoedelijk heeft de pragmatische dame het overdag toch koud genoeg gekregen (het lijkt hier gestormd te hebben) dat ze de aanwezigheid van Cayok accepteerde als de prijs voor het comfort. En ik had ze zowaar weer eens alle 5 tegelijk in de huiskamer. Ondertussen is Cayok de deur uit, die heeft vermoedelijk de hele dag boven liggen slapen en is aan wat beweging en buitenlucht toe.

Als bijdrage aan de feestvreugde kwam Pepe zojuist weer eens binnen met een duif, maar dit keer had hij het beest tenminste keurig gedood.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 09-07-2014 20:56:25 ]

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 20:46 schreef Cat22 het volgende:
Doe mij zo'n vensterbank

Als je naar een asiel gaat, en duidelijk kunt maken dat je een groep van 4 wil opnemen, en dat je ook qua financien en qua kat-vaardigheid aankan, dan heb je een hoop nieuwe vrienden, zowel dierlijke als menselijke (ze hebben het daar nog regelmatig over de zaterdag dat ik even langskwam).

En het hoeft niet direct een kwartet probleem-gevallen te zijn, er zitten meer dan zat katten die in korte tijd, of meteen, aandacht van de nieuwe bediende zoeken.

En vannacht werd ik nog eens gerustgesteld over Blackie's vertrouwen in mijn huis. Ik lag nog even in bed te lezen, en voelde plotseling een zacht plofje achter me. Dat kon niet van een van de jongeheren zijn, met de 5+ kg zijn dat geen zachte plofjes. Dus het moest een van de zwart-met-witte ouderen zijn, en het bleek Blackie te zijn, die zich na een voorzichtige verkenning op het voeteinde van mijn bed nestelde en daar een paar uur heeft liggen slapen.

Ik hoop dat ze dat vaker doet, het is voor haar een goede plaats om tot rust te komen, want de rest komt 's nachts niet in mijn slaapkamer.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 10-07-2014 10:00:50 ]

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 21:23 schreef Cat22 het volgende:
Met een vensterbankloos huis,

Dan maak je vensterbanken. Die van mij was ook maar iets van 15 cm , maar dat is nu 25 cm, met een opstaand randje, omdat mijn overjarige Burmees steeds omlaag plofte toen er wat zenuwen in zijn achterhand klem kwamen te zitten.

quote:

drie eigen katten en (behalve dit jaar) van april t/m oktober opvangkatten en -kittens is mijn huis vol zat.

Ah, je bent al bekend in het asiel. Nee, dan is het niet echt handig om er nog een kwartetje volwassen exemplaren bij te halen.

quote:

Het zag er gewoon zo lief uit, zo'n roedel katten. De mijne slapen meestal niet zo close.

Het is van mijne inderdaad wel uitzonderlijk dat ze soms echt als een grote berg slapen. Het komt ook niet zo vaak voor, in de huiskamer liggen ze vaak overal verspreid, en overdag is het toch vaak zo dat Cayok op zolder slaapt, Diesel op mijn bed, en Pepe en Chester in de huiskamer. Paar-vorming gebeurt vaker, en dan de beide Rotterdamse broertjes, en de beide Limburgers.

Ik ben benieuwd of Blackie uiteindelijk zal kunnen blijven.

Het ging begin vorige week zo goed, die "familie-uitstapjes" naar het grasveldje hebben ertoe geleid dat Blackie niet langer Diesel als een bedreiging ziet. Die kan nu binnen en buiten gewoon in de buurt zijn, en krijgt niet meer tikken dan Pepe of Chester. Ze heeft hem zelfs al eens speels nagezeten, met staart omhoog en rughaar vlak, maar Diesel vertrouwt het nog niet helemaal.

En toen zat op een ochtend Blackie in de keuken te eten, en kwam Cayok via de voorkant binnen. Hij keek eerst naar mij, duidelijk met het idee om even een krabbelebeurt te gaan vragen, maar hoorde toen de etensgeluiden. Hij ging net voor de hoek van de keuken zitten, zette zich schrap en viel voluit aan. Toen ik ook naar de keuken was gespurt, zag ik ze beide buiten zitten, en kon nog net waarnemen dat Cayok een pluk haar uitspuugde (mijn aanwezigheid verhinderde wel een voortzetting van de vijandelijkheden).

Blackie is daarna nauwelijks nog binnen geweest, en hoewel ze wel meeliep naar de singel bleef ze ook mij uit de buurt. Pas na een paar dagen kwam ze weer onder handbereik en kon ik zien dat ze een kale plek met een vervelende wond halverwege haar staart had. Ze kan de wond goed schoonhouden, en het lijkt niet ontstoken, dus voorlopig beperk ik me tot in de gaten houden. Ze beweegt ook de hele staart goed, en ik mag daar ondertussen wel weer aanzitten. Maar ze is nog steeds erg huiverig om binnen te komen/zijn, hoewel de snoepjes 's avonds voldoende drijfveer zijn. Gewoon eten heb ik haar ondertussen een paar keer voor de voordeur gegeven, en een keertje in een hoek van de huiskamer toen ze binnensloop, terwijl ik wist dat Cayok in de keuken zat te eten.

Maar, gisterenavond kwam ik na een avondje software-updaten bij de klant pas om half elf thuis. Ik vroeg me dus af of ik Blackie nog zou kunnen lokken zodat ik weer een keer kon zien dat ze haar buikje vol at. En bij binnenkomst werd ik zowaar door haar (en Pepe) begroet. Ze begint toch weer wat lef te krijgen, dus er is nog wel enige hoop.

Ik kan het Cayok niet echt kwalijk nemen, die is door haar zo op de huid gezeten dat hij blijkbaar wil proberen haar het huis uit te werken.

Weer eens een update :

De problemen zijn nog lang de wereld niet uit, maar er zit schot in.

Het probleem bleef dat Blackie niet naar binnen wilde, maar ze wilde wel altijd met de groep meelopen als ik richting singel ging. Cayok wilde met alle geweld ook mee, en liep dan langs de andere kant van struiken en auto's om zich stiekum bij ons te voegen. Dat kreeg Blackie ook door, en ze ging hem zitten opwachten op de plek waar hij moest oversteken naar het struikgewas bij de singel.

Uiteindelijk heb ik 3 mini-tennisballetjes gekocht, en die waren best effectief : zo'n felgroen ding vlak voor je snufferd langs verstoort de aanvals-drang wel. Een keer heb ik opzettelijk haar er voluit mee geraakt, en een keer kreeg ze een fysieke afstraffing onbedoeld, toen Pepe en Diesel tegelijkertijd achter het balletje aansprintten en ze iets van 12 kg kater over zich heen kreeg.

Door vol te houden is ze nou toch weer wat tot bedaren gekomen, vaak kan Cayok rustig bij de kant van de singel zitten, terwijl zij dichtbij of op het fietspad zit : de dame is wat dat betreft een diva, ze houdt niet van modderige voetjes.

Gek genoeg is haar antipathie tegen Diesel wel helemaal verdwenen, die krijgt nu niet meer tikken dan Pepe en Chester, de twee die ze vertrouwt en waar ze af en toe bewust op afstapt om even neusje aan neusje te gaan staan snuffelen.

Ik heb, om haar het gevoel te blijven geven dat ze bij mij hoort, de kattensnoepjes die gewoonlijk na het wandelingetje volgen bij eerst bij de tuinbank gegeven (waar dan Cayok en Blackie direct naast elkaar kunnen staan zonder dat er iets gebeurt), en dat verplaatst naar de drempel van de voordeur, en nu doe ik het vanaf de trap in het halletje, en dan staat zij toch weer binnen de kortste keren vlak bij mijn knie. Zachtvoer geef ik ook in de hoek van het halletje, of soms pak ik haar op om haar in de keuken neer te zetten, en dan eet ze toch wel haar bakje leeg voordat ze weer wegloopt.

Ze heeft ook door dat als ze zich 's ochtends laat oppakken, ze in de huiskamer op het veilige kozijn wordt neergezet en ze dan mee kan doen met de bedeling van het vleeswaar; dan springt ze op het salontafeltje om maar zo dicht mogelijk bij mijn uitdelende handen te zijn. Als het op is, gaat ze eerst in het kozijn een wasbeurt doen, om daarna te beoordelen of de keuken leeg is en via het luik weer te verdwijnen. Cayok zit soms boos te kijken, maar verdwijnt gewoonlijk vrij snel of naar buiten, of naar zolder om daar de rest van de dag te slapen.

De aanpak werkt. Door een gebroken sleutelbeen en lichte hersenschudding zondag was ik maandag veel minder buiten dan gewoonlijk, en ze is maandagavond rond 7 en rond 12 binnen geweest om even een aaitje te halen en daarna te eten (de eerste keer kreeg ze als beloning een bakje zachtvoer).

Ze is gelukkig een heel eten- en mens-georienteerd poesje, en vindt mij duidelijk erg leuk. Onlangs moest ik even een grote lading papier dumpen in een container een paar blokken verder, buiten haar normale territorium. Ze wilde beslist meelopen, en na een hoop gemauw besloot ze dat mijn aanwezigheid haar angst voor het onbekende toch wel compenseerde, en ze is het hele stuk meegelopen.

Mocht ze met de toenemende koude toch nog niet binnenkomen, dan is dat nu ook wat beter geregeld. Voor de deur van mijn berging zit een verhoging en afdak van zo'n 75 cm diep, lekker uit de wind. Daar stond vroeger mijn vuilnisbak, en in de opgewaaide bladeren erachter merkte ik een mooie ronding, duidelijk een van de zwerfkatten uit de buurt die daar een droog en luw plekje gevonden had (dit was nog voordat ik mijn vorige katten Julius en Caesar in huis haalde). Ik heb toen een kist gemaakt, losse latjes met hardboard zodat die dubbelwandig was, en de helft van de bovenkant ook afgedekt. Met wat kranten en een oude wollen trui was dat een klein paleisje, en is ook een tijd gebruikt, totdat we het arme dier hebben gevangen om in te laten slapen (een groot gezwel aan de kaak).

Met de komst van de aarts-territoriale Julius en Caesar is dat ding jaren ongebruikt gebleven. Vorig weekend heb ik het ding schoongemaakt, de vergane trui verwijderd, nieuwe kranten erin gedaan en een binnenshuis in onbruik geraakt kattenmandje geinstalleerd. Het is diezelfde dag nog door Blackie als vaste slaapplaats in gebruik genomen, en met de stugge en dikke vacht die zij als echte buitenkat heeft (mijn jongens zijn zijdezacht) heeft ze een plekje waar ze desnoods een paar graden vorst kan doorstaan, al hoop ik dat haar pragmatische aard haar weer in mijn huis terugbrengt.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-09-2014 21:25:19 ]

Weer een stapje in de tweede acclimatisatie van Blackie.

Ze accepteerde zojuist al dat de katten-snoepjes in de huiskamer werden uitgedeeld, waarbij ze weer zoals gewoonlijk op het salon-tafeltje stond. Na een wasbeurt in het kozijn vertrok ze toch via het kattenluik achter. Ze klom echter over de berging, en besloot vervolgens om via de nog openstaande voordeur toch maar weer binnen te komen, en ging in het kozijn zitten, eerst naar buiten kijkend, later trok ze haar pootjes onder zich om te gaan cat-nappen. Blijkbaar lag ze op het marmer toch niet comfortabel genoeg, dus ligt ze nu aan de andere kant op de bank. Voor het eerst in een paar maanden is ze binnenshuis een beetje tot rust gekomen !

Nou moet ik toegeven dat momenteel Cayok de hort op is, dat scheelt wel, maar ook vroeger in de avond is ze binnen komen lopen om te eten, en toen was Cayok ook binnen, zonder dat het tot problemen leidde.

Ondanks dat het momenteel nog niet echt koud is, begint ze weer meer naar binnen te trekken. Als beide zwart-witte mormels zich nu als echte katten gaan gedragen, dan doen ze gewoon alsof de ander niet bestaat, en is er vrede.

Update : ze heeft vrij snel haar kopje neergelegd, en heeft een uurtje echt liggen slapen; zojuist is ze weer vertrokken. Maar het ziet er niet meer naar uit dat ik een ander huisje voor haar moet gaan zoeken. Zolang die twee elkaar nu een beetje respecteren.

[ Bericht 5% gewijzigd door mvdejong op 09-09-2014 23:39:53 ]

Toen ik zojuist even het wandelingetje naar de singel maakte, had ik alleen de broertjes mee. Met dit mooie weer is het niet ongebruikelijk dat de beide Limburgers een eindje uit de buurt zijn, maar Blackie is gewoonlijk wel present. Toen ik terugkwam, hoorde ik een kat de trap afstommelen. Ik dacht eerst Chester, omdat Cayok licht en subtiel is, maar het bleek zowaar Blackie te zijn. Ze zal wel honger hebben gehad, en van het lege huis gebruik hebben gemaakt om maar eens op onderzoek uit te gaan.

En gisteren ook een leuke ontwikkeling. Gewoonlijk liggen Diesel en Pepe 's avonds een tijdje tegen elkaar aan te doezelen, maar Diesel was de enige in huis. Blijkbaar had hij toch behoefte aan fysiek contact, en sprong op de bank, kreeg een krabbel en ging zoals gewoonlijk aan het andere uiteinde van de bank liggen. Dat beviel toch niet, en hij kwam naast me staan, met zijn voorpoten op me, probeerde daarna van alles uit, maar echt op schoot liggen was toch te vreemd voor hem. Uiteindelijk lag hij naast me, met zijn voorpootjes op me, en daar zijn kop weer op. Na verloop van tijd doezelde hij in en zakte zijn kop en pootjes weg. Ik heb toen mijn arm om hem heen geslagen om hem te stabiliseren, en zo heeft hij een uurtje tegen me aan liggen slapen, zoals Julius en Caesar dat vroeger deden. Dat was het meest "intieme" uurtje wat ik tot nog toe met de huidige groep heb meegemaakt.

En toen ik vanochtend na het douchen beneden kwam, was er maar 1 kat in de huiskamer om me te begroeten : Blackie.

't Gaat steeds iets beter met Blackie, als het om eten gaat, loopt ze nu zonder aarzelen het huis in en naar de keuken of de bank, waar dat een paar weken geleden veel overtuigings-werk vereiste.

Ook zag ik gisteren een interessante verandering in gedrag. Toen ik wat blikjes zachtvoer opentrok, en alle 5 de mormels achter me onrustig krioelden, stonden op een gegeven moment Cayok en Blackie toch wat gespannen tegenover elkaar. Uiteindelijk trok Blackie zich voorzichtig terug, in plaats van moeilijk te gaan doen met mekkeren of meppen. En dat terwijl ze gewend is om stand te houden. Blijkbaar gaat van beide kanten de acceptatie er toch langzaam komen. Vriendjes zullen het niet snel worden, maar zolang ze elkaar maar een beetje de ruimte geven is mijn huis groot genoeg voor beide beestjes.

En het was vandaag goed weer om eens de stofzuiger door mijn auto te halen. Ik had hem al opengezet, maar stond even te knoeien met een haspel die was vastgelopen. Toen ik weer bij mijn auto was :


(sorry, geen beste foto door de weerspiegelingen).

[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:44:59 ]

Blackie komt nu zelfs af en toe even binnenlopen gewoon voor een kort krabbeltje, maar onlangs heeft ze ook zo'n twee uur naast mijn voeten op het tafeltje bij de bank gelegen.

En vandaag werd de toegenomen verdraagzaamheid wel erg duidelijk. Bij thuiskomst hing het complete vijftal al rond het huis, dus het was direct tijd voor het zachtvoer. Nou had ik voor Cayok een bakje met apart voer, dus ik zette eerst de vier andere bakjes klaar, wat de gebruikelijke stormloop opleverde. Dat eindigde met de drie grote jongens elk met een eigen bakje, en Cayok en Blackie die redelijk relaxed met de wangetjes tegen elkaar uit het vierde bakje stonden te happen. Toen ik het aparte bakje vlakbij neerzette huppelden ze beide daarnaar, en zaten weer samen te eten. Alleen merkte toen Blackie dat dit niet iets was wat ze echt lekker vond, en stapte pardoes over Cayok's koppie weer terug naar het vorige bakje. Dit allemaal zonder enig gegrom of gemekker.

Volgende stap vooruit : bij het gekrioel terwijl ik zachtvoer in de bakjes stond te scheppen kwamen de beide zwart-witte kemphaantjes weer tegenover elkaar te staan. En dit keer toonde Blackie dat ze echt haar vrees/afkeer van Cayok wel aan het vergeten is : ze deed doelbewust een klein stapje naar voren om te gaan neusje-snuffelen met hem. Gelukkig liet Cayok het ook gewoon gebeuren, en na iets van 20 seconden trok ze zich weer rustig terug.

Het is een dapper meisje, voor de tweede keer in een jaar overwint ze haar aversie tegen katten als huisgenoten.

Ze hangt nu trouwens ook weer in de huiskamer rond, toen ze na het eten naar buiten liep vond ze het toch wat te nat en was snel weer terug.

Dat ging zojuist trouwens niet helemaal goed, Pepe wilde met haar spelen, en dat is nog wat stapjes te ver, dus resulteerde in geblaas en een achtervolging, ze is nu naar het kozijn gevlucht.

Update 1: ik had haar kussentje uit haar vorige huis op het tafeltje bij de bank gelegd, en dat vond ze een goed idee, ze sprong er direct naar toe, en rolde zich na wat onderhouds-werk op om te gaan slapen. Het stoorde haar weinig dat achtereenvolgens Diesel, Pepe en Chester zich bij mij op de bank voegden; alleen Pepe gaf wat onrust omdat die na wat aanhalen luid spinnend naast me lag, naar haar kijkend, op iets meer van 2 dm van haar af. Maar de onrust duurde maar kort, vrij snel stak ze haar neusje weer onder haar staartje.

Het gezellig samenzijn met 4 van de 5 katten duurde totdat ik zojuist de afstands-bediening op de grond liet kletteren, waardoor de drie heren onmiddelijk van de bank sprongen; Blackie keek wel op maar bleef liggen. Ik heb toen het rondje kattensnoepjes maar gedaan, en nu is mijn huis weer vrij van katten.

Update 2: Een tijdje later was het een komen en gaan van mijn 4 heren, waarbij uiteindelijk Diesel in een doos ging liggen, en Pepe weer op de bank. Ik doezelde wat weg op de bank, en toen ik een uurtje later weer wakker werd, lag Blackie weer op het kussentje te slapen. Ik ben daarna naar bed gegaan, geen idee hoe lang ze is blijven liggen.

[ Bericht 19% gewijzigd door mvdejong op 25-09-2014 09:35:41 ]

Gisteren ging ze na het avond-zachtvoer naar buiten, ergens tussen half 9 en 9 was ze weer terug, en heeft (met een onderbreking voor kattensnoepjes) op het kussentje naast mijn voeten gelegen totdat ik rond middernacht richting bed vertrok. En het regende niet, dus het was gewoon omdat ze rustig en veilig (en bij mij in de buurt ?) binnen wilde slapen.

Een probleempje : Blackie is nog niet heel erg geintegreerd. Eigenlijk wil ze graag een slaapplaatsje dat naar haar ruikt; trouwens, ook bij haar vorige baasje was een mandje totaal uit de gratie nadat dat een keertje gewassen was. Het probleem is dat Chester en Pepe juist weer graag op plaatsen lijken te liggen waar Blackie heeft geslapen. Er lijkt niet iets territoriaals achter te zitten, eerder een wens om meer te binden met de nieuwling. Maar, daardoor verliest dan Blackie weer een vertrouwde plek.

Ze heeft een tijdje graag in het mandje boven de TV geskapen, maar Chester heeft daar een tijd gelegen, en dat schijnt nu niet meer aantrekkelijk voor Blackie te zijn.

Het kussentje uit haar vorige huis vindt ze nog steeds fijn, daar heeft ze de afgelopen dagen uren op geslapen. Ze kwam zojuist binnen, duidelijk voor een rustig slaapje, maar Pepe lag binnenstebuiten op dat ding. Ze heeft een rondje langs verschillende slaapplekjes gedaan, en een paar keer aan Pepe gesnuffeld, en ging toen, duidelijk gefrustreerd, in het kozijn zitten. Toen heb ik die arme Pepe maar naast me op de bank getild (hij lijkt er geen groot probleem van te maken), en zodra de dame het zag sprong ze direct weer op het kussentje. Er werd wel wat misprijzend gesnuffeld, maar ze ligt nu lekker opgerold.

En Diesel kwam zojuist bij zijn broertje en mij op de bank, maar Pepe werd wat onrustig, en sprong bij Blackie op het kussen. De dame verdedigde haar stek met wat geblaas en gemep, naar bleef gelukkig wel op het kussen toen de indringer weer vertrok; ze accepteert duidelijk dat Pepe geen kwade bedoelingen heeft, maar zich wat overenthousiast en onbeholpen gedraagt. Die arme Pepe wil gewoon meer contact, hij doet ook in huis wel eens speel-aanvalletjes op haar.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 27-09-2014 10:45:53 ]

quote:

Op zaterdag 27 september 2014 00:33 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Wat fijn dat je het zo kon oplossen voor haar.

Ik moet wat voorzichtig zijn in het afwegen van wat nodig is om het Blackie naar haar zin te maken in mijn omgeving, en het niet "verwaarlozen" van het mannelijke kwartet. Gelukkig zijn de drie jonkies weinig gevoelig hiervoor.

Vandaag kreeg ik de andere kant te zien. Bij het scheppen van het zachtvoer waren de vier katers al binnen, Blackie kwam iets later door het kattenluik. Cayok liep direct op haar af, en probeerde haar een kopje te geven; dat ontweek ze weliswaar, maar zonder mekkeren of meppen. Eerder op de dag hadden Blackie en Chester elkaar buiten opgezocht voor wat neusje snuffelen, en een poging van Chester tot kopjes-geven kostte hem wel geblaas en een tik. Even later kon Cayok trouwens zonder nare gevolgen wel met zijn hele lijfje langs haar strijken.

Als dit zo doorgaat, komt mijn oorspronkelijke verwachting dat de twee zwart-witte oudjes het goed met elkaar zouden gaan vinden toch uit, en was het probleem alleen maar dat hij te hard van stapel liep.

Vanochtend nog een probleempje gehad met Blackie.

Toen ik boodschappen ging doen wilde ze weer met me meelopen. Een hoog looptempo is gewoonlijk voldoende om haar duidelijk te maken dat het daar niet de tijd voor is, en anders stopt ze wel op de grens van haar territorium. Dat laatste leek ze nu ook te doen, maar na een paar honderd meter hoorde ik haar weer vlak achter me miepen, ze had blijkbaar een tijdje staan dubben, en toen een sprintje getrokken om toch weer bij me te komen. Na wat aanhalen zorgde een voorbijganger voor wat afleiding, waarna ik even zelf een sprintje trok om buiten haar gezichtsveld te komen,

Toen ik terug van het winkelcentrum kwam, verrastte ze me alsnog door een stuk eerder dan verwacht piepend uit de struiken te komen. Ze was toch nog een stuk doorgelopen in de richting waarin ik was verdwenen, maar had toen de hoop opgegeven om me bij te halen en was blijven wachten op mijn terugkeer.

En toen we samen weer bij de territorium-grens waren, kwam er nog een piepend kattenbeest tevoorschijn, ook Pepe moest me met een hoop misbaar begroeten.

Ik dacht toch dat ik katten had, geen honden.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 29-09-2014 14:26:42 ]

quote:

Op zaterdag 27 september 2014 20:54 schreef computergirl het volgende:
Apporteren ze nog niet?

Ik ben geen speel-kameraadje voor ze. Dat soort lichamelijke en geestelijke ontspanning krijgen ze door verkennen en jagen in de buurt, en bij slecht weer door onderling te ravotten. In het begin heb ik geprobeerd met ze te spelen, als onderdeel van het socialisatie-proces, maar tevergeefs. Aanhalen en samen optrekken met me vinden ze heerlijk (en natuurlijk eten krijgen), maar spelen, zelfs het jagen achter een door mij gegooid balletje, is zeldzaam.

En, om weer eens een van de andere katten erbij te betrekken : toen ik vanochtend richting keuken liep, kwam Chester er net uit. Hij wilde zoals gewoonlijk met een bochtje om me heen lopen, maar toen ik op de grond ging zitten, keek hij even wat verward, maar liep toen toch op me af voor een kroelbeurt. Heel langzaam begint bij hem het besef te komen dat enig eigen initiatief best kan.

Diesel en Pepe zijn er nu wel uit dat de bank een leukere plaats is om 's avonds te liggen dan het plankje bij de deur en Diesel nestelt zich nu ook wel vaker met zijn bovenlijf op mijn been. Gisteren sprong Pepe weer op de bank, kwam even kroelen en ging toen aan de andere kant van de bank liggen. Een tijdje later ging ik op mijn zij liggen, waardoor hij weer binnen handbereik kwam, en begon hem weer wat aan te halen. Na een tijdje stond hij op, en ik dacht eerst dat hij er genoeg van had, of nog een hapje wilde gaan eten, maar hij vleide zich tegen me aan, met zijn rug tegen mijn borst en buik, en zijn kopje tegen mijn benen.

Blackie had vorige week een paar dagen niet in mijn huis geslapen (voor zover ik weet), maar op de avond met zware regenval veranderde dat weer. Ze was kletsnat binnengekomen voor de kattensnoepjes later op de avond, en had zichzelf goed drooggewassen. Toen zat ze echt een tijdje duidelijk te dubben of ze weer naar buiten zou gaan, maar uiteindelijk besloot ze toch maar binnen te blijven. Ze heeft wel minutenlang op haar kussen lopen snuffelen (waar Pepe en Chester een paar keer op hadden gelegen), maar ging uiteindelijk toch liggen, en lag daar nog toen ik naar bed ging. Gelukkig is de nieuwigheid er voor de jongens al weer af. De laatste dagen heeft ze dat volgehouden, en de afgelopen twee dagen was ze al in de huiskamer toen ik 's ochtends beneden kwam, en zeker vanochtend leek het erop dat ze net weer wakker was geworden.

Gisteren werkte ik thuis, en de regen zorgde ervoor dat ik een groot deel van de dag 3 katten naast me in het kozijn naast me had liggen. Cayok en Chester begonnen ergens achterin mijn zolderkamer tussen/op de antieke computers, en hun verhuizing naar het kozijn ging tot voor kort altijd via de grond, achter mijn rug langs. Gisteren besloten ze, onafhankelijk van elkaar, om de kortere weg bovenlangs, achter mijn toetsenbord, te volgen. Cayok aarzelde nog even, maar liep door toen ik mijn handen van het toetsenbord terugtrok. Toch ook weer iets meer vertrouwen van de beide Limburgers.

De derde zolder-kat was Diesel, dus ik vroeg me af waarom Pepe zich niet was komen melden. Toen ik naar beneden ging om te lunchen bleek de reden. Blackie had besloten om ook voor warm en droog te kiezen, en lag lekker opgerold op het kussentje op het tafeltje bij de bank, en Pepe lag op de bank zelf, zo dicht mogelijk bij haar. Ondertussen was het droog geworden, dus na een tijdje ging Blackie toch maar eens buiten kijken. Ik was best verrast toen ik een paar uur later beneden kwam omdat ik even wat boodschappen moest doen, en ze weer op het kussentje lag, want het was in de tussentijd droog gebleven. En ook nu ging ze weer naar buiten toen ze wakker werd.

's Avonds was ze ook al weer direct aanwezig toen ik zachtvoer ging maken, maar nu blijkt een nieuw probleempje te ontstaan : haar verminderde agressie betekent dat Cayok haar nu zelfs van haar etensbakje kan verdringen, en ze liep de deur weer uit. Korte tijd later was ze weer terug, en ik zette even een extra bakje neer bij het aanrecht, waar ze op aanviel. Helaas liet ik vervolgens een mes vlak achter haar vallen, waarop ze de vlucht nam. Ze kwam steeds weer terug, met name om weer op het kussentje te gaan slapen. Ik zette haar eten weer klaar in de keuken, maar de volgende twee keren vluchtte zij door geluiden die ik maakte in een poging te verhinderen dat Cayok en Pepe haar eten jatten. De laatste keer zette ik het bakje in de huiskamer neer, waarbij ik de heren met tikjes, en tikken, op afstand hield. Er volgde zelfs nog wat grom- en grauw-werk naar de heren, die wel op een wat initimiderende manier om haar heen hingen, maar ze sprong toch weer op haar kussentje, en heeft lag daar nog te slapen toen ik naar bed ging. En vanochtend was ze alweer binnen toen ik voor ontbijt naar beneden kwam.

De tijd die ze gisteren binnen heeft doorgebracht, en volharding waarmee zij 's avonds binnen bleef komen, geven aan dat zij toch haar plekje in mijn huis weer echt wil innemen.

En, Diesel en Pepe liggen nu elke avond veel liever bij mij op de bank, dan op het plankje, en zeker Diesel wil dan graag op of tegen me liggen. Het heeft anderhalf jaar geduurd, maar ik heb weer min of meer schootkatten.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 08-10-2014 17:02:59 ]

Blackie heeft er echt last van dat elke plek waar zij slaapt, grote aantrekkings-kracht uitoefent op Chester (en in mindere mate Pepe). Zij wil graag een slaap-plekje dat niet al te zeer naar mijn heren ruikt, en Chester slaapt graag op een plekje dat naar haar ruikt. Zo heeft Blackie een paar dagen in de rieten kattenmand geslapen, waar al maanden niemand in had gelegen, en nu moest Chester er zonodig weer in gaan liggen.

Afgelopen nacht kwam ik nog even beneden om wat te drinken, en trof haar in een kartonnen doos aan, waarna ze snel eruit hupte achter me aanliep. Ik heb haar toen, aanvankelijk ietwat tegen haar zin, mee naar mijn slaapkamer genomen en haar op het voeteinde van mijn bed gezet. Na wat gespannen snuffelen (tot voor kort lag Diesel hier 6-8 uur per dag, maar die slaapt tegenwoordig vast in het kozijn op zolder, samen met Cayok) rolde ze zich op, en is niet van haar plek geweest tot 5 minuten voordat mijn wekker ging. Ik hoop dat ze dit nu uit zichzelf gaat doen, 's nachts komen mijn jongens niet in mijn slaapkamer, en samen met mijn aanwezigheid kan ze zich daardoor ontspannen.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 13-10-2014 14:39:19 ]