Cayok & Chester, Diesel & Pepe

Toen ik zojuist even het wandelingetje naar de singel maakte, had ik alleen de broertjes mee. Met dit mooie weer is het niet ongebruikelijk dat de beide Limburgers een eindje uit de buurt zijn, maar Blackie is gewoonlijk wel present. Toen ik terugkwam, hoorde ik een kat de trap afstommelen. Ik dacht eerst Chester, omdat Cayok licht en subtiel is, maar het bleek zowaar Blackie te zijn. Ze zal wel honger hebben gehad, en van het lege huis gebruik hebben gemaakt om maar eens op onderzoek uit te gaan.

En gisteren ook een leuke ontwikkeling. Gewoonlijk liggen Diesel en Pepe 's avonds een tijdje tegen elkaar aan te doezelen, maar Diesel was de enige in huis. Blijkbaar had hij toch behoefte aan fysiek contact, en sprong op de bank, kreeg een krabbel en ging zoals gewoonlijk aan het andere uiteinde van de bank liggen. Dat beviel toch niet, en hij kwam naast me staan, met zijn voorpoten op me, probeerde daarna van alles uit, maar echt op schoot liggen was toch te vreemd voor hem. Uiteindelijk lag hij naast me, met zijn voorpootjes op me, en daar zijn kop weer op. Na verloop van tijd doezelde hij in en zakte zijn kop en pootjes weg. Ik heb toen mijn arm om hem heen geslagen om hem te stabiliseren, en zo heeft hij een uurtje tegen me aan liggen slapen, zoals Julius en Caesar dat vroeger deden. Dat was het meest "intieme" uurtje wat ik tot nog toe met de huidige groep heb meegemaakt.

En toen ik vanochtend na het douchen beneden kwam, was er maar 1 kat in de huiskamer om me te begroeten : Blackie.

't Gaat steeds iets beter met Blackie, als het om eten gaat, loopt ze nu zonder aarzelen het huis in en naar de keuken of de bank, waar dat een paar weken geleden veel overtuigings-werk vereiste.

Ook zag ik gisteren een interessante verandering in gedrag. Toen ik wat blikjes zachtvoer opentrok, en alle 5 de mormels achter me onrustig krioelden, stonden op een gegeven moment Cayok en Blackie toch wat gespannen tegenover elkaar. Uiteindelijk trok Blackie zich voorzichtig terug, in plaats van moeilijk te gaan doen met mekkeren of meppen. En dat terwijl ze gewend is om stand te houden. Blijkbaar gaat van beide kanten de acceptatie er toch langzaam komen. Vriendjes zullen het niet snel worden, maar zolang ze elkaar maar een beetje de ruimte geven is mijn huis groot genoeg voor beide beestjes.

En het was vandaag goed weer om eens de stofzuiger door mijn auto te halen. Ik had hem al opengezet, maar stond even te knoeien met een haspel die was vastgelopen. Toen ik weer bij mijn auto was :


(sorry, geen beste foto door de weerspiegelingen).

[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:44:59 ]

Blackie komt nu zelfs af en toe even binnenlopen gewoon voor een kort krabbeltje, maar onlangs heeft ze ook zo'n twee uur naast mijn voeten op het tafeltje bij de bank gelegen.

En vandaag werd de toegenomen verdraagzaamheid wel erg duidelijk. Bij thuiskomst hing het complete vijftal al rond het huis, dus het was direct tijd voor het zachtvoer. Nou had ik voor Cayok een bakje met apart voer, dus ik zette eerst de vier andere bakjes klaar, wat de gebruikelijke stormloop opleverde. Dat eindigde met de drie grote jongens elk met een eigen bakje, en Cayok en Blackie die redelijk relaxed met de wangetjes tegen elkaar uit het vierde bakje stonden te happen. Toen ik het aparte bakje vlakbij neerzette huppelden ze beide daarnaar, en zaten weer samen te eten. Alleen merkte toen Blackie dat dit niet iets was wat ze echt lekker vond, en stapte pardoes over Cayok's koppie weer terug naar het vorige bakje. Dit allemaal zonder enig gegrom of gemekker.

Volgende stap vooruit : bij het gekrioel terwijl ik zachtvoer in de bakjes stond te scheppen kwamen de beide zwart-witte kemphaantjes weer tegenover elkaar te staan. En dit keer toonde Blackie dat ze echt haar vrees/afkeer van Cayok wel aan het vergeten is : ze deed doelbewust een klein stapje naar voren om te gaan neusje-snuffelen met hem. Gelukkig liet Cayok het ook gewoon gebeuren, en na iets van 20 seconden trok ze zich weer rustig terug.

Het is een dapper meisje, voor de tweede keer in een jaar overwint ze haar aversie tegen katten als huisgenoten.

Ze hangt nu trouwens ook weer in de huiskamer rond, toen ze na het eten naar buiten liep vond ze het toch wat te nat en was snel weer terug.

Dat ging zojuist trouwens niet helemaal goed, Pepe wilde met haar spelen, en dat is nog wat stapjes te ver, dus resulteerde in geblaas en een achtervolging, ze is nu naar het kozijn gevlucht.

Update 1: ik had haar kussentje uit haar vorige huis op het tafeltje bij de bank gelegd, en dat vond ze een goed idee, ze sprong er direct naar toe, en rolde zich na wat onderhouds-werk op om te gaan slapen. Het stoorde haar weinig dat achtereenvolgens Diesel, Pepe en Chester zich bij mij op de bank voegden; alleen Pepe gaf wat onrust omdat die na wat aanhalen luid spinnend naast me lag, naar haar kijkend, op iets meer van 2 dm van haar af. Maar de onrust duurde maar kort, vrij snel stak ze haar neusje weer onder haar staartje.

Het gezellig samenzijn met 4 van de 5 katten duurde totdat ik zojuist de afstands-bediening op de grond liet kletteren, waardoor de drie heren onmiddelijk van de bank sprongen; Blackie keek wel op maar bleef liggen. Ik heb toen het rondje kattensnoepjes maar gedaan, en nu is mijn huis weer vrij van katten.

Update 2: Een tijdje later was het een komen en gaan van mijn 4 heren, waarbij uiteindelijk Diesel in een doos ging liggen, en Pepe weer op de bank. Ik doezelde wat weg op de bank, en toen ik een uurtje later weer wakker werd, lag Blackie weer op het kussentje te slapen. Ik ben daarna naar bed gegaan, geen idee hoe lang ze is blijven liggen.

[ Bericht 19% gewijzigd door mvdejong op 25-09-2014 09:35:41 ]

Gisteren ging ze na het avond-zachtvoer naar buiten, ergens tussen half 9 en 9 was ze weer terug, en heeft (met een onderbreking voor kattensnoepjes) op het kussentje naast mijn voeten gelegen totdat ik rond middernacht richting bed vertrok. En het regende niet, dus het was gewoon omdat ze rustig en veilig (en bij mij in de buurt ?) binnen wilde slapen.

Een probleempje : Blackie is nog niet heel erg geintegreerd. Eigenlijk wil ze graag een slaapplaatsje dat naar haar ruikt; trouwens, ook bij haar vorige baasje was een mandje totaal uit de gratie nadat dat een keertje gewassen was. Het probleem is dat Chester en Pepe juist weer graag op plaatsen lijken te liggen waar Blackie heeft geslapen. Er lijkt niet iets territoriaals achter te zitten, eerder een wens om meer te binden met de nieuwling. Maar, daardoor verliest dan Blackie weer een vertrouwde plek.

Ze heeft een tijdje graag in het mandje boven de TV geskapen, maar Chester heeft daar een tijd gelegen, en dat schijnt nu niet meer aantrekkelijk voor Blackie te zijn.

Het kussentje uit haar vorige huis vindt ze nog steeds fijn, daar heeft ze de afgelopen dagen uren op geslapen. Ze kwam zojuist binnen, duidelijk voor een rustig slaapje, maar Pepe lag binnenstebuiten op dat ding. Ze heeft een rondje langs verschillende slaapplekjes gedaan, en een paar keer aan Pepe gesnuffeld, en ging toen, duidelijk gefrustreerd, in het kozijn zitten. Toen heb ik die arme Pepe maar naast me op de bank getild (hij lijkt er geen groot probleem van te maken), en zodra de dame het zag sprong ze direct weer op het kussentje. Er werd wel wat misprijzend gesnuffeld, maar ze ligt nu lekker opgerold.

En Diesel kwam zojuist bij zijn broertje en mij op de bank, maar Pepe werd wat onrustig, en sprong bij Blackie op het kussen. De dame verdedigde haar stek met wat geblaas en gemep, naar bleef gelukkig wel op het kussen toen de indringer weer vertrok; ze accepteert duidelijk dat Pepe geen kwade bedoelingen heeft, maar zich wat overenthousiast en onbeholpen gedraagt. Die arme Pepe wil gewoon meer contact, hij doet ook in huis wel eens speel-aanvalletjes op haar.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 27-09-2014 10:45:53 ]

quote:

Op zaterdag 27 september 2014 00:33 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Wat fijn dat je het zo kon oplossen voor haar.

Ik moet wat voorzichtig zijn in het afwegen van wat nodig is om het Blackie naar haar zin te maken in mijn omgeving, en het niet "verwaarlozen" van het mannelijke kwartet. Gelukkig zijn de drie jonkies weinig gevoelig hiervoor.

Vandaag kreeg ik de andere kant te zien. Bij het scheppen van het zachtvoer waren de vier katers al binnen, Blackie kwam iets later door het kattenluik. Cayok liep direct op haar af, en probeerde haar een kopje te geven; dat ontweek ze weliswaar, maar zonder mekkeren of meppen. Eerder op de dag hadden Blackie en Chester elkaar buiten opgezocht voor wat neusje snuffelen, en een poging van Chester tot kopjes-geven kostte hem wel geblaas en een tik. Even later kon Cayok trouwens zonder nare gevolgen wel met zijn hele lijfje langs haar strijken.

Als dit zo doorgaat, komt mijn oorspronkelijke verwachting dat de twee zwart-witte oudjes het goed met elkaar zouden gaan vinden toch uit, en was het probleem alleen maar dat hij te hard van stapel liep.

Vanochtend nog een probleempje gehad met Blackie.

Toen ik boodschappen ging doen wilde ze weer met me meelopen. Een hoog looptempo is gewoonlijk voldoende om haar duidelijk te maken dat het daar niet de tijd voor is, en anders stopt ze wel op de grens van haar territorium. Dat laatste leek ze nu ook te doen, maar na een paar honderd meter hoorde ik haar weer vlak achter me miepen, ze had blijkbaar een tijdje staan dubben, en toen een sprintje getrokken om toch weer bij me te komen. Na wat aanhalen zorgde een voorbijganger voor wat afleiding, waarna ik even zelf een sprintje trok om buiten haar gezichtsveld te komen,

Toen ik terug van het winkelcentrum kwam, verrastte ze me alsnog door een stuk eerder dan verwacht piepend uit de struiken te komen. Ze was toch nog een stuk doorgelopen in de richting waarin ik was verdwenen, maar had toen de hoop opgegeven om me bij te halen en was blijven wachten op mijn terugkeer.

En toen we samen weer bij de territorium-grens waren, kwam er nog een piepend kattenbeest tevoorschijn, ook Pepe moest me met een hoop misbaar begroeten.

Ik dacht toch dat ik katten had, geen honden.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 29-09-2014 14:26:42 ]

quote:

Op zaterdag 27 september 2014 20:54 schreef computergirl het volgende:
Apporteren ze nog niet?

Ik ben geen speel-kameraadje voor ze. Dat soort lichamelijke en geestelijke ontspanning krijgen ze door verkennen en jagen in de buurt, en bij slecht weer door onderling te ravotten. In het begin heb ik geprobeerd met ze te spelen, als onderdeel van het socialisatie-proces, maar tevergeefs. Aanhalen en samen optrekken met me vinden ze heerlijk (en natuurlijk eten krijgen), maar spelen, zelfs het jagen achter een door mij gegooid balletje, is zeldzaam.

En, om weer eens een van de andere katten erbij te betrekken : toen ik vanochtend richting keuken liep, kwam Chester er net uit. Hij wilde zoals gewoonlijk met een bochtje om me heen lopen, maar toen ik op de grond ging zitten, keek hij even wat verward, maar liep toen toch op me af voor een kroelbeurt. Heel langzaam begint bij hem het besef te komen dat enig eigen initiatief best kan.

Diesel en Pepe zijn er nu wel uit dat de bank een leukere plaats is om 's avonds te liggen dan het plankje bij de deur en Diesel nestelt zich nu ook wel vaker met zijn bovenlijf op mijn been. Gisteren sprong Pepe weer op de bank, kwam even kroelen en ging toen aan de andere kant van de bank liggen. Een tijdje later ging ik op mijn zij liggen, waardoor hij weer binnen handbereik kwam, en begon hem weer wat aan te halen. Na een tijdje stond hij op, en ik dacht eerst dat hij er genoeg van had, of nog een hapje wilde gaan eten, maar hij vleide zich tegen me aan, met zijn rug tegen mijn borst en buik, en zijn kopje tegen mijn benen.

Blackie had vorige week een paar dagen niet in mijn huis geslapen (voor zover ik weet), maar op de avond met zware regenval veranderde dat weer. Ze was kletsnat binnengekomen voor de kattensnoepjes later op de avond, en had zichzelf goed drooggewassen. Toen zat ze echt een tijdje duidelijk te dubben of ze weer naar buiten zou gaan, maar uiteindelijk besloot ze toch maar binnen te blijven. Ze heeft wel minutenlang op haar kussen lopen snuffelen (waar Pepe en Chester een paar keer op hadden gelegen), maar ging uiteindelijk toch liggen, en lag daar nog toen ik naar bed ging. Gelukkig is de nieuwigheid er voor de jongens al weer af. De laatste dagen heeft ze dat volgehouden, en de afgelopen twee dagen was ze al in de huiskamer toen ik 's ochtends beneden kwam, en zeker vanochtend leek het erop dat ze net weer wakker was geworden.

Gisteren werkte ik thuis, en de regen zorgde ervoor dat ik een groot deel van de dag 3 katten naast me in het kozijn naast me had liggen. Cayok en Chester begonnen ergens achterin mijn zolderkamer tussen/op de antieke computers, en hun verhuizing naar het kozijn ging tot voor kort altijd via de grond, achter mijn rug langs. Gisteren besloten ze, onafhankelijk van elkaar, om de kortere weg bovenlangs, achter mijn toetsenbord, te volgen. Cayok aarzelde nog even, maar liep door toen ik mijn handen van het toetsenbord terugtrok. Toch ook weer iets meer vertrouwen van de beide Limburgers.

De derde zolder-kat was Diesel, dus ik vroeg me af waarom Pepe zich niet was komen melden. Toen ik naar beneden ging om te lunchen bleek de reden. Blackie had besloten om ook voor warm en droog te kiezen, en lag lekker opgerold op het kussentje op het tafeltje bij de bank, en Pepe lag op de bank zelf, zo dicht mogelijk bij haar. Ondertussen was het droog geworden, dus na een tijdje ging Blackie toch maar eens buiten kijken. Ik was best verrast toen ik een paar uur later beneden kwam omdat ik even wat boodschappen moest doen, en ze weer op het kussentje lag, want het was in de tussentijd droog gebleven. En ook nu ging ze weer naar buiten toen ze wakker werd.

's Avonds was ze ook al weer direct aanwezig toen ik zachtvoer ging maken, maar nu blijkt een nieuw probleempje te ontstaan : haar verminderde agressie betekent dat Cayok haar nu zelfs van haar etensbakje kan verdringen, en ze liep de deur weer uit. Korte tijd later was ze weer terug, en ik zette even een extra bakje neer bij het aanrecht, waar ze op aanviel. Helaas liet ik vervolgens een mes vlak achter haar vallen, waarop ze de vlucht nam. Ze kwam steeds weer terug, met name om weer op het kussentje te gaan slapen. Ik zette haar eten weer klaar in de keuken, maar de volgende twee keren vluchtte zij door geluiden die ik maakte in een poging te verhinderen dat Cayok en Pepe haar eten jatten. De laatste keer zette ik het bakje in de huiskamer neer, waarbij ik de heren met tikjes, en tikken, op afstand hield. Er volgde zelfs nog wat grom- en grauw-werk naar de heren, die wel op een wat initimiderende manier om haar heen hingen, maar ze sprong toch weer op haar kussentje, en heeft lag daar nog te slapen toen ik naar bed ging. En vanochtend was ze alweer binnen toen ik voor ontbijt naar beneden kwam.

De tijd die ze gisteren binnen heeft doorgebracht, en volharding waarmee zij 's avonds binnen bleef komen, geven aan dat zij toch haar plekje in mijn huis weer echt wil innemen.

En, Diesel en Pepe liggen nu elke avond veel liever bij mij op de bank, dan op het plankje, en zeker Diesel wil dan graag op of tegen me liggen. Het heeft anderhalf jaar geduurd, maar ik heb weer min of meer schootkatten.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 08-10-2014 17:02:59 ]

Blackie heeft er echt last van dat elke plek waar zij slaapt, grote aantrekkings-kracht uitoefent op Chester (en in mindere mate Pepe). Zij wil graag een slaap-plekje dat niet al te zeer naar mijn heren ruikt, en Chester slaapt graag op een plekje dat naar haar ruikt. Zo heeft Blackie een paar dagen in de rieten kattenmand geslapen, waar al maanden niemand in had gelegen, en nu moest Chester er zonodig weer in gaan liggen.

Afgelopen nacht kwam ik nog even beneden om wat te drinken, en trof haar in een kartonnen doos aan, waarna ze snel eruit hupte achter me aanliep. Ik heb haar toen, aanvankelijk ietwat tegen haar zin, mee naar mijn slaapkamer genomen en haar op het voeteinde van mijn bed gezet. Na wat gespannen snuffelen (tot voor kort lag Diesel hier 6-8 uur per dag, maar die slaapt tegenwoordig vast in het kozijn op zolder, samen met Cayok) rolde ze zich op, en is niet van haar plek geweest tot 5 minuten voordat mijn wekker ging. Ik hoop dat ze dit nu uit zichzelf gaat doen, 's nachts komen mijn jongens niet in mijn slaapkamer, en samen met mijn aanwezigheid kan ze zich daardoor ontspannen.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 13-10-2014 14:39:19 ]