Cayok & Chester, Diesel & Pepe

quote:

Op dinsdag 20 augustus 2013 15:03 schreef computergirl het volgende:

[..]

ziet wel indrukwekkend uit, wat voor klimconstructie is dat eigenlijk?

Eigenlijk heel simpel : een verticale plank meubelplaat van 25*200, met op verschillende hoogten aan beide kanten een plank meubelplaat ertegen.

Beide dwarsplankjes zijn met een planksteun aan de verticale plank vastgemaakt, de ene loopt door tot aan de muur en is ook daar met een planksteun vastgezet, wat de hele constructie overeind houdt, de andere houdt op bij de achterkant van de verticale plank, zodat er een doorgang is naar de lagere verdieping. De lange en korte plank zijn om en om links en rechts geplaatst zodat ze zigzaggend omhoog kunnen.

De plankjes zijn bekleed met stugge nylon deurmatten om lekker te liggen (met uitzicht op de achtertuin), en nagels te scherpen.

En vanaf de hoogste plankjes kunnen ze naar een lange plank meubelplaat die net 30 cm onder het plafond loopt, grotendeels genegeerd door mijn Burmezen maar wel in trek bij Pepe en Chester.

Gisterenavond had Diesel weer een spitsmuis de huiskamer ingesleept. De heren waren er nog mee bezig toen ik richting bed vertrok - met een mentale notitie om dat beest de volgende ochtend op te ruimen, indien ik het nog kon terugvinden. Dat laatste bleek niet moeilijk, toen ik de vanochtend de huiskamer binnenliep zag ik onmiddelijk dit (enige ingewanden, dus maar even een spoiler toegepast) :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:29:05 ]

Nou, 't was me een weekeindje. Het begon zo goed, met voor mij en de eigenaar van Snip, Snap en Hummeltje wat positieve gebeurtenissen rond de werk-situatie. Maar dat zou veranderen.

Vrijdag-avond had ik rond 9 uur het rondje kattensnoepjes gedaan, waarna het hele kwartet weer naar buiten verdween, en ze niet meer thuiskwamen voordat ik naar bed ging. Gezien het heerlijke weer was dat niet echt een verrassing.

De volgende ochtend was Diesel rond 9 uur niet aanwezig voor het ontbijt, en zelfs tegen het middaguur was hij nog niet op komen draven. Toen begon ik me toch goed zorgen te maken. 's Middags en 's avonds rondjes gelopen, waaronder met een regenpak door wat dichte bosschages in de buurt. Geen Diesel. Dat was geen leuk nachtje.

Zondagochtend die jongen toch maar aangemeld bij Amivedi en Global Pet Alert, en een aantal Wanted-posters opgehangen, weer rondgelopen, en met de fiets buiten zijn directe territorium rondgereden om te zien of ik wat kon vinden (voor het geval dat hij geschrokken of opgejaagd was).

Nou had ik zondagochtend gehoord van een buurvrouw dat haar buurvrouw op vrijdagavond geschrokken was van een kat in haar berging, maar dat gezin was een weekeindje weg. Toen zij weer thuis waren, ben ik even gaan informeren of dat Diesel had kunnen zijn, omdat het relevant zou kunnen zijn als Diesel de neiging zou hebben ontwikkeld om open deuren als uitnodiging te zien (waar mijn Burmees Julius berucht om was).

Het lag wat anders, toen de dochter des huizes hun berging inging, schrok een kat (door het donker niet te herkennen) die op dat moment over de schutting liep, en viel in hun tuin. Die kat werd direct aangevallen door hun zeer territoriale rode Pers, en vluchtte de berging in. De dochter bracht toen eerst de Pers naar binnen, en zag toen geen kat meer, en sloot de berging af. Aangezien ze er van overtuigd waren dat de kat niet meer in de berging zat, ging ik verder mensen aflopen, maar na het volgende adres werd ik al geroepen, de vrouw des huizes had toch nog even de berging geopend, en een kat aangetroffen, die luid blazend en grommend zijn ongenoegen uitte.

Dat bleek dus inderdaad Diesel te zijn, die daar ongeveer 44 uur heeft gezeten. Toen werd het leuk, want zodra ik de berging inliep en zijn naam riep, werd ik onmiddelijk met gemauw begroet, en hoewel hij wel gespannen was, resulteerde een aanraking in gespin ! Toen ik hem oppakte verzette hij zich daar zoals gebruikelijk weer tegen, dus heb ik hem weer op de schutting gezet en hij liep de richting van ons huis op. Nog even met de buren naar de "schade" gekeken, maar zij hadden geen problemen om de verschillende ontlastingen op te ruimen, ze voelden zich best schuldig. Toen ik thuis was, zag ik dat Diesel blijkbaar toch wat suf was en ons huis voorbij was gelopen. Even roepen, en hij liep weer mauwend weer mijn kant op en kwam omlaag voor een hoop knuffelwerk. Zelfs toen ik eten voor hem klaarzette was ik nog even belangrijker, terwijl hij toch best honger moet hebben gehad.

Toen hij eenmaal een eerste rondje gegeten had, liep hij wel weer naar buiten, om voor het huis op de warme stoep te gaan liggen rollen, waarbij Chester heel dicht bij hem in de buurt bleef, dat is de enige die liet merken heel verheugd te zijn met zijn terugkeer. Diesel kwam wel gisterenavond en vanochtend nogwel regelmatig langs voor wat langduriger aandacht, maar hij lijkt de hele episode alweer achter zich gelaten te hebben.

Wat heb ik geleerd :
• Diesel heeft naast de koerende geluidjes voor zijn groepsgenootjes, en de kitten-achtige "ieuw" geluidjes waarmee hij toenadering tot mij zoekt, toch ook een vrij normale "mauw" in zijn geluids-arsenaal als hij zich beroerd voelt.
• Blijkbaar ben ik voor hem ook in tijden van problemen en stress nu een bron van zekerheid en veiligheid ! Dat voelt echt goed.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 27-08-2013 09:15:40 ]

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 13:42 schreef Kper_Norci het volgende:
Oei, 44 uur in een berging, zonder eten en drinken? Dat was toch schadelijk voor een kat, zo lang zonder zitten?

Zijn gemauw klonk enigzins alsof hij wat uitgedroogd was, maar ook niet echt dramatisch. Hij keek nog goed uit zijn oogjes, en zijn spieren waren nog sterk en zijn balans op de schutting goed. Qua eten maakte ik me voor die dikkerd wat minder zorgen. Hij is nou eenmaal nog een jonge en kerngezonde kater.

Ik heb hem natuurlijk de rest van de avond in de gaten gehouden, maar hij was vrolijk, vriendelijk en actief, dus ik heb besloten hem niet de gang naar de dierenarts aan te doen.

Ook vanochtend gedroeg hij zich alsof er niets was gebeurd, behalve wat extra aanhankelijkheid. Toen ik me ging omkleden voor werk volgde hij me wel naar mijn slaapkamer voor nog wat extra aandacht (waar trouwens zijn broertje ook mee kwam kroelen, dat was pas echt verbazingwekkend)

quote:

Wel goed dat ie weer terecht is, en het blijft leuk om de "ontdooiing" van de katten te lezen.

Ik was zo trots toen hij zo positief op mijn stem reageerde, en mij duidelijk als redder in de nood bleek te zien.

Wat dat betreft was het dan een geluk dat hij het slachtoffer was, de andere waren vermoedelijk meer gestresst geweest. Aan de andere kant vond ik het aanvankelijk juist zo erg dat het Diesel weg was, want dat was vanaf het begin toch wel mijn favoriet. Dat had trouwens niets met zijn toeschietelijkheid te maken, want nummer 2 op die lijst staat Cayok de onaanraakbare, waar ik een zwak voor heb.

[ Bericht 13% gewijzigd door mvdejong op 26-08-2013 14:22:18 ]

Was jij er ook bij op de dag dat ik ze kwam halen ?

Het was tijdens mijn bezoek duidelijk dat voor verschillende van de vrijwilligsters het wel en wee van dit viertal misschien wel iets meer dan gemiddeld van belang was. Het idee om ze te moeten scheiden was ook best bedreigend, zeker omdat de beste manier van opsplitsing niet eenduidig was te bepalen, de ogenschijnlijk meest logische, de 2 Rotterdamse broertjes samen, en de 2 Limburgers samen, zou niet de beste oplossing zijn geweest.

Mijn binnenkomst was ook best leuk, want ik kwam vrij abrupt binnen met de mededeling dat ik, na het verscheiden van de laatste van mijn 2 Burmezen, een nieuwe voorraad wilde inslaan, en dan direct 3 of mogelijk 4. De eerste gedachte was volgens mij, op zich terecht, dat ik niet wist waar ik aan wilde beginnen, en ik zag al de vraag opkomen of ze me niet weg wilden sturen.

Echter, toen ik uit de doeken deed hoe ik een trio of kwartet opgebouwd wilde zien v.w.b. leeftijd, en waarom ik zo'n samenstelling voor ogen had, was duidelijk dat ik misschien wel meer dan gemiddeld inzicht had in het hoe en waarom van katten, zeker toen ik ook nog eens met een lijst van mogelijke katten vanaf de internet site kwam, met overwegingen over elk beestje, waarmee duidelijk was dat het niet een bevlieging van een dag was.

Het gevolg was ook dat, toen bleek dat de 2 katten waarvan ik dacht dat die de basis van mijn nieuwe groep zouden moeten vormen uiteindelijk toch niet echt geschikt waren, ze het aandurfden om me te vragen of ik zou willen overwegen me te onfermen over een kwartet langzitters dat ook nog eens nog niet al te sociaal was. Toch heeft het nog meer dan een uur geduurd voordat ik zeker was dat ik het aandurfde, en voordat de vrijwilligsters zeker waren dat ik echt geschikt was om deze groep een nieuw leven te geven. Een van de punten was dat ik in menselijk contact vrij druk ben, en het zou voor deze heren niet goed geweest zijn om zo iemand constant om zich heen te hebben; gelukkig ben ik thuis heel rustig.

Verder nog wat kleine puntjes :
• Pepe heeft nu ook af en toe de neiging om even naar me toe te komen voor een krabbeltje, vooral als ik thuiskom, of op zolder heb zitten werken en weer beneden kom.
• En weer is er een spreeuw gesneuveld. Dat maakt de score nu : 1 duif, 1 ekster, 2 spreeuwen, 1 onherkenbaar vogeltje (Chester ontliep me toen nog met zijn prooi), en iets van een tiental spitsmuizen.
• Ondertussen is Chester al een keer overdag door het kattenluik gekropen van de buren waar Blackie (ook wel : Treska), de toekomstige uitbreiding van het groepje, nu nog woont en zonder dat het tot een conflict kwam. Bemoedigend.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 09-09-2013 11:58:47 ]

quote:

Op donderdag 5 september 2013 12:27 schreef Plakvis het volgende:
Ik heb nog foto's op mijn telefoon waar Diesel en Pepe doodsbang op de balken vlak onder het plafond zitten.

Trouwens, kun je die hier ook neerzetten, altijd leuk om het "dossier" zo compleet mogelijk te hebben.

quote:

Op maandag 9 september 2013 11:31 schreef Plakvis het volgende:
Ik moet eerst nog uitvinden hoe ik hier foto's op kan posten, dan zal ik de foto's opzoeken

Je moet de foto's uploaden naar een site waar ze via het internet benaderbaar zijn (soms heeft je internet-abo wat MBytes ruimte), dan kun je het internet-adres (inclusief http://) tussen "[img]" en "[/img]" in je post opnemen. Daarvoor kun je ook het schilderij-ikoontje bovenin het schermpje gebruiken.

quote:

Op maandag 9 september 2013 11:31 schreef Plakvis het volgende:
..., en je kon zien dat ze eigenlijk ook wel lief wilden zijn voor mensen, ...

Huidige status :

• Diesel : aanhalen is lekker. Hij vraagt er zelf om door langs mijn benen of het salontafeltje te strijken, soms resulteert het in een langere kroel-sessie, soms is het niet meer dan een begroeting en gaat hij na de eerste krabbel in zijn nek weer wat anders doen.

• Pepe : aanhalen is lekker. Hij vraagt er zelf om door in mijn buurt in een doos of mand te gaan liggen kronkelen en mekkeren. Soms schrikt hij nog even, maar hij kan het een hele tijd volhouden.

• Chester : aanhalen is lekker. Hij heeft echter nog niet door dat hij er ook om kan vragen, en niet alleen hoeft te liggen afwachten.

Voor alle drie geldt dat als ze ergens liggen, het bijna altijd wel gewaardeerd wordt dat ik even langsloop en ze een krabbeltje geef. Gewoonlijk resulteert het in gespin, Pepe is daar bijzonder luidruchtig bij.

• Cayok : blijf van me af! Toch lijkt mijn aanwezigheid steeds meer vertrouwd. Ik aai hem vaak voor het eten, als hij druk kopjes geeft tegen zijn groepsgenoten. Zeker de laatste tijd blijft hij dan toch wat langer staan, voordat hij met een verontwaardigd knorretje zich net buiten handbereik terugtrekt.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 10-09-2013 14:29:18 ]

Auw. Ik heb de afgelopen weken moeten constateren dat ik niet op alle punten mijn heren goed heb verzorgd. Het probleem zat in het voeren, en waar de meeste dierenliefhebbers hun beestjes zwaar overvoeren, ben ik erin geslaagd ze net iets te weinig te geven.

Ik baseerde de hoeveelheid op wat mijn Burmezen gemiddeld verwerkten, iets meer vanwege de grotere maat van de heren, en natuurlijk dat verdubbeld voor het aantal katten. Na nog wat aanpassingen leverde dat een situatie op waarbij het een kwartier tot een half uur duurde voordat alles weg was, waarbij zeker Diesel en Pepe aanvankelijk aardig schransten, maar waarbij Cayok en Chester toch ook alle ruimte kregen, en uiteindelijk Pepe meestal de laatste hapjes wegwerkte. Dit leek uitstekend te werken, maar, zoals ik al eerder had opgemerkt over Chester :

quote:

Ik moet trouwens opletten, want als ik naar de eerdere foto's kijk is hij behoorlijk afgevallen; misschien gewoon doordat hij veel meer beweging heeft, hij is energiek genoeg, maar toch.

Een paar weken geleden begon ik toch weer om naast het Prins-voer waar ze in het asiel op hadden gezeten Royal Canin en Hills' Scientific neer te zetten, en om te zorgen dat niet al het luxe-voer door de beide broertjes werd weggevaagd, zette ik 1 bakje Prins en 2 bakjes luxe-voer neer, wel wat minder per bakje dan daarvoor, maar bij elkaar toch wel wat meer. Dat leverde 3 constateringen op :
• Prins is best eetbaar, maar als er RC of Hills's beschikbaar is, ...
• Tegen mijn verwachting in houden ook Diesel en Pepe toch vrij snel op met eten, zeker van het ontbijt blijft meestal het een en ander over, zelfs van het luxe-spul. Dat komt omdat ze overdag veel slapen, van het avond-eten blijft niet veel over, want dan hebben ze de hele nacht buiten gespeeld.
• Chester is minstens een pond aangekomen !

Chester toen hij net binnen was :


Chester 2 maanden geleden (hier lijkt hij wel zelfs iets magerder dan dat hij echt was) :


Chester gisterenavond :


Het valt goed op hoe de wangetjes weer aardig uitgevuld beginnen te worden, en hij voelt gewoon ook voller aan als ik hem aai. Het lijkt er dus op dat Chester een pure snacker is : "eten doe je met kleine hapjes over de hele dag verdeeld", hij kan, of wil, gewoon niet een redelijke maaltijd in een keer verwerken. Daardoor is hij met de oude hoeveelheden van het voer niet altijd aan voldoende eten toegekomen, en is hij toch langzaamaan wat afgevallen. Hij was wel nog steeds speels, actief en een enthousiast en effectief jager, dus het is echt maar een fractie wat hij tekort kwam.

Het is trouwens ook wel prettig om te weten dat geen van de heren zich volledig kapot vreet, want nu kan ik 's ochtends een behoorlijke hoeveelheid voer neerzetten, zodat de heren ook nog wat te happen hebben als ik eens laat van mijn werk terugkom (en dat kan incidenteel wel eens rond middernacht, of de volgende ochtend om 6 uur, zijn).

Voor de rest loopt alles voorspoedig, Pepe en Diesel worden steeds meer knuffelkatten. Onlangs zat ik op zolder, en Diesel kwam van buiten, sjokte 2 trappen op om me te vinden, zei "mrieuw" tegen me, kreeg een krabbel in zijn nek, en sjokte weer terug naar beneden. Net zoals Julius vroeger deed.

Chester moet nog steeds leren dat hij ook om aandacht mag vragen. Hij lag deze week in een mandje, en ik had hem even een tijdje aangehaald. Toen ik weer wat anders ging doen, sprong hij uit het mandje, en zocht Diesel op om nog wat verder te knuffelen, want blijkbaar was ik te vroeg gestopt. Toen heb ik me nog maar een tijdje met beide heren bemoeid.

En Cayok weet steeds minder wat hij wil. Gisterenavond kwam hij pas om kwart over 8 thuis, toen ik stond af te wassen, en hij heeft na een paar happen eten eerst een uitgebreide wasbeurt in de keuken gedaan, en toen vanaf de deurmat in de keuken me een hele tijd in de gaten liggen houden. En vanochtend bij het vullen van de etensbakjes kon ik hem meerdere malen over zijn rug aaien, zelfs als hij mijn hand aan zag komen. Ik heb hem ook even onder zijn kinnetje mogen krabbelen. De fysieke reacties waren wel compleet tegenstrijdig, want op een gegeven moment lagen zijn oren in zijn nek, wat niet echt blijdschap aangeeft, terwijl zijn staart in S-bochten kronkelde, wat toch een teken is van veel genoegen (iets heel anders dan een echte zwaaiende staart).

[ Bericht 0% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:30:00 ]

quote:

Op woensdag 18 september 2013 14:18 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Dat is ook de natuur van katten iets van 7 kleine eetmomenten per dag.

Het probleem is dat inderdaad de ene helft van de katten is wat ik "snacker" noem, kleine maaltijden gedurende de dag. De andere helft is wat ik aanduid als "stofzuiger" : alles wat enigzins eetbaar is wordt onmiddelijk opgegeten, meestal is dat gedrag aangeleerd doordat het beest is opgegroeid in een omgeving waar het eten even later verdwenen was.

Mijn vrees was dat met name mijn dikkerd Diesel en zijn broertje Pepe "stofzuigers" waren, dus ik probeerde het eten zo te doseren dat ze 's ochtends en 's avonds allemaal voldoende te eten kregen, maar dat ik niet na een half jaar met een paar katten van 10+ kg zou zitten, Diesel is echt al te zwaar. Alleen bleeft er dus toch iets te weinig over voor Chester, en kwam hij er ook niet toe om dat bij een volgende maaltijd wat in te halen. Ik heb hem maar een keer echt assertief gezien over eten, en dat was toen ik een extra bakje neerzette omdat hij op een dag zowel 's ochtends als 's avonds niet was komen opdraven rond etenstijd; alleen toen liet hij zich ook niet door de beide broertjes uit zijn bak dringen (dat is niet dat de broertjes erom vechten, maar ze zijn gewoon zoveel zwaarder en sterker dat ze de andere twee meestal vanzelf opzij zetten).

Gelukkig blijken Diesel en Pepe toch maat te kunnen houden, en kan ik ruim eten klaar zetten zonder dat ik straks met twee kamer-olifanten blijf zitten. En Chester gaat weer richting het bolle toetje dat hij aanvankelijk had.

Dit zijn 16 Mpixel foto's @ 6 MByte, dus maar even gespoilerd.

Ik werk vandaag thuis, en toen ik even van zolder afdaalde zag ik dat mijn slaapkamer gebruikt werd voor het juiste doel :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Even later vanwege de beweging en het tegenlicht nog even met de flitser, toen was het nog wat lieflijker :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dit is trouwens best apart, want een vorige keer was de dag-besteding van de heren :
Pepe lag de hele dag op de grote bench-mand in de huiskamer.
Chester lag de hele dag op mijn bed in mijn slaapkamer.
Diesel lag de hele dag in een mandje achter mijn laptop op zolder.
Cayok begon op de bank in de huiskamer, maar verhuisde op een gegeven moment om bij Chester in mijn slaapkamer te gaan liggen.

[ Bericht 10% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:31:36 ]

quote:

Op vrijdag 20 september 2013 18:02 schreef ViviRAWRS het volgende:
Ohh lief zo samen
Mijn katten liggen nooit samen

Dat is niet ongebruikelijk.

Bij mijn moeder thuis hadden we eerst een kitten van een kleine 6 weken, en na anderhalve maand namen we er nog een van dik 6 weken bij, maar die eerste was veel te gestresst om echt vriendjes te worden. Ze ravotten wel samen, maar sliepen nooit bij elkaar.

Mijn vorige katten wel, maar die kwamen uit hetzelfde nest.

En dit kwartet is echt bijzonder, zeker vanwege de verschillende achtergrond en leeftijden.

quote:

Op zaterdag 21 september 2013 01:24 schreef ViviRAWRS het volgende:
Die van mij komen ook uit hetzelfde nest, ze zijn al 7 jaar iedere dag samen. Ze tolereren elkaar, maar daar is ook alles mee gezegd.

Dat is inderdaad wel merkwaardig.

Toch lees ik op de site van de Rotterdamse asielen soms ook van een paartje dat altijd heeft samengewoond, maar in het asiel in korte tijd uiteengroeit en niets meer met elkaar te maken wil hebben. zodat ze uiteindelijk los van elkaar geplaatst worden.

Het blijven nou eenmaal katten ...

Dat ik nu voortdurend meer dan genoeg eten heb staan heeft voordelen, waaronder een Chester die er nu weer robuust uitziet. Maar het nadeel is dat ik nu niet meer 2 keer per dag met zekerheid alle 4 de beesten om me heen heb, en nu ik ook voor mijn werk de meeste dagen 12 uur per dag van huis ben kan dat betekenen dat ik soms wat overzicht verlies.

Zo heb ik gisterenavond Cayok gewoonweg niet gezien, die had blijkbaar gegeten en was naar buiten gegaan voordat ik thuiskwam, en is niet meer binnengekomen voordat ik naar bed ging. Toen ik vanochtend beneden kwam was er zelfs geen enkele kat binnen, maar bijna onmiddelijk klepperde het kattenluik en kwam Cayok binnen, dat vond ik dus best prettig. Het lijkt er sterk op dat Cayok liever wacht om Hill's te krijgen, dan de nog beschikbare Prins te eten; ik denk dat hij vanochtend op de tuinbank lag te wachten totdat hij hoorde dat ik beneden was.

Pepe en Chester kwamen tijdens mijn ontbijt binnen (waarbij Pepe even een stevige knuffelsessie kwam halen), Diesel kwam nog net even binnen toen ik mijn jas al aantrok. Ik stap toch wat prettiger in mijn auto als ik ze alle 4 die ochtend heb gezien.

Ondanks dat Cayok vanochtend weer de enige was die binnen was toen ik de bakjes bijvulde, en dus geen andere kat had om zoals gewoonlijk tegenaan te schurken, bleef hij toch binnen handbereik en liet een tijdje toe dat ik hem aanhaalde, waarbij hij zelfs wat bijstuurde om mijn vingers op de goede plaats te krijgen. Hij blijft doen alsof hij het eigenlijk niet leuk vindt, maar de weerstand wordt steeds minder. Toen hij wat gegeten had stapte hij zelfs op me af alsof hij nog een aaitje wilde, maar dat durfde hij toch uiteindelijk niet aan.

Cayok liet maandag ook al zien dat hij toch wel steeds meer naar me trekt. Ik wilde 's avonds laat nog even naar de buurman op de andere hoek (de eigenaar van Hummeltje, Snip en Snap), en ging net de deur uit toen Cayok weer in de buurt van ons huis kwam. Hij is toen keurig met me opgelopen, langs de struiken, netjes anderhalve meter achter me, en bleef rustig op een afstandje zitten toen ik even de katten van de buurman aandacht gaf (de buurman bleek al naar bed).

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 25-09-2013 10:35:52 ]

We gaan volgende week beginnen om mijn toekomstige aanwinst daadwerkelijk aan mijn huis te laten wennen. Dat zal weinig problemen opleveren. Zoals al de afgelopen maanden gerapporteerd had Blackie/Treska na wat aanloop-angst vrij snel door dat mijn heren voor andere katten bijzonder lief zijn. Diesel en Pepe liepen al vrij snel bij haar naar binnen (ook voor haar eten), en Chester was uit nieuwsgierigheid ook al overdag daar binnengelopen.

Nou had ik al een keer gesuggereerd :

quote:

Ik heb ergens het idee dat Blackie wel eens heel goed met Cayok zou kunnen opschieten.

Toen ik vanochtend bij de AH was, kwam ik de buurvrouw tegen, en die vertelde me dat niet alleen ook Cayok daar naar binnen loopt, maar dat Cayok en Blackie in de tuin met elkaar spelen en ook vlak bij elkaar liggen te doezelen. Het meisje komt natuurlijk uit een groep, waar ze uiteindelijk door haar oma weg is gepest, dus ze is wel wat katten-gezelligheid gewend. Ik denk dat met name Cayok voor haar een goed maatje is omdat hij wat rustiger van aard is dan de 3 Cyperse heren. Het wordt alleen wat verwarrend, want ze lijkt qua afmetingen, bouw en uitdrukking aardig op Cayok (ik heb haar al een keer voor hem aangezien). De aftekening van het wit is wel anders, dus dat wordt net als met Pepe en Diesel in het begin even opletten, later zie ik het automatisch wel ook aan houding en beweging.

Soms, als ik in het weekeinde uitslaap, dan komt Diesel even kijken of ik al wakker ben, komt een krabbeltje halen en gaat dan tegen mijn benen aanliggen voor een grote wasbeurt, en soms komt Pepe even meedoen. Deze maandag was ik ziek en ben ik na een mislukte poging tot ontbijten weer mijn bed ingedoken. En Diesel heeft de hele dag tegen mijn benen aangelegen, totdat het tijd was voor avondeten en buitenspelen.

En Cayok lijkt nu haast het trucje van Diesel na te doen, "bedelen om eten" voor zichzelf als excuus te gebruiken om aangehaald te worden. Hij kwam ook onlangs binnen, en toen ik hem groette mauwde hij terug en kwam even mijn richting oplopen. Hij accepteert het tegenwoordig zelfs als ik op de bank ga lunchen en daarbij op een decimetertje afstand van hem zit; hij is dan de eerste paar minuten toch wantrouwig, maar als ik hem dan verder met rust laat gaat zijn kopje weer omlaag en gaan zijn oogjes dicht.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-10-2013 13:26:57 ]

Weer wat leuke dingetjes :

Gisterenavond was ik mijn auto aan het volladen met van alles aan gereedschap, bakken met schroeven en moeren, enz. Het wegrijden moest echter even wachten totdat Diesel, Chester en Cayok (!) uitgespeeld waren in mijn auto. Aan een grote stationwagen is een hoop te verkennen.

En Diesel heeft blijkbaar goede herinneringen overgehouden aan mijn dagje ziekbed op maandag. Ik ging pas om half 2 naar bed, en kreeg Diesel mee die het grootste deel van de nacht tegen mijn benen heeft gelegen. Volgens mij heb ik ook nog een tijdje een andere kat, vermoedelijk Pepe, erbij gehad, maar ik was te slaperig om dat te verifieren.

Ik heb ook een volgende stap gezet in het socialiseren van Cayok. Ik had als vuistregel aangehouden dat ik hem alleen probeer aan te halen als ik de bakjes vul, omdat hij dan toch onder handbereik is en tegen zijn makkertjes (indien aanwezig) loop te schurken. Toen ik de ontbijtspullen weer naar de keuken had afgevoerd, bleek Cayok ondertussen te zijn gaan liggen op wat tegenwoordig zijn favoriete slaapplaatsje is : het middelste kussen van de bank. In een impuls besloot ik eens te kijken wat er gebeurde bij een poging tot aanhalen, en hoewel hij als eerste reactie had om weg te willen springen, bleef hij uiteindelijk toch liggen en onderging het, hoewel het nog niet in spinnen resulteerde. Maar ook toen ik ophield en wegliep bleef hij liggen.

Omdat Chester aanhalen wel lekker vindt, maar er niet toe komt om zelf initiatief te nemen, heb ik hem eerder deze week eens opgepakt en op mijn schoot gezet. Dat werkte goed, hij heeft minuten lang zich zo gemanoeuvreerd dat hij alle lekkere plekjes kon laten krabbelen. Wat trouwens de eerste keer was dat een van mijn heren ontspannen bij me op schoot zat.

Zowaar besloot Diesel gisterenavond om op de bank te springen, en na wat gedraai ging hij met zijn bovenlijf over mijn schoot liggen, voor een lange kroelsessie.

En vanochtend kwam Chester nog even naast me op de bank zitten voor wat aandacht.

Weer een beetje vooruitgang.

De buurman met Snip, Snap en Hummeltje is nu, met mijn hulp, grotendeels verhuisd. Bij het op/ontruimen van zijn huis, op de volgende hoek van het huizenblok, krijg ik wel veel aandacht van mijn heren (zeker nu zijn 3 katten ook naar het nieuwe adres zijn verplaatst), en tot mijn verbazing was het juist Cayok die tot driemaal toe het huis binnenliep (maar wel wegsprintte zodra er iemand het huis in of uit wilde), met Diesel en Pepe toch iets schuchterder volgend.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 11-10-2013 14:27:53 ]

O ja, als Cayok zich de laatste tijd, ogenschijnlijk met tegenzin, laat aanhalen als ik de bakjes vul, staat hij soms te melktrappen van genoegen ...

Hij begint trouwens ook steeds vocaler te worden, met name als hij het vervelend vindt als ik te dicht in zijn buurt ben, of als ik met iets lekkers van de keuken naar de bank loop.

quote:

Op vrijdag 11 oktober 2013 17:33 schreef Teslynd het volgende:
Wat is dat melktrappen van katten eigenlijk?

Een knedende/klauwende beweging, zonder nagels te gebruiken, met de voorpoten. Het is een overblijfsel uit de tijd dat ze als kitten op die manier tijdens het zogen de melk-productie bij de moederpoes stimuleerden (een zgn. infantilisme). Veel katten doen het als ze zich heel prettig en veilig voelen, het is echt een uiting van genot, zelfs als in het geval van mijn Cayok het fysieke genot nog strijdt met de neiging om contact met mij te vermijden. Hoewel ze het bij voorkeur liggend doen in een zachte ondergrond, komt het ook wel staand op een harde ondergrond voor.

quote:

Op vrijdag 11 oktober 2013 17:49 schreef Teslynd het volgende:
Bedankt voor je uitleg. Ik zie het soms in het echt en soms op filmpjes. Bij de filmpjes is de uitleg vaak in de trant van "kat pest hond". Dat strookt niet met wat ik in het echt zag, voor zover ik wat zien kon. Ben meer een hondenmens, dus hier op het forum kijk naar kattengedrag en de uitleg daarvan.

Je ziet soms van die filmpjes waarin katten een ander beest "masseren" en dat is gewoonlijk ook dit melktrappen. 't Is altijd een teken van welbehagen.

Het is in toenemende mate duidelijk dat Diesel knaagdieren jaagt, en Chester vogels. Rond vorig weekeinde werd het een beetje een smeerboel. Op vrijdag een spreeuw die bijna volledige is verorberd, maar met een hoopje ingewanden in de grote kattenmand, en veel bebloede plukken veren op de grond (gelukkig laminaat).

En vervolgens kom ik op zondag beneden, en ligt er een zwarte vogel met blauwe ogen (kauw ?) op zijn (haar ?) rug op de grond. Toen ik naderde om hem weg te gooien, begon hij te bewegen en vloog uiteindelijk op, een spoor van dunne poep rondstrooiend. Ik heb hem te pakken gekregen, op schade nagekeken (een wondje bij de nek, verder niets te zien), en ben ermee naar buiten gelopen, waar hij direct uit mijn handen wegvloog. Alleen mag ik nu een muurtje oversauzen, geel/groene poepvlekken op een helderwitte muur ... gelukkig was deze muur eerder dit jaar gedaan, zodat ik nog een pot heb staan.

En Cayok wordt steeds liever. De laatste weken stond hij in de keuken al regelmatig vlak achter me, vanochtend heeft hij tot tweemaal toe tegen mijn kuiten aangewreven. Ook het aanhalen in de keuken wordt steeds langer, en de "verontwaardiging" als hij "ontdekt" dat ik het was is steeds minder geloofwaardig. Hij begint ook behoorlijk spraakzaam te worden, hij geeft nu kleine mauwtjes als hij zich terugtrekt. En vanochtend kwam hij uit een plensbui thuis, en ging aan de andere kant van de bank zitten (na eerst wat gepruttel omdat hij tegenwoordig liever op mijn plekje zit), en hij liet zich op een gegeven moment toch een paar minuten aanhalen, met veel pootgetrappel. Alleen schrok hij van zijn eigen gedrag toen hij zich op zijn zij draaide om zijn buikje te laten krabbelen.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 04-11-2013 14:34:29 ]

Per heden verklaar ik nu ook Cayok tot "aanhaalbaar". Hij was de afgelopen dagen al steeds nadrukkelijker in mijn buurt als ik in de keuken was, en ik heb hem vandaag al een paar keer tot zijn grote genoegen even geaaid terwijl hij op de bank lag, soms met druk pootje-kneden.

Hij zal best nog wel eens terugdeinzen, maar dat doen Chester en Pepe ook nog wel eens als ze rondlopen en ik mijn hand uitsteek, zeker buiten. Alleen Diesel is altijd wel geinteresseerd in een haaltje.

Het is dus mooi op schema, om de 2 maanden heeft een van de heren de strijd gestaakt : Diesel, Chester, Pepe, Cayok.

Die Cayok toch, de oude kroelkous.

Toen ik vanmiddag ging lunchen lag hij weer op zijn gebruikelijke plekje overdag : mijn plekje op de bank, dus ik ging maar middenop zitten. Hij sprong eraf om even uit een bakje karnemelk te drinken, maar kwam daarna direct weer terug op zijn plekje.

Toen begon ik hem aan te halen, wat nog even op protest-piepjes stuitte, maar al snel begon hij zijn kop te draaien om maar zo goed mogelijk gekrabbeld te worden. Toen ging ik nog maar eens wat verder, en liet mijn hand wat naar beneden afdwalen, waaraan hij geen weerstand kon bieden, en al snel lag hij half op zijn ruggetje om zijn buikje te laten bewerken, druk de lucht knedend met zijn voorpootjes.

Omdat het spinnen van mijn andere 3 heren meters ver te horen is, en ik niets hoorde, probeerde ik mijn hoofd op zijn flank te leggen om te kijken of hij niet spinde, of een stiller spinner was zoals mijn Burmezen, maar dat was toch wat te eng, en hij begon zich terug te trekken, waarna ik hem maar met rust liet.

Het begint merkbaar te worden dat het te koud wordt om de hele avond en nacht buiten te lopen : ik deze week ben twee keer in slaap gevallen met extra bezetting op mijn bed. In beide gevallen volgde Diesel me naar mijn slaapkamer voor wat knuffelwerk, en Pepe volgde zijn broertje (en ging op het voeteinde liggen). De eerste keer kwam ook Chester meedoen, en kroop tegen Pepe aan.

En vandaag mocht ik met mijn hoofd wel dicht genoeg bij Cayok komen om te constateren dat hij wel degelijk spint, maar niet zo luidruchtig als het jonge grut, die op een paar meter afstand te horen zijn. En toen ik stopte omdat het leek dat hij zich terugtrok, volgde hij me daarna de keuken in om toch nog even verder te gaan ...

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 18-11-2013 12:05:06 ]

Gisteren een eng experiment gedaan : toen Cayok weer in de keuken kwam kroelen, heb ik hem opgepakt. Dat vond hij zeker niet leuk, maar het gespartel was minder panisch dan eerder, en ik ben er ook onbeschadig afgekomen. En een paar uur later lag hij heerlijk te kronkelen toen ik hem op de klimconstructie krabbelde (totdat hij eraf viel). Zijn vertrouwen in mij is dus voldoende groot dat het ook niet door een oppak-actie wordt aangetast.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 25-11-2013 13:36:52 ]

We zijn ondertussen af en toe bezig om Blackie/Treska duidelijk te maken dat ze uiteindelijk in mijn huis zal moeten komen wonen, i.p.v. een paar huizen verder.

Gisteren hebben we haar halverwege de middag weer in mijn huiskamer gezet, waarbij het kattenluik in de keuken geblokkeerd was. Ze vond het niet leuk, en liep constant rond om een uitgang te vinden. Mijn heren vonden met maar matig interessant, soms volgden ze haar op afstand, maar meestal was na een paar minuten de interesse al weer over. Alleen Diesel kwam een keertje dicht genoeg bij om haar te laten blazen, terwijl ze, in een zoektocht naar een uitgang, zelfs Chester een beetje opzij duwde.

Na een half uurtje ging de bazin naar huis, en ik zette het tweede kattenluik weer open en ging weer aan het werk. Na een uurtje ging ik nog even kijken, maar zag haar niet meer, en mijn kwartet lag te slapen, dus ik ging er van uit dat ze weer richting haar huidige huis was vertrokken. Echter, toen ik aan het begin van de avond gekookt en gegeten had, hoorde ik plotseling wat geluid onder de bank vandaan komen, en Pepe toonde weer enige interesse. Het bleek dat ze nog steeds in mijn huiskamer zat, dus ik heb haar maar opgepakt (ze is naar mensen een doetje), en tot haar grote geluk haar thuisgebracht. Haar bazin was er opgelucht, omdat ze toch wat bang was voor onenigheid, en dat is duidelijk niet aan de orde.

Blackie gaat het aanvankelijk niet leuk vinden, maar als de baasjes straks verhuisd zijn, zal ze pragmatisch genoeg zijn om mijn huis als toevlucht voor slecht weer en plaats van lekker eten te aanvaarden. En dan zal ze het gezelschap van mij, en mijn katers, wel gaan waarderen. En zo niet, dan mag ze zoveel ze wil buiten de deur leven.

Zo, door wat strubbelingen met mensen is het updaten van de avonturen van de katten er een beetje bij ingeschoten, dus het wordt er tijd voor.

Cayok heeft steeds meer vertrouwen in me, en is steeds vaker in voor een lange kroelpartij.

En we zijn nu in de eindsprint om Blackie naar mij te laten verhuizen. Ze is gewend 's ochtends een klein onsje rauw soepvlees te krijgen, en is daar verzot op. Sinds een paar weken haal ik haar 's ochtends op, en krijgt ze het bij mij. Ze was heel snel gewend dat als bij mij binnengebracht was, dat binnen een paar seconden haar haar ontbijt voorgeschoteld werd, en daar viel ze onmiddelijk op aan. Afhankelijk van haar stemming vertrok ze direct weer, of bleef soms wel meer dan een uur binnen hangen. Ze heeft ook een keer een muisje gevonden dat Diesel gevangen had, en heeft daar een tijdje mee gespeeld alvorens weer naar buiten te stekkeren.

Wat foto's van de meid :







Om het verschil te laten zien : hier nog 2 plaatjes van Cayok. Ze lijken wel broer en zus, zelfde afmeting, zelfde blik, zelfde vacht (wat ruwer dan mijn drie jonkies). Toch komt Cayok uit Limburg en ken ik van Blackie de afkomst vanaf haar grootmoeder. Het duidelijkst zichbare verschil is dat Cayok veel meer wit heeft, met name zijn borst en beide voorpoten zijn bijna helemaal wit, waar Blackie alleen witte sokjes heeft. En, Cayok heeft een heel dun wit halsbandje, waar Blackie van boven enkel zwart is.





Blackie zit graag op tafel, een soort "fort" tegen de vier huidige bewoners :



In dit geval had ik haar binnengehaald toen de rest buiten was, en toen die weer terugkwamen, was Diesel erg geinteresseerd :



Hij ging zelfs op zijn achterpoten balanceren om te proberen te zien/ruiken wat daar gebeurde :



Uiteindelijk sprong hij, en belandde daarbij op iets van 2 dm van Blackie, die daarop reageerde met diep keelgegrom.



Waarop Diesel plotseling iets heel interessants buiten zag, en met een omtrekkende beweging naar het kozijn ging.

Ik heb Blackie op oudjaarsdag in de loop van de middag opgehaald, gecontroleerd dat mijn jongens binnenwaren, en de kattenluiken gesloten tot half drie de volgende ochtend.

In de loop van de avond ging ik voor de katten zachtvoer maken (dat krijgen ze ongeveer eens per week), maar Diesel was door al het vuurwerk te bang geworden, en heeft het uiteindelijk onder de bank gekregen. Waardoor ik dus de aparte situatie had dat er wel vier katten in de keuken zaten te eten, maar eentje daarvan nog niet een vaste bewoner was :



Rechtsboven : Pepe
Rechtsonder : Chester
Linksonder : Cayok
Linksboven : Blackie

Cayok ligt tegenwoordig weer graag op het zitblok, omdat dit met de aanschaf van een nieuwe stereo en een nieuw stereomeubel een fijn hoekje vormt. Blackie lag daar op oudjaar vlak bij, en toen Cayok in de buurt kwam begon ze weer met haar gegrom.



Cayok is toen heel behoedzaam toch achterom de luidspreker op het blok geklommen, en uiteindelijk hebben ze meer dan een uur zo gelegen.

Mijn jongens zijn echt tolerant, toen Pepe schrok van een beweging van mijn broer (die met oud en nieuw bij me was) vloog hij te dicht langs Blackie, en kreeg in het voorbijgaan een haal. Waarop hij verbaasd en droevig op een kussentje zat te kijken waar hij dat nou weer aan verdiend had. Overigens, gelukkig voor mijn broer is Blackie altijd blij met menselijke aandacht, mijn vier jongens moeten nog niets van vreemden weten.

Als ik Blackie ophaalde, ging dat niet altijd in een keer goed, dus ik zette dan de eerste keer het kattenluik op "alleen naar binnen", en ging dan een half uurtje later nog eens kijken of ze al binnen was, dat was meestal voldoende. Vanochtend ging het fout, terwijl zij bij mij zat te eten, was Chester ondertussen bij haar naar binnen gegaan, en dus binnengesloten. Toen ik even langsging om het kattenluik weer open te doen en netjes af te sluiten, raakte Chester in paniek, en ging alsnog via het kattenluik naar buiten. Daar moet dus nu een nieuw deurtje in ...

De buren hebben nu de sleutels overgedragen (op mijn sleutel na), en we gaan nu nog wat meer druk op Blackie uitoefenen. Nu staan er in het huis nog een kussentje, klimtorentje en bakjes met eten en drinken, na dit weekeinde gaat het eten weg en krijgt ze alleen nog bij mij eten. En na volgend weekeinde gaat het kattenluik definitief dicht (met een waterbak in de tuin), en zal ze ook voor warmte en rust bij mij moeten komen. Dat worden wat vervelende weekjes voor haar (en dus ook voor mij), maar het is duidelijk dat ze wel bij mij kan leven. Ze heeft een tijdje door de buurt gezworven, en heeft toen geaccepteerd dat ze bij de buren eten en veiligheid kon vinden, dat gaat bij mij ook wel lukken.

[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:37:18 ]

De reacties van mijn heren op de dame :
• Pepe en Chester zijn maar matig geinteresseerd, ze weten nu dat ze elke dag wel een tijdje binnen is, het nieuwe lijkt er wel af voor deze twee.
• Diesel vindt het aan de ene kant wel interessant, maar aan de andere kant verstoort het de bestaande situatie in ons huis, en dat zou hij liever niet hebben. Hij is erg gevoelig.
• Cayok vormt momenteel een beetje een probleem, hij daagt haar af en toe uit door een (schijn-)aanval te doen, en daar reageert ze fel op. Toch lijkt het vanuit hem geen echte agressie, een kwartiertje later kunnen ze minder dan een meter van elkaar af liggen zonder problemen, en nu ligt hij bij mij op zolder terwijl zij nog steeds beneden ligt, en soms loopt ze op een paar decimeter langs hem zonder dat er iets gebeurt. Ik denk dat Cayok contact wil, maar een wat te brute/bruuske methode toepast.

Ik heb haar zondag pas om 12 uur 's middags voor haar "ontbijt" te pakken gekregen, maar ze is tot 's avonds laat binnengebleven. Ik vraag me af of ze het vertrouwen in mijn kattenluiken heeft verloren, want ze ging er pas vandoor toen ik even de deur van de achtertuin openzette. Toch had ik zowel voor als achter al een keertje het kattenluik opengehouden terwijl zij ervoor zat, en toen gebruikte ze het ook niet. En ze heeft de afgelopen tijd wel degelijk de kattenluiken gebruikt.

Vandaag de volgende stap : ik heb nu ook het droogvoer uit haar oude huis verwijderd, eten zal ze nu hier moeten doen. Vandaag en morgen werk ik thuis, woensdag weer in Apeldoorn, dus als ze woensdag-avond bij mijn thuiskomst niet meer binnen is, dan ga ik proberen haar weer te vinden zodat ik zeker weet dat ze nog kon eten. En anders moet de honger het maar doen.

Het gaat best goed met de acclimatisatie van de vijfde.

Maandag had ik haar al vroeg binnen, en ze begon pas na 8 uur 's avonds wat te miepen, en vertrok toen uiteindelijk door een kattenluik dat ik voor haar openhield. Slapen kan ze zo heerlijk, een pootje over de rand van de mand is vrij standaard :



Dinsdag had ik een tweede poging nodig, de eerste keer was ze niet in de buurt. Ze heeft in ieder geval tot mijn lunch-pauze liggen pitten, maar toen ik klaar was met werken en beneden kwam, zag ik haar niet, dus ik nam aan dat ze de weg naar buiten via het kattenluik had weten te vinden. Toen ging ik dus voor mijn heren en mijzelf eten bereiden, maar plotseling hoorde ik toch weer Blackie's gemauw. Ik dacht eerst dat ze ergens in huis verstopt zat, maar het bleek dat ze in de tuin zat, naar binnen wilde, maar blijkbaar nog steeds wat problemen met het kattenluik had. Ze ziet dus toch mijn huis als een bron van eten en/of gezelligheid !

Ze heeft de hele avond binnen rondgehangen, waarvan een behoorlijke tijd op de bank. Dat was niet zo leuk voor Pepe, want elke keer dat hij langs probeerde te komen voor een kroelbeurt ging mevrouw protesteren en heeft zelfs een keer uitgehaald naar hem (wel buiten bereik). En vanochtend was ze nog steeds binnen, kort voordat de wekker ging liep ze zelfs op de 1e verdieping rond, weer een stapje. Ze is wel vanochtend vertrokken door een opengehouden kattenluik, Vanavond maar eens kijken of ze weer uit zichzelf langskomt, als ze na achten nog niet binnen is, ga ik proberen haar te vinden.

Cayok blijft volharden in zijn toenaderings-pogingen, wat soms tot een klein knok-partijtje leidt, maar hij is slim genoeg om op het andere eind van de tafel te springen :



Toen Cayok later op zijn stoel onder de tafel wilde gaan slapen, wilde hij toch even controleren of de dame nog steeds daarboven lag :



En toen hij dat wist, ging hij ook slapen :



En nog een plaatje van wat verstoorde schone slapers :



[ Bericht 2% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:38:12 ]

En er zit echt vaart in de verhuizing van Blackie.

De makelaar heeft vanaf woensdag de schilders in het oude huis van Blackie gezet, waardoor ze dus zeker overdag niet meer daar zit. Op donderdag-ochtend was ze bij de eerste poging, toen de schilders er nog niet waren, niet van plan met me mee te komen voor ontbijt. Bij de tweede poging waren de schilders er ondertussen, dus Blackie zeker niet, en ik heb even met de schilders gepraat, zodat die weten dat de dame toestemming heeft om zonodig nog een paar weekjes daar te wonen. Bij een volgende poging ben ik ook in het binnenpleintje gaan kijken, en daar zag ik haar op het schuurtje van de buren ernaast zitten. Zodra ze me herkende dribbelde ze direct over de schutting naar me toe, en ging zo staan dat ik haar makkelijk van de schutting kon pakken en meenemen.

Ze is in mijn huis gebleven totdat ik na het eten even de tuin inliep, toen vertrok ze. Dat vond ik wel jammer, omdat haar voormalige baas nog even langs zou komen om wat soepvlees voor haar ontbijt af te leveren, en ik het wel leuk gevonden had als ze "thuis" was geweest. Echter, een uurtje later hoorde ik wat kattengeluiden uit de voortuin, en wat er van mijn heren binnenzat was plotseling erg geinteresseerd. Ik liep naar buiten, maar zag alleen Diesel en Cayok op de plankjes boven de berging zitten. Tenminste, dat dacht ik in het donker, de geluiden bleken uit het zwart/witte beest te komen, en dat was Blackie die protesteerde tegen de nabijheid van Diesel. En weer kwam ze onmiddelijk op me af draven, en liet zich naar binnen brengen, om nog wat te eten en op mijn bank te gaan liggen doezelen. Alleen, toen haar voormalige baas kwam, werd die compleet genegeerd, terwijl ze toch altijd nog meer de kat van de buurman dan van de buurvrouw was geweest. Maar terwijl het voor hem natuurlijk wat ondankbaar was dat ze na een aantal jaren veel zorg en toewijding hem zo liet vallen, vond hij het toch fantastisch dat ze zo duidelijk liet blijken de nieuwe omgeving te accepteren. Toen ik het soepvlees in de vriezer in de berging ging leggen, vertrok ze weer.

Vanochtend ging ik de keuken in om mijn ontbijt klaar te maken, en vroeg me af hoe het binnenhalen van Blackie vandaag zou verlopen (ik zit vandaag in Apeldoorn), toen dat overbodig bleek omdat binnen 5 minuten Cayok plotseling strak door het kattenluik zat te staren, en ik Blackie's gemauw in de tuin hoorde. Deur open, en de dame kwam onmiddelijk naar binnen en begon te eten, en ging vervolgens een wasbeurt in het kozijn doen, om daarna op de bank te gaan liggen. Benieuwd of ze ook de hele dag binnenblijft.

Het is dus duidelijk dat ze me vertrouwt, en op me vertrouwt voor haar eten. Het huis is ook best, de 4 katers zijn geen al te groot probleem, alleen moet ze nu nog leren dat de kattenluiken het toch echt weer doen, blijkbaar heeft ze daar geen vertrouwen in na alle keren dat ik die dicht had gedaan om haar binnen te houden. Maar, dit lijkt een van de soepelste kat-migraties aller tijden te gaan worden.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 10-01-2014 12:09:50 ]

Dit weekeinde kwam Blackie zich steeds melden om binnengelaten te worden : 's ochtends bij het ontbijt (als ze niet al vanaf 's avonds binnen was), rond etenstijd 's avonds, en als ze daarna weer buiten was gaan spelen rond bedtijd.

En ze gebruikt nu weer regelmatig het kattenluik om naar buiten te kunnen, nu moet ze het nog aandurven ook door het kattenluik naar binnen te komen. Een probleem daarbij is dat Chester heel vaak op een kussentje vlak bij het kattenluik aan de voorkant ligt, het zal nog even duren voordat ze over die drempel is.