Cayok & Chester, Diesel & Pepe

quote:

Op dinsdag 20 augustus 2013 15:03 schreef computergirl het volgende:

[..]

ziet wel indrukwekkend uit, wat voor klimconstructie is dat eigenlijk?

Eigenlijk heel simpel : een verticale plank meubelplaat van 25*200, met op verschillende hoogten aan beide kanten een plank meubelplaat ertegen.

Beide dwarsplankjes zijn met een planksteun aan de verticale plank vastgemaakt, de ene loopt door tot aan de muur en is ook daar met een planksteun vastgezet, wat de hele constructie overeind houdt, de andere houdt op bij de achterkant van de verticale plank, zodat er een doorgang is naar de lagere verdieping. De lange en korte plank zijn om en om links en rechts geplaatst zodat ze zigzaggend omhoog kunnen.

De plankjes zijn bekleed met stugge nylon deurmatten om lekker te liggen (met uitzicht op de achtertuin), en nagels te scherpen.

En vanaf de hoogste plankjes kunnen ze naar een lange plank meubelplaat die net 30 cm onder het plafond loopt, grotendeels genegeerd door mijn Burmezen maar wel in trek bij Pepe en Chester.

Gisterenavond had Diesel weer een spitsmuis de huiskamer ingesleept. De heren waren er nog mee bezig toen ik richting bed vertrok - met een mentale notitie om dat beest de volgende ochtend op te ruimen, indien ik het nog kon terugvinden. Dat laatste bleek niet moeilijk, toen ik de vanochtend de huiskamer binnenliep zag ik onmiddelijk dit (enige ingewanden, dus maar even een spoiler toegepast) :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:29:05 ]

Nou, 't was me een weekeindje. Het begon zo goed, met voor mij en de eigenaar van Snip, Snap en Hummeltje wat positieve gebeurtenissen rond de werk-situatie. Maar dat zou veranderen.

Vrijdag-avond had ik rond 9 uur het rondje kattensnoepjes gedaan, waarna het hele kwartet weer naar buiten verdween, en ze niet meer thuiskwamen voordat ik naar bed ging. Gezien het heerlijke weer was dat niet echt een verrassing.

De volgende ochtend was Diesel rond 9 uur niet aanwezig voor het ontbijt, en zelfs tegen het middaguur was hij nog niet op komen draven. Toen begon ik me toch goed zorgen te maken. 's Middags en 's avonds rondjes gelopen, waaronder met een regenpak door wat dichte bosschages in de buurt. Geen Diesel. Dat was geen leuk nachtje.

Zondagochtend die jongen toch maar aangemeld bij Amivedi en Global Pet Alert, en een aantal Wanted-posters opgehangen, weer rondgelopen, en met de fiets buiten zijn directe territorium rondgereden om te zien of ik wat kon vinden (voor het geval dat hij geschrokken of opgejaagd was).

Nou had ik zondagochtend gehoord van een buurvrouw dat haar buurvrouw op vrijdagavond geschrokken was van een kat in haar berging, maar dat gezin was een weekeindje weg. Toen zij weer thuis waren, ben ik even gaan informeren of dat Diesel had kunnen zijn, omdat het relevant zou kunnen zijn als Diesel de neiging zou hebben ontwikkeld om open deuren als uitnodiging te zien (waar mijn Burmees Julius berucht om was).

Het lag wat anders, toen de dochter des huizes hun berging inging, schrok een kat (door het donker niet te herkennen) die op dat moment over de schutting liep, en viel in hun tuin. Die kat werd direct aangevallen door hun zeer territoriale rode Pers, en vluchtte de berging in. De dochter bracht toen eerst de Pers naar binnen, en zag toen geen kat meer, en sloot de berging af. Aangezien ze er van overtuigd waren dat de kat niet meer in de berging zat, ging ik verder mensen aflopen, maar na het volgende adres werd ik al geroepen, de vrouw des huizes had toch nog even de berging geopend, en een kat aangetroffen, die luid blazend en grommend zijn ongenoegen uitte.

Dat bleek dus inderdaad Diesel te zijn, die daar ongeveer 44 uur heeft gezeten. Toen werd het leuk, want zodra ik de berging inliep en zijn naam riep, werd ik onmiddelijk met gemauw begroet, en hoewel hij wel gespannen was, resulteerde een aanraking in gespin ! Toen ik hem oppakte verzette hij zich daar zoals gebruikelijk weer tegen, dus heb ik hem weer op de schutting gezet en hij liep de richting van ons huis op. Nog even met de buren naar de "schade" gekeken, maar zij hadden geen problemen om de verschillende ontlastingen op te ruimen, ze voelden zich best schuldig. Toen ik thuis was, zag ik dat Diesel blijkbaar toch wat suf was en ons huis voorbij was gelopen. Even roepen, en hij liep weer mauwend weer mijn kant op en kwam omlaag voor een hoop knuffelwerk. Zelfs toen ik eten voor hem klaarzette was ik nog even belangrijker, terwijl hij toch best honger moet hebben gehad.

Toen hij eenmaal een eerste rondje gegeten had, liep hij wel weer naar buiten, om voor het huis op de warme stoep te gaan liggen rollen, waarbij Chester heel dicht bij hem in de buurt bleef, dat is de enige die liet merken heel verheugd te zijn met zijn terugkeer. Diesel kwam wel gisterenavond en vanochtend nogwel regelmatig langs voor wat langduriger aandacht, maar hij lijkt de hele episode alweer achter zich gelaten te hebben.

Wat heb ik geleerd :
• Diesel heeft naast de koerende geluidjes voor zijn groepsgenootjes, en de kitten-achtige "ieuw" geluidjes waarmee hij toenadering tot mij zoekt, toch ook een vrij normale "mauw" in zijn geluids-arsenaal als hij zich beroerd voelt.
• Blijkbaar ben ik voor hem ook in tijden van problemen en stress nu een bron van zekerheid en veiligheid ! Dat voelt echt goed.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 27-08-2013 09:15:40 ]

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 13:42 schreef Kper_Norci het volgende:
Oei, 44 uur in een berging, zonder eten en drinken? Dat was toch schadelijk voor een kat, zo lang zonder zitten?

Zijn gemauw klonk enigzins alsof hij wat uitgedroogd was, maar ook niet echt dramatisch. Hij keek nog goed uit zijn oogjes, en zijn spieren waren nog sterk en zijn balans op de schutting goed. Qua eten maakte ik me voor die dikkerd wat minder zorgen. Hij is nou eenmaal nog een jonge en kerngezonde kater.

Ik heb hem natuurlijk de rest van de avond in de gaten gehouden, maar hij was vrolijk, vriendelijk en actief, dus ik heb besloten hem niet de gang naar de dierenarts aan te doen.

Ook vanochtend gedroeg hij zich alsof er niets was gebeurd, behalve wat extra aanhankelijkheid. Toen ik me ging omkleden voor werk volgde hij me wel naar mijn slaapkamer voor nog wat extra aandacht (waar trouwens zijn broertje ook mee kwam kroelen, dat was pas echt verbazingwekkend)

quote:

Wel goed dat ie weer terecht is, en het blijft leuk om de "ontdooiing" van de katten te lezen.

Ik was zo trots toen hij zo positief op mijn stem reageerde, en mij duidelijk als redder in de nood bleek te zien.

Wat dat betreft was het dan een geluk dat hij het slachtoffer was, de andere waren vermoedelijk meer gestresst geweest. Aan de andere kant vond ik het aanvankelijk juist zo erg dat het Diesel weg was, want dat was vanaf het begin toch wel mijn favoriet. Dat had trouwens niets met zijn toeschietelijkheid te maken, want nummer 2 op die lijst staat Cayok de onaanraakbare, waar ik een zwak voor heb.

[ Bericht 13% gewijzigd door mvdejong op 26-08-2013 14:22:18 ]

Was jij er ook bij op de dag dat ik ze kwam halen ?

Het was tijdens mijn bezoek duidelijk dat voor verschillende van de vrijwilligsters het wel en wee van dit viertal misschien wel iets meer dan gemiddeld van belang was. Het idee om ze te moeten scheiden was ook best bedreigend, zeker omdat de beste manier van opsplitsing niet eenduidig was te bepalen, de ogenschijnlijk meest logische, de 2 Rotterdamse broertjes samen, en de 2 Limburgers samen, zou niet de beste oplossing zijn geweest.

Mijn binnenkomst was ook best leuk, want ik kwam vrij abrupt binnen met de mededeling dat ik, na het verscheiden van de laatste van mijn 2 Burmezen, een nieuwe voorraad wilde inslaan, en dan direct 3 of mogelijk 4. De eerste gedachte was volgens mij, op zich terecht, dat ik niet wist waar ik aan wilde beginnen, en ik zag al de vraag opkomen of ze me niet weg wilden sturen.

Echter, toen ik uit de doeken deed hoe ik een trio of kwartet opgebouwd wilde zien v.w.b. leeftijd, en waarom ik zo'n samenstelling voor ogen had, was duidelijk dat ik misschien wel meer dan gemiddeld inzicht had in het hoe en waarom van katten, zeker toen ik ook nog eens met een lijst van mogelijke katten vanaf de internet site kwam, met overwegingen over elk beestje, waarmee duidelijk was dat het niet een bevlieging van een dag was.

Het gevolg was ook dat, toen bleek dat de 2 katten waarvan ik dacht dat die de basis van mijn nieuwe groep zouden moeten vormen uiteindelijk toch niet echt geschikt waren, ze het aandurfden om me te vragen of ik zou willen overwegen me te onfermen over een kwartet langzitters dat ook nog eens nog niet al te sociaal was. Toch heeft het nog meer dan een uur geduurd voordat ik zeker was dat ik het aandurfde, en voordat de vrijwilligsters zeker waren dat ik echt geschikt was om deze groep een nieuw leven te geven. Een van de punten was dat ik in menselijk contact vrij druk ben, en het zou voor deze heren niet goed geweest zijn om zo iemand constant om zich heen te hebben; gelukkig ben ik thuis heel rustig.

Verder nog wat kleine puntjes :
• Pepe heeft nu ook af en toe de neiging om even naar me toe te komen voor een krabbeltje, vooral als ik thuiskom, of op zolder heb zitten werken en weer beneden kom.
• En weer is er een spreeuw gesneuveld. Dat maakt de score nu : 1 duif, 1 ekster, 2 spreeuwen, 1 onherkenbaar vogeltje (Chester ontliep me toen nog met zijn prooi), en iets van een tiental spitsmuizen.
• Ondertussen is Chester al een keer overdag door het kattenluik gekropen van de buren waar Blackie (ook wel : Treska), de toekomstige uitbreiding van het groepje, nu nog woont en zonder dat het tot een conflict kwam. Bemoedigend.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 09-09-2013 11:58:47 ]

quote:

Op donderdag 5 september 2013 12:27 schreef Plakvis het volgende:
Ik heb nog foto's op mijn telefoon waar Diesel en Pepe doodsbang op de balken vlak onder het plafond zitten.

Trouwens, kun je die hier ook neerzetten, altijd leuk om het "dossier" zo compleet mogelijk te hebben.

quote:

Op maandag 9 september 2013 11:31 schreef Plakvis het volgende:
Ik moet eerst nog uitvinden hoe ik hier foto's op kan posten, dan zal ik de foto's opzoeken

Je moet de foto's uploaden naar een site waar ze via het internet benaderbaar zijn (soms heeft je internet-abo wat MBytes ruimte), dan kun je het internet-adres (inclusief http://) tussen "[img]" en "[/img]" in je post opnemen. Daarvoor kun je ook het schilderij-ikoontje bovenin het schermpje gebruiken.

quote:

Op maandag 9 september 2013 11:31 schreef Plakvis het volgende:
..., en je kon zien dat ze eigenlijk ook wel lief wilden zijn voor mensen, ...

Huidige status :

• Diesel : aanhalen is lekker. Hij vraagt er zelf om door langs mijn benen of het salontafeltje te strijken, soms resulteert het in een langere kroel-sessie, soms is het niet meer dan een begroeting en gaat hij na de eerste krabbel in zijn nek weer wat anders doen.

• Pepe : aanhalen is lekker. Hij vraagt er zelf om door in mijn buurt in een doos of mand te gaan liggen kronkelen en mekkeren. Soms schrikt hij nog even, maar hij kan het een hele tijd volhouden.

• Chester : aanhalen is lekker. Hij heeft echter nog niet door dat hij er ook om kan vragen, en niet alleen hoeft te liggen afwachten.

Voor alle drie geldt dat als ze ergens liggen, het bijna altijd wel gewaardeerd wordt dat ik even langsloop en ze een krabbeltje geef. Gewoonlijk resulteert het in gespin, Pepe is daar bijzonder luidruchtig bij.

• Cayok : blijf van me af! Toch lijkt mijn aanwezigheid steeds meer vertrouwd. Ik aai hem vaak voor het eten, als hij druk kopjes geeft tegen zijn groepsgenoten. Zeker de laatste tijd blijft hij dan toch wat langer staan, voordat hij met een verontwaardigd knorretje zich net buiten handbereik terugtrekt.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 10-09-2013 14:29:18 ]

Auw. Ik heb de afgelopen weken moeten constateren dat ik niet op alle punten mijn heren goed heb verzorgd. Het probleem zat in het voeren, en waar de meeste dierenliefhebbers hun beestjes zwaar overvoeren, ben ik erin geslaagd ze net iets te weinig te geven.

Ik baseerde de hoeveelheid op wat mijn Burmezen gemiddeld verwerkten, iets meer vanwege de grotere maat van de heren, en natuurlijk dat verdubbeld voor het aantal katten. Na nog wat aanpassingen leverde dat een situatie op waarbij het een kwartier tot een half uur duurde voordat alles weg was, waarbij zeker Diesel en Pepe aanvankelijk aardig schransten, maar waarbij Cayok en Chester toch ook alle ruimte kregen, en uiteindelijk Pepe meestal de laatste hapjes wegwerkte. Dit leek uitstekend te werken, maar, zoals ik al eerder had opgemerkt over Chester :

quote:

Ik moet trouwens opletten, want als ik naar de eerdere foto's kijk is hij behoorlijk afgevallen; misschien gewoon doordat hij veel meer beweging heeft, hij is energiek genoeg, maar toch.

Een paar weken geleden begon ik toch weer om naast het Prins-voer waar ze in het asiel op hadden gezeten Royal Canin en Hills' Scientific neer te zetten, en om te zorgen dat niet al het luxe-voer door de beide broertjes werd weggevaagd, zette ik 1 bakje Prins en 2 bakjes luxe-voer neer, wel wat minder per bakje dan daarvoor, maar bij elkaar toch wel wat meer. Dat leverde 3 constateringen op :
• Prins is best eetbaar, maar als er RC of Hills's beschikbaar is, ...
• Tegen mijn verwachting in houden ook Diesel en Pepe toch vrij snel op met eten, zeker van het ontbijt blijft meestal het een en ander over, zelfs van het luxe-spul. Dat komt omdat ze overdag veel slapen, van het avond-eten blijft niet veel over, want dan hebben ze de hele nacht buiten gespeeld.
• Chester is minstens een pond aangekomen !

Chester toen hij net binnen was :


Chester 2 maanden geleden (hier lijkt hij wel zelfs iets magerder dan dat hij echt was) :


Chester gisterenavond :


Het valt goed op hoe de wangetjes weer aardig uitgevuld beginnen te worden, en hij voelt gewoon ook voller aan als ik hem aai. Het lijkt er dus op dat Chester een pure snacker is : "eten doe je met kleine hapjes over de hele dag verdeeld", hij kan, of wil, gewoon niet een redelijke maaltijd in een keer verwerken. Daardoor is hij met de oude hoeveelheden van het voer niet altijd aan voldoende eten toegekomen, en is hij toch langzaamaan wat afgevallen. Hij was wel nog steeds speels, actief en een enthousiast en effectief jager, dus het is echt maar een fractie wat hij tekort kwam.

Het is trouwens ook wel prettig om te weten dat geen van de heren zich volledig kapot vreet, want nu kan ik 's ochtends een behoorlijke hoeveelheid voer neerzetten, zodat de heren ook nog wat te happen hebben als ik eens laat van mijn werk terugkom (en dat kan incidenteel wel eens rond middernacht, of de volgende ochtend om 6 uur, zijn).

Voor de rest loopt alles voorspoedig, Pepe en Diesel worden steeds meer knuffelkatten. Onlangs zat ik op zolder, en Diesel kwam van buiten, sjokte 2 trappen op om me te vinden, zei "mrieuw" tegen me, kreeg een krabbel in zijn nek, en sjokte weer terug naar beneden. Net zoals Julius vroeger deed.

Chester moet nog steeds leren dat hij ook om aandacht mag vragen. Hij lag deze week in een mandje, en ik had hem even een tijdje aangehaald. Toen ik weer wat anders ging doen, sprong hij uit het mandje, en zocht Diesel op om nog wat verder te knuffelen, want blijkbaar was ik te vroeg gestopt. Toen heb ik me nog maar een tijdje met beide heren bemoeid.

En Cayok weet steeds minder wat hij wil. Gisterenavond kwam hij pas om kwart over 8 thuis, toen ik stond af te wassen, en hij heeft na een paar happen eten eerst een uitgebreide wasbeurt in de keuken gedaan, en toen vanaf de deurmat in de keuken me een hele tijd in de gaten liggen houden. En vanochtend bij het vullen van de etensbakjes kon ik hem meerdere malen over zijn rug aaien, zelfs als hij mijn hand aan zag komen. Ik heb hem ook even onder zijn kinnetje mogen krabbelen. De fysieke reacties waren wel compleet tegenstrijdig, want op een gegeven moment lagen zijn oren in zijn nek, wat niet echt blijdschap aangeeft, terwijl zijn staart in S-bochten kronkelde, wat toch een teken is van veel genoegen (iets heel anders dan een echte zwaaiende staart).

[ Bericht 0% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:30:00 ]

quote:

Op woensdag 18 september 2013 14:18 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Dat is ook de natuur van katten iets van 7 kleine eetmomenten per dag.

Het probleem is dat inderdaad de ene helft van de katten is wat ik "snacker" noem, kleine maaltijden gedurende de dag. De andere helft is wat ik aanduid als "stofzuiger" : alles wat enigzins eetbaar is wordt onmiddelijk opgegeten, meestal is dat gedrag aangeleerd doordat het beest is opgegroeid in een omgeving waar het eten even later verdwenen was.

Mijn vrees was dat met name mijn dikkerd Diesel en zijn broertje Pepe "stofzuigers" waren, dus ik probeerde het eten zo te doseren dat ze 's ochtends en 's avonds allemaal voldoende te eten kregen, maar dat ik niet na een half jaar met een paar katten van 10+ kg zou zitten, Diesel is echt al te zwaar. Alleen bleeft er dus toch iets te weinig over voor Chester, en kwam hij er ook niet toe om dat bij een volgende maaltijd wat in te halen. Ik heb hem maar een keer echt assertief gezien over eten, en dat was toen ik een extra bakje neerzette omdat hij op een dag zowel 's ochtends als 's avonds niet was komen opdraven rond etenstijd; alleen toen liet hij zich ook niet door de beide broertjes uit zijn bak dringen (dat is niet dat de broertjes erom vechten, maar ze zijn gewoon zoveel zwaarder en sterker dat ze de andere twee meestal vanzelf opzij zetten).

Gelukkig blijken Diesel en Pepe toch maat te kunnen houden, en kan ik ruim eten klaar zetten zonder dat ik straks met twee kamer-olifanten blijf zitten. En Chester gaat weer richting het bolle toetje dat hij aanvankelijk had.

Dit zijn 16 Mpixel foto's @ 6 MByte, dus maar even gespoilerd.

Ik werk vandaag thuis, en toen ik even van zolder afdaalde zag ik dat mijn slaapkamer gebruikt werd voor het juiste doel :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Even later vanwege de beweging en het tegenlicht nog even met de flitser, toen was het nog wat lieflijker :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dit is trouwens best apart, want een vorige keer was de dag-besteding van de heren :
Pepe lag de hele dag op de grote bench-mand in de huiskamer.
Chester lag de hele dag op mijn bed in mijn slaapkamer.
Diesel lag de hele dag in een mandje achter mijn laptop op zolder.
Cayok begon op de bank in de huiskamer, maar verhuisde op een gegeven moment om bij Chester in mijn slaapkamer te gaan liggen.

[ Bericht 10% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:31:36 ]

quote:

Op vrijdag 20 september 2013 18:02 schreef ViviRAWRS het volgende:
Ohh lief zo samen
Mijn katten liggen nooit samen

Dat is niet ongebruikelijk.

Bij mijn moeder thuis hadden we eerst een kitten van een kleine 6 weken, en na anderhalve maand namen we er nog een van dik 6 weken bij, maar die eerste was veel te gestresst om echt vriendjes te worden. Ze ravotten wel samen, maar sliepen nooit bij elkaar.

Mijn vorige katten wel, maar die kwamen uit hetzelfde nest.

En dit kwartet is echt bijzonder, zeker vanwege de verschillende achtergrond en leeftijden.

quote:

Op zaterdag 21 september 2013 01:24 schreef ViviRAWRS het volgende:
Die van mij komen ook uit hetzelfde nest, ze zijn al 7 jaar iedere dag samen. Ze tolereren elkaar, maar daar is ook alles mee gezegd.

Dat is inderdaad wel merkwaardig.

Toch lees ik op de site van de Rotterdamse asielen soms ook van een paartje dat altijd heeft samengewoond, maar in het asiel in korte tijd uiteengroeit en niets meer met elkaar te maken wil hebben. zodat ze uiteindelijk los van elkaar geplaatst worden.

Het blijven nou eenmaal katten ...

Dat ik nu voortdurend meer dan genoeg eten heb staan heeft voordelen, waaronder een Chester die er nu weer robuust uitziet. Maar het nadeel is dat ik nu niet meer 2 keer per dag met zekerheid alle 4 de beesten om me heen heb, en nu ik ook voor mijn werk de meeste dagen 12 uur per dag van huis ben kan dat betekenen dat ik soms wat overzicht verlies.

Zo heb ik gisterenavond Cayok gewoonweg niet gezien, die had blijkbaar gegeten en was naar buiten gegaan voordat ik thuiskwam, en is niet meer binnengekomen voordat ik naar bed ging. Toen ik vanochtend beneden kwam was er zelfs geen enkele kat binnen, maar bijna onmiddelijk klepperde het kattenluik en kwam Cayok binnen, dat vond ik dus best prettig. Het lijkt er sterk op dat Cayok liever wacht om Hill's te krijgen, dan de nog beschikbare Prins te eten; ik denk dat hij vanochtend op de tuinbank lag te wachten totdat hij hoorde dat ik beneden was.

Pepe en Chester kwamen tijdens mijn ontbijt binnen (waarbij Pepe even een stevige knuffelsessie kwam halen), Diesel kwam nog net even binnen toen ik mijn jas al aantrok. Ik stap toch wat prettiger in mijn auto als ik ze alle 4 die ochtend heb gezien.

Ondanks dat Cayok vanochtend weer de enige was die binnen was toen ik de bakjes bijvulde, en dus geen andere kat had om zoals gewoonlijk tegenaan te schurken, bleef hij toch binnen handbereik en liet een tijdje toe dat ik hem aanhaalde, waarbij hij zelfs wat bijstuurde om mijn vingers op de goede plaats te krijgen. Hij blijft doen alsof hij het eigenlijk niet leuk vindt, maar de weerstand wordt steeds minder. Toen hij wat gegeten had stapte hij zelfs op me af alsof hij nog een aaitje wilde, maar dat durfde hij toch uiteindelijk niet aan.

Cayok liet maandag ook al zien dat hij toch wel steeds meer naar me trekt. Ik wilde 's avonds laat nog even naar de buurman op de andere hoek (de eigenaar van Hummeltje, Snip en Snap), en ging net de deur uit toen Cayok weer in de buurt van ons huis kwam. Hij is toen keurig met me opgelopen, langs de struiken, netjes anderhalve meter achter me, en bleef rustig op een afstandje zitten toen ik even de katten van de buurman aandacht gaf (de buurman bleek al naar bed).

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 25-09-2013 10:35:52 ]

We gaan volgende week beginnen om mijn toekomstige aanwinst daadwerkelijk aan mijn huis te laten wennen. Dat zal weinig problemen opleveren. Zoals al de afgelopen maanden gerapporteerd had Blackie/Treska na wat aanloop-angst vrij snel door dat mijn heren voor andere katten bijzonder lief zijn. Diesel en Pepe liepen al vrij snel bij haar naar binnen (ook voor haar eten), en Chester was uit nieuwsgierigheid ook al overdag daar binnengelopen.

Nou had ik al een keer gesuggereerd :

quote:

Ik heb ergens het idee dat Blackie wel eens heel goed met Cayok zou kunnen opschieten.

Toen ik vanochtend bij de AH was, kwam ik de buurvrouw tegen, en die vertelde me dat niet alleen ook Cayok daar naar binnen loopt, maar dat Cayok en Blackie in de tuin met elkaar spelen en ook vlak bij elkaar liggen te doezelen. Het meisje komt natuurlijk uit een groep, waar ze uiteindelijk door haar oma weg is gepest, dus ze is wel wat katten-gezelligheid gewend. Ik denk dat met name Cayok voor haar een goed maatje is omdat hij wat rustiger van aard is dan de 3 Cyperse heren. Het wordt alleen wat verwarrend, want ze lijkt qua afmetingen, bouw en uitdrukking aardig op Cayok (ik heb haar al een keer voor hem aangezien). De aftekening van het wit is wel anders, dus dat wordt net als met Pepe en Diesel in het begin even opletten, later zie ik het automatisch wel ook aan houding en beweging.