[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #2

quote:

Op vrijdag 20 december 2013 08:01 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Vandaar dat het bij mij niet werkt..

En dan vind ik dat zulk soort trucjes je ook nog extra onzeker maken, omdat het dus niet lukt. Beetje graven is wel handig. Hoeft niet veel te zijn maar wat begrip voor waarom je je voelt zoals je voelt is fijn

quote:

Op vrijdag 20 december 2013 08:55 schreef Murmeli het volgende:

[..]


En dan vind ik dat zulk soort trucjes je ook nog extra onzeker maken, omdat het dus niet lukt. Beetje graven is wel handig. Hoeft niet veel te zijn maar wat begrip voor waarom je je voelt zoals je voelt is fijn

Het waarom weet ik inmiddels zelf wel een beetje.. het is meer hoe ga ik ermee om zodat ik zelf niet doodongelukkig word?

quote:

Op vrijdag 20 december 2013 09:53 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Het waarom weet ik inmiddels zelf wel een beetje.. het is meer hoe ga ik ermee om zodat ik zelf niet doodongelukkig word?

Ik denk dat je het een beetje moet kunnen snappen en voelen en niet alleen weten. Moeilijk uit te leggen zo maar heeft ook wat met erkenning te maken bij mij. En gezien worden ofzo. Ook door de psych en het therapie groepje waar ik toen in zat. Klinkt een beetje zweverig maar het is lastig onder woorden te brengen merk ik

quote:

Op woensdag 18 december 2013 18:56 schreef DeLuna het volgende:
Hoe zijn jullie er achtergekomen dat je ergens 'last' van hebt? En wat hebben jullie toen gedaan? Huisarts? Ik word echt doodongelukkig van deze situatie

Ik weet ook al van wie ik dit geërfd kan hebben.. mijn vader en ik voldoen bijna exact aan de kenmerken van PPS

Ik ben er niet heen gegaan om te vragen of ze mij konden diagnosticeren voor PSsen. Ik heb aanvankelijk hulp gezocht voor mijn sociale problematiek en aan werk- en studie gerelateerde problemen.
Maar ik heb altijd wel geweten dat ik anders was. Ik heb me altijd al een buitenaards wezen gevoeld.

Fijn dat jullie me meteen opnemen. Op zich wist ik de OCD wel, en ik weet ook heus wel dat ik vermijdend ben (oftewel, ik zit 24/7 binnen want ik ben werkloos en zit nu in de ziektewet) en ik ben volledig afhankelijk van mijn man. Ik ben Financieel administratief medewerker maar hier thuis heb ik geen idee van de financiën. Ik ben bang dezelfde kant op te gaan als mijn moeder dus ik geef het liever uit handen dan dat ik schulden creeër ofzo.

De borderline was echt een klap in mn gezicht. Ik had niet gedacht dat er echt iets "goed mis" zou zijn.
Maar als ik dan het artikel over borderline op wikipedia lees dan zie ik mezelf er wel in terug. Ik had alleen een beetje gehoopt dat iedereen net zo messed up is als ik en dat ik geen labeltje zou krijgen.
Aan de andere kant is het label wel fijn, want dat betekend behandeling en verbetering en vooral begrip.
Mijn schoonfamilie weet hier ook absoluut niet van af. Hoeft ook niet.
Mijn eigen familie weet het wel. en staan wel achter me. Maar de meesten vinden dat ik het moet doen omdat ik het wil (zelf vinden ze het "niet nodig")

Ik voel me op zich wel serieus genomen door de hulpverlening trouwens. Ik heb een TOP Uwv arts die me gewoon de ruimte en tijd heeft gegeven om aan mezelf te werken. Ik vraag me wel alleen af of therapie nu al gaat werken. Ikzelf zie in mijn problemen namelijk een duidelijke oorzaak : Een onverwerkt verleden. Ik probeer los te laten maar ik blijf tobben, twijfelen en kwalijk nemen. Persoonlijk denk ik dus dat ik gebaat ben bij een behandeling voor post traumatische stress (en dat is de uwv arts met me eens, maar de ggz niet)

Edit: Hyper sociaal bewust betekend voor zover ik weet dat ik in gesprekken eigenlijk zo bezig ben met mezelf dat ik niet alles meekrijg wat mijn gesprekspartner zegt en zo de draad kwijtraak.
Met bezig zijn met mezelf bedoel ik : hoe heb ik mijn hand, hoe klinkt mijn stem, hoe denkt mijn gesprekspartner over me, ik spiegel onbewust zijn;/haar houding vindt hij/zij me nu daarom gestoord etc etc etc..

quote:

Op vrijdag 20 december 2013 07:30 schreef Murmeli het volgende:
Bij mij lukte dat ook niet, zat oude shit in de weg die eerst nog wat aandacht wilde hebben. Nu lukt het wel makkelijker.
Probleem met die G's is dat het puur een cognitief trucje is. En dat gaat niet werken als je volop in de emoties zit. Daarom ben ik ook geen voorstander van dit soort cognitieve therapieën bij mensen met serieuze klachten.

Ja precies, als ik midden in een paniekaanval ofzo zit is het toch niet echt realistisch dat je opeens gaat denken "ow dit zijn irrationele gedachten, laat ik maar eens wat anders denken"

Als je gewoon veel piekert kan het idd prima helpen, maar als er emoties bij komen dan werkt het gewoon niet idd

quote:

Op vrijdag 20 december 2013 12:53 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik ben er niet heen gegaan om te vragen of ze mij konden diagnosticeren voor PSsen. Ik heb aanvankelijk hulp gezocht voor mijn sociale problematiek en aan werk- en studie gerelateerde problemen.
Maar ik heb altijd wel geweten dat ik anders was. Ik heb me altijd al een buitenaards wezen gevoeld.

Ik zou er ook niet heen gaan voor een diagnose, maar gewoon voor het feit dat ik nogal moe word van mezelf zo onderhand. Het kan een week goed gaan en vervolgens heb ik er een maand geen zin meer in, in gedoe met mensen. Dan denk ik, laat me maar met rust allemaal. Maar ik kan moeilijk tegen iedereen gaan zeggen: rot ff een end op

quote:

Op vrijdag 20 december 2013 13:13 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Ik zou er ook niet heen gaan voor een diagnose, maar gewoon voor het feit dat ik nogal moe word van mezelf zo onderhand. Het kan een week goed gaan en vervolgens heb ik er een maand geen zin meer in, in gedoe met mensen. Dan denk ik, laat me maar met rust allemaal. Maar ik kan moeilijk tegen iedereen gaan zeggen: rot ff een end op

Ik heb hetzelfde. Ik kan mij gelukkig volledig afsluiten van de buitenwereld om weer tot mezelf te kunnen komen.

quote:

Op vrijdag 20 december 2013 07:33 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ohhh psychologie
Heb ik ook ooit ff gedaan maar hield het niet vol naast mijn werk.

Werk gaat beter omdat ik meer zelfvertrouwen heb. Inderdaad veel positieve dingen de laatste tijd ook wel gezeik hoor, vooral op het sociale vlak dus. Maar dat gaat vast ook nog wel goed komen

Ja, ik vind het echt een leuke studie. Beetje jammer alleen dat het nu zo moeizaam gaat.

Dat dacht ik al, heel mooi Wat is dan precies het sociale dat niet goed gaat? Je bent i.i.g. optimistisch.

Getwijfeld of ik het hier durfde neerzetten. Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
Heb inmiddels goede ervaringen met schematherapie. Alleen ben ik al zo lang overbelast geweest dat ik bang ben dat ik permanent te snel vermoeid/overprikkeld zal blijven raken.

quote:

Op vrijdag 20 december 2013 18:47 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja, ik vind het echt een leuke studie. Beetje jammer alleen dat het nu zo moeizaam gaat.

Dat dacht ik al, heel mooi Wat is dan precies het sociale dat niet goed gaat? Je bent i.i.g. optimistisch.

Ja, dat is zeker jammer... Ik hoop dat de uni je wat extra tijd wil/kan geven!

Vriendschappen en relaties vind ik lastig. Ik heb geen mensen die echt dichtbij staan. Of ik vind hun niet leuk genoeg om ze vaak te zien of andersom. En als ik close ben met iemand dan houdt het op een gegeven moment weer op door irritaties oid. Ik snap zelf ook niet zo goed hoe dat komt.

quote:

Op zondag 22 december 2013 11:43 schreef zomertje het volgende:
Getwijfeld of ik het hier durfde neerzetten. Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
Heb inmiddels goede ervaringen met schematherapie. Alleen ben ik al zo lang overbelast geweest dat ik bang ben dat ik permanent te snel vermoeid/overprikkeld zal blijven raken.

Schematherapie

Die angst snap ik wel ja. Maar aan de andere kant: je bent (volgens mij) al een eind gekomen dus wie weet wat de toekomst brengt. En misschien helpt het om op dit vlak wat minder ver vooruit te kijken? Bijv te kijken of je kleine dingen kunt verbeteren op termijn van een dag, week of maand?

quote:

Op zondag 22 december 2013 12:10 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Schematherapie

Die angst snap ik wel ja. Maar aan de andere kant: je bent (volgens mij) al een eind gekomen dus wie weet wat de toekomst brengt. En misschien helpt het om op dit vlak wat minder ver vooruit te kijken? Bijv te kijken of je kleine dingen kunt verbeteren op termijn van een dag, week of maand?

Klopt, niet te ver vooruit kijken is goed ja. En ja, ik ben al van heel ver gekomen

quote:

Op zondag 22 december 2013 12:18 schreef zomertje het volgende:

[..]

Klopt, niet te ver vooruit kijken is goed ja. En ja, ik ben al van heel ver gekomen

*geeft handje*

quote:

Op zondag 22 december 2013 12:19 schreef Murmeli het volgende:

[..]


*geeft handje*

Lief

Komen dit soort topics ook in de google search terecht enzo? Straks kan iedereen terugvinden hoe 'gek' ik ben...

quote:

Op zondag 22 december 2013 13:00 schreef zomertje het volgende:
Komen dit soort topics ook in de google search terecht enzo? Straks kan iedereen terugvinden hoe 'gek' ik ben...

Ja. Fok is openbaar helaas

quote:

Op zondag 22 december 2013 13:00 schreef zomertje het volgende:
Komen dit soort topics ook in de google search terecht enzo? Straks kan iedereen terugvinden hoe 'gek' ik ben...

Zolang niemand je kan herkennen valt het wel wat mee. Ik ben mezelf nog niet tegengekomen op Google in FOK!, tenzij je heel specifiek gaat zoeken (en dus al wat weet)

quote:

Op zondag 22 december 2013 14:00 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Zolang niemand je kan herkennen valt het wel wat mee. Ik ben mezelf nog niet tegengekomen op Google in FOK!, tenzij je heel specifiek gaat zoeken (en dus al wat weet)

Veel mensen kennen mijn nickname van andere plekken, zullen me vinden als ze echt gaan zoeken. Maar of ze daar dan weer wat aan hebben is maar de vraag....

quote:

Op zondag 22 december 2013 14:41 schreef zomertje het volgende:

[..]

Veel mensen kennen mijn nickname van andere plekken, zullen me vinden als ze echt gaan zoeken. Maar of ze daar dan weer wat aan hebben is maar de vraag....

Even gegoogled op je username, maar niks FOK!sgerelateerd op de eerste pagina. Dan zou je al specifieker moeten gaan zoeken en dan zoeken mensen dus waarschijnlijk bewust op je stoornis en weten ze het al.

quote:

Op zondag 22 december 2013 14:44 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Even gegoogled op je username, maar niks FOK!sgerelateerd op de eerste pagina. Dan zou je al specifieker moeten gaan zoeken en dan zoeken mensen dus waarschijnlijk bewust op je stoornis en weten ze het al.

Ik zit ook pas sinds afgelopen week weer op Fok (laatste post daarvoor was van 2006 )

quote:

Op zondag 22 december 2013 14:47 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ik zit ook pas sinds afgelopen week weer op Fok (laatste post daarvoor was van 2006 )

Welkom terug dan!

quote:

Op zondag 22 december 2013 14:50 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Welkom terug dan!

Fok is enorm veranderd, dus ik ben aan het rondkijken en vind het erg positief

Ik ben goed in relativeren en rationeel nadenken, en dus red ik me zo altijd wel. Dus ik heb 'niets'.

Maar voel me wel enigszins verwant aan de vermijdende persoonlijkheid, tikkeltje narcisme en lichtelijk schizotypisch.

quote:

Op zondag 22 december 2013 16:16 schreef Villas_Rubin het volgende:
Ik ben goed in relativeren en rationeel nadenken, en dus red ik me zo altijd wel. Dus ik heb 'niets'.

Maar voel me wel enigszins verwant aan de vermijdende persoonlijkheid, tikkeltje narcisme en lichtelijk schizotypisch.

Wat is je diagnose dan?

quote:

Op zondag 22 december 2013 20:05 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Wat is je diagnose dan?

Daar ben ik ook wel benieuwd naar. En anders ben ik benieuwd wat ie hier komt doen.

quote:

Op zondag 22 december 2013 20:05 schreef DeLuna het volgende:
Wat is je diagnose dan?

Niets.

quote:

Op zondag 22 december 2013 20:07 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Daar ben ik ook wel benieuwd naar. En anders ben ik benieuwd wat ie hier komt doen.

Baggeren.

quote:

Op zondag 22 december 2013 20:42 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Baggeren.

Durven jullie trouwens ook meer en gedragen jullie je nu meer tegen je diagnose in nu je weet wat je hebt en dat je weet dat je ergens op terug kan vallen als het even niet meer wil?

quote:

Op zondag 22 december 2013 22:11 schreef Comp_Lex het volgende:
Durven jullie trouwens ook meer en gedragen jullie je nu meer tegen je diagnose in nu je weet wat je hebt en dat je weet dat je ergens op terug kan vallen als het even niet meer wil?

Huh hoe bedoel je? Voorbeeldje

quote:

Op zondag 22 december 2013 22:13 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Huh hoe bedoel je? Voorbeeldje

Zeg maar, je hebt cluster A en dan ga je je zoveel als je kan niet cluster A gedragen. Ik ben paranoïde, maar nu ik weet dat ik dat heb en dat ik een eigen aandeel heb in mijn problemen zou ik eigenlijk bijvoorbeeld willen proberen om op mezelf te gaan wonen bij andere studenten.

quote:

Op zondag 22 december 2013 22:18 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Zeg maar, je hebt cluster A en dan ga je je zoveel als je kan niet cluster A gedragen. Ik ben paranoïde, maar nu ik weet dat ik dat heb en dat ik een eigen aandeel heb in mijn problemen zou ik eigenlijk bijvoorbeeld willen proberen om op mezelf te gaan wonen bij andere studenten.

Ow zo. Ja nouja zulke dingen probeer ik ook wel ja. Maar ik heb vooral cluster C. Dus bij mij gaat het dan vooral om toch dingen doen/ondernemen terwijl ik eigenlijk wil vermijden bijvoorbeeld. Naast PS heb ik oa ook nog een paniek-/angststoornis en durfde ik bijvoorbeeld heel lang niet meer met de trein te reizen, omdat ik paniekaanvallen op het station kreeg. Heb dat de laatste tijd langzaam opgebouwd door bijvoorbeeld alleen even op het perron te staan zonder in de trein te stappen.

Twee weken geleden ben ik voor het eerst sinds april alleen met de trein naar de dichtsbijzijnde stad heen en weer gereisd Had nog wel een beetje een paniekgevoel, maar niet meer zo erg als begin dit jaar (waardoor dus die behandeling bij Scelta niet lukte) en heb het dus toch maar mooi gedaan pas

Of bijvoorbeeld toch naar dát feestje gaan waar ik amper mensen ken, of toch alleen thuis blijven als mijn vriend weg is zodat ik leer om alleen te zijn ipv afhankelijk van hem.

[ Bericht 3% gewijzigd door _Hestia_ op 22-12-2013 22:39:30 ]

quote:

Op zondag 22 december 2013 22:28 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Ow zo. Ja nouja zulke dingen probeer ik ook wel ja. Maar ik heb vooral cluster C. Dus bij mij gaat het dan vooral om toch dingen doen/ondernemen terwijl ik eigenlijk wil vermijden bijvoorbeeld. Naast PS heb ik oa ook nog een paniek-/angststoornis en durfde ik bijvoorbeeld heel lang niet meer met de trein te reizen, omdat ik paniekaanvallen op het station kreeg. Heb dat de laatste tijd langzaam opgebouwd door bijvoorbeeld alleen even op het perron te staan zonder in de trein te stappen.

Twee weken geleden ben ik voor het eerst sinds april alleen met de trein naar de dichtsbijzijnde stad heen en weer gereisd Had nog wel een beetje een paniekgevoel, maar niet meer zo erg als begin dit jaar (waardoor dus die behandeling bij Scelta niet lukte) en heb het dus toch maar mooi gedaan pas

Of bijvoorbeeld toch naar dát feestje gaan waar ik amper mensen ken, of toch alleen thuis blijven als mijn vriend weg is zodat ik leer om alleen te zijn ipv afhankelijk van hem.

Goed bezig!

quote:

Op zondag 22 december 2013 22:11 schreef Comp_Lex het volgende:
Durven jullie trouwens ook meer en gedragen jullie je nu meer tegen je diagnose in nu je weet wat je hebt en dat je weet dat je ergens op terug kan vallen als het even niet meer wil?

Die diagnose kan helpen wanneer dingen niet helemaal lukken. Vroeger toen ik nog geen enkele diagnose had, dacht ik dat ik gewoon lui was en een sukkel. Maar dat is niet zo; er is een reden wat ertoe bijdraagt dat het in mijn leven wat moeilijker gaat als bij de meeste anderen.

Maar verder probeer ik de diagnose zoveel mogelijk los te laten. Ik zie mijzelf niet meer als persoonlijkheidsstoornis maar als persoon. Toevallig een persoon met gedragspatronen die zijn leven wat ingewikkelder maken, maar zo heeft iedereen wel wat. Het gaat wel de goede kant op met mij en ik krijg stukje bij beetje meer grip op mijn leven.

Probeer je stoornis niet teveel je identiteit te bepalen, want daarmee haal je jezelf naar beneden en creëer je een kloof tussen jezelf en de 'normale mensen'. Je bent echt niet veel anders dan andere mensen; iedereen heeft zijn onzekerheden, zijn emotionele bagage en gedrag wat hem of haar kan belemmeren. Wanneer je dat niet hebt, ben je geen mens meer. Het enige verschil waardoor jij een diagnose hebt en een ander niet, is dat er dingen in je leven zijn gebeurd waardoor je niet goed hebt geleerd met je emoties om te gaan en zodoende ben je kwetsbaarder dan een gemiddeld persoon.

Als jij last hebt van paranoïde gedrag, betekent het niet dat je vreemd of gestoord bent, maar het zou wel kunnen betekenen dat jouw vertrouwen in het verleden zo vaak beschaamd is dat je in het heden mensen niet meer durft te vertrouwen. Je bent beschadigd, maar dat betekent niet dat je jezelf niet kan helen. Mensen kunnen zo enorm in positieve zin veranderen als ze dat willen.

Mooie post pulzzar!!!
Mee eens.

En verder is het zeker weten heel goed om je angsten uit te dagen. In kleine stapjes zoals sylvana beschrijft vind ik het beste.

quote:

Op maandag 23 december 2013 00:47 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Die diagnose kan helpen wanneer dingen niet helemaal lukken. Vroeger toen ik nog geen enkele diagnose had, dacht ik dat ik gewoon lui was en een sukkel. Maar dat is niet zo; er is een reden wat ertoe bijdraagt dat het in mijn leven wat moeilijker gaat als bij de meeste anderen.

Maar verder probeer ik de diagnose zoveel mogelijk los te laten. Ik zie mijzelf niet meer als persoonlijkheidsstoornis maar als persoon. Toevallig een persoon met gedragspatronen die zijn leven wat ingewikkelder maken, maar zo heeft iedereen wel wat. Het gaat wel de goede kant op met mij en ik krijg stukje bij beetje meer grip op mijn leven.

Probeer je stoornis niet teveel je identiteit te bepalen, want daarmee haal je jezelf naar beneden en creëer je een kloof tussen jezelf en de 'normale mensen'. Je bent echt niet veel anders dan andere mensen; iedereen heeft zijn onzekerheden, zijn emotionele bagage en gedrag wat hem of haar kan belemmeren. Wanneer je dat niet hebt, ben je geen mens meer. Het enige verschil waardoor jij een diagnose hebt en een ander niet, is dat er dingen in je leven zijn gebeurd waardoor je niet goed hebt geleerd met je emoties om te gaan en zodoende ben je kwetsbaarder dan een gemiddeld persoon.

Als jij last hebt van paranoïde gedrag, betekent het niet dat je vreemd of gestoord bent, maar het zou wel kunnen betekenen dat jouw vertrouwen in het verleden zo vaak beschaamd is dat je in het heden mensen niet meer durft te vertrouwen. Je bent beschadigd, maar dat betekent niet dat je jezelf niet kan helen. Mensen kunnen zo enorm in positieve zin veranderen als ze dat willen.

Mooi gezegd
Jij kunt de dingen altijd zo goed verwoorden vind ik

En thnx C_L en Murmeli Voor mij is dat idd de beste manier, stappenplan maken met kleine stapjes en mezelf zo uitdagen. En goed kijken waarom iets wel/niet is gelukt om daar weer van te leren voor de volgende keer

quote:

Op maandag 23 december 2013 07:05 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Mooi gezegd
Jij kunt de dingen altijd zo goed verwoorden vind ik

En thnx C_L en Murmeli Voor mij is dat idd de beste manier, stappenplan maken met kleine stapjes en mezelf zo uitdagen. En goed kijken waarom iets wel/niet is gelukt om daar weer van te leren voor de volgende keer

Zo heb ik t ook geleerd bij schematherapie inderdaad

quote:

Op maandag 23 december 2013 00:47 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Die diagnose kan helpen wanneer dingen niet helemaal lukken. Vroeger toen ik nog geen enkele diagnose had, dacht ik dat ik gewoon lui was en een sukkel. Maar dat is niet zo; er is een reden wat ertoe bijdraagt dat het in mijn leven wat moeilijker gaat als bij de meeste anderen.

Maar verder probeer ik de diagnose zoveel mogelijk los te laten. Ik zie mijzelf niet meer als persoonlijkheidsstoornis maar als persoon. Toevallig een persoon met gedragspatronen die zijn leven wat ingewikkelder maken, maar zo heeft iedereen wel wat. Het gaat wel de goede kant op met mij en ik krijg stukje bij beetje meer grip op mijn leven.

Probeer je stoornis niet teveel je identiteit te bepalen, want daarmee haal je jezelf naar beneden en creëer je een kloof tussen jezelf en de 'normale mensen'. Je bent echt niet veel anders dan andere mensen; iedereen heeft zijn onzekerheden, zijn emotionele bagage en gedrag wat hem of haar kan belemmeren. Wanneer je dat niet hebt, ben je geen mens meer. Het enige verschil waardoor jij een diagnose hebt en een ander niet, is dat er dingen in je leven zijn gebeurd waardoor je niet goed hebt geleerd met je emoties om te gaan en zodoende ben je kwetsbaarder dan een gemiddeld persoon.

Als jij last hebt van paranoïde gedrag, betekent het niet dat je vreemd of gestoord bent, maar het zou wel kunnen betekenen dat jouw vertrouwen in het verleden zo vaak beschaamd is dat je in het heden mensen niet meer durft te vertrouwen. Je bent beschadigd, maar dat betekent niet dat je jezelf niet kan helen. Mensen kunnen zo enorm in positieve zin veranderen als ze dat willen.

Goed beschreven ja. Sinds mijn diagnose voel ik mezelf ook niet meer de sukkel/mislukkeling. Ik weet dat er dingen zijn die moeilijker zijn voor mij, en accepteer dat (proberen dan he ). Geef mezelf ook de tijd om te kijken wat ik ermee kan. Het probleem bij mij is ook dat ik te vaak tot sukkel/mislukkeling enz bestempeld ben door mn omgeving incl mn ouders. Het duurt lang om dat kwijt te raken. Heb ook een oogafwijking (nystagmus) wat veel dingen beperkt.

Woensdag 8 januari intakegesprek bij de Wieke
Bet snel al dus

Hebben jullie trouwens niet iets van "dit moet perse lukken voordat ik me goed kan voelen"?

quote:

Op maandag 23 december 2013 18:38 schreef Sylvana het volgende:
Woensdag 8 januari intakegesprek bij de Wieke
Bet snel al dus

Dat is best snel inderdaad! Mooi

quote:

Op maandag 23 december 2013 18:41 schreef Comp_Lex het volgende:
Hebben jullie trouwens niet iets van "dit moet perse lukken voordat ik me goed kan voelen"?

Ja, soms. Maar dat is dus niet zo handig, want dan verwacht je dus (onterecht) dat je je nu nog niet goed kan voelen waardoor je jezelf eigenlijk tegenhoudt.

quote:

Op maandag 23 december 2013 18:48 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat is best snel inderdaad! Mooi

[..]

Ja, soms. Maar dat is dus niet zo handig, want dan verwacht je dus (onterecht) dat je je nu nog niet goed kan voelen waardoor je jezelf eigenlijk tegenhoudt.

Thnx en wat jij zegt is idd waar. Zo stel je je geluk alleen maar uit idd, want er is altijd wel iets wat niet goed gaat.

quote:

Op maandag 23 december 2013 18:48 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat is best snel inderdaad! Mooi

[..]

Ja, soms. Maar dat is dus niet zo handig, want dan verwacht je dus (onterecht) dat je je nu nog niet goed kan voelen waardoor je jezelf eigenlijk tegenhoudt.

Het kan ook puur een gevoelskwestie zijn waar geen gedachten bij komen kijken.

quote:

Op maandag 23 december 2013 18:52 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Het kan ook puur een gevoelskwestie zijn waar geen gedachten bij komen kijken.

Ik heb ook wel eens het idee dat een gevoel er gewoon is zonder dat er gedachten aan vooraf gingen. Maar bijna altijd hebben gedachten er wel degelijk mee te maken, ook al heb je dat zelf niet door. Dat is dus iets waarvan je moet leren je bewust te worden. Dat gevoel krijg je niet zomaar, er is iets gebeurd of er zijn heel veel dingen gebeurd en dat maakt dat jij er op een bepaalde manier over denkt. Dus vraag jezelf af waarom je dat gevoel hebt.

quote:

Op maandag 23 december 2013 19:05 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik heb ook wel eens het idee dat een gevoel er gewoon is zonder dat er gedachten aan vooraf gingen. Maar bijna altijd hebben gedachten er wel degelijk mee te maken, ook al heb je dat zelf niet door. Dat is dus iets waarvan je moet leren je bewust te worden. Dat gevoel krijg je niet zomaar, er is iets gebeurd of er zijn heel veel dingen gebeurd en dat maakt dat jij er op een bepaalde manier over denkt. Dus vraag jezelf af waarom je dat gevoel hebt.

Ik hoef me in principe niks af te vragen. Ik vind het alleen hardnekkiger dan ik aanvankelijk dacht dat het zou zijn.

quote:

Op maandag 23 december 2013 18:41 schreef Comp_Lex het volgende:
Hebben jullie trouwens niet iets van "dit moet perse lukken voordat ik me goed kan voelen"?

Uh, hoe wat waar?

quote:

Op maandag 23 december 2013 19:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Uh, hoe wat waar?

Dat je, zeg maar, een doel of een situatie in je hoofd hebt wat perse zo moet zijn voordat je kan zeggen "Ja, nu gaat het goed".

Vanavond naar yoga geweest... "stel je open..." ...mijn lijf zegt nee... hm, ff niet dus *kruipt terug in holletje*

quote:

Op maandag 23 december 2013 20:43 schreef zomertje het volgende:
Vanavond naar yoga geweest... "stel je open..." ...mijn lijf zegt nee... hm, ff niet dus *kruipt terug in holletje*

Goed dat je het toch geprobeerd hebt