quote:
Op zondag 17 maart 2013 19:10 schreef Erasmo het volgende:[..]
Nou laat mij maar eens een PR voorbeeld zien van het grootschalig sproeien van stoffen om zonlicht te weerkaatsen.
Geo-engineering als laatste redmiddel
Miljoenen spiegels tussen de aarde en de zon, raketten die sulfaatwolken maken en oceanen vol met algen: niets lijkt te gek om klimaatverandering te bestrijden. Maar moeten we wel op planetaire schaal aan onze aarde willen sleutelen?
Iedereen is het erover eens: Kopenhagen heeft gefaald. De wereldleiders konden er niet tot een klimaatakkoord komen dat een onomkeerbare opwarming van twee graden tegengaat. Alle hoop is nu gevestigd op de komende klimaattops in Bonn en Mexico. Maar wat nou als daar ook niks uit komt? De G8 wil de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen in 2050 maar liefst gehalveerd zien om onder die twee graden te blijven, gaan we dat ooit redden?
Volgens John Shepherd, professor aan de Engelse Universiteit van Southampton, is er vijftig procent kans dat we iets kunnen bereiken met maatregelen om de uitstoot van broeikasgassen te beperken. Vandaar dat Shepherd als lid van de Royal Society, het belangrijkste Britse wetenschapsorgaan, een studie leidde naar de haalbaarheid van het ultieme plan B: geo-engineering, oftewel sleutelen aan de planeet.
De studie, die in september 2009 werd gepubliceerd, kijkt serieus naar de manieren waarop geo-engineering klimaatverandering tegen kan gaan. Voor de publicatie was het ongehoord voor klimaatwetenschappers om serieus over geo-engineering te praten. Plannen om de hemel met zwavelwolken te vullen of een gigantische spiegel tussen de zon en de aarde te hangen werden met een glimlach weggewuifd. Maar wetenschappers beginnen langzaam in te zien dat politieke maatregelen weinig uithalen en groene technologie niet voldoende kan concurreren met de olie-industrie. Daarom is geo-engineering voor het eerst in de geschiedenis geen science fiction meer, maar volgens Shepherd een echte optie.
Wilde plannen
Dus wat zijn de plannen? Volgens de Royal Society moet eerst de overmatige CO2 uit de lucht. Van alle wilde plannen zijn er twee ideeën die serieus in de studie worden besproken: het bemesten van de oceanen en CO2 opslaan met kunstmatige bomen.
De oceanen bemesten
Fytoplankton, beter bekend als algen, halen CO2 uit de lucht en zetten het om in zuurstof en suiker door fotosynthese. Er zit genoeg CO2 in de lucht voor de algen om in grote getale de wereldzeeën te bevolken, maar ze hebben nog een andere voedselgroep nodig: mineralen als ijzer, nitraat en fosfaat. Daarvan zit er een stuk minder in de oceaan. Daarom kwamen wetenschappers op het idee om de wereldzeeën te bemesten met ijzerdeeltjes en urea, een bron van nitraat.
Experimenten in de jaren ’90 en ’00 met het bemesten van grote stukken zee hadden inderdaad een grote algenbloei tot gevolg. Helaas bleek dat de algen minder CO2 uit de lucht haalden dan verwacht door een slechte mix van voedingsstoffen in het water. Daarnaast is een uitbarsting van blauwalg niet goed voor een ecosysteem. De effecten op grote schaal zijn onbekend, maar wetenschappers waarschuwen voor onverwachte gevolgen voor het leven in de oceanen.
CO2-opslag met kunstmatige bomen
Bomen halen CO2 uit de lucht. Kunstmatige bomen kunnen dit ook, maar daar houdt de vergelijking op. Waar de echte boom CO2 gebruikt voor fotosynthese, voert de kunstmatige boom het gas af naar een ondergrondse opslagplaats, zoals een lege aardgasbel. Hier kan het CO2 geen warmte meer vasthouden en draagt dus niet bij aan het broeikaseffect. In de kunstboom zit een chemische centrale op zonne-energie die het CO2 uit de lucht haalt.
Het proces is zo groen als het maar kan. Alleen zie je die groene kleur ook ergens anders terug, namelijk in de dollarbiljetjes die zo’n project gaat kosten. Het bouwen en poten van kunstmatige bossen is een hele nieuwe industrie, dus het kan even duren voordat die optimaal draait. De kosten en baten zijn volgens de studie van de Royal Society dan ook niet met elkaar in balans.
Ruimtespiegels en wolkenboten
Terwijl de overmatige CO2 langzaam maar zeker uit de lucht wordt gehaald, mag de aarde niet te warm worden. Daarom kijkt de Britse studie ook naar manieren om onze wereld een graadje af te koelen.
Sulfaat injecteren in de atmosfeer
ben een 17 jarig jongen die woont in nederland. mijn woonplaats hou ik graag prive.