Kan hem hier ook wel posten volgensmij.
http://blogs.rtlnieuws.nl(...)s-in-de-spiegel.htmlquote:
Rabobank, kijk eens in de spiegel
Michael Boogerds dopingbiecht hebben we gisteren allemaal kunnen lezen en zien. Het was het verhaal van de worsteling van een topper in zijn veld die zich realiseert dat hij de regels wel moet overtreden, wil hij zich kunnen blijven meten met de besten en voldoen aan de hooggespannen verwachtingen van fans, media en sponsoren.
Denk van Boogerds confessie wat je wilt: het siert hem in ieder geval dat hij geen namen noemt van collega-renners. Hij mag dan een dopingzondaar zijn, een bedrieger, een valsspeler (hoewel, als echt iedereen doping gebruikt, is er dan nog sprake van vals spelen?): hij is in ieder geval geen verrader. Want, zegt Boogerd, als dit allemaal voorbij is 'wil ik mijzelf in de spiegel kunnen blijven aankijken'.
Waarvan akte.
Wie alle spiegels in zijn huis alvast kan wegdoen, is Boogerds oude werkgever, bestuursvoorzitter van de Rabobank Piet Moerland. Want die kan zichzelf echt niet meer aankijken na zijn uitspraken in een groot interview in NRC afgelopen weekend.
Lees even mee.
In het artikel zegt Moerland over de sponsoring door zijn bank van de wielerploeg: "Ik heb er een nare smaak aan overgehouden. We voelen ons bekocht." De reden dat de bank in 2012 stopte met de sponsoring, aldus Moerland, was dat duidelijk werd dat de sport 'overduidelijk door en door verrot is'.
Dan draait het interview naar het Libor-schandaal, waarin een aantal grote banken het internationaal gehanteerde rentetarief manipuleerde. De Rabobank deed daaraan mee. Moerland wil er niet op reageren, omdat het onderzoek nog loopt.
Maar hij zegt wel over de rol van zijn bank in die illegale activiteiten: "We zijn misschien een beetje naïef geweest. Het had anders gemoeten." Naïef? Maar Moerland was toch bestuursvoorzitter terwijl de Rabobank aan deze praktijken meedeed? Was hij dan niet op de hoogte van waar zijn eigen mensen mee bezig waren? Niet voor wat betreft de Libor-manipulatie, noch voor wat betreft het reilen en zeilen binnen de wielerploeg die de naam van zijn bank droeg?
Ook komt de kredietcrisis ter sprake. Moerland zegt dat die vooral is veroorzaakt door banken die kredieten opknipten, in nieuwe pakketjes verpakten en doorverkochten.
"Pardon", vragen de interviewers, "daar deed de Rabobank toch ook aan mee?"
"Klopt," zegt Moerland. "Maar wij deden dat op een bescheidenere schaal."
Sorry? Wat zei Boogerd ook al weer, gisteren? Dat 'ie lang niet altijd doping gebruikte, en heus ook wel eens de Tour clean heeft gereden, toch? Maakt dat zijn dopinggebruik minder erg?
Terug naar het interview met Moerland.
Vraag: "Maar de Rabobank had het toch ook helemaal niet kunnen doen, dat handelen in ingewikkelde financiële producten?" Moerland: "Zo werkt dat nu eenmaal. Wij deden het omdat andere banken het ook deden. Als grote internationale speler kun je je niet onttrekken aan dit soort ontwikkelingen."
Vervang het woord 'banken' door 'wielrenners' en 'speler' door 'wielerploeg', en je hoort Boogerd weer praten.
De interviewers vragen door. 'Principieel tegen zijn was geen optie?' Moerland: "Achteraf is het altijd makkelijk praten. (...) Als je principieel dingen afwees, prees je jezelf uit de markt. Dat leek me niet verstandig. Achteraf werden we meegesleept. Achteraf gezien waren we onderdeel van een systeem dat op hol is geslagen."
Wacht even, hoor ik u denken, nu wordt het ingewikkeld. Luisteren we nou naar Moerland, of naar Boogerd?
Aan het woord is nog steeds de Rabo-topman Moerland, niet de Rabo-kopman Boogerd. Maar wat maakt het uit?
Ze gebruiken dezelfde argumenten om hun foute gedrag recht te praten. Met dit verschil dat Boogerd aan de nationale schandpaal wordt genageld, en Moerland gewoon baas van de Rabobank blijft. En met het verschil dat wielrennen slechts een sport is waarnaar we kijken om vermaakt te worden, maar dat het gedrag van de grote banken mede de kredietcrisis heeft veroorzaakt, die heeft geleid tot recessie, massawerkloosheid en algehele maatschappelijke malaise.
In het verdere verloop van het interview wijst Moerland nog even minister Dijsselbloem van Financiën terecht, omdat diens plannen om nieuwe misstanden bij de banken te voorkomen niet zouden deugen. En verdedigt hij het salaris van een half miljoen euro van de nieuwe topman van het genationaliseerde SNS. (Dat half miljoen komt overeen met de bonus die Moerland jaarlijks ontvangt, bovenop zijn vaste salaris van anderhalf miljoen. Hij vindt een half miljoen dus allicht niet veel geld.)
Moerland gaf het interview naar eigen zeggen om 'te praten over de bank van de toekomst. Over eerlijk en prudent bankieren en de rol van de Rabobank bij het herstellen van het imago van de financiële sector'.
Maar stiekem vond Moerland het belangrijker om zijn voormalige werknemer Michael Boogerd een trap na te geven, dan om eens goed in de spiegel te kijken. Jammer, gemiste kans.