Zwangerschap en geboorte deel 1134

quote:

Op dinsdag 19 februari 2013 13:06 schreef Juud79 het volgende:
Ik heb niet geschreeuwd, gevloekt of iets van dat.
Gewoon zuchten, wiebelen.....positief denken en soms om een slokje water vragen of een dextro.

Idem dito bij mijn eerste bevalling en wat was ik trots op mezelf . Zo hee, dat kan ik goed zeg, ik ben echt gemaakt om te baren!

Totdat ik het voor een tweede keer deed... Weeenstorm van bijna 4 uur... kon echt niet relaxed buik-ademhalen of tussendoor ontspannen etc. Nee, een korte bevalling is absoluut niet per definitie fijner

Ik had beide keren echt geen energie om te schreeuwen. Wel een soort krachtkreun/grommen bij het persen. En deze keer een soort gejammer omdat ik niet overeind mog komen om de weeën op te vangen.

Jeetje wolk, lekker zeldzaam inderdaad. Je wordt in elk geval goed in de gaten gehouden.

Ik heb gezegd dat ik een ruggeprik wilde. Wat niwt zo gek is als je denkt bij 5cm te zijn maar ondertussen vo hebt en persdrang staat weg te zuchten. Verder veel gefloten en gegromd. Oh en tijdens het daadwerkelijk geboren worden heb ik wel geschreeuwd dat ik scheurde, en toen was ie er al .

Wolk, wat ontzettend zeldzaam zeg . Het risico is dus dat je baby trombose krijgt? Moeilijk ook dat er zo weinig nog over bekend is .

Maar iedereen bevalt anders en je moet het doen op je eigen manier. Lijkt me afschuwelijk om verplicht stil te moeten liggen tijdens een bevalling.

Schreeuwen nee. Maar wel jammeren en in paniek J om hulp smeken.

Zijn er hier nog zwangeren die geïnteresseerd zijn in sluitlakens?? Ik verkoop de mijne, maat s en xs.

Ik heb ook geen enkele keer geschreeuwd of gescholden. Eerste keer deed ik ook met wat wiebelen en puffen zonder pijnstilling. Maar bij nummer 2 (in een uur van 2/3 cm naar volledige ontsluiting) heb ik na een half uur pijnstilling gevraagd. Die weeën waren zo intens, alsof er een vrachtwagen over je heen rijdt. Ze gingen ook niet goed weg en de volgende was er alweer. Vooral die laatste _{met pijnstilling} waardoor ik in een keer van 5 naar 10 cm ging was een bitch. Maar daarna mocht ik al persen en in 12 minuten was daar een heel gaaf mannetje

Wolk, wat vervelend nieuws zeg, het lijkt me heel erg spannend. Succes!

Pessie, succes nog met de laatste loodjes! Nog eventjes hoor.

Na de bevalling voelde ik me uberhaupt alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden . Heb 4 dagen in bed gelegen en het was toch niet bepaald een zware bevalling ofzo.

Het zijn echt de laatste loodjes idd. Dat weet ik wel hoor, maar het valt me gewoon af en toe nogal zwaar. Ik heb geen zin meer in zwanger zijn

quote:

Op dinsdag 19 februari 2013 15:36 schreef pessie het volgende:
Na de bevalling voelde ik me uberhaupt alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden . Heb 4 dagen in bed gelegen en het was toch niet bepaald een zware bevalling ofzo.

Dat had ik helemaal niet. Ik stond binnen 2 uur gewoon zelf te douchen. En de volgende dag ging ik zelf m'n kinderen ophalen van school en het kdv.

Ik ben nu 6 weken terug bevallen, maar ik slaap nu nog wel elke dag. Bram is niet moeilijk en slaapt heel goed, maar mijn energie is gewoon laag. Ik ben wel vandaag begonnen met sporten. Ik haat het, maar ik weet dat ik me snel beter voel als m'n conditie weer op peil is.

Ik heb geroepen dat ze hun bek moesten houden (weet je hoe irritant is als er over niks gepraat word als je probeert weeën op te vangen).
Oh en ook nog eens tegen de verpleegkundige gezegd dat ze van me af moest blijven ze duwde steeds dat ctg ding tegen mn buik aan als er een wee kwam, maar voor mij leek het dus dat die weeën daardoor kwamen. Oh en wat deden die krengen pijn pfff.

Ja gek is dat. Na Amy (12 uur, 2 uur persen) kon ik na een week nog amper lopen. Zo moe en slap. Na V was ik eigenlijk best snel op de been. Alleen spierpijn en zo'n zwaar gevoel in mijn buik. Maar ik had steeds een hele hoge pols (in de 90) dus ik moest van de kraamhulp op bed blijven de eerste 5 dagen. Dat was wel lekker eigenlijk.

En na 2 douchen, check. Ik voelde me zo gelukkig toen onder de douche

Ik heb ook weinig energie. V. slaapt nu bijna elke nacht wel door maar ik voel me nog even moe als toen hij nog een aantal keren kwam.

Ik ging bijna onderuit onder de douche, kreeg snel een reeks koude washandjes in mn nek en gezicht. Ik kwam pas na een week weer buiten. Voelde me echt gesloopt.

Beide keren was ik snel op de been. De.eerste dagen last van de hechtingen, dat wel. De eerste keer liep ik na 2,5 week in Duitsland. De 2e keer liep ik na een week naar het dorp, de supermarkt (was na 3 dagen beetje teveel vond mn lichaam. Gevoel alsof de onderkant uit elkaar viel)
Alleen bij Elise was ik heel duizelig de eerste 2 dagen. Was wel beetje engig, mn hand ging tintelen, ik zag dubbel. Maar goed waarschijnlijk gewoon vermoeidheid (ondanks dat ik gewoon de nacht voor de bevalling geslapen heb). Had ik bij Floris niet.

Alsof je een enorme trap onder je reet hebt gehad zo voelde het bij mij. En de laatste keer heb ik drie dagen het gevoel gehad alsof er een tennisbal tussen mijn billen zat. Heel raar gevoel.

Schreeuwen deed ik tijdens het persen maar dat mocht niet van de verloskundige. En toen het hoofdje stond heb ik gevloekt. En bij de oudste vloekte ik tijdens het hechten.

Kreeg je geen verdoving dan Estrys??

http://www.nu.nl/gezondhe(...)t-kleinere-baby.html

quote:

Op dinsdag 19 februari 2013 16:07 schreef Spirit82 het volgende:
Kreeg je geen verdoving dan Estrys??

Ja spray. Maar die werkte niet geweldig. Laatste keer wel overigens. Dus die eerste had misschien het verkeerde busje te pakken. Deo of zo

Ik kreeg gewoon verdovingsprikken voor hechtingen, die prikken zorgden ervoor dat ik niets ervan gevoeld heb. Of kan dat thuis niet ofzo?

quote:

Op dinsdag 19 februari 2013 16:20 schreef Solagratia het volgende:
Ik kreeg gewoon verdovingsprikken voor hechtingen, die prikken zorgden ervoor dat ik niets ervan gevoeld heb. Of kan dat thuis niet ofzo?

Jawel alleen dan moest ik twee prikken voor 3 hechtingen geloof ik. Dus in overleg met mij werd het spray.

quote:

Op dinsdag 19 februari 2013 16:20 schreef Solagratia het volgende:
Ik kreeg gewoon verdovingsprikken voor hechtingen, die prikken zorgden ervoor dat ik niets ervan gevoeld heb. Of kan dat thuis niet ofzo?

Voor thuis hebben ze een spray voor het verdoven voordat ze gaan prikken. Helaas was de spray op en toen heeft ze het ook nog 2x over gedaan . Maar goed, deze heeft de handjes niet naast het gezicht dus hoop op geen hechtingen. Nathan kwam met een opgeslagen handje ter wereld, zwaaiend zeg maar.

Haha, wel vriendelijk van hem al zwaaiend ter wereld komen maar scheurtechnisch denk ik niet zo fijn.

Ik had 5 hechtingen, maar ik had gevraagd om het extra goed te verdoven. Ik had er al een enorm litteken zitten dus was erg bang voor pijn van het hechten.

Viktor lag voor ze vliezen gingen prikken met zijn vuistje voor zijn hoofd. Dus ze voelden eerst vuistje en toen hoofdje. Hij was ook niet ingedaald. Toen zeiden ze dat ik niet natuurlijk kon bevallen op deze manier. Maar ik lees ook wel eens van baby's die in supermanhouding ter wereld komen, maar dan kan het dus blijkbaar wel? Bij mij waren ze heel stellig dat het een keizersnede zou worden als hij zijn vuistje niet weg zou trekken. En toen de gyn kwam, had hij dat gedaan gelukkig.

Een handje echt voor het hoofd is wel anders dan een opgeslagen handje, het laatste is dat er een handje tegen de wang zit volgens mij.

Hier bij de eerste een oer gevoel dat ik het kon. Toen het niet leuk meer was mocht ik persen en ging het snel.
Bij de tweede had ik daarom een kom maar op ik kan dit gevoel.
Helaas vond ik deze veel heftiger. Terwijl het vanaf het breken van de vliezen wb tijd gelijk liep als de eerste. Maar ik had veel sneller het idee te moeten persen wat niet mocht en kon de weeen door de plek amber opvangen. Soms was hij nog niet weg voordat de volgende kwam.

De eerste kwam ook met zijn hand naast zijn hoofd. Beide keren alleen hechtingen om het uiteindelijk weer mooi te maken. Geen noodzakelijke hechtingen. Vond het hechten beide keren ontzettend irritant alles is gevoelig gaan ze er nog aanzitten. Ondanks de verdoving. En dan kan je niets want je heb je kind op je buik en die wil je geen pijn doen.

De tweede keer heb ik wel geluid gemaakt. Vreselijk vond ik dat. Kon ik me ook echt aan ergeren op dat momen. De vk had zo iets dat zo lang ik me daar nog druk om maakte het nog niet zo ver was om te persen. En maar roepen dat ik moest blazen. Op mijn ik doe mijn best zei ze ik weet het maar zeg het toch. Rot op dacht ik toen

o ja, bevallen.

* laiveneertiekje steekt kop in het zand

Vanmiddag op controle geweest. Alles was goed, baarmoeder zit al halverwege richting mijn navel, en pukkie was erg druk, dus ze had het hartje te pakken en weg was hij/zij weer. Dat ik beweging voelde kon goed, aangezien mijn baarmoeder naar voren ligt.
Verder alles in orde, dus genieten van mijn vakantie, en zo doorgaan.

Ik vond die verdoving echt heel erg pijnlijk (niet om te hechten maar om de knip te zetten). En die knip deed ook verrekte zeer. Hechten ging dan gelukkig onder narcose ivm placenta verwijdering.

En nu dus ook hechten met ruggeprik, maar zonder was waarschijnlijk ook niet te doen want keizersnede.

Na Lex stond ik na een halfuur ofzo al onder de douche en nog geen uur later al klaar voor vertrek!

bij Elin hadden ze mij 2 uur in de beugels laten liggen .. wachten op een paar hechtingkjes. zonder verdoving en een pijn dat t deed, ik had namelijk een hechting in t gevoeligste plekje

Na Lex herstelde ik veeeeeeeel sneller dan bij elin, terwijl zijn bevalling veel heftiger was. na elin hield ik echt zo'n 'balgevoel' bij hem geen last van gehad

quote:

Op dinsdag 19 februari 2013 17:24 schreef Kyara het volgende:
Ik vond die verdoving echt heel erg pijnlijk (niet om te hechten maar om de knip te zetten). En die knip deed ook verrekte zeer. Hechten ging dan gelukkig onder narcose ivm placenta verwijdering.

En ik heb dan weer nauwelijks iets meegekregen van die verdoving en helemaal niets van de knip. (er is hoop )