1, 3 & 4
Leuk om eens over na te denken. Ik volg de politiek pas echt sinds ca. 2005/2006 (ben zelf van '90) wat volgens Wikipedia het kabinet Balkenende III zou moeten heten. Pim Fortuyn was een beetje langs me heen gegaan, toch net te jong voor. Mijn interesse werd gewekt door politici als Henk Kamp en met name Rita Verdonk die destijds veel in de media waren en van wie ik gecharmeerd was. Daaruit zou je kunnen opmaken dat ik vrij rechts was (hoewel ik destijds helemaal geen idee had wat 'rechts zijn' inhield), maar dat was voornamelijk omdat ik thema's als veiligheid, rechtshandhaving en integratie belangrijk vond en daar nogal conversatief in was.
Ik bleef het volgen maar pas later, rond mijn 17e/18e ging ik alle individuele partijprogramma's bestuderen om erachter te komen wat mij het meeste aansprak. Ben diezelfde week lid geworden van D66 (destijds slechts 3 zetels dus men deed nogal lacherig over mijn beslissing) en bij mijn ouders wekte het zelfs woede op dat ik voor "rechtse rakker Pechtold" koos (kom uit een typisch SP-bolwerk). Wat me aansprak in deze partij was het streven naar individuele vrijheid, zo weinig mogelijk overheidsbemoeienis, het optimisme, de naar mijn idee vaak meer wetenschappelijke dan enkel ideologische kijk op zaken en het feit dat ze over de grenzen durfden te kijken. Echt zeker was ik ook niet, want ook de programma's van de PvdA, VVD en zelfs GroenLinks spraken me aan.
Toen ik uit huis ging om te studeren ben ik veel meer bezig gegaan om ook mijn eigen gedachten te ontwikkelen, heb ik economische theorie bestudeerd met zoveel mogelijk beleidsgerichte keuzevakken en lees ik veel filosofie en probeer ik al die verschillende zaken te combineren tot mijn eigen visie. Werd in eerste instantie als eerstejaars studentje alleen maar veel rechtser (d.w.z. VVD), omdat je bij economie eigenlijk in eerste instantie enkel leert dat de overheid de bron is van alle tegenspoed. Raakte snel echter van mening dat economie veel meer is dan dat wat je in monetaire waardes kan uitdrukken en dat er voor een harmonieuze (

) samenleving nogal wat meer nodig is dan enkel een zo hoog mogelijk BBP. Hoe ik zie dat letterlijk iedereen van 50-60 jaar in mijn familie is ontslagen de afgelopen jaren en zij hun huizen zullen moeten verkopen, omdat de ww/bijstand echt niets meer voorstelt door de hervormingen terwijl zij stuk voor stuk al ruim 40-45 jaar fulltime gewerkt hebben en ze dan van hun pensioen en andere oudere dag voorzieningen (zorg, bejaardentehuis etc.) ook al niets hoeven te verwachten vind ik onrechtvaardig en heeft me ook verder naar links gedreven en van de gedachte afgebracht dat een kleine overheid in alle gevallen de juiste oplossing is.
Wat er voorlopig uiteindelijk van me geworden is past het best in het sociaal-liberalisme (zonder daarbij waarde te hechten aan hokjesdenken..). Vrijheid vind ik het allerhoogste goed in een samenleving en dat kan wat mij betreft nog veel radicaler. Daarnaast ben ik voor een zo klein mogelijke overheid, maar wel een die ingrijpt in de samenleving waar de markt onrechtvaardige of inefficiënte uitkomsten levert. Denk niet meer in termen van links en rechts, maar zie mezelf vooral als bijzonder progressief. De politiek zelf irriteert me het grootste gedeelte van de tijd alleen maar, omdat partij-ideologie common sense en wetenschap constant in de weg lijkt te lopen en de politiek daardoor vrijwel nooit tot goed beleid leidt. Stemmen doe ik uit een idealistisch beeld dat ik heb van wat de beste samenleving voor iedereen zou zijn en eigen belang vind ik daarbij niet interessant.
Hoewel ik nog altijd de meeste sympathie heb voor D66 (groot gedeelte van hun partijprogramma spreekt me erg aan) ben ik geen lid meer, omdat ze op sociaal-economisch gebied mijns inziens te veel naar rechts zijn opgeschoven, ik op veiligheids- en integratiegebied nog altijd relatief conservatief ben en ik D66 veel te dogmatisch vindt wat betreft Europa. Als het maar Europa heet ben je als D66'er haast verplicht te doen alsof het per definitie goed is, terwijl Europa wat mij betreft op veel vlakken (en voor D66'ers zijn het zo ongeveer de belangrijkste waarden geloof ik) een grote inperking van democratie en daarmee vrijheid is.
Sorry, werd ineens een veel te lang stukje.