Heilige rechters doen topbesluit: vrijspraak doodschoppers 16-jarige

quote:

Op donderdag 7 februari 2013 19:47 schreef DonJames het volgende:

[..]

Gelukkig ken ik je langer dan vandaag, dus weet ik dat dit niet serieus is. Jij hebt natuurlijk helemaal geen maten!

quote:

Op donderdag 7 februari 2013 20:09 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Er heeft bloed gevloeid, van een onschuldige. Ja, het was een niveautje.

quote:

Op donderdag 7 februari 2013 20:37 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Dus laten we nog maar meer onschuldigen boeten. Whoppa.

quote:

Op donderdag 7 februari 2013 20:54 schreef Bayswater het volgende:
Het kan wel overigens:

De Bacchus-zaak was een rechtszaak naar aanleiding van een dodelijke schietpartij in het Gorinchemse café Bacchus in de vroege ochtend van 10 januari 1999, waarbij twee meisjes omkwamen.

Slachtoffers

Froukje Schuitmaker (zeventien jaar oud) en Marianne Roza (achttien jaar oud) bezochten op zaterdag 9 januari 1999 café Bacchus in Gorinchem. Om half twee 's nachts besloten ze hun jassen op te halen in de garderobe. Terwijl ze wachtten op hun jassen werden de meisjes geraakt door kogels uit een pistool van iemand die buiten stond. Hij joeg twaalf kogels door de gesloten deur.

Roza overleed ter plekke. Schuitmaker werd naar het Academisch Ziekenhuis Utrecht vervoerd, waar ze werd geopereerd aan een hoofdwond. Ze overleed op maandag 11 januari 1999 zonder te zijn bijgekomen uit een coma. Behalve Schuitmaker en Roza werd een derde meisje geraakt, de achttienjarige Inge van Boxtel, die ernstig gewond raakte. Marianne Roza was de dochter van Aart Roza, tot zijn overlijden in 2011 manager van de Eelco Gelling Band en organisator van diverse bluesfestivals.

Daders

Drie personen werden enkele uren na de schietpartij gearresteerd; twee broers (Fuat en Zaim) uit Gorinchem (30 en 34 jaar oud) en hun 26-jarige zwager en neef uit Leiderdorp. Zij hadden eerder op de avond onenigheid gehad met het personeel van Bacchus en waren het café uitgezet. Op 14 januari viel de politie een Turks theehuis in Gorinchem binnen en arresteerde nog eens drie personen op verdenking van betrokkenheid. Deze werden later weer vrijgelaten. Op 15 januari vond de politie in de woning van een van de verdachten het moordwapen.

Alle drie de hoofdverdachten hadden een crimineel verleden. Twee van de drie zaten in een proeftijd wegens een eerder geweldsdelict. De oudste broer was eigenaar van een coffeeshop in Gorinchem. De jongste broer (Fuat) verklaarde aanvankelijk dat hij de schutter was, maar trok dat later weer in. Hij zou tijdens het verhoor onder druk zijn gezet. Kennissen van de man beweerden dat hij de schuld op zich wilde nemen voor zijn oudere broer (Zaim). Volgens advocaat Paul Bovens, die de jongste broer bijstond, maakte het feit dat er geen kruitresten op zijn kleding waren gevonden het onwaarschijnlijk dat de jongste broer de dader was. De oudste broer en de zwager ontkenden hun aandeel en beriepen zich tijdens de verhoren op het zwijgrecht.

Ondanks dat niet duidelijk werd wie de fatale schoten had gelost, achtte de officier van justitie de drie even schuldig en eiste tegen allen twintig jaar cel. De broers werden op 3 augustus 1999 veroordeeld tot zestien jaar cel wegens dubbele doodslag en poging tot doodslag op Van Boxtel. Hun zwager kreeg negen maanden opgelegd voor openlijke geweldpleging, omdat hij had geschopt en geslagen tegen de deur van Bacchus. In hoger beroep werden de broers op 29 maart 2000 opnieuw veroordeeld tot zestien jaar cel, na een eis van twintig jaar. De advocaten kondigden hierop aan in cassatie te gaan. Op 7 mei 2001 sprak de Hoge Raad uit dat er geen reden was de veroordelingen te vernietigen, aangezien bewezen was dat één van de broers de fatale schoten moet hebben gelost.