Op zoek naar verlichting

quote:

Op zondag 27 januari 2013 21:03 schreef Uitstekelbaars het volgende:

Toch lijkt het als je verder leest te gaan over denkbeelden die je juist opgebouwd hebt gedurende je leven. En mijn ervaringen betekenen gewoon het plotseling beseffen dat alles ( om je heen ) een zooi atomen is en verder niks: '' and that is what I use to define myself and to understand everything around me, and if I take that away the whole world will fall apart and I will die. I cannot get through that. I just can't."

Kortom: zelfde beschrijving, andere ervaring

De volgende zin echter opent een nieuw perspectief:

Others have passed this way before. They have
confronted that same barrier, and they have pushed their way through to the light.

Klinkt alsof er toch nog een laag dieper te komen is.

Verlichting, een streven van de mens waarna elke filosoof of geloofsdienaar al sinds de dagen dat wij kunnen (zelf)reflecteren naar zoekt. De één vindt een vorm van verlichting in religie, de ander in wetenschap of filosofie. De methode kan dus compleet verschillen. Tegelijkertijd ook het idee van verlichting. Verlichting is naar mijn mening niet hetzelfde als rust. Ik kan rust vinden in het kijken van een film of lezen van een boek. Echter dit is een ontsnapping aan de realiteit. Verlichting is naar mijn mening het accepteren en begrijpen van de realiteit, het onder ogen zien, maar tegelijkertijd ook inzien dat het niet allemaal zo universeel is als je misschien denkt, dat het geen eenzijdig, rechtlijnig verhaal is, maar een realiteit die jij kunt vormen. Dus begrijpen, relativeren, accepteren en vormen.

Wat ik uit jouw openingsbericht begrijp is dat je conflict wilt verbannen of in ieder geval verminderen. Het probleem ligt denk ik bij het "willen". Je wilt een droom leven, een ontsnapping aan de realiteit, een onmogelijke taak wat bijna reikt aan een verwende kinderwens. Dit is geen verlichting naar mijn idee. Conflict in alle vormen is essentieel, net als emoties. Eerst leer je ze te begrijpen, vervolgens kun je het relativeren en accepteren, daarna kun je ze vormen. Een stap naar controle zonder controle te willen hebben of nodig te hebben.

quote:

Op zondag 27 januari 2013 21:03 schreef Uitstekelbaars het volgende:

[..]

Thanks! Lijkt er zeker op. Alleen plaatsen zij het als een onderdeel binnen een bepaalde strijd. Een fase in een proces. Iets wat je tegen kan houden.

Hier beschrijven ze het heel treffend: "That? I am supposed to get past that? But it's impossible! That is all there is. That is the whole world. That is what everything means,

Toch lijkt het als je verder leest te gaan over denkbeelden die je juist opgebouwd hebt gedurende je leven. En mijn ervaringen betekenen gewoon het plotseling beseffen dat alles ( om je heen ) een zooi atomen is en verder niks: '' and that is what I use to define myself and to understand everything around me, and if I take that away the whole world will fall apart and I will die. I cannot get through that. I just can't."

Kortom: zelfde beschrijving, andere ervaring

Nou, ik weet niet zo direct of die ervaring nu zoveel anders is. Deze ervaringen worden besproken wanneer je aan het mediteren bent, en dus de realiteit probeert te observeren zonder concepten. Jij hebt concepten als "atoom" "materie" in je ervaring, maar dat is al een stuk meer uitgekleed dan hoe je gemiddeld naar de wereld kijkt. Het zou prima een stap/fase in een bepaalde richting kunnen zijn.

Ik denk wel dat veel mensen met dit soort ervaringen niet verder durven te kijken. Ik weet ook niet of ikzelf dit verder zou willen "onderzoeken". Je weet uiteindelijk niet wat het met je geestestoestand kan doen. Maar het zou ook goed kunnen, en in het Boeddhisme zijn er schijnbaar vele mensen die dit inderdaad hebben bewerkstelligd, dat als je dit zou doorontwikkelen je die muur zou doorbreken en juist niet meer met paniek en verlorenheid deze aanschouwingen zou doen. Maar juist met een gevoel van bevrijding

quote:

Op zondag 27 januari 2013 21:16 schreef Jappie het volgende:

[..]

De volgende zin echter opent een nieuw perspectief:

Others have passed this way before. They have
confronted that same barrier, and they have pushed their way through to the light.

Klinkt alsof er toch nog een laag dieper te komen is.

Dat dus

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 09:47 schreef Viking84 het volgende:

@ SpecialK: dank voor je reactie! Ik was niet van plan om godsdienstig te worden hoor . Maar ik zie in het boeddhisme wel veel wat me aanspreekt, dus ik zie geen reden om me er verre van te houden, alleen maar omdat het door veel mensen als een godsdienst gezien wordt

Komt omdat het door veel boeddhisten het ook echt als godsdienst behandelen. Letterlijk dus. Met goddelijke boeddha of boeddha als 1 van de Hindoe goden. Er zijn veel vormen van boeddhisme.

Zenboeddhisme komt nog het dichtst bij de puur filosofische kant van het boeddhisme en als je interesse hebt kan je dus veel filmpjes (vooral audio) bekijken op youtube van "Alan Watts".


(Niet al zijn materiaal vind ik even goed maar hij laat wel een mooie kant van het boeddhisme zien)

Wellicht leuk om te luisteren.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 12:03 schreef Gertje-Plongers het volgende:

Alan Watts - Teaches the Art of Meditation |No music / Full|

Wellicht leuk om te luisteren.

Erg mooie introductie, inderdaad. Mooie reactie er ook onder:

quote:

Imagine a world where this video is the most viewed video on youtube.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 16:37 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Erg mooie introductie, inderdaad. Mooie reactie er ook onder:

[..]

Ja dat zou het compleet maken inderdaad.

Ik vind hem persoonlijk erg goed in het uitleggen van dit soort zaken, hij noemt zich dan ook een spiritueel entertainer, en geen goeroe of iets dergelijks, lekker luchtig en begrijpbaar.

quote:

Op maandag 28 januari 2013 21:47 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Ja dat zou het compleet maken inderdaad.

Ik vind hem persoonlijk erg goed in het uitleggen van dit soort zaken, hij noemt zich dan ook een spiritueel entertainer, en geen goeroe of iets dergelijks, lekker luchtig en begrijpbaar.

Ik kende Alan Watts alleen vaag als iemand die het boeddhisme in het Westen populairder heeft gemaakt, maar nu ik wat dingen over hem gelezen heb is het wel een intrigerend persoon. Zijn eigen opvatting van "spiritueel entertainer" was me ook al opgevallen. Het boekje wat ik nu van Gunaratana lees, benadrukt de luchtigheid en het plezier ook. Het noemt een zware en erg serieuze houding als een valkuil voor beginnende mediteerders, mede omdat het je relativeringsvermogen de kop indrukt denk ik

quote:

Op dinsdag 29 januari 2013 10:07 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ik kende Alan Watts alleen vaag als iemand die het boeddhisme in het Westen populairder heeft gemaakt, maar nu ik wat dingen over hem gelezen heb is het wel een intrigerend persoon. Zijn eigen opvatting van "spiritueel entertainer" was me ook al opgevallen. Het boekje wat ik nu van Gunaratana lees, benadrukt de luchtigheid en het plezier ook. Het noemt een zware en erg serieuze houding als een valkuil voor beginnende mediteerders, mede omdat het je relativeringsvermogen de kop indrukt denk ik

Vanuit het Boeddhisme heb ik inderdaad altijd meegekregen dat plezier in je leven zeer belangrijk is. Wees blij dat je leeft - en dat je als mens geboren bent. Door je houding, gedrag, taalgebruik en dergelijke straal je die positiviteit uit naar je omgeving. Ter aanvulling: http://nl.wikipedia.org/wiki/Het_Achtvoudige_Pad.

Over het streven naar verlichting: voor mij is dat geen doel op zich maar meer een bijproduct. Ik volg de Mahayana-richting van het Boeddhisme, vooral omdat ik niet geloof in het uitsluitend nastreven van persoonlijke verlichting. Het helpen van andere levende wezens op basis van mededogen trekt mij dan meer aan.
Daarvoor heb je wel inzicht nodig in je eigen handelingen, de gevolgen daarvan op je omgeving en de invloed die die omgeving op jou heeft. Een continue staat van 'bewustzijn' zijn is daarbij ook belangrijk. Ik ben al blij als ik die twee zaken een beetje onder de duim krijg in dit leven .

_{Standaard disclaimer: bovenstaande is, wat ik heb begrepen van datgene dat me geleerd is. Geloof het op eigen risico.}

quote:

Op zaterdag 19 januari 2013 16:55 schreef Viking84 het volgende:
Hoi .

Sommigen van jullie kennen mij misschien nog van 'vroeger', toen ik nog wel eens in WFL postte, en zullen wellicht verbaasd zijn dat ik dit topic open . Tja, mensen leven en leren .

Eerst even wat context scheppen: ik ben christelijk opgevoed en heb dat geloof op mijn 22e ongeveer achter me gelaten. Daarna heb ik een paar jaar lang flink tegen heilige huisjes aangeschopt en nu merk ik de laatste tijd dat ik wilde dat ik nog geloven kon. Ik voel me nog altijd aangetrokken tot religie en spiritualiteit, maar ik heb er te veel over gelezen om nog in een god te kunnen geloven. Nu is er recentelijk iets gebeurd wat maakt dat mijn behoefte aan innerlijke rust groter dan ooit is. Ik voel de behoefte me niet langer te laten leiden door grillen van andere mensen en ik wil graag oprecht gelukkig zijn met wat ik heb, zonder steeds bezig te zijn met wat ik niet heb, want dat heeft mijn leven de laatste jaren aardig verziekt.

Dit alles echter zonder dat ik een of andere god moet gaan aanhangen, want daar geloof ik dus niet in. Maar die verhalen over mensen die verlichting hebben bereikt, daar ben ik jaloers op, dat wil ik ook. Niet meer zo snel boos en teleurgesteld zijn, maar gewoon zelf gelukkig zijn, ook zonder anderen.

Ik weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen... wellicht zijn er mensen die mijn verhaal herkennen en tips kunnen geven?

Thx!

Oke, ook ik 1 keertje terug vanwege wat je schrijft Viking.
Idd Boeddhisme is de juiste suggestie, ook al om dat je verlichting zoekt.
Verlichting bereik je niet in 1 leven maar leven na leven groei je er naar toe, vooropgesteld dat het je lukt telkens als mens geboren te worden. Deze kans is erg klein, maar jij beslist dit. In tegenstelling tot wat de Swaabsen denken. Je staat van geest is hier bepalend net zoals vaak in dit ondermaanse.

"God, grant me the serenity to accept the things I cannot change; the courage to change the things I can; and wisdom to know the difference." Dat idee.

Blijf sereen als een lotusbloem, geworteld in de "vieze" aarde blijf je schoon en zuiver, de troep van je laten afglijden en je enkel richten op wat mooi zuiver en goed is. Doe het goede en niet het kwade....Dat is misschien de boeddhistische tegenhanger van wat God should grant you.
Het subtiele verschil bestaat uit het feit dat de Boeddhist autonoom is en de gelovige volgzaam.
Omdat Boeddhisme eigenlijk DE geesteswetenschap is is het nuttig om te gaan studeren, je zult dan gereedschap aangereikt krijgen die je visie wellicht totaal op zijn kop zet, maar je inzicht en kalmte zullen brengen.
Je moet dan veel van het onderricht zoals we gewend zijn achter je laten.
Je kunt psychologie studeren, (doe ik ook wel) maar dan krijg je gereedschap om je dit leven door te helpen. Als dat voldoende is moet je dat doen. Binnen Boeddhisme krijg je kennis van de geest, inzicht in wat mensen drijft, motivatie etc. en bereid je je voor op een betere geboorte dan je nu hebt gekozen.
Dit volgt uit het idee dat de staat van geest op het moment van sterven je belangrijkste factor is voor het bepalen van je toekomst.
Eigenlijk net zo als de staat van geest in dit leven ook je keuzes bepaalt.
Een onrustige gaat misschien op wereld reis.
Een groot ego gaat de politiek in, en iemand die veel wil geven kan moeder worden.
Boeddhisme gaat dus over het cultiveren en trainen van je geest. Wat iets heel anders is dan een universitaire studie waar je "kennis" krijgt aangereikt en waar je gekieteld wordt hier iets aan toe te voegen wat vervolgens je trots kan vergroten terwijl trots juist 1 van de lastige geestesgesteldheden is. Net zoals afgunst en bezitsdrang. Maar daar raken we de boeddh. emotieleer al aan welke ik ook nog zwaar moet bestuderen, daar zal je middels gereedschap in de vorm van oefeningen geleerd worden je lastige emoties om te vormen in meer gunstige.
Dus genoeg voor nu.
Boeddhisme een religie of filosofie noemen is wel heel erg bezijden de waarheid.
genoeg voor nu.

Hier een artikel dat schrijft over de wetenschappelijke interesse naar het boeddhisme en de gebruiken die daarbij horen:
http://www.nytimes.com/20(...)agewanted=all&src=pm

Ik vind elke religie die een of andere waarheidspretentie aanhoudt eigenlijk behoorlijk arrogant. Het is naar mijn mening niet meer dan een basis waaruit je je eigen geloof vormt.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2013 18:41 schreef Cockwhale het volgende:
Ik vind elke religie die een of andere waarheidspretentie aanhoudt eigenlijk behoorlijk arrogant. Het is naar mijn mening niet meer dan een basis waaruit je je eigen geloof vormt.

Je bent niet de enige:

quote:

“Learning about other faiths helps us to understand, and to live side by side with, differing views and belief systems. To remain in one tradition without absorbing the benefits of the others seems disrespectful to the gifts that the Buddha passed down to us. Only through mutual understanding and respect can we successfully implement what the Buddha taught.”
— Scott Hunt, “Scott Hunt’s Seaworthy Dream In Two Parts”

quote:

Op dinsdag 29 januari 2013 10:07 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ik kende Alan Watts alleen vaag als iemand die het boeddhisme in het Westen populairder heeft gemaakt, maar nu ik wat dingen over hem gelezen heb is het wel een intrigerend persoon. Zijn eigen opvatting van "spiritueel entertainer" was me ook al opgevallen. Het boekje wat ik nu van Gunaratana lees, benadrukt de luchtigheid en het plezier ook. Het noemt een zware en erg serieuze houding als een valkuil voor beginnende mediteerders, mede omdat het je relativeringsvermogen de kop indrukt denk ik

Ik denk juist doordat je het opvat als een zware taak die serieus aangevat en genomen dient te worden zorgt voor de afstand tussen de meditatieve staat en de aanvangsstaat ?

Ow dat is wat jij eigenlijk ook bedoeld met het relativeringsvermogen de kop indrukken.. ?

Het is een beetje hetzelfde als veronderstellen dat je voor blijdschap een zware en intensieve arbeid moet verzetten om tot blijdschap te komen. Terwijl simpel het laten vallen van die intentie, en dus de relativering kan zorgen voor juist die blijdschap.

je bent verlicht of je bent het niet.

Filosofie is slechts een wanhopige emulatie. De interesse geeft in ieder geval blijk van verstand in tegenstelling tot religie.

quote:

Op woensdag 30 januari 2013 08:45 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Ik denk juist doordat je het opvat als een zware taak die serieus aangevat en genomen dient te worden zorgt voor de afstand tussen de meditatieve staat en de aanvangsstaat ?

Ow dat is wat jij eigenlijk ook bedoeld met het relativeringsvermogen de kop indrukken.. ?

Het is een beetje hetzelfde als veronderstellen dat je voor blijdschap een zware en intensieve arbeid moet verzetten om tot blijdschap te komen. Terwijl simpel het laten vallen van die intentie, en dus de relativering kan zorgen voor juist die blijdschap.

Dat is een les die veel zoekenden dan ook leren na een lange periode van niet de antwoorden vinden die ze zoeken. Het zoeken blijkt achteraf juist de kern van het probleem te zijn.

Thich Nhat Han stelt (ik parafraseer): Wacht niet tot alle ongeluk uit je leven verwijderd is om geluk toe te laten in je leven.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2013 20:45 schreef Gray het volgende:

[..]

Dat is een les die veel zoekenden dan ook leren na een lange periode van niet de antwoorden vinden die ze zoeken. Het zoeken blijkt achteraf juist de kern van het probleem te zijn.

Thich Nhat Han stelt (ik parafraseer): Wacht niet tot alle ongeluk uit je leven verwijderd is om geluk toe te laten in je leven.

Jij snap het

quote:

Op zaterdag 19 januari 2013 16:55 schreef Viking84 het volgende:
Hoi .

Sommigen van jullie kennen mij misschien nog van 'vroeger', toen ik nog wel eens in WFL postte, en zullen wellicht verbaasd zijn dat ik dit topic open . Tja, mensen leven en leren .

Eerst even wat context scheppen: ik ben christelijk opgevoed en heb dat geloof op mijn 22e ongeveer achter me gelaten. Daarna heb ik een paar jaar lang flink tegen heilige huisjes aangeschopt en nu merk ik de laatste tijd dat ik wilde dat ik nog geloven kon. Ik voel me nog altijd aangetrokken tot religie en spiritualiteit, maar ik heb er te veel over gelezen om nog in een god te kunnen geloven. Nu is er recentelijk iets gebeurd wat maakt dat mijn behoefte aan innerlijke rust groter dan ooit is. Ik voel de behoefte me niet langer te laten leiden door grillen van andere mensen en ik wil graag oprecht gelukkig zijn met wat ik heb, zonder steeds bezig te zijn met wat ik niet heb, want dat heeft mijn leven de laatste jaren aardig verziekt.

"God, grant me the serenity to accept the things I cannot change; the courage to change the things I can; and wisdom to know the difference." Dat idee.

Dit alles echter zonder dat ik een of andere god moet gaan aanhangen, want daar geloof ik dus niet in. Maar die verhalen over mensen die verlichting hebben bereikt, daar ben ik jaloers op, dat wil ik ook. Niet meer zo snel boos en teleurgesteld zijn, maar gewoon zelf gelukkig zijn, ook zonder anderen.

Ik weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen... wellicht zijn er mensen die mijn verhaal herkennen en tips kunnen geven?

Thx!

Mooie post.

Naar mijn mening wil je twee dingen.
1. Niet aan dogma's vastklampen (god aanhangen etc.);
2. Vrede in je leven.

Mijn antwoord:
Kabbalah studeren

Er komt echter een probleem om de hoek kijken indien je hier in zou verdiepen. Je zal te maken hebben met wat in jou ogen dogmatiek is. Dit terwijl Kabbalah de wetten van het heelal beschrijft (weliswaar die van de metafysica).

quote:

Op vrijdag 1 februari 2013 21:03 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Jij snap het

Weten waar de zaden liggen is weelde, de juiste zaden wateren zaligmakend.

quote:

Op zondag 3 februari 2013 12:39 schreef Gray het volgende:

[..]

Weten waar de zaden liggen is weelde, de juiste zaden wateren zaligmakend.

Haha juist, mooi gezged Gray

quote:

Op zondag 3 februari 2013 12:51 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Haha juist, mooi gezged Gray

Dank, m'n best op gedaan. Een dure manier om te zeggen dat denken en doen twee verschillende dingen zijn.

Meer ontopic: Christenen mediteren ook, bijvoorbeeld met stilte-meditatie, om daarmee tot God te komen. _{Weet niet meer waar ik dit vond, maar als het in dit topic was, dan oeps.}
http://topdocumentaryfilms.com/big-silence/

Ja daar zit bij mij soms wel eens wat ruimte tussen...

Maargoed, weten is de voorloper van wezen zullen we maar zeggen

[ Bericht 0% gewijzigd door Gertje-Plongers op 03-02-2013 14:00:53 ]

quote:

Op zondag 3 februari 2013 13:35 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Ja daar zit bij mij soms wel eens wat ruimte tussen...

Bij mij evengoed. Is menselijk, denk ik zo.

quote:

Maargoed, weten is de voorloper van wezen zullen we maar zeggen

Helemaal mee eens.

Het is trouwens een erg mooie documentaire ! Zeker het kijken waard.