Depressie & Angst #24

Mogguh
Ik heb besloten iets aan mijn gewicht te gaan doen.
En ik moet een vakantie plannen.
En ik moet volgende week vrijwilligerswerk doen

Ben je zo dik dan?

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 12:28 schreef msacras het volgende:
Alsof het allemaal niet nog erger kon. Telefoon van de trap gevallen, reparatie kost 75 euro, hand gekneusd door tegen een deur te slaan uit agressie, de wanhoop nabij qua school, concerta vergeten in te nemen dus last van een soort dubbele rebound... Kut.

Meid, ga de deur uit en ga ff flink chillen ergens!
Maar gooi je stress en frustraties er iig ff flink eruit
(als je niks doet kan het eng worden)

Sterkte

quote:

Op vrijdag 25 januari 2013 12:06 schreef Zelus het volgende:
Ben je zo dik dan?

10 kg overgewicht ongeveer
En het is hoog tijd dat dat eraf gaat

oke, zet hem op
In de zomer willen wij bewijs zien dat het gelukt is

Ik heb me zelf ook een tijd erg slecht gevoeld en vrij depressief, het heeft mij erg geholpen toen ik mijn innerlijke kind weer teruggevonden had en het een plaatsje heb kunnen geven in mijn leven.

Het begon twee en half jaar geleden toen ik op mijn lege zolder mijn oude lego ging opbouwen voor mijn neefjes. Ze komen wel eens langs, en het is maar niets als ze altijd tv kijken.
Eerst was het de bedoeling alleen een gedeelte op te bouwen, maar het was zo leuk om alles weer terug te zien en om het op te bouwen dat na een maand alles opgebouwd was.

Vervolgens ging ik online kijken om alle missende en kapotte onderdelen te vervangen, toen kwam ik op bricklink terecht en had ik dus niet alleen de missende onderdelen besteld maar ook een paar prachtige sets die ik als kind altijd al wilde hebben.
Het was prachtig om die sets te ontvangen en op te bouwen, ik was weer als een kind zo blij ermee.

Maar toen had ik wel gelijk het gevoel dat het genoeg was, de verzameling lego is nu gewoonweg af. Niet dat ik er spijt van heb die dingen te kopen, maar ik zal het niet nog eens doen.

Hierna ben ik alleen wel op zoek gegaan naar manieren om iets te doen met de dingen die mij in mijn kindertijd veel plezier gaven.

Het antwoord was Playmobil. Anders dan lego, leent Playmobil zich er fantastisch voor om de figuren en sets te gebruiken om een verhaal te vertellen aangezien het speelgoed de poppetjes als focus heeft en niet het bouwen.

Nu ben ik dus al anderhalf jaar bezig met verhalen te schrijven op internet gericht op een jong publiek maar ook leuk voor alle leeftijden, met behulp van veel foto's.
Een beetje als een stripverhaal, maar het werkt veel sneller.

Werken met de vrolijke poppetjes die mij vroeger zoveel plezier hebben gegeven is gewoon erg leuk. De hele community van de site waar ik de verhalen op plaats is ook erg positief.
Allemaal vriendelijke mensen die ook op verschillende manieren bezig zijn met playmobil. Sommige echte kunstenaars, anderen met giga verzamelingen, en ook veel zoals mij die niet zo veel hebben maar er wel leuke foto's mee proberen te maken.

Het is ook geen dure hobby, af en toe koop of bestel ik wel eens iets als ik het goed kan gebruiken voor de verhalen. Ik had geen gebouwen, dus heb ik het nuttige met het aangename verenigd en had ik vrij snel het grote kasteel tweedehands besteld wat ik altijd al wilde hebben. Afgelopen zomer een middeleeuwse bakkerij en een middeleeuws huis, en tussendoor nog wat kleinere middeleeuwse sets.

Natuurlijk heeft niet iedereen die band met playmobil, maar ik kan iedereen echt aanraden om je innerlijke kind een plaatsje te geven in je leven. Zoek iets op waar je als kind veel plezier aan had en bekijk de mogelijkheden van wat je er vandaag de dag mee kan doen.

Wees niet bang van de mening van anderen, iedereen hoeft het ook niet te weten.

Voordeel voor mij is niet alleen geweest dat ik me veel positiever voel, maar dat ik ook nog het een en ander leer over fotografie. Ik had nog nooit gefotografeerd voordat ik aan deze hobby begon en al doende leer ik er van.

Medicatie aan het opbouwen in de kliniek. 2 weken onderweg, nog 1 te gaan als er geen rare bijwerkingen meer de kop opsteken. Tot nu toe alleen droge mond en op 2/3 van de dosering waar we naartoe moeten.
Nu hopen dat het ook gaat werken...
Een voordeel, doordat ik een dieet erbij moet volgen en ik een aantal dingen niet meer of veel minder (drop oa) mag, ben ik wel aan het afvallen en dat mocht wel weer eens een keer!
Hopen dat ik dat straks thuis ook vol kan houden...

quote:

Op zondag 27 januari 2013 10:55 schreef Nijna het volgende:
Medicatie aan het opbouwen in de kliniek. 2 weken onderweg, nog 1 te gaan als er geen rare bijwerkingen meer de kop opsteken. Tot nu toe alleen droge mond en op 2/3 van de dosering waar we naartoe moeten.
Nu hopen dat het ook gaat werken...
Een voordeel, doordat ik een dieet erbij moet volgen en ik een aantal dingen niet meer of veel minder (drop oa) mag, ben ik wel aan het afvallen en dat mocht wel weer eens een keer!
Hopen dat ik dat straks thuis ook vol kan houden...

Wat slik je? En welke kliniek?

Parnate, welke kliniek doet er toch niet toe?

quote:

Op zondag 27 januari 2013 10:57 schreef Nijna het volgende:
Parnate, welke kliniek doet er toch niet toe?

Nee maar vindt het interessant om te weten. Aan jou de keus... Prima zo.

Het is een gewone opnameafdeling van de ggz, niks speciaals ofzo
Sorry, beetje kortaf van mij... net

quote:

Op zondag 27 januari 2013 10:54 schreef Rhalius het volgende:
Ik heb me zelf ook een tijd erg slecht gevoeld en vrij depressief, het heeft mij erg geholpen toen ik mijn innerlijke kind weer teruggevonden had en het een plaatsje heb kunnen geven in mijn leven.

Het begon twee en half jaar geleden toen ik op mijn lege zolder mijn oude lego ging opbouwen voor mijn neefjes. Ze komen wel eens langs, en het is maar niets als ze altijd tv kijken.
Eerst was het de bedoeling alleen een gedeelte op te bouwen, maar het was zo leuk om alles weer terug te zien en om het op te bouwen dat na een maand alles opgebouwd was.

Vervolgens ging ik online kijken om alle missende en kapotte onderdelen te vervangen, toen kwam ik op bricklink terecht en had ik dus niet alleen de missende onderdelen besteld maar ook een paar prachtige sets die ik als kind altijd al wilde hebben.
Het was prachtig om die sets te ontvangen en op te bouwen, ik was weer als een kind zo blij ermee.

Maar toen had ik wel gelijk het gevoel dat het genoeg was, de verzameling lego is nu gewoonweg af. Niet dat ik er spijt van heb die dingen te kopen, maar ik zal het niet nog eens doen.

Hierna ben ik alleen wel op zoek gegaan naar manieren om iets te doen met de dingen die mij in mijn kindertijd veel plezier gaven.

Het antwoord was Playmobil. Anders dan lego, leent Playmobil zich er fantastisch voor om de figuren en sets te gebruiken om een verhaal te vertellen aangezien het speelgoed de poppetjes als focus heeft en niet het bouwen.

Nu ben ik dus al anderhalf jaar bezig met verhalen te schrijven op internet gericht op een jong publiek maar ook leuk voor alle leeftijden, met behulp van veel foto's.
Een beetje als een stripverhaal, maar het werkt veel sneller.

Werken met de vrolijke poppetjes die mij vroeger zoveel plezier hebben gegeven is gewoon erg leuk. De hele community van de site waar ik de verhalen op plaats is ook erg positief.
Allemaal vriendelijke mensen die ook op verschillende manieren bezig zijn met playmobil. Sommige echte kunstenaars, anderen met giga verzamelingen, en ook veel zoals mij die niet zo veel hebben maar er wel leuke foto's mee proberen te maken.

Het is ook geen dure hobby, af en toe koop of bestel ik wel eens iets als ik het goed kan gebruiken voor de verhalen. Ik had geen gebouwen, dus heb ik het nuttige met het aangename verenigd en had ik vrij snel het grote kasteel tweedehands besteld wat ik altijd al wilde hebben. Afgelopen zomer een middeleeuwse bakkerij en een middeleeuws huis, en tussendoor nog wat kleinere middeleeuwse sets.

Natuurlijk heeft niet iedereen die band met playmobil, maar ik kan iedereen echt aanraden om je innerlijke kind een plaatsje te geven in je leven. Zoek iets op waar je als kind veel plezier aan had en bekijk de mogelijkheden van wat je er vandaag de dag mee kan doen.

Wees niet bang van de mening van anderen, iedereen hoeft het ook niet te weten.

Voordeel voor mij is niet alleen geweest dat ik me veel positiever voel, maar dat ik ook nog het een en ander leer over fotografie. Ik had nog nooit gefotografeerd voordat ik aan deze hobby begon en al doende leer ik er van.

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

Geweldig man

quote:

Op zondag 27 januari 2013 12:52 schreef Gewas het volgende:
Ja, mooi verhaal, Rhalius! Toen ik kind was speelde ik hele dagen met lego, ook veel plezier aan gehad.

Net ben ik even in slaap gevallen en daardoor best opgeknapt. Voel me al stukken beter.

Bedankt, goed dat je je alweer beter voelt. Als je je oude lego nog hebt kan ik je aanraden het weer eens op te zoeken als je je weer eens niet prettig voelt.

Zulk soort dingen zijn een fantastische afleiding van de problemen in het leven.

Klote depressie.

Ik word altijd zo lekker overvallen met een enorm willoos gevoel.. Ik wil dan helemaal niks meer.. Het voelt enorm kut.

Waarom waardeer ik alles zo slecht dat ik eigenlijk niks lijk te willen?
Wat is daarvan de oorzaak? Mijn levensstijl? Hormonen? Ervaringen uit het verleden?

Alles op een hoop gegooid met een sausje erbij?
Hoe kan ik dat alles omdraaien dat ik wel energie kan krijgen, zin krijgen om iets te doen?

[ Bericht 29% gewijzigd door kingtoppie op 27-01-2013 17:36:23 ]

Waarom leeft een mens toch eigenlijk nog samen met zo'n eeuwig kutgevoel? Meer voor anderen dan voor zichzelf lijkt het wel.

quote:

Op zondag 27 januari 2013 19:01 schreef Little_Dolls het volgende:
Waarom leeft een mens toch eigenlijk nog samen met zo'n eeuwig kutgevoel? Meer voor anderen dan voor zichzelf lijkt het wel.

Heb je al gesprekken bij een psychologe, slik je al medicijnen, idee om eens naar de psychiater te gaan?

quote:

Op zondag 27 januari 2013 17:13 schreef kingtoppie het volgende:
Klote depressie.

Ik word altijd zo lekker overvallen met een enorm willoos gevoel.. Ik wil dan helemaal niks meer.. Het voelt enorm kut.

Waarom waardeer ik alles zo slecht dat ik eigenlijk niks lijk te willen?
Wat is daarvan de oorzaak? Mijn levensstijl? Hormonen? Ervaringen uit het verleden?

Alles op een hoop gegooid met een sausje erbij?
Hoe kan ik dat alles omdraaien dat ik wel energie kan krijgen, zin krijgen om iets te doen?

Eerst rust zoeken, daarna komt de motivatie wel.
Zo was het bij mij iig.
En nog moet ik om de zoveel tijd stoppen met alles doen om weer op te laden als ware.

quote:

Op zondag 27 januari 2013 19:23 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Heb je al gesprekken bij een psychologe, slik je al medicijnen, idee om eens naar de psychiater te gaan?

Ik ga al een tijd en nee ik slik geen medicijnen want ik heb geen zin om opnieuw 15kg aan te komen en m'n libido helemaal te verliezen en je moet nu niet weer beginnen over "slik dan andere medicatie", want ondertussen slikt je lichaam ze wel allemaal.

quote:

Op zondag 27 januari 2013 19:24 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Eerst rust zoeken, daarna komt de motivatie wel.
Zo was het bij mij iig.
En nog moet ik om de zoveel tijd stoppen met alles doen om weer op te laden als ware.

Hoe zie jij dat dan? Die rust zoeken?

quote:

Op zondag 27 januari 2013 19:01 schreef Little_Dolls het volgende:
Waarom leeft een mens toch eigenlijk nog samen met zo'n eeuwig kutgevoel? Meer voor anderen dan voor zichzelf lijkt het wel.

Wat is werkelijk het probleem hier? Dat dat gevoel er is of dat jij negatief bent tegenover dat gevoel, dat deel van jezelf? Je wijst iets van jezelf af, verzet je er tegen en daardoor blijft het hangen.

Stel jij wordt morgen wakker en je hebt/maakt geen problemen meer met hoe je je voelt, wat dat ook is, wat zou dat in je leven veranderen?