NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Haaretz: http://www.haaretz.com/bl(...)uce.premium-1.479819
Behind the scenes of Israel's decision to accept Gaza truce
Barak wanted to end it, Lieberman demanded a ground invasion, and Netanyahu vacillated. Behind the scenes of the Forum of Three's meetings on the Gaza operation.
By Barak Ravid
The Israeli decision to accept the Egyptian-brokered cease-fire deal was made after two days of fierce disputes among the triumverate of top Israeli ministers that led the operation in Gaza, as well as the broader forum of nine.
Since Operation Pillar of Defense was launched last Wednesday night, the Forum of Three - comprising Prime Minister Benjamin Netanyahu, Defense Minister Ehud Barak and Foreign Minister Avigdor Lieberman - met every evening to discuss the continued warfare, and to authorize operational plans and the targets that would be attacked the day after. In the last three days, most of the discussions dealt with the Egyptian efforts at reaching a cease-fire.
At Tuesday's meeting, just before U.S Secretary of State Hillary Clinton arrived, it became clear to Israel that the principles for a cease-fire being proposed by Egypt were much closer to Hamas' positions than to its own. The assumption voiced by intelligence officials at the triumvirate meeting was that, contrary to the situation during Mubarak's era, the Egyptians are aligning with Hamas and trying to provide it with achievements.
This triggered an acerbic dispute between Barak and Lieberman. The defense minister, opposed to an expansion of the operation, thought Israel should respond positively to Egypt's proposal for a cease-fire and end the operation. Barak said at the meeting that the precise wording of the Egyptian draft is not important since the end of fighting and Israel's power of deterrence would be tested by the reality on the ground.
"A day after the cease-fire, no one will remember what is written in that draft. The only thing that will be tested is the blow Hamas suffered," Barak told Netanyahu and Lieberman. "We can put off the Egyptian proposal and go for a precarious ground incursion of Gaza, but at the end of the day, we may end up with the same exact result."
Lieberman, on the other hand, presented a much harder stance, claiming that the operation until now did not sufficiently reinforce Israel's power of deterrence. The foreign minister advocated for a ground incursion in Gaza, even if limited, in order to show Hamas that Israel is not fearful of entering the Strip.
For the duration of the last few days, Netanyahu constantly vacillated between the positions held by Barak and Lieberman. On the one hand, he expressed doubts about a ground invasion that could get messy, both operationally and politically. On the other hand, the prime minister was worried that the cease-fire agreement would make Israel's effort at building up deterrence against Hamas look like a failure.
The forum's disputes, together with the images from the damaged building in Rishon Letzion that suffered a direct rocket hit, led Israel's leader to delay the cease-fire agreement by a day. The Israeli side began revealing pessimism about the chances of reaching an Egyptian-mediated understanding and a few of Israel's nine ministers even suggested that Israel declare a unilateral cease-fire. "If Hamas continues firing after we call it, we'll have the international legitimacy for a ground incursion," one of the ministers said.
Clinton arrived to the Prime Minister's Office on Tuesday evening straight from the airport, and was immediately informed of Israel's reservations. Clinton and her staff left Netanyahu's office at 2:00 A.M., but continued making phone calls to Cairo and Washington until 4:00 A.M.
During breakfast with United Nations Secretary General Ban Ki-Moon at a Jerusalem hotel, Clinton looked tired, but optimistic. She made a quick trip to Ramallah and from there returned to Jerusalem for another meeting with Nentanyahu, Barak, and Lieberman, before heading for Cairo. The three Israeli ministers requested that she pressure Egypt to present a more balanced cease-fire agreement.
During both her meetings with Netanyahu, Clinton activated her power of persuasion in order to make clear to the Israeli premier that adopting the Egyptian draft was the best course of action. U.S. President Barack Obama also pushed the issue in a few telephone calls with the Israeli prime minister.
The American message was clear: Adopting Egypt's cease-fire draft was much the preferred choice. At the same time, Obama and Clinton promised Netanyahu incentives in the form of increased U.S. pressure on Egypt regarding weapons smuggling to Gaza, and a commitment to provide more funds for additional Iron Dome missile defense systems.
At the start of the Forum of Nine's meeting on Wednesday afternoon, Netanyahu was already leaning towards Barak's position. However, during the meeting there was a bitter argument about Egypt's draft.
Finance Minister Yuval Steinitz and Interior Minister Eli Yishai both advocated for intensifying the operation in Gaza. Steinitz said there should be a ground invasion with the goal of overthrowing Hamas, while Yishai argued that Israel should continue to strike all possible targets in Gaza by air.
Barak, together with ministers Dan Meridor and Benny Begin, expressed fierce opposition to Steinitz and Yishai. At one point Netanyahu openly sided with those advocating for the cease-fire agreement, while Lieberman insisted Steinitz had the right idea.
Ultimately, Lieberman also made clear that there was no choice but to accept the cease-fire. "The decision is simple," the foreign minister said at the Forum of Nine meeting. "Rabin said that if they fire from Gaza, we will reoccupy, but this is obviously difficult. There are a lot of emotions going around, and I identified with the finance minister, but reality is more complex."
Behind the scenes of Israel's decision to accept Gaza truce
Barak wanted to end it, Lieberman demanded a ground invasion, and Netanyahu vacillated. Behind the scenes of the Forum of Three's meetings on the Gaza operation.
By Barak Ravid
The Israeli decision to accept the Egyptian-brokered cease-fire deal was made after two days of fierce disputes among the triumverate of top Israeli ministers that led the operation in Gaza, as well as the broader forum of nine.
Since Operation Pillar of Defense was launched last Wednesday night, the Forum of Three - comprising Prime Minister Benjamin Netanyahu, Defense Minister Ehud Barak and Foreign Minister Avigdor Lieberman - met every evening to discuss the continued warfare, and to authorize operational plans and the targets that would be attacked the day after. In the last three days, most of the discussions dealt with the Egyptian efforts at reaching a cease-fire.
At Tuesday's meeting, just before U.S Secretary of State Hillary Clinton arrived, it became clear to Israel that the principles for a cease-fire being proposed by Egypt were much closer to Hamas' positions than to its own. The assumption voiced by intelligence officials at the triumvirate meeting was that, contrary to the situation during Mubarak's era, the Egyptians are aligning with Hamas and trying to provide it with achievements.
This triggered an acerbic dispute between Barak and Lieberman. The defense minister, opposed to an expansion of the operation, thought Israel should respond positively to Egypt's proposal for a cease-fire and end the operation. Barak said at the meeting that the precise wording of the Egyptian draft is not important since the end of fighting and Israel's power of deterrence would be tested by the reality on the ground.
"A day after the cease-fire, no one will remember what is written in that draft. The only thing that will be tested is the blow Hamas suffered," Barak told Netanyahu and Lieberman. "We can put off the Egyptian proposal and go for a precarious ground incursion of Gaza, but at the end of the day, we may end up with the same exact result."
Lieberman, on the other hand, presented a much harder stance, claiming that the operation until now did not sufficiently reinforce Israel's power of deterrence. The foreign minister advocated for a ground incursion in Gaza, even if limited, in order to show Hamas that Israel is not fearful of entering the Strip.
For the duration of the last few days, Netanyahu constantly vacillated between the positions held by Barak and Lieberman. On the one hand, he expressed doubts about a ground invasion that could get messy, both operationally and politically. On the other hand, the prime minister was worried that the cease-fire agreement would make Israel's effort at building up deterrence against Hamas look like a failure.
The forum's disputes, together with the images from the damaged building in Rishon Letzion that suffered a direct rocket hit, led Israel's leader to delay the cease-fire agreement by a day. The Israeli side began revealing pessimism about the chances of reaching an Egyptian-mediated understanding and a few of Israel's nine ministers even suggested that Israel declare a unilateral cease-fire. "If Hamas continues firing after we call it, we'll have the international legitimacy for a ground incursion," one of the ministers said.
Clinton arrived to the Prime Minister's Office on Tuesday evening straight from the airport, and was immediately informed of Israel's reservations. Clinton and her staff left Netanyahu's office at 2:00 A.M., but continued making phone calls to Cairo and Washington until 4:00 A.M.
During breakfast with United Nations Secretary General Ban Ki-Moon at a Jerusalem hotel, Clinton looked tired, but optimistic. She made a quick trip to Ramallah and from there returned to Jerusalem for another meeting with Nentanyahu, Barak, and Lieberman, before heading for Cairo. The three Israeli ministers requested that she pressure Egypt to present a more balanced cease-fire agreement.
During both her meetings with Netanyahu, Clinton activated her power of persuasion in order to make clear to the Israeli premier that adopting the Egyptian draft was the best course of action. U.S. President Barack Obama also pushed the issue in a few telephone calls with the Israeli prime minister.
The American message was clear: Adopting Egypt's cease-fire draft was much the preferred choice. At the same time, Obama and Clinton promised Netanyahu incentives in the form of increased U.S. pressure on Egypt regarding weapons smuggling to Gaza, and a commitment to provide more funds for additional Iron Dome missile defense systems.
At the start of the Forum of Nine's meeting on Wednesday afternoon, Netanyahu was already leaning towards Barak's position. However, during the meeting there was a bitter argument about Egypt's draft.
Finance Minister Yuval Steinitz and Interior Minister Eli Yishai both advocated for intensifying the operation in Gaza. Steinitz said there should be a ground invasion with the goal of overthrowing Hamas, while Yishai argued that Israel should continue to strike all possible targets in Gaza by air.
Barak, together with ministers Dan Meridor and Benny Begin, expressed fierce opposition to Steinitz and Yishai. At one point Netanyahu openly sided with those advocating for the cease-fire agreement, while Lieberman insisted Steinitz had the right idea.
Ultimately, Lieberman also made clear that there was no choice but to accept the cease-fire. "The decision is simple," the foreign minister said at the Forum of Nine meeting. "Rabin said that if they fire from Gaza, we will reoccupy, but this is obviously difficult. There are a lot of emotions going around, and I identified with the finance minister, but reality is more complex."
Die bestaan niet.quote:Op donderdag 22 november 2012 12:53 schreef DeParo het volgende:
[..]
Grapjas, blijft flauwekul wat je zegt, jij bekijkt het net als de Palestijnen vanuit een verwrongen beeld van de werkelijkheid die niet meer klopt. Ik bekijk het vanuit waarden en normen die voor iedereen kloppen.
En vanuit welke rechtspositie deden ze dat? Het was hun land nog niet op dat moment, er was alleen maar toegezegd dat het hun 'nationale thuis' zou gaan worden. En in hoeverre de Britten überhaupt het recht hadden om het stuk land dat ze alleen maar met hulp van dezelfde Arabieren konden veroveren op de Ottomanen .. tja .. feit is dat de eerste afspraak met de Arabieren, tussen McMahon en Husseïn, niet nageleefd is. Uiteraard waren de Arabieren het niet eens met al die verse import van overzee, die zaten idd voor hun vrijheid te vechten. De verse en grotendeels zionistische import was er alleen maar dankzij de gratie van de Britten, hun aanslagen tegen zowel de Britten alsook de Arabieren om hun eigen staat te kunnen vestigen kan je daarom nauwelijks 'verzet' tegen een Britse overheerser noemen, dat is meer iets van 'je kreeg een vinger, maar je pakt de hele hand en de arm erbij'. Vrijheidsstrijd, ja, daar kan ik nog inkomen na al die eeuwen achtervolging en discriminatie in Europa, maar wat heeft de Arabische bevolking van die regio daarmee te maken?quote:
[..]
Dat is niet bepaald zo, wat Joden deden was verzet tegen de Britse overheerser en Arabische vijandigheden en valt dus niet onder terrorisme maar simpelweg verzet of vrijheidstrijd, wat de Palestijnen doen is terrorisme omdat er sprake is dat ze zich verzetten tegen een legitieme staat, ongeacht of zij die staat wel of niet legitiem vinden, en daarbij niet handelen in het belang van een volk.
pleased to meet you
Die bestaan wel degelijk.quote:
Zowel de Britten als Arabieren hebben ooit erkend dat de Joden daar een eigen staat krijgen. Dat een afspraak tussen Arabieren en Britten onderling niet is nageleefd staat daar verder los van en heeft slechts te maken dat de afspraak niet nageleefd hoefden te worden volgens de Arabieren althans. Ik spreek niet tegen dat er geen Arabische staat of staten hadden mogen komen naast de Joodse staat. Dat jij stelt dat de Britten de Zionisten ook maar enigszins tegemoet kwamen is volstrekte lariekoek en onzin. De Britten hebben vanaf het begin zowel Arabieren als Joden belemmerd op dit gebied.quote:
[..]
En vanuit welke rechtspositie deden ze dat? Het was hun land nog niet op dat moment, er was alleen maar toegezegd dat het hun 'nationale thuis' zou gaan worden. En in hoeverre de Britten überhaupt het recht hadden om het stuk land dat ze alleen maar met hulp van dezelfde Arabieren konden veroveren op de Ottomanen .. tja .. feit is dat de eerste afspraak met de Arabieren, tussen McMahon en Husseïn, niet nageleefd is. Uiteraard waren de Arabieren het niet eens met al die verse import van overzee, die zaten idd voor hun vrijheid te vechten. De verse en grotendeels zionistische import was er alleen maar dankzij de gratie van de Britten, hun aanslagen tegen zowel de Britten alsook de Arabieren om hun eigen staat te kunnen vestigen kan je daarom nauwelijks 'verzet' tegen een Britse overheerser noemen, dat is meer iets van 'je kreeg een vinger, maar je pakt de hele hand en de arm erbij'. Vrijheidsstrijd, ja, daar kan ik nog inkomen na al die eeuwen achtervolging en discriminatie in Europa, maar wat heeft de Arabische bevolking van die regio daarmee te maken?
DeParo, jij studeert toch geschiedenis? Mijn geschiedenisdocent had het altijd over 'standplaatsgebondenheid'.quote:
Dat zijn slechts interpretaties van een absolute vorm van normen en waarden en dat soort zaken. Er is altijd een waarheid.quote:
[..]
DeParo, jij studeert toch geschiedenis? Mijn geschiedenisdocent had het altijd over 'standplaatsgebondenheid'.
Er zijn weer verkiezingen.quote:
Lieberman is echt een sneu figuur.
Ik ga er van uit dat ik in dit topic niet hoef uit te leggen dat Palestina een mandaat was. Maar ik had best vroeg in de discussie aangegeven dat ik het over het mandaat had en jij ging koppig door.quote:
[..]
Jij reageerde op mij in de discussie toen ik religie als reden gaf waarom de ene staat wel geaccepteerd werd in het gebied en het andere niet. Later ben je er 'mandaat' gebied bij gaan halen omdat het jou beter uitkwam.
Het maakt verder geen ruk uit dat jij het over het 'gebied' Palestina had. Het conflict gaat over het mandaat Palestina, en de latere verdeling ervan.
Noem eens een universele waarheid?quote:
[..]
Dat zijn slechts interpretaties van een absolute vorm van normen en waarden en dat soort zaken. Er is altijd een waarheid.
Gezien de zaak dat Theodor Herzl in 1904 gestorven is, en het Britse mandaatgebied Palestina ongeveer in 1920 ontstond, is wat jij zegt feitelijk gezien een onjuiste constatering.quote:
[..]
Ik ga er van uit dat ik in dit topic niet hoef uit te leggen dat Palestina een mandaat was. Maar ik had best vroeg in de discussie aangegeven dat ik het over het mandaat had en jij ging koppig door.
Het maakt verder geen ruk uit dat jij het over het 'gebied' Palestina had. Het conflict gaat over het mandaat Palestina, en de latere verdeling ervan.
Woorden zijn interpretaties, woorden voldoen niet altijd maar proberen een vaag gevoel of een besef van iets te verduidelijken, je kan het dus bij jezelf zoeken.quote:Op donderdag 22 november 2012 15:33 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Noem eens een universele waarheid?
Wat had die meneer te maken met wat ik zei volgens jou?quote:
[..]
Gezien de zaak dat Theodor Herzl in 1904 gestorven is, en het Britse mandaatgebied Palestina ongeveer in 1920 ontstond, is wat jij zegt feitelijk gezien een onjuiste constatering.
Is dat een serieuze vraag?quote:
[..]
Wat had die meneer te maken met wat ik zei volgens jou?
Veel!
Nee! De Britten noemden het heel eufemistisch 'nationale thuis', juist omdat ze wisten dat niet alleen de Arabieren zouden gaan steigeren bij het idee dat het joodse volk een eigen staat zou krijgen. En de Arabieren hadden geen bezwaar tegen meer joodse bewoners, klopt, maar van een joodse staat was op dat moment nog lang geen sprake. Behalve bij de zionisten dan, voor hun was die staat blijkbaar al in kannen en kruiken vanaf de Balfour-verklaring.quote:
Zowel de Britten als Arabieren hebben ooit erkend dat de Joden daar een eigen staat krijgen.
Say what? Die niet nagekomen afspraak is de basis van het huidige conflict. Het dubbele verraad, eerst Sykes-Picot en daarna Balfour, hebben gezorgd voor de huidige situatie in die regio.quote:Dat een afspraak tussen Arabieren en Britten onderling niet is nageleefd staat daar verder los van en heeft slechts te maken dat de afspraak niet nageleefd hoefden te worden volgens de Arabieren althans.
Wat jij zegt is dat de ingezetene die zichzelf moet verdedigen tegen het inpikken van zijn land omdat er afspraken niet na zijn gekomen een terrorist is, en dat de verse import die aanslagen pleegt en mensen vermoord om die grond in zijn bezit te krijgen verzet pleegt en strijdt voor zijn vrijheid. Omgekeerde wereld dat!
Tja, of Israël überhaupt zou bestaan als de Balfour-verklaring er niet was geweest is uiteraard alleen nog maar een hypothetische vraag. Feit is wel dat de immigratie verdrievoudigde na de Balfour-verklaring, en dat de Arabieren daar terecht tegen protesteerden, temeer omdat velen van de nieuwkomers er kwamen om daar hun staat te gaan stichten. Maar dat was dus de bedoeling niet, de bedoeling was een 'nationaal thuis' voor het Joodse volk! En daar heeft het Joodse volk dus verandering in gebracht, met behulp van terroristische aanslagen en politieke moorden.quote:Ik spreek niet tegen dat er geen Arabische staat of staten hadden mogen komen naast de Joodse staat. Dat jij stelt dat de Britten de Zionisten ook maar enigszins tegemoet kwamen is volstrekte lariekoek en onzin. De Britten hebben vanaf het begin zowel Arabieren als Joden belemmerd op dit gebied.
Wat aardig trouwens van je, dat er Arabische staten hadden mogen komen naast de Joodse staat. Gesproken als de koloniale veroveraar in hart en nieren .. eerst inpikken wat je voor jezelf wil hebben en de rest (de waardeloze stukken woestijn) mogen ze onder elkaar verdelen.
pleased to meet you
Ik weet wie hij is en wat hij gedaan heeft, maar ik ben benieuwd hoe hij volgens jou in het plaatje past.quote:
Het maakt niet uit dat de Britten het wel of niet deden met voorbedachte rade. De legitimiteit is verzekerd zeker op het moment dat de Britten zelf bestuurdertje gingen spelen. De Arabieren hebben zelf laten weten in principe de bepalingen van Balfour te erkennen. Weliswaar onder voorwaarden die door de Britten niet zijn nagekomen maar de intentie lijkt me meer dan duidelijk. Dus deze is na Balfour tot stand gekomen.quote:
[..]
Nee! De Britten noemden het heel eufemistisch 'nationale thuis', juist omdat ze wisten dat niet alleen de Arabieren zouden gaan steigeren bij het idee dat het joodse volk een eigen staat zou krijgen. En de Arabieren hadden geen bezwaar tegen meer joodse bewoners, klopt, maar van een joodse staat was op dat moment nog lang geen sprake. Behalve bij de zionisten dan, voor hun was die staat blijkbaar al in kannen en kruiken vanaf de Balfour-verklaring.
[..]
Wat jij zegt is omdat de Britten hun afspraken niet zijn nagekomen dat de Joden maar moeten boeten? Wat een flauwekul is dat zeg! De Joden hebben net als de Arabieren gestreden voor een eigen staat en de incorrecte beschuldigingen die jij daarbij in je mond neemt is eveneens volstrekte waanzin. De Arabieren zijn ook veelal geslaagd in hun missie als je kijkt naar andere landen in de regio. Ze hadden eveneens kunnen slagen in hun missie om in dit gebied een staat op te richten, maar dat lieten ze na, in plaats van hun krachten met de Joden te bundelen streden ze tegen alles en iedereen wat ze maar als 'vreemd' en 'tegenstander' van hun ambities zagen. Degene die de rollen omdraait ben jij dus.quote:Say what? Die niet nagekomen afspraak is de basis van het huidige conflict. Het dubbele verraad, eerst Sykes-Picot en daarna Balfour, hebben gezorgd voor de huidige situatie in die regio.
Wat jij zegt is dat de ingezetene die zichzelf moet verdedigen tegen het inpikken van zijn land omdat er afspraken niet na zijn gekomen een terrorist is, en dat de verse import die aanslagen pleegt en mensen vermoord om die grond in zijn bezit te krijgen verzet pleegt en strijdt voor zijn vrijheid. Omgekeerde wereld dat!
[..]
De zionistische beweging heeft jarenlang gezocht naar de juiste locatie voor de Joodse staat. Er zijn veel meer gebieden in overweging geweest maar door lang en veel tegenwerken van andere mogendheden heeft het niet zo ver mogen komen. Uiteindelijk hebben de Joden zich op dit gebied gericht, uiteraard had het ook een bepaalde voorkeur, maar het was niet dat er elders iets beters mogelijk was. De gemaakte afspraken, inclusief die met de Arabieren, laten zien dat op dat moment binnen de Joodse gemeenschap werd gedacht dat het ook daadwerkelijk kon zonder veel problemen.quote:Tja, of Israël überhaupt zou bestaan als de Balfour-verklaring er niet was geweest is uiteraard alleen nog maar een hypothetische vraag. Feit is wel dat de immigratie verdrievoudigde na de Balfour-verklaring, en dat de Arabieren daar terecht tegen protesteerden, temeer omdat velen van de nieuwkomers er kwamen om daar hun staat te gaan stichten. Maar dat was dus de bedoeling niet, de bedoeling was een 'nationaal thuis' voor het Joodse volk! En daar heeft het Joodse volk dus verandering in gebracht, met behulp van terroristische aanslagen en politieke moorden.
Wat betreft de opstanden, reinste flauwekul, zonder de Joodse immigratie hadden de Arabieren zich wel gericht tegen alleen de Britse overheerser. Vergeet niet dat er net een oorlog aan is vooraf gegaan. De afspraken en situatie daarna bevielen kennelijk niet en in de naweeën van de oorlog zijn ze opgestaan. De Joden werden niet als bondgenoot gezien, werden als een nieuw vijandig element gezien, en uit die haat die niet had gehoeven is het hele conflict ontstaan. De verantwoordelijkheid ligt ook bij de Arabieren wat dat betreft.
Je praat weer eens onzin, de Arabieren waren nogmaals niet de enige die in dat gebied woonden, er zijn nauwelijks mensen aan te wijzen die daar generaties voor 1920 hebben gewoond. De mensen bij wie je dat wel kan daar zitten genoeg Joden tussen. De Arabieren claimen nu het gebied, maar het is zo'n verspreid volk, dat je nauwelijks van een specifieke groep kan spreken. De Palestijnen proberen dat nu in te vullen maar ook zij komen van heinde en verre en hebben onderling zelfs niet eens zo veel banden althans niet veel meer dan ze in buurlanden zouden hebben. De afspraken met de Arabieren laat ook zien dat er kennelijk wel degelijk niet zo'n belang werd gehecht dat dat stukje werd afgestaan. Het conflict is pas veel later een soort van symbool geworden voor de Arabische (en nu de Islamitische) eenwording van landen, iets waar ze een gedeelde vijand mee hebben, waar ze zich bijna altijd op kunnen richten met veelal propaganda. Er zijn veel leugens omtrent het conflict, jij praat slechts de woorden van het Arabische nationalisme na, veelal leugens dus.quote:Wat aardig trouwens van je, dat er Arabische staten hadden mogen komen naast de Joodse staat. Gesproken als de koloniale veroveraar in hart en nieren .. eerst inpikken wat je voor jezelf wil hebben en de rest (de waardeloze stukken woestijn) mogen ze onder elkaar verdelen.
Als je dat weet dan vind ik het opmerkelijk dat je je dat afvraagt, ik denk dat jij hem helemaal niet zo goed kent, waarschijnlijk heb je even snel gegoogled om wat informatie te vinden.quote:
[..]
Ik weet wie hij is en wat hij gedaan heeft, maar ik ben benieuwd hoe hij volgens jou in het plaatje past.
Nee dat heb ik niet gedaan. Nu terug naar mijn vraag.quote:
[..]
Als je dat weet dan vind ik het opmerkelijk dat je je dat afvraagt, ik denk dat jij hem helemaal niet zo goed kent, waarschijnlijk heb je even snel gegoogled om wat informatie te vinden.
Dat betwijfel ik als je zulke domme vragen blijft stellen.quote:
[..]
Nee dat heb ik niet gedaan. Nu terug naar mijn vraag.
Er is niemand die betwist dat het hele gebied inclusief Jordanie ooit Palestina heette hoe je het ook went of keert. Echter er wordt in dat gebied wel een probleem gemaakt van Israel en niet van Jordanie en dat komt door het joodse karakter van Israel.quote:
[..]
Ik ga er van uit dat ik in dit topic niet hoef uit te leggen dat Palestina een mandaat was. Maar ik had best vroeg in de discussie aangegeven dat ik het over het mandaat had en jij ging koppig door.
Het maakt verder geen ruk uit dat jij het over het 'gebied' Palestina had. Het conflict gaat over het mandaat Palestina, en de latere verdeling ervan.
Question authorities, fuck religion, educate yourself, Viva el individualismo!
There's only one way of life, and that's your own!
There's only one way of life, and that's your own!
Dit dus.quote:
[..]
Er is niemand die betwist dat het hele gebied inclusief Jordanie ooit Palestina heette hoe je het ook went of keert. Echter er wordt in dat gebied wel een probleem gemaakt van Israel en niet van Jordanie en dat komt door het joodse karakter van Israel.
#freefrederike
Terecht.quote:
[..]
Er is niemand die betwist dat het hele gebied inclusief Jordanie ooit Palestina heette hoe je het ook went of keert. Echter er wordt in dat gebied wel een probleem gemaakt van Israel en niet van Jordanie en dat komt door het joodse karakter van Israel.
Gaza was ook bij Egypte tot de 6-daagse oorlog. Vandaar ook dat er een Egyptische en een Palestijnse Rafah is.quote:
Gaza bij Egypte moet toch gewoon kunnen? Dan kunnen Egyptische veiligheidsdiensten orde op zaken stellen bij de grens met Israel en krijgen de inwoners van Gaza gewoon weer alle middelen die ze nodig hebben om te overleven en die de staatsterroristen uit Israël hen nu weerhouden.
All wars are civil wars, because all men are brothers. ~François Fénelon
