Darren Aronofsky's nieuwste film: The Fountain

BENIEUWD BENIEUWD BENIEUWD!!

Requiem en Pi zijn toch wel twee van mijn lievelingsfilms om het maar even eufemistisch uit te drukken..

Darren Aronofsky!

Brad Pitt!

Ellen Burstyne!

Clint Mansell!

VET VET VET VET VET!!! 9~

Vet nieuws. Zelfs Johny Depp schijnt erin mee te spelen.
Helemaal nog beter

eindelijk, weer aan 't kloten: http://us.imdb.com/Title?0325418

[Dit bericht is gewijzigd door SandaP op 21-08-2002 16:20]

SandaP was me voor

Depp doet niet mee...staat hier

http://aronofksy.tripod.com/newsarticle32.html

[Dit bericht is gewijzigd door BobRooney op 21-08-2002 17:41]

Can't wait...

* Mza noteert

Ben zeer benieuwd

Aronofsky regisseert Brad Pitt en Cate Blanchett?
*virtueel orgasme heeft*

Op IMDb staat trouwens niets van Clint Mansell. Maar het zal wel...
Wel zeggen ze dat Mark Margolis (Pi , OZ, Requiem for a dream) weer meedoet. Requiem nog niet gezien, maar hij is erg goed in Pi en OZ.

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 18:54 schreef California het volgende:
*virtueel orgasme heeft*

---

Ruim je het wel zelf even op?
_{Hmm...ik heb niks in de FAQ staan over virtuele orgasmes.}

Ik kan overigens ook niet wachten op die film. Het lijkt de laatste tijd wel of we steeds betere combinaties krijgen van regisseurs en acteurs/actrices.

Ik krijg al een sterk beeld van Brad Pitt met zo'n spaanse helm op

Damn dit lijkt me een retestrakke film!

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 18:56 schreef Mike het volgende:

[..]

Ruim je het wel zelf even op?
_{Hmm...ik heb niks in de FAQ staan over virtuele orgasmes.}

---

O ja, dit is natuurlijk jouw virtuele huis, he? Das niet zo heel beleefd van me.
*defragmenteert Mike's huiskamer*
Het is de schuld van Smots. Of eigenlijk van Cate...

Hmmm 70 miljoen van een grote filmmaatschappij, dat schept zekere verplichtingen, namelijk een evenzohoge opbrengst. Daar heb je een groot publiek voor nodig en minder freaky films. Hopelijk verliest hij zichzelf niet.

Een nieuwe project van Darren Aronofsky, de talentvolle regisseur die we kennen van Requiem For A Dream en Pi.

De pre-productie voor de film is in 2002 begonnen.
De hoofdrolspelers zouden in eerste instantie Brad Pitt en Cate Blanchett zijn.
Maar door creatieve meningsverschillen tussen Pitt en Blanchett,
is Pitt uit het project gestapt en is hij kort daarna vertrokken om de rol van Achilles te spelen in Troy.
Hierdoor is de productie 2 jaar in de vrieskast gezet.

Hierna moesten de hoofdrolspelers opnieuw gecast worden en zijn uiteindelijk Hugh Jackman en Rachel Weisz gekozen voor de rollen van Tom Verde en Izzi.
Hugh Jackman heeft voor zijn rol in deze film al zijn hoofd- en borsthaar er af moeten knippen.
De film zou oorspronkelijk een budget hebben van 75 miljoen.
Maar doordat Brad Pitt en Cate Blanchett dus uiteindelijk eruit zijn gestapt, hebben ze het budget verlaagd naar 40 miljoen.

Veel is er nog niet bekend over de film en de verhaallijn.
Waar we het tot nu toe mee moeten doen, is deze tagline:
[ Spanning over one thousand years, and three parallel stories, The Fountain is a story of love, death, spirituality, and the fragility of our existence in this world. ]

Een leuk weetje is dat Ellen Burstyn in deze film zal spelen, zoals zij al eerder de rol van Sara Goldfarb speelde in Requiem For A Dream, die ook is geregisseerd door Darren Aronofsky.

Ik verwacht veel van deze film. Alhoewel ik niet echt weet wat ik van het verhaal kan verwachten.
Maar het belooft een erg bijzondere film te worden.

De film zal naar verwachting nog dit jaar in de Amerikaanse bioscopen moeten uitkomen.

Hier staat het verhaal een beetje beschreven:

So we’re in a weird spot with this film right now.
I keep getting reports about its demise, some as recent as this weekend. Alan Horn didn’t help, complicating things with his seemingly-contradictory comments about the film the other day.
He suggested that the film had the plug pulled when it became more expensive than $60 million,
but he also talked about how it was rescued by partnering up with New Regency when Village Roadshow fell out.
People are convinced, writing me daily, telling me that it’s not going to happen now.
But I’ve heard from sources close to the film, people who are in direct contact with Protozoa Pictures, Aronofsky’s company, who assure me that the film is going to happen this fall, and that everything is proceeding apace. Because there is still such a strong chance that the film is happening, I want to tread very lightly as I discuss the really odd and wonderful script for this film by Darren Aronofsky and Ari Handel. I don’t want to ruin the experience for you if there’s even the slightest chance of you seeing it in a theater. I pray I get to sit in a dark room next Christmas and see that Warner Bros. logo come up, followed by the New Regency logo, followed by the sight of the jungles of Mexico in the year 1535.
I’m talking fingers and toes crossed, rub the rabbit’s foot, an extra lap around the rosary beads type praying, too. I want to see this movie. It’s important to Darren Aronofsky’s development as a filmmaker, and to science-fiction as a genre. I can see Aronofsky’s influences here, and it’s one of the first post-MATRIX projects I’ve seen with a voice that seems totally different than THE MATRIX, interested in totally different things.
THE FOUNTAIN is about love and death and the nature of this frail and precious matter we are made of. It is an epic that is concerned only with the personal impact of its incredible events. It is not about saving the world, but it is about how we will all eventually be saved.
Act one of the script is what would conventionally pass for act three in anyone else’s script. It’s grandly scaled, mind-blowing, and ambitious. We see the resolution of two separate journeys, a thousand years apart, both of them focused on the same goal: salvation from the slavery that all flesh suffers to death. In 1535, Spanish conquistadors and a priest all travel under the guidance of CAPTAIN TOMAS VERDE (Hugh Jackman), in search of something mysterious deep in the heart of a Mayan jungle. In the year 2500, another Tom (also Hugh Jackman) makes an even more dangerous and mystical journey. He travels with a precious cargo of enormous power, haunted by dreams of the Mayan jungle and by the ghost of a lost love. We see each of these journeys build to and then reach a crucial and seemingly final place, each of them intercut so as to illustrate fine points about the other. There’s a really beautiful sequence on the outside of Tom’s spacecraft and a terrifying moment on the steps of the temple, and on a moment of epiphany, we are transported to the year 2003.
Starting just under 30 pages into the script, act two is far more rooted in an emotional reality that we recognize. It’s set right now. TOMMY VERDE (again... Hugh Jackman) works as a surgical researcher, part of a team working on advanced cancer theory. His supervisor LILLIAN (Ellen Burstyn) knows he’s brilliant and make leaps of logic that somehow turn out to be right, but she is concerned that he is obsessed.
You see, Tommy’s wife IZZI (Rachel Weisz) is dying. And in one of those cosmic jokes that makes you want to laugh until you scream, she’s dying of cancer. And there’s not a goddamn thing Tommy can do about it.
There is a dull ache that begins almost immediately in this section of the script, a hum of low dread underneath everything. Tommy and Izzy both are just waiting. They pretend they’re living. They pretend that they have hope and that they can make plans and that there’s a future to believe in, but it’s a cover. They’re waiting for Izzi to die, and they both know it. Tommy is dying in his own way as he watches her fade. He can’t help Izzi physically, and it leaves him unable to help her spiritually. Izzi’s on a journey to peace that Tommy can’t join her on, and it causes terrible silence between them.
I’ve seen some speculation in our Talk Backs, impassioned and well-argued, that this film has to be about The Fountain of Youth. It’s not. I don’t want to give away the key mythological symbol that Aronofsky has built his film around, but I can say that it’s not the Fountain of Youth. It’s something even older, even more basic. It’s also a giant McGuffin. If you focus on what the thing is that lies in the heart of that Mayan temple... the thing in the cargo bay of the spaceship en route to a distant nebula... then you miss the import of it. This is science-fiction used to dissect the natures of our own hearts. We have a basic fear of our own flesh that we wrestle with over the course of our lives. You don’t have it as a child. You are fearless. You are immortal and you know it.
Then someone corrects you. Either a relative dies or a pet or, worst of all, a parent. And you learn that not only does death exist, but that it is the end of all of us. There is no one who is allowed to slip through unscathed. Life is a process of accumulating scars, both large and small, until one of them finally kills you. Knowing that... believing that... is part of the process of maturation. We each of us make our own agreement with Death and that understanding that allows us to go on living. Some people embrace the life they have and wrench whatever sweetness from it that they can. Some people wither away in fear. And some people fight, spending their whole lives trying to find some loophole, some way to cheat the system.
In THE FOUNTAIN, we are given characters, each a mirror of another, each a product of the time and place they live, all of them dealing with Death in their own way. For example, what if you were Tommy? What if you developed a drug using a rare botanical extract and discovered that you might well have unlocked the key to turning time back and holding off Death indefinitely, if not forever? If you knew the time your wife had on Earth was limited, would you proceed with caution and go through every prescribed level of FDA testing before making this potential breakthrough available to her?
Or would you throw caution to the wind? Would you break the rules to save her life, even if you knew there was a chance you might be wrong?
One of the reasons this middle section of the script works so well is because Aronofsky has painted a convincing portrait of a couple in love. In those rare moments when Tommy forgets to be depressed, he and Izzy are quite beautiful together, sweet and funny and perfectly matched. He takes her to an exibit of Mayan relics at one point, and there’s a great sense of play between them. These two people know each other the way lovers do, and that means they have the potential to hurt each other casually and well. They know all the soft spots worth poking. Izzi fights dirty, using Tommy enormous love for her to bully him in conversations. Because she’s resigned to her fate and he isn’t, she’s stronger. She doesn’t reopen the wound with each fresh reminder.
Izzi is a writer, and her biggest gift to Tommy is a book that she’s almost finished. The last chapter is the only thing missing, and she leaves it in his care to do so. Tommy protests that he’s not a writer, but he’s missing the point. Izzi mentions something at the exhibit about the Mayan idea that death is an act of creation, and there is a transcendence to that notion that I find quite surprising in a mainstream studio picture. As we watch the national media debate the importance of “Under God” to our Pledge of Allegiance and once again argue about the role of religious language in our daily lives, it doesn’t seem like the easiest box-office road to go, crafting a film that dares to not only be serious about spiritual issues, but also inclusive. Aronofsky isn’t writing about whether or not religion is right or true. He’s writing about the greater questions, the ones that religions exist to try and answer. This isn’t an event film, full of explosions and special effects for the sake of it. This is a personal story, featuring characters that are designed to challenge both actors and audiences. Long stretches of this depend on the ability of Hugh Jackman and Rachel Weisz to keep us engrossed without the aid of anything else. This isn’t like REQUIEM FOR A DREAM or PI, built on overdrive. Pages go by, made up of quiet conversations, tearful late night exchanges in sterile rooms.
And when the script shifts gears again, around page 70, the full demented range of Aronofksy’s ambitious vision finally becomes clear, and THE FOUNTAIN becomes something that you’ll either love or hate, the kind of SF film that fans always claim no studio would ever make.
Izzi’s book and the film itself fold into one another, and Tommy is either dragged into a vision of the past, or a memory of it, and we see what led to the conclusions of act one. Another love story is laid out, this one more heated and dangerous than the one between Tommy and Izzi, but also played by Jackman and Weisz. They’ve got their work cut out for them here. There are remarkable tonal shifts between the various times, and it’s like three movies, all of them addressing the same ideas, all whipped into this fractured but somehow coherent whole.
Aronofsky saves a few sucker punches for the home stretch, and there’s one sequence in particular that made me both furious and heartsick at the same time. There is a cruelty to it that is totally appropriate to the story being told. It’s about perception. What one person sees as tragic timing, a horrible matter of missed minutes, another person might view as a desired step, an evolutionary jump. And its only when someone shifts their own perceptions that they are suddenly given the gift of real knowledge... set free and made powerful and given up in sacrifice all at once. Bringing the last 20 pages of this script to life will push Aronofsky further than he has ever been pushed as a filmmaker so far, and I am dying to see him try. This is one of those cases where a filmmaker has set up something terrifying for themselves, a high-wire act that will require them to work at the top of their game in order to bring to life what was written. There are echoes of Frank Miller’s magnificent and underrated RONIN here, and I hope Aronofsky is able to create a visual palette that will fully realize the remarkable visions he’s described. I know this film is going to cost some major coin, but it’s not excessive. There are very few FX sequences, and what there is on the page is all part of the thematic fabric of the story. This is not spectacle for the sake of it. Far from it. This is a filmmaker who is daring to use the paint and the brushes in a way we haven’t seen so far. Warner Bros. can’t make a decision about either this or a new BATMAN/SUPERMAN film... this isn’t that kind of picture, and it never will be. This is like JFK. This is like UNFORGIVEN. This is the type of film you make because it is good for your corporate soul. Read the script again before you decide whether or not you can afford the film. There’s a message here about giving back in order to get, a message you might take to heart.
Once you do, you’ll realize there’s no way you CAN’T afford this film.
Let us all experience the road to awe.
Come on, Warner Bros... have no fear.

[ Bericht 0% gewijzigd door Asskicker14 op 20-05-2005 20:53:58 ]

Eerste art plaatje:

Dit gaat of heel goed worden of heel slecht

Ik ben nieuwsgierig of Darren Aronofsky voor de derde keer zo'n goede film kan neerzetten. Het mooie van de eerste 2 films van hem is toch wel de muziek die hij gebruikt. Het drukt de films erg goed uit. Vooral Lux Aeterna van Requiem for a Dream is prachtig!

Hee hallo, ff een gigantische kick, maar de teaser trailer staat op apple.com

Hoofdrollen: Hugh Jackman & Rachel Weisz
Teaser
Official Website

Ben benieuwd, ziet er iig veelbelovend uit

Pi en Requiem For a Dream waren al meesterwerkjes, ben benieuwd naar deze

Ook weer met Ellen Burstyn, net als Requiem for a Dream.

"...and the red dress, and the television..."

Even het juiste topic kiezen..

Cooll! Eindelijk na iets van 3 jaar wachten of die en die acteur nou wel of niet meedoet en of het project nu wel of niet doorgaat.
Samen met Southland Tales is dit de film waar ik me volgend jaar het meest op verheug.

quote:

Op zondag 13 november 2005 01:59 schreef Lamon het volgende:
Samen met Southland Tales

http://us.imdb.com/title/tt0405336/

Ah, de nieuwe Donnie Darko, zeg maar.

Ik hoop niet dat Aranofsky ten onder gaat aan de commercie. Met zo'n budget en zulke grote namen... Was blij om te lezen dat Brad Pitt en Cate Blanchett toch niet meedoen. Het verhaal klinkt wel heel interessant, ben benieuwd wat hij ervan maakt.

Trailer en foto`s zien er erg goed uit, ben erg benieuwd wat Aranofsky hiervan weet te maken

Ik ben ook erg benieuwd of Aranofsky zijn lijn na Pi en Requiem For A Dream voort kan zetten, ik kijk er naar uit!

Mooie teaser. Dat shot van die boom: OH JA!

Alle visuele registers worden weer opengetrokken. Heb er alle vertrouwen in.

Ik kan niet wachten. De teaser ziet er heel erg gaaf uit.

Na 3 jaar vond ik dat het tijd werd om de naam van de regisseur in de topictitel even juist te spellen .

Nog maar twee maanden . Trailer ziet er in ieder geval erg tof uit!

De trailer staat er ook nu, en damn!

godver ik kan niet wachten... 15 februari in nederland pas???? bah...

quote:

Op zaterdag 22 juli 2006 15:25 schreef HostiMeister het volgende:
godver ik kan niet wachten... 15 februari in nederland pas???? bah...

Waat? Grrrr

http://www.apple.com/trailers/wb/thefountain/trailer1/large.html

Het is vreemd, maar ik voel gewoon dat dit één van de beste films ooit gaat worden. Dat zie je aan alles, de cast, de regisseur, de muziek, de beelden, het gevoel. Het is gewoon perfect.

Mmm; dit kan wel wat gaan worden!

Beste trailer ooit.

Ik heb er een avatar van gemaakt.

De epileptische Fokkers zullen je dankbaar zijn

quote:

Op zondag 23 juli 2006 12:29 schreef JelleS het volgende:
De epileptische Fokkers zullen je dankbaar zijn

echt hey
maar hij ziet er wel tof uit

Zie ik daar een béétje de geest van 2001 op Aronofsky's nieuwe werk neerdalen?

quote:

'Fountain' Booed at Venice

British movie star Rachel Weisz was stunned when her new movie The Fountain was booed at its premiere at the Venice Film Festival yesterday. The film, directed by her fiance Darren Aronofsky, left the audience confused and disappointed - even though Weisz insists it is important to have something "different" on screen. The $35 million flop was snubbed repeatedly by movie studios until Warner Brothers decided to back it. The story spans 1,000 years and stars Hugh Jackman as a 16th century Spanish explorer, 21st century scientist and 26th century astronaut searching for the Fountain of Youth. Weisz, whose presence at the festival marked her first official public appearance since the birth of son Henry Chance in May, says, "I think it's wonderful that this film is so different. I would love to work with Darren again."

Vreemd verhaal, Venetie lijkt me geen boe-publiek.

oei.

Deze film heeft denk ik heel wat in z'n mars, ik ga 'm dan ook zeker ff kijken

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 22:19 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Vreemd verhaal, Venetie lijkt me geen boe-publiek.

ja weet ik eigenlijk niet hoor, zo werd er voor zwartboek niet eens geklapt

wordt beiden zo te zien een big letdown

quote:

Backburnered four years ago after original star Brad Pitt pulled out, then long in the making, "The Fountain," third feature by one-time wunderkind Darren Aronofsky ("Pi," "Requiem for a Dream"), made more of a splatter than a splash on Venice's Lido with its world premiere. Greeted by booing at its first press unspooling, pic's hippy trippy space odyssey-meets-contempo-weepy-meets-conquistador caper starring Hugh Jackman and Rachel Weisz suffers from a turgid script and bears all the signs of edit-suite triage to produce a still-incoherent 95 minutes. A gush of negative word of mouth will keep B.O. figures at a trickle.

Overpraised for the then-hip, now-dated use of pseudo-science in "Pi," and for the visual excess he deployed in the grungy "Requiem," helmer Aronofsky has been attached to and then detached from various big-budget studio projects over the last few years, including "Batman Begins" and "The Watchman." "The Fountain," written by Aronofsky and based on a story by him and Ari Handel, shows onscreen all the wear and tear of a personal project that has suffered from production fits and starts and reportedly has been cut down from a longer running time to a still tedious and repetitious hour and a half.

Plot interleaves three stories in different time frames and switches throughout somewhat abruptly between them, although auds can parse which is going on when by paying attention to how much hair Jackman is sporting at any given time.

In the 16th century, a bearded and long-locked Jackman plays Spanish explorer Tomas, dispatched by Queen Isabel (Rachel Weisz) to the New World to find the biblical Tree of Life, whose sap bestows immortality. In Central America, Tomas must battle mutinous underlings and assorted growling, war-painted Mayan extras to get to a pyramid that hides the tree, whose powers produce floral special effects Tomas wasn't expecting.

Turns out the latter storyline is the plot of "The Fountain," a novel being written in cursive hand in the present, or near-present by Izzi (Weisz again) who is married to Tommy (Jackman again, this time sans beard). Izzi has a terminal brain tumor, for which Tommy is working full-out to find a cure via experimental surgery on monkeys, assisted by a team of gowned-and-masked, personality-free supporting actors.

Only other character to make much of an impact is Dr. Lillian Guzetti (Ellen Burstyn, the lead in "Requiem"), the head of the research facility, who is wheeled on from time to time to warn Tommy he's working too hard and getting sloppy. Compound extracted from a Guatemalan tree may offer a cure or at least some kind of miraculous healing power.

Last plot strand shows a now-completely bald Jackman, called Tom Creo per press notes, living inside a clear bubble traveling through space toward the Xibalba nebula, an astrological body believed by the Mayans to be the location of the underworld.

Supposedly, it's the 26th century, and Creo's craft is driven merely by mind-power -- or, perhaps more precisely, screenwriter's whimsy. His only company is a nearly dead tree from whose bark he gains sustenance, while he spends his days reliving memories from the 21st century of Izzi, and occasionally levitating around in the lotus position.

Visual effects, credited to a slew of different companies, are indeed striking with their nearly 3-D layers of golden haze. However, segment ultimately looks like a remake of the wormhole section of "2001: A Space Odyssey," as produced by makers of instructional videos for beginning yoga students.

More problematic is the fact that it's hard to muster much engagement with characters who are so sketchily drawn. Izzi, for instance, is little more than a beatifically smiling presence. Weisz admittedly looks cute and pixie-like with a short-cropped hairdo, but Aronofsky hasn't given his now real-life partner much of a role. Charismatic Jackman (and his chiseled cheekbones) does his best to carry the film through its many lulls, but it feels like a lot of time is spent watching him cry or trashing offices in frustration.

No doubt the filmmakers' intention was to celebrate a love that transcends centuries, hence repeated use of lines, scenes and motifs. In the end, however, the effect is just monotonous, especially given overuse of Clint Mansell's mournful orchestral score, slathered over scenes as if in hopes it will paper over the plot's cracks.

Nevertheless, with savvy marketing "The Fountain" might yet find a niche audience, especially with softer-hearted femme viewers who will groove to the pick's rich costumes and honeyed tones.

.

Over Zwartboek werd ook gezegd dat er juist wel werd geklapt, je hoort overal andere berichten. En Zwartboek is een goede film, heb em al gezien. Van The Fountain verwacht ik nog steeds heel veel, maar geboe op Venetie is wel vreemd. Maar het blijft Aronofsky.

Nevertheless, with savvy marketing "The Fountain" might yet find a niche audience, especially with softer-hearted femme viewers who will groove to the pick's rich costumes and honeyed tones.

Hmmm...

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 22:37 schreef JelleS het volgende:
Over Zwartboek werd ook gezegd dat er juist wel werd geklapt, je hoort overal andere berichten. En Zwartboek is een goede film, heb em al gezien. Van The Fountain verwacht ik nog steeds heel veel, maar geboe op Venetie is wel vreemd. Maar het blijft Aronofsky.

ok

ja kan wel ja, de amerikaanse pers vond em wel goed en het was geloof ik de europese pers die em afkraakte ofzo

waar heb je em gezien dan?

Ik weet niet in hoeverre die andere opmerking klopt, maar als het waar is dat een hoop studio's hier hun handen van hebben afgetrokken, lijkt me dat ook geen goed teken.

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 22:40 schreef Slayage het volgende:

[..]

ok

ja kan wel ja, de amerikaanse pers vond em wel goed en het was geloof ik de europese pers die em afkraakte ofzo

waar heb je em gezien dan?

Persvoorstelling. Heb al stiekem wat losgelaten in het topic: Zwartboek - oorlogsthriller van Paul Verhoeven

blabla, reviews zeggen echt helemaal niks.
gewoon zien en zelf oordelen

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 22:46 schreef JelleS het volgende:

[..]

Persvoorstelling. Heb al stiekem wat losgelaten in het topic: Zwartboek - oorlogsthriller van Paul Verhoeven

ah ok

voor welke pers dan?

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 22:48 schreef mg794613 het volgende:
blabla, reviews zeggen echt helemaal niks.
gewoon zien en zelf oordelen

mwah niets...

1 review zegt niet veel nee, maar 100 reviews zoals in rottentomatoes bv zegt aardig wat, lijkt me

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 22:48 schreef mg794613 het volgende:
blabla, reviews zeggen echt helemaal niks.
gewoon zien en zelf oordelen

Boegeroep bij het publiek op een groot festival bij een film met dergelijke verwachtingen komt echt niet zo vaak voor, hoor.

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 22:57 schreef Slayage het volgende:

[..]

ah ok

voor welke pers dan?

Voor FOK!.

Niet zo enthousiaste reacties zou nog geen ramp zijn. Maar boegeroep, das een ander verhaal. Da betekent dat al die journalisten ook vooraf enthousiast waren, en het zijn niet voor niks filmjournalisten. Als een gewoon publiek het uitjouwt zou ook nog niet zo erg zijn.

Richard "Donnie Darko" Kelly is als aanstormend talent in Cannes met Southland Tales vrij hard op zijn bek gegaan, die heeft naar het schijnt zijn film ondertussen helemaal tot iets anders verknipt.

Ik ben toch benieuwd of Aronofsky hetzelfde gaat meemaken in Venetie met de opvolger van zijn eigen grote (cult-)succes.

Het zou me verbazen, ik dicht Aronofsky meer talent toe dan Kelly, het zou me niet verbazen als dat uiteindelijk een one-trick-pony blijkt te zijn.

Een user comment op de IMDb:

quote:

63rd Venice Film Festival: The Fountain, 4 September 2006

Author: agentmatheus from Brazil

*** This comment may contain spoilers ***

Some things are just unforgettable. Some experiences will just stick in your mind forever.

The 63rd Venice Film Festival has already featured two amazing movies. However, today I was stunned like I was never before in my whole life. Just a few hours after saying I had found the best movie of the year, Darren Arronofsky presents Italy with the ultimate masterpiece of the 21th century: ''The Fountain''.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

10/10

_{Weet niet waar de spoilers precies staan, maar heb 't hele verdere stuk maar tussen spoilertags gezet.}

quote:

Perhaps the saddest image I've seen during the screening were some people booing this magnificent picture. I can fully understand their opinion, but I felt numb. How couldn't they be touched the same way as I was? How come they couldn't feel what me and some more people felt after that?

Some people. Dat maakt het weer wat goed. Maar als ik naar de votehistory van die meneer kijk geloof ik hem niet meteen dat het echt zo goed is. Hij gaf de laatste harry potter film een 10, en Manderlay 5.

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 23:31 schreef JelleS het volgende:
Hij gaf de laatste harry potter film een 10, en Manderlay 5.

Och, die 5 kan ik me wel iets bij voorstellen. Heb 'm niet gezien, maar wel 't verschrikkelijke Dogville.

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 23:13 schreef SaintOfKillers het volgende:

Richard "Donnie Darko" Kelly is als aanstormend talent in Cannes met Southland Tales vrij hard op zijn bek gegaan, die heeft naar het schijnt zijn film ondertussen helemaal tot iets anders verknipt.

wat ik erover heb gelezen heb is dat de studio hem heeft verteld, dat ie 1/3 van de film uit zou moeten knippen, maar dat ie daar geen zin in had, omdat het een totaal andere film zou worden als dat ie voor ogen had

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 23:13 schreef SaintOfKillers het volgende:
Richard "Donnie Darko" Kelly is als aanstormend talent in Cannes met Southland Tales vrij hard op zijn bek gegaan, die heeft naar het schijnt zijn film ondertussen helemaal tot iets anders verknipt.

Ik ben toch benieuwd of Aronofsky hetzelfde gaat meemaken in Venetie met de opvolger van zijn eigen grote (cult-)succes.

Wat dan een behoorlijke domper is. Aangezien dit de 2 films waren, waar ik het meest naar uitkeek.
En aangezien ze allebei jaren op zich laten wachten, is het best een grote teleurstelling filmwijs gezien.
Maar sommige recensenten zitten zo vol poeha, dat het me niets zou verbazen als de geknipte Southland Tales ineens weer geweldig blijkt te zijn.

Van beide films zou ik in ieder geval na die godvergeten lange tijd, nu eindelijk wel eens het resultaat zelf willen zien, voordat ze mijn enthousiasme echt volledig hebben weggesneden.

Heb The Fountain gisteren gezien, in een screening (NextFilm) in het IFC in New York. Darren was zelf in de zaal om 'm aan te kondigen!

Visueel heel sterk, erg dramatisch, heel aparte wijze van het verbinden van de verschillende verhaallijnen (in verschillende tijden, met 'dezelfde' personen). Wil er niet teveel over zeggen, maar grote thema's zijn liefde, dood, afterlife.

Ga 'm zien! (Helaas pas in maart in NL zo te zien )

Wat voor rating zou je 'm geven?

Ben toch wel erg benieuwd hoor. Las ook een lovende review op moviemeter over de film

The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)



Samen met INLAND EMPIRE was dit de film waar ik in 2007 het meest naar uitkeek, ik heb zelfs na het zien van de trailer gezegd: Dit wordt één van de beste films ooit. Wat overdreven natuurlijk, maar het concept was gewoon geweldig, visueel erg mooi, en ook nog eens een zeer talentvol regisseur.

Het verhaal ging eigenlijk iets anders dan ik had verwacht, het is meer een droste-effect, maar ik zal er niet te veel over verklappen. Ik had er voor de rest niks over gelezen, en dat was wel zo leuk. Zoals ik wel had verwacht was het behoorlijk filosofisch, en aangezien ik dat nu ook even studeer zat ik er meteen in.

Om het maar gewoon op tafel te gooien: ik dacht dat ik met INLAND EMPIRE wel meteen de beste film van 2007 had gezien. Niet dus! Het duurt even voordat je er in zit, maar de verschillende tijdslijnen, het idee van leven versus dood werkte geweldig. Dat komt vooral door de geweldige chemie tussen Hugh Jackman en Rachel Weisz, vooral die laatste speelt zo mooi, je zou er zelf verliefd op worden. Ik word niet snel geraakt door een film, maar in dit geval voelde ik compleet met Jackman mee. Het is dan bovenal een prachtig liefdesdrama, ook al is de filosofische boodschap erg belangrijk.

Visueel is het inderdaad een meesterwerk, zowel in de tijd van de Maya's, het heden en de verre toekomst. Allemaal een eigen stijl, maar de overeenkomst zit hem in het lichtgebruik. Muzikaal is het ook weer geweldig, maar je verwacht ook niet anders van Clint Mansell. Had ik verdomme toch gelijk, dit is wat mij betreft inderdaad één van de beste en mooiste films ooit gemaakt. Vandaar ook dat ik mijn 7e 10 op IMDB aan deze film geef. Niet iedereen zal het begrijpen of waarderen (een 'collega' begreep de boodschap niet eens, schreef vast voor de Telegraaf). Ik denk echter dat het over een aantal jaar, net zoals met 2001 (die is alleen veel abstracter), pas echt op waarde zal worden geschat. Een meesterwerk dat je niet mag missen dus!

Mijn cijfer: 9,5
IMDB: 7,7

Ok, mooie review. Nu wil ik hem dus echt zien en wel heel snel!

De release is verlaat naar 9 mei Schandalig weer.

Ik was ondertussen al 3 keer het bestaan van deze film vergeten, daar kan nog wel een 4de keer bij. Ik keek toch al meer uit naar 300 en Zodiac. Ook ben ik een beetje Jackman-moe aan het worden.

Jij zal het waarschijnlijk ook niet zo goed vinden.

yes eindelijk komt die binnenkort uit

heb de soundtrack al een tijdje maar ga hem nog niet luisteren voordat ik de film gezien heb<>

verwacht hier veel van

Ik ben het voor 95% eens met JelleS, ik heb 'm alleen geen 10 gegeven .

Het was de eerste keer dat Jackman me echt kon overtuigen, erg goed, zijn wanhoop wordt goed gebracht, maar zelfs dan staat hij nog in de schaduw van Weisz, die is hier echt heel erg betoverend, Aronofsky wilde blijkbaar laten zien wat hij zelf alle dagen ziet.

Wat me verder opviel, was het idd. het lichtgebruik, op allerlei manieren, door sterren, kaarsen, lampen, etc.... netjes. Ook de achterliggende boodschap sprak me wel aan, het wordt nergens te prekerig.

Het enige minpuntje was voor mij dat het de laatste 10 minuten net een tikkeltje té zweverig en esoterisch werd bij de kale Jackman-versie, maar dat mag de pret niet drukken.

Ik denk wel dat er anderen zullen zijn die dit echt vreselijk gaan vinden, de film lijkt zichzelf ook geweldig te vinden en dat zou sommigen wel eens kunnen irriteren.

Ik ben inmiddels erg benieuwd...

Het einde had inderdaad ook korter gekund. Ik had trouwens totaal niet deze reactie van jou verwacht, ik dacht juist dat jij tot de 'mensen die zich irriteren aan de esthetische asperaties' zou horen. Misschien is er toch nog hoop voor je

Op IMDB zie je ook een duidelijke tweedeling, vooral mensen die het niet begrijpen zijn erg negatief. Maar als je een beetje oplet zie je duidelijk hoe de verschillende verhaallijnen met elkaar vrbonden zijn.

Ik denk dat ik em nog een keer moet kijken want ik snap hem niet helemaal Niet dat ik vragen heb, maar ik heb zo iets van: waar ging dat nou weer over....

gaat ie hier nou draaien eigenlijk?

Begin mei

thanks!

Je hebt gezien dat er geen jaartal bij staat?

quote:

Op zaterdag 7 april 2007 20:29 schreef SaintOfKillers het volgende:
Je hebt gezien dat er geen jaartal bij staat?

nee hoezo?

Bij uit 2002 dus doe eens een gok

quote:

Op zaterdag 7 april 2007 20:52 schreef -Menn0- het volgende:
Bij uit 2002 dus doe eens een gok

??

Film is waarschijnlijk paar uitgesteld

quote:

Op zaterdag 7 april 2007 20:32 schreef Slayage het volgende:

[..]

nee hoezo?

Dus het kan dan net zo goed mei 2008 worden

Ben erg benieuwd

Heb 'm nu twee keer gezien (de eerste keer is te verwaarlozen, te veel alcohol gehad die avond ) en ik moet zeggen dat ik zeer onder de indruk ben. Een mooie film! Niet alleen visueel spectaculair maar ook filosofisch en emotioneel diepgaand...
Een prototype esthetisch-filosofische film.

Gisteravond gezien, die beelden en muziek blijven maar door m'n hoofd spoken, vond 'm heel erg mooi Aan de ene kant wil ik 'm nog een keer zien omdat ik nu vanaf het begin weet hoe de film in elkaar zit, aan de andere kant is ie misschien iets te 'langzaam' voor een directe 2e keer. Misschien over een paar maanden nog eens kijken

_{toen ik Ellen Burstyn zo zag besefte ik eigenlijk pas hoe goed ze is in Requiem for a dream..}

Ik heb m gisteren voor de derde keer gezien en ik moet toegeven dat ik een ongelooflijk hoge verwachting had van deze film (zo had ik blijkbaar in 2005 al de teaser gezien). Maar deze verwachting is helemaal in vervuling gegaan. De betoverende soundtrack van Clint Mansell met het prachtige camerawerk en de meeste mooie shots die ik in de afgelopen tijd heb gezien zorgde ervoor dat ik helemaal in het verhaal werd gezogen. Wat een mooie film.

Vanmiddag gezien, prachtige film, denk dat deze na meerdere kijkbeurten nog beter wordt

quote:

Op zondag 6 mei 2007 20:10 schreef pascalheister het volgende:
Vanmiddag gezien, prachtige film, denk dat deze na meerdere kijkbeurten nog beter wordt

In de bios?

Ik wil 'm eigenlijk nog wel in de bios zien, maar hij draait voorlopig niet echt in de buurt

quote:

Op maandag 7 mei 2007 21:13 schreef Timo20 het volgende:

[..]

In de bios?

nee

Gezien, ik lees op verschillende site`s dat deze film oh-zo slecht is. Maar daar ben ik het juist niet mee eens. Hij is anders, meeslepend, ontroerend, visueel goed, beetje wazig. Echt een goede film. Requiem is echt één van mijn favorieten. Deze komt daar zeker bij.

Rachel en Hugh Jackman spelen hun rol erg goed. Mooi hoe elk, drie karakters op die manier weten leven te geven.

Die 9,5 van JelleS, mee eens!

Ik had mezelf plechtig belooft deze in de bios te gaan kijken maar ik moet bekennen dat ik hem gisteren toch maar op een...ehm...ander medium..ahem...ben gaan bewonderen. En ik vond hem echt geweldig. Samen met The Prestige is Jackman met sprongen vooruit gegaan. Nu maar hopen dat ie de goeie keuzes in rollen kan volhouden. Wellicht kunnen we hem dan ooit Swordfisch vergeven.

Weisz heeft er nog nooit mooier uitgezien (als dat al mogelijk was), zelfs met chemokoppie, maar ja, als je vriend Darren Aranofsky heet komt dat wel goed. Ik begreep dat Aranofsky niet echt stond te springen om Weisz deze rol te laten spelen en ik kan wel inzien waarom: bijna elke scene waarin ze speelt breekt je hart. En dan is het mijn vriendin nog niet eens. En ben iig blij dat ze het risico genomen hebben.

Maar de echte ster van de film is natuurlijk Aranofsky zelf, die ons een huzarenstukje voorschoteld (ik was niet zo erg gecharmeerd van Requiem for a Dream, maar wel weer van Pi). Visueel een meesterwerk en niet minder dan dat. En wat betreft het verhaal was het iets waar je je eigen invulling aan kan geven. Er werd je geen mening opgedrongen. Er wordt niet gezegd 'dit is goed, en dat is fout, en dit is de boodschap van de film'. Hier stort iemand z'n hart voor je uit met een vloedgolf aan meningen en gevoelens. En wat je ermee doet en hoeveel je ervan oppikt is aan jou. En dat vind ik prima.

hmmmz...draait hier niet in de buurt...misschien dat ik ervoor naar Amsterdam ga...

quote:

Op dinsdag 8 mei 2007 11:13 schreef japzooi het volgende:
Ik had mezelf plechtig belooft deze in de bios te gaan kijken maar ik moet bekennen dat ik hem gisteren toch maar op een...ehm...ander medium..ahem...ben gaan bewonderen. En ik vond hem echt geweldig. Samen met The Prestige is Jackman met sprongen vooruit gegaan. Nu maar hopen dat ie de goeie keuzes in rollen kan volhouden. Wellicht kunnen we hem dan ooit Swordfisch vergeven.

Weisz heeft er nog nooit mooier uitgezien (als dat al mogelijk was), zelfs met chemokoppie, maar ja, als je vriend Darren Aranofsky heet komt dat wel goed. Ik begreep dat Aranofsky niet echt stond te springen om Weisz deze rol te laten spelen en ik kan wel inzien waarom: bijna elke scene waarin ze speelt breekt je hart. En dan is het mijn vriendin nog niet eens. En ben iig blij dat ze het risico genomen hebben.

Maar de echte ster van de film is natuurlijk Aranofsky zelf, die ons een huzarenstukje voorschoteld (ik was niet zo erg gecharmeerd van Requiem for a Dream, maar wel weer van Pi). Visueel een meesterwerk en niet minder dan dat. En wat betreft het verhaal was het iets waar je je eigen invulling aan kan geven. Er werd je geen mening opgedrongen. Er wordt niet gezegd 'dit is goed, en dat is fout, en dit is de boodschap van de film'. Hier stort iemand z'n hart voor je uit met een vloedgolf aan meningen en gevoelens. En wat je ermee doet en hoeveel je ervan oppikt is aan jou. En dat vind ik prima.

Mooi gesproken!
Kan me helemaal vinden in dit stukje tekst. Hoewel ik Reguiem juist één van de beste films ooit vind. Qua muziek doet hij het beide keren goed!

Gisteren gezien, prachtige film . Snap echt niets van de negatieve commentaren!

inderdaad een prachtige film.. Laat ik Pi maar eens gaan kijken

Wat een onthaling hier op fok.

Ik moet echt maar eens snel deze film gaan bezichtigen. In de bioscoop uiteraard.

prachtige film.

afgelopen maandag gezien in de bios en ga hem zeker nog meerdere keren bekijken..

10/10

Mooie film!
Hartverscheurend op momenten, mooi in beeld gebracht en veel om over na te denken

Toppertje