abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_118694312
Dat bleek maar weer vanavond. Godver de godver wat ben ik een ei
pi_118694796
Voorheen kon ik altijd op http://www.fok.nl/gm/volgteltool kijken hoeveel publiek ik had... Maar dat ding doet het dus niet meer
pi_118787012
Ik las dat ’s avonds een toneelstuk van Arnon Grunberg vertoond zou worden. Ik haalde mijn gratis kaartje een uur van te voren op, omdat ik bij de Sam Sam de nieuwe Maarten wilde lezen. Toen ik echter mijn banksaldo checkte bleek er achttien euro op mijn naam te staan, dus ik ging de Maarten maar een andere keer lezen. Ik besloot een kopje koffie te drinken op de vide, een plek waar vrijwilligers rondhangen die niets te doen hebben. Daar stond een man met opvallend lichte ogen die ik niet kende en zich meteen voorstelde:

“Majoor Niels Roelen.”

“M., vrijwilliger.”

Ik vroeg hem of hij voor het inleidende gesprek gekomen was. Dat was het geval.

“Zeg maar ‘je’ hoor,” voegde hij eraan toe.

“Volgens mij komen er niet zoveel mensen,” floepte ik eruit.

Hij antwoordde dat het kan vriezen en kan dooien, maar dan zonder het spreekwoord te gebruiken. Ik vroeg of hij een sigaret wilde, omdat ik dacht dat militairen op die manier elkaar hun goede wil tonen.

“Ik zit niet op roken,” zei hij.

Daarna waren we uitgepraat en ging ik met mijn jas aan op een stoel zitten. Er kwamen een boel mensen voorbij lopen. Majoor Niels Roelen verdween naar beneden en opeens was ik alleen. De theatercoördinatrice liep langs. Ze vroeg of ik ook bij het inleidende gesprek kwam zitten. “Daarvoor heb ik geen kaartje,” zei ik. “Sst,” antwoordde ze.

Aan tafel zaten de majoor, twee acteurs, de theatercoördinatrice en drie mensen die een kaartje hadden gekocht voor het inleidende gesprek. De acteurs vertelden hoe het toneelstuk tot stand was gekomen en in het bijzonder hoe Arnon Grunberg zich eraan verbonden had. Ik leerde dat Arnon Grunberg hun was opgevallen door zijn voetnoten in de Volkskrant, en niet omdat ze een boek van hem hadden gelezen. Ik leerde ook dat hij er eigenlijk bij geweest zou zijn, maar verhinderd was door de orkaan Sandy. Na een tijdje gingen de acteurs weg om zich voor te bereiden en werd de aanwezigheid van de majoor duidelijk. Arnon Grunberg was als embedded journalist in Uruzgan begeleid door Niels Roelen. Ze waren vrienden geworden en hadden later samen reizen gemaakt.

Niels Roelen las voor uit eigen werk over de periode nadat hij thuiskwam, waarin hij eigenlijk zijn hele ziel blootlegde. Het was een intiem moment: er zaten vijf mensen zwijgend te luisteren naar hoe zijn relatie met zijn vrouw en kinderen stukliep, de tranen stonden in zijn ogen. Na afloop ging het gesprek niet over zijn zojuist gehouden levensverhaal, maar over het belang van inleidende gesprekken. Na twee minuten meldde de theatercoördinatrice dat de voorstelling zo begon. Niels Roelen keek naar een poster op de muur en zei: “Jagten, dat lijkt me een mooie film.”

Bij de voorstelling werd er voortdurend op gehamerd dat er ‘je’ gezegd moest worden. Ook zag ik de acteur die zojuist bij mij aan tafel zat naakt Alabama Song (whisky bar) van The Doors zingen.

Na afloop ging ik met A. in de R. mijn laatste achttien euro weg pissen.
  zaterdag 3 november 2012 @ 22:21:43 #79
42366 Staal
Happy cupcake. :')
pi_118789044
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 november 2012 21:33 schreef Mainport het volgende:
Ik las dat ’s avonds een toneelstuk van Arnon Grunberg vertoond zou worden. Ik haalde mijn gratis kaartje een uur van te voren op, omdat ik bij de Sam Sam de nieuwe Maarten wilde lezen. Toen ik echter mijn banksaldo checkte bleek er achttien euro op mijn naam te staan, dus ik ging de Maarten maar een andere keer lezen. Ik besloot een kopje koffie te drinken op de vide, een plek waar vrijwilligers rondhangen die niets te doen hebben. Daar stond een man met opvallend lichte ogen die ik niet kende en zich meteen voorstelde:

“Majoor Niels Roelen.”

“M., vrijwilliger.”

Ik vroeg hem of hij voor het inleidende gesprek gekomen was. Dat was het geval.

“Zeg maar ‘je’ hoor,” voegde hij eraan toe.

“Volgens mij komen er niet zoveel mensen,” floepte ik eruit.

Hij antwoordde dat het kan vriezen en kan dooien, maar dan zonder het spreekwoord te gebruiken. Ik vroeg of hij een sigaret wilde, omdat ik dacht dat militairen op die manier elkaar hun goede wil tonen.

“Ik zit niet op roken,” zei hij.

Daarna waren we uitgepraat en ging ik met mijn jas aan op een stoel zitten. Er kwamen een boel mensen voorbij lopen. Majoor Niels Roelen verdween naar beneden en opeens was ik alleen. De theatercoördinatrice liep langs. Ze vroeg of ik ook bij het inleidende gesprek kwam zitten. “Daarvoor heb ik geen kaartje,” zei ik. “Sst,” antwoordde ze.

Aan tafel zaten de majoor, twee acteurs, de theatercoördinatrice en drie mensen die een kaartje hadden gekocht voor het inleidende gesprek. De acteurs vertelden hoe het toneelstuk tot stand was gekomen en in het bijzonder hoe Arnon Grunberg zich eraan verbonden had. Ik leerde dat Arnon Grunberg hun was opgevallen door zijn voetnoten in de Volkskrant, en niet omdat ze een boek van hem hadden gelezen. Ik leerde ook dat hij er eigenlijk bij geweest zou zijn, maar verhinderd was door de orkaan Sandy. Na een tijdje gingen de acteurs weg om zich voor te bereiden en werd de aanwezigheid van de majoor duidelijk. Arnon Grunberg was als embedded journalist in Uruzgan begeleid door Niels Roelen. Ze waren vrienden geworden en hadden later samen reizen gemaakt.

Niels Roelen las voor uit eigen werk over de periode nadat hij thuiskwam, waarin hij eigenlijk zijn hele ziel blootlegde. Het was een intiem moment: er zaten vijf mensen zwijgend te luisteren naar hoe zijn relatie met zijn vrouw en kinderen stukliep, de tranen stonden in zijn ogen. Na afloop ging het gesprek niet over zijn zojuist gehouden levensverhaal, maar over het belang van inleidende gesprekken. Na twee minuten meldde de theatercoördinatrice dat de voorstelling zo begon. Niels Roelen keek naar een poster op de muur en zei: “Jagten, dat lijkt me een mooie film.”

Bij de voorstelling werd er voortdurend op gehamerd dat er ‘je’ gezegd moest worden. Ook zag ik de acteur die zojuist bij mij aan tafel zat naakt Alabama Song (whisky bar) van The Doors zingen.

Na afloop ging ik met A. in de R. mijn laatste achttien euro weg pissen.
Jij bent wel blij met de PvdA zeker?
Un certain jeune homme
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
  woensdag 7 november 2012 @ 11:59:18 #80
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_118930081
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
  woensdag 7 november 2012 @ 12:19:15 #81
10526 broer
Nutteloze van de nacht.
  woensdag 7 november 2012 @ 13:15:40 #82
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_118932566
broer!
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
pi_118968600
[on Orson Welles] For me he's just a hoax. It's empty. It's not interesting. It's dead. Citizen Kane (1941), which I have a copy of, is all the critics' darling, always at the top of every poll taken, but I think it's a total bore. Above all, the performances are worthless. The amount of respect that movie's got is absolutely unbelievable.
Ingmar Bergman

If men only knew what's appealing to a woman is how a man makes her feel about herself.
Sally Field

Een nieuwe aflevering van de avonturen van M. versus de universiteit

Ik volg een vak over conflictescalatie. Je moet tegenwoordig bij het tentamen kennelijk je jas vooraan de zaal op een hoop gooien. Ik deed dat natuurlijk niet. Er kwam een surveillant naar me toe, zo'n arme afgekeurde man, die zei dat ik daar mijn jas neer moest gooien. Ik zei dat ik dat niet ging doen. Toen kwam er een vrouwtje in een fleecevest die begon over mijn jas. Ik zei dat ze maar een document moest laten zien waarin dat stond. Daarop begon dat vrouwtje panisch te roepen dat ik anders de zaal moest verlaten. De sportzaal was op dat moment bomvol en muisstil. "Je hoeft niet zo opgewonden te doen," zei ik. Nouja, toen gooide ik mijn jas maar op de hoop. Na het tentamen hoorde ik dat dat vrouwtje de docente van het vak was. In de conflictescalatie dus, dat vond ik grappig.

Nog grappiger was dat mijn 'opdracht' van 1 a4-tje afgekeurd was omdat ik hem niet uitgeprint had maar via de mail had bezorgd. Ik werd verwezen naar de herkansing in januari. Het was mijn beurt om opgewonden te doen. Nu moet ik op gesprek komen bij de professor doctor in de conflictescalatie. Dat is het mooie aan de universiteit, dat hoef je lekker niet te doen. Ha!
  donderdag 8 november 2012 @ 10:55:09 #84
37950 JAM
Sic transit gloria mundi.
pi_118970828
Mooier vind ik Karyakin's drie overwegingen die hij maakt voor het doen van een zet (in het schaakspel dus):

1. I want to play this. 2. This is bad. 3. Who cares?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
pi_118970933
Schaak is spel noch sport. Het is een puzzel. Er is geen verschil tussen een goede schaker en iemand die hele moeilijke sudoku's kan oplossen.
pi_118971018
Waar gaat deze topicreeks over, als ik vragen mag?
  donderdag 8 november 2012 @ 11:02:17 #87
129292 LXIV
Cultuurmoslim
pi_118971057
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2012 10:58 schreef Mainport het volgende:
Schaak is spel noch sport. Het is een puzzel. Er is geen verschil tussen een goede schaker en iemand die hele moeilijke sudoku's kan oplossen.
Het wezenlijke verschil is dat je met schaken een tegenstander hebt, die reageert op jouw zetten en met een sudoko niet. Dat is statisch.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
  donderdag 8 november 2012 @ 11:03:02 #88
129292 LXIV
Cultuurmoslim
pi_118971079
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2012 11:01 schreef CytiseChromatique het volgende:
Waar gaat deze topicreeks over, als ik vragen mag?
Sinds het niet meer over kinderen, huishouden, wonen of carriere mag gaan eigenlijk nergens meer over. Daarom wordt er ook nauwelijks nog in gepost.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
pi_118971159
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2012 11:03 schreef LXIV het volgende:

[..]

Sinds het niet meer over kinderen, huishouden, wonen of carriere mag gaan eigenlijk nergens meer over. Daarom wordt er ook nauwelijks nog in gepost.
Ah
pi_118971709
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2012 11:02 schreef LXIV het volgende:

[..]

Het wezenlijke verschil is dat je met schaken een tegenstander hebt, die reageert op jouw zetten en met een sudoko niet. Dat is statisch.
Schaken doe je met je handen en sudoku's maak je met een pen. Het blijven allebei puzzels.
pi_118971735
0-1,5 : vertrouwen vs. wantrouwen
1,5-3 : autonomie vs. schaamte en twijfel
3-6 : initiatief vs. schuld
6-12 : vlijt vs. minderwaardigheid
12-20 : identiteit vs. identiteitsverwarring
20-40 : intimiteit vs. isolement
40-60 : generativiteit versus stagnatie
60-?? : integriteit vs. wanhoop

Dit is wel confronterend hoor
pi_118971839
Wanneer conformeren mensen?
De situatie ambigue is
Als ze het gevoel krijgen incompetent te zijn of onzeker zijn
De groep tenminste 3 personen heeft
De groep unaniem is
Ze de status van de groep bewonderen
Ze niet vooraf een bepaalde commitment aan een respons hebben
Hun cultuur respect voor groepsnormen voorschrijft

Dat is toch machtig interessant wat ik vandaag allemaal leer
pi_118986263
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2012 11:03 schreef LXIV het volgende:

[..]

Sinds het niet meer over kinderen, huishouden, wonen of carriere mag gaan eigenlijk nergens meer over. Daarom wordt er ook nauwelijks nog in gepost.
Niemand is geïnteresseerd in je kinderen en je huis. Als je wat over je carrière wilt vertellen, graag.
pi_118987417
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2012 11:21 schreef Mainport het volgende:

[..]

Schaken doe je met je handen en sudoku's maak je met een pen. Het blijven allebei puzzels.
Ah, zo ken ik er ook nog wel een paar:

Handballen doe je met je handen en schrijven met een pen. Het blijven allebei nutteloze bezigheden.
What's it going to be then, eh?
pi_118990472
Ah, we mogen het dus wèl weer over koken hebben?
  donderdag 8 november 2012 @ 20:02:01 #96
6845 Ringo
als een rollende steen
pi_118991400
Bietenstamppot met augurk en mayonaise.

En vette worst.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
pi_118991964
Zuurkool met kwaliteitsworst uit Oost.
Aldus.
pi_119005027
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2012 18:40 schreef Gillingham het volgende:

[..]

Ah, zo ken ik er ook nog wel een paar:

Handballen doe je met je handen en schrijven met een pen. Het blijven allebei nutteloze bezigheden.
Are you being thick? Je snapt toch zelf wel dat een interactief element niets afdoet aan het feit dat schaak een puzzel is. Een moeilijkere vorm van boter kaas en eieren.

Ik ben al 33 uur wakker, goede trip levert dat op
pi_119011777
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2012 11:05 schreef CytiseChromatique het volgende:

[..]

Ah
Snap het eigenlijk nog steeds niet
pi_119050969
quote:
14s.gif Op zondag 28 oktober 2012 20:23 schreef Gellius het volgende:
Een "houtsnip", noemen we dat.
Wanneer hij met een klein pruttelend pannetje en geroosterd brood de keuken uitkomt, steken de twee jachthonden, Sappho 5 en 6, hun neuzen in de lucht. „Raad maar eens.” Het is crostini di beccaccia, toast met houtsnip – zelf geschoten, natuurlijk. In de cucina olandese hebben we ook ‘houtsnip’, zeg ik: een snee witbrood, kaas, roggebrood. Emilio schudt zijn hoofd. „Nog wat espresso met grappa?” Zelf gestookt. Uiteraard.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')