Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #10

quote:

Op maandag 19 november 2012 23:32 schreef Hitch_Slap het volgende:
Ah dank, piekeren is inderdaad een probleem en meer van dit soort vastgeroeste patronen, wat een beerput trekt dat mindfullness open zeg. Maar om nog even door te zagen op Tolle's bedelaar, de kist is leeg en elke dag een strijd om te overleven, de uitzichtloze situatie dan gewoon accepteren en proberen innerlijke rust te vinden ?.

Is de situatie werkelijk uitzichtloos? Of voelt deze uitzichtloos omdat het ego het idee heeft geen macht erover te hebben?

Is die macht nodig voordat je iets met je situatie gaat doen?

Er zit een groot verschil tussen acceptatie en je erbij neerleggen, acceptatie kan betekenen dat je zonder verzet iets gaat ondernemen om je situatie veranderen puur omdat je het wil of omdat het nodig is, tegelijkertijd accepteer wel dat het is zoals het is maar zeggen ''ach laat maar, ik ga wel zitten balen'' is opgeven en totaal niet logisch, is ook weinig verlichts aan

In Een Nieuwe Aarde gaat het er ook vooral over dusdanig contact met je kern en het Nu te krijgen dat je gaat handelen op een hoger niveau, voorbij het ego-bewustzijn, maar ook daar is sprake van handelen en ondernemen, alleen zonder het gepieker en de stress van ego denken.

Leuk om te zien dat kracht van nu en een nieuwe aarde me erg aanspreken nu. Tegelijkertijd ook grappig om te merken dat ik voorzichtiger ben in het aannemen van iets. De leegte klinkt misschien saai of onaantrekkelijk, toch zie ik daar meer heil in dan mezelf maar weer vast te bijten in iets, om die leegte maar niet te hoeven zien..

Lees nu net in een nieuwe aarde een stuk over vorm en vormeloosheid, dat het ego vasthoudt aan vorm, terwijl ons ware zelf juist de vormeloosheid omarmt. Mijn hele spirituele zoeken is een halt toegeroepen, door het lezen van het stukje tekst van UG Krishnamurti.. vreemd en toch is er iets in mij dat daar volkomen vrede mee heeft, onder alle stress en angst..

Ik ben er nog! Alles gaat best. Met jullie ook? Niet zo'n behoefte aan materialen lezen/kijken en discussie, maar zeg toch even hallo.

Binnenkort vertrek ik voor langer dan een maand naar een klooster om mee te helpen in de winter. Reality-check? Check!

quote:

Op woensdag 28 november 2012 22:11 schreef rijsttafel het volgende:
Ik ben er nog! Alles gaat best. Met jullie ook? Niet zo'n behoefte aan materialen lezen/kijken en discussie, maar zeg toch even hallo.

Binnenkort vertrek ik voor langer dan een maand naar een klooster om mee te helpen in de winter. Reality-check? Check!

Waar ga je dat doen? In Nederland?

ja! Ik ben ook benieuwd.

quote:

Op maandag 26 november 2012 22:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Die kist van Tolle zat toch juist vol goud?
Ik vind sowieso dat Eckhart Tolle veels te erg bezig is met hoe fantastisch het nu wel is. Alsof het iets beters is dan het nu is. Als je de kern snapt wat hij bedoelt is dat niet zo, maar er zijn veel mensen die het boek misinterpreteren. Dit merkte ik ook bij de nieuwe aarde meeting waar ik 1 keer was. Sloegen de plank volledig mis.

Klopt, maar mijn punt is wat als je deze parabel doortrekt naar de dagelijkse realiteit waarin de kist leeg is ? maw wat zeg je tegen een bedelaar die verlichting wilt bereiken ? Leef in het nu ?.Tolle geeft hier geen antwoord op "yes well these are extreme cases"...en daarmee is de kous af.

Ja die new age hippies in zijn gevolg misinterpreteren zoieso alles, los van de realiteit leven maakt je niet verlicht

quote:

Op vrijdag 30 november 2012 12:30 schreef Hitch_Slap het volgende:
Klopt, maar mijn punt is wat als je deze parabel doortrekt naar de dagelijkse realiteit waarin de kist leeg is ? maw wat zeg je tegen een bedelaar die verlichting wilt bereiken ? Leef in het nu ?

Vind deze hier wel goed bij aansluiten:


Vrij zijn is in die zin ophouden met iets van een volgend moment willen krijgen, geen verandering verlangen op wat voor manier dan ook, niet meer geloven in dat door ratelende persoontje in hoofd wat van alles vind en wil en eist etc. totale overgave en acceptatie

Ik denk zo veel na dat ik niet meer kan leren / lezen. 't is een vrij uitgebreid verhaal maar ik hou het nu kort want anders leest niemand het.

Een gewoon boek of verhaaltje lezen kan ik wel, maar zodra ik ga lezen om te leren lukt het niet meer. Ik kan dan zo zitten nadenken en fantaseren (wel met betrekking op waar ik mee bezig ben, mits ik er vrijwillig (vanwege interesse) over wil leren) dat mijn ogen nog wel over de letters heen gaan, maar er komt niets meer binnen. Het is trouwens niet alleen het lezen/leren dat niet lukt, maar van idee over gaan op actie staat mijn brein ook niet toe.

Wat ik al heb geprobeerd (medicijnen).

Concerta (54mg): Omdat de psychiater aan ADD dacht, heb ik toen ik 17 was heb ik een tijdje concerta geslikt (ben 22 nu), maar ben hiermee gestopt omdat ik niet het gevoel had dat het veel deed. Maar op dat moment zat ik op de havo, waar ik ook 0 interesse had in de lesstof, dus een maand of 2 of 3 geleden weer met concerta begonnen; nogmaals geen effect.

Ritalin (20mg): Zelfde werkende stof als concerta, maar niet over een langere periode afgegeven (krachtiger dus). Dit kreeg ik om te testen of de werkende stof uberhaubt iets deed; blijkbaar niet, want de klachten bleven.

Dexamfetamine (15mg): Nogmaals een alternatief voor conerta, ook al geen effect. M'n huidige psych heeft ADD nu dus afgewezen als mogelijk oorzaak. Moet ook wel als al deze medicijnen niets deden (ook geen bijwerken ofzo; 't was alsof ik niets in nam)

En nu zit ik aan 25mg Sertraline (een week of 3 nu), dat is een antidepressivum dat veel wordt voorgeschreven bij een gemaskeerde depressie.. we zullen zien.

Iemand nog creative ideeën over wat dit kan veroorzaken? Ik wil zó graag dingen leren, en deze kennis vervolgens ook toepassen (mijn plannen/ideeën/software-projecten), maar het enige dat ik kan is nadenken nadenken nadenken, ik wordt er echt hopeloos van. Ik ben echt een beetje bang dat hier niets aan te doen is, dit is toch geen leven zo!

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 01:48 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Is het doemdenken? Word je er depressief van?
Klinkt inderdaad heel erg als ADD, maar sommige mensen zijn gewoon niet in een psychiatrisch hokje te steken. De psychiatrie/psychologie is lang niet zo geavanceerd als je zou denken

Doemdenken doe ik ook ja, maar dat is niet waar ik het over had. Al staan de 2 misschien met elkaar in verband.. dat weet ik niet. Als iemand in 't gezin bvb naar buiten gaat komt de gedachte dat ik ze nooit meer terug zie meteen in me op. En als ik een super lief kindje zie ofzo dan wordt ik er eerst even vrolijk van en daarna zie ik meteen voor me dat hij/zij wordt aangereden door een bus oid. Beetje kort door de bocht misschien die voorbeelden maar ik ga er van uit dat je dat met doemdenken bedoelde... maar dat staat dus denk ik wel los van het feit dat ik niet kan leren / mijn ideeën / projecten niet om kan zetten in acties/ uit kan voeren, omdat ik mijn denken niet stil kan zetten / af kan remmen.

Op die momenten denk ik namelijk helemaal niet aan negatieve dingen, maar mijn brein denkt bvb te ver door over de lesstof, of ik ga een software project (ik heb mezelf langzaam maar zeker leren programmeren over de jaren heen) helemaal uitwerken in mijn hoofd, ook al weet ik verdomd goed wanneer het tijd is om tot actie over te gaan. Maar dat kan ik dan dus gewoon niet omdat mijn brein erover *moet* door denken... ik kan 't niet uitzetten!

Dat onze kennis over psychologie beperkt is geen nieuws voor me, we hebben nog een erg lange weg te gaan. Homosexualiteit was 30 jaar geleden ofzo nog een psychische ziekte dus dat zegt genoeg

quote:

Op vrijdag 30 november 2012 18:10 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik heb altijd wat moeite gehad met de 'totale' overgave. Ik vind dat totale altijd een beetje een loze uitspraak, de totale overgave is wat de boeddha bereikt heeft en wat (ik neem aan de meeste) boeddhisten nastreven.
Tijdens meditatie kan zo'n toestand er zijn, maar bij de eerste gedachte daarover is het per direct verbroken en kom je (ik) weer in een toestand van denkgeweld. Ik vind het te groots klinken voor iets wat niet groots is.

Wat je nu beschrijft, het terecht komt in een toestand van het denk geweld, dat heeft toch niets te maken met de totale overgave? Dit klinkt eerder als het tegenovergestelde daarvan

quote:

Op vrijdag 30 november 2012 23:56 schreef Tacotanker het volgende:
Ik denk zo veel na dat ik niet meer kan leren / lezen. 't is een vrij uitgebreid verhaal maar ik hou het nu kort want anders leest niemand het.

Een gewoon boek of verhaaltje lezen kan ik wel, maar zodra ik ga lezen om te leren lukt het niet meer. Ik kan dan zo zitten nadenken en fantaseren (wel met betrekking op waar ik mee bezig ben, mits ik er vrijwillig (vanwege interesse) over wil leren) dat mijn ogen nog wel over de letters heen gaan, maar er komt niets meer binnen. Het is trouwens niet alleen het lezen/leren dat niet lukt, maar van idee over gaan op actie staat mijn brein ook niet toe.

Is er iets in de situatie waardoor het denken op hol slaat? Iets wat het voor jou betekent dat je aan het leren bent als het ware, wat dat zou kunnen betekenen en/of gevolgen kunnen hebben dat je dat aan het doen bent waardoor het denken op komt als een ''dit kun je beter maar niet doen''.

Het klinkt een beetje alsof je denken hier wil voorkomen dat je iets gaat leren, of mogelijk dat je iets gaat presteren of iets doen wat verandering zou kunnen betekenen in je situatie zou kunnen beteken, is er iets van een angst wat het denken aanvuurt wat dat betreft?

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 07:44 schreef Canillas het volgende:

[..]

Is er iets in de situatie waardoor het denken op hol slaat? Iets wat het voor jou betekent dat je aan het leren bent als het ware, wat dat zou kunnen betekenen en/of gevolgen kunnen hebben dat je dat aan het doen bent waardoor het denken op komt als een ''dit kun je beter maar niet doen''.

Het klinkt een beetje alsof je denken hier wil voorkomen dat je iets gaat leren, of mogelijk dat je iets gaat presteren of iets doen wat verandering zou kunnen betekenen in je situatie zou kunnen beteken, is er iets van een angst wat het denken aanvuurt wat dat betreft?

Zo voelt het eigenlijk niet. Het kan volgens mij 2 redenen hebben dat het gebeurt; óf ik heb er niet zo'n zin in (leren voor langetermijnsresultaat) en ik ga over iets anders zitten fantaseren, óf ik heb er juist zo veel zin in dat ik het geduld niet op kan brengen er rustig over te lezen.

Ik noemde net bvb programmeren, een tijdje terug wilde ik leren hoe je 3D objecten kan programmeren (wat oa in spelletjes gebeurt) en hier komt flink wat wiskunde bij kijken. Dus ik zocht een artikel op over een specifiek onderdeel van die wiskunde waar ik veel aan zou hebben, maar dan gaat mijn brein er na de intro-alinea al meteen met eigen bedenkingen / verwachtingen etc. vandoor. Dan ga ik me dus meteen zitten voorstellen hoe ik die kennis kan toe gaan passen op waar ik mee bezig ben, terwijl mijn bedenkingen / verwachtingen over wat ik net heb gelezen misschien wel helemaal niet kloppen. Daarvoor zou ik verder moeten lezen... maar dan ga ik dus zo zitten fantaseren (want dat is 't eigenlijk) dat ik niet meer kán lezen.

Op dat soort momenten ben ik dus eigenlijk erg gemotiveerd / productief, maar zonder de juiste kennis, die ik dus niet op kan doen, gebeurt er nog niet veel (ga dingen verkeerd doen / veel tijd besteden aan iets dat eigenlijk erg simpel is met de juiste kennis). En ook komt er bij programmeren erg veel plannen kijken (als je het goed wilt doen) en ook daar heb ik dan dus geen geduld voor. Ik kan onderdelen van een programma dus niet rustig een voor een bedenken, op papier zetten, en dan uit werken. In plaats daarvan loopt alles in mijn hoofd door elkaar en hoewel ik zelfs daarvan nog een constructief geheel van zou kunnen maken; ik kan niet tot actie overgaan. Ik *moet en zal* er over nadenken, nadenken en nog meer nadenken.

En zelfs als ik dan alles bedacht heb, misschien wel 10x herhaald in mijn hoofd, dan nog kan ik gewoon niet gaan zitten om alles uit te werken.. ik kán mijn kop niet uitzetten en daarom gebeurt er niks. Ik wordt er echt gek van, dit geeft mijn toekomst wel een erg bleek uitzicht... maar goed, ik heb dus eerder het idee dat het mijn fantasie is die op hol slaat dan gedachten over mezelf die me in de weg staan.

Sorry voor de lap tekst, dit is erg lastig uit te leggen.

Wat helpt minder in gedachten verdwaald te raken is altijd op z'n minst een beetje aandacht op je innerlijk energie lichaam te houden, dus echt je lichaam bewonen, wanneer je volledig in je lichaam aanwezig bent is het haast niet mogelijk om uit het Nu te raken. Daarnaast geeft het het gevoel van met je hele wezen aandacht besteden aan dat wat er op het moment is, best fijn

Canillas, wat gebruik je toch altijd veel woorden en lange zinnen...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Haha Zou fijn als het voor iedereen zo makkelijk werkte.

quote:

Op maandag 3 december 2012 15:30 schreef Canillas het volgende:
Haha Zou fijn als het voor iedereen zo makkelijk werkte.

De grap is dat het voor iedereen wél zo makkelijk werkt, maar dat men daar geen genoegen mee neemt.

quote:

Op maandag 3 december 2012 16:02 schreef Gray het volgende:
De grap is dat het voor iedereen wél zo makkelijk werkt, maar dat men daar geen genoegen mee neemt.

Denk dat het meer een kwestie is van als iemand zich dat volledig zou realiseren diegene dus niet meer het denken had om in te vluchten en alle onderdrukte gevoelens waar het dwangmatige denken 'normaal" overheen zit naar boven zouden komen, dat is voor veel mensen (te) beangstigend.

De meeste mensen leven het leven als iets waar ze zich uit moeten denken, vandaar al die volle hoofden maar het heeft wel degelijk een functie, het is er alleen 1 die vreselijk uit de hand loopt als de achterliggende zaken niet op een gezonde manier naar boven worden gehaald en verwerkt/geheeld.

Iedereen zou er genoegen meenemen als het een optie was waar een voordeel is in zat, en veel mensen leven liever in ontkenning dan de dingen waarvoor/waardoor ze de psychische mechanismes in geschoten zijn onder ogen te komen. Dat is klote, maar wel begrijpelijk, vooral wanneer het de 'norm'. Het dwangmatig denken is een afweer, verzet tegen het ervaren van jezelf, en dat is ego ook eigenlijk ''ik wil mezelf niet zijn/ervaren want ik zit met ... dus bedenk ik een andere versie van mezelf en word ik die''.

quote:

Op donderdag 29 november 2012 02:13 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Waar ga je dat doen? In Nederland?

quote:

Op donderdag 29 november 2012 04:55 schreef YogaLove het volgende:
ja! Ik ben ook benieuwd.

Ik heb met meerdere kloosters contact gehad, uiteindelijk is het Engeland geworden. In Nederland zijn 1 of 2 Boeddhistische kloosters maar die trekken mij persoonlijk wat minder aan.

quote:

Op maandag 3 december 2012 21:54 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

[..]

Ik heb met meerdere kloosters contact gehad, uiteindelijk is het Engeland geworden. In Nederland zijn 1 of 2 Boeddhistische kloosters maar die trekken mij persoonlijk wat minder aan.

Heb je foto's of iets dergelijks van dat klooster?

quote:

Op maandag 3 december 2012 22:14 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Heb je foto's of iets dergelijks van dat klooster?

http://forestsangha.org/photos/

Hier een hele rits van dergelijke kloosters. Zelf ga ik naar Aruna Ratanagiri.