Karl Marx #2

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 13:16 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Vandaar mijn vraag, wat is de goede kant van communisme. Ik heb hem nog niet ontdekt.

Als de productiemiddelen gedeeld bezit zijn, dan staan de mensen in het productie proces op gelijke voet.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 12:02 schreef Pietverdriet het volgende:
De meest vreselijke zaken komen uit de beste intenties zou je kunnen zeggen, maar uiteindelijk ging het in de SU om de macht. De ideologie was de hondeworst, de rechtvaardiging, de praktijk was keiharde machtstrijd ten koste van alles en iedereen.

Dat probleem wordt in het kapitalisme maar ten delen opgelost door de verdeling van de macht over meerdere concurrenten. Door ongelijke kapitaal accumulatie ontstaan er machtsverschillen. Deze kapitaal verschillen hebben de neiging te groeien (het begin is het moeilijks en de primaire kapitaal accumulatie is vaak oneerlijk verlopen).

Gaan jullie Piet proberen te overtuigen? Heeft geen zin. Het is zwart of wit en er zijn geen grijstinten.

Het is wel zwart of wit vind ik overigens, maar het probleem is dat hij denkt wit te zijn.

quote:

Op donderdag 4 oktober 2012 22:36 schreef Kiyoaki het volgende:
Het is wel zwart of wit vind ik overigens, maar het probleem is dat hij denkt wit te zijn.

Zwart of wit, het biedt een kapstok voor een ieder die zijn medemens wil uitleggen dat hijzelf god is (het machtsprobleem in een notendop).

Gisteren had ik een discussie met een linkse Griekse. Zij vertelde me dat de door Marx geïnspireerde partijen KKE en Syriza min of meer vrije immigratie wilden naar Griekenland (makkelijke gezinshereniging met Pakistan bijvoorbeeld). Wij waren het daar allebei niet mee eens (Duh, het is totaal wereldvreemd in de huidige situatie). Volgens haar was het echter wel een socialistisch punt om mensen vrij toe te laten, immers de Aarde is van iedereen.

Zelf ben ik het daar niet mee eens, omdat het volgens mij teveel van het individu uitgaat. Ten eerste zijn individuen in Pakistan gesocialiseerd in een ander type samenleving, wat aanpassingsproblemen geeft die Griekenland geld kost (wat het niet heeft). Ten tweede is de intentie van de immigranten niet gebaseerd op socialistische ideeën van bijdragen aan de gemeenschap, maar op eigenbelang. Waarom zouden socialisten andermans eigenbelang moeten ondersteunen met publieke middelen? De correcte politiek zou moeten zijn Pakistan als gemeenschap te helpen, niet de paar Pakistanen met connecties en geld die naar Europa komen.

Toch zie je westerse Marxisten vaak pleiten voor vrije immigratie, terwijl daar in bestaande socialistische landen nooit sprake van was. Volgens mij waren die daar reëler en Marxistischer in, maar misschien heeft iemand andere ideeën?

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 16:30 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
Gisteren had ik een discussie met een linkse Griekse. Zij vertelde me dat de door Marx geïnspireerde partijen KKE en Syriza min of meer vrije immigratie wilden naar Griekenland (makkelijke gezinshereniging met Pakistan bijvoorbeeld). Wij waren het daar allebei niet mee eens (Duh, het is totaal wereldvreemd in de huidige situatie). Volgens haar was het echter wel een socialistisch punt om mensen vrij toe te laten, immers de Aarde is van iedereen.

Zelf ben ik het daar niet mee eens, omdat het volgens mij teveel van het individu uitgaat. Ten eerste zijn individuen in Pakistan gesocialiseerd in een ander type samenleving, wat aanpassingsproblemen geeft die Griekenland geld kost (wat het niet heeft). Ten tweede is de intentie van de immigranten niet gebaseerd op socialistische ideeën van bijdragen aan de gemeenschap, maar op eigenbelang. Waarom zouden socialisten andermans eigenbelang moeten ondersteunen met publieke middelen? De correcte politiek zou moeten zijn Pakistan als gemeenschap te helpen, niet de paar Pakistanen met connecties en geld die naar Europa komen.

Toch zie je westerse Marxisten vaak pleiten voor vrije immigratie, terwijl daar in bestaande socialistische landen nooit sprake van was. Volgens mij waren die daar reëler en Marxistischer in, maar misschien heeft iemand andere ideeën?

Realiteit is natuurlijk dat de gelukzoekende paupers zullen komen, Pakistanen met geld en connecties gaan lekker naar de VS of UK.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 16:30 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
Gisteren had ik een discussie met een linkse Griekse. Zij vertelde me dat de door Marx geïnspireerde partijen KKE en Syriza min of meer vrije immigratie wilden naar Griekenland (makkelijke gezinshereniging met Pakistan bijvoorbeeld). Wij waren het daar allebei niet mee eens (Duh, het is totaal wereldvreemd in de huidige situatie). Volgens haar was het echter wel een socialistisch punt om mensen vrij toe te laten, immers de Aarde is van iedereen.

Zelf ben ik het daar niet mee eens, omdat het volgens mij teveel van het individu uitgaat. Ten eerste zijn individuen in Pakistan gesocialiseerd in een ander type samenleving, wat aanpassingsproblemen geeft die Griekenland geld kost (wat het niet heeft). Ten tweede is de intentie van de immigranten niet gebaseerd op socialistische ideeën van bijdragen aan de gemeenschap, maar op eigenbelang. Waarom zouden socialisten andermans eigenbelang moeten ondersteunen met publieke middelen? De correcte politiek zou moeten zijn Pakistan als gemeenschap te helpen, niet de paar Pakistanen met connecties en geld die naar Europa komen.

Toch zie je westerse Marxisten vaak pleiten voor vrije immigratie, terwijl daar in bestaande socialistische landen nooit sprake van was. Volgens mij waren die daar reëler en Marxistischer in, maar misschien heeft iemand andere ideeën?

Tja, je denkt in termen van "reeel" en "wereldvreemd". Als het inderdaad chaos zou veroorzaken, is het een soort chaos die ik wel zou verwelkomen, alleen al omdat het de antithese is van wat de vijand wil.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 17:34 schreef Kiyoaki het volgende:

[..]

Tja, je denkt in termen van "reeel" en "wereldvreemd". Als het inderdaad chaos zou veroorzaken, is het een soort chaos die ik wel zou verwelkomen, alleen al omdat het de antithese is van wat de vijand wil.

Waarom zou je chaos willen, chaos is voor anarchisten en een voedingsbodem voor fascisme. De taak van een CP is primair de gemeenschap te dienen, waarbij het Marxisme het begrippenkader vormt.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 17:25 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Realiteit is natuurlijk dat de gelukzoekende paupers zullen komen, Pakistanen met geld en connecties gaan lekker naar de VS of UK.

Die zijn er al, Syriza wil gezinshereniging op grote schaal toestaan. Verder hebben ze ook meegelopen in de demonstraties tegen die Mohammed film. Wellicht allemaal vanuit een anti-imperialistische gedachte, maar wat er Marxistisch aan is ontgaat me. De USSR heeft decennia hard beleid gevoerd om Centraal-Azië (met succes) en de Kaukasus (iets minder succesvol) te seculariseren en dan doen zij dit.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 17:44 schreef AlexanderDeGrote het volgende:

[..]

Die zijn er al,

Ik weet het.
De kanslozen komen naar Europa, de mensen met een hoge opleiding gaan naar VS, Canada, Australie.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 17:47 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Ik weet het.
De kanslozen komen naar Europa, de mensen met een hoge opleiding gaan naar VS, Canada, Australie.

Vaak werken die mensen daar echter onder hun potentieel. Terwijl Pakistan zelf door de brain drain ook weer in ontwikkeling achterblijft, waardoor er nog meer kanslozen en fundamentalisme ontstaan. Het lijkt wel of de hele globalisering een gezamenlijke en massale rat race naar de bodem is. Verelendung 2.0.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 17:40 schreef AlexanderDeGrote het volgende:

[..]

Waarom zou je chaos willen, chaos is voor anarchisten en een voedingsbodem voor fascisme. De taak van een CP is primair de gemeenschap te dienen, waarbij het Marxisme het begrippenkader vormt.

Nee ik ben wel pragmatisch in zekere zin (en zeker geen anarchist), maar op een andere manier. Aan de ene kant denk ik dat je je af moet vragen in hoeverre mensen binnen de landsgrenzen al de "intentie van socialisme" hebben, of wat dat uberhaubt in kan houden, en in het verlengde daarvan: is socialisme wel de ideologie waarin communisme kan worden gerealiseerd?

Revolutie vindt pas plaats als mensen geen andere mogelijkheid zien dan in opstand komen, en het revolutionaire ideaal dus samenvalt met directe materiele nood, en de realizatie plaatsvindt dat anderen er ook zo over denken. Mubarak is met name afgezet omdat het brood te duur werd en men een zwakte van het regime waarnam.

Ik geloof niet dat dit in Nederland plaats zal vinden, domweg omdat het hier vooralsnog vrij goed toeven is, aan de andere kant zal op de lange termijn ook hier kapitaal alle andere vormen van subjectiviteit, en daarmee alles wat niet vulgair is, verdringen dus is verandering en dus revolutie of hervorming nodig. Dit zal denk ik alleen gebeuren onder een zekere druk. Dat betekent niet dat de boel doelbewust verziekt moet worden, maar ik denk wel dat je minder bang moet zijn voor doemscenario's zoals de reactionairen en de Christine Lagardes van de wereld schetsen, want die komen slechts voort uit eigenbelang.

[ Bericht 1% gewijzigd door Kiyoaki op 07-10-2012 18:13:03 ]

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 18:01 schreef AlexanderDeGrote het volgende:

[..]

Vaak werken die mensen daar echter onder hun potentieel. Terwijl Pakistan zelf door de brain drain ook weer in ontwikkeling achterblijft, waardoor er nog meer kanslozen en fundamentalisme ontstaan. Het lijkt wel of de hele globalisering een gezamenlijke en massale rat race naar de bodem is. Verelendung 2.0.

Hoezo naar de bodem? Mensen die zich elders meer kunnen ontwikkelen en meer welvaart kunnen realiseren is positief. Mensen zijn individuen, niet verlengstukken van de natiestaat waar ze geboren zijn. Ik zou ook niet in Pakistan willen wonen, sterker nog, ik wilde ook niet langer in Nederland wonen waar het vol zit met naijver, racisme en hufterigheid.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 18:12 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Hoezo naar de bodem? Mensen die zich elders meer kunnen ontwikkelen en meer welvaart kunnen realiseren is positief. Mensen zijn individuen, niet verlengstukken van de natiestaat waar ze geboren zijn. Ik zou ook niet in Pakistan willen wonen, sterker nog, ik wilde ook niet langer in Nederland wonen waar het vol zit met naijver, racisme en hufterigheid.

Maar zijn racisme, hufterigheid en dergelijke juist niet het gevolg van de logica van kapitaal? Mijn reden om "communist" te zijn hebben juist te maken met dat ik dat soort dingen bestreden wil zien, aangezien ik ze zie als een direct gevolg van materiele toestanden.

Kapitalisme is niet het recht van de besten of de creatiefsten, het is het recht van de markt, Het is een staat van bestaan waarin alles uiteindelijk voldoet aan de vraag, en de vraag zich op den duur vormt naar het aanbod waardoor beiden neigen naar de kleinste gemene deler. Niet alleen neigt zo'n systeem naar een oligarchie waarin een hoop mensen buiten hun eigen wil in armoe wonen (ik vrees dan ook dat de getalenteerde Pakistanen die je noemt in de VS van een koude kermis thuiskomen) maar ook naar verlies van subjectiviteit en daarme kwaliteit, vakmanschap, cultuur en ontwikkeling, aangezien de markt prima zonder al die dingen kan.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 18:05 schreef Kiyoaki het volgende:

[..]

Nee ik ben wel pragmatisch in zekere zin (en zeker geen anarchist), maar op een andere manier. Aan de ene kant denk ik dat je je af moet vragen in hoeverre mensen binnen de landsgrenzen al de "intentie van socialisme" hebben, of wat dat uberhaubt in kan houden, en in het verlengde daarvan: is socialisme wel de ideologie waarin communisme kan worden gerealiseerd?

Revolutie vindt pas plaats als mensen geen andere mogelijkheid zien dan in opstand komen, en het revolutionaire ideaal dus samenvalt met directe materiele nood, en de realizatie plaatsvindt dat anderen er ook zo over denken. Mubarak is met name afgezet omdat het brood te duur werd en men een zwakte van het regime waarnam.

Ik geloof niet dat dit in Nederland plaats zal vinden, domweg omdat het hier vooralsnog vrij goed toeven is, aan de andere kant zal op de lange termijn ook hier kapitaal alle andere vormen van subjectiviteit, en daarmee alles wat niet vulgair is, verdringen dus is verandering en dus revolutie of hervorming nodig. Dit zal denk ik alleen gebeuren onder een zekere druk. Dat betekent niet dat de boel doelbewust verziekt moet worden, maar ik denk wel dat je minder bang moet zijn voor doemscenario's zoals de reactionairen en de Christine Lagardes van de wereld schetsen, want die komen slechts voort uit eigenbelang.

Je verhaal wat betreft subjectiviteit ben ik het helemaal mee eens. Verder zie ik ook niets in nationalisme als 'georganiseerd egoïsme', dat is in feite een vorm van bewustzijn die door het hedendaagse kapitalisme gestimuleerd wordt. Ik zie alleen erg weinig in het idee door immigratie de boel te destabiliseren, zeker niet in Griekenland waar Syriza een goede kans heeft om de macht over te nemen dankzij de chaos van het kapitalisme. Het schept juist een opening voor het fascisme dat in Europa nu aan het terugkomen is. Daarnaast is er weinig in de Islam dat raakvlakken heeft met Marxisme: de moslimbroederschap is ook zo kapitalistisch (met steun van de VS) al wat en dan heb ik het niet eens over de houding ten opzichte van vrouwen en minderheden.

In de strijd tussen Islam/immigratie en xenofobie moeten Marxisten juist het alternatief blijven: geen partij kiezen maar blijven hameren op de mogelijkheid van een ander soort wereld. Precies zoals een leus die ik laatst in Rome las: "nee tegen Amerika, nee tegen Islam-fundamentalisme".

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 18:42 schreef Kiyoaki het volgende:

[..]

Maar zijn racisme, hufterigheid en dergelijke juist niet het gevolg van de logica van kapitaal? Mijn reden om "communist" te zijn hebben juist te maken met dat ik dat soort dingen bestreden wil zien, aangezien ik ze zie als een direct gevolg van materiele toestanden.

Kapitalisme is niet het recht van de besten of de creatiefsten, het is het recht van de markt, Het is een staat van bestaan waarin alles uiteindelijk voldoet aan de vraag, en de vraag zich op den duur vormt naar het aanbod waardoor beiden neigen naar de kleinste gemene deler. Niet alleen neigt zo'n systeem naar een oligarchie waarin een hoop mensen buiten hun eigen wil in armoe wonen (ik vrees dan ook dat de getalenteerde Pakistanen die je noemt in de VS van een koude kermis thuiskomen) maar ook naar verlies van subjectiviteit en daarme kwaliteit, vakmanschap, cultuur en ontwikkeling, aangezien de markt prima zonder al die dingen kan.

Nee hoor, in de VS zijn mensen veel beleefder en minder racistisch dan in Nederland.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 19:16 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Nee hoor, in de VS zijn mensen veel beleefder en minder racistisch dan in Nederland.

Vast en zeker, minder racisme.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 19:57 schreef AlexanderDeGrote het volgende:

[..]

Vast en zeker, minder racisme.

Het zal je verbazen, maar ja, minder racisme.

Maar de VS zijn in mijn beleving ook niet het meest kapitalistische land, hoewel ik er een aantal keer geweest ben (o.a. in een durp in south carolina) en het beeld wat je schetst niet deel. Er lopen bovendien wel degelijk veel racisten rond, en de beleefdheid lijkt af en toe vooral af te hangen van wat je voor iemand kan betekenen en wie je bent. Het is niet onvoorwaardelijk.

China, Rusland en Singapore zijn in een veel verder stadium. Japan is strikt genomen een van de minst kapitalistische landen ter wereld aangezien het (ondanks een zwak sociaal vangnet) een sterke inheemse cultuur van egalitarianisme heeft wat zich uit in een van de hoogste inkomensgelijkheden in de wereld en de laatste grote communistische partij van de westerse wereld, hoewel ook in Japan nu de sociale cohesie begint af te brokkelen. Maar er bestaan in elk geval nog ideologieen die niet strikt aan marktdenken onderhevig zijn.

Het land wat in mijn ogen het meest tot kapitalisme, als we kapitalisme definieren als een vorm van logica die niet alleen af te lezen is uit wetgeving, vervallen is is het Verenigd Koninkrijk.

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2011 23:10 schreef Illiberal het volgende:
Ik hoor de laatste tijd veel Karl Marx. Wat is nou precies de kern van zijn betoog, en gaat hij de wereld redden van de ondergang? Onderwijs deze vieze neoliberaal.

De BBC heeft in september een interessant drieluik "Masters of Money" uitgezonden. Keynes, Hayek en Marx.

Daaruit leren we dat Marx al in de victoriaanse tijd een haarscherpe (en vernietigende) analyse van het kapitalisme heeft geleverd, maar een oplossing of alternatief heeft hij niet.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 21:42 schreef trabant het volgende:

[..]

De BBC heeft in september een interessant drieluik "Masters of Money" uitgezonden. Keynes, Hayek en Marx.

Daaruit leren we dat Marx al in de victoriaanse tijd een haarscherpe (en vernietigende) analyse van het kapitalisme heeft geleverd, maar een oplossing of alternatief heeft hij niet.

Dat laatste wordt betwist, Peter Hudis heeft daar recent een dissertatie over geschreven (PDF):

http://ecommons.luc.edu/c(...)er%20hudis%20marx%22

Mocht je tijd over hebben dan kun je dat lezen, ik heb teveel liggen om me erin te verdiepen nu.

Gelukkig belooft de inhoudsopgave op blz 295 een conclusion.
Toen ik die even diagonaal doorkeek viel mijn oog op

quote:

For this very reason, Marx does not object to capitalism because of the existence of the market and private property. He objects to the market and private property in so far as they are expressions of capital—a formation that crystallizes the transformation of human relations into relations between things.

Ik proef hier iets dat Marx stelt dat het kapitalisme de mens boven het hoofd groeit en de menselijke maat te boven gaat. Als voorspelling kan ik dat beamen, we zitten nu in zo'n situatie.

Maar 334 bladzijden wetenschappelijk Engels is -hoe actueel (2011) ook- inderdaad geen stof voor de late zondagavond met een borrel achter de kiezen.
Een lijvig stuk, qua omvang een Duitse filosoof waardig.

quote:

Op zondag 7 oktober 2012 23:16 schreef trabant het volgende:
Gelukkig belooft de inhoudsopgave op blz 295 een conclusion.
Toen ik die even diagonaal doorkeek viel mijn oog op

[..]

Ik proef hier iets dat Marx stelt dat het kapitalisme de mens boven het hoofd groeit en de menselijke maat te boven gaat. Als voorspelling kan ik dat beamen, we zitten nu in zo'n situatie.

Het probleem dat hij hier beschrijft is dat kapitaal, in de meest abstracte vorm als intermediair C tussen A en B, A en B van hun subjectiviteit ontdoet en tot objecten van de logica van C maakt. De "vrije markteconomie" waar de term kapitalisme in de wandeling naar verwijst is slechts een concrete uiting hiervan, wat hij eigenlijk wil zeggen is dat hij geen aesthetisch oordeel wil vellen over de vrije markteconomie, maar dat zelfs de idealen (zelfs in de meest cynische, libertarische vorm) van deze vrije markteconomie intern tegenstrijdig zijn: kapitalisme leidt tot kapitaalvernietiging.

Als voorbeeld kan je denken aan planned obsolescence, het ingebouwde falen van een product zodat de consument een nieuwe koopt. Het gaat immers om de relatie C tussen producent en consument, niet om de menselijke belangen van die twee.

Van Marxisme naar despotisme

Ludwig von Mises 14 november 2003

Volgens Marx brengt ‘klasse-bewustzijn’ een ‘klasse-ideologie’ voort. Een klasse-ideologie geeft een klasse een visie op de werkelijkheid, en tegelijkertijd leert het de leden ervan in het belang van de klasse te handelen. Zodoende komen alle schrijvers binnen dezelfde klasse op dezelfde ideeën, waarin alle andere leden van de klasse zich kunnen vinden. Er is in het Marxisme geen plaats voor de veronderstelling dat verschillende leden van een klasse een serieus ideologisch meningsverschil kunnen hebben. Er bestaat voor alle leden van een klasse slechts één ideologie.

Als iemand een opinie uit die niet overeenkomt met de ideologie van een bepaalde klasse dan is dat omdat hij niet tot die klasse behoort. Het is niet nodig om zijn ideeën te weerleggen met behulp van inhoudelijke argumenten. Het is genoeg om zijn achtergrond en klasse-lidmaatschap te ontmaskeren. Daarmee is de zaak afgedaan.

Marxisme en afwijkende meningen
Als een persoon met een onbetwistbare proletarische achtergrond en een onbetwistbaar lidmaatschap van de arbeidersklasse afwijkt van de correcte Marxistische leer, dan is hij een verrader. Het is onmogelijk om er van uit te gaan dat hij oprecht is in zijn verwerping van de Marxistische leer. Als zijnde een proletariër moet hij noodzakelijkerwijs denken als een proletariër. Een innerlijke stem vertelt hem op een foutloze manier wat de correcte proletarische ideologie is. Het is oneerlijk van hem deze innerlijke stem tegen te spreken, en publiekelijk onorthodoxe meningen te uiten. Hij is een dwarsliggende eenling, een Judas, een slang in het gras. Ter bestrijding van zulke verraders zijn alle middelen toegestaan.

Marx en Engels (beiden zonder twijfel afkomstig uit de bourgeoisie) gaven inhoud aan de klasse-ideologie van de proletarische klasse. Zij hebben nooit overwogen deze wetenschappelijk te bediscussiëren met tegenstanders. Immers, die tegenstanders konden alleen uit de bourgeoisie komen of proletarische verraders zijn. Dus zodra een socialist iets afweek van de orthodoxe leer, vielen Marx en Engels hem fanatiek aan, maakte hem belachelijk, en deden hem voor als een verdorven en corrupt monster.

Na Engels’ dood verviel de functie van opperscheidsrechter van het Marxisme aan Karl Kautsky. In 1917 ging de functie over naar Lenin, en werd aldus een taak van het hoofd van de Sovjetregering. Terwijl Marx, Engels en Kautsky zich moesten beperken tot de karaktermoord van hun tegenstanders, konden Lenin en Stalin tot fysieke moord overgaan. Stuk voor stuk verstootten ze lieden die voorheen door alle Marxisten, inclusief Lenin en Stalin zelf, als helden van het proletarische streven beschouwd werden: Kautsky, Max Adler, Otto Bauer, Plechanoff, Bukharin, Trotsky, Riasanov, Radek, Sinovie, en vele anderen. Degenen die ze te pakken konden krijgen werden gevangen genomen, gemarteld, en uiteindelijk vermoord. Alleen degenen die gelukkig genoeg waren om te verblijven in landen die geregeerd werden door “plutodemocratische reactionairen” konden overleven en rustig sterven in hun eigen bed.

Gedurende zijn hele carrière had Marx geen vertrouwen in het volk, noch in parlementen, noch in democratische besluitvorming. Hij was enthousiast over de revolutie van 1848 in Parijs, waarin een kleine minderheid Parijzenaren rebelleerde tegen een regering die gesteund werd door een democratisch gekozen parlement onder algemeen kiesrecht voor mannen.

Marxisme en democratie
Vanuit het Marxistische perspectief kan een goed pleidooi gehouden worden voor besluitvorming door meerderheid van stemmen. Als er getwijfeld wordt over de correcte inhoud van de proletarische ideologie, zouden de ideeën van de meerderheid van het proletariaat als waarheidsgetrouwe weergave van de ware proletarische ideologie beschouwd moeten worden. En aangezien het Marxisme veronderstelt dat het overgrote deel van de mensen proletariërs zijn, zou dit erop neer komen dat de beslissingsbevoegdheid over meningsverschillen gegeven kan worden aan democratisch gekozen parlementen. Maar ondanks dat het weigeren dit te doen de hele Marxistische theorie over klasse-ideologieën onderuit haalt, waren noch Marx noch zijn opvolgers bereid hun opinies aan een meerderheidsbeslissing voor te leggen. Gedurende zijn hele carrière had Marx geen vertrouwen in het volk, noch in parlementen, noch in democratische besluitvorming. Hij was enthousiast over de revolutie van 1848 in Parijs, waarin een kleine minderheid Parijzenaren rebelleerde tegen een regering die gesteund werd door een democratisch gekozen parlement onder algemeen kiesrecht voor mannen. De Parijse Commune van 1871, waarin Parijse socialisten vochten tegen een regime dat door het democratisch gekozen parlement neergezet was, sprak hem nog meer aan. Hierin zag hij een verwezenlijking van zijn ideaal van de dictatuur van het proletariaat--een dictatuur van een door zichzelf aangewezen groep leiders.

Marxisme en onderdrukking
Marx trachtte de Marxistische partijen van West en Centraal Europa over te halen hun hoop niet op verkiezingscampagnes te vestigen maar op revolutionaire methodes. In dit opzicht waren de Russische communisten zijn trouwe discipelen. Het Russische parlement dat in 1917 onder de bescherming van Lenins regering door alle burgers gekozen werd had, ondanks het geweld tegen de kiezers door de regeringspartij, minder dan 25% communistische leden. Driekwart van de mensen had tegen de communisten gestemd. Maar Lenin joeg het parlement met wapengeweld uiteen en bewerkstelligde een dictatoriale heerschappij van de minderheid over de meerderheid. Het hoofd van de Sovjetregering werd de opperpriester van de Marxistische sekte. Diens titel tot de troon was afgeleid van het feit dat hij zijn rivalen had verslagen in een bloedige burgeroorlog.

Omdat de Marxisten niet toegeven dat meningsverschillen door inhoudelijke discussie of door meerderheidsbeslissing gesetteld kunnen worden, resteert er geen andere oplossing dan burgeroorlog. Met andere woorden het kenmerk van de juiste ideologie--de ideologie die de ware klasse-belangen van het proletariaat weergeeft--is het feit dat de aanhangers ervan erin geslaagd zijn om hun tegenstanders te overmeesteren en te liquideren!

Ludwig von Mises

^{Vertaald door Meervrijheid en ingekort uit: Ludwig von Mises, Theory and History, p.130-133. De titel en subhoofdjes zijn toegevoegd.}