Wachten op het tweede streepje deel 236

Eens met Tally.

Ik ook! Het is te spannend

Hahaha nou ik wilde eerst vanochtend testen maar had ineens het gevoel dat hij toch negatief zou zijn nog dus heb het niet gedaan. Eens kijken wat mijn gevoel morgenochtend zegt...

Ik vind het ook super spannend

Ik zou ook wachten.

De teleurstelling van een te vroege (en daarom negatieve) test is niet tof, bovendien kun je dan nog steeds zwanger zijn (ik kan t weten )

Wachten tot je nod zou ik doen. Of is die al geweest?

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 16:38 schreef L-E het volgende:
Ik zou ook wachten.

De teleurstelling van een te vroege (en daarom negatieve) test is niet tof, bovendien kun je dan nog steeds zwanger zijn (ik kan t weten )

Wachten tot je nod zou ik doen. Of is die al geweest?

Ja daar weet jij alles van Dat met mijn NOD is dus een beetje lastig te bepalen. Want eigenlijk had er nooit een eisprong moeten plaatsvinden (en wellicht heeft die ook niet plaatsgevonden). In het ziekenhuis zeiden ze dat ik over twee weken maar moest testen als ik niet ongesteld werd en dat is dan woensdag. Maar omdat ik niet weet of er een eisprong geweest is en wanneer precies, zegt een negatieve test woensdag ook niet alles. Plus dat ik misschien dat hormoon niet zo snel aanmaak (verder werkt dat hele aanmaken van hormomen immers ook niet zoals het hoort). Het kan gewoon echt alle kanten op

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 17:21 schreef Chanty het volgende:

[..]

Ja daar weet jij alles van Dat met mijn NOD is dus een beetje lastig te bepalen. Want eigenlijk had er nooit een eisprong moeten plaatsvinden (en wellicht heeft die ook niet plaatsgevonden). In het ziekenhuis zeiden ze dat ik over twee weken maar moest testen als ik niet ongesteld werd en dat is dan woensdag. Maar omdat ik niet weet of er een eisprong geweest is en wanneer precies, zegt een negatieve test woensdag ook niet alles. Plus dat ik misschien dat hormoon niet zo snel aanmaak (verder werkt dat hele aanmaken van hormomen immers ook niet zoals het hoort). Het kan gewoon echt alle kanten op

Óf je test toch, gewoon, voor de zekerheid

Het klinkt allemaal in ieder geval ontzettend hoopgevend Ik duim voor je!

Ik kom hier echt nooit meer weg. Ik heb het al zo vaak geprobeerd maar telkens is er weer een cliffhanger!

Chanty, wat lastig en toch ook spannend allemaal! Ik duim, en dat deed ik voor mezelf ook, dus dat werkt altijd erg goed.

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 19:05 schreef Cocotrimonium het volgende:

[..]

Óf je test toch, gewoon, voor de zekerheid

Het klinkt allemaal in ieder geval ontzettend hoopgevend Ik duim voor je!

Precies dit! morgenvroeg mag ook, ik ben niet zo moeilijk hoor!

Ik voel me redelijk zwanger ja, vooral mijn tepels doen heel pijn..
Ik zei trouwens een tijdje geleden dat ik naar de diëtiste zou gaan in de hoop dat afvallen zou helpen om miskramen te voorkomen. Vandaag voor de eerste keer geweest! Ik mag nu niet bewust gaan afvallen vanwege afvalstoffen oid maar we gaan wel samen kijken naar een bewust voedingspatroon. Hopelijk helpt dat ook al wat. Ik ben ontzettend gemotiveerd in ieder geval.

Ik wil hier ook posten.

Baby's

quote:

Op maandag 1 oktober 2012 19:51 schreef Suikertante het volgende:
Ik kom hier echt nooit meer weg. Ik heb het al zo vaak geprobeerd maar telkens is er weer een cliffhanger!

Cliffhanger

Ik besluit morgen wat ik doe Maar als ik morgen test en het is negatief hoef ik woensdag al helemaal niet te testen, dus dan is het donderdag (t neemt toch met de twee dagen toe?). En donderdag gaat mijn man een aantal dagen naar zijn ouders in het buitenland dus dan is er ook geen tijd om nog even samen van de uitslag te genieten. Daarom dat ik toch wel neig om die ene dag nog te wachten.

Nou ladies ik heb een test gedaan maar die is negatief. Dus ik weet eigenlijk nog niets nu Ik doe er donderdag nog een en anders bel ik het ziekenhuis om te vragen hoe verder.

Ah shit zeg!!

Shit Shanty! Hopelijk ben je gewoon te vroeg!

Hè shit Chanty, het klonk zo hoopvol! Hopelijk ben je inderdaad gewoon nog te vroeg

Nah... wat balen zeg... hopelijk ben je idd nog te vroeg...

Chanty

Ah zo erg is het niet hoor. Ik hoop natuurlijk heel erg op twee streepjes maar feit blijft dat de kans klein is dus ik ga nergens van uit En LE heeft bewezen dat het ook nog best twee weken kan duren voor je positief test Dus ik denk dat ik pas echt hard ga balen als het ziekenhuis ook zegt dat ik niet zwanger ben.

^{(ik blijf je gewoon volgen hoor!)}

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 09:27 schreef Suikertante het volgende:
^{(ik blijf je gewoon volgen hoor!)}

Same here!

Blijf benieuwd in ieder geval. Je 'klachten' klinken -ondanks geen tweede streepje atm- gewoon erg hoopgevend

Chanty :-*

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 09:52 schreef martine1984 het volgende:
Chanty

Chanty

Hè wat jammer Chanty, hopelijk nog te vroeg idd..

Jammer Chanty, en hier nog eentje die pas 1wk na nod positief testte ivm late eisprong. Ik blijf voor je duimen, en ook voor alle andere dames hier

Balen Chanty, maar het kan nog inderdaad he. Zo'n lichaam doet ook maar wat het wil, heb ik gemerkt. Hoop doet leven!

Ik ben een tijdje niet hier geweest en ik zie weer heel veel ontwikkelingen...

L-E wat leuk voor je! Echt super!

En chanty ik duim ook voor je!

Hier niet echt hoop dat er deze maand iets is gebeurd. We hebben niet echt goed geklust omdat we een drukke tijd hadden rond de eisprong en we hebben elkaar beloofd dat we niet gaan klussen "omdat het moet", want dan is de lol er snel vanaf. Dus maar 1 poging gewaagd op de dag voor mijn eisprong. Ik zal me nog wel testen zondag, maar verwacht niks.

Ik kom me hier ook melden, want ik heb vrijdag mijn spiraal laten verwijderen!
Mijn naam is Cwen, 29, getrouwd, twee katten en we gaan voor ons eerste kindje... Vet spannend!
Wat het voor mij extra spannend maakt is dat ik Asperger heb en dus een beetje anders reageer soms dan de meeste mensen. Ik heb heel lang getwijfeld of ik een kindje wil, want risico op autisme en overprikkeling voor mezelf, maar met mijn man durf ik het aan. Mijn vorm is (gelukkig) heel licht, dus ik schat in dat ik het ga kunnen.

Maar goed, nu wachten op m'n eerste menstruatie en dan zie ik het wel!
Lurk al een jaartje mee ook, dus Chanty, wat spannend... Ik hoop ook dat je te vroeg was!

[ Bericht 0% gewijzigd door Cwen op 02-10-2012 21:53:31 ]

Balen Chanty

welkom Cwen, een grote stap genomen met manlief. Geniet ervan.

Hier weer bruinverlies, de voorbode van de . Misselijkheid is weer helemaal weg gelukkig. Vraag me weleens af of dit aan m'n cyclus ligt, aangezien ik er toen ik nuvaring gebruikte nooit last van had en nu best regelmatig een week voor ik ongesteld word.
Nu hoop ik dat de volgende cyclus iets langer duurt als 20 dagen, zodat ik op vakantie er geen last van heb.

Cwen wat zijn voorbeelden van het dagelijks leven waarin je wel last hebt van je asperger?

Jullie zijn lief

Cwen welkom en heel veel succes. Hopelijk komt je cyclus snel op gang zodat je echt kunt starten

Cwen: welkom en veel succes!

Bedankt

Pvoesss, ik merk het vooral aan mijn fieps. Ik heb regelmatig kortdurende, zeer fanatieke obsessies die ál mijn vrije tijd en een zeer aanzienlijk deel van mijn werktijd in beslag nemen. Ik kan tijdens een fiep ook bijna nergens anders over praten en dat is heel lastig voor anderen, maar ook voor mezelf. Voorbeelden zijn bijv. katten, reizen naar een land/plaats, zwangerschap (uiteraard), maar ook boeken/boekenseries, films of wetenswaardiheden zoals het Britse koningshuis. Heel grappig voor een ander, vaak ook erg praktisch en handig, maar zó naar voor mezelf. De eerste dagen zijn het ergst, daarna heb ik inmiddels leren matigen maar het gaat nooit weg en ik ben altijd op m'n hoede voor een nieuwe fiep.
Daarnaast begrijp ik heel veel grappen niet, kan ik niets met lichaamstaal en voel ik weinig tot niets bij vertoon van genegenheid (kussen, knuffelen). Oh ja, ik ga grote gezelschappen serieus uit de weg (denk borrel na symposium, festivals), ik heb emetofobie (panische angst voor overgeven - fobie is een kenmerk, helaas), motorisch een klums en ik ben heel erg snel overvoerd door geluiden of mensen, wat lang goed gaat tot ik 'ineens' in tranen uitbarst.
Gelukkig (als ik dat zo mag zeggen) heb ik er in de afgelopen jaren goed mee om leren gaan. Alleen werk blijft lastig, vanwege de vaak ongeschreven regels die men niet eens lijkt op te merken en de fieps. Maar ik werk nu 3 dagen, reis alleen nog met de metro en dat gaat goed. Ik heb weer de energie van toen ik nog studeerde en dat is heel fijn.

Lang verhaal... Ik ben lang van stof . Maar ik vind het ook boeiend om erover te praten .

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 18:02 schreef Cwen het volgende:
Bedankt

Pvoesss, ik merk het vooral aan mijn fieps. Ik heb regelmatig kortdurende, zeer fanatieke obsessies die ál mijn vrije tijd en een zeer aanzienlijk deel van mijn werktijd in beslag nemen. Ik kan tijdens een fiep ook bijna nergens anders over praten en dat is heel lastig voor anderen, maar ook voor mezelf. Voorbeelden zijn bijv. katten, reizen naar een land/plaats, zwangerschap (uiteraard), maar ook boeken/boekenseries, films of wetenswaardiheden zoals het Britse koningshuis. Heel grappig voor een ander, vaak ook erg praktisch en handig, maar zó naar voor mezelf. De eerste dagen zijn het ergst, daarna heb ik inmiddels leren matigen maar het gaat nooit weg en ik ben altijd op m'n hoede voor een nieuwe fiep.
Daarnaast begrijp ik heel veel grappen niet, kan ik niets met lichaamstaal en voel ik weinig tot niets bij vertoon van genegenheid (kussen, knuffelen). Oh ja, ik ga grote gezelschappen serieus uit de weg (denk borrel na symposium, festivals), ik heb emetofobie (panische angst voor overgeven - fobie is een kenmerk, helaas), motorisch een klums en ik ben heel erg snel overvoerd door geluiden of mensen, wat lang goed gaat tot ik 'ineens' in tranen uitbarst.
Gelukkig (als ik dat zo mag zeggen) heb ik er in de afgelopen jaren goed mee om leren gaan. Alleen werk blijft lastig, vanwege de vaak ongeschreven regels die men niet eens lijkt op te merken en de fieps. Maar ik werk nu 3 dagen, reis alleen nog met de metro en dat gaat goed. Ik heb weer de energie van toen ik nog studeerde en dat is heel fijn.

Lang verhaal... Ik ben lang van stof . Maar ik vind het ook boeiend om erover te praten .

Goed dat je er een beetje je weg in hebt weten te vinden en ik vind het knap en goed dat je er zo makkelijk over praat Er zijn altijd nog veel vooroordelen en misvattingen en dit soort zaken uitleggen kan dat langzaam uit de wereld helpen Hopen dat je toekomstige kindje je enige fiep wordt

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 18:02 schreef Cwen het volgende:
Bedankt

Pvoesss, ik merk het vooral aan mijn fieps. Ik heb regelmatig kortdurende, zeer fanatieke obsessies die ál mijn vrije tijd en een zeer aanzienlijk deel van mijn werktijd in beslag nemen. Ik kan tijdens een fiep ook bijna nergens anders over praten en dat is heel lastig voor anderen, maar ook voor mezelf. Voorbeelden zijn bijv. katten, reizen naar een land/plaats, zwangerschap (uiteraard), maar ook boeken/boekenseries, films of wetenswaardiheden zoals het Britse koningshuis. Heel grappig voor een ander, vaak ook erg praktisch en handig, maar zó naar voor mezelf. De eerste dagen zijn het ergst, daarna heb ik inmiddels leren matigen maar het gaat nooit weg en ik ben altijd op m'n hoede voor een nieuwe fiep.
Daarnaast begrijp ik heel veel grappen niet, kan ik niets met lichaamstaal en voel ik weinig tot niets bij vertoon van genegenheid (kussen, knuffelen). Oh ja, ik ga grote gezelschappen serieus uit de weg (denk borrel na symposium, festivals), ik heb emetofobie (panische angst voor overgeven - fobie is een kenmerk, helaas), motorisch een klums en ik ben heel erg snel overvoerd door geluiden of mensen, wat lang goed gaat tot ik 'ineens' in tranen uitbarst.
Gelukkig (als ik dat zo mag zeggen) heb ik er in de afgelopen jaren goed mee om leren gaan. Alleen werk blijft lastig, vanwege de vaak ongeschreven regels die men niet eens lijkt op te merken en de fieps. Maar ik werk nu 3 dagen, reis alleen nog met de metro en dat gaat goed. Ik heb weer de energie van toen ik nog studeerde en dat is heel fijn.

Lang verhaal... Ik ben lang van stof . Maar ik vind het ook boeiend om erover te praten .

Is het oke als ik er meer vragen over stel, het boeit mij gewoon heel erg?

Hoe wil je dat doen met zwangerschapsmisselijkheid?
Geluiden en mensen herken ik wel ik ben slecht in drukke ruimtes, een kind is een goed excuus om dat soort situaties extra te voorkomen. Maar hoe zou je reageren als je kind blijft gillen schreeuwen en doen. (mijn jongste gilt als het boos is en gilt als het blij is, gilt als het huilt en gilt als het lacht.)

Je zegt weinig te voelen bij knuffels en kussen etc, ben je er wel toe in staat. om dat toch te geven aan het kindje, kan je het wel doen straks of zit daar ook een blokkade?

Chanty: dank je. Ik vind het belangrijk om het onder woorden te brengen en ja, ik ga ongetwijfeld fiepen over m'n kind...

Pvoesss: Ik vind het niet erg hoor, heb dat allemaal ook overdacht om de keuze te kunnen maken . Heb je meer vragen, stel ze gerust.

Mijn emetofobie richt zich alleen op overgeven bij anderen, dus ik maak me nauwelijks zorgen als ik zelf misselijk ben (en da's regelmatig, want PDS). Mijn man weet het uiteraard, en ik heb met hem afgesproken dat als de kleine ouder wordt, dat hij opvangt bij spugen. Babyspugen vind ik niet erg. En zelfs als ik alleen ben, kan ik opvangen. Ik flip niet totaal, zeg maar. Maar ik ben daarna wel een week 'van slag': slecht slapen, fieps.

Het is nu moeilijk om te zeggen wat ik ga doen als kind blijft huilen en gillen. Rustig blijven en achteraf privé (toilet ofzo) over de zeik gaan, wasrschijnlijk. Al zal ik best wel eens mijn geduld verliezen, maar ik word niet fusiek, gelukkig. Ga wrs zelf huilen .
Ik heb ponykampen begeleid, dus ik kan wel wat hebben. Maar het is idd iets wat ik moeilijk vind - het is erg moeilijk van te voren inschatten hoe ik ga reageren. Maar ook hierbij: mijn man kent me al heel lang en we hebben bijv. al afgesproken dat we om de dag kind naar bed brengen zodat de ander even kan bijtanken (nou ja, ik ).
Maar dit is iets waar ik graag ook van andere moeders met ASS meer over zou willen horen... Dat zijn er alleen niet veel (openbaar. En sowieso is ASS bij vrouwen vaak moeilijker te diagnosticeren omdat zij vaker compenseren - net als ik).

Knuffelen en kussen, ja... Ik doe het wel, heb er soms zelf behoefte aan, maar ben me ook erg bewust van wat 'normaal' is en wat anderen fijn vinden, tot het niveau dat ik er op kan inspelen bij mensen die ik goed ken. Als je me ontmoet 'doe' ik net als anderen - maar ik weet dat het aangeleerd is .
Ik ben juist daarom ook vast van plan om mijn kind te gaan dragen - om juist die lichaamsnabijheid te benadrukken, om dat gevoel te creeëren. Dan voelt hij/zij in elk geval dat mama van hem/haar houdt, ook als dat verder even niet blijkt.

Griezelig vind ik het zeker, wordt soms zelfs een beetje paniekerig bij het idee aan de verantwoordelijkheid, maar ik heb al van meerdere vriendinnen gehoord dat dat normaal is . Dat helpt. Wél ben ik vast van plan het bij 1 kindje te houden: dat laat nog iets van ruimte voor mezelf én mocht hij/zij ook ASS hebben, dan kunnen we hem/haar goed begeleiden. Mocht hij/zij normaal zijn, dan prijs ik ons gelukkig en durf ik het geen 2e keer aan. Ik heb het aardig onder controle, maar het is niet eenvoudig .

Mooi om te lezen zo

Dank je wel

Hoi Cwen, welkom!
Ik heb diep respect voor jou. Je hebt het goed beschreven en je bent je bewust van je kunnen en ook waar je minder goed in bent, dat waardeer ik zeer. Als alle mensen zo goed naar zichzelf zouden kijken bij een kinderwens denk ik dat de wereld daar een stuk mooier van zou worden!

Chen, welkom hier. Ik vind dat je het zeer goed kan omschrijven. Het laat zien dat je veel zelfkennis hebt en een weloverwogen besluit hebt genomen om voor een kindje te gaan. Ik weet dan ook zeker dat je kindje in een warm nest terecht komt.

Volgens mij gaat dat kindje heel goed terecht komen bij jullie

Chen welkom

Wbt Asperger moeders en baby's/kinderen, als ze van jezelf zijn gaat dit gelukkig op de een of andere manier allemaal automatisch net zoals bij neurotypische moeders.
Ik ben hier in mijn werk ook nog geen uitzondering in tegen gekomen en ben zelf inmiddels zwanger van de 4e dus maak je geen zorgen dat gaat allemaal goedkomen.

Bedankt meiden, wow... Het is een punt dat me toch best onzeker maakt en jullie opmerkingen doen me goed .

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2012 21:54 schreef .Sparkling. het volgende:
Hoi Cwen, welkom!
Ik heb diep respect voor jou. Je hebt het goed beschreven en je bent je bewust van je kunnen en ook waar je minder goed in bent, dat waardeer ik zeer. Als alle mensen zo goed naar zichzelf zouden kijken bij een kinderwens denk ik dat de wereld daar een stuk mooier van zou worden!

Dat!

En ook vandaag een spierwitte test dus ik ga straks bellen

Hè jammer Chanty...!

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 08:32 schreef Cwen het volgende:
Bedankt meiden, wow... Het is een punt dat me toch best onzeker maakt en jullie opmerkingen doen me goed .

Ik vind het echt knap dat je zo goed uit kunt leggen waar je Asperger zich in uit. Je weet eigenlijk al van tevoren hoe je op dingen gaat reageren en kan er dan al rekening mee houden. Dus ik zou me geen zorgen maken als ik jou was hoor. Het komt helemaal goed!

Balen Chanty!!! Nu maar hopen dat t snel met medische hulp mag lukken.