NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Dit gaan ze waarschijnlijk ook als een bedreiging van Iran zien. "Iran dreigt met millitair ingrijpen"quote:Op zaterdag 29 september 2012 12:33 schreef Automatisch het volgende:
Iran waarschuwt op VN-top zijn nucleaire faciliteiten te beschermen
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)eiten-te-beschermen/
De spanning stijgt. Iran werkt onverstoorbaar aan zijn nucleaire programma, Israël maakt zich op voor een –mogelijke– aanval op de islamitische republiek. Een riskante operatie.
Het geduld van Israël raakt op. Met kromme tenen moet premier Netanyahu toezien hoe Iran –ondanks internationale sancties– zijn omstreden nucleaire ontwikkeling doorzet.
Persbureau Reuters meldde woensdag dat Iran de ingebruikname van de zwaarwaterreactor in Arak zelfs versnelt. Donderdag riep Netanyahu de VN ertoe op een „rode lijn” te trekken. „Over zes tot zeven maanden kan Iran beschikken over een kernbom.”
Het is voor de Joodse staat onverteerbaar te moeten leven onder de permanente dreiging van kernwapens in handen van ayatollahs. De voortdurende oorlogsverklaringen uit Teheran over de vernietiging van Israël spreken boekdelen.
Netanyahu dreigt met een grootscheepse, preventieve aanval op Iran. De Israel Air Force (IAF) prepareert zich al jaren op een dergelijke langeafstandsoperatie, boven de Middellandse Zee – van Tel Aviv tot Gibraltar.
Israël deinst niet terug voor hachelijke operaties in vijandelijk gebied. In juni 1981 bombarderen acht F-16’s de Iraakse kernreactor in Osirak, bij Bagdad. Vier jaar later schieten acht F-15’s het PLO-hoofdkwartier in Tunesië in puin. In september 2007 vernietigen zeven F-15’s bij een precisieaanval de nucleaire al-Kibarreactor in aanbouw in Syrië.
Iran is echter gans anders. De operaties in Irak, Tunesië en Syrië kwamen –letterlijk– uit de lucht vallen. Een mogelijk gewapend optreden tegen Iran komt niet onverwacht, maar is al jaren bron van –toenemende– speculaties.
Bovendien is Iran vele malen complexer en riskanter. De Israëlische verrassingsaanvallen in Irak en Syrië richtten zich op één, bovengronds doelwit. De nucleaire complexen in Iran liggen echter verspreid over ten minste vier locaties, waarvan enkele diep ingegraven.
Wapenarsenaal
De vraag is of Israël in staat is zo’n gecompliceerde operatie tegen Iran uit te voeren.
Het wapenarsenaal van de Joodse staat is omvangrijk en uiterst geavanceerd, met bijvoorbeeld –naar schatting– 350 jachtvliegtuigen.
Israël maakt sinds 1980 gebruik van Amerikaanse F-16’s, waarvan de eerste –ironisch genoeg– bedoeld waren voor Iran. De revolutie in de islamitische republiek dwarsboomde echter de levering.
Israël heeft tussen 1996 en 2009 125 geavanceerde F-15i’s en F-16i’s aangekocht, speciaal aangepast voor strategische doelen op lange afstand en voorzien van Israëlische navigatietechnologie.
Om Iran te bereiken moeten de jachtvliegtuigen pakweg 1500 tot 1800 kilometer afleggen. De F-15i’s Ra’am (donder) en F-16i’s Sufra (storm) dienen voldoende capaciteit te hebben om hun doelen aan te vallen én om zich eventuele vijandelijke vliegtuigen van het lijf houden.
De IAF moet z’n gevechtjagers hoe dan ook bijtanken in de lucht. Anthony H. Cordesman, een gerenommeerd Amerikaanse defensieanalist van het Center for Strategic and International Studies (CSIS), heeft berekend dat voor één aanval op Iran pakweg twaalf tankvliegtuigen nodig zijn.
De IAF zou beschikken over acht tot tien KC-707’s. De capaciteit van een tankvliegtuig is echter ook maar beperkt. Een Boeing 707 kan ongeveer acht F-16’s of vier (grotere) F-15’s bijtanken in de lucht.
„De laatste paar jaar hebben Israëlische vertegenwoordigers overal ter wereld elke oude Boeing 707 in goede staat opgekocht en omgebouwd tot tankvliegtuig”, meldt defensie-specialist Anshel Peffer van het Israëlische dagblad Ha’aretz. Ook het oude privévliegtuig van de Egyptische president Anwar Sadat doet nu in Israël dienst als vliegend tankstation.
Een grootschalig gewapend optreden tegen Iran vindt waarschijnlijk plaats via verschillende aanvalsgolven. De Israëliërs zullen vooraf proberen de Iraanse luchtafweer uit te schakelen of te verstoren via ”elektronic warfare”, succesvol toegepast in 2007 in Syrië.
Israël kan verder gebruikmaken van ballistische Jericho II-raketten voor de middellange afstand (bereik 2500 kilometer), kruisraketten (1500 kilometer) aan boord van Dolfijn 800-onderzeeërs en hypermoderne Eitan-/Heron TP-drones (7400 kilometer).
Analisten verschillen van mening over de slagkracht van de Iraanse luchtverdediging, die bestaat uit Amerikaanse Hawkraketten van vóór de Iraanse revolutie, Russische SA-2’s, SA-5’s en mobiele SA-15’s.
De verouderde systemen zouden echter onderling verbonden zijn via een zeer geavanceerd netwerk. Verder kan niet worden uitgesloten dat Rusland in het diepste geheim toch moderne SA-12’s Giant of SA-300-luchtafweer heeft geleverd aan Teheran.
Iran kan de tegenaanval inzetten met een mengelmoes aan militair materieel: een handvol Amerikaanse F-14 Tomcats en F-5 Tigers, omgedoopt in Azarakhshs en Shafaqs. Verder beschikken de ayatollahs over pakweg veertig relatief moderne Mig-29’s, Mirages en Chinees materieel.
Bunker busters
Israël moet bij een aanval een keus maken uit de lijst van uit te schakelen doelen. In de top vijf staan de uraniumverrijkingsinstallaties in Natanz (ten zuiden van Teheran) en Fordow (bij de heilige stad Qom), evenals de IR-40 zwaarwaterreactor in Arak en de uraniumopwerkingsfabriek in Isfahan. Ook de munitietestfaciliteit in Parchin, bij Teheran, gooit hoge ogen.
Vooral Natanz en Fordow leveren de Israëliërs hoofdbrekens op. De eerste bevindt zich op 23 meter diepte onder metersdik beton, de tweede is op pakweg 90 meter diepte ingebouwd in een bergmassief.
Het bombarderen van ondergrondse faciliteiten vereist specifieke munitie. Israël beschikt hiervoor over Amerikaanse, lasergestuurde Guided Bomb Units: de 900 kilo zware GBU-27’s en de 2268 kilo zware GBU-28’s, mogelijk door de Israëliërs verder geperfectioneerd.
De zwaarste GBU-28 ”bunker busters” met 286 kilo hoogexplosieve springstof zijn in staat tot 6 meter door te dringen in zwaargewapende beton of 30 meter in de grond, voor ze tot ontploffing komen. De capaciteit in Iraans hoogsterkte beton beperkt zich mogelijk tot maximaal een meter.
De bunker busters zijn de zwaarste penetratiewapens voor jachtvliegtuigen. „Een Israëlische F-15i kan echter hooguit één bom tegelijk meenemen”, waarschuwt Robert Hewson van defensieanalysebureau IHS Jane’s. Om een doel in puin te gooien zijn daarom meerdere aanvallen op exact dezelfde locatie nodig.
Verder kan Israël gebruikmaken van 1000 kilo zware GPU-31’s. Het grote voordeel is dat deze bom met gps wordt gestuurd door middel van vooraf ingevoerde coördinaten. Het explosief kan daardoor een doel –vanaf grote hoogte– op 3 meter nauwkeurig treffen, ongeacht weersomstandigheden.
Veel liever zouden de Israëliërs echter de ruim 13 ton zware, gps-geleide GBU-57 –de ”super bunker buster”– inzetten. Echter, alleen de VS beschikken over deze zware jongens, die liefst 60 meter door zwaargewapend beton dringen. Hiervoor is echter een B-2 Spirit stealthbommenwerper nodig.
Niet bekend is of de hoogwaardige Israëlische defensie-industrie inmiddels eigen penetrerende bommen heeft ontwikkeld. „Veel is onbekend over Israëls militaire capaciteit, in het bijzonder over zelfontwikkelde systemen”, aldus Douglas Barrie van het International Institute for Strategic Studies (IISS).
Amerikaanse bronnen suggereren dat Israël een elektromagnetische bom heeft gebouwd, waarmee ondergrondse en bovengrondse elektronica kan worden uitgeschakeld. Een dergelijk wapen, waarvan het bestaan niet vaststaat, is alleen al voor psychologische oorlogsvoering uiterst doeltreffend.
Cordesman, oud-topambtenaar op het Pentagon, wijst erop dat de Joodse staat, gezien afstand en tussenliggend vijandelijk territorium, niet de kans krijgt om meerdere dagen achtereen aan te vallen. „Israël krijgt slechts één kans om Irans nucleaire faciliteiten te raken.” Geruststellend: „Eén aanval kan al veel doen.”
Analisten hebben becijferd dat voor een gelijktijdige aanval op Natanz, Fordow, Arak en Isfahan minimaal negentig jachtvliegtuigen nodig zijn. Inclusief een handvol jagers voor de bescherming en ondersteuning zou het aantal ruim boven de honderd kisten uitkomen.
De meningen lopen uiteen over de effectiviteit van een aanval. Israël kan Iran een forse klap uitdelen, maar bij lange na niet de vernietigende slag die de Amerikanen zouden kunnen toebrengen. Een aanval zou, volgens veel analisten, het Iraanse atoomprogramma niet kunnen stoppen, maar wel twee tot drie jaar kunnen vertragen.
Volledige verwoesting van de ondergrondse opwerkingsfabrieken lijkt uitgesloten. „Is ook niet nodig”, stelt Cordesman. „Al lukt het niet het gewapend beton te doorbreken, dan nog is de kracht van de explosie van één of twee bunker busters voldoende om het kwetsbare proces van de ultracentrifuges te ruïneren.”
Consequenties
Het liefst treedt Israël schouder aan schouder op met de Amerikanen. President Obama ziet echter nog altijd tijd voor diplomatie. Deskundigen houden daarom rekening met een eenzijdige Israëlische operatie, mogelijk nog vóór 6 november, de dag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Voor Israël zijn de consequenties van een aanval op Iran groot, ook gezien een mogelijke reactie van groepen als Hezbollah en Hamas. De consequenties van niets doen, lijken voor Israël echter groter.
De tijd tikt.
Israël kan Iran aanvallen via drie routes
Israël staat voor een reeks militaire en logistieke obstakels bij een aanval op Iran.
Israëlische gevechtsjagers moeten een afstand van 1500 tot 1800 kilometer overbruggen om hun doelen te bereiken. En, ook niet onbelangrijk, eenzelfde afstand afleggen om weer veilig terug te keren op hun bases.
Israël kan kiezen uit drie aanvalsroutes. Een noordelijke langs de grens Turkije/Syrië, een zuidelijke over Saudi-Arabië en de Perzische Golf, of de kortste over Jordanië en Irak.
De noordelijke route (2200 kilometer) is complex. Israël kan profiteren van de chaos in Syrië, maar krijgt ongetwijfeld geen toestemming van Turkije om gebruik te maken van het luchtruim. De relatie met Ankara is ernstig bekoeld, sinds het dodelijke incident (mei 2010) rond een maritieme ‘hulpactie’ voor de Gazastrook. Bovendien moet Israël op deze route vijf Iraanse luchtmachtbases passeren.
Voor de zuidelijke route (2400 kilometer) moet Saudi-Arabië toestemming geven. Niet uitgesloten is dat de Saudiërs bereid zijn even de andere kant op te kijken op het moment dat Israëlische gevechtjagers passeren.
Het soennitische Saudi-Arabië maakt zich ernstig zorgen over de regionale aspiraties van het sjiitische Iran. Volgens WikiLeaks zou Saudi-Arabië zelfs voorstander zijn van een aanval. Maar ook op deze route liggen Iraanse vliegbases.
De centrale route Jordanië-Irak (1750 kilometer) is volgens een rapport van het Amerikaanse Congressional Research Service (CRS) de „meest directe en meest voor de hand liggende.”
Irak mist sinds de Golfoorlog een adequate luchtverdediging. Bovendien zijn de Amerikanen sinds de terugtrekking uit Irak niet langer verantwoordelijk voor het Iraakse luchtruim. Israël hoeft Washington daarom in elk geval geen toestemming te vragen.
http://www.refdag.nl/nieu(...)te_operatie_1_678842
Het geduld van Israël raakt op. Met kromme tenen moet premier Netanyahu toezien hoe Iran –ondanks internationale sancties– zijn omstreden nucleaire ontwikkeling doorzet.
Persbureau Reuters meldde woensdag dat Iran de ingebruikname van de zwaarwaterreactor in Arak zelfs versnelt. Donderdag riep Netanyahu de VN ertoe op een „rode lijn” te trekken. „Over zes tot zeven maanden kan Iran beschikken over een kernbom.”
Het is voor de Joodse staat onverteerbaar te moeten leven onder de permanente dreiging van kernwapens in handen van ayatollahs. De voortdurende oorlogsverklaringen uit Teheran over de vernietiging van Israël spreken boekdelen.
Netanyahu dreigt met een grootscheepse, preventieve aanval op Iran. De Israel Air Force (IAF) prepareert zich al jaren op een dergelijke langeafstandsoperatie, boven de Middellandse Zee – van Tel Aviv tot Gibraltar.
Israël deinst niet terug voor hachelijke operaties in vijandelijk gebied. In juni 1981 bombarderen acht F-16’s de Iraakse kernreactor in Osirak, bij Bagdad. Vier jaar later schieten acht F-15’s het PLO-hoofdkwartier in Tunesië in puin. In september 2007 vernietigen zeven F-15’s bij een precisieaanval de nucleaire al-Kibarreactor in aanbouw in Syrië.
Iran is echter gans anders. De operaties in Irak, Tunesië en Syrië kwamen –letterlijk– uit de lucht vallen. Een mogelijk gewapend optreden tegen Iran komt niet onverwacht, maar is al jaren bron van –toenemende– speculaties.
Bovendien is Iran vele malen complexer en riskanter. De Israëlische verrassingsaanvallen in Irak en Syrië richtten zich op één, bovengronds doelwit. De nucleaire complexen in Iran liggen echter verspreid over ten minste vier locaties, waarvan enkele diep ingegraven.
Wapenarsenaal
De vraag is of Israël in staat is zo’n gecompliceerde operatie tegen Iran uit te voeren.
Het wapenarsenaal van de Joodse staat is omvangrijk en uiterst geavanceerd, met bijvoorbeeld –naar schatting– 350 jachtvliegtuigen.
Israël maakt sinds 1980 gebruik van Amerikaanse F-16’s, waarvan de eerste –ironisch genoeg– bedoeld waren voor Iran. De revolutie in de islamitische republiek dwarsboomde echter de levering.
Israël heeft tussen 1996 en 2009 125 geavanceerde F-15i’s en F-16i’s aangekocht, speciaal aangepast voor strategische doelen op lange afstand en voorzien van Israëlische navigatietechnologie.
Om Iran te bereiken moeten de jachtvliegtuigen pakweg 1500 tot 1800 kilometer afleggen. De F-15i’s Ra’am (donder) en F-16i’s Sufra (storm) dienen voldoende capaciteit te hebben om hun doelen aan te vallen én om zich eventuele vijandelijke vliegtuigen van het lijf houden.
De IAF moet z’n gevechtjagers hoe dan ook bijtanken in de lucht. Anthony H. Cordesman, een gerenommeerd Amerikaanse defensieanalist van het Center for Strategic and International Studies (CSIS), heeft berekend dat voor één aanval op Iran pakweg twaalf tankvliegtuigen nodig zijn.
De IAF zou beschikken over acht tot tien KC-707’s. De capaciteit van een tankvliegtuig is echter ook maar beperkt. Een Boeing 707 kan ongeveer acht F-16’s of vier (grotere) F-15’s bijtanken in de lucht.
„De laatste paar jaar hebben Israëlische vertegenwoordigers overal ter wereld elke oude Boeing 707 in goede staat opgekocht en omgebouwd tot tankvliegtuig”, meldt defensie-specialist Anshel Peffer van het Israëlische dagblad Ha’aretz. Ook het oude privévliegtuig van de Egyptische president Anwar Sadat doet nu in Israël dienst als vliegend tankstation.
Een grootschalig gewapend optreden tegen Iran vindt waarschijnlijk plaats via verschillende aanvalsgolven. De Israëliërs zullen vooraf proberen de Iraanse luchtafweer uit te schakelen of te verstoren via ”elektronic warfare”, succesvol toegepast in 2007 in Syrië.
Israël kan verder gebruikmaken van ballistische Jericho II-raketten voor de middellange afstand (bereik 2500 kilometer), kruisraketten (1500 kilometer) aan boord van Dolfijn 800-onderzeeërs en hypermoderne Eitan-/Heron TP-drones (7400 kilometer).
Analisten verschillen van mening over de slagkracht van de Iraanse luchtverdediging, die bestaat uit Amerikaanse Hawkraketten van vóór de Iraanse revolutie, Russische SA-2’s, SA-5’s en mobiele SA-15’s.
De verouderde systemen zouden echter onderling verbonden zijn via een zeer geavanceerd netwerk. Verder kan niet worden uitgesloten dat Rusland in het diepste geheim toch moderne SA-12’s Giant of SA-300-luchtafweer heeft geleverd aan Teheran.
Iran kan de tegenaanval inzetten met een mengelmoes aan militair materieel: een handvol Amerikaanse F-14 Tomcats en F-5 Tigers, omgedoopt in Azarakhshs en Shafaqs. Verder beschikken de ayatollahs over pakweg veertig relatief moderne Mig-29’s, Mirages en Chinees materieel.
Bunker busters
Israël moet bij een aanval een keus maken uit de lijst van uit te schakelen doelen. In de top vijf staan de uraniumverrijkingsinstallaties in Natanz (ten zuiden van Teheran) en Fordow (bij de heilige stad Qom), evenals de IR-40 zwaarwaterreactor in Arak en de uraniumopwerkingsfabriek in Isfahan. Ook de munitietestfaciliteit in Parchin, bij Teheran, gooit hoge ogen.
Vooral Natanz en Fordow leveren de Israëliërs hoofdbrekens op. De eerste bevindt zich op 23 meter diepte onder metersdik beton, de tweede is op pakweg 90 meter diepte ingebouwd in een bergmassief.
Het bombarderen van ondergrondse faciliteiten vereist specifieke munitie. Israël beschikt hiervoor over Amerikaanse, lasergestuurde Guided Bomb Units: de 900 kilo zware GBU-27’s en de 2268 kilo zware GBU-28’s, mogelijk door de Israëliërs verder geperfectioneerd.
De zwaarste GBU-28 ”bunker busters” met 286 kilo hoogexplosieve springstof zijn in staat tot 6 meter door te dringen in zwaargewapende beton of 30 meter in de grond, voor ze tot ontploffing komen. De capaciteit in Iraans hoogsterkte beton beperkt zich mogelijk tot maximaal een meter.
De bunker busters zijn de zwaarste penetratiewapens voor jachtvliegtuigen. „Een Israëlische F-15i kan echter hooguit één bom tegelijk meenemen”, waarschuwt Robert Hewson van defensieanalysebureau IHS Jane’s. Om een doel in puin te gooien zijn daarom meerdere aanvallen op exact dezelfde locatie nodig.
Verder kan Israël gebruikmaken van 1000 kilo zware GPU-31’s. Het grote voordeel is dat deze bom met gps wordt gestuurd door middel van vooraf ingevoerde coördinaten. Het explosief kan daardoor een doel –vanaf grote hoogte– op 3 meter nauwkeurig treffen, ongeacht weersomstandigheden.
Veel liever zouden de Israëliërs echter de ruim 13 ton zware, gps-geleide GBU-57 –de ”super bunker buster”– inzetten. Echter, alleen de VS beschikken over deze zware jongens, die liefst 60 meter door zwaargewapend beton dringen. Hiervoor is echter een B-2 Spirit stealthbommenwerper nodig.
Niet bekend is of de hoogwaardige Israëlische defensie-industrie inmiddels eigen penetrerende bommen heeft ontwikkeld. „Veel is onbekend over Israëls militaire capaciteit, in het bijzonder over zelfontwikkelde systemen”, aldus Douglas Barrie van het International Institute for Strategic Studies (IISS).
Amerikaanse bronnen suggereren dat Israël een elektromagnetische bom heeft gebouwd, waarmee ondergrondse en bovengrondse elektronica kan worden uitgeschakeld. Een dergelijk wapen, waarvan het bestaan niet vaststaat, is alleen al voor psychologische oorlogsvoering uiterst doeltreffend.
Cordesman, oud-topambtenaar op het Pentagon, wijst erop dat de Joodse staat, gezien afstand en tussenliggend vijandelijk territorium, niet de kans krijgt om meerdere dagen achtereen aan te vallen. „Israël krijgt slechts één kans om Irans nucleaire faciliteiten te raken.” Geruststellend: „Eén aanval kan al veel doen.”
Analisten hebben becijferd dat voor een gelijktijdige aanval op Natanz, Fordow, Arak en Isfahan minimaal negentig jachtvliegtuigen nodig zijn. Inclusief een handvol jagers voor de bescherming en ondersteuning zou het aantal ruim boven de honderd kisten uitkomen.
De meningen lopen uiteen over de effectiviteit van een aanval. Israël kan Iran een forse klap uitdelen, maar bij lange na niet de vernietigende slag die de Amerikanen zouden kunnen toebrengen. Een aanval zou, volgens veel analisten, het Iraanse atoomprogramma niet kunnen stoppen, maar wel twee tot drie jaar kunnen vertragen.
Volledige verwoesting van de ondergrondse opwerkingsfabrieken lijkt uitgesloten. „Is ook niet nodig”, stelt Cordesman. „Al lukt het niet het gewapend beton te doorbreken, dan nog is de kracht van de explosie van één of twee bunker busters voldoende om het kwetsbare proces van de ultracentrifuges te ruïneren.”
Consequenties
Het liefst treedt Israël schouder aan schouder op met de Amerikanen. President Obama ziet echter nog altijd tijd voor diplomatie. Deskundigen houden daarom rekening met een eenzijdige Israëlische operatie, mogelijk nog vóór 6 november, de dag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Voor Israël zijn de consequenties van een aanval op Iran groot, ook gezien een mogelijke reactie van groepen als Hezbollah en Hamas. De consequenties van niets doen, lijken voor Israël echter groter.
De tijd tikt.
Israël kan Iran aanvallen via drie routes
Israël staat voor een reeks militaire en logistieke obstakels bij een aanval op Iran.
Israëlische gevechtsjagers moeten een afstand van 1500 tot 1800 kilometer overbruggen om hun doelen te bereiken. En, ook niet onbelangrijk, eenzelfde afstand afleggen om weer veilig terug te keren op hun bases.
Israël kan kiezen uit drie aanvalsroutes. Een noordelijke langs de grens Turkije/Syrië, een zuidelijke over Saudi-Arabië en de Perzische Golf, of de kortste over Jordanië en Irak.
De noordelijke route (2200 kilometer) is complex. Israël kan profiteren van de chaos in Syrië, maar krijgt ongetwijfeld geen toestemming van Turkije om gebruik te maken van het luchtruim. De relatie met Ankara is ernstig bekoeld, sinds het dodelijke incident (mei 2010) rond een maritieme ‘hulpactie’ voor de Gazastrook. Bovendien moet Israël op deze route vijf Iraanse luchtmachtbases passeren.
Voor de zuidelijke route (2400 kilometer) moet Saudi-Arabië toestemming geven. Niet uitgesloten is dat de Saudiërs bereid zijn even de andere kant op te kijken op het moment dat Israëlische gevechtjagers passeren.
Het soennitische Saudi-Arabië maakt zich ernstig zorgen over de regionale aspiraties van het sjiitische Iran. Volgens WikiLeaks zou Saudi-Arabië zelfs voorstander zijn van een aanval. Maar ook op deze route liggen Iraanse vliegbases.
De centrale route Jordanië-Irak (1750 kilometer) is volgens een rapport van het Amerikaanse Congressional Research Service (CRS) de „meest directe en meest voor de hand liggende.”
Irak mist sinds de Golfoorlog een adequate luchtverdediging. Bovendien zijn de Amerikanen sinds de terugtrekking uit Irak niet langer verantwoordelijk voor het Iraakse luchtruim. Israël hoeft Washington daarom in elk geval geen toestemming te vragen.
http://www.refdag.nl/nieu(...)te_operatie_1_678842
Ik vraag mij af hoe de US of A dit gaan oplossen als daadwerkelijk Israel een aanval op Iran uitvoert en dit niet zonder gevolgen uitblijft doordat andere landen zich ermee gaan bemoeien.
Waar ik heen wil is dat de Amerikaanse strijdkrachten gezien de Irak en Afghaanse oorlog aardig uitgeput? moeten zijn in zowel mens en materieel, en m.i. nu niet opnieuw zich in een oorlog moeten mengen. MAW Israel zou weleens zijn hand kunnen overspelen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-09-2012 18:10:10 ]
Waar ik heen wil is dat de Amerikaanse strijdkrachten gezien de Irak en Afghaanse oorlog aardig uitgeput? moeten zijn in zowel mens en materieel, en m.i. nu niet opnieuw zich in een oorlog moeten mengen. MAW Israel zou weleens zijn hand kunnen overspelen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-09-2012 18:10:10 ]
De USA is in stilte allang bezig daarmee:quote:Op zaterdag 29 september 2012 18:10 schreef Iwanius het volgende:
Ik vraag mij af hoe de US of A dit gaan oplossen als daadwerkelijk Israel een aanval op Iran uitvoert en dit niet zonder gevolgen uitblijft doordat andere landen zich ermee gaan bemoeien.
Waar ik heen wil is dat de Amerikaanse strijdkrachten gezien de Irak en Afghaanse oorlog aardig uitgeput? moeten zijn in zowel mens en materieel, en m.i. nu niet opnieuw zich in een oorlog moeten mengen. MAW Israel zou weleens zijn hand kunnen overspelen.
gecompliceerd
Al met al wordt het een gecompliceerde operatie. Toch is volgens militair deskundigen de kans van slagen meer dan 70 procent. Maar dan is natuurlijk de vraag hoe Iran zal terugslaan en of de aanval zal leiden tot een regionale oorlog met vele doden en/of tot grote wereldwijde spanningen.
En hoe groot is nu de kans dat er oorlog komt? Er is in ieder geval al sprake van een massale militaire opbouw in zowel het Westen, Israël, de Verenigde staten als Iran.
nu al veel militaire activiteiten
In de Amerikaanse media praten officials vrijwel uitsluitend over hun 'vrees' dat Israël op korte termijn op eigen houtje Iran aanvalt. Over hun eigen massale troepenverplaatsingen naar de Perzische Golf wordt echter geen woord gezegd. Ook de Britten, Fransen, Saudi's en de andere Arabische Golfstaten hebben hun strijdkrachten gemobiliseerd voor een gewapende confrontatie met Iran, dat zich eveneens voorbereidt op oorlog. De Revolutionaire Garde heeft onlangs een grootscheepse oefening met een grootschalige militaire opbouw rond de Straat van Hormuz gehouden, om klaar te zijn voor een Amerikaanse en/of Israëlische aanval.
verenigde staten
De VS brengt in alle stilte zo'n 50.000 extra manschappen over naar de Perzische Golf regio, waardoor het totale aantal Amerikaanse troepen in maart op zo'n 100.000 zal komen. De laatste keer dat er zo'n massale troepenopbouw plaatsvond was aan de vooravond van de invasie van Irak in 2003.
Fixedquote:
Kortom: het wordt is een lekker zooitje daar!
''Tuurlijk is het een onoogelijk lelijk spuugding. Kun je d'r toch nog wel aan gehecht zijn? Je houdt toch ook van je moeder?''
Haha, valt in het niet denk ik met als straks echt de pleuris gaat uitbreken daarquote:
Op 
Zonder wrijving geen glans
Verkiezingstijd, Israel voert de druk wat op, zodat Obama gedwongen wordt uitspraken te doen. Over 5 maandjes is alles weer een stukkie rustiger.
Zeker, dat is waar.quote:
[..]
De beschaafde mens, maar landen zijn anders. Die hebben dezelfde neigingen als de mens maar niet de beperkende factoren (zoals een rechtsorde, handhaving, etc.).
Maar dan onderscheidt de beschaafde mens/staat zich van de wilde mens/staat door zijn vermogen tot het naleven van beschaafde regels. Uit eigen wil en zedelijk besef, niet uit dwang.
En de staat Israel heeft dat vermogen tot op heden nog niet getoond. Hij valt naar eigen willekeur omringende staten en zelfs burgers aan.
De staat Iran heeft in internationaal verband dat vermogen wel getoond. De retoriek moge even verwerpelijk zijn als de retoriek van Israel, maar de daden zijn een stuk beschaafder.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Uitgebreid verhaal.quote:
De spanning stijgt. Iran werkt onverstoorbaar aan zijn nucleaire programma, Israël maakt zich op voor een –mogelijke– aanval op de islamitische republiek. Een riskante operatie.
[knip]
http://www.refdag.nl/nieu(...)te_operatie_1_678842
Wel vreemd dat steeds gesproken wordt van de Joodse staat in plaat van gewoon Israel te noemen.
Maar dat doet aan de analyse niks af.
Merkwaardig aan het gedrag van Israel is inderdaad, dat het al tijden lang dreigt met ingrijpen. Dat deed het niet bij het ingrijpen op de Amerikaanse onderzeeboot en de vermeende kernfaciliteiten in Irak en Syrië.
Saoedi-Arabië zal best wel de andere kant opkijken. Het ware te wensen dat de verzamelde westerse macht in de Perzische Golf wat zou doen aan een mogelijke Israelische aanvalsmacht. Die wordt nogal massaal, als ik goed geteld heb.
Het westen heeft ook veel meer te winnen aan vriendschap met de Islamitische staat Iran dan met de Joodse staat Israel. Tenminste: zolang er nog olie zit in Iran.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
De aanval zal mogelijk plaatsvinden vanuit Azerbeidzjan. Het blijft de vraag of alleen Azerbeidzjan als uitvalsbasis voldoende zal zijn vanwege de zaak dat de nucleaire installaties verspreid zijn.
Dat kan betekenen dat er ook vanaf andere plekken (Amerikaanse vliegdekschepen??) op een aanval zal moeten worden gerekend en het gebruik van bepaalde type raketten niet als ondenkbaar kan worden gezien.
Wat daarna, Israël hoeft niet bang te zijn om overlopen te worden, die macht heeft Iran niet en dat zal de Verenigde Staten uiteraard niet toestaan. Wel kan Israel een verzameling raketten verwachten van verschillende kanten. Volgens de Israelische regering wordt rekening gehouden met 500 slachtoffers.
A) Wat verder, nu komt het enge gedeelte, Iran weet dat Israel zal aanvallen maar toch werkt het regime (zoals hierboven al kundig werd opgemerkt) onverstoorbaar door aan een nucleair wapen.
Waarom?
1) Op die manier kan het regime legitimiteit afdwingen bij de eigen bevolking?
2) Iran heeft tussendoor ook andere delen van het leger versterkt en zoekt een excuus om in de regio, en dus niet definitie Israel, de belangen op militaire wijze te vergroten?
3) Iran is gewoon koppig?
4) Iran heeft afspraken met andere groepen of landen?
5) ....?
B) Verder zijn veel landen afhankelijk van olie uit het Midden-Oosten.Iran heeft gedreigd in een geval van een aanval de straat van Hormuz af te sluiten. Wat zijn daarvan de gevolgen. Het is bekend dat de Verenigde Staten hebben gedreigd in dat geval wel aan te vallen maar de oorlog zal dan mogelijk beperkt blijven tot de wateren en mogelijk kust. De vraag blijft of Iran zich agressief opstelt met de kennis dat ze dit gaan verliezen of dat ze mogelijk een gevaarlijk plan hebben.
[ Bericht 7% gewijzigd door DeParo op 01-10-2012 04:32:43 ]
Dat kan betekenen dat er ook vanaf andere plekken (Amerikaanse vliegdekschepen??) op een aanval zal moeten worden gerekend en het gebruik van bepaalde type raketten niet als ondenkbaar kan worden gezien.
Wat daarna, Israël hoeft niet bang te zijn om overlopen te worden, die macht heeft Iran niet en dat zal de Verenigde Staten uiteraard niet toestaan. Wel kan Israel een verzameling raketten verwachten van verschillende kanten. Volgens de Israelische regering wordt rekening gehouden met 500 slachtoffers.
A) Wat verder, nu komt het enge gedeelte, Iran weet dat Israel zal aanvallen maar toch werkt het regime (zoals hierboven al kundig werd opgemerkt) onverstoorbaar door aan een nucleair wapen.
Waarom?
1) Op die manier kan het regime legitimiteit afdwingen bij de eigen bevolking?
2) Iran heeft tussendoor ook andere delen van het leger versterkt en zoekt een excuus om in de regio, en dus niet definitie Israel, de belangen op militaire wijze te vergroten?
3) Iran is gewoon koppig?
4) Iran heeft afspraken met andere groepen of landen?
5) ....?
B) Verder zijn veel landen afhankelijk van olie uit het Midden-Oosten.Iran heeft gedreigd in een geval van een aanval de straat van Hormuz af te sluiten. Wat zijn daarvan de gevolgen. Het is bekend dat de Verenigde Staten hebben gedreigd in dat geval wel aan te vallen maar de oorlog zal dan mogelijk beperkt blijven tot de wateren en mogelijk kust. De vraag blijft of Iran zich agressief opstelt met de kennis dat ze dit gaan verliezen of dat ze mogelijk een gevaarlijk plan hebben.
[ Bericht 7% gewijzigd door DeParo op 01-10-2012 04:32:43 ]
Slechts 25% grond van Iran is woestijn,maar mensen denken nog steeds dat het Saudi-Arabie/Iraq is e.d
http://www.washingtonsblo(...)s-picture-taken.html
Onderstaande plaatjes zijn 3 jaar oud
http://www.washingtonsblo(...)s-picture-taken.html
Onderstaande plaatjes zijn 3 jaar oud
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
http://www.washingtonsblo(...)-have-in-common.html
[ Bericht 17% gewijzigd door Blue_Panther_Ninja op 01-10-2012 08:11:48 ]
quote:
Slechts 25% grond van Iran is woestijn,maar mensen denken nog steeds dat het Saudi-Arabie/Iraq is e.d
http://www.washingtonsblo(...)s-picture-taken.html
Onderstaande plaatjes zijn 3 jaar oudWat wil je zeggen?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
http://www.washingtonsblo(...)-have-in-common.html
Wat wil jij zeggen?quote:
[..]
Veel mensen op FOK!: "Iran moet gebomd worden tot een grote zandbak"
quote:Iran's currency, the rial, fell as much as 18% on Monday to a record low against the US dollar, according to media reports.
http://www.bbc.co.uk/news/business-19786662
Israël heeft zo'n 40 tot 70 toestellen nodig om een operatie uit te voeren in Iran. Met ongeveer 10 tankvliegtuigen, minstens 10 om de bommenwerpers te verdedigen, nog een aantal om het gebied schoon te vegen en een aantal die daadwerkelijk de bommen meedragen. Ze hebben in principe 2 routes, via Saudi-Arabië en via Turkije (de meest waarschijnlijke). Wel een informatief stukje.
http://omroep.vara.nl/media/186870
http://omroep.vara.nl/media/186870
Say what?
Punt B is belangrijker dan punt A. Het is toch onvoorstelbaar dat alle oliebehoeftige landen een conflict gaan riskeren (met alle mogelijke gevolgen voor de economie), omdat Iran mogelijk kernwapens zal hebben (wat dus al 30 jaar aan de gang is). Dit gaat om een ander spel.quote:
De aanval zal mogelijk plaatsvinden vanuit Azerbeidzjan. Het blijft de vraag of alleen Azerbeidzjan als uitvalsbasis voldoende zal zijn vanwege de zaak dat de nucleaire installaties verspreid zijn.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Dat kan betekenen dat er ook vanaf andere plekken (Amerikaanse vliegdekschepen??) op een aanval zal moeten worden gerekend en het gebruik van bepaalde type raketten niet als ondenkbaar kan worden gezien.
Wat daarna, Israël hoeft niet bang te zijn om overlopen te worden, die macht heeft Iran niet en dat zal de Verenigde Staten uiteraard niet toestaan. Wel kan Israel een verzameling raketten verwachten van verschillende kanten. Volgens de Israelische regering wordt rekening gehouden met 500 slachtoffers.
A) Wat verder, nu komt het enge gedeelte, Iran weet dat Israel zal aanvallen maar toch werkt het regime (zoals hierboven al kundig werd opgemerkt) onverstoorbaar door aan een nucleair wapen.
Waarom?
1) Op die manier kan het regime legitimiteit afdwingen bij de eigen bevolking?
2) Iran heeft tussendoor ook andere delen van het leger versterkt en zoekt een excuus om in de regio, en dus niet definitie Israel, de belangen op militaire wijze te vergroten?
3) Iran is gewoon koppig?
4) Iran heeft afspraken met andere groepen of landen?
5) ....?
B) Verder zijn veel landen afhankelijk van olie uit het Midden-Oosten.Iran heeft gedreigd in een geval van een aanval de straat van Hormuz af te sluiten. Wat zijn daarvan de gevolgen. Het is bekend dat de Verenigde Staten hebben gedreigd in dat geval wel aan te vallen maar de oorlog zal dan mogelijk beperkt blijven tot de wateren en mogelijk kust. De vraag blijft of Iran zich agressief opstelt met de kennis dat ze dit gaan verliezen of dat ze mogelijk een gevaarlijk plan hebben.
De straat van Hormuz is het punt waar alle conflicterende belangen bij elkaar komen. De belangen van olieproducerende landen, de volledige controle die de VS uitoefenen op de toegang tot olie (door middel van hun zeemacht) en de enorme behoefte aan olie van China.
Iran dobbert sinds kort met een paar bootjes in die wateren, naar eigen zeggen tegen de piraten, maar dat zou wel eens de aanleiding kunnen zijn voor de oorlogszucht van Israël. Ik geloof in ieder geval geen seconde dat het met die wapens te maken heeft. Niet na Irak en vooral niet met dat domme plaatje van Netanyahu.
[ Bericht 0% gewijzigd door Health_09 op 01-10-2012 22:23:49 ]
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |