VKZ Verkiezingen 2025
Dit jaar zijn er weer verkiezingen. Wie gaat het land de volgende 4 jaar besturen en is een coalitie wel mogelijk in het versplinterde politieke landschap. Volg het hier.
Dat kan je vast met een paar mooie voorbeelden onderschrijven.quote:Op maandag 17 september 2012 19:30 schreef 99.999 het volgende:
[..]
Zelfs de sociaal-democraten zijn voor een groot deel van het maakbaarheidsideaal afgestapt.
Carpe Libertatem
Alles wordt inderdaad in de vorm die het libertarisme heet gegoten. Redeneren vanuit de huidige situatie is uit den boze, maar als er dan zelf voorbeelden gegeven worden hebben die net zo goed te maken met de situatie zoals hij nu is (als er geen belasting meer betaald hoeft te worden, gaan we er allemaal 30 tot 50% op vooruit? En de lonen dan?). Ik bedoel te zeggen dat hier op het forum eerst alle tegenargumenten herleidt worden naar bijvoorbeeld het NAP, maar als er dan van de eigen achterban een voorstel komt, dan zijn dat 9 van de 10 keer ook voorstellen die dat NAP tegenspreken (belasting opleggen is in strijd met het NAP, maar mensen hun zekerheid op overheidssteun of een baan ontzeggen niet?).quote:Op maandag 17 september 2012 19:18 schreef 2thmx het volgende:
[..]
Draaikonterij is nu juist één van de weinige kritieken waar ik me weinig bij kan voorstellen. Al was het maar omdat de standpunten steeds terug te voeren zijn tot hetzelfde uitgangspunt (het non-agressie principe).
Het is allemaal behoorlijk tegenstrijdig en ik besteedt er al weer veel te veel aandacht aan.
Vandaag weer in het nieuws.
"Vietnam omarmt kapitalisme"
Bedrijven in vestigen zich graag in Vietnam vanwege lage loonkosten en lage belastingen.
Gevolg: bedrijven blij, consumenten blij, werknemers blij (anders geen werk)
Conclusie: lage belastingen en weinig regulatie is goed voor de welvaar, stem dus nooit op linkse partijen...
"Vietnam omarmt kapitalisme"
Bedrijven in vestigen zich graag in Vietnam vanwege lage loonkosten en lage belastingen.
Gevolg: bedrijven blij, consumenten blij, werknemers blij (anders geen werk)
Conclusie: lage belastingen en weinig regulatie is goed voor de welvaar, stem dus nooit op linkse partijen...
Zonder meer zullen sommigen erop achteruit gaan als de overheid kleiner wordt -- m.i. de rijksten die nu het meest profiteren van de overheid, maar dat is een discussie op zich. Dat weerspreekt toch ook niemand hier? Punt is alleen dat ze hun huidige overheidsbevoordeling aan dwang te danken hebben. Dwang stoppen is geen dwang; niet langer je lunch laten stelen door de pestkop van de school is geen dwang.quote:
[..]
Alles wordt inderdaad in de vorm die het libertarisme heet gegoten. Redeneren vanuit de huidige situatie is uit den boze, maar als er dan zelf voorbeelden gegeven worden hebben die net zo goed te maken met de situatie zoals hij nu is (als er geen belasting meer betaald hoeft te worden, gaan we er allemaal 30 tot 50% op vooruit? En de lonen dan?). Ik bedoel te zeggen dat hier op het forum eerst alle tegenargumenten herleidt worden naar bijvoorbeeld het NAP, maar als er dan van de eigen achterban een voorstel komt, dan zijn dat 9 van de 10 keer ook voorstellen die dat NAP tegenspreken (belasting opleggen is in strijd met het NAP, maar mensen hun zekerheid op overheidssteun of een baan ontzeggen niet?).
Het is allemaal behoorlijk tegenstrijdig en ik besteedt er al weer veel te veel aandacht aan.
Zucht. Voor de honderdste keer: niemand hier verwerpt het kapitalisme en vrijwel alle deelnemers aan deze discussie onderschrijven het nut van marktwerking.quote:
Vandaag weer in het nieuws.
"Vietnam omarmt kapitalisme"
Bedrijven in vestigen zich graag in Vietnam vanwege lage loonkosten en lage belastingen.
Gevolg: bedrijven blij, consumenten blij, werknemers blij (anders geen werk)
Conclusie: lage belastingen en weinig regulatie is goed voor de welvaar, stem dus nooit op linkse partijen...
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
Waarom word de crisis dan toch vaak volledig op het conto van marktwerking geschreven? Althans dat gevoel heb ik altijd heel sterk als ik kijk naar de oplossingen van de politiek en de posts hier op FOK!.quote:
[..]
Zucht. Voor de honderdste keer: niemand hier verwerpt het kapitalisme en vrijwel alle deelnemers aan deze discussie onderschrijven het nut van marktwerking.
Waarom moet ik mij verantwoorden voor hetgeen andere FOK!kers posten? Ik heb herhaaldelijk verklaard dat de crisis is te wijten aan zowel bankiers als politici.quote:
[..]
Waarom word de crisis dan toch vaak volledig op het conto van marktwerking geschreven? Althans dat gevoel heb ik altijd heel sterk als ik kijk naar de oplossingen van de politiek en de posts hier op FOK!.
Verschil is vooral dat ik andere oplossingen voor ogen heb dan libertariers.
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
Als je op een van de grote partijen in NL stemt dan verwerp je wel degelijk het kapitalisme en werk je de vrije markt tegen.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Er is een groot verschil tussen marktwerking en de vrije markt. Belastingen en overheidsregelgeving zorgen ervoor dat markten in de praktijk zelden vrij zijn. Wel is het zo dat sommige markten vrijer zijn dan andere.quote:
[..]
Waarom moet ik mij verantwoorden voor hetgeen andere FOK!kers posten? Ik heb herhaaldelijk verklaard dat de crisis is te wijten aan zowel bankiers als politici.
Verschil is vooral dat ik andere oplossingen voor ogen heb dan libertariers.
Marktwerking is in de economie het (snel, minder snel of zelfs helemaal niet) tot stand komen van een evenwichtsprijs voor een goed of voor een dienst, wanneer er een gegeven verhouding bestaat tussen vraag en aanbod.
Een vrije markt is een markt waarin prijzen door vraag en aanbod tot stand komen. Alle economische besluiten en acties door individuen betreffende overdracht van geld, goederen en diensten zijn in een vrije markt vrijwillig, dus verstoken van dwang en diefstal (sommige definities van "dwang" zijn inclusief "diefstal"). Een vrijemarkteconomie onderscheidt zich hiermee van een gemengde of gesloten economie.
Wij streven naar de vrije markt en dus niet naar marktwerking waar door regelgeving en de wil om alles in de hand te houden van en door de overheid iedere vorm van markt ontbreekt.
Bij marktfalen faalt de marktwerking, dat wil zeggen dat de markt geen optimale oplossing tot stand kan brengen. In principe zou marktwerking tot een uitkomst moeten leiden die Pareto-efficiënt is. Hieraan zijn wel enige voorwaarden verbonden: de markt zou een perfecte markt moeten zijn met volledige mededinging, volledige informatie voor iedereen, geen toe- en uittredingsbarrières, geen transactiekosten en homogene producten. Aan dit complex van voorwaarden wordt zeer zelden voldaan.
[ Bericht 6% gewijzigd door Paper_Tiger op 18-09-2012 07:49:25 ]
a man convinced against his will is of the same opinion still
Marktfalen
Een belangrijk begrip uit de marxistische/socialistische ‘economische’ theorie is marktfalen: hiermee bedoelt men dat de markt geen oplossing tot stand kan brengen voor de optimale allocatie van goederen. Maar bestaat er wel zoiets als marktfalen? En zo ja, wanneer en hoe komt het tot stand?
Met het begrip marktfalen wordt overheidsinterventie in de vrije markt gerechtvaardigd.
De voornaamste gebieden waar deze interventie gepleegd wordt zijn die van de ‘positieve’ mensenrechten: vanwege deze ‘rechten’ moet iedereen de beschikking hebben over onderwijs, onderdak, ziekenzorg en een inkomen/bestaansminimum. Volgens socialisten zijn deze goederen dusdanig elementair dat de allocatie hiervan 100% moet zijn. Zonder de vrije markt een kans te geven nam de overheid een volledig monopolie op hierop. Laten we eens kijken naar de gebieden waar de markt zou falen, te beginnen bij het onderwijs.
Ondank de vele zorgen over de kwaliteit van het onderwijs, blijft het overgrote deel van de Nederlanders voorstander van openbaar, door de overheid geregeld onderwijs.
Waarschijnlijk veelal uit gewenning, bij intellectuelen echter heerst vooral de vrees voor elitarisme. Zij redeneren, dat wanneer de overheid niet voorziet in onderwijs voor iedereen, er een aristocratische elite ontstaat die de macht in handen houdt. Afgezien van het feit dat we al een aristocratische elite hebben, is deze vrees wel gegrond?
Een simpel rekensommetje op www.minocw.nl leert dat de gemiddelde besteding per leerling voor het middelbaar onderwijs in 2005 6300 euro bedroeg (exclusief studieboeken of ouderbijdrage.)
Op een priveschool als de Brussels International Catholic School bedraagt het lesgeld slechts 5500 euro, in een niche markt! Voor dat geld krijg je ook nog eens kleinere klassen en beter gekwalificeerd personeel. Zou men het monopolie op onderwijs opheffen, dan zal dit bedrag ongetwijfeld nog flink afnemen, en kan de belasting fiks omlaag. Beter onderwijs voor minder geld, dat zou betekenen dat zowel arm als rijk toegang blijft houden tot het onderwijs, en hun kinderen hun capaciteiten beter kunnen ontwikkelen. Is dat nou marktfalen?
Andere gebieden van vermeend marktfalen zijn wederom van een kunstmatige aard. Nergens in de wereld vindt men zo’n krappe woningmarkt als in Nederland, niet vanwege de beperkte ruimte, maar vanwege het vasthouden aan bestemmingsplannen waardoor grondprijzen de pan uit rijzen. Woningen worden vervolgens stikduur, en semi-collectieve woningbouwverenigingen moet gedwongen ‘betaalbare’ huurwoningen aanbieden. Uiteraard doen deze er alles aan om zo min mogelijk van deze verliesdraaiende huurwoningen op de markt te brengen. Ondertussen is de consument genaaid, diezelfde consument die volgens de overheid niet aan een vrije woningmarkt overgeleverd mocht worden, omdat deze te duur zou zijn voor de kleinere inkomens.
De oorsprong van de collectivisering van de woningmarkt is te vinden in tijden van crisis: die van de jaren ’30 en van eind ’40, begin ’50. Achteraf is het moeilijk voor te stellen dat men in het disfunctioneren van een bepaalde markt door externe oorzaken rechtvaardiging kan zien voor de collectivisering daarvan. Er lijkt zich een patroon af te tekenen: marktfalen gebeurt op die terreinen, waar de overheid interventie pleegt, waarbij diezelfde overheid dit wil oplossen met nog meer interventie.
De armenzorg dan, wat als daar de overheid geen interventie pleegt? Daarvoor moet men ver terug in de tijd, armenzorg is immers altijd een lucratieve sector gebleken voor het winnen van zieltjes voor deze of gene plannen. De Gouden Eeuw vormt hierop een redelijke uitzondering; zo lezen we in De geschiedenis van Holland 1572-1795: ‘Naar het oordeel van buitenlandse bezoekers had Holland al deze zaakjes op voorbeeldige wijze op orde. Ook Italiaanse en Franse steden konden zich laten voorstaan op hun stedeschoon en ook zij hadden doorgaans monumentaal gehuisveste liefdadige instellingen en effectieve programma’s voor de disciplinering van werkloze armen. Maatregelen tegen pest en honger werden door overheden overal uitgevaardigd, en liefdadigheid overal in Europa bedreven. Toch benijdden de Engelsen de Hollanders hun schone, geplaveide straten en goed geoutilleerde havens en kaden. De wijze waarop men in Holland probleemloos met een grote reigieuze diversiteit wist te leven wekte alom verwondering, evenals de goede organisatie van de armenzorg. Met enige afgunst vergeleek men de Engelse armenzorg, voor zijn tijd heel modern en gefinancierd uit een armenbelasting, met de Hollandse, die er met behulp van louter vrijwillige giften in slaagde royaler, effectiever en ook nog eens gunstiger voor de plaatselijke economie te zijn. Ook de Hollandse werkhuizen, waar armen gedeeltelijk vrijwillig werk vonden, slaagden er beter in de armen te disciplineren en aan te zetten een deel van hun onderhoud zelf te verdienen, dan de Engelse met hun gedwongen tewerkstelling en hun onaangenaam regime. In het Duitse Rijk werden werkhuizen gesticht naar Hollands voorbeeld en Duitse piëtisten kwamen in Holland informeren naar de beste manier om een weeshuis in te richten.’
Dit voorbeeld illustreert dat de markt voor armenzorg helemaal niet noodzakelijkerwijs faalt wanneer zij vrij wordt gelaten. In tegendeel, zij wordt zelfs efficienter en effectiever.
Evenzo blijkt het de gezondheidszorg te vergaan, op dit gebied begint er vandaag de dag een mondiale concurrentie te ontstaan, ondanks de greep op het zorgstelsel door de overheid. Ten gevolge van de enorme prijsdaling in vluchten zijn patienten en zorgverzekeraars nu in staat om waar ook ter wereld het beste aanbod te verkrijgen, zij het in Duitsland of in Thailand. Niet alleen voor non-vitale (cosmetische) chirurgie, maar ook voor bijvoorbeeld bypass operaties. Dat mensen voor gezondheidszorg hun heil over de grens gaan zoeken, toont wederom het werkelijke marktfalen aan.
De mark die overheden het meest krampachtig in handen houden, is die van het (openbaar) vervoer. Waar de luchtvaart zich inmiddels (godzijdank) redelijk onttrokken heeft van overheden, door haar internationale karakter, blijven weg en spoorwegen bijna onverminderd onder staatstoezicht. Bijna, want er is hoop. Nota bene in het land waar je het het laatst zou verwachten, Frankrijk, vind je hier als enige land in de wereld werkelijk substantiële private wegen. Verder zijn er nog kleinere stukken private weg te vinden in de Verenigde staten en Canada, zoals bijvoorbeeld de Dulles Greenway in Virginia. Dat loopt voorspoedig:” The behavior of the Greenway’s operators appears to confirm theories about private road operation; they seem to increase tolls and invest in infrastructure as needed to maximize profits.”
Om dit laatste komt er een hardnekkige angst bovendrijven: de angst voor een privaat monopolie. Zeker op zoiets tastbaars als een weg kunnen veel mensen zich moeilijk voorstellen dat er ook wanneer er hiervan slechts één aanbieder is er alternatieven zijn. Andere vormen van vervoer bijvoorbeeld, zoals trein, boot of vliegtuig. Of zoals dat nu ook het geval is, wanneer je in Oost Groningen woont; vind je dit slecht bereikbaar, dan verhuis je naar een andere plaats. Verder zou je de weg met een belangenfonds kunnen opkopen, of er eentje naast aanleggen.
Het is deze angst die privatisering van collectieve voorzieningen dwarsboomt, ondanks alle voorbeelden van geslaagde, ongeïntervenieerde marktwerking hierop. Deze angst wordt nog eens aangemoedigd door de semi-privatiseringen van bijvoorbeeld spoorlijnen en energiemaatschappijen. Ofwel de overheid blijft 100% aandeelhouder, of de markt is overgereguleerd, of een combinatie van beide. De beschamende mislukkingen die hiervan het gevolg zijn, worden onterecht op het conto van de privatisering geschreven. “Zie je wel,” zo roepen de collectivisten:” De markt faalt.”
Het grootste symptoom van de monopolie-angst is wel de NMa: de Nederlandse mededingings autoriteiten. Dit orgaan wil ‘de markt laten werken’ door middel van een verbod(!) op kartel -en monopolievorming. Zowel kartel als monopolievorming bieden kansen voor startende ondernemers, en worden vanzelf door de markt afgestraft. Geen enkele consument wil zich immers zonder meer laten naaien. Niet zolang er de mogelijkheid is van (het creëren van) alternatieven
Vreemd genoeg blijven juist die afgedwongen monopolies, van onderwijs, woningmarkt, armen –en gezondheidszorg, en (openbaar) vervoer geheel buiten schot. De consument, ontnomen van keus, kan niet anders dan gebruikmaken van de producten die hieruit voortkomen, en de overheid, ontdaan van concurrentie, kan het zich permitteren inferieure goederen te maken.
Tsja, hier kan maar één conclusie uit getrokken worden: marktfalen is het falen van de markt als gevolg van angst voor het falen van de markt.
Een belangrijk begrip uit de marxistische/socialistische ‘economische’ theorie is marktfalen: hiermee bedoelt men dat de markt geen oplossing tot stand kan brengen voor de optimale allocatie van goederen. Maar bestaat er wel zoiets als marktfalen? En zo ja, wanneer en hoe komt het tot stand?
Met het begrip marktfalen wordt overheidsinterventie in de vrije markt gerechtvaardigd.
De voornaamste gebieden waar deze interventie gepleegd wordt zijn die van de ‘positieve’ mensenrechten: vanwege deze ‘rechten’ moet iedereen de beschikking hebben over onderwijs, onderdak, ziekenzorg en een inkomen/bestaansminimum. Volgens socialisten zijn deze goederen dusdanig elementair dat de allocatie hiervan 100% moet zijn. Zonder de vrije markt een kans te geven nam de overheid een volledig monopolie op hierop. Laten we eens kijken naar de gebieden waar de markt zou falen, te beginnen bij het onderwijs.
Ondank de vele zorgen over de kwaliteit van het onderwijs, blijft het overgrote deel van de Nederlanders voorstander van openbaar, door de overheid geregeld onderwijs.
Waarschijnlijk veelal uit gewenning, bij intellectuelen echter heerst vooral de vrees voor elitarisme. Zij redeneren, dat wanneer de overheid niet voorziet in onderwijs voor iedereen, er een aristocratische elite ontstaat die de macht in handen houdt. Afgezien van het feit dat we al een aristocratische elite hebben, is deze vrees wel gegrond?
Een simpel rekensommetje op www.minocw.nl leert dat de gemiddelde besteding per leerling voor het middelbaar onderwijs in 2005 6300 euro bedroeg (exclusief studieboeken of ouderbijdrage.)
Op een priveschool als de Brussels International Catholic School bedraagt het lesgeld slechts 5500 euro, in een niche markt! Voor dat geld krijg je ook nog eens kleinere klassen en beter gekwalificeerd personeel. Zou men het monopolie op onderwijs opheffen, dan zal dit bedrag ongetwijfeld nog flink afnemen, en kan de belasting fiks omlaag. Beter onderwijs voor minder geld, dat zou betekenen dat zowel arm als rijk toegang blijft houden tot het onderwijs, en hun kinderen hun capaciteiten beter kunnen ontwikkelen. Is dat nou marktfalen?
Andere gebieden van vermeend marktfalen zijn wederom van een kunstmatige aard. Nergens in de wereld vindt men zo’n krappe woningmarkt als in Nederland, niet vanwege de beperkte ruimte, maar vanwege het vasthouden aan bestemmingsplannen waardoor grondprijzen de pan uit rijzen. Woningen worden vervolgens stikduur, en semi-collectieve woningbouwverenigingen moet gedwongen ‘betaalbare’ huurwoningen aanbieden. Uiteraard doen deze er alles aan om zo min mogelijk van deze verliesdraaiende huurwoningen op de markt te brengen. Ondertussen is de consument genaaid, diezelfde consument die volgens de overheid niet aan een vrije woningmarkt overgeleverd mocht worden, omdat deze te duur zou zijn voor de kleinere inkomens.
De oorsprong van de collectivisering van de woningmarkt is te vinden in tijden van crisis: die van de jaren ’30 en van eind ’40, begin ’50. Achteraf is het moeilijk voor te stellen dat men in het disfunctioneren van een bepaalde markt door externe oorzaken rechtvaardiging kan zien voor de collectivisering daarvan. Er lijkt zich een patroon af te tekenen: marktfalen gebeurt op die terreinen, waar de overheid interventie pleegt, waarbij diezelfde overheid dit wil oplossen met nog meer interventie.
De armenzorg dan, wat als daar de overheid geen interventie pleegt? Daarvoor moet men ver terug in de tijd, armenzorg is immers altijd een lucratieve sector gebleken voor het winnen van zieltjes voor deze of gene plannen. De Gouden Eeuw vormt hierop een redelijke uitzondering; zo lezen we in De geschiedenis van Holland 1572-1795: ‘Naar het oordeel van buitenlandse bezoekers had Holland al deze zaakjes op voorbeeldige wijze op orde. Ook Italiaanse en Franse steden konden zich laten voorstaan op hun stedeschoon en ook zij hadden doorgaans monumentaal gehuisveste liefdadige instellingen en effectieve programma’s voor de disciplinering van werkloze armen. Maatregelen tegen pest en honger werden door overheden overal uitgevaardigd, en liefdadigheid overal in Europa bedreven. Toch benijdden de Engelsen de Hollanders hun schone, geplaveide straten en goed geoutilleerde havens en kaden. De wijze waarop men in Holland probleemloos met een grote reigieuze diversiteit wist te leven wekte alom verwondering, evenals de goede organisatie van de armenzorg. Met enige afgunst vergeleek men de Engelse armenzorg, voor zijn tijd heel modern en gefinancierd uit een armenbelasting, met de Hollandse, die er met behulp van louter vrijwillige giften in slaagde royaler, effectiever en ook nog eens gunstiger voor de plaatselijke economie te zijn. Ook de Hollandse werkhuizen, waar armen gedeeltelijk vrijwillig werk vonden, slaagden er beter in de armen te disciplineren en aan te zetten een deel van hun onderhoud zelf te verdienen, dan de Engelse met hun gedwongen tewerkstelling en hun onaangenaam regime. In het Duitse Rijk werden werkhuizen gesticht naar Hollands voorbeeld en Duitse piëtisten kwamen in Holland informeren naar de beste manier om een weeshuis in te richten.’
Dit voorbeeld illustreert dat de markt voor armenzorg helemaal niet noodzakelijkerwijs faalt wanneer zij vrij wordt gelaten. In tegendeel, zij wordt zelfs efficienter en effectiever.
Evenzo blijkt het de gezondheidszorg te vergaan, op dit gebied begint er vandaag de dag een mondiale concurrentie te ontstaan, ondanks de greep op het zorgstelsel door de overheid. Ten gevolge van de enorme prijsdaling in vluchten zijn patienten en zorgverzekeraars nu in staat om waar ook ter wereld het beste aanbod te verkrijgen, zij het in Duitsland of in Thailand. Niet alleen voor non-vitale (cosmetische) chirurgie, maar ook voor bijvoorbeeld bypass operaties. Dat mensen voor gezondheidszorg hun heil over de grens gaan zoeken, toont wederom het werkelijke marktfalen aan.
De mark die overheden het meest krampachtig in handen houden, is die van het (openbaar) vervoer. Waar de luchtvaart zich inmiddels (godzijdank) redelijk onttrokken heeft van overheden, door haar internationale karakter, blijven weg en spoorwegen bijna onverminderd onder staatstoezicht. Bijna, want er is hoop. Nota bene in het land waar je het het laatst zou verwachten, Frankrijk, vind je hier als enige land in de wereld werkelijk substantiële private wegen. Verder zijn er nog kleinere stukken private weg te vinden in de Verenigde staten en Canada, zoals bijvoorbeeld de Dulles Greenway in Virginia. Dat loopt voorspoedig:” The behavior of the Greenway’s operators appears to confirm theories about private road operation; they seem to increase tolls and invest in infrastructure as needed to maximize profits.”
Om dit laatste komt er een hardnekkige angst bovendrijven: de angst voor een privaat monopolie. Zeker op zoiets tastbaars als een weg kunnen veel mensen zich moeilijk voorstellen dat er ook wanneer er hiervan slechts één aanbieder is er alternatieven zijn. Andere vormen van vervoer bijvoorbeeld, zoals trein, boot of vliegtuig. Of zoals dat nu ook het geval is, wanneer je in Oost Groningen woont; vind je dit slecht bereikbaar, dan verhuis je naar een andere plaats. Verder zou je de weg met een belangenfonds kunnen opkopen, of er eentje naast aanleggen.
Het is deze angst die privatisering van collectieve voorzieningen dwarsboomt, ondanks alle voorbeelden van geslaagde, ongeïntervenieerde marktwerking hierop. Deze angst wordt nog eens aangemoedigd door de semi-privatiseringen van bijvoorbeeld spoorlijnen en energiemaatschappijen. Ofwel de overheid blijft 100% aandeelhouder, of de markt is overgereguleerd, of een combinatie van beide. De beschamende mislukkingen die hiervan het gevolg zijn, worden onterecht op het conto van de privatisering geschreven. “Zie je wel,” zo roepen de collectivisten:” De markt faalt.”
Het grootste symptoom van de monopolie-angst is wel de NMa: de Nederlandse mededingings autoriteiten. Dit orgaan wil ‘de markt laten werken’ door middel van een verbod(!) op kartel -en monopolievorming. Zowel kartel als monopolievorming bieden kansen voor startende ondernemers, en worden vanzelf door de markt afgestraft. Geen enkele consument wil zich immers zonder meer laten naaien. Niet zolang er de mogelijkheid is van (het creëren van) alternatieven
Vreemd genoeg blijven juist die afgedwongen monopolies, van onderwijs, woningmarkt, armen –en gezondheidszorg, en (openbaar) vervoer geheel buiten schot. De consument, ontnomen van keus, kan niet anders dan gebruikmaken van de producten die hieruit voortkomen, en de overheid, ontdaan van concurrentie, kan het zich permitteren inferieure goederen te maken.
Tsja, hier kan maar één conclusie uit getrokken worden: marktfalen is het falen van de markt als gevolg van angst voor het falen van de markt.
a man convinced against his will is of the same opinion still
Nog gejat ook van vrijspreker.nl, daar is zelden of nooit iets hoogstaands vandaan gekomen 
Volgende keer wel je bron vermelden aub tijgertje http://www.vrijspreker.nl/wp/2006/07/marktfalen/
Volgende keer wel je bron vermelden aub tijgertje http://www.vrijspreker.nl/wp/2006/07/marktfalen/
Op vrijspreker staat de waarheid en niets dan de waarheid. Als ik gelijk de bron erbij vermeld begint iedereen net als jij te roeptoeteren zonder eerst te lezen...quote:Op dinsdag 18 september 2012 09:38 schreef 99.999 het volgende:
Nog gejat ook van vrijspreker.nl, daar is zelden of nooit iets hoogstaands vandaan gekomen
Volgende keer wel je bron vermelden aub tijgertje http://www.vrijspreker.nl/wp/2006/07/marktfalen/
a man convinced against his will is of the same opinion still
Het is beleid op FOK! om bij stukken van andere media de bron te vermelden.quote:
[..]
Op vrijspreker staat de waarheid en niets dan de waarheid. Als ik gelijk de bron erbij vermeld begint iedereen net als jij te roeptoeteren zonder eerst te lezen...
En dan is vrijspreker inderdaad een website die niet al dol op de waarheid en zich enkel beperkt tot opinie uit een bepaalde hoek. Maar dat is bijzaak
.
Vind het geen baanbrekend stuk, om eerlijk te zijn. Als argument voor privaat onderwijs wordt gewezen naar een Belgische school waarbij de kosten per leerling goedkoper uitvallen. Dat is mij een tikkeltje te mager. Vooral als ik naar bijvoorbeeld de VS kijk, waar studenten met een schuld van minimaal een ton zitten opgescheept na hun studie.
De kritiek op bestemmingsplannen is ook wat kort door de bocht. Het stuk veronderstelt dat die plannen bestaan om woningzoekenden het leven zuur te maken. Maar juist in een land als Nederland, waar de ruimte beperkt is, is dergelijke regulering van essentieel belang. Neemt niet weg dat de woningmarkt op bepaalde punten mag worden aangepakt en dat de overheid een stapje terug moet doen.
Maar goed, wederom een stuk dat drijft op aannames.
De kritiek op bestemmingsplannen is ook wat kort door de bocht. Het stuk veronderstelt dat die plannen bestaan om woningzoekenden het leven zuur te maken. Maar juist in een land als Nederland, waar de ruimte beperkt is, is dergelijke regulering van essentieel belang. Neemt niet weg dat de woningmarkt op bepaalde punten mag worden aangepakt en dat de overheid een stapje terug moet doen.
Maar goed, wederom een stuk dat drijft op aannames.
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
Ja, maar je stemt wel D66 dus je bent niet voor sterke lastenverlichting (en deregulering, al geloof ik wel dat D66 wil hervormen) om economische activiteit aantrekkelijker te maken.quote:
[..]
Waarom moet ik mij verantwoorden voor hetgeen andere FOK!kers posten? Ik heb herhaaldelijk verklaard dat de crisis is te wijten aan zowel bankiers als politici.
Verschil is vooral dat ik andere oplossingen voor ogen heb dan libertariers.
Als wij allemaal zo pro-kapitalisme zijn moeten we ook de regel en belastingdruk flink verminderen.
Of het herverdelen van welvaart terecht is is een morele discussie, maar het is wel een feit dat verlaging van belastingen,regels en algemene overheidsbemoeienis leidt tot meer economische activiteit en welvaart.
Dit betekent dat het verkleinen van de overheid voor iedereen een doel moet zijn. Maar in de Nederlandse politiek is alleen de VVD echt openlijk voor een kleine overheid.
Belastingverlaging kan leiden tot een hoger BNP, maar dat betekent niet automatisch dat iedereen profiteert. De situatie in de VS heeft wel bewezen dat het trickle down-effect dikke onzin is.quote:
[..]
Ja, maar je stemt wel D66 dus je bent niet voor sterke lastenverlichting (en deregulering, al geloof ik wel dat D66 wil hervormen) om economische activiteit aantrekkelijker te maken.
Als wij allemaal zo pro-kapitalisme zijn moeten we ook de regel en belastingdruk flink verminderen.
Of het herverdelen van welvaart terecht is is een morele discussie, maar het is wel een feit dat verlaging van belastingen,regels en algemene overheidsbemoeienis leidt tot meer economische activiteit en welvaart.
Dit betekent dat het verkleinen van de overheid voor iedereen een doel moet zijn. Maar in de Nederlandse politiek is alleen de VVD echt openlijk voor een kleine overheid.
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
Meer economische activiteit zorgt niet alleen dat mensen meer geld hebben, maar dat er ook meer werk is. Meer productiviteit betekent meer banen. En banen zijn erg goed voor zowel de welvaart als het welzijn van mensen. De verdeling van het inkomen zal misschien schever zijn maar het totale inkomen wordt groter, en bovendien zijn er dan meer banen. En dat is uiteindelijk goed voor iedereen.quote:
[..]
Belastingverlaging kan leiden tot een hoger BNP, maar dat betekent niet automatisch dat iedereen profiteert. De situatie in de VS heeft wel bewezen dat het trickle down-effect dikke onzin is.
Je moet ook niet vergeten dat deregulering en belastingverlaging ook terug te vinden zijn in prijzen van producten. Producten zullen goedkoper worden en dus kunnen mensen meer met hun geld.
Ik snap waar je op doelt. Het is exact hetzelfde riedeltje dat werd verkocht in de jaren tachtig. Meer economische activiteit betekent niet automatisch dat iedereen profiteert.quote:
[..]
Meer economische activiteit zorgt niet alleen dat mensen meer geld hebben, maar dat er ook meer werk is. Meer productiviteit betekent meer banen. En banen zijn erg goed voor zowel de welvaart als het welzijn van mensen. De verdeling van het inkomen zal misschien schever zijn maar het totale inkomen wordt groter, en bovendien zijn er dan meer banen. En dat is uiteindelijk goed voor iedereen.
Je moet ook niet vergeten dat deregulering en belastingverlaging ook terug te vinden zijn in prijzen van producten. Producten zullen goedkoper worden en dus kunnen mensen meer met hun geld.
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
Waarom niet? Ik zou alleen eventuele negatieve gevolgen kunnen bedenken voor bijvoorbeeld met milieu, maar ik zou niet weten waarom mensen daar niet van profiteren....quote:
[..]
Ik snap waar je op doelt. Het is exact hetzelfde riedeltje dat werd verkocht in de jaren tachtig. Meer economische activiteit betekent niet automatisch dat iedereen profiteert.
Klopt, zo simpel werkt het mooie riedeltje niet in de praktijk.quote:
[..]
Ik snap waar je op doelt. Het is exact hetzelfde riedeltje dat werd verkocht in de jaren tachtig. Meer economische activiteit betekent niet automatisch dat iedereen profiteert.
In de eerste plaats garandeert meer economische activiteit geen minimum inkomen, het is dus nog de vraag hoeveel baat de minima hebben van deze ontwikkeling.quote:
[..]
Waarom niet? Ik zou alleen eventuele negatieve gevolgen kunnen bedenken voor bijvoorbeeld met milieu, maar ik zou niet weten waarom mensen daar niet van profiteren....
Verder is hetgeen jij schetst vergelijkbaar met de theorie van de trickle down-adepten. Omdat de belastingen verlaagd werden, hadden welgestelden meer te besteden en konden zij dat extra geld aanwenden om werklozen aan werk te helpen. De minima kan bijvoorbeeld het gras maaien of de auto was van de rijke meneer.
In de praktijk gebeurde dat echter niet. Nog los van de vraag hoe vrolijk je moet worden van een baan als grasmaaier-mannetje.
Op maandag 3 februari 2014 08:10 schreef Enchanter het volgende:[/b]
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
In discussie gaan met Koos Vogels :') , een grotere mongool is er niet :r
Je draagt een goed argument bij. Meer besteedbaar inkomen betekent meer uitgaven betekent meer banen. In rijkere buurten worden bijvoorbeeld regelmatig tuinbedrijven ingehuurd omdat die mensen zelf hun tuin niet willen onderhouden. Maar die tuinbedrijven krijgen vorstelijk betaald, dus ik denk dat ze zeker blij zijn met die werkgelegenheid.quote:
[..]
In de eerste plaats garandeert meer economische activiteit geen minimum inkomen, het is dus nog de vraag hoeveel baat de minima hebben van deze ontwikkeling.
Verder is hetgeen jij schetst vergelijkbaar met de theorie van de trickle down-adepten. Omdat de belastingen verlaagd werden, hadden welgestelden meer te besteden en konden zij dat extra geld aanwenden om werklozen aan werk te helpen. De minima kan bijvoorbeeld het gras maaien of de auto was van de rijke meneer.
In de praktijk gebeurde dat echter niet. Nog los van de vraag hoe vrolijk je moet worden van een baan als grasmaaier-mannetje.
Maar als het belasting en regelklimaat gunstig is, is het ook aantrekkelijk voor bedrijven om zich te vestigen en ontwikkelen in Nederland. Hierdoor gaan natuurlijk weer nieuwe banen ontstaan. Dus ik ben niet overtuigd van jouw argument.
Economische groei is gewoon goed, zelfs socialisten vinden dat. Alleen ik denk dat het een wetenschappelijk feit is dat de economie zich beter ontwikkeld in een economisch vrij land dan in een economisch onvrij land.
Je kan je echter afvragen tot waar dat verband loopt. Ook hier zie ik weer het hoefijzer voor me. Heel veel regulatie is niet goed maar te weinig regulatie werkt ook averechts.quote:
Economische groei is gewoon goed, zelfs socialisten vinden dat. Alleen ik denk dat het een wetenschappelijk feit is dat de economie zich beter ontwikkeld in een economisch vrij land dan in een economisch onvrij land.
Onbegrensde economische groei brengt ook weer zo zijn problemen mee, zoals schaarste van grondstoffen en de gehele milieproblematiek. Ik geloof ook lang niet alle doemverhalen die er verspreid worden over het milieu dat zichzelf aan het vernietigen is, maar dat we snel naar het punt van "no return" wat betreft schaarste gaan is me zeer duidelijk geworden.quote:
[..]
Economische groei is gewoon goed, zelfs socialisten vinden dat. Alleen ik denk dat het een wetenschappelijk feit is dat de economie zich beter ontwikkeld in een economisch vrij land dan in een economisch onvrij land.
Economische groei zal er bijvoorbeeld nooit toe gaan leiden dat arme Afrikaanse landen zich verder gaan ontwikkelen. Pas als de hele boel hier in Europa of de VS in elkaar zakt, zullen die landen er van gaan profiteren. Dan krijgen zij pas een sterke concurrentiepositie en dan kunnen zij pas eisen gaan stellen aan de westerse landen.
Ik zie daarom ook liever een stabiele, gezonde economie dan een economie van alleen maar "meer, meer, meer". Het is risicovol, onstabiel, egoïstisch en bovendien vind ik het kortzichtig om te denken dat we daar allemaal veel beter van worden. Economische regulering is wat mij betreft dus een goed ding. De overheid speelt daarin een redelijk onpartijdige rol en dat kan ik alleen maar toejuichen.
|
|
