Werkzoekend # 53! Morgen stemmen voor banen

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 23:30 schreef Bombshell het volgende:

[..]

Jezus wat een eikel ben jij toch. Ik lees hier wel eens mee en je zat maanden te zeuren dat je werkloos was en nu kom je even de gevierde man uithangen.

Feit is dat ik tot nu toe altijd binnen 1-3 maanden een nieuwe baan heb weten te vinden en dat heeft voor een groot deel te maken met mijn inzet, inschattingsvermogen en werkervaring.

Verder is dit een goed topic om je ei kwijt te kunnen over de perikelen waar je tegenaan loopt tijdens het zoeken naar een nieuwe uitdaging, zoals domme recruiters, vacatures, afwijzingen, sollicitatiegesprekken en andere dingen.

Heb je nog wat nuttigs bij te dragen aan dit topic, behalve eens in de zoveel tijd een reactie van mij eruit te pikken en daar dan kinderachtige reactie op te geven? Of wil je, net zoals toendertijd, weer uit dit topic worden verbannen? Zielig figuur.

Ik ben 19 jaar en op zoek naar een bijbaan
ik heb al gesolliciteerd bij de volgende : Etos, Kruidvat, Albert Heijn, Hema. en nog steeds geen antwoord.

wat moet ik doen? weet iemand nog goede plekken voor een 19 jarige?

Het uitzendbureau.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 13:20 schreef electrocrash het volgende:
Ik ben 19 jaar en op zoek naar een bijbaan
ik heb al gesolliciteerd bij de volgende : Etos, Kruidvat, Albert Heijn, Hema. en nog steeds geen antwoord.

wat moet ik doen? weet iemand nog goede plekken voor een 19 jarige?

Word postbezorger!

Vier weken geleden heb ik een ontvangstbevestiging ontvangen van een sollicitatie met de mededeling dat ze binnen twee weken laten weten of ze me willen uitnodigen voor een orienterend gesprek.
Hoe vraag ik wat de status is?

Ik heb nu:

quote:

Geachte heer ....,

Het is nu vier weken later en ik heb nog niets vernomen. Kan ik dit als een afwijzing beschouwen? Omdat mijn achtergrond vrijwel naadloos aansluit bij jullie wensen, zou ik toch graag een orienterend gesprek willen.

Met vriendelijke groet,

hi_flyer

Ik ben nogal direct en snel geirriteerd als men niks van zich laten horen. Laat ik dat nu teveel doorsijpelen?

Als ik dat mailtje zou krijgen, dan zou ik je al helemaaaaaaaaaaaal niet meer uitnodigen / als werknemer willen
En ik denk dat meer mensen dat hebben.

Kortom; ik zou a) een andere tekst mailen of b) gewoon niet mailen, want zo'n mailtje heeft ook geen nut.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 10:37 schreef Hi_flyer het volgende:
Vier weken geleden heb ik een ontvangstbevestiging ontvangen van een sollicitatie met de mededeling dat ze binnen twee weken laten weten of ze me willen uitnodigen voor een orienterend gesprek.
Hoe vraag ik wat de status is?

Ik heb nu:

[..]

Ik ben nogal direct en snel geirriteerd als men niks van zich laten horen. Laat ik dat nu teveel doorsijpelen?

Zeker weten. Komt veel te ruw over. Bijna aanvallend. Maak er iets positievers van (al hoef je dat zelf niet te zijn, het komt wel netter over op die organisatie).

Dat je op die en die datum een ontvangstbevestiging had gekregen naar aanleiding van je sollicitatie, met de mededeling dat.....blabla die 2 weken. Vermeld dat je ondertussen al 4 weken verder. En of je binnenkort nog een antwoord/ reactie zou kunnen verwachten.

Oke, duidelijk. Ik ga een wat vriendelijker mailtje opstellen. Opbellen kan helaas niet; het is een doorstart van een bedrijf en zulke zaken zijn blijkbaar nog niet geregeld.

Edit: zoiets is wat aardiger he?

quote:

Geachte heer ...,

Op 22 augustus heb ik een ontvangstbevestiging gekregen van mijn sollicitatie. Het is nu vier weken later en ik ben benieuwd naar de status van deze vacature. Gezien mijn achtergrond ben ik ervan overtuigd dat ik een waardevolle aanvulling voor uw organisatie ben. Graag zou ik hierover van gedachten willen wisselen in een gesprek.

Met vriendelijke groet,

hi_flyer

Dat achtergrond zou ik ook weglaten denk ik

En ik zou eerder vragen wat nu de status precies is

Maar ik vraag toch naar de status?
Dus niet alsnog om een gesprek vragen? Mijn achtergrond is echt een unique selling point, dus dat wil ik graag nog even onder de aandacht brengen.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 11:18 schreef Hi_flyer het volgende:
Maar ik vraag toch naar de status?
Dus niet alsnog om een gesprek vragen? Mijn achtergrond is echt een unique selling point, dus dat wil ik graag nog even onder de aandacht brengen.

Dat had je dan toch ook in je CV kunnen zetten?

quote:

Op donderdag 20 september 2012 11:48 schreef Guidetti het volgende:

[..]

Dat had je dan toch ook in je CV kunnen zetten?

Ja, maar blijkbaar zijn ze daar nog niet genoeg van doordrongen

quote:

Op donderdag 20 september 2012 10:37 schreef Hi_flyer het volgende:
Vier weken geleden heb ik een ontvangstbevestiging ontvangen van een sollicitatie met de mededeling dat ze binnen twee weken laten weten of ze me willen uitnodigen voor een orienterend gesprek.
Hoe vraag ik wat de status is?

Ik heb nu:

[..]

Ik ben nogal direct en snel geirriteerd als men niks van zich laten horen. Laat ik dat nu teveel doorsijpelen?

Dram dram dram.

*delete*

Het achtergrondverhaal moet je ook echt weglaten. Zij bepalen of jij geschikt bent, niet jij.

Ik vind het vooral arrogant overkomen en daar zou ik niet van gediend zijn

Geachte heer ...,

Op 22 augustus heb ik een ontvangstbevestiging gekregen van mijn sollicitatie. Het is nu vier weken later en ik ben benieuwd of er al meer duidelijkheid is over het vervolg.

Graag hoor ik van u.

Met vriendelijke groet,

<jouw naam>

--------------------------------------------------------------------------

Zo deed ik het altijd. Aan de andere kant: als ze echt enthousiast over je waren geweest, hadden ze je wel uitgenodigd.

Ik deed dat ook altijd

Tja, het komt misschien wel wat arrogant over, dat geef ik toe. Maar tijdens het werkbegeleidingstraject dat mijn huidige werkgever aangeboden heeft, werd verteld dat dat prima kan. Een sollicitatiebrief eindigen met "ik vertrouw erop dat ik uitgenodigd word voor een gesprek" werd daar als voorbeeld gegeven. Ikzelf vind dat overigens wel erg ver gaan...

Echter, overkomen als een schuchter konijntje is ook niet de manier om uitgenodigd te worden voor een gesprek. Je mag best overtuigd zijn van je kunnen. In dit geval (het is een klein wereldje) ben ik ervan overtuigd dat deze functie me past als een Italiaans maatpak.

Enfin, mailtje verstuurd en maar weer afwachten.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 12:10 schreef Hi_flyer het volgende:
Tja, het komt misschien wel wat arrogant over, dat geef ik toe. Maar tijdens het werkbegeleidingstraject dat mijn huidige werkgever aangeboden heeft, werd verteld dat dat prima kan. Een sollicitatiebrief eindigen met "ik vertrouw erop dat ik uitgenodigd word voor een gesprek" werd daar als voorbeeld gegeven. Ikzelf vind dat overigens wel erg ver gaan...

Echter, overkomen als een schuchter konijntje is ook niet de manier om uitgenodigd te worden voor een gesprek. Je mag best overtuigd zijn van je kunnen. In dit geval (het is een klein wereldje) ben ik ervan overtuigd dat deze functie me past als een Italiaans maatpak.

Enfin, mailtje verstuurd en maar weer afwachten.

Dát je informeert naar de status geeft al aan dat je niet van het afwachtende soort bent.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 13:20 schreef electrocrash het volgende:
Ik ben 19 jaar en op zoek naar een bijbaan
ik heb al gesolliciteerd bij de volgende : Etos, Kruidvat, Albert Heijn, Hema. en nog steeds geen antwoord.

wat moet ik doen? weet iemand nog goede plekken voor een 19 jarige?

voorbereider bij postnl, verdient meer dan bezorgen

Of een bouwmarkt. Verdient redelijk, is leuk werk en net wat inhoudelijker dan vakkenvullen bij de AH.

Mag ik even klagen over al die, soms goedbedoelde, opmerkingen en "adviezen" die ik soms uit mijn omgeving krijg:

- "Er is altijd werk te vinden" (het grootste cliché)
Er zijn altijd wel ergens openstaande vacatures inderdaad. Maar hoeveel daarvan zijn daadwerkelijk geschikt en enigszins realistisch om voor aangenomen te worden?

- "Waarom laat je je niet omscholen?"
Een nieuwe opleiding volgen is financieel onhaalbaar momenteel.

- "Waarom verhuis je niet naar de randstad?"
Verhuizen is financieel volstrekt onhaalbaar, bovendien heb ik hier een heel leven dat ik niet zomaar achter me kan laten.

- "Dan wil je het waarschijnlijk niet graag genoeg."
Nee, natuurlijk niet, ik ben voor mijn lol werkloos. Lekker makkelijk praten voor iemand die nog nooit in deze situatie heeft gezeten en die altijd alles is komen aanwaaien.

Hebben hier meer langdurig werkzoekenden last van een totaal gebrek aan enig begrip uit je omgeving voor je situatie?

[ Bericht 0% gewijzigd door Bleekvoort op 20-09-2012 14:01:13 ]

quote:

Op donderdag 20 september 2012 12:10 schreef Hi_flyer het volgende:
Tja, het komt misschien wel wat arrogant over, dat geef ik toe. Maar tijdens het werkbegeleidingstraject dat mijn huidige werkgever aangeboden heeft, werd verteld dat dat prima kan. Een sollicitatiebrief eindigen met "ik vertrouw erop dat ik uitgenodigd word voor een gesprek" werd daar als voorbeeld gegeven. Ikzelf vind dat overigens wel erg ver gaan...

Echter, overkomen als een schuchter konijntje is ook niet de manier om uitgenodigd te worden voor een gesprek. Je mag best overtuigd zijn van je kunnen. In dit geval (het is een klein wereldje) ben ik ervan overtuigd dat deze functie me past als een Italiaans maatpak.

Enfin, mailtje verstuurd en maar weer afwachten.

Dat de functie past is 1 ding. Maar wat belangrijker is, is of je in het team en bij het bedrijf past.

Ik heb de indruk dat dat een beetje vergeten worden door meerderen hier.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 13:54 schreef Bleekvoort het volgende:
Mag ik even klagen over al die, soms goedbedoelde, opmerkingen en "adviezen" die ik soms uit mijn omgeving krijg:

- "Er is altijd werk te vinden" (het grootste cliché)
Er zijn altijd wel ergens openstaande vacatures inderdaad. Maar hoeveel daarvan zijn daadwerkelijk geschikt en enigszins realistisch om voor aangenomen te worden?

- "Waarom laat je je niet omscholen?"
Een nieuwe opleiding volgen is financieel onhaalbaar momenteel.

- "Waarom verhuis je niet naar de randstad?"
Verhuizen is financieel volstrekt onhaalbaar, bovendien heb ik hier een heel leven dat ik niet zomaar achter me kan laten.

- "Dan wil je het waarschijnlijk niet graag genoeg."
Nee, natuurlijk niet, ik ben voor mijn lol werkloos. Lekker makkelijk praten voor iemand die nog nooit in deze situatie heeft gezeten en die altijd alles is komen aanwaaien.

Hebben hier meer langdurig werkzoekenden last van een totaal gebrek aan enig begrip uit je omgeving voor je situatie?

Zo herkenbaar en zo niet helpend.
Naar mijn ervaring zijn het bepaalde types die zooo geen begrip hebben voor je situatie. Enige wat helpt is die lui vermijden. Of vragen of ze mee gaan naar de randstand?

Vooral dat "dan ga je toch verhuizen" hangt me meters de keel uit.
Altijd babyboomers die met dat lumineuze idee komen. Ik vraag dan altijd of ze mijn onderwaarde willen financieren en anders niet met zulke domme ideeen willen aankomen.