Okay, een waar gebeurde date ervaring uit de oude doosch dan maar:
Ooit een dame leren kennen via relatie.nl (meen ik) waar ik destijds geregeld mee afsprak. Ergens wat drinken, hapje eten, jullie hosselkoningen en hosselkoningwannabe's kennen het klappen van de zweep wel. Het klikte wonderwel en ik mocht haar graag. Op de vierde date (of vijfde, daar wil ik vanaf wezen) kwam ik voor het eerst bij haar thuis over de vloer. Ik wist al dat ze een klein - en nogal luidruchtig - hondje had van het soort wat men ook wel omschrijft als zijnde een kuttenlikkertje. Ze had daar al eerder vol enthousiasme over verteld namelijk. Nu dichtte zij deze hond, Billy genaamd, paranormale gaven toe. Zo zou Billy als een bezetene aanslaan indien deze meende met slecht volk van doen te hebben. En, zo drukte zij me op het hart, het beest zit er zelden naast. Met een broekzak vol condooms en deze gedachte in het achterhoofd belde ik hoopvol aan.
De hond sloeg aan toen ze opendeed. Heel even maar. Daarna verschool hij zich achter zijn bazinnetje terwijl hij me geen seconde uit het oog verloor. Ik vond het best. Een innige omhelzing tussen mij en mijn date volgde, samen met wat gezoen waarna wij ons richting de comfortabele bank begaven. Daar werd, na het nuttigen van een drankje, verder gevoosd terwijl Billy het tafereel op afstand nauwlettend gade sloeg. Eenmaal met mijn hand in haar inmiddels kletsnatte slipje aangekomen fluisterde ze hees in mijn oor of ik mee naar boven wilde, naar haar slaapkamer. ''Schijt een beer in het bos?'' dacht ik nog. Zodoende begaven wij ons op de trap richting slaapkamer, alwaar het me al opviel dat Billy - zijn oren gespitst - zacht grommend op de onderste tree bleef staan.
Eenmaal in de slaapkamer aangekomen gebeurden er twee dingen. Ten eerste viel het me op dat er een hondenmand in de hoek van de kamer stond, hetgeen me mijn wenkbrauwen al even deed fronsen. ''Slaapt dat beest hier?''

Ten tweede ontdeden wij elkander al snel van elkaars kleren - wat mijn gedachtengang over het eerste al verrassend snel wist te verdringen trouwens - , gooide ik haar in al haar naakte glorie op haar kingsize bed en, half struikelend over mijn over de enkels gedrapeerde broek die ik als een slangenhuid onhandig af probeerde te schudden, volgde ik al snel. Na wat voorbereidend werk ging er geneukt worden die avond, en niet te zuinig ook, zo grijnsde ik tussen haar dijen.
Eerst dacht ik nog dat zij het was die het geluid voortbracht. Een man kan zich vergissen in de hitte van het moment, nietwaar? Er werd gegromd, gekrabt, gebeten en terwijl mijn heupen zich sneller, ritmischer bewogen en zij haar bekken steeds heviger toestootte deed Billy hetzelfde. Aan de buitenkant van de slaapkamerdeur. Het grommen zwol aan in angstaanjagend volume, het gekras aan de deur ging over in een dreunend gebonk ertegen en ik verkeerde stellig onder de indruk dat het kuttenlikkertje van eerder zich had ontpopt tot een schuim uit de bek spattende, moordlustige weerwolf die bovendien door het dolle heen was en ieder moment door de deur heen kon breken om mij in mijn blote reet aan stukken te scheuren. ''Niet op letten, niet op letten. Dat doet hij vaker. Hij is gewoon jaloers dat er een man hierbinnen is.'' hijgde ze, mijn afleiding bespeurend. Ik vond dat al zo'n rare opmerking op dat moment. Maar een stevig orgasme naderde, mijn verontrusting door het toenemende kabaal van een als door een schare demonen bezeten Billy steeg en de geilheid won het uiteindelijk van mijn natuurlijke, aangeboren drang tot levensbehoud. Billy en ik gromden simultaan. Dat weet ik nog goed. Ik terwijl ik met kracht klaarkwam in de schoot van zijn vrouwtje, hij in een vruchteloze, woedende poging de deur die tussen hem en het voornoemde vrouwtje instond te versplinteren. Zij gilde.
.....
Stilte. Samen bezweet bijkomen. Billy liet nog zachtjes hoorbaar zijn misnoegen blijken vanaf zijn kant van de deur. Mijn date - die ik vanaf dat moment toch wel met heel andere ogen ben gaan bekijken - sommeerde mij richting de badkamer te gaan om me daar op te frissen. Blootsvoets stapte ik van het bed af, het koude linoleum op, en hoorde het grommen weer gestaag aanzwellen terwijl ik de deur naderde. Nu kun je je voorstellen dat ik niet bepaald stond te trappelen van verlangen om hem open te doen. Ik was zo naakt als een pasgeboren baby en had een doembeeld voor mijn geestesoog van een door jaloerse razernij gedreven, zichzelf lancerend mormel die zijn tanden zou zetten daar waar je ze het allerminst wil hebben. Ik aarzelde met mijn hand al op de deurknop. ''Toe maar. Hij doet niks hoor.'' spoorde mijn date mij aan vanaf het bed. ''Juist. weet híj dat ook?'' dacht ik hardop, in een aandachtsafleidende poging om geestig te zijn. Ik werd boos op mezelf. Ik zou me toch godenverdomme niet laten kennen door zo'n frikandel op pootjes!? Hij? Dat mormel? Mijn trots overwon en ik opende de deur, waarbij ik snel een stap opzij zette om Billy in ieder geval niet de kans te bieden een directe aanval in te zetten op mijn inmiddels slap bungelende jongeheer. Maar Billy schonk in het geheel geen aandacht aan mij, stoof door naar het bed waar hij op sprong en zijn vrouwtje overlaadde met een serie likken en gekwijl terwijl ze kirde van genoegen. Opgelucht betrad ik de badkamer, en nu mijn geilheid afgenomen was begon ik me zo stilletjesaan af te vragen waar ik zojuist getuige van was geweest. Bij terugkomst in de slaapkamer lag Billy op de schoot van zijn nog steeds naakte bazinnetje terwijl hij zachtjes door haar gestreeld werd, daarbij mij uitdagend aankijkend. Een zekere blik van voldoening in de hondenogen. Ik verliet de woning niet veel later, daarbij nagestaard vanuit de vensterbank door mijn kwelgeest van eerder die avond.
Overbodig om te zeggen dat Billy en ik nooit de beste maatjes zijn geworden. Hij liet mij niet toe in zijn vrouwtjes-behagende bestaan en ik wilde er sowieso niks mee van doen hebben. Ik zag mijn date nog een paar keer, maar ditmaal wel in het comfort van míjn woning, alhoewel de dingen toch niet meer hetzelfde waren als voorheen. Ik stopte niet lang daarna haar te daten.
Wel heb ik haar nog op facebook, waar ik geregeld haar updates voorbij zie trekken op de timeline. Drie kwart daarvan bestaat uit foto's van Billy of quasi-grappige tekstjes over hem. Gisteren verscheen er een foto van haar liggend in de tuin, innig verstrengeld met de hond. ''The love of my life'' luidde het bijschrift. En al heb ik nooit hard kunnen maken wat ik bevroedde, wat ze zoal met de hond uitvrat in de eenzame, stille uren van de nacht, zuchtte ik en bemerkte dat ik onbewust met mijn vingers naar mijn mond was gegaan als om daar een onzichtbare hondenhaar uit te pulken. Binnensmonds braakte ik een beetje in het besef waar mijn tong zoal was geweest.
Nu ja. Wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen vóór mijn geest afdwaalde en mijn typevingers Evil Dead-stijl een eigen leven begonnen te leiden; huisdieren kunnen vrij kut zijn.