abonnement Unibet Coolblue
pi_122638150
Korte video over de recente ontdekking dat leefbare planeten zich mogelijk vrij dichtbij bevinden:

http://www.zie.nl/video/w(...)gedacht/m1nz8wafx61z
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_122668391
08-02-2013

Intelligente beschavingen zijn schaars


De 86 exoplaneten zijn 'afgeluisterd' met de Green Bank-radiotelescoop. NRAO

Minder dan één op de miljoen planetenstelsels in de Melkweg herbergt een intelligente beschaving. Tot die conclusie komen wetenschappers van de universiteit van Californië te Berkeley na het 'afluisteren' van 86 sterren waar planeten omheen cirkelen. Bij geen van deze stelsels zijn radiosignalen waargenomen die overduidelijk kunstmatig van oorsprong zijn.

De 86 sterren werden begin 2011 geselecteerd uit een lijst van 1235 kandidaat-planeten die waren opgespoord met de NASA-satelliet Kepler. Gekozen werd voor sterren met vijf of zes mogelijke planeten, en voor sterren met planeten met enigszins leefbare omstandigheden. Met de grote Green Bank-radiotelescoop in Virginia werd elk van de sterren vijf minuten afgeluisterd. Dat gebeurde in het frequentiegebied van 1,1 tot 1,9 GHz – het domein van onze mobiele telefoons en tv-zenders.

Dat er geen opmerkelijke signalen zijn ontvangen, is eigenlijk niet zo verrassend. De meeste onderzochte sterren zijn meer dan duizend lichtjaar van ons verwijderd, wat betekent dat alleen signalen die opzettelijk in onze richting werden uitgezonden detecteerbaar waren.

Volgens de onderzoekers leent de steekproef zich niettemin voor een statistische analyse. Hun berekeningen laten zien dat er op dit moment bij minder dan één op de miljoen sterren een planetaire beschaving bestaat die geavanceerd genoeg is om radiosignalen uit te zenden die wij kunnen detecteren.

Helemaal hopeloos is de speurtocht naar buitenaardse beschavingen daarmee nog niet. Ons Melkwegstelsel telt immers honderden miljarden sterren en misschien wel een biljoen planeten. Theoretisch zouden er dus nog steeds honderdduizenden telefonerende en tv-kijkende beschavingen kunnen zijn. Maar de 'pakkans' lijkt erg klein. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_122905791
14-02-2013

[img]Nieuw type telescoop kan mogelijk buitenaards leven ontdekken[/img]


Illustratie van een array van flux-collectoren. (C. Göksu)

Een team van Nederlandse sterrenkundigen van de Universiteit Leiden en SRON Netherlands Institute for Space Research heeft laten zien dat met een nieuw type telescoop mogelijk al in de komende 25 jaar aanwijzingen voor buitenaards leven gevonden kunnen gaan worden. Bepaalde, door organismen uitgeademde gassen kunnen in principe worden waargenomen in de atmosferen van exoplaneten – planeten rond andere sterren dan onze zon. Dit idee, dat al is ontwikkeld in de jaren zestig van de vorige eeuw, is nu gekoppeld aan een nieuwe waarnemingstechniek die gebruik maakt van relatief goedkope flux-collectoren - grote spiegeltelescopen die geen scherpe foto's kunnen maken, maar waarmee wel nauwkeurige spectroscopie kan worden gedaan. Tot nu toe werd gedacht dat zulke waarnemingen alleen met ruimtelescopen zouden kunnen worden gedaan. De studie wordt binnenkort gepubliceerd in The Astrophysical Journal.

“De manier om zuurstof in een exoplaneetatmosfeer te onderscheiden van die in onze eigen dampkring, is heel precies de golflengtes van de absorptielijnen meten”, vertelt Ignas Snellen (Sterrewacht Leiden). "Door de hoge snelheid van zo'n planeet ten opzichte van de aarde zullen de zuurstoflijnen Doppler-verschoven zijn, en daardoor niet samenvallen met die van onze eigen atmosfeer. Op deze manier hoeft de telescoop niet buiten onze dampkring te zijn, wat een enorme kostenbesparing oplevert."

Het team laat zien dat zuurstof in de dampkring van een hypothetische tweeling-aarde, gezien tegen het licht van een rode dwergster – koeler en kleiner dan onze zon – mogelijk al met de geplande European Extremely Large Telescope (E-ELT) gezien kan gaan worden. Voor spectroscopische metingen van heldere sterren en hun planeten is het echter niet nodig om een telescoop zoals de E-ELT te bouwen die heel scherpe foto’s kan maken. Het is alleen belangrijk om zoveel mogelijk licht op te vangen, wat kan worden gedaan met grote telescoopspiegels van veel lagere kwaliteit, die tegen veel lagere kosten kunnen worden vervaardigd. “Met een aantal van zulke flux-collectoren, samen ter grootte van een paar voetbalvelden, kunnen we een statistische studie gaan doen naar buitenaards leven op de planeten bij onze buursterren. Er is nog een hele weg te gaan, maar dit zou wel binnen 25 jaar moeten kunnen”, aldus Snellen.

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_122932414
Zou gaaf zijn als ze "amateur" telescopen commercieel uitbrengen die via een soort netwerk aan elkaar verbonden zijn, zodat ze samen ook 1 super telescoop vormen.
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_123150675
20-02-2013

Kleinste planeet buiten ons zonnestelsel ontdekt


Archiefbeeld: Corot-95, de eerste 'normale' exoplaneet die in detail bestudeerd kon worden en die regelmatig verschijnt voor een zonachtige ster © afp.

Astronomen hebben de tot nu toe kleinste planeet rond een andere ster dan onze Zon ontdekt, zo bericht een team rond Thomas Barclay van de NASA in het wetenschappelijke vakblad Nature.

Barclay en co stelden met de Kepler-telescoop van de NASA vast dat er rond ster Kepler-37 een mini-planeet en twee compagnons draaien. Het gaat om de tot nog toe kleinste planeet die ooit buiten ons zonnestelsel is ontdekt. De diameter van het ding bedraagt slechts 3.800 km terwijl de diameter van onze Maan 3.800 km bedraagt.

De planeet draait rond Kepler-37 met twee andere planeten waarvan één nog wat kleiner en de andere duidelijk groter is. Vermoedelijk gaat het om een wereld van gesteente, zonder lucht en water, lijkend op "onze" Mercurius maar duidelijk kleiner. Leven is er niet mogelijk.

Diversiteit
De astronomen benadrukken dat de vondst nog maar eens bewijst dat verre planetaire systemen duidelijk van het onze kunnen verschillen.

De vraag is echter of het pas ontdekte ding zijn status van planeet zal kunnen behouden. In 2006 legde de Internationale Astronomische Unie (IAU) strenge omschrijvingen voor het begrip 'planeet' vast, waardoor de kleine Pluto tot dwergplaneet werd gedegradeerd. Strikt genomen geldt de normering van de IAU evenwel enkel voor ons eigen zonnestelsel en worden planeten daarbuiten exoplaneten genoemd.


Kepler-37 © afp.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_123398699
25-02-2013

'Levende' planeten eenvoudig op te sporen bij dode sterren


Een aardeachtige exoplaneet in een baan rond een witte dwergster. (David Aguilar/CfQ)

Zuurstof in de dampkring van een aardeachtige exoplaneet is het gemakkelijkst op te sporen wanneer die planeet een baan beschrijft rond een witte dwerg - een stervende ster. Dat concluderen astronomen van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics op basis van een theoretisch onderzoek waarvan de resultaten gepubliceerd zijn in Monthly Notices of the Royal Astronomical Society

(allesoversterrenkunde))
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_123496950
quote:
0s.gif Op woensdag 27 februari 2013 08:33 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
25-02-2013

'Levende' planeten eenvoudig op te sporen bij dode sterren

[ afbeelding ]
Een aardeachtige exoplaneet in een baan rond een witte dwergster. (David Aguilar/CfQ)

Zuurstof in de dampkring van een aardeachtige exoplaneet is het gemakkelijkst op te sporen wanneer die planeet een baan beschrijft rond een witte dwerg - een stervende ster. Dat concluderen astronomen van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics op basis van een theoretisch onderzoek waarvan de resultaten gepubliceerd zijn in Monthly Notices of the Royal Astronomical Society

(allesoversterrenkunde))
Het lijkt alsof de natuur ervoor gezorgd heeft dat we intelligente beschavingen als eerste moeten vinden.
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_124081007
quote:
0s.gif Op vrijdag 1 maart 2013 13:13 schreef firefly3 het volgende:

[..]

Het lijkt alsof de natuur ervoor gezorgd heeft dat we intelligente beschavingen als eerste moeten vinden.
Waar baseer je dat op? :)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124081017
14-03-2013

Samenstelling exoplaneet verraadt zijn ontstaanswijze


Artist's impression van de jeugd van het planetenstelsel van de ster HR 8799. (Dunlap Institute for Astronomy & Astrophysics; Mediafarm)

Een van de zware, jonge exoplaneten die rond de ster HR 8799 draaien heeft waterdamp en koolmonoxide in zijn atmosfeer, maar geen methaan. Deze ontdekking wijst erop dat de planeet, die HR 8799c heet, is ontstaan door een proces dat kernaccretie wordt genoemd (Science, 15 maart).

Zware gasplaneten zoals HR 8799c kunnen op twee manieren ontstaan. De eerste mogelijkheid is dat zich eerst een zware vaste kern vormt, die vervolgens vluchtige stoffen om zich heen verzamelt: kernaccretie – het proces dat vermoedelijk ook verantwoordelijk is geweest voor de vorming van de planeten van ons eigen zonnestelsel. Het alternatief is een mechanisme dat gravitationele instabiliteit heet. In dat geval ontstaan kern en atmosfeer van de planeet tegelijkertijd.

Hoewel de atmosfeer van HR 8799c veel waterdamp bevat, is de hoeveelheid toch iets minder dan het geval zou zijn geweest als de planeet dezelfde samenstelling had gehad als zijn moederster. Dat wijst erop dat op het moment dat hij zijn atmosfeer verzamelde er al het nodige water(ijs) uit de protoplanetaire schijf rond de ster HR 8799 was verdwenen. Anders gezegd: de atmosfeer van HR 8799c lijkt relatief laat te zijn ontstaan.

Het stelsel van HR 8799 telt nog minstens drie andere zware gasplaneten. Uit eerder onderzoek bleek al dat de atmosferen van deze planeten opmerkelijke onderlinge verschillen vertonen. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124090549
quote:
0s.gif Op vrijdag 15 maart 2013 08:45 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Waar baseer je dat op? :)
(Ergens gezien in een video over de detectie:)
Bepaalde dwergsterren kunnen zeer oud worden. Bewoonbare planeten zijn makkelijk te vinden bij dwergsterren omdat ze A) Vlakbij de ster roteren omdat de leefbare zone zo dichtbij de ster is, en dus een grote zwarte vlek laten zien B) Vaker voor de ster voorbij komen en deze "zwarte vlek" vaak te zien is.

Omdat bepaalde dwergsterren ook zo oud kunnen worden, neem ik aan dat er genoeg tijd was voor intelligent leven om zich te kunnen ontwikkelen.
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_124101028
Ok, maar ik vind het een beetje een rare stelling dat we eerst intelligent leven moeten vinden.
Dat hangt in de eerste plaats af van de leeftijd van de ster en de planeet uiteraard of er genoeg tjid is geweest voor intelligent leven zich te ontwikkelen..
Een manier om bewoonbare planeten te ontdekken is te kijken naar de atmosfeer
Leven heeft invloed op een planeet, zoals de vorming van een zuurstofrijke atmosfeer door fotosynthetische bacteriën...
Het hoeft niet per se te betekenen dat we intelligent leven als eerste moeten vinden

[ Bericht 9% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 15-03-2013 19:11:52 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124513476
Juist die dwerg sterren die makkelijk te observeren zijn, zijn oud en stabiel.
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_124905887
04-04-2013

‘Melkweg telt ongeveer 100 miljard aardachtige planeten’



Wetenschappers hebben een nieuwe methode bedacht om aardachtige planeten in de Melkweg op te sporen. En de onderzoekers verwachten uiteindelijk met hun methode om en nabij de 100 miljard aardachtige planeten aan te treffen.

De onderzoekers maken gebruik van een techniek die bekendstaat als gravitationele microlensing. Ze combineren die techniek met gegevens die NASA’s Kepler-telescoop verzamelt, zo meldt het blad Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Kepler
“Kepler vindt aardachtige planeten die vrij dicht bij hun ster staan en geschat wordt dat er zo’n 17 miljard van zulke planeten in de Melkweg te vinden zijn. Deze planeten zijn over het algemeen warmer dan de aarde, hoewel sommigen misschien een vergelijkbare temperatuur hebben (en dus leefbaar kunnen zijn) als ze rond een koelere ster, een rode dwerg, draaien,” vertelt onderzoeker Phil Yock. “Ons voorstel is om het aantal planeten met een massa die vergelijkbaar is met de aarde en die op een afstand van hun ster staan die twee keer zo groot is als de afstand tussen de zon en de aarde, te bepalen.” Deze planeten zullen doorgaans koeler zijn dan de aarde. Door de resultaten van Kepler en gravitationele microlensing te combineren, verwachten de onderzoekers een goede schatting te kunnen maken van het aantal aardachtige, bewoonbare planeten in ons sterrenstelsel. Vanzelfsprekend zal dat aantal hoger liggen dan de eerder voorspelde 17 miljard aardachtige planeten: de wetenschappers kijken immers verder dan Kepler. “We verwachten een aantal dat in de buurt komt van de 100 miljard.”


Afbeelding: NASA
.
Helderder
Het opsporen van (aardachtige) planeten is best lastig. Dat blijkt wel uit het feit dat de eerste planeet die om een zonachtige ster draaide, pas in 1995 werd ontdekt. Kleine planeetjes die om een zeer heldere ster draaien, gaan vaak op in het licht van de ster en zijn onzichtbaar. De enige manier om de planeet te ontdekken, is indirect. Kepler meet bijvoorbeeld kleine fluctuaties in het licht van sterren die erop kunnen wijzen dat een planeet zich voor de ster langs beweegt. Gravitationele microlensing gaat uit van een ander effect. Het zwaartekrachtsveld van een ster die dichter bij de aarde staat kan het licht van een verre ster versterken. Als er bij de ster die dichter bij de aarde staat een planeet te vinden is, kan dit ervoor zorgen dat het licht van de verre ster gedurende korte tijd helderder wordt (zie hiernaast).

De afgelopen jaren zijn met gravitationele microlensing al verschillende planeten – ter grootte van Neptunus en Jupiter bijvoorbeeld – ontdekt. De gemakkelijkste manier om met deze methode ook aardachtige planeten op te sporen, is door gebruik te maken van een wereldwijd netwerk van telescopen. Zo’n netwerk is er al en kan dus worden ingezet om de methode van de wetenschappers en hun schatting te toetsen.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124905931
...
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124937121
mwoah, klein aantal, honderd miljard aardachtige planeten, in de Melkweg.... wat weinig... O-)

:@ onvoorstelbaar, en dit betreft dus alleen de Melkweg.
Herman Finkers... He buurman, ik hier ?
pi_125019955
06-04-2013

NASA selecteert missies voor exoplaneten en neutronensterren


Illustratie van de ruimtetelescoop TESS. (MIT/NASA)

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA lanceert in 2017 twee nieuwe wetenschappelijke ruimteprojecten: TESS, voor onderzoek aan exoplaneten, en NICER, voor onderzoek aan neutronensterren. De twee missies zijn geselecteerd binnen het Astrophysics Explorer Program.

TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) gebruikt meerdere telescopen om planeetovergangen op het spoor te komen bij relatief heldere, nabijgelegen sterren. Een planeetovergang treedt op wanneer een exoplaneet tijdens zijn omloop rond zijn moederster vóór de ster langs beweegt. De Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler heeft op deze manier vele honderden exoplaneten ontdekt, maar Kepler richt zich op zwakke sterren in één bepaald deel van de hemel; de gevonden exoplaneten bevinden zich meestal op vrij grote afstand. TESS gaat op zoek naar exoplaneten in de bewoonbare zone van nabijgelgen sterren.

NICER (Neutron star Interior Composition ExploreR) is een röntgeninstrument dat geplaatst wordt aan boord van het internationale ruimtestation ISS. Het gaat metingen verrichten aan snelle variaties in de röntgenintensiteit van neutronensterren - compzcte, snel rondtollende overblijfselen van geëxplodeerde sterren. Op deze manier kan informatie worden verkregen over de inwendige opbouw en structuur van deze compacte sterren, en dus over het gedrag van materie onder extreme omstandigheden. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_125072616

quote:
The Great Exoplanet Debate
by Staff Writers for Astrobiology Magazine
Moffett Field CA (SPX) Apr 09, 2013


The Terrestrial Planet Finder (TPF) was a proposed project by NASA to construct a system
of telescopes for detecting Earth-like planets. Although TPF was eventually canceled,
many scientists are hopeful that someday the mission will be revived. Credit: NASA


At the 2012 Astrobiology Science Conference, Astrobiology Magazine hosted a plenary session titled: "Expanding the Habitable Zone: The Hunt for Exoplanets Now and Into the Future." Originally formulated as part of our "Great Debate" series, this panel of exoplanet hunters and thinkers held a lively discussion about some of the most important issues facing the search for and understanding of alien worlds orbiting far-distant stars.

David Grinspoon: I want to switch gears and move on to our next topic for this afternoon's discussion. And that is the question of exoplanet missions, the state that we're in, what we've done, what we are going to do in the future. This is partly about policy, but partly about engineering. I see that Sara has brought some sort of machine with her; I hope it's not a weapon, and maybe we'll hear about that.

But one thing when we are talking about the ground rules and topics for this discussion, we agreed we weren't just going to whine about the Decadal [Survey]. Because nobody wants to hear us get up and whine about the Decadal. But I think it's fair to say there is some disappointment in this community that we don't have a clear plan for the kinds of mission a TPF, a Terrestrial Planet Finder-like mission, on the books that this community so desperately wants, and that we all feel is very important to really start to get at some of these questions of not just: Now that we know the planets are out there, what are they like? What can we really observe about them? And so it's interesting not to whine but perhaps take a critical and constructive look at the Decadal process.

Obviously it seems that exoplanets have maybe fallen through the cracks. We have a Planetary and we have a Astrophysics Decadal process. And when we didn't have exoplanets, which was true for the previous Decadal, that worked fine. Planets were studied by planetary people and astrophysicists studied other things. But now all of sudden, planets are mostly not in the solar system and maybe our mechanisms for dividing the turf of the cosmos and how we fund those efforts are not adequate.

I personally was very involved in the Planetary Decadal, and I have a lot of respect for the people that run these things. I think in general the process works very well, and so I'm certainly not going to whine. But I do think there are some inadequacies both in this falling through the cracks and also the time scale.

Because it's a Decadal, there's good reasons for that, but things that are rapidly changing like the exoplanet revolution, we don't tend to keep pace necessarily with that. So what do you guys think of the current process and is there a way, are we going to need a change in that, in the way things are set up so that we can fully exploit the exoplanet revolution and its scientific potential?

Eric Ford: Well, I'll say we have one big choice to make. Which is, if people want to study habitable planets using the classical habitable zone definition, we have to decide how picky we want to be. Do we want to study planets that are in the habitable zone of M stars? That's these cool stars with these planets that have short orbital periods.

They have stars whose spectra peak in the infrared. They are very different, but they meet that one criteria of being in the classical habitable zone. If that's what we want to do, that's something we already have the information that technology can be working for. If we want to be pickier, and we want to study planets in the classical habitable zone of solar-type stars, well then we need to wait a bit longer and see just how common they are and figure out how large a telescope we need to build...

Sara Seager: We just heard how common they are. Ten times more common than Neptunes, 100 times more common than Jupiters.

Eric Ford: Ok, if you want to look for Earth-size planets [that orbit their star in] less than thirty days, I think we know enough now to scope out that telescope's aperture. If you want to look for Earth-size planets at one AU around a solar-type star, I don't think we have a good enough understanding to make the investment to build that primary mirror yet.

Sara Seager: I think there is a bigger issue at stake here. So I will just remind everyone who is not an astronomer what's really going on. And that is if you think back, for people who either were alive or read history books decades ago. Right? Every place had their own backyard observatory. Mine from my alma mater, the University of Toronto was called the David Dunlap Observatory. It was sold for a huge sum to make the Dunlap Institute of the University of Toronto recently. So we all had that and that's what made astronomers go. You took data from your university's telescope and that was great.

Then we moved on to where people starting building bigger places in better climates. Better atmospheres, such as, in America that would have been Hawaii, that would have been South America. And things just got so exciting in astronomy that all the things that you could do at relatively low cost were done. So we had the same number of people, and the same cultures, who all want their own kind of thing, their own telescope that they'll share, at some level.

But it is no longer really possible in astronomy today. And I think that is the larger issue we're facing over the Decadal, coupled with the demographic issue, where a lot of young people who fortunately don't pay attention to politics, because otherwise people would stop going into astronomy. We actually have a lot of young people, you go to a meeting like this, you go to an exoplanet meeting, and the demographics are lots and lots and lots of young people.

But then the sort of more traditional areas of astrophysics, it's flipped. And so the weighting of people who are making decisions is really not in favor of exoplanets right now. So I think you have those two things that we're used to as astronomy, everyone at every wavelength division or object division, gets their community, and gets their telescope. And then you have the problem where it can't be sustained for generations to come because we have LISA for gravitational waves, we have TPF. I mean everyone has their own equivalent TPF. And that's where the problem really lies right now.

David Grinspoon: So, how do we solve it?

Sara Seager: It's a problem because one further thing that I didn't mention was, exoplanets is built on basically a series of rogue individualists who go and do their own thing. And that particular group, they never really got ahead by cooperating. So its not really clear how this is going to be resolved. I am hoping the other panelists will contribute to that part of the discussion. David Grinspoon: Please, other panelists. How do we solve it?

Vikki Meadows: Not sure about solving it, but I did want to make a point of Eric's, which is that he's right in that the M dwarf planets are easier to do and can be done faster than the FGKs [stars]. But we tend to have this kind of bias that we want these things to be sort of solar-like because that's where we think habitable planets will be. And so, there has always been this focus on FGK for TPF. And the designs are basically designed to get those. The M dwarf planets are very difficult for types of missions. But the Exoplanet Task Force, which I think is a great name for a focus group; I think they should have uniforms. The Exoplanet Task Force came out with this two-pronged approach that said, "Yeah, let's do the M dwarf stuff sooner," and then when we eventually develop, as Eric said, this ability to predict how many planets we are going to find about around other stars, the so-called eta-Earth that Kepler is working on, then we can go for that sort of mission.

Sara Seager: Yes, if I can just interject, I actually spent 400 hours on the Exoplanet Task Force. That's not the current committee today, that was supposed to feed into the Decadal, which actually was not paid attention to, and indeed we came up with a two-pronged approach. Let's do the M star planets now. They are accessible to discover them, some of them from the ground. James Webb could hopefully observe them. And we invest in technology that can find the Sun-like stars. So, yeah that was the two-pronged approach. We really wanted to do it all. And we could do it all, if exoplanets was really the main or the dominate part of astronomy.

Dirk Schulze-Makuch: I don't have a solution either, but isn't Astrobiology basically, as a field, in the same shoes? I mean some of us started out as physicists, some as geologists, some as biologists, some of us as chemists. But what unites us is basically the desire to find life, and to connect us all and to make sense of what the universe is and on what planets we find life.

One thing that is in our favor is that we do have a lot of public interest and public support. And if we can channel that somehow, it worked for a while, or that it may actually still work and hopefully still works for a while, with the Astrobiology Institute and the Astrobiology Initiatives. And something would have to happen perhaps with the astrophysics and astronomy community too. That there is really some kind of interest group and some kind of a momentum-building.

Sara Seager: You know that goes back to where I mentioned about the rogue individualists who do their own thing. And I will give you another example of that. Because I don't want to criticize the Decadal approach. I chose not to be involved with it for reasons that I will give you a little bit later. But really some people criticized the exoplanet community. And they said that we divided and conquered ourselves. And that we didn't get together like you suggest and say here's what we'll put forward, all of us together, but we had the micro-lensing community and the direct imaging folks, and we had the transmission spectra people. And indeed we saw this.

And if you were a sociologist and wanted to look at this carefully, you could actually go and read the white papers that were actually submitted. And you would see that a lot of the exoplanet ones, people spent as much time like criticizing another technique as their own. And so some people felt like it was partly our own fault. I disagree with this. But we didn't become unified and [say] here's the one we want to do. So then it was left up to the Decadal to actually make that choice for us.

Eric Ford: Well I would maybe agree with disagreeing with those people, in the sense that the Decadal Survey sort of had a difficult challenge of agglomerating different interests of different groups. For example, WFIRST, one mission that was recommended, involved taking one possible benefit to exoplanets and one possible benefit to cosmologists, and combined them in a forced marriage that maybe would be isomeric. If we all unified into one mission, here's the one thing that we want, but we closed off the doors to finding collaborations with other communities, its not clear that would be a good thing. I think it's better for us to enumerate all the different great things that you could do with various missions.

And then, if it is important for a political sense to make collaborations, whether it's across fields or whether it's across countries, in order to make these large missions happen, then we can choose the combinations that make sense. The negative side of that is then you don't get your first choice. But perhaps we won't get our first choice anyway.

Sara Seager: Yeah, I guess that is the place where I am pleased to completely disagree with you. In that, we have seen Mars Science Laboratory. A successful launch. I bet a bunch of people here got to go and see the launch. It was really cool. But we see if you want to have a mission that's a shared interest to many groups, it becomes mammothly huge and complex. The James Webb is another example. And I personally think the only way for exoplanet and space engineering to go forward is with specialized missions that maybe you're sharing across people. But not across different technical goals.
Astronomers Detect Water in Atmosphere of Distant Planet

[ Bericht 0% gewijzigd door -CRASH- op 09-04-2013 16:09:25 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
pi_125103154
09-04-2013

NASA gaat nieuwe planetenjager bouwen



NASA gaat een satelliet bouwen die exoplaneten om de dichtstbijzijnde en meest heldere sterren kan detecteren. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie hoopt zo uiteindelijk rond een nabije ster een aardachtige planeet in de leefbare zone aan te treffen.

De satelliet heeft de naam Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) gekregen. Het is de bedoeling dat de satelliet – die met meerdere camera’s wordt uitgerust – een groot deel van het heelal in kaart gaat brengen. “De satelliet zal duizenden nieuwe planeten in de buurt van ons zonnestelsel ontdekken,” voorspelt wetenschapper George Ricker. “De focus zal daarbij liggen op planeten die qua grootte vergelijkbaar zijn met de aarde.”

Baan
TESS is bedacht door wetenschappers van onder meer NASA, MIT en het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. De satelliet zal in een bijzondere baan om de aarde draaien. “Niet te dichtbij en niet te ver weg,” stelt Ricker. De satelliet blijft bijvoorbeeld boven de stralingsgordels van de aarde, zodat deze gordels de observaties niet kunnen verstoren. Tegelijkertijd staat de satelliet wel zo dicht bij de aarde dat deze de verzamelde informatie gemakkelijk terug naar onze planeet kan sturen.

Voorwerk
TESS kan niet alleen exoplaneten opsporen, maar ook de massa, grootte en dichtheid van kleine planeten achterhalen. Daarmee kan de satelliet het nodige voorwerk verrichten voor bijvoorbeeld de James Webb-telescoop. TESS kan interessante planeten aanwijzen die met behulp van deze telescoop vervolgens nader bestudeerd kunnen worden.

TESS is één van de vier concept-missies die NASA in september 2012 van verschillende wetenschappers kreeg aangeboden. Uit deze concept-missies koos NASA twee missies die werkelijkheid gaan worden: TESS en NICER. NICER staat voor Neutron Star Interior Composition Explorer. Dit instrument zal op het ruimtestation worden geïnstalleerd en neutronensterren gaan bestuderen. Voor TESS is zo’n 200 miljoen dollar vrijgemaakt. NICER mag 55 miljoen dollar gaan kosten. Beide instrumenten zullen naar verwachting al in 2017 gelanceerd worden.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_125469138
18-04-2013

Ruimtetelescoop ontdekt levensvatbare planeten


© ap.

Met de ruimtetelescoop Kepler zijn twee planeten ontdekt waar leven mogelijk lijkt. De hemellichamen draaien met vijf andere planeten rond een ster op 1.200 lichtjaar afstand van de aarde. Dat meldt het onderzoeksteam onder leiding van de NASA in het vakblad Science.

De planeten -Kepler 62e en 62f- zijn ongeveer 1,5 keer zo groot als de aarde en de kans bestaat dat er water aanwezig is. De hemellichamen doen er 122 en 267 dagen over om rond hun ster te draaien.

Tot nu toe hebben astronomen 850 planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt. Daarvan zijn er maar vier die op een afstand van hun ster draaien die er leven (zoals wij dat kennen) op mogelijk maakt. "Het is nog nooit gebeurd dat we twee planeten hebben ontdekt die zo vergelijkbaar zijn met de aarde", zegt astrofysicus Justin Crepp.

Volgens de wetenschappers zou één van de planeten een rotsachtig hemellichaam zijn met ijskappen op de polen, terwijl de andere warmer zou zijn. "Het is slechts een kwestie van tijd vooraleer we weten of er in ons melkwegstelsel een veelheid aan planeten zijn zoals de aarde of dat we uniek zijn", aldus Crepp.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_125538592
quote:
0s.gif Op vrijdag 19 april 2013 09:01 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
18-04-2013

Ruimtetelescoop ontdekt levensvatbare planeten

[ afbeelding ]
© ap.

Met de ruimtetelescoop Kepler zijn twee planeten ontdekt waar leven mogelijk lijkt. De hemellichamen draaien met vijf andere planeten rond een ster op 1.200 lichtjaar afstand van de aarde. Dat meldt het onderzoeksteam onder leiding van de NASA in het vakblad Science.

De planeten -Kepler 62e en 62f- zijn ongeveer 1,5 keer zo groot als de aarde en de kans bestaat dat er water aanwezig is. De hemellichamen doen er 122 en 267 dagen over om rond hun ster te draaien.

Tot nu toe hebben astronomen 850 planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt. Daarvan zijn er maar vier die op een afstand van hun ster draaien die er leven (zoals wij dat kennen) op mogelijk maakt. "Het is nog nooit gebeurd dat we twee planeten hebben ontdekt die zo vergelijkbaar zijn met de aarde", zegt astrofysicus Justin Crepp.

Volgens de wetenschappers zou één van de planeten een rotsachtig hemellichaam zijn met ijskappen op de polen, terwijl de andere warmer zou zijn. "Het is slechts een kwestie van tijd vooraleer we weten of er in ons melkwegstelsel een veelheid aan planeten zijn zoals de aarde of dat we uniek zijn", aldus Crepp.

(HLN)
1200 lichtjaar.. :{
Gelukkig gaan toekomstige planetenjagers op zoek naar planeten die wat dichter bij huis liggen. Dan komt er vanzelf wel meer aandacht om middelen te ontwikkelen die grote afstanden overbruggen.
Never argue with idiots. First they will lower you to their level then beat you with experience.
pi_125891577
29-04-2013

Twee exoplaneten voor HARPS-North-sepctrograaf


Illustratie van een 'hete Jupiter'. (Ricardo Cardoso Reis/CAUP)

Met de gevoelige HARPS-North-spectrograaf op de Italiaanse Galileo-telescoop op het Canarische eiland La Palma zijn precisiemetingen verricht aan twee exoplaneten waarvan het bestaan eerder al werd vermoed op basis van waarnemingen van de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler. Kepler ontdekt planeten bij andere sterren via de 'overgangstechniek': wanneer een planeet - gezien vanaf de aarde - voor zijn moederster langs beweegt, wordt een klein beetje sterlicht onderschept, waardoor er periodieke helderheidsdipjes optreden in het licht van de ster. Om de massa van de planeet in kwestie te bepalen, is het echter nodig om spectroscopische vervolgwaarnemingen te doen.

De sterren die Kepler bestudeert bevinden zich in de noordelijke sterrenbeelden Zwaan en Lier, en kunnen alleen met spectroscopen op het noordelijk halfrond bestudeerd worden. De vervolgwaarnemingen gebeurden tot nu toe vooral met de SOPHIE-spectrograaf op de Haute Provence-sterrenwacht in Frankrijk. De Europese HARPS-spectrograaf (High Accuray Radial velocity Planet Searcher) bevindt zich op de La Silla-sterrenwacht in Chi8li, op het zuidelijk halfrond. Sinds enige tijd is op La Palma echter een identieke spectrograaf actief, HARPS-North (of kortweg HARPS-N) geheten.

Zowel SOPHIE als HARPS-N hebben nu vervolgwaarnemingen verricht aan twee kandidaat-exoplaneten van Kepler, KOI-200b en KOI-889b geheten (KOI staat voor Kepler Object of Interest). KOI-200b blijkt iets groter maar tegelijkertijd minder zwaar te zijn dan Jupiter; KOI-889b is even groot als Jupiter maar tien keer zo zwaar - het is een van de zwaarste exoplaneten die tot nu toe zijn ontdekt. Beide planeten draaien in excentrische banen rond hun moederster, met omlooptijden van iets minder dan 7 en bijna 9 dagen; omdat ze zich zo dicht bij hun moederster bevinden, worden ze 'hete Jupiters' genoemd. De extreem zware KOI-889b is mogelijk op een andere manier ontstaan dan 'gewone' exoplaneten, maar veel duidelijkheid hierover is er nog niet. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_125891591
29-04-2013

'Planten gaan klimaatopwarming tegen'

De aanwezigheid van planten in een gebied gaat lokale klimaatopwarming tegen, zo hebben Finse wetenschappers ontdekt.


Foto: NU.nl/Tom Block

Als het warmer wordt in een gebied, gaan planten meer gassen uitstoten die leiden tot het ontstaan van relatief grote, biogenische aerosoldeeltjes. Deze deeltjes die door de lucht zweven reflecteren zonlicht en zorgen daardoor voor afkoeling van het klimaat.

De klimaatopwarming in bosrijke gebieden kan door dit effect lokaal met 30 procent verminderen. Dat schijven onderzoekers van de Universiteit van Helsinki in het wetenschappelijk tijdschrift Nature Geoscience.

Metingen

Bij hun onderzoek verzamelden wetenschappers op elf verschillende locaties in de wereld gegevens over gassen van planten en aerosoldeeltjes die zich in de atmosfeer bevonden.

Biogenisch aerosoldeeltjes bestaan uit een mengsel van stof en vloeistofdruppels, afkomstig van planten. Planten stoten daarnaast ook gassen uit die zich aan deze deeltjes hechten, zodat ze groter worden en er een soort wolkvorming ontstaat.

Uit de studie bleek dat de uitstoot van deze gassen toeneemt naarmate de temperatuur stijgt.

Onzekerheid

"Dit zal ons niet redden van klimaatopwarming", verklaart hoofdonderzoeker Ari Asmi op de nieuwssite van het International Institute for Applied System Analysis. "Maar het effect van aerosol op klimaatopwarming is één van de grote onzekerheden in de huidige klimaatmodellen."

"Als we dit mechanisme beter leren begrijpen kunnen we deze onzekerheid verminderen en worden de modellen beter", aldus de onderzoeker.

Op wereldwijde schaal is de invloed van aerosoldeeltjes op klimaatopwarming overigens zeer gering. De deeltjes gaan hooguit één procent van de opwarming op wereldniveau tegen.

Door: NU.nl/Dennis Rijnvis

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_126161268
06-05-2013

"Meer planeten waarop mogelijk leven bestaat"


© AFP.

De kans dat er 'nieuwe aarden' zijn, planeten waarop leven zou kunnen bestaan, lijkt veel groter dan verwacht. Er zijn niet alleen veel meer planeten in ons zonnestelsel, ook is de definitie voor 'leefbaarheid' mogelijk te streng.

Wetenschappers van het astronomie-instituut Andrew Howard aan de Universiteit van Hawaï ontdekten een compleet nieuw type planeet, dat qua grootte het midden houdt tussen de Aarde en Neptunus, in theorie een mogelijk 'leefbare' maat.

Niemand had ze verwacht, maar er blijken een heleboel van te bestaan in de Melkweg. Daarnaast toont een onderzoeker van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) aan dat onze definitie van een 'leefbare planeet' veel ruimer mag worden genomen.

Met de huidige omschrijving worden veel nieuwe planeten snel beoordeeld als te groot, te klein, te dichtbij of juist te ver van de sterren af om mogelijk levende organismen te kunnen huisvesten. Maar dat hoeft lang niet altijd het geval te zijn, zegt MIT-wetenschapper Sara Seager in het Amerikaanse tijdschrift Times.

Drieduizend
De ruimtetelescoop Kepler heeft in totaal 3.000 mogelijke planeten ontdekt. Veel daarvan zijn relatief klein, maar twee planeten met dezelfde omvang hebben niet per se dezelfde massa, zo blijkt, zoals een 'honkbal' van lood niet te vergelijken valt met een even grote 'honkbal' van sneeuw. Ook ander eigenschappen kunnen verschillen. Al die verschillen kunnen nieuwe perspectieven bieden op het gebied van mogelijk leven.

Atmosfeer en broeikasgassen
Of een planeet de juiste temperatuur heeft om water te herbergen, en dus leefbaar is, is slechts deels afhankelijk van de afstand van de warmte van de sterren. Andere factoren zijn de atmosfeer van de planeet en de concentratie van broeikasgassen daarin. Hier op aarde zijn waterdamp en kooldioxide de belangrijkste broeikasgassen, maar op andere planeten zou dat ook waterstof kunnen zijn. Seager: "Een planeet met een waterstofrijke atmosfeer zou 10 keer zo ver weg kunnen zijn als de aarde, maar desondanks nog bewoonbaar kunnen zijn". Ook andere soorten atmosferen zouden leven kunnen herbergen.

Niet elke wetenschapper is het met Seager eens dat zelfs veel drogere planeten dan de aarde leven zouden kunnen vertonen, erkent ze. "Maar het belangrijkste punt dat ik wil maken, is dat zo ongeveer alles mogelijk is. We zullen het niet echt weten totdat we eropuit trekken om het te onderzoeken".

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_126205623
06-05-2013

Spitzer ziet exoplaneet opwarmen en afkoelen


Illustratie van een hete Jupiter. (NASA)

Met de Amerikaanse infraroodruimtetelescoop Spitzer zijn langdurige, gedetailleerde waarnemingen verricht aan HAT-P-2b, een zware, gasvormige exoplaneet die in een kleine excentrische baan rond zijn moederster draait. De planeet behoort tot de klasse van de 'hete Jupiters'.

Spitzer heeft de planeet zes dagen achtereen bestudeerd, op verschillende infraroodgolflengten, en kon op die manier vaststellen dat de dampkring van de exoplaneet in ongeveer één dag opwarmt en in vier à vijf dagen weer afkoelt als gevolg van de variërende afstand tot de moederster.

Door de grote temperatuurverschillen vertoont de atmosfeer van de planeet veel meer dynamiek dan de dampkring van Jupiter. Ook is ontdekt dat er tijdens de dichtste nadering tot de ster een zogeheten inversielaag in de atmosfeer ontstaat.

De resultaten zijn gepubliceerd in The Astrophysical Journal. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_126294690
09-05-2013

Ruimtetelescoop ontdekt dode sterren die 'vervuild' zijn met puin


Artist's impression van puin rond een witte dwergster. (NASA, ESA, STScI en G. Bacon (STScI))

De Hubble-ruimtetelescoop heeft sporen van aarde-achtige planeten ontdekt op een onwaarschijnlijke plek: de atmosferen van een tweetal uitgeputte sterren in een nabije sterrenhoop. Deze witte dwergen raken 'vervuild' met puin van planetoïde-achtige objecten die naar hen toe vallen. Deze ontdekking wijst erop dat ook sterrenhopen een rijke vindplaats van rotsachtige planeten kunnen zijn.

De witte dwergen – kleine, zwakke overblijfselen van sterren die een slag groter en zwaarder waren dan onze zon – zijn 150 lichtjaar van ons verwijderd. Ze maken deel uit van een bekende open sterrenhoop in het sterrenbeeld Stier: de Hyaden. Deze sterrenhoop is, met een leeftijd van 625 miljoen jaar, tamelijk jong.

Astronomen gaan ervan uit dat alle sterren ooit deel hebben uitgemaakt van een sterrenhoop. Maar de zoektocht naar planeten in deze samenscholingen van sterren heeft nog niet veel opgeleverd: van de ongeveer 800 exoplaneten die we kennen, cirkelen er slechts vier rond sterren die deel uitmaken van een sterrenhoop. Dat kan ermee te maken hebben dat jonge sterren veel uitbarstingen vertonen, waardoor het moeilijk is om de subtiele schommelbewegingen te ontdekken die door hun eventuele planeten worden veroorzaakt.

Maar nu is dus in de atmosferen van twee witte dwergen silicium ontdekt – een belangrijk bestanddeel van vast gesteente. Dat silicium kan afkomstig zijn van planetoïden die zich te dicht in de buurt van de beide sterren hebben gewaagd en door de getijkrachten uit elkaar getrokken zijn. Als dat vermoeden klopt, is de kans groot dat er rond de beide sterren planeten zoals onze aarde hebben gecirkeld of misschien nog wel cirkelen. Planetoïden worden immers beschouwd als de bouwstenen van rotsachtige planeten. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_126520508
13-05-2013

'Einstein-planeet': gevonden dankzij nieuwe techniek


Illustratie van de 'Einstein-planeet' Kepler-76b. (CfA/David Aguilar)

Sterrenkundigen hebben een exoplaneet ontdekt met behulp van een nieuwe techniek, die gebruik maakt van subtiele relativistische effecten. De planeet, Kepler-76b geheten, is een zogeheten 'hete Jupiter': een gasvormige reuzenplaneet in een zeer kleine omloopbaan rond zijn moederster.

De meeste exoplaneten - planeten bij andere sterren dan de zon - worden ontdekt doordat ze hun moederster een klein beetje aan het wiebelen brengen, of doordat ze eens per omloop een klein beetje sterlicht onderscheppen wanneer ze (gezien vanaf de aarde) voor hun moederster langs bewegen.

Bij de nieuwe techniek wordt het bestaan van de planeet afgeleid uit extreem kleine helderheidsvariaties van de ster, die door drie verschillende effecten worden veroorzaakt. Het eerste effect volgt uit de relativiteitstheorie van Albert Einstein: wanneer de ster, als gevolg van de zwaartekracht van de rondcirkelende planeet, periodiek naar ons toe en van ons af beweegt, wordt hij een klein beetje helderder en zwakker. Vanwege die 'relativistic beaming' wordt Kepler-76b ook wel de 'Einstein-planeet' genoemd.

De andere twee subtiele helderheidseffecten worden veroorzaakt doordat de ster als gevolg van getijdenkrachten van de planeet een klein beetje wordt uitgerekt, en doordat de planeet een beetje sterlicht weerkaatst. Tijdens de baanbeweging van de planeet zien we het stelsel vanaf de aarde steeds vanuit een andere richting, waardoor de gemeten helderheid niet precies constant is.

Kepler-76b is 25 procent groter en ongeveer twee keer zo zwaar als Jupiter, en beschrijft één omloop in anderhalve dag. Uit de metingen blijkt bovendien dat er krachtige stormen waaien in de dampkring van de planeet. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_126570266
15-05-2013

'Planetenjager' Kepler verkeert in problemen


Artist's impression van de Kepler-satelliet. (NASA/Ames/JPL-Caltech)

Voor de tweede keer deze maand heeft NASA's ruimtetelescoop Kepler zichzelf in de 'spaarstand' gezet. Hoewel de directe oorzaak nog niet bekend is, gaat het waarschijnlijk om een probleem met het standregelsysteem. De satelliet, die zijn zonnepanelen op de zon heeft gericht, draait momenteel langzaam om zijn as. En dat heeft tot gevolg dat de radioverbinding met de aarde steeds onderbroken wordt.

Het standregelsysteem van de satelliet is niet alleen nodig om in contact te blijven met de vluchtleiding, maar ook om de nauwkeurige metingen te kunnen doen die nodig zijn om planeten buiten ons zonnestelsel op te sporen. Het hart van dit systeem bestaat uit een aantal snel ronddraaiende vliegwielen. Bij zijn lancering in 2009 had Kepler er vier, maar één ervan heeft het in juli 2012 al begeven. Nu lijkt ook een tweede vliegwiel defect te zijn.

Volgens NASA is het mogelijk om Kepler met behulp van zijn stuurraketjes weer zodanig te stabiliseren, dat de radioverbinding met de aarde kan worden hersteld. Maar dat betekent nog niet dat de satelliet zijn planetenjacht dan weer kan hervatten: daarvoor zijn minstens drie werkende vliegwielen nodig.

Afhankelijk van de uitkomsten van de tests die de komende dagen worden gedaan, zal NASA besluiten of het waarneemprogramma van Kepler moet worden afgebroken. Maar zelfs als dat gebeurt, mag de missie een succes worden genoemd: de satelliet heeft bijna vier jaar gewerkt en honderden kandidaat-exoplaneten opgespoord. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_127239954
30-05-2013

NASA probeert Kepler te redden

NASA’s Kepler zoekt al sinds maart 2009 op 60 miljoen kilometer van de aarde met zeer grote precisie naar mogelijke planeten in het sterrenbeeld Cygnus.

De ruimtetelescoop heeft tot groot enthousiasme van astronomen al 2.700 mogelijke exo­planeten opgespoord. Kepler dreigt echter ruimteafval te worden nu twee van de vier ‘reactieve wielen’ niet meer goed functioneren. Kepler heeft drie van deze reactieve wielen nodig om zijn werk goed te doen.

Reactieve wielen zijn elektrische motoren die gekoppeld zijn aan gyroscopen. Het draaimoment van deze gyroscopen biedt weerstand aan veranderingen in de oriëntatie van de telescoop. De telescoop blijft hierdoor met een tolerantie van een miljoenste graad op zijn doel gericht. In juli 2012 schakelde NASA reactief wiel 2 uit omdat het teveel frictie vertoonde. Sinds twee weken zit ook reactief wiel 4 vast.

‘Een reactief wiel bestaat uit twee massa’s die ieder via een lager om een sta­tionaire naaf draaien’, zegt Charles Sobeck, een ingenieur bij NASA. ‘We denken dat beide gyroscopen geblokkeerd zijn door stukken die zijn afgebroken van de lagers.’ De aanzet voor deze mechanische schade kan al bij de lancering zijn ontstaan. Het is echter ook nog altijd mogelijk dat de reactieve wielen elektronische problemen geven, omdat componenten zijn beschadigd door ruimtestraling.

Nu nog slechts twee gyroscopen functioneren, wordt Kepler in een enigszins stabiele positie gehouden door zijn stuwraketten. Volgens Sobeck draait Kepler hierdoor plus 20 tot min 20 graden uit zijn ideale positie. NASA probeert het probleem te verhelpen door de reactieve wielen geforceerd te laten draaien. Men hoopt dat het puin in de wielen zal breken en los komt.

Wanneer de twee reactieve wielen vast blijven zitten, kan Nasa nog proberen Kepler in een enigszins stabiele positie te houden door de twee resterende reactieve wielen te laten samenwerken met de stuwraketten. Mocht dit al lukken dan levert de ruimtetelescoop toch enorm in op zijn precisie.

(technischweekbklad)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_127391382
03-06-2013

Hubble gaat op zoek naar planeten bij Proxima Centauri


Illustratie van een (nog denkbeeldige) planeet in een baan rond Proxima Centauri.

Astronomen van het Space Telescope Science Institute in Baltimore gaan de komende jaren met behulp van de Hubble Space Telescope op zoek naar kleine, lichte planeten in een baan rond de rode dwergster Proxima Centauri - de ster die het dichtst bij de zon staat, op slechts 4,3 lichtjaar afstand. Andere waarnemingen hebben al uitgewezen dat Proxima in elk geval niet door zware planeten wordt vergezeld.

Als gevolg van zijn kleine afstand vertoont de dwergster een grote eigenbeweging aan de sterrenhemel. Daarbij zal hij de komende paar jaar twee keer vrijwel exact voor een verre achtergrondster langs bewegen. Het licht van die verre ster wordt dan door het zwaartekrachtsveld van de ster een heel klein beetje afgebogen. Ook de zwaartekracht van eventuele planeten in een baan rond Proxima zal zeer kleine afwijkingen veroorzaken in de waargenomen positie van de achtergrondster.

Uit zulke microlens-waarnemingen kan het bestaan van een planeet worden afgeleid. De waarnemingscampagne werd vandaag aangekondigd op de 222ste bijeenkomst van de American Astronomical Society in Indianapolis. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_127391433
03-06-2013

HD95086b is lichtste exoplaneet die ooit direct is 'gezien'


VLT-opname van exoplaneet HD95086 b. Het licht van de ster is weggefilterd. (ESO/J. Rameau)

Met de Europese Very Large Telescope in Chili zijn opnamen gemaakt van een object dat met de jonge ster HD95086 mee beweegt. Het gaat volgens de onderzoekers om een gasvormige reuzenplaneet op relatief grote afstand van de ster: ca. 56 keer de afstand tussen de aarde en de zon. De planeet, HC95086b genoemd, zou vier à vijf keer zo zwaar zijn als Jupiter. Daarmee is het de lichtste exoplaneet die tot nu toe ooit direct in beeld is gebracht. Dat lukt alleen door het licht van de ster zelf weg te filteren. (Er zijn veel lichtere exoplaneten bekend, maar die zijn nooit direct waargenomen.) Hoe de planeet precies is ontstaan is niet bekend; de moederster is minder dan 20 miljoen jaar oud. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_127430722
04-06-2013

Hete exoplaneet ontdekt met 'extreem kleine telescoop'


Eén van de twee 'telescopen' van het KELT-project. De ene staat in de Amerikaanse staat Arizona, de andere in Zuid-Afrika.

Promovenda Karen Collins van de universiteit van Louisville heeft een hete exoplaneet ter grootte van Saturnus ontdekt bij een zonachtige ster in het sterrenbeeld Haar van Berenice. Het instrument waarmee de planeet is ontdekt, de Kilodegree Extremely Little Telescope (KELT), is in feite niet veel meer dan een digitale camera met een lichtsterke lens die autonoom functioneert.

Met KELT wordt een aantal hemelgebieden met grote regelmaat gefotografeerd om sterren op te sporen die met vaste tussenpozen een beetje minder helder zijn dan normaal. In sommige gevallen worden zulke helderheidsdipjes veroorzaakt doordat er vanaf de aarde gezien een planeet voor zijn moederster langs schuift. Dezelfde opsporingsmethode wordt ook gebruikt door de onlangs in problemen geraakte Kepler-satelliet.

Planeet KELT-6b bevindt zich op een afstand van 700 lichtjaar en draait in iets minder dan acht dagen om zijn ster. Dat betekent dat een 'jaar' op deze planeet niet veel langer dan een aardse week duurt. Gedurende elke omloop bevindt hij zich ongeveer vijf uur vóór zijn ster.

Vervolgonderzoek met de grote Keck-telescoop op Hawaï heeft geleerd dat KELT-6b weinig elementen zwaarder dan waterstof en helium bevat. In dat opzicht lijkt hij op HD 209458b, een uitvoerig onderzochte exoplaneet die al in 1999 werd ontdekt.

Collins, die haar ontdekking vandaag heeft gepresenteerd op de 222ste bijeenkomst van de American Astronomical Society in Indianapolis, hoopt binnenkort nog het bestaan van een tweede planeet bij de ster KELT-6 te kunnen bevestigen. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_127430754
04-06-2013

Sommige exoplaneten worden elektrisch verwarmd


Illustratie van een 'hete Jupiter'. (Ricardo Cardoso Reis/CAUP)

Hete Jupiters, zware exoplaneten die op zeer kleine afstand om hun moederster cirkelen, zijn mogelijk nog vreemder dan astronomen al dachten. Een nieuw model wijst erop dat zij gedeeltelijk worden verwarmd door elektrische stromen die door het magnetische veld van hun moederster worden veroorzaakt.

Een van de bijzondere eigenschappen van de hete Jupiters is dat ze sterk opgezwollen zijn – sterker zelfs dan je op grond van hun kleine afstanden tot hun moedersterren zou verwachten. Dit 'opgeblazen' karakter wordt doorgaans toegeschreven aan processen die de planeet extra opwarmen, zoals getijkrachten of interacties tussen de sterke winden en de magnetische velden die op deze planeten worden verwacht. Maar deze modellen kunnen niet verklaren waarom de meest opgezwollen hete Jupiters bij magnetisch actieve sterren worden aangetroffen.

Bij de planeten in ons eigen zonnestelsel werkt het elektrische verwarmingsmodel niet goed, omdat de buitenste delen van hun atmosferen koud zijn en elektriciteit niet goed geleiden. Maar bij toch al hete planeten die zich dicht bij hun moederster bevinden is dat anders. Daarin kunnen zeer sterke elektrische stromen optreden.

Astronomen van Florida Gulf Coast University hebben hun model vandaag gepresenteerd op de 222ste bijeenkomst van de American Astronomical Society in Indianapolis. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128268657
25-06-2013

Drie nieuwe planeten in levensvatbare zone rond ster ontdekt



Een team van astronomen heeft ontdekt dat het planetenstelsel van ster Gliese 667C minstens zes planeten telt, zo heeft de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO dinsdag getwitterd. Meer nog, drie zijn "super-Aardes" die zich in de levensvatbare zone rond de ster bevinden.

Gliese 667C is een heel goed onderzochte ster van iets meer dan een derde Zonsmassa. Het is het minst heldere lid van een drievoudige ster, bekend als Gliese 667 (of GJ 667), die op een afstand van 22 lichtjaar in het sterrenbeeld Schorpioen staat. Dat is erg dichtbij.

Eerdere onderzoeken toonden al aan dat er drie planeten rond Gliese 667C draaien, waarvan één in de levensvatbare zone.

Vloeibaar water
Een team van sterrenkundigen ontdekte nu met nieuwe waarnemingen en bestaande gegevens dat het stelsel minstens zes planeten telt. Liefst drie daarvan zijn "super-Aardes" die zich in de zone rond de ster bevinden waar vloeibaar water en eventueel ook leven kan bestaan. Daarmee is dit het eerste planetenstelsel dat we kennen met een volgepakte leefbare zone.

Er zijn ook aanwijzingen dat er mogelijk zeven planeten om de ster cirkelen. Vanaf deze planeten zijn de beide andere sterren van het Gliese 667-stelsel overdag waarneembaar als zeer heldere sterren, en 's nachts geeft dit tweetal ongeveer net zoveel licht als onze volle Maan. De nieuwe planeten vullen de levensvatbare zone rond Gliese 667C helemaal op: meer ruimte voor stabiele planeetbanen is er niet.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128288197
Spannond! :D

Lijkt me behoorlijk nieuws, toch?
Lang leve de aanvoegende wijs!
pi_128386031
quote:
0s.gif Op woensdag 26 juni 2013 17:56 schreef jasper1991 het volgende:
Spannond! :D

Lijkt me behoorlijk nieuws, toch?
exo-planeten zijn altijd spannend ;) vooral als ze leefbaar zijn ja :)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128386044
27-06-2013

Zware exoplaneten blijven dicht bij hun moederster


Artist's impression van een denkbeeldig planetenstelsel waarin een grote gasplaneet op geringe afstand om een zware moederster cirkelt. (Lynette Cook)

De resultaten van een ‘planetenjacht’ die door de Gemini-sterrenwacht is opgezet, laten zien dat zware gasplaneten die in wijde banen om hun moederster draaien schaars zijn. De meeste hangen aan moeders rokken.

Bij de waarneemcampagne is niet, zoals gebruikelijk, gekeken naar de kleine schommelbewegingen of helderheidsvariaties die sterren vertonen als er planeten omheen draaien. In plaats daarvan is de omgeving van zeventig nabije, relatief zware sterren, waaronder Bèta Pictoris en Fomalhaut, gefotografeerd. Daarbij zijn verschillende zwakke stellaire begeleiders ontdekt, maar dat bleken zogeheten bruine dwergen te zijn. Er zat niet één zware gasplaneet bij.

Na een statistische analyse komen de onderzoekers tot de conclusie dat bij minder dan één op de vijf sterren van deze klasse zware planeten te vinden zijn die een wijde omloopbaan volgen. 'Wijd' wil in dit geval zeggen: wijder dan de omloopbaan van de planeet Neptunus in ons eigen zonnestelsel. De nog niet gepubliceerde resultaten van verder onderzoek laten zien dat dit gebrek aan zware planeten in wijde omloopbanen ook voor veel andere soorten sterren geldt.

Het lijkt er dus op dat de planetenfamilie die in 2008 bij de ster HR 8799 is ontdekt een vreemde eend in de bijt is. Rond deze jonge ster cirkelen vier ‘gasreuzen’, stuk voor stuk minstens vijf keer zo zwaar als Jupiter, waarvan er twee omloopbanen volgen die wijder zijn dan die van Neptunus. Dat dit planetenstelsel al na onderzoek van slechts enkele sterren werd opgespoord, wekte de indruk dat zware-planeten-op-afstand een normale verschijning zijn. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128397974
quote:
0s.gif Op zaterdag 29 juni 2013 09:35 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

exo-planeten zijn altijd spannend ;) vooral als ze leefbaar zijn ja :)
Jawel, maar dit klinkt als een doorbraakje. Huis-tuin-en-keuken planeten die ontdekt worden zijn leuk voor insiders, maar dat inmiddels wordt er elke maand wel eentje ontdekt - of in ieder geval veel.
Lang leve de aanvoegende wijs!
pi_128489240
01-07-2013

Superaarde geïdentificeerd op 70 lichtjaar afstand


De relatieve groottes van de aarde en HD97658b vergeleken. (Jason Eastman and Diana Dragomir)

Sterrenkundigen van de Unviersiteit van Californië in Santa Barbara hebben ontdekt dat de planeet van de heldere ster HD97658, op 70 lichtjaar van de aarde, een zogeheten superaarde is. De planeet was in 2011 al ontdekt met de dopplermethode: als gevolg van de aanwezigheid van de planeet vertoont de ster kleine, periodieke schommelingen. De precieze massa van een exoplaneet kan met die methode echter niet vastgesteld worden.

De astronomen hebben nu met de Canadese MOST-ruimtetelescoop ook overgangen van de planeet wargenomen: eens per omloop beweegt hij voor zijn heldere moederster langs. Uit de grootte van de resulterende (periodieke) helderheidsdipjes kan de middellijn van de planeet worden afgeleid. Omdat de baanoriëntatie nu ook bekend is, valt ook de massa te berekenen. Op die manier is vast komen te staan dat het om een superaarde gaat: een planeet die een paar keer zo zwaar en een paar keer zo groot is als onze eigen aarde.

De gemiddelde dichtheid blijkt ca. vier gram per kubieke centimeter te zijn - ongeveer 70 procent van de dichtheid van de aarde. HD97658b, zoals de planeet heet, heeft mogelijk een uitgebreide dampkring. Leven is er echter niet mogelijk: hij bevindt zich op kleine afstand van zijn hete moederster.

HD97658b is pas de tweede superaarde bij een heldere ster die met behulp van de overgangsmethode is waargenomen. De resultaten zijn vandaag gepubliceerd in Astrophysical Journal Letters. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128489264
01-07-2013

Meer bewoonbare planeten dankzij wolken


Computersimulatie van wolken (wit) op een synchroon roterende exoplaneet (blauw). (Jun Yang)

De bewoonbare zone van rode dwergen is veel breder dan gedacht. Dat betekent dat er veel meer bewoonbare planeten in het Melkwegstelsel zijn dan tot nu toe werd aangenomen.

De bewoonbare zone is het gebied rond een ster waar de temperaturen goed zijn voor water aan het oppervlak van een rondcirkelende planeet. Bij rode dwergsterren ligt die bewoonbare zone op kleine afstand van de ster, omdat rode dwergen relatief koel zijn. Planeten die op zo'n kleine afstand rondcirkelen, vertonen een zogeheten synchrone rotatie: ze keren de ster altijd hetzelfde halfrond toe, net zoals de maan dat doet bij de aarde.

Computersimulaties van onderzoekers van de Universiteit van Chicago en Northwestern University, gepubliceerd in Astrophysical Journal Letters, wijzen nu uit dat er aan de 'hete' kant van zo'n synchroon roterende planeet wolken ontstaan, die het licht van de moederster reflecteren en op die manier een verkoelend effect tot gevolg hebben. Dat betekent dat de bewoonbare zone zich verder naar binnen uitstrekt dan je op het eerste gezicht zou verwachten. Omdat er bij rode dwergen (de talrijkste sterren in het heelal) veel exoplaneten zijn ontdekt, betekent dit nieuwe inzicht dat er veel meer potentieel bewoonbare planeten in het Melkwegstelsel zijn dan tot nu toe is gedacht - volgens de onderzoekers misschien wel zestig miljard.

De toekomstige James Webb Space Telescope, waarvan de lancering gepland staat voor 2018, kan de conclusies van de onderzoekers mogelijk bevestigen: op infraroodgolflengten zijn de 'bewolkte' planeten misschien nét waarneembaar. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128711557
05-07-2013

Nieuwe techniek bevordert de detectie van water op exoplaneten


Artist's impression van een hete Jupiter (rechtsonder), een planeet die op geringe afstand om zijn moederster cirkelt. (Sterrewacht Leiden)

Astronomen hebben, met behulp van de Europese Very Large Telescope (VLT), de karakteristieke spectrale vingerafdruk van watermoleculen gedetecteerd in de atmosfeer van een planeet die om een andere ster cirkelt. De detectie is te danken aan een relatief nieuwe techniek die de speurtocht naar water op exoplaneten in een stroomversnelling kan brengen.

De afgelopen twintig jaar hebben astronomen bijna duizend planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt. Sommige van deze exoplaneten zijn zogeheten hete Jupiters – planeten die op geringe afstand om hun moederster draaien. Astronomen kunnen zulke exoplaneten opsporen door gebruik te maken van de zwaartekrachtsinvloed die de planeet op zijn ster uitoefent. Deze geeft de ster een regelmatige schommelbeweging die kleine, maar meetbare verschuivingen van de lijnen in het sterspectrum veroorzaakt.

Een team astronomen onder leiding van Jayne Birkby van de Sterrewacht Leiden heeft deze techniek nu omgedraaid door juist gebruik te maken van de veel grotere zwaartekrachtsinvloed van de ster op de planeet. Deze zorgt ervoor dat de planeet met een snelheid van honderdduizenden kilometers per uur om zijn ster cirkelt. Dat resulteert in veel grotere verschuivingen van spectraallijnen, maar daar staat tegenover dat het spectrum van de planeet veel moeilijker detecteerbaar is.

Toch is het met deze techniek nu gelukt om water op te sporen in de atmosfeer van HD 189733b, een Jupiter-achtige planeet die in iets meer dan twee dagen om zijn ster cirkelt en een temperatuur van meer dan 1500 graden heeft. Eerder was met dezelfde techniek ook al koolmonoxide in de atmosfeer van deze exoplaneet aangetoond.

De detectie van water is moeilijker dan die van koolmonoxide, omdat de spectraallijnen van water in een golflengtegebied liggen waar veel last wordt ondervonden van de aardatmosfeer. Vooraf stond dus niet vast dat de meting zou lukken. Nu dat wel is gelukt, zal ook worden geprobeerd om andere moleculen op te sporen, zoals die van methaan en kooldioxide.

Jayne Birkby presenteert het nieuwe resultaat vandaag op de National Astronomy Meeting van de Royal Astronomical Society in St Andrews (Schotland). (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128804559
2013 of 2014 maakt mij op zich niet uit! Hoe zou je dit nieuws beoordelen, ExperimentalFrentalMental? Overdrijven ze?
Lang leve de aanvoegende wijs!
pi_128804990
quote:
0s.gif Op woensdag 10 juli 2013 17:56 schreef jasper1991 het volgende:
2013 of 2014 maakt mij op zich niet uit! Hoe zou je dit nieuws beoordelen, ExperimentalFrentalMental? Overdrijven ze?
2013 of 2014 buitenaards leven?????!!
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_128817873
Nevermind, ik reageerde per abuis op iets van pagina 1. Dat ging over de 'nieuwe aarde'.
Lang leve de aanvoegende wijs!
pi_128825900
quote:
0s.gif Op woensdag 10 juli 2013 17:56 schreef jasper1991 het volgende:
2013 of 2014 maakt mij op zich niet uit! Hoe zou je dit nieuws beoordelen, ExperimentalFrentalMental? Overdrijven ze?
Het lijkt me niet overdreven. Het gaat hier om een planeet die ongeveer net zo groot is als de Aarde en waar leven kan ontstaan. We hebben al planeten ontdekt waar leven kan ontstaan. We hebben ook al kandidaat aardachtige planeten ontdekt, dat wil zeggen ter grootte van de Aarde. En als je kijkt naar het aantal exoplaneten die met de bosjes worden ontdekt, nieuwe planetenjagers die gebouwd worden, nieuwe detecteertechnieken, statistsche analyses van Kepler die aantonen dat één op de zes zonnen een aarde-achtige planeet heeft, artikelen waarin verkondigd wordt dat er methodes zijn onwikkeld waarmee ze denken ongeveer 100 miljard aardachtige planeten aan te treffen, .....
ja, dan kijkt t me zeer waarschijnlijk dat we zulke planeten nog dit jaar gaan vinden. Buitenaards leven is een ander verhaal beste Firefly3

[ Bericht 3% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 11-07-2013 09:20:05 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128837263
Strange Blue World: Alien Planet's True Color Revealed, a First


This illustration shows HD 189733b, a huge gas giant that orbits very close to its host star HD 189733. The planet's atmosphere is scorching with a temperature of over 1000 degrees Celsius, and it rains glass, sideways, in howling 7000 kilometer-per-hour winds. Image released July 11, 2013.

Call it the deep blue dot. For the first time, scientists have seen the visible color of a distant alien world. The exoplanet — called HD 189733b — is 63 light-years from Earth and a "deep cobalt blue," with raging storms of glass rain and super-fast winds, scientists say. The alien planet's blue color was pinned down using observations from the Hubble Space Telescope. Although the planet might be the same color as Earth from space, scientists think that HD 189733b is a "hot Jupiter" — a gas giant planet that orbits very close to its star. It takes 2.2 Earth days for the planet to travel fully around its sun.

"This planet has been studied well in the past, both by ourselves and other teams," said Frédéric Pont of the University of Exeter, U.K., leader of the Hubble observing program in a statement. "But measuring its color is a real first — we can actually imagine what this planet would look like if we were able to look at it directly."

The exoplanet's weather is less than ideal. Its atmosphere is more than 1,832 degrees Fahrenheit (1,000 degrees Celsius) and the planet rains glass sideways in 4,350 mile per hour (7,000 km/h) winds, according to Hubble officials. In 2007, NASA's Spitzer Space Telescope helped scientists map the weather conditions of the strange alien planet when the spacecraft produced one of the first temperature maps of an exoplanet. The data revealed that temperatures on the day and night sides of the world differ by about 500 degrees Fahrenheit (260 degrees Celsius), causing the strong winds to blow.

Scientists aren't sure what causes the blue planet's coloration, however. "It's difficult to know exactly what causes the color of a planet's atmosphere, even for planets in the solar system," Pont said. "But these new observations add another piece to the puzzle over the nature and atmosphere of HD 189733b. We are slowly painting a more complete picture of this exotic planet."

The research team uncovered the planet's color by measuring the light reflected off the surface of the planet. "We saw the brightness of the whole system drop in the blue part of the spectrum when the planet passed behind its star," Tom Evans of the University of Oxford, U.K., the leader of the study being published in the Aug. 1 issue of the journal Astrophysical Journal Letters said in a statement. "From this, we can gather that the planet is blue, because the signal remained constant at the other colors we measured."
pi_128841252
quote:
0s.gif Op donderdag 11 juli 2013 09:11 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Het lijkt me niet overdreven. Het gaat hier om een planeet die ongeveer net zo groot is als de Aarde en waar leven kan ontstaan. We hebben al planeten ontdekt waar leven kan ontstaan. We hebben ook al kandidaat aardachtige planeten ontdekt, dat wil zeggen ter grootte van de Aarde. En als je kijkt naar het aantal exoplaneten die met de bosjes worden ontdekt, nieuwe planetenjagers die gebouwd worden, nieuwe detecteertechnieken, statistsche analyses van Kepler die aantonen dat één op de zes zonnen een aarde-achtige planeet heeft, artikelen waarin verkondigd wordt dat er methodes zijn onwikkeld waarmee ze denken ongeveer 100 miljard aardachtige planeten aan te treffen, .....
ja, dan kijkt t me zeer waarschijnlijk dat we zulke planeten nog dit jaar gaan vinden. Buitenaards leven is een ander verhaal beste Firefly3
Nouja ander verhaal. We komen nu wel toch steeds meer in de buurt tot het 'aantonen' van buitenaards leven? Nog los van of we het werkelijk gaan zien of de hand schudden. Het gaat hard merk ik wel. Bedankt voor de info!
Lang leve de aanvoegende wijs!
pi_128996927
quote:
0s.gif Op donderdag 11 juli 2013 17:24 schreef jasper1991 het volgende:

[..]

Nouja ander verhaal. We komen nu wel toch steeds meer in de buurt tot het 'aantonen' van buitenaards leven? Nog los van of we het werkelijk gaan zien of de hand schudden. Het gaat hard merk ik wel. Bedankt voor de info!
Nou ja, we komen niet echt steeds dichter in de buurt. Totdat we daadwerkelijk ergens anders leven aantreffen weten we niet of we het enige leven in het universum zijn. Het feit dat er ontelbare planeten zijn wil nog niet zeggen dat het ontstaan van leven meer dan één keer is voorgekomen. En als er al leven is op een andere planeet is het nog maar de vraag of zich op die planeet ook 'intelligent' leven bevindt. Je moet bedenken dat dinosaurussen hier miljoenen jaren op Aarde hebben rondgelopen en dat wji hier waarschijnlijk niet waren geweest als de dino's niet waren uitgestorven.
"Er moet wel ergens leven zijn want er zijn zoveel planeten" is niet echt een goed argument. Deze astronoom legt dat goed uit. Hij is iemand die denkt dat we het enige leven in het universum zijn en hij geeft ook goede argumenten. (vanaf 00:44 min.)

Persoonlijk lijkt het me onwaarschijnlijk dat we het enige leven zijn in het universum.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_128996992
15-07-2013

Onbemande, zelfreplicerende sondes gaan ooit op zoek naar buitenaards leven



Zijn wij de enige intelligente wezens in het heelal? Op deze vraag hopen onderzoekers in de nabije toekomst een antwoord te vinden. Hoe? Door onbemande, zelfreplicerende ruimtesondes in de Melkweg uit te strooien.

Wetenschappers van de universiteit van Edinburgh voorspellen hoe lang het gaat duren voordat de mensheid een vloot interstellaire sondes tot haar beschikking heeft. Onderzoekers Arwen Nicholson en Duncan Forgan verwachten dat dit binnen een fractie van de huidige leeftijd van de aarde gaat gebeuren.

Zwaartekrachtslinger
De ruimtesondes maken gebruik van diverse technieken, zoals normale voortstuwing of een zwaartekrachtslinger. De laatste techniek wordt door veel recente ruimtesondes toegepast, zoals de Voyagers en New Horizons. In dat geval gebruikt een ruimtesonde de massa en beweging van een planeet om de snelheid en koers te wijzigen.

Exoplaneten Er zijn al vele honderden exoplaneten gevonden, waaronder een paar mogelijk ‘leefbare’ exoplaneten. Het is echter lastig om aan te tonen of daar leven – laat staan intelligent leven – voorkomt. Het is de vraag of buitenaards leven dezelfde eisen stelt aan een planeet als aards leven. Het is best mogelijk dat we door de jaren heen ontdekken dat leven flexibeler is dan gedacht en ook op meer plaatsen dan gedacht kan ontstaan. Maar het kan ook de andere kant op gaan. Dat is dus een voortdurend proces van onderzoeken, ontdekken en onze ideeën omtrent buitenaards leven bijschaven.

Veertig jaar naar Alpha Centauri
“Wanneer we de huidige ruimtesondes opschalen, kunnen we concluderen dat een intelligente vloot vrij snel de Melkweg gaat verkennen om het bestaan van intelligent buitenaards leven aan te tonen”, zegt het team in het paper. De onderzoekers stellen dat de sondes met een snelheid van tien procent van de lichtsnelheid gaan reizen. In dat geval duurt de reis naar de meest nabije ster buiten ons zonnestelsel zo’n veertig jaar.

Zijn wij al bezocht?
Maar stel dat er intelligent buitenaards leven bestaat, waarom is de aarde dan niet bezocht door onbemande sondes? De onderzoekers vermoeden dat buitenaardse beschavingen geen sporen willen achterlaten, dus dat we ook geen kapotte sondes vinden. Andere beschavingen denken waarschijnlijk duurzamer dan wij. Daarnaast zijn de sondes in staat om zichzelf te repareren tijdens lange interstellaire reizen of om zichzelf te repliceren met een 3D-printer.

Snelle verspreiding
Zo’n vloot kan zich vrij snel verspreiden. De eerste sonde reist naar Alpha Centauri en scant of daar leven mogelijk is. Vervolgens kloont de sonde zichzelf. Beide sondes gaan naar twee andere sterren, waar ze zichzelf weer repliceren. Het resultaat: binnen enkele honderden of duizenden jaren zijn er duizenden sondes actief.

Andere manieren
Er zijn andere manieren om intelligent buitenaards leven te vinden, bijvoorbeeld door op zoek te gaan naar sterrenmotoren. Of door met radiotelescopen te luisteren naar mysterieuze signalen. Hoe denkt u dat intelligent buitenaards leven ontdekt gaat worden?

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_129546942
quote:
0s.gif Op donderdag 11 juli 2013 17:24 schreef jasper1991 het volgende:

[..]

Nouja ander verhaal. We komen nu wel toch steeds meer in de buurt tot het 'aantonen' van buitenaards leven? Nog los van of we het werkelijk gaan zien of de hand schudden. Het gaat hard merk ik wel. Bedankt voor de info!
quote:
0s.gif Op dinsdag 16 juli 2013 09:24 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Nou ja, we komen niet echt steeds dichter in de buurt. Totdat we daadwerkelijk ergens anders leven aantreffen weten we niet of we het enige leven in het universum zijn. Het feit dat er ontelbare planeten zijn wil nog niet zeggen dat het ontstaan van leven meer dan één keer is voorgekomen. En als er al leven is op een andere planeet is het nog maar de vraag of zich op die planeet ook 'intelligent' leven bevindt. Je moet bedenken dat dinosaurussen hier miljoenen jaren op Aarde hebben rondgelopen en dat wji hier waarschijnlijk niet waren geweest als de dino's niet waren uitgestorven.
"Er moet wel ergens leven zijn want er zijn zoveel planeten" is niet echt een goed argument. Deze astronoom legt dat goed uit. Hij is iemand die denkt dat we het enige leven in het universum zijn en hij geeft ook goede argumenten. (vanaf 00:44 min.)

Persoonlijk lijkt het me onwaarschijnlijk dat we het enige leven zijn in het universum.
Vanavond
Ned 2 (19:15 - 19:45): NTR Academie afl: Govert Schilling
Govert Schilling: Speurtocht naar buitenaards leven
De mens is altijd op zoek naar buitenaards leven maar misschien zijn we zelf wel 'aliens'. Vrijwel aan de lopende band worden er nieuwe planeten bij andere sterren ontdekt, in sommige gevallen zelfs al planeten waarop water zou kunnen voorkomen. Het leven op aarde is nu nog raadselachtig maar waarschijnlijk niet uitzonderlijk. Hoever zijn we in onze speurtocht naar buitenaardse beschavingen? Met toekomstige telescopen wordt misschien al binnen 10 jaar buitenaards leven gevonden.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_129821761
07-08-2013

Astronomen ontdekken rozige exoplaneet rondom zonachtige ster



Astronomen hebben met behulp van de Subaru Telescoop een planeet ontdekt rondom de zonachtige ster GJ 504. De planeet gaat de boeken in als de lichtste planeet rondom een zonachtige ster die middels directe waarneming is ontdekt.

De planeet heeft de naam GJ 504b gekregen en is ongeveer vier keer zo massief als Jupiter. De planeet draait om de ster GJ 504 die ietsje warmer is dan de zon en zich op zo’n 57 lichtjaar van de aarde bevindt.

Rozig
“Als we naar deze gigantische planeet zouden kunnen reizen, dan zouden we een wereld zien die dankzij de hitte van zijn totstandkoming nog steeds gloeit,” legt onderzoeker Michael McElwain uit. De planeet is daardoor wat rozig (zoals op de afbeelding hierboven ook te zien is).

Grote afstand
GJ 504b staat op vrij grote afstand van zijn sterk: de afstand tussen de planeet en ster is negen keer groter dan de afstand tussen onze zon en Jupiter. En dat is een probleem voor de theorieën die wetenschappers er met betrekking tot de totstandkoming van gigantische planeten op nahouden. Volgens deze theorieën ontstaat een planeet als Jupiter in de gasrijke stofschijf rondom jonge sterren. In deze schijf botsen planetoïden en kometen met elkaar en zo ontstaat uiteindelijk een ‘zaadje’: een stuk puin dat groot genoeg is om gas uit de schijf te onttrekken en zelf te gaan groeien. Deze theorie werkt prima voor planeten die hooguit net zo ver van hun ster verwijderd zijn als Neptunus van onze zon verwijderd is. Maar GJ 504b is zo’n planeet die eigenlijk te ver van de ster verwijderd is om op deze wijze verklaard te kunnen worden. En daarmee is het een lastige planeet, aldus onderzoeker Markus Janson. “De ontdekking van deze planeet impliceert dat we alternatieve theorieën over de totstandkoming van de planeet serieus moeten gaan overwegen, of misschien enkele aannames in de huidige theorieën opnieuw moeten gaan bestuderen.”

De onderzoekers ontdekten GJ 504b door directe waarnemingen. Dit staat haaks op bijvoorbeeld de wijze waarop Kepler planeten opspoort. Kepler bestudeert het licht van sterren en wanneer dit licht regelmatig dimt, wijst dat erop dat er een planeet om de ster cirkelt. Op deze indirecte manier heeft Kepler al heel wat kandidaat-planeten opgespoord. Het direct waarnemen van planeten is in veel opzichten echter een veel waardevollere aanpak. Men kan er niet alleen planeten mee ontdekken, maar direct ook meer te weten komen over de temperatuur, atmosfeer en baan van de planeet. Maar: direct waarnemen is ook heel lastig, legt onderzoeker Masayuki Kuzuhara uit. “Planeten zijn heel zwak en staan zo dicht bij hun sterren dat het vergelijkbaar is met het maken van een foto van een vuurvliegje dat zich nabij een schijnwerper bevindt.”

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')