Kaaskoppen in het Buitenland SC #19 - met z'n allen naar Spanje?

Hoe lang ben je weg RD?

En ik heb geen Nederlandse bankrekening, nergens voor nodig.

NL´s rekening is een must voor mensen die in Argentinie wonen Mijn vrouw zou graag een tijd in NL willen wonen, ik hoef niet zo nodig terug. Maar zeg nooit nooit. Mijn NL paspoort geef ik ook niet op (en al helemaal niet voor een Argentijns paspoort)...

quote:

Op maandag 26 november 2012 21:45 schreef Fogel het volgende:
Hoe lang ben je weg RD?

En ik heb geen Nederlandse bankrekening, nergens voor nodig.

15 jaar

Ib-groep en uitvaartverzekering liet ik van de Nederlandse rekening afhalen. En als ik Nederlandse literatuur of boeken bestelde was het net even makkelijker betalen.

quote:

Op maandag 26 november 2012 21:12 schreef rechtsedirecte het volgende:
het valt me op dat bijna iedereen hier nog een Nederlandse bankrekening heeft.... kan ik dat zien als: "als we dat opzeggen zijn we voorgoed weg"? en dus een soort vangnet?

Of is dat het verschil tussen een emigrant en een ex-pat?

Nee, ik heb ergens een rekening in de EU nodig en hou dus Nederland aan. Vanuit de UK naar de EU kost altijd verl meer tijd en is erg duur. Vanuit NL is het gratis en de dag zelf gedaan.

quote:

Op zondag 25 november 2012 14:53 schreef Gaoxing het volgende:
Hoe is het breaky? Koud? Veel pepernoten?

Koud en winderig. Echt November weer. Veel pepernoten en amandelspijs e.d. Toch heb ik alweer zin om terug te keren naar Laos. Te koud en te grijs voor mij, dat Nederland

quote:

Op maandag 26 november 2012 21:43 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

ik heb nog steeds een NL paspoort hoewel ik ook makkelijk in aanmerking kom voor een NZ paspoort omdat mijn vrouw NZ'se is.
Ik zie mijzelf niet meer terug gaan naar NL, daarben ik ondertussen al te lang weg voor denk ik.

Zo zou ik al 2x een Brits paspoort kunnen aanvragen en als ik was ingegaan op de druk van m'n nu ex (Engelse) om te trouwen had ik ook een paspoort kunnen aanvragen naast m'n NLse. Ik zie het punt niet van nog een Europees paspoort. Ik zou zelfs nog 2 andere (niet Europese naast de Britse) kunnen aanvragen, maar dat doe ik ook niet.

Ik ben hier nu ruim 12 jaar en mag hier zijn dus het is goed. Ik mag zelfs voor de Britse regering werken met m'n NL paspoort.

De nederlandse bankrekening hebben wij voornamelijk nog voor het gemak. Onze onkostenvergoeding van het nederlandse bedrijf wordt er op gestort, maar we gebruiken die rekening ook om nederlandse betalingen (verzekeringen, maar ook bijv. webwinkelen) mee te betalen. In Kenia hebben we naast een Shilling rekening ook een Euro rekening, want de shillingkoers wisselt vééééél te sterk.
Of we ooit terug zullen gaan naar Nederland, geen idee. Ik kan het me (nu) niet voorstellen, maar ik heb vrienden die hier al 15 jaar, en andere al 20 jaar zaten, tóch terug zien gaan, dus ik zegt nooit nooit.
Mijn Nederlandse paspoort zal ik niet opgeven, het is toch wel een erg fijn paspoort om te hebben. Maar als de mogelijkheid bestaat om daarnaast nog een Keniaanse aan te vragen dan zal ik dat denk ik ook doen. Al was het maar om van het gedoe van werkvergunningen af te zijn.

Kenia (en waarschijnljk diverse andere Afrikaanse en Zuid Amerikaanse landen) lijken me (al hoewel ik geen ervaring heb) niet altijd makkelijke landen als je kinderen op wil brengen.... mooie uitdaging als je zoals Elvy en ik werkzaam bent in de tuinbouw om er bijv. 10 jaar te wonen maar om er nu altijd te blijven...

Dat is voor de meeste vrienden/ kenissen/ collega's inderdaad meestal de reden om tóch terug te keren naar Europa/ Nederland. De kinderen.
Wij hebben (nog) geen kinderen, maar als ik het zo kan inschatten heeft het zijn voor- en nadelen.
Huizen en tuinen zijn hier vele malen groter dan in Nederland, en de ruimte om te spelen en ontdekken haast onbeperkt. Daarnaast is de omgeving en de natuur hier natuurlijk ook geweldig!
Ik denk dat ouders hier ook meer tijd (kunnen) vrij maken om met hun kinderen door te brengen, en dat gezinsbanden dus erg hecht zijn.

Daar staat tegenover dat vriendjes/ vriendinnetjes ver weg wonen. Wat ik in Nederland veel zie waar vriendjes bij elkaar binnen lopen om te spelen dat kan hier niet. Ook voorzieningen zoals speeltuinen, en allerlei clubjes en verenigingen zijn er niet.
En het allerbelangrijkste: scholing. Er zijn haast geen (goede) scholen. De scholen die er zijn, zijn vaak boardingschools, en sowieso héél erg duur. Na de middelbare school is er sowieso eigenlijk geen goede invulling meer en zul je dus ergens anders een oplossing moeten vinden. Maar de meeste expats/ emigranten kiezen na de basisschool al voor teruggaan.

Hoe zeer wij, en ook de kenissen waar ik het over heb, het hier ook naar hun zin hebben, ook voor jezelf is wonen in een ontwikkelingsland denk ik iets wat je niet oneindig lang moet (willen) doen. Je verliest toch wel een beetje de touch met de 'normale' wereld denk ik wel eens, en na een aantal jaar is het misschien ook wel goed om dat dan weer eens te ervaren.
Zoals ik eerder al zei, ik kan me (op dit moment) niet voorstellen dat we ooit terug zouden gaan naar Nederland. Maar iets meer van de wereld zien zou ik ooit nog wel willen, en als we (en eventuele kinderen) ouder worden misschien ook wel weer een wat meer ontwikkeld land, met de bijbehorende luxe.

Is je beschrijving zelfs zo in de steden daar?
Ik ben nu naar een dorp verhuisd, en de afstanden zijn wat groter dan in de stad geworden, maar niks onoverkomelijks. Een 7-jarige alleen 2-3 kilometer laten lopen om een vriend te bezoeken is bijvoorbeeld niet abnormaal hier, maar in de stad in de wijk waar we woonden was een paar honderd meter al genoeg om alle kameraten te bezoeken.

In het gebied waar ik woon is het waarschijnlijk wel extremer dan in bijvoorbeeld Nairobi. Hier rond het meer zijn de afstanden enorm. Het eerstvolgende gezin met kinderen woont niet 2 of 3 kilometer weg, maar makkelijk 20-30.
Maar het allergrootste probleem is veiligheid. Zeker in Nairobi zou ik mijn kind echt niet 2-3 kilometer alleen over straat sturen! (Al denk ik dat zelfs daar de afstanden ook groter zijn dan dat)

Scholing is voor ons een reden om in het expat circuit te blijven Maar afstand tot vriendjes is voor ons dan ook niet echt een probleem. Boarding zou ik moeilijk vinden, hoewel ik me realiseer dat dat ook erg cultureel bepaald is. Ik heb vrienden die op boarding school hebben gezeten, die niet anders zouden willen voor hun eigen kinderen.

Het begint erop te lijken dat wij de komende paar jaar in NL gaan doorbrengen, en eigenlijk is dat wel fijn. Zoals jij, elvy, schrijft: even een tijdje in de 'normale wereld'. Wij volwassenen kunnen nog wel redelijk relativeren (denk ik ), maar het lijkt me een goed idee voor de kinderen om eens een tijdje chauffeur- en huishoudsterloos door te brengen Ik hoop dat het ook een beetje een thuisbasis zal geven, zelfs al vertrekken we daarna misschien weer.

quote:

Op dinsdag 27 november 2012 11:09 schreef Gaoxing het volgende:

Het begint erop te lijken dat wij de komende paar jaar in NL gaan doorbrengen, en eigenlijk is dat wel fijn. Zoals jij, elvy, schrijft: even een tijdje in de 'normale wereld'.

Ga je misschien weer terug naar NL Gao?

quote:

Op dinsdag 27 november 2012 08:06 schreef rechtsedirecte het volgende:
... als je kinderen op wil brengen....

Typisch anglicisme van emigranten, rd...

In het Nederlands is het "kinderen opvoeden..."

Ik voel absoluut geen behoefte om terug te gaan. Ik mis Nederland niet, al mis ik dingen uit Nederland wel; het gemak en vrienden. Maar mijn beste vrienden zijn hier al langsgeweest.
Colombia biedt gewoon zoveel en vooral; het groeit. Zet dat af tegen het typisch Nederlandse geklaag (in een van de rijkste landen ter wereld ) en het is duidelijk welke cultuur ik verkies.

Ik ben dan wel expat, maar ga eigenlijk bijna alleen maar om met Colombianen. Veel leuker.

Pfoe Goaxing, het lijkt dus Nederland te worden?
Kan me voorstellen dat het dubbel is. Aan de ene kant lijkt het me voor kinderen die, op papier toch in ieder geval Nederlands zijn, ook heel leuk/goed als "Nederland" dan ook echt wat gaat betekenen, en niet alleen een vakantieoord is waar ze verwend worden.
Aan de andere kant zal het echt wel even heel anders, en aanpassen zijn. En ik geloof dat de chuaffeur/ tuinman/ housgirl missen dan nog het minst ingrijpende is misschien. Al zijn kinderen vaak ook net zo makkelijk gewend aan een nieuwe situatie.

Het punt wat me van Nederland het meeste tegenstaat, en ik vrees dan ook voor Gaoxing het meest confronterende is, is de neiging om overal, direct, zonder kennis en op een keiharde manier over te oordelen.

Bijzonder irritant; het geeft een heel verkrampte samenleving.

Boarding is (voor zover ik dat nu kan beoordelen) voor mij trouwens ook geen optie. Inderdaad cultureel bepaald, want ik ken zat mensen die zelf geboard hebben, en daar heel gelukkig mee zijn. Maar een kind van 5 nog maar 2 weekenden per maand zien, dat stuit me gewoon voor de borst. Ik wil mijn kinderen zélf opvoeden, míjn normen en waarden, maar ook familie gevoel meegeven. En in mijn ogen is dat niet zo bij boarden. Waarmee ik niet wil zeggen dat het een beter of slechter is dan het ander, maar wél anders, en dit dus niet mijn keus.
Het gevolg is wel dat een van ons twee (ik dus) waarschijnlijk met kind in de hoofdstad zal moeten gaan wonen, terwijl de ander hier blijft. Toen we hier 6 jaar geleden aan kwamen haalden we erg onze wenkbrauwen op bij stellen die dat zo geregeld hadden, inmiddels is het toch een optie geworden. Gelukkig hoeven we die keus nu nog niet te maken, en wie weet hoe de situatie over een aantal jaar is.

En het geklaag inderdaad El Matador. "Ze" weten niet hoe goed ze het (nog steeds) hebben daar.
Oe, en de dingen waar 'men' zich druk over maakt!! 'De buurman heeft zijn busje voor mijn raam geparkeerd! Nu is mijn hele uitzicht (op de flat aan de overkant) weg! Dat kán toch niet? ' Haha, ik moet er wel om gniffelen.

"Nederland ... een vakantieoord is waar ze verwend worden."
Da's heel treffend eigenlijk. Maargoed, ik woon in Europa, en cultureel gezien verschilt het allemaal niet zo donders veel. Dus mijn kinderen hoeven wat mij betreft ook niet te leren hoe het "echte" Nederland is.

quote:

Op dinsdag 27 november 2012 13:05 schreef Fogel het volgende:
"Nederland ... een vakantieoord is waar ze verwend worden."
Da's heel treffend eigenlijk. Maargoed, ik woon in Europa, en cultureel gezien verschilt het allemaal niet zo donders veel. Dus mijn kinderen hoeven wat mij betreft ook niet te leren hoe het "echte" Nederland is.

Het is maar je hoe je het bekijkt. Culturele verschillen. Ik vind persoonlijk de culturele verschillen tussen de UK en NL al bizar groot. En niet altijd ten positieve. Maar als ik dan bijv. oost-Europese culturen zie, oef, die verschillen zijn echt groot.

Ik kan niet zo heel goed tegen dat enorm schreeuwerige gedrag, super passie-vol etc.

Ik zoek eigenlijk een beetje een cultuur wat iets meer bij me past.

Noren zijn niet schreeuwerig (op vrijdag en zaterdagnacht zijn ze wat luider vaak ), en ongeveer even passievol als een rots

quote:

Op dinsdag 27 november 2012 09:46 schreef elvy het volgende:

Maar iets meer van de wereld zien zou ik ooit nog wel willen, en als we (en eventuele kinderen) ouder worden misschien ook wel weer een wat meer ontwikkeld land, met de bijbehorende luxe.

Er wordt hier nog een goede man/vrouw buitenteelt gezocht

quote:

Op dinsdag 27 november 2012 15:10 schreef Fogel het volgende:
Noren zijn niet schreeuwerig (op vrijdag en zaterdagnacht zijn ze wat luider vaak ), en ongeveer even passievol als een rots

Stil totdat de vodka op tafel komt, metal op de stereo en pizza's bestellen! Wel de schoenen uit graag.

quote:

Op dinsdag 27 november 2012 18:38 schreef rechtsedirecte het volgende:
Er wordt hier nog een goede man/vrouw buitenteelt gezocht

Functieomschrijving, -eisen en salarisindicatie?

_{Niet voor mij, maar mijn vrouw ziet het misschien wel zitten om een jaartje of wat te verkassen Gaat Tipica Reizen straks ook Nieuw Zeeland aanbieden}