Topicreeks: Genderdysforie
Dit topic gaat over genderdysforie. Dit is een discrepantie tussen het fysieke geslacht en het belevingsgeslacht. De bekendste vorm hiervan is transseksualiteit, waarbij mensen zich niet thuis voelen in het lichaam waarin ze geboren zijn, en daar vaak iets aan laten doen door middel van hormonen en operaties. Daarnaast kunnen mensen ook androgyn zijn, waarbij ze zich mannelijk én vrouwelijk of juist geen van beide voelen. Op Wikipedia kunt u terecht voor meer informatie. Er zijn op dit moment twee genderteams actief in Nederland, het VUmc in Amsterdam en het UMCG in Groningen om precies te zijn.
Termen en afkortingen
Post-op = geopereerd.
Pre-op = (nog) niet geopereerd.
FtM = female to male, transmannen, vrouwen die man worden.
MtF = male to female, transvrouwen, mannen die vrouw worden.
Stealth = transgenders die volledig als hun gender door het leven gaan, vertellen niet dat ze van geslacht zijn veranderd maar zijn volledig geďntegreerd in de samenleving.
Links
Transman
Transvrouw
COC Nederland
Transgendervereniging Nederland
Ik heb namelijk een praktisch probleempje. Ik heb inmiddels een hele nieuwe presence op het Internet opgebouwd onder mijn nieuwe naam (sociale media en dat soort zaken), en dat komt ook allemaal mooi bovenaan opzetten als je googelt op mijn nieuwe naam, zonder dat meteen duidelijk is dat ik ook nog een eerdere geschiedenis heb onder een andere naam.
Maar ik wil eigenlijk toch wel dat mensen die ik van vroeger ken me op de een of andere manier kunnen vinden. Heeft iemand enig idee hoe je dat aan zou kunnen pakken zonder dat mensen meteen de link kunnen leggen tussen je oude en nieuwe naam? Ik wil eigenlijk zelf de controle er over houden wie van vroeger ik toe laat in mijn 'nieuwe leven' en wie niet, en ik wil ook niet dat mensen die ik nu leer kennen mijn oude naam al te gemakkelijk kunnen achterhalen (alhoewel ik niet de illusie heb dat ik iedereen tegen kan houden, wie echt wil komt er denk ik toch wel achter).
Een mogelijke oplossing is om sociale media accounts te maken onder je oude naam als een soort 'honeypot' voor kennissen van vroeger, maar dat is toch een hoop gedoe. En bovendien moet je de mensen die daar op afkomen dan doorverwijzen naar je nieuwe account, en dat brengt toch de nodige risico's met zich mee (zoveel verschil zit er ook weer niet tussen mijn oude en nieuwe naam, dus de link is al snel gelegd als iemand eerst meneer A1 en dan mevrouw A2 toevoegt aan zijn netwerk).
Dus ik zit er nu aan te denken om gewoon een webpage op te zetten onder mijn oude naam met daarop een formuliertje dat mensen in kunnen vullen als ze contact met me willen zoeken. Dan moet ik er natuurlijk wel voor zorgen dat die page bovenaan google komt te staan als men googelt op mijn oude naam, maar dat lukt me denk ik wel om voor elkaar te krijgen.
Maar misschien is er nog een betere oplossing?
Ik heb het destijds met Hyves wel gedaan, nieuw account aangemaakt en de ander later uitsterven. Af en toe kreeg ik een nieuw vriendschapsverzoek, die heb ik uitgelegd hoe en wat en toegevoegd aan mijn nieuwe profiel en klaar. Maar dat blijft een hoop werk. Nu ga ik gewoon zelf af en toe op zoek, als ik me afvraag hoe het met iemand is.
dus die oude mensen hebben er geen probleem mee tot nu toe 
Oh ja, je hoeft ze bij een verzoek natuurlijk niet toe te voegen, had ik nog niet aan gedacht. Thanxquote:Op dinsdag 17 juli 2012 15:58 schreef wonderer het volgende:
Dubbel profiel en dan geen mensen toevoegen op het oude, maar aan de hand van de vriendverzoeken daar alleen op je nieuwe.
Maar ze schrikken misschien wel van de foto's als ze nog van niets wetenquote:
Mijn naam is exact hetzelfde
Heb trouwens pas ook een zwik mensen van vroeger toegevoegd omdat ik iets wou organiseren. Heb er helemaal niet bij stil gestaan dat ik sommigen van hen nooit had ingelicht. Heb er ook geen enkele opmerking over gekregen, denk dat het roddel-circuit zijn werk al had gedaan
ze schrikken niet echt, ze zijn allemaal benieuwdquote:
[..]
Maar ze schrikken misschien wel van de foto's als ze nog van niets weten
Heb trouwens pas ook een zwik mensen van vroeger toegevoegd omdat ik iets wou organiseren. Heb er helemaal niet bij stil gestaan dat ik sommigen van hen nooit had ingelicht. Heb er ook geen enkele opmerking over gekregen, denk dat het roddel-circuit zijn werk al had gedaan
allemaal van die basisschool mensen die me ineens toevoegenDie heb ik ook wel eens gehadquote:
De enige reacties die ik heb gehad als ik mensen toevoegde die het niet wisten: "Ben jij de broer van [oude naam]?"
dat ik met wat mensen was uitgegaan en ik een kennis achteraf hoorde zeggen: hey, ik wist niet dat 'maisnon' een zusje had En die paar die ik op sites had waar ik m'n naam gewijzigd had waren ook allemaal wel verbaasd en benieuwd geloof ik, haha.Dat kan ik beamenquote:
.Ja, het eerste half jaarquote:
Geloof ik niks van, ik denk dat ik er intens van zal genieten
Nou ja, misschien is het voor jou wel anders.
Ik doe zelf geen enkele moeite om mijn 'oude' en 'nieuwe' leven te scheiden. Sterker nog, mijn blog post automatisch door naar LinkedIn en op facebook heb ik gewoon mijn naam aangepast. Dat heeft best wel leuke berichten van oud-klasgenoten en ex-collega's opgeleverd.
Mijn androcur recept zat vandaag eindelijk in de post. De apotheek had gelukkig nog één doosje in voorraad. Morgenmiddag is de rest er. Vanmiddag ook dat hele fijne stemonderzoek bij de KNO-arts gehad. Niet zo vervelend als ik had verwacht, maar heb nu wel wat keelpijn. Voor de geďnteresseerden staat er een uitgebreid verslag op mijn blog.
Hoe voelt dat dan? Het lijkt me wel relaxt dat je maar om de 3 maanden ofzo hoeft te spuiten.quote:
Net mijn eerste shot nebido gehad. Auw, godver
Het voelt nu of iemand een trap tegen mijn kont heeft gegeven.quote:
[..]
Hoe voelt dat dan? Het lijkt me wel relaxt dat je maar om de 3 maanden ofzo hoeft te spuiten.
Weet je zeker dat dat niet gewoon gebeurd is?quote:
Het voelt nu of iemand een trap tegen mijn kont heeft gegeven.
Jaquote:
[..]
Weet je zeker dat dat niet gewoon gebeurd is?
Ach, wees blij dat je je niet net als ik 4x per dag insuline moet spuitenquote:
Brrr, ik denk dat ik liever aan de gel ga. Alleen injecties als de huisarts het doet
Nebido wordt ook door de huisarts gedaan, dat mag je niet zelf doen. Sustanon over het algemeen wel.quote:
Brrr, ik denk dat ik liever aan de gel ga. Alleen injecties als de huisarts het doet
Tegen de tijd dat jij aan de slag kunt, wordt nebido misschien wel vergoed.
Fix, dit moet over het algemeen ook traag, maar hij deed het even snel als ik de 0.4 ml die ik zelf spoot tot vorige week
yesBtw nominatie voor vieste woord van het jaar groeischijven
Kan wel?quote:
Er is toch ook een nieuwe nebido waar je maar 2x per jaar moet injecteren?
uiteindelijk maar bij de receptie gevraagd waar het was, bleek het in een ander gebouw te zitten. Er was ook een man met een super diepe stem, en ene vrouw die dezelfde naam heeft als mijn geboorte naam. maar goed, ik ben op de wachtlijst gezet
), overal plastic en open plafonds enzo .Vergeleken met het ziekenhuis hier in Eindhoven vond ik het daar echt een doolhof zonder aanwijzingen. Het Catharina hier vind ik nog redelijk duidelijk.
Gent is denk ik net iets duidelijker dan het VU, maar het scheelt niet heel veel. Hoewel ik daar nu wel de weg naar de benodigde afdelingen weet te vinden (alleen de procedure van de kassa daar blijft echt ontzettend vreemd
).quote:
gefeliciteerd!In het gebouw waar de polikliniek zit is de laatste tijd veel verbouwd, vooral bij de ingang, vond dat eerst veel overzichtelijker omdat je vanaf de ingang de trap naar boven zo ongeveer kon zien volgens mijquote:
De polikliniek vond ik we makkelijk, alles stond aangegeven met bordjes. Maar allejezus, dat ziekenhuis zelf, wat een drama. Het duurde 5 minuten voordat ik vanaf de eerste verdieping de weg naar beneden vond. Wel aardige mensen trouwens
En de 'making of':
[ Bericht 24% gewijzigd door Joanne35 op 21-07-2012 21:14:47 ]
Bij haar sta ik nu ook op een wachtlijst van een paar maanden. Pff, ik hoop dat het een beetje opschiet. Ik heb heel erg een soort klankbord nodig.
Omdat ik nog niet uit de kast ben zit ik alles zelf te bedenken en te doen en niemand in mijn omgeving heeft een idee waar ik mee bezig ben. Het voelt daardoor soms alsof ik niet helemaal meer in de realiteit zit ofzo. Herkenbaar?
Op de langere termijn is dat ook niet vol te houden, op een gegeven moment moest het er gewoon uit.
Dat uit de kast komen was best wel eng. Maar achteraf ook een enorme opluchting. Stukje bij beetje durf ik nu meer mijzelf te zijn en mijn innerlijk meer tot uitdrukking te laten komen. Dat proces is nog steeds gaande. Want ik voel nog genoeg remmingen die van buitenaf opgelegd worden.
Ik bedoel eigenlijk dat ik zo'n beetje 24/7 bezig ben met mijn transitie; informatie opzoeken over de behandeling, goede chirurgen zoeken, enz, enz, terwijl niemand in mijn omgeving dat weet en het voelt daardoor alsof ik me op een eiland bevind en vervreemd ben van de realiteit, ofzo.
Ik ga even een dikke zeur zijnquote:
Fixers, ik begrijp wat je bedoelt op je blog maar ik ervaar het anders. Dat ik het gevoel heb gevangen te zitten in mijn lichaam, absoluut. Maar ik heb niet het gevoel dat ik word geremd door invloeden van de maatschappij, ik word geremd door mijn eigen lichaam. Ik ben nog niet in behandeling en heb nu ook niet de behoefte om me publiekelijk als man voor te doen of uit de kast te komen. Ik zie ook niet wat ik daarmee zou opschieten.
Ik bedoel eigenlijk dat ik zo'n beetje 24/7 bezig ben met mijn transitie; informatie opzoeken over de behandeling, goede chirurgen zoeken, enz, enz, terwijl niemand in mijn omgeving dat weet en het voelt daardoor alsof ik me op een eiland bevind en vervreemd ben van de realiteit, ofzo.
het is fijn om ineens alles te verkennen erover omdat je voor jezelf een keuze hebt gemaakt, maar je moet even oppassen dat je dadelijk niet in een gat valt omdat dan de echte realisatie komt dat je op al die dingen nog lang zal moeten wachten, zal ik maar zeggen.Ik weet het... Zucht. Het is zo'n 'fase' denk ik. Ik besef nog niet zo lang dat ik ook echt in transitie wil dus nu moet ik alles weten en ontdekken.quote:
Ik ga even een dikke zeur zijn
[ Bericht 0% gewijzigd door robinpunt op 22-07-2012 19:46:59 (spelling) ]
Denk aan een huis waar jij in woont, maar een huis waar je je niet in thuisvoelt. Je voelt je alsof je er niet thuis hoort, maar je kan nergens anders naartoe. Een gevoel dat je gevangen zit in dat huis.
En op sociaal gebied: ik begreep bijv. niet waarom ik niet met de jongens mocht spelen omdat ik dacht dat ik hetzelfde was als hun. En in de pubertijd had ik een hekel aan mijn lichaam.
Ik kan me heel goed voorstellen dat genderdysforie moeilijk te bevatten is als je het zelf niet hebt maar toch begrijp ik je vraag niet. Als je wordt geboren als man of vrouw terwijl je het gender van het andere geslacht draagt dan lijkt het me logisch dat je dat op een bepaald moment wel merkt.quote:
Misschien stel ik nu een raar overkomende vraag en als dat zo is dan alvast mijn excuses, maar hoe zijn jullie erachter gekomen dat jullie geboren zijn in het verkeerde lichaam? Ik kan me daar niks van voorstellen, wellicht omdat ik geboren ben met een lichaam waar ik tevreden over ben.
Je innerlijke beleving klopt niet met het beeld dat mensen van je hebben op basis van je geslacht, EN je begint te merken dat je je identificeert met mensen die niet hetzelfde lichaam hebben. Dat was tenminste in mijn geval zo.quote:
Misschien stel ik nu een raar overkomende vraag en als dat zo is dan alvast mijn excuses, maar hoe zijn jullie erachter gekomen dat jullie geboren zijn in het verkeerde lichaam? Ik kan me daar niks van voorstellen, wellicht omdat ik geboren ben met een lichaam waar ik tevreden over ben.
Jij keek vroeger (en misschien nu nog wel) vast op naar je grote voorbeelden... de meester op school, je vader, Batman, weet ik het... de personen die je later wilde zijn, hoe je wilde worden. Mijn voorbeelden waren allemaal mannen.
Niet helemaal in chronologische volgorde, maar het opstaan om 7 uur, het wassen en het klaar maken voor de operatie, kwam in deze videoclip wel terug als een herinnering.. Deja vu momentje
Zoals Joanne35 ook al zegt, het lijkt nu net alsof het heel makkelijk is. Praatje met de dokter maken en hopsakee, het mes er in. Maar voor een videoclip van 4.45 vind ik het ook juist erg knap dat de eenzaamheid, de radeloosheid, operatie en het geluk in 1 videoclip samengevat is !
Ja, dat vond ik ook wel sterk overkomen, vandaar dat ik toch wel neig naar een positieve beoordelingquote:
Maar voor een videoclip van 4.45 vind ik het ook juist erg knap dat de eenzaamheid, de radeloosheid, operatie en het geluk in 1 videoclip samengevat is !
mijn situatie is als volgt. ik ben een "stoere" vent maar wel een met een grote percentage vrouwelijke kant.
en dan spreek ik niet over een Travestiet die geil wordt van damesslipjes. maar dat ik van kinds af aan al een oncontroleerbare drang heb om naast mij stoere jongens dingen, ook meisjes speelgoed, kleren etc te moeten hebben. ik ben dus niet geboren in een "verkeerd" lichaam maar heb wel een flinke vrouwelijke kant welke ik niet kan negeren. daarnaast ligt mijn voorkeur wel bij vrouwenkleding. en voelt het als een bevrijding als ik mijn "normale" kleren bij thuiskomst in de hoek kan gooien.
zijn er hier in deze reeks meer mensen met deze vorm van transgenderisme?
quote:
maar dat ik van kinds af aan al een oncontroleerbare drang heb om naast mij stoere jongens dingen, ook meisjes speelgoed, kleren etc te moeten hebben.
Dit heb ik ook heel erg gehad, hoewel ik nooit de stoere jongen probeerde te zijnquote:en voelt het als een bevrijding als ik mijn "normale" kleren bij thuiskomst in de hoek kan gooien.
Wel een normale jongen.Ik heb echt jaaaaaren gedacht dat het genoeg voor me zou zijn, alleen die dameskleding te dragen, om "te ontsnappen aan mezelf" zoals ik toen nog dacht. Het speelde ook mee dat ik dacht dat ik het deed om m'n diabetes te vergeten, zoiets. Uiteindelijk bleek dat toch niet helemaal te kloppen
Het omkleden was juist het "mezelf worden".Voor zover ik weet zitten er hier voornamelijk mensen die echt bezig zijn met het traject om van geslacht te veranderen, samen met wat geďnteresseerden zoals Xenzo. Ik weet niet of dat is wat je zoekt, maar je mag je vragen/verhaal hier best kwijt als je wilt
Hier herken ik me heel erg in jaquote:
Dit heb ik ook heel erg gehad, hoewel ik nooit de stoere jongen probeerde te zijn
Ik heb echt jaaaaaren gedacht dat het genoeg voor me zou zijn, alleen die dameskleding te dragen, om "te ontsnappen aan mezelf" zoals ik toen nog dacht. Het speelde ook mee dat ik dacht dat ik het deed om m'n diabetes te vergeten, zoiets. Uiteindelijk bleek dat toch niet helemaal te kloppen
.Ziet mijn lichaam er zo mannelijk uit?
http://i.imgur.com/zmQwa.jpg
Maar je moet wel je broek ophijsen
Nezhi volgens mij ben je niet zo heeeel groot ofwel?
De bovenkant van mijn broek zit boven mijn heupen met een riem bij mijn taille
mijn benen zijn alleen een stuk langer dan mijn torso dus dat ziet er vreemd uit. Op de foto lijken ze juist korter.Je hebt van nature wel een mannelijke bouw, zo te zien, met bredere schouders en smallere heupen. Da's wel fijn
Echt welquote:
Even een vraagje
Ziet mijn lichaam er zo mannelijk uit?
http://i.imgur.com/zmQwa.jpg
.Echt welquote:
Even een vraagje
Ziet mijn lichaam er zo mannelijk uit?
http://i.imgur.com/zmQwa.jpg
ik wordt meteen bang van je post!quote:
[..]
[..]
Dit heb ik ook heel erg gehad, hoewel ik nooit de stoere jongen probeerde te zijn
Ik heb echt jaaaaaren gedacht dat het genoeg voor me zou zijn, alleen die dameskleding te dragen, om "te ontsnappen aan mezelf" zoals ik toen nog dacht. Het speelde ook mee dat ik dacht dat ik het deed om m'n diabetes te vergeten, zoiets. Uiteindelijk bleek dat toch niet helemaal te kloppen
Voor zover ik weet zitten er hier voornamelijk mensen die echt bezig zijn met het traject om van geslacht te veranderen, samen met wat geďnteresseerden zoals Xenzo. Ik weet niet of dat is wat je zoekt, maar je mag je vragen/verhaal hier best kwijt als je wilt
ik ben nu al zo een 16 jaar stabiel wat dit betreft. ik vermoed niet dat het extremere vormen aan ga nemen. ik ben niet "outgoing" althans niet opvallend
dus ik denk niet dat ik tegen de meeste perikelen aan loop waar de mensen hier dagelijks tegen aan lopen. al zijn er ook wel overeenkomsten denk ik. het twijfelen aan jezelf, schaamte, evt. partners die ermee geconfronteerd worden. ik blijf wel lekker meelurken en mocht ik ergens zinvol kunnen reageren dan doe ik dat Jij bent de enige die kan bepalen wat nodig is voor je, omdat er hier allemaal mensen zitten die "verder gaan", wil dat natuurlijk niet zeggen dat jij dat ook moet!Ik vond alleen dat woordje "bevrijding" zo opvallend. En herkenbaar
ik vermoed dat veel transgender's het woordje bevrijding herkenbaar vinden wat dat betreft, in mijn geval is het niet de andere sexe die de overhand heeftquote:
Haha, dat bang worden hoeft niet hoor
Ik vond alleen dat woordje "bevrijding" zo opvallend. En herkenbaar
Zeker!quote:
Even een vraagje
Ziet mijn lichaam er zo mannelijk uit?
http://i.imgur.com/zmQwa.jpg
iemand anders: No, you're a guy.
Gevalletje "if they only knew"...
Maar het gaat me meer om het gemak waarmee mensen dingen aan een geslacht toeschrijven omdat ze niet beter weten. Ik was dezelfde persoon voor de transitie, wat hadden ze dan gezegd, als ze me als vrouw kenden?
Ik denk dat hij het leuk vindt om te horen dat anderen hem ook als man zien. Een soort compliment of bevestiging.quote:
Is die vrouwelijk kant ook zichtbaar in je normale dagelijkse leven, of houd je die volkomen verborgen?quote:
ook ik ben gezegend met Transgenderisme in hoeverre ik in dit topic pas laat ik even aan jullie.
mijn situatie is als volgt. ik ben een "stoere" vent maar wel een met een grote percentage vrouwelijke kant.
Waarom voelt het als een bevrijding? Heb je het gevoel dat je je anders voor doet dan je bent tegenover de buitenwereld?quote:en voelt het als een bevrijding als ik mijn "normale" kleren bij thuiskomst in de hoek kan gooien.
Tja, als je mij 5 jaar geleden verteld had dat ik een volledige geslachtsverandering zou ondergaan had ik je ook voor gek verklaard. Yet here I am.quote:ik ben nu al zo een 16 jaar stabiel wat dit betreft. ik vermoed niet dat het extremere vormen aan ga nemen.
Bij dit soort dingen is het belangrijk dat je eerlijk bent tegen jezelf. Ziet de buitenwereld de persoon die jij echt bent, of zien ze iemand die zich anders voordoet dan hij eigenlijk is? Als je gewoon lekker jezelf kunt zijn en gelukkig bent en daarnaast thuis met vrouwelijke dingen bezig bent, geniet er dan vooral van zou ik zeggen, niets mis mee. Maar als je ongelukkig bent en het gevoel hebt dat de wereld je niet echt kent zoals je bent, pas dan op, want dan kan die zgn. stabiliteit heel verraderlijk zijn en opeens omslaan als de emmer vol zit.
Neu, dat ben ik inmiddels wel gewend. Het gaat met echt om de aannames die mensen doen.quote:
[..]
Ik denk dat hij het leuk vindt om te horen dat anderen hem ook als man zien. Een soort compliment of bevestiging.
in mijn dagelijkse leven zie je niks van die vrouwelijke kant terug, buiten het feit dat ik onder mijn kleding wel vrouwen kleding draag. (ondergoed, legging etc.) maar dat is uiteraard niet zichtbaar.quote:
[..]
Is die vrouwelijk kant ook zichtbaar in je normale dagelijkse leven, of houd je die volkomen verborgen?
[..]
Waarom voelt het als een bevrijding? Heb je het gevoel dat je je anders voor doet dan je bent tegenover de buitenwereld?
[..]
Tja, als je mij 5 jaar geleden verteld had dat ik een volledige geslachtsverandering zou ondergaan had ik je ook voor gek verklaard. Yet here I am.
Bij dit soort dingen is het belangrijk dat je eerlijk bent tegen jezelf. Ziet de buitenwereld de persoon die jij echt bent, of zien ze iemand die zich anders voordoet dan hij eigenlijk is? Als je gewoon lekker jezelf kunt zijn en gelukkig bent en daarnaast thuis met vrouwelijke dingen bezig bent, geniet er dan vooral van zou ik zeggen, niets mis mee. Maar als je ongelukkig bent en het gevoel hebt dat de wereld je niet echt kent zoals je bent, pas dan op, want dan kan die zgn. stabiliteit heel verraderlijk zijn en opeens omslaan als de emmer vol zit.
als het aan mij ligt loop ik de hele dag in leggings rokjes etc. maar tegelijkertijd hou ik ook van stoere shirtjes etc. eigenlijk is het bij mij een grote mix en match. een soort van Androgyn zal ik het maar noemen. maar het voelt alsof ik niet mezelf ben als ik niet iets vrouwelijks aan heb, zodra de situatie het toelaat dan kleed ik me om. wat dat betreft kent de buitenwereld me eigenlijk niet zoals ik echt ben nee.
ik ben opzich redelijk ok met de situatie zoals het nu is. wel heb ik een relatie met iemand die er moeite mee heeft en in dat opzicht bepaalde restricties oplegt. ik kan me dus zo af en toe omkleden zoals ik wil. maar
lipgloss of nagellak zit er niet in.het is niet alleen kleding ik ben ook meer dan geďnteresseerd in vrouwen literatuur, magazines etc, qua kleuren zit ik ook vaak in de vrouwelijke sferen. lievelingskleur is roze. qua karakter ben ik wel erg zorgzaam en een echt knuffelmonster maar tegelijkertijd heb ik ook veel mannelijke nukken in m'n karakter. maar zoals ik al zei bij mij heeft de vrouwelijke kant niet de overhand.quote:
Je hebt het nu vooral over kleding, maar hoe zit het met gevoelens e.d.? Uit die vrouwelijke klant zich vooral via kleding of zit het ook in je karakter?
Vriendinnetje van een vriend van mij die me niet anders kent dan als meisje zei dat ze me nooit niet eens als jongen voor zou kunnen stellen, dat was een fijne opsteker
Ik bedoel he, twijfels blijven toch altijd met 'hoe ver je' nou eigenlijk bent enzo
Mijn ego is weer gestreeldquote:[..]
En ook bij jou zie ik graag je koppie. Lekker gespierd ben je!
Was natuurlijk te laf om er op in te gaan, maar was wel de eerste keer dat me dat overkwam, voelt wel heel goed
Waar ik ook nog steeds van geniet, is als ik met een goede vriendin op stap ben en we doen ergens een bakkie/lunch.
"Dames, weten jullie het al?"
Mag ik u een tip geven? Train uw borst- en vooral de buikspieren wat meer, want uw taille is als man zijnde erg smal waardoor het er vreemd uitziet (lees: of het komt door de manier waarop de foto gemaakt is).quote:
Even een vraagje
Ziet mijn lichaam er zo mannelijk uit?
http://i.imgur.com/zmQwa.jpg
Ik spreek altijd mensen met "u" aan als ik hem of haar niet ken, maar ja, ik ben dan ook erg ouderwets qua normen en waarden. Ik zie geen borsten op uw foto, heeft u al een operatie ondergaan?quote:
Ik ben er mee bezig ik zou daar inderdaad enkele maanden mee begonnen zijn, maar nog niet echt iets aan gedaan. Waarom gebruik je "u"?
ik spreek altijd mensen in het echt aan met u, maar nooit op internet. Dat is grappig.Uhu, ik ben van de week ook al eens gemevrouwd terwijl ik er nog lang niet zo vrouwelijk uitzie als ik zou willen. Ook al beginnen de mannelijke trekjes in mijn gezicht toch al minder worden. Ik had bijna als dank een abonnement van die straatventer gekocht.quote:
Bevestiging dat je passabel bent is inderdaad een van de mooiere dingen
De andere kant gister meegemaakt, geeft wel aan dat ik nog best een weg te gaan heb. Een collega die bij het bedrijf is komen werken na mijn coming out was nog niet helemaal op de hoogte en vroeg al af waarom ik sinds mijn vakantie met mijn meisjesnaam de telefoon opneem en ook zo op het rooster sta tegenwoordig. Dus ze vroeg er laatst maar naar. Met uiteraard de vraag of ik ook dé operatie ga doen. Toch typisch dat juist dat een van de eerste dingen is die mensen vragen. Niet of je jurken draagt, of make-up gebruikt. Het is altijd eerst de operatie en daarna of je het altijd al wist.
Ik zelf vind bijvoorbeeld mijn stem véél belangrijker dan de inhoud van mijn onderbroek. Zeker nu die androcur zijn werk doet boeit het me helemaal weinig wat daar gebeurt (da's ook niet veel). Maar ik merkte aan de telefoon vandaag dat mijn stem echt werk behoeft. Ik werd gebeld door een internetprovider over een aansluiting. Op het formulier heb ik mevrouw aangekruist, ik neem op met mijn meisjesnaam en dat callcentertyp blijft steevast meneer tegen me zeggen.
De operatie vraag komt wel vlak daarna hoor, trouwens
dan leg ik altijd maar uit dat het niet een enkele ingreep is, maar een jarenlangproces en die operatie een soort van.. kers op de appelmoes is quote:
Ik zie geen borsten op uw foto, heeft u al een operatie ondergaan?
Dat lijkt me niet fijn zitten als dat hesje uw borsten plat drukken.quote:
Nee, dat is ontzettend klote, zeker in de zomer als het warm is.quote:
[..]
[..]
Dat lijkt me niet fijn zitten als dat hesje uw borsten plat drukken.
Ik zou willen dat ik dat nodig had gehadquote:
Heb zelfs verhalen gelezen van mtf mensen die omdat ze nog niet fulltime zijn ook zo'n hesje dragen
Het vriendje van m'n zus heeft nu grotere borsten dan ik (maar die is ook een beetje over z'n streefgewicht
) Maarja, ik zie ook wel eens mensen die helemaal trots op hun borsten naar 2 maanden zijn, zijn het gewoon van die obese amerikanen met moobs!
Coping mechanism.quote:Op vrijdag 27 juli 2012 15:13 schreef Maisnon het volgende:
Ik zal die van mij wel een keertje meten
Maarja, ik zie ook wel eens mensen die helemaal trots op hun borsten naar 2 maanden zijn, zijn het gewoon van die obese amerikanen met moobs!
hier komen mijn giga tetten
let niet op mijn hand. Links met hesje, rechts zonder.
Yeah, het was niet fijn, en een korte werkte ook niet want dan ging het randje eronder zitten, zeg maar, dan viel het alleen maar meer op.quote:
Oh wow, is dat een full-length binder? Dat moet echt ontzettend benauwd zijn geweest.
Maar ja, cup E en erg stevig dus niet plat te drukken en alles
Werd je borst ook platter toen je met hormonen begon?quote:
[..]
Yeah, het was niet fijn, en een korte werkte ook niet want dan ging het randje eronder zitten, zeg maar, dan viel het alleen maar meer op.
Maar ja, cup E en erg stevig dus niet plat te drukken en alles
De mijne niet, maar ik heb gehoord dat dat wel een bijwerking is ja.quote:
[..]
Werd je borst ook platter toen je met hormonen begon?
Doe toch maar dat hesje aan, want zonder dat hesje ziet het er vreemd uit.quote:
nou pas op hoor
hier komen mijn giga tetten
Links met hesje, rechts zonder.
[ afbeelding ]
In uw land valt het niet zo gek veel op denk ik, want mensen die dik zijn hebben ook borsten.quote:
Ben je beter af dan ik was...
[ afbeelding ]
).En ja, dikke mensen hebben borsten, maar ik was niet dik, dus dan valt het op
Maar goed, ik ben inmiddels ruim een jaar post-op dus ik hoef niet meer moeilijk te doen met een hesje of bang dat iemand het opmerkt. Ik loop tegenwoordig zonder shirt rond
Cool, mag ik vragen hoe dat er dan uitziet? Want als ik "borstverwijdering foto's" in Google typ dan krijg ik pittige foto's te zien, ziet het er bij u of bij andere transmannen er ook zo uit? Zo ja, het lijkt mij heftig om te leven met dat soort littekens.quote:
Maar goed, ik ben inmiddels ruim een jaar post-op dus ik hoef niet meer moeilijk te doen met een hesje of bang dat iemand het opmerkt. Ik loop tegenwoordig zonder shirt rond
Hier heb je bijv. twee grote littekens, maar die vervagen na een tijdje wel. (Niet mijn foto)
http://www.princegrenouil(...)8/coteD_19.08.11.jpg
Een periareolar operatie heb je hele kleine littekens (volgens mij alleen om je tepels) maar dat kan je alleen bij kleine borsten doen.
En hier zie je bijna niets, de periareolar operatie
Ik denk niet dat dit met een periareolar kan.
Hier vind je een recente foto.quote:
Ik heb nogmaals goed uw foto bekeken, maar ik zie niks vreemds aan uw borstkast of heupen. Uw schouders zijn duidelijk een stuk breder dan uw heupen, wat bij mannen dus normaal is.
[..]
Cool, mag ik vragen hoe dat er dan uitziet? Want als ik "borstverwijdering foto's" in Google typ dan krijg ik pittige foto's te zien, ziet het er bij u of bij andere transmannen er ook zo uit? Zo ja, het lijkt mij heftig om te leven met dat soort littekens.
En ja, dat is meestal het geval, maar er is geen alternatief. Ze zitten ook op een rotplek: tenzij je drie maanden met je armen vlak langs je lijf gaat zitten, zullen de littekens breder worden door beweging, en daardoor ook minder snel vervagen dan littekens op een plek dat niet zoveel beweging ziet.quote:
Ik wil niemand beledigen, maar ik vind het geen fraaie littekens en ze zijn behoorlijk zichtbaar.
quote:“Gender Identity Disorder” is now a term of the past as the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, or DSM, will be replacing the term with “Gender Dysphoria,” according to the Associated Press.
Edit: Alleen vraag ik me nu wel af wat er gebeurd als je ouders je 'assignen' als meisje terwijl je het lichaam van een jongen hebt maar je toch een meisje voelt. Krijg je dan niet de diagnose van gender dysphoria opgeplakt? Volgens mij hadden ze beter 'physical sex' neer kunnen zetten ipv 'assigned gender'.quote:gender dyphoria - a marked incongruence between ones experienced/expressed gender and assigned gender
[ Bericht 33% gewijzigd door Joanne35 op 31-07-2012 10:11:44 ]
Physical sex moet altijd geinterpreteerd worden, dus dan kom je automatisch uit op assigned gender (hoewel ik niet zo goed snap waarom het assigned gender is en niet assigned sex).
Voor zover ik weet betekenen de woorden "gender" en "sex" hetzelfde, namelijk geslacht.quote:
Physical sex moet altijd geinterpreteerd worden, dus dan kom je automatisch uit op assigned gender (hoewel ik niet zo goed snap waarom het assigned gender is en niet assigned sex).
Preciesquote:
Nee, het is niet hetzelfde, je gender zit tussen je oren, je sekse zit tussen je benen.
Ik weet natuurlijk niet of de DSM op andere punten nog gewijzigd wordt, maar het aanpassen van de naam en het niet langer markeren als "geestelijke afwijking" zouden toch geen invloed moeten hebben op de behandeling?quote:
Oké, dat wist ik niet. Maar dan nu even een andere vraag. Wat voor consequenties heeft de verandering van de nieuwe versie van het DSM voor mensen die bezig zijn met de transitie?
Dit soort wijzigingen is alleen om vast te leggen dat je als transgender niet per definitie gek bent
Naar mijn idee is de term "assigned gender" niet zo raar.quote:
Ik geloof niet dat dat ooit gaat gebeuren. Waarom zou de dokter (je ouders hebben er niks mee te maken) zeggen dat een pasgeborene een meisje is als alle uiterlijke kenmerken dat van een jongen zijn?
Physical sex moet altijd geinterpreteerd worden, dus dan kom je automatisch uit op assigned gender (hoewel ik niet zo goed snap waarom het assigned gender is en niet assigned sex).
Aan het fysieke geslacht valt niet iets toe te wijzen, Dat kan je zonder problemen aflezen. De biologische en medische wetenschap hebben een vrij helder gedefinieerd determinatiesysteem om te kunnen bepalen welk geslacht iemand heeft. Op basis daarvan wordt dan een gender toegewezen aan het kind. Je kan het dus niet eens zijn met je assigned gender en daar dan eventueel ook je physical sex op (laten) aanpassen via medische weg.
Althans, dat is mijn interpretatie van de twee termen. Geen idee of dat in de DSM ook zo bedoeld is. Belangrijkste is dat we volgens dat boekwerk niet meer geestesziek zijn en dat er minder handvatten zijn om transgenders hun gevoelens, al dan niet onder dwang, te laten onderdrukken. Net zoals dat bij homoseksualiteit is gebeurd.
Je zou je de kost moeten geven hoe vaak het voorkomt dat de dokters het niet eentweedrie weten, anders. Een op de vijfhonderd (en sommigen zeggen zelfs een op de honderd) baby's worden met een intersex-aandoening geboren.quote:
[..]
Naar mijn idee is de term "assigned gender" niet zo raar.
Aan het fysieke geslacht valt niet iets toe te wijzen, Dat kan je zonder problemen aflezen. De biologische en medische wetenschap hebben een vrij helder gedefinieerd determinatiesysteem om te kunnen bepalen welk geslacht iemand heeft. Op basis daarvan wordt dan een gender toegewezen aan het kind. Je kan het dus niet eens zijn met je assigned gender en daar dan eventueel ook je physical sex op (laten) aanpassen via medische weg.
Althans, dat is mijn interpretatie van de twee termen. Geen idee of dat in de DSM ook zo bedoeld is. Belangrijkste is dat we volgens dat boekwerk niet meer geestesziek zijn en dat er minder handvatten zijn om transgenders hun gevoelens, al dan niet onder dwang, te laten onderdrukken. Net zoals dat bij homoseksualiteit is gebeurd.
Het slaat helemaal nergens op om een baby bij de geboorte een label mannelijk of vrouwelijk gender mee te geven. Ik denk dan ook dat ze het gender noemen omdat dat vrijwel overal gebruikt wordt in plaats van sex in het preutse Amerika.
Ik wist trouwens niet eens dat intersex-aandoeningen zó vaak voor komen. Ik dacht dat het iets heel zeldzaams was. Eén op de zoveel duizend geboortes, iets in de orde van grote.
quote:
Wat voor consequenties heeft de verandering van de nieuwe versie van het DSM voor mensen die bezig zijn met de transitie?
Ikzelf moet er niet aan denken om van geslacht te (willen) veranderen, maar goed, mensen die dat wel doen zijn toch niet gek? Ik vind ze juist dapper, het is mij wel duidelijk geworden dat zo'n proces behoorlijk ingrijpend is en het leven van zo'n persoon flink op zijn of haar kop zet.quote:
Ik weet natuurlijk niet of de DSM op andere punten nog gewijzigd wordt, maar het aanpassen van de naam en het niet langer markeren als "geestelijke afwijking" zouden toch geen invloed moeten hebben op de behandeling?
Dit soort wijzigingen is alleen om vast te leggen dat je als transgender niet per definitie gek bent
Natuurlijk zijn we niet gek, tenminste, niet gekker dan de rest van de wereld meestalquote:
Ikzelf moet er niet aan denken om van geslacht te (willen) veranderen, maar goed, mensen die dat wel doen zijn toch niet gek? Ik vind ze juist dapper, het is mij wel duidelijk geworden dat zo'n proces behoorlijk ingrijpend is en het leven van zo'n persoon flink op zijn of haar kop zet.
Maar zoals in het linkje staat wat Joanne postte, het is in Amerika dus gebruikt als argument door een advocaat om aan te tonen dat een ouder niet langer geschikt was voor haar kinderen te zorgen omdat ze een "severe, chronic mental illness that might be harmful to the child" had. Wat dus onzin is waarschijnlijk (tenzij die vrouw meerdere problemen zou hebben, maar dat blijkt niet uit het verhaal).
Door de wijziging in de DSM kan de advocaat dit argument niet meer hard maken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Abby79 op 03-08-2012 15:04:39 ]
Edit: respect dat jullie dit zomaar op een forum droppen
Blij omdat je je erin herkent of omdat je er meer over wilt weten?quote:
Ben echt superblij dat ik dit topic heb gevonden; meteen even de reeks door gaan lezen
Edit: respect dat jullie dit zomaar op een forum droppen
En dankje
.Is dat zo vreemd dan?quote:
Edit: respect dat jullie dit zomaar op een forum droppen
offtopic: Gibbs, geen Mark Harmon meer?
Herkenningquote:
[..]
Blij omdat je je erin herkent of omdat je er meer over wilt weten?
En dankje
. Brengt toch een soort rust. Ben ook op zoek naar informatie.Ik vind zelf van niet, maar sommige mensen denken er toch anders over. Valt me op dat er niet echt respectloze reacties staan hier.quote:
Ik ben wel benieuwd naar het antwoord op Gibbs d'r vraag
[..]
Is dat zo vreemd dan?
offtopic: Gibbs, geen Mark Harmon meer?
Hoelang weet je het al? En is het zo dat je in het verkeerde lichaam geboren bent of dat niet? Wat is je geboortegeslacht?quote:
[..]
Herkenning
[..]
Ik vind zelf van niet, maar sommige mensen denken er toch anders over. Valt me op dat er niet echt respectloze reacties staan hier.
En respectloze reacties hebben we hier eigenlijk nooit. Daarvoor moet je in Klaagbaak zijn
.
zo voel ik me tenminste. Ik zal het straks even lezen.Herkenbaar, die gedachtes heb ik de laatste tijd ook gehad, omdat ik iemand leerde kennen die ik echt leuk vond (of vind). Maar blijkbaar was dat voor haar anders, en ondanks dat ik weet dat m'n transseksualiteit maar een heel klein deel in haar beslissing speelde, komen gedachten als de jouwe dan wel boven.quote:
Ik voel me de laatste tijd niet zo top. Redelijk depressief over mijn lichaam en dat ik niemand heb... en al zou ik iemand hebben, dan zou ik pas over drie jaar ook daadwerkelijk iets intiems kunnen doen.
Maar je moet gewoon vertrouwen hebben in de toekomst, ook al lijkt dat lastig
.Intimiteit is niet alleen seks: elkaar knuffelen, elkaar in de ogen aan kijken en/of elkaar zoenen is ook intimiteit. Ik ken u niet, maar ik weet zeker dat u allerlei goede, leuke, grappige en mooie eigenschappen heeft die mensen waarderen. Ik snap heel goed dat ik makkelijk praten heb omdat ik niet in uw schoenen sta- of gestaan heb, maar de eigenschappen die u heeft, dat staat toch los van transseksualiteit en de worsteling die u daarmee heeft? Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat u net zoveel te bieden heeft als elk ander mens.quote:
Ik heb niet op zo een manier problemen met intimiteit... maar ik kan gewoon niets bieden aan mijn partner
Mja het is moeilijk als je stem dat van een meisje is, of van een twaalf-jarig jongetje. Ik voel me niet comfortabel genoeg om met anderen te spreken / daten etc. Mijn lichaam helpt ook niet erg mee.quote:
[..]
Intimiteit is niet alleen seks: elkaar knuffelen, elkaar in de ogen aan kijken en/of elkaar zoenen is ook intimiteit. Ik ken u niet, maar ik weet zeker dat u allerlei goede, leuke, grappige en mooie eigenschappen heeft die mensen waarderen. Ik snap heel goed dat ik makkelijk praten heb omdat ik niet in uw schoenen sta- of gestaan heb, maar de eigenschappen die u heeft, dat staat toch los van transseksualiteit en de worsteling die u daarmee heeft? Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat u net zoveel te bieden heeft als elk ander mens.
Ondertussen wel even gesport en voel me al weer stukken beter
Dat merkte ik pas achteraf. Ik was helemaal niet contactgestoord, ik had er alleen weinig behoefte aan om NOG meer mensen het verkeerde beeld van mij te laten hebben.
m'n stem vind ik nog een dik obstakel. Het is niet echt iets wat je kunt verbergen en vooral bij kennismaken enzo is het meteen iets wat gewoon eh, een elephant in the room wordt Onlangs nog, ik heb een internetabonnement afgesloten. Online aanvraag gedaan en daar gewoon het hokje bij 'Mevrouw' aangeklikt. Na het telefoontje voor de installatieafspraak heeft dat callcentertypje er wel eventjes ongevraagd 'Meneer' van gemaakt.
Terugbellen en eisen dat ze het veranderen.quote:
Oh ja, ik zeg liever zo min mogelijk tegen vreemden. Met de juiste kleding en een beetje make-up kom ik al een heel eind, tot ik mijn mond open doe. Knap lastig met mijn werk als verkoopster waar ik veel uitleg moet geven.
Onlangs nog, ik heb een internetabonnement afgesloten. Online aanvraag gedaan en daar gewoon het hokje bij 'Mevrouw' aangeklikt. Na het telefoontje voor de installatieafspraak heeft dat callcentertypje er wel eventjes ongevraagd 'Meneer' van gemaakt.
Mijn stem was ook het enige dat me "verraadde" voor ik aan de transitie begon (nou ja, en mijn borst, in bepaalde gevallen), maar godzijdank is dat goedgekomen. Wel balen dat dat voor jullie een stuk minder makkelijk gaat
Heel herkenbaar en goed omschrevenquote:
Yes, herkenbaar
Heb ik ook nog steeds wel last van. Niet zozeer bij kennismaken van "nieuwe vrienden/kennissen" , daar heb ik meestal mijn stem wel in goede vorm en klemtoon. Bij telefoongesprekken en huidige vriendschappen vergeet ik mijn stem wel eens en dan krijg ik achteraf toch een rode boei
@Fixers , Dat heb ik ook al een aantal keer meegemaakt. Wat ik nog het ergste vond was ongeveer 2 jaar geleden. Tijdens mijn werk kreeg ik last van hyperventilatie. Eerst dacht ik dat het nog wel ging, maar met pijn op de borst ben ik m'n auto uitgevallen, waar omstanders direct ambulance gebeld hadden.
Ik had zelf geen lucht/mogelijkheid om te praten, maar de persoon die gebeld had was constant aan het "meneer-en" en "hij-en", waar ambulance broeders dit ook overnamen. Ik was goed kwoad
Terugbellen moet ik sowieso er zijn wel meer dingen die sinds dat telefoontje ineens niet meer kloppen. Ik zal nog wel meer van die dingen gaan hebben. (Ben aan het verhuizen moet een boel van die dingen regelen) Toen ik ergens achteraan belde bij de Eneco wordt ik ook continue gemeneerd. Terwijl bij het aanmelden ook hier Mevr. had geselecteerd.quote:
[..]
Terugbellen en eisen dat ze het veranderen.
Mijn stem was ook het enige dat me "verraadde" voor ik aan de transitie begon (nou ja, en mijn borst, in bepaalde gevallen), maar godzijdank is dat goedgekomen. Wel balen dat dat voor jullie een stuk minder makkelijk gaat
Hij zei ook dat dat helemaal vanzelf ging wat natuurlijk wel klopt, want mensen duwen anderen onbewust in een hokje afhankelijk van allerlei signalen die ze oppikken, en je stem speelt daar blijkbaar toch wel een hele grote rol bij. In de media zie je dat ook wel eens, dat een vrouw aan de bar of zo opeens een enorme mannenstem blijkt te hebben, en dan wordt het meteen aan de kijker duidelijk van "oh, dit is eigenlijk een man", ook al ziet ze er super vrouwelijk uit.
Ik ben wel eens bang dat die hormonen geen invloed op mij zullen hebben ofzo. Slaat waarschijnlijk nergens op, maar ja.
[ Bericht 1% gewijzigd door Nezhi op 07-08-2012 21:31:05 ]
Vanaf zes weken was het te merken en na zes maanden was het "klaar". Het ging echt heel snel. Daarna is het nog wel iets naar beneden gegaan, maar niet veel, volgens mij. Ik PM mijn youtube account wel even, dan kun je het zelf horen.quote:
Hoelang duurde het voordat jouw stem omlaag ging Wonderer?
Ik ben wel eens bang dat die hormonen geen invloed op mij zullen hebben ofzo. Slaat waarschijnlijk nergens op, maar ja.
quote:
Hoelang duurde het voordat jouw stem omlaag ging Wonderer?
Ik ben wel eens bang dat die hormonen geen invloed op mij zullen hebben ofzo. Slaat waarschijnlijk nergens op, maar ja.
Ik ben ook wel benieuwd hoe uw stem klonk en hoe het nu klinkt.quote:
Vanaf zes weken was het te merken en na zes maanden was het "klaar". Het ging echt heel snel. Daarna is het nog wel iets naar beneden gegaan, maar niet veel, volgens mij. Ik PM mijn youtube account wel even, dan kun je het zelf horen.
Nou ja, nu wel Dank! De verandering van je stem is echt geweldig, en de vorm van je gezicht... Ik hoop dat het bij mij ook lukt.quote:
Vanaf zes weken was het te merken en na zes maanden was het "klaar". Het ging echt heel snel. Daarna is het nog wel iets naar beneden gegaan, maar niet veel, volgens mij. Ik PM mijn youtube account wel even, dan kun je het zelf horen.
Vast welquote:
[..]
Dank! De verandering van je stem is echt geweldig, en de vorm van je gezicht... Ik hoop dat het bij mij ook lukt.
Krachtig spul, dat testosteron.U had een tijd geleden een foto van uw gezicht en van uw borstkas laten zien, maar niet hoe het er ooit uitgezien heeft. Het ziet er indrukwekkend uit hoe u veranderd bent: niet alleen qua uiterlijk, maar ook uw stem.quote:
Ik had je mijn blog toch al es gestuurd?
Dat kan ik beamen. Na een maand of vier zonder dat spul in mijn lijf merk ik ook duidelijke veranderingen.quote:
[..]
Vast wel
Best wel oud, maar kwam het vandaag pas tegen.
Handig voor de eerstvolgende discussiequote:
Male-to-Female Transsexuals Have Female Neuron Numbers in a Limbic Nucleus
Best wel oud, maar kwam het vandaag pas tegen.
Ik ga geloof ik maar eens langs om een afspraak te maken.Ik vind het 'uit de kast komen' wel moeilijk. Niet omdat ik me ervoor schaam o.i.d. maar meer omdat het niets verandert. Als ik niet uit de kast kom dan zien mensen me als meisje en als ik wel uit de kast om dan zien mensen me als meisje dat een jongen wil worden. Ik snap wel dat je beeld van iemands gender wordt bepaald door uiterlijk en dat je dit beeld niet van het ene op het andere moment kunt veranderen maar toch kwetst het als ik door mensen bij wie ik uit de kast ben nog steeds in het hokje 'vrouw' word geplaatst. Het voelt alsof ik niet serieus wordt genomen, ofzo. Terwijl ik ook wel snap dat het onbewust gaat.
Ik heb het nu aan 3 mensen verteld en ik denk dat ik het hier voorlopig bij laat, het is gewoon te pijnlijk.
Ik dacht dat het misschien wel een opluchting zou zijn om er met mensen in mijn directe omgeving over te kunnen praten maar dat is dus niet zo. Misschien ben ik daarom ook zo bang dat die testosteron niet aanslaat, dat ik niet als man word gezien maar als vrouw die een man wil zijn. Nou ja, ik probeer het uit m'n hoofd te zetten.
Dat heeft iedereen hier denk ik (al dan niet andersom). Maar juist het vertrouwen in jezelf helpt anderen het te zienquote:
dat ik niet als man word gezien maar als vrouw die een man wil zijn.
.Wat ik moeilijk vond was.. dat het een onzekere periode voor mezelf was, dat ik niet wist of ik het proces aankon of hoe het nou allemaal zat, en dat als ik het iemand vertelde, dat ik dan voor hun altijd die 'jongen die een meisje wilde zijn' zou blijven.. Dat was gelukkig niet zo
Ik heb het best wat close vrienden verteld, en de hele familie en rest van vrienden toen ik eenmaal in het behandelingsproces zat (zeg maar toen ik zowat met hormonen begon)
Ik ben Tamar, onderzoeker bij Rutgers WPF, en ik ben op zoek naar transgender jongeren / genderdysfore jongeren die mee willen doen aan een groepsgesprek over seksualiteit, relaties en vooral je behoefte aan informatie hierover. Ik zie dat hier veel transgender jongeren zitten en hoop daarom dat er hier mensen geinteresseerd zijn om mee te doen. Door mee te doen help je om beter voorlichtingsmateriaal te creeren waar ook andere genderjongeren iets aan kunnen hebben. Als dank krijg je een vergoeding van 25 euro (VVV-bon).
Meer info vind je op een topic dat ik hierover heb geopend op het seksualiteitsforum: Holebi's en transgenders gezocht voor groepsgesprek
Als je vragen hebt, reageer gerust, pm me of stuur me een mail: t.doorduin (at) rutgerswpf.nl .
Groetjes,
Tamar
Cool dat het een followup krijgt!Dank je!quote:
Je vorige rapport was puik
Jammer! Mocht je andere mensen kennen die wel binnen de doelgroep vallen, mag je mijn berichtje altijd naar ze doorsturen.quote:
Hmm, 15 tot 20 jaar, nee, daar val ik toch net buiten
Ik heb gelukkig een heleboel mensen om me heen die er relaxed mee omgaan. Ik heb ineens gesprekken met vrouwelijke collega's over cupmaten en kleding en zo. Wel een teken van acceptatie. Ik vind het wel een onwerkelijk idee hoor. Dat ik straks ook gewoon borsten ga hebben en een vagina. Dat besef zit er nog niet in, het lijkt zon ver van mijn bed show. (Terwijl ik overmorgen weer bij de endo zit).
Ik ga het helemaal niet opbouwen, denk ik. Ik heb bedacht dat ik na 10 weken hormonen vakantie neem en dan als jongen terugkom. Lijkt me het makkelijkst voor iedereen.quote:
Ik heb het bekend gemaakt toen ik al ruim in de diagnostische fase zat. Daarna (en nu nog) maak ik langzaam de overgang. Steeds een stapje verder.
Ik denk dat het niet eens zozeer een bewust 'accepteren' oid is, maar dat ze je inmiddels gewoon als vrouw herkennen en je daardoor 1 van hen bent waardoor je in dat soort gesprekken terecht komt.quote:Ik heb gelukkig een heleboel mensen om me heen die er relaxed mee omgaan. Ik heb ineens gesprekken met vrouwelijke collega's over cupmaten en kleding en zo. Wel een teken van acceptatie. Ik vind het wel een onwerkelijk idee hoor. Dat ik straks ook gewoon borsten ga hebben en een vagina. Dat besef zit er nog niet in, het lijkt zon ver van mijn bed show. (Terwijl ik overmorgen weer bij de endo zit).
En weet je, het doet me helemaal niks. Het is eigenlijk vooral grappig en het bevestigt juist dat ik ben wie ik ben. Juist omdat hij niet weet hoe het zit is het makkelijk om te accepteren en het niet als misgendering te zien. Ik maak zelf ook wel eens grappen, als hij de deur openhoudt, met "dames gaan voor" en zo.
Best lekker om dat gewoon zonder enige dysforie te kunnen ervaren.
Dat is OOK best lekker
Dat soort dingen lijken bij mij nooit te lukkenquote:
En nog iets anders: ik zat met een 3DS te spelen en daar zit een spelletje op "Gezichtenjacht". Je maakt met de camera een foto van je gezicht en de software besluit dan voor je of je mannelijk of vrouwelijk bent, en bij mij kwam er mannelijk uit
Dat is OOK best lekker
(of ja, in jouw context wel, er komt nog altijd mannelijk uit )quote:
En nog iets anders: ik zat met een 3DS te spelen en daar zit een spelletje op "Gezichtenjacht". Je maakt met de camera een foto van je gezicht en de software besluit dan voor je of je mannelijk of vrouwelijk bent, en bij mij kwam er mannelijk uit
Dat is OOK best lekker
Is dat een spelletje waarin je rond moet kijken en spookjes moet zoeken?
Ik was ook man, maar een vriendin van me ook. En een van de katten was een vrouw.
die bedrijfmensen ook van oh..oh.. maar stiekem vond ik het wel tof natuurlijkHet is wel krom hoor... ik heb ergens in mei (!!) een afspraak gemaakt voor een andere endocrinoloog en die kon pas in september. En deze, ook echt gespecialiseerd in transseksualiteit, kan volgende week al
@Fixers , het fijne is, dat het heel geleidelijk gaat. Mijn borstgroei ging nog aardig rap zelfs en tesamen met mijn al volle haardos was dat een feest der erkenning. De operatie heeft wel lang op zich laten wachten en net als vele andere dingen komt het snel dichterbij, is het voorbij en later ben je al weer vergeten hoe de operatie ook al weer verliep. Bij mij is dat ook alweer bijna 5 jaar geleden
Wat ik nog wel weet is dat ik vrij vlot na de operatie ben gaan zwemmen in een subtropisch zwembad, zonder iets te hoeven verstoppen
) meneer tegen me. Daar ga ik me niet zo druk om maken, dat komt nog wel. Vanmiddag bij de endocrinoloog, dan moet dat in gang gezet gaan worden.Wat zwemmen betreft. D'r valt weinig te verbergen als ik naar een zwembad ga, dat is de laatste keren altijd in de sauna (dus naakt) geweest.
), damn wat meten ze veel Geen wonder dat ik acht buisjes moest inleveren vorige maand Wel leuk, zit m'n gehele geschiedenis bij. Daar is voor vorig jaar niet heel veel te zien (behalve bloedsuiker en sommige niertesten ivm diabetes), maar het is wel interessant om te zien
Ik zou nu eigenlijk ook graag de uitslagen van het bloedonderzoek in Gent vorig jaar willen hebben, dat is het enige waar de hormoonspiegels opstaan van vóór de pilletjes Dingen als zwemmen durf ik nu overigens niet... dat 'verstoppen' lukt me niet zonder dat ik er na een tijdje ontzettend last van krijg, en ik voel me ook niet helemaal comfortabel om nu in m'n nakie naar een sauna te gaan, dat matched niet helemaal, haha. Oh well, nog een jaartje wachten dan maar
(En ik kan altijd nog zwemmen bij m'n ouders, als het tenminste nog mooi weer word )Nou, bij mij mag het nu wel eens wat minder 'geleidelijk' gaan hoor. Zit nog steeds op een AA-cupquote:
Dat geleidelijk aan vind ik zelf ook wel prettig.
Maar ik word trouwens wel steeds gelukkiger van mijn foto's. Dus blijkbaar gebeurt er nog wel steeds van alles, maar vraag me niet wat want het is heel moeilijk aan te wijzen wat er nou precies veranderd in mijn gezicht waardoor ik steeds blijer van die foto's word.
Komt vanzelf wel. Heb een paar maanden geleden mijn bikini-vuurdoop gehad. Viel me toch 100% mee, het was gelukkig een erg rustige periode, weinig mensen op het strand, dus de drempel was niet zo hoogquote:
Dingen als zwemmen durf ik nu overigens niet...
Daar heb ik ook wel vertrouwen in hoorquote:
Dat is een ontzettend groot iets wat heel makkelijk te zien is inderdaad. Ik heb dat zelf ook gemerkt, dat ik sinds April/Mei daarin ontzettend gegroeid ben, en dat merken anderen heel duidelijkquote:
(en misschien deels aan mijn groeiende zelfvertrouwen, dat straal je natuurlijk ook uit)
(in positief opzicht dus
)Volgens mij heb ik hier ook wel eens een artikel over gelezen ergens, daar werd gesuggereerd dat je met makeup die licht- en schaduw-effecten in het gezicht kunt simuleren en zo overtuigender over kunt komen als man of vrouw. Zal eens kijken of ik het nog ergens terug kan vinden.quote:
Oh, nee, zo bedoelde ik het niet. Ik bedoelde dat het verschil heel subtiel kan zijn, dus dat je het niet kunt aanwijzen. Ter illustratie die lichtval, zo makkelijk is het menselijk brein dus al te beinvloeden.
Edit: Het ging dus over het contrast in het gezicht, maar dat heeft ongetwijfeld ook met lichtval te maken: A sex difference in facial contrast and its exaggeration by cosmetics
[ Bericht 9% gewijzigd door Joanne35 op 10-08-2012 12:40:47 ]
Wat ik dus wilde zeggen is dat het niet gek is dat je niet kunt aanwijzen wat er veranderd is, omdat het waarschijnlijk zo ontzettend subtiel is.
Vraag me eigenlijk af of er ook FMS is. *googelt*
Yup: http://drofacialsurgery.com/procedures/masculinization
[ Bericht 50% gewijzigd door wonderer op 10-08-2012 16:25:51 ]
Facial Masculinization Surgery (FMS)
quote:
Mag ik vragen wat "FFS" en "FMS" zijn? Ik ken die termen niet.
Oké, dank, dat is dan ook weer helder.quote:
Facial Feminization Surgery (FFS)
Facial Masculization Surgery (FMS)
Ik ben soortement van nieuw hier (en ik weet niet goed wat ik moet zeggen
), heb me net geregistreerd, na een hele tijd dat niet nodig gevonden te hebben, ik lurkte toch alleen zo af en toe maar, maar nu wilde ik eigenlijk wel mee praten. Vandaar.De laatste anderhalf jaar weet ik dat ik, zeg maar, geen standaard vrouw ben, te mannelijk van binnen om zelfs een wat mannelijke vrouw te zijn, maar ik dacht dan altijd wel "ik ben beide en ik zou niet weten waarom ik niet gelukkig kan zijn in een vrouwenlijf", maar nu sinds een paar dagen, sinds ik weer eens verhalen van andere transmannen ben gaan lezen, kijken of ik het zou herkennen (wat denk je? Tot jankens toe: na een half uur moest ik stoppen omdat het niet meer te harden was), weet ik: dit wil ik ook. Nu achteraf, nu ik het kan benoemen, voelt het voor me alsof ik altijd op een filmset heb gelopen zonder er af te kunnen, altijd alsof ik een rol speelde.
Nou ja, jullie hebben soortgelijke dingen ook gehad, dus ik vertel er niets nieuws mee. Kan ik dus even goed achterwege laten.
Hmmmmz, nou ja, laat ik maar gewoon kijken wat jullie verder schrijven en dan kijken of ik voorzichtig kan gaan meedoen
G.
En fijn dat je nu weet wat er nooit klopte (ja, goede timing om daar een kwartier voor nog je voor het eerst te melden). Maar bedankt voor het welkom! En ja, het voelt als een enorme opluchting, maar ook als iets dat nu nog even te groot is om mijn kleine hersentjes omheen te krijgen: het is ook weer zo groot en eng, en doe ik wel het juiste als ik dit doorzet (maar hey, die vraag stel ik me zelfs als ik van plan ben een McChicken te bestellen terwijl die McKroket er ook zo aanlokkelijk uitziet). Enerzijds is terugdenken aan hoe leuk het was wilde en/of gekke jongensdingen te doen met mijn broer (wedstrijdjes verspugen), geweldig (ik hoor hem weer rochelen naast me ), maar anderszijds is het ook triest, want waarom kon het niet eerder, waarom wist ik niet beter dan dat ik een vrouw was, dat dit normaal was voor vrouwen, want dan had ik me niet zo lang me zo raar, vaag vreemd klo... hoeven voelen (hoe zijn ze hier met vieze woorden? Dat weet ik niet meer goed... Het is acht, negen jaar geleden sinds ik hier voor het laatst postte).Nou ja, de kookwekker is net gegaan, dus...
En offtopic hier mag wel hoor
Weet dat sommigen er nog later bij zijn, dus daar ligt het niet aan. Nou ja, misschien hoort het sowieso bij een bepaalde fase van je bewustwording of zo, dat je het moet kunnen gaan benoemen. En sommigen kunnen dat gewoon nog niet als ze twaalf zijn, daar is dat gevoel te vaag voor soms, en het kan ook aan honderd andere dingen liggen.Dus nee, geen ex of kinderen hier
Die keuzestress is bekend, ik houd ook niet van restaurants met meer dan drie voor-, hoofd- en nagerechten. Maar dit kiezen voor mezelf ervaar ik niet als een keuze, het voelt voor mij als de juiste weg. Dat je al 33 bent maakt niet zoveel uit. Ik was een jaar of 22 toen ik voor het eerst een jurk aantrok (eigenlijk was dat een dat-durf-je-toch-niet-uitdaging, kan je nagaan
), toen vielen er ineens een boel puzzelstukjes op hun plek. Inmiddels ben ik 29 en heb ik vanmiddag mijn eerste portie oestrogenen opgehaald bij het VUmc. Daarover meer op mijn blog. Inderdaad komen sommigen er in hun kindertijd al mee en kunnen zo vroeg aan de slag met behandelingen. Maar er zijn er genoeg waar het op latere leeftijd pas duidelijk wordt. Niet raar ook, onze hersenen zijn pas volgroeid als we een jaar of 23 zijn. (je mag de mijne wel hebben ). Voor mij voelt het ook niet als keuze: gek genoeg (of niet...?) bedacht ik me meteen binnen een half uur al nadat ik voor het eerst voor mezelf erkende dat er gewoon een vent in me zat, niet een ontzettende pot, maar een man, dat ik dit gewoon moest doen, wist nog niet wanneer, maar ooit, want dit kon ik niet blijven. Alleen was ik er nu nog niet klaar voor, maar dat zou nog wel komen. Wist ik op de een of andere manier. Ben er nu nog steeds niet klaar voor, voor daadwerkelijk veranderen, maar wel dat ik me nu niet meer wil verstoppen, dat ik eerlijk over mezelf wil zijn. Ik wil dat mensen me herkennen voor wat ik ben. Voel aan mijn theewater natuurlijk dat dat niet gaat gebeuren in dit lijf, met deze voorgevel, daarmee blijf ik stug mevrouw, en nu vind ik mevrouw genoemd worden niet eens zo erg, al noem je me Bigfoot, maar wel dat ik behandeld word als vrouw. En dat haat ik, en ik weet nu al dat ik straks op een gegeven moment desnoods zelf die krengen er af chop als een chirurg me niet voor is (;)), maar nu ben ik nog even alles op zijn plek aan het zetten, bekijken wat alles betekent. Ik las hier eerder het woord "achtbaan", maar damn, ja! Het had wel wat kalmer gemogen, wat mij betreft... Ik houd niet eens van achtbanen!(Ik houd vooral van wilde achtbanen, ooit in SeaWorld Orlando 8 keer direct achterelkaar in de Kraken geweest, heerlijk! Ik vind ze rustgevend.... vreemd genoeg
). Nee, maar ik houd niet van over de kop gaan, voelt op een akelige manier onnatuurlijk, hield ook nooit van turnen. Voor de rest mag zo'n achtbaan van mij ook een kilometer hoog gaan, hoor, maar de meesten gaan ook over de kop, en je kunt zo'n kurkentrekker helaas niet overslaan, dat je dat deel van de rit even niet maakt ). Ik vond wild doen inderdaad ook altijd zo fijn omdat ik dan even gewoon plezier had. Vraagje ter herkenning: Wat bedoel je precies met rustgevend?Letterlijk wat er staatquote:
Wat bedoel je precies met rustgevend?
Ik zit zo raar in elkaar dat ik echt in slaap kan vallen in een achtbaan Heerlijk m'n ogen dicht en dan genieten van het onbekende. Helaas duurt zo'n rondje altijd maar kort Het lukt me overigens niet in iets als de Python, die is te saai en te kort, haha. denk niet dat het een hormonen ding is hoor, maar vroeger ging ik er met gemak veel in en laatst in de Efteling, in de Python en Joris & de Draak, ik trok dat echt maar 2 rondjesHeb mn garderobe weer een beetje uit kunnen breiden
veel basic dingen en ik heb nog steeds een tekort aan ondergoed enzo SPOILERdeze moest ik hebben
Nou ja, als dat het enige rare is Nee, maar ik dacht even dat ik iets herkende van eindelijk iets doen dat voldoende afleidt van dat vage rotgevoel dat je maar steeds blijft houden, dat je eindelijk kunt onspannen, niet meer dat gespannen gevoel hebt van binnen. Op die manier rustgevend Maar nee, hoe geweldig ik het ook von, wild rondjes draaiend op de schommel (don't ask) viel ik bepaald niet in slaap Niet altijd natuurlijk, maar het heeft geestelijk heel veel rust gegeven. Net als de start van de hormonen, dat voelde als eindelijk mezelf worden.En Maisnon, doe's niet van die foto's posten waar ik jaloers van wordt
Ik las Metroid-oplastyquote:
Ik zag vandaag een resultaat van metoidoplasty. Zag er precies zo uit als de pieleman op Michelangelo's David standbeeld.
Als je dan nog een SNES hebt, wordt dat dan een Super Metroid-oplasty?quote:
(Sorry, kon het niet laten)
In achtbanen voor de rust, je bent niet goed wijs Abby.
Ik gil de hele boel bij elkaar (een toontje of wat te laag dat wel) en stap er met knikkende knieën uit, zelfs de python. De Vliegende Hollander vond ik niet zo leuk, dat stuk achtbaan in het donker had ik niet verwacht.Als die progynova een persoonlijke achtbaan te weeg gaat brengen dan moet dat maar, maar ik hoop dat ik er net zo weinig nare bijwerkingen van ga hebben als van de androcur. Daar werd ik alleen maar een beetje moe van, de impotentie en verlies van libido zie ik niet als vervelend overigens. Ben echt heeeeel nieuwsgierig wat de effecten gaan zijn.
Moet je maar net het geluk hebben dat je lichaam onder invloed van de hormonen zo'n piemel maakt.quote:
Ik zag vandaag een resultaat van metoidoplasty. Zag er precies zo uit als de pieleman op Michelangelo's David standbeeld.
Het is een operatie!quote:
[..]
Moet je maar net het geluk hebben dat je lichaam onder invloed van de hormonen zo'n piemel maakt.
Maar het resultaat was best wel klein hoor, ik heb wel grotere gezien.
Je moet hem zelf groeien, ze verplaatsen 'm alleen tijdens die operatie.quote:
[..]
Het is een operatie!
Maar het resultaat was best wel klein hoor, ik heb wel grotere gezien.
Hoe ziet dat eruit dan?quote:
Ik zag vandaag een resultaat van metoidoplasty. Zag er precies zo uit als de pieleman op Michelangelo's David standbeeld.
quote:
Ik heb ook nooit beweerd dat ik dat wel wasquote:je bent niet goed wijs Abby.
Ik betwijfel het eigenlijk... ik ben na de hormonen ook niet opeens gaan gillen.quote:
Ik hield nooit zo van achtbanen, maar ik ben nog niet een eentje geweest na de T... ben eigenlijk wel benieuwd of dat nog verschil zou maken.
En Nehzi, ik ben toch blij dat toen ik in Space Mountain (de Anaheim versie) ging de lampen gewoon uitstonden... ziet er maar saai uit zo, haha. Ik heb het bij Vogel Rok ooit gehad dat de lampen deels aan stonden, dan is ie opeens heel saai
Even zoeken op Google images?quote:
Ik moet nog steeds een keer in Joris en de Draak!
Ik ben ook in Space Mountain geweest toen de lichten uitwaren, en een keer met de lichten aan, vond het allebei de keren vet
en ik was 10 cm te klein en mocht er gewoon in Ik ben ook wel zo'n rarequote:Op vrijdag 10 augustus 2012 21:31 schreef Abby79 het volgende:
[..]
Letterlijk wat er staat
Laatst nog met een vriendin naar de kermis van Tilburg geweest. Ze hadden daar o.a. de moderne versie van de rups. Dat ging in zo'n lekker ritme, dat ik ook m'n ogen dicht deed en mij in slaap liet schommelen
Ook nog een tik van mij, als ik bij een tandarts of podotherapeut zit bijvoorbeeld, dan ga ik lachen van de pijn. Op 1 of andere manier voelt het als kietelen. Zelfs toen ik vorig jaar in ziekenhuis lag na het ongeval moest ik lachen omdat ze aan mijn linkervoet bezig waren, hiel was zwaar genkeusd en 1 van die verplegers keek me aan alsof ik ze in de zeik nam
Er zijn wel andere dingen op dat vlak veranderd, dus het zou zomaar wel kunnen...quote:
Ik betwijfel het eigenlijk... ik ben na de hormonen ook niet opeens gaan gillen.
quote:
Ik moet nog steeds een keer in Joris en de Draak!
Dus, mocht er vanuit dit topic toch ooit nog een meet komen, wordt het de Efteling als meetplek?quote:
Er zijn wel andere dingen op dat vlak veranderd, dus het zou zomaar wel kunnen...
Ik mocht vroeger niet in de Python want ik was te kleinquote:
Vogel Rok is ook een bazenachtbaan.
Ik moet nog steeds een keer in Joris en de Draak!
Ik ben ook in Space Mountain geweest toen de lichten uitwaren, en een keer met de lichten aan, vond het allebei de keren vet
Wanneer is de meet! locatie is al bepaald: Efteling
en ik mocht ook niet in de python, maar toen was ik ook een stuk kleiner
Ach, je hebt niks gemist, de Python is saaiquote:
Ik mocht vroeger niet in de Python want ik was te klein
Ik zou nu overigens wel gewild hebben dat ik vroeger te klein was, had nu vast wat cm gescheelt
Mijn vader heeft ooit zijn paspoort (waar ik toen ook op stond) moeten laten zien bij een attractiepark in Duitsland , omdat ze niet geloofde dat ik nog geen 12 was vanwege mijn lengte (en dus volle prijs zou moeten betalen)...[ Bericht 1% gewijzigd door Abby79 op 11-08-2012 13:10:41 ]
quote:
Ik zag vandaag een resultaat van metoidoplasty. Zag er precies zo uit als de pieleman op Michelangelo's David standbeeld.
quote:
Ik zie op die foto's micropenissen. Niet bijzonder dus, want dat hebben wel meer mensen.quote:
Ik geef ze geen ongelijk, hahaha, zie het al voor me.quote:
als ik bij een tandarts of podotherapeut zit bijvoorbeeld, dan ga ik lachen van de pijn. Op 1 of andere manier voelt het als kietelen. Zelfs toen ik vorig jaar in ziekenhuis lag na het ongeval moest ik lachen omdat ze aan mijn linkervoet bezig waren, hiel was zwaar genkeusd en 1 van die verplegers keek me aan alsof ik ze in de zeik nam
Als ik even mag inhaken (goedenavond trouwens, allemaal!): mijn ex is een vrij "late" trans: 37 toen ze er achter kwam. Bij haar zijn tijdens de transitie de voeten gekrompen van maat 44 naar maar 42. Het kan dus later ook nog gewoon, denk ikquote:
Nope. Maar volgens mij gebeurt dat vooral bij jonge jongens, ik was 29 toen ik begon.
Ben gelukkig al gezegend met maat 40, zelfde maat als mijn vader. Lijkt me wel trouwens dat de lengte van je voeten nog wel een beetje moet blijven passen bij de lengte van je lijf. Je was 1.53 als ik het me goed herinner? Mah, zal je lijf ook wel zelf doorhebben, wanneer dingen uit verhouding beginnen te raken. Ik wil best iets kwijt van m'n 1.88m en maat 44 Nou, je krijgt sowieso al 1 maatverschil cadeau, want de maten in dames- en herenschoenen komen niet helemaal overeen. Mijn herenmaat is 43 en mijn damesmaat 42. Bij kledingmaten is het nog veel erger, veel modeketens kennen bewust kleinere maten toe aan kleding om vrouwen het gevoel te geven dat ze een kleinere maat hebben dan ze in werkelijkheid hebben, schijnt goed voor de verkoop te zijnquote:
[..]
Als ik even mag inhaken (goedenavond trouwens, allemaal!): mijn ex is een vrij "late" trans: 37 toen ze er achter kwam. Bij haar zijn tijdens de transitie de voeten gekrompen van maat 44 naar maar 42. Het kan dus later ook nog gewoon, denk ik
De dingen aan mijn lichaam die ik leuk vond toen ik nog krampachtig meisje-meisje probeerde te zijn, zoals m'n kleine voeten, vind ik nu vreselijk. Maar ja, zo geldt dat ook wel andersom voor andere dingen aan m'n lichaam.
ik Ben qua proporties wel blij met mijn voeten maar ik kan war ik mooi vind niet dragen dus wil graag een maat groter.
Een afwijkende maat hebben is gewoon lastig. Ik heb zelf nog geluk met mijn damesmaat 42, maar toch gaan veel damesschoenen maar tot maat 41. En het is gewoon erg vervelend om leuke schoenen te zien liggen in de winkel die net niet in jouw maat verkrijgbaar zijn.quote:
Het zal vast een typisch probleem zijn voor mensen die bezig zijn (geweest) met transitie, maar wat is er nou zo erg aan kleine voeten? Er zijn genoeg mannen die een kleine voetmaat hebben.
Dat idee heb ik ook heel lang gehad, eigenlijk voelde ik dat struikelblok pas niet meer na 13 maanden Testosteron.quote:
Ja, dat ga ik ook doen.
Ik dacht dat het misschien wel een opluchting zou zijn om er met mensen in mijn directe omgeving over te kunnen praten maar dat is dus niet zo. Misschien ben ik daarom ook zo bang dat die testosteron niet aanslaat, dat ik niet als man word gezien maar als vrouw die een man wil zijn. Nou ja, ik probeer het uit m'n hoofd te zetten.
Vreemd wel dat je dan pas het idee wat zullen andere mensen wel niet van me vinden laat varen.
Dus ik ben niet de enige die dat denktquote:
Ik zag vandaag een resultaat van metoidoplasty. Zag er precies zo uit als de pieleman op Michelangelo's David standbeeld.
Ik was 32 toen ik begon, bijna 1.5 jaar later zijn mijn voeten 1.5 schoenmaat gegroeid.quote:
Nope. Maar volgens mij gebeurt dat vooral bij jonge jongens, ik was 29 toen ik begon.
Dus heb ik maar 2 paar passende schoenen over.
Voorlopig koop ik geen nieuwe mits ze te klein worden natuurlijk.
Als man heb je d'r toch ook niet meer nodig?quote:
Ik was 32 toen ik begon, bijna 1.5 jaar later zijn mijn voeten 1.5 schoenmaat gegroeid.
Dus heb ik maar 2 paar passende schoenen over.
Voorlopig koop ik geen nieuwe mits ze te klein worden natuurlijk.
Dat is waar was het niet zo dat ik enorme zweetvoeten heb waardoor ik zeker 2x per dag van schoenen moet wisselen.quote:
[..]
Als man heb je d'r toch ook niet meer nodig?
Ik wil wel 2 paar sneakers eerlijk gezegd ( wel handig voor werk ), als ik de volgende dag mn schoenen aandoe stinken ze nog.
Ik kon mn lachen niet inhouden wat een babyface had ik daar zeg!
Nu niet meer gelukkig.
Trouwens een korte update hier:
De afgelopen 6 maanden ben ik 9 kg afgevallen...hopelijk mag ik snel naar de chirurg.
Hoewel snel...eigenlijk wil ik eerst meer afvallen voordat ik daar mijn neus laat zien.
Ergens beter voor het resultaat zullen we maar zeggen.
Binnenkort eens kijken om die nagel dood te laten maken... loop hier al zo'n 15 jaar mee. En gek genoeg alleen aan linkervoet
Maargoed, offtopic... maar ik baal dat ik m'n laarsjes nog niet aan kan.
De meeste van m'n schoenen komen ook van online winkels af of donerengelukkig heb ik nog minstens 2 jaar om ze kapot te dragen
Ik hoop heel erg op voetengroei en anders koop ik gewoon te grote schoenen, ik ga echt niet op schoenen kleiner dan maat 42 lopen!
Ik word echt zo'n man met 100 paar schoenen.
Dit is echt onzin en zo sloop je je voeten. Mensen gaan echt niet op de grond liggen om te kijken hoe groot jouw voeten zijn hoorquote:
Ik hoop heel erg op voetengroei en anders koop ik gewoon te grote schoenen, ik ga echt niet op schoenen kleiner dan maat 42 lopen!
tenzij je de hele tijd uit je schoenen wil stappen.Heb je dat weleens, als je op zoek gaat naar schoenen die boven de reguliere damesmaten zijn, dat die schoenen ňf ontzettend lelijk zijnquote:
Ook zo leuk als je met iemand gaat shoppen en zij dan schoenen wil(len) kijken, ze hebben nooit iets in mijn maat
of dat het van die 'kinky' schoenen zijn?Of eerder
Bij laarzen valt het gelukkig nog mee, maar bij elk ander schoeisel (pumps kijk ik niet eens naar) zijn het idd erg lelijke of erg opvallende/kinky paartjes.quote:Op donderdag 16 augustus 2012 00:16 schreef RadioSlut het volgende:
Heb je dat weleens, als je op zoek gaat naar schoenen die boven de reguliere damesmaten zijn, dat die schoenen ňf ontzettend lelijk zijn
Vooral in het begin had ik daar last van, toen kon ik alleen maar dat soort dingen vinden Het is de laatste jaren wel wat verbeterd gelukkig, het lijkt er op dat het aanbod toch aan het vergroten is (of ik ben beter in gericht zoeken
). Maar bedrijven als Zalando en Van Haren hebben tegenwoordig (meestal) ook een redelijk aanbod in grotere damesmaten, dat was10 jaar geleden nog echt niet... Ok, Zalando is wel erg duur vaak, en Van Haren vaak lelijk, maar het is vooruitgang!
Maar vergeleken met de maten kleiner dan 41 of 42, is het aanbod voor 43 en 44 echt ontzettend veel kleiner hoor.quote:
Ik was vandaag nog in de stad en heb, dankzij dit topic, voor de gein eens naar vrouwenschoenen gekeken. Nou heb ik er geen verstand van, maar ook de grotere maten waren net zoals de "normale" maten (wat die dan ook mogen zijn) netjes, sportief en dergelijke.
En dan kunnen er wel nette, sportieve en andere type schoenen in die maten zijn, dat wil nog niet zeggen dat het dan ook dat beetje aanbod jouw stijl is
Ik moet in ieder geval mijn medisch dossier opvragen in de VS en verder kan ik gewoon bij mijn huisarts terecht voor de injecties. Moet wel een psycholoog zoeken voor de diagnose voor de verzekering.
quote:
Ik was vandaag nog in de stad en heb, dankzij dit topic, voor de gein eens naar vrouwenschoenen gekeken. Nou heb ik er geen verstand van, maar ook de grotere maten waren net zoals de "normale" maten (wat die dan ook mogen zijn) netjes, sportief en dergelijke.
Ik koop sowieso geen vrouwenschoenen, maar oké, ik kan me best voorstellen dat het best lastig kan zijn.quote:
Maar vergeleken met de maten kleiner dan 41 of 42, is het aanbod voor 43 en 44 echt ontzettend veel kleiner hoor.
En dan kunnen er wel nette, sportieve en andere type schoenen in die maten zijn, dat wil nog niet zeggen dat het dan ook dat beetje aanbod jouw stijl is
Ik heb ooit een paar linkjes gepost naar wat webshops, eens kijken of ik die post terug kan vinden...
[Edit] M'n post van destijds, zijn er minder dan ik dacht, maar ik heb hier toch wel wat leuks kunnen bestellen
quote:Ikzelf heb bij de volgende zaken wel eens wat besteld, volgens mij allemaal naar tevredenheid
• Zalando
• CalandSchoen
• Stravers
• Cinderella Shoes
Maar u bent toch een man, wat moet u dan met vrouwenschoenen?quote:
Ik heb er geen moeite mee, ik vind prijzen rond de 75-80 euro wel redelijk. Maar daar boven koop ik het niet zo snel.