De 11de is een klas voor als je 17 wordt dat schooljaar. TS haar school- en klasgenootjes roken, blowen, drinken, dragen nickelson enzo, doen hun best om slechte cijfers te halen etc. Een enkeling heeft zelfs getatoeerde wenkbrauwen gekregen voor haar 18de verjaardag en staat een beetje bekend als het sletje van de school (kleedt en gedraagt zich namelijk wel zo) TS is niet zo. TS draagt nette kleding, doet wel haar best op 't vwo, heeft nog nooit drugs gebruikt als nicotine en alcohol en gaat niet verkleed als slet naar school. Dus wordt TS gepest door de hoeren en pimps van de school. Want zij zijn stoer en ts niet Klacht: mensen van mijn leeftijdzijn tegenwoordig zijn hoer of pimp en ik niet.
Edit: Even ter verduidelijking. TS zit op een Vrije School, daar gaan de klassen op leeftijd. Op TS haar school heb je als 11de klas 5vwo, 5havo, en een 4havo klas voor doorstromers van TL en zittenblijvers uit 4H en 4V.
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 26-06-2012 15:36:06 ]
Wat een tjappies.
ja klopt speciaal onderwijs iddquote:Op maandag 25 juni 2012 11:01 schreef Jachtgeweer het volgende:
De 11de? TS zit op een school met speciaal onderwijs voor probleemjongeren
Of nee eig niet maar daar lijkt het aoms wel op
tfoeee ben geen sletjequote:
Daar kan je wel wat aan doe hoor. neem een voorbeeld aan je klasgenootjes
Vrije School. Ook gedaan. Nooit meer.quote:
wtf is de 11e klas nou weer in Nederland?
Zou toch wat zijn als ze daar in zouden falenquote:doen hun best om slechte cijfers te halen
hehe vanaf 6juli ben ik ook erafquote:
Alweer drie jaar geleden voor mij. Daarna nog een paar keer er geweest omdat veel van mijn klasgenoten door gingen voor de havo. Zelfs toen nog ruzie gehad met een docent.quote:Op maandag 25 juni 2012 11:03 schreef magneetstrip het volgende:
[..]
hehe vanaf 6juli ben ik ook eraf
hehe hadden ze bij jou op school ook dat je moet bidden voorsat dr les begint of zoals zij het noemen een spreuk opzeggenquote:Op maandag 25 juni 2012 11:07 schreef Dimens het volgende:
[..]
Alweer drie jaar geleden voor mij. Daarna nog een paar keer er geweest omdat veel van mijn klasgenoten door gingen voor de havo. Zelfs toen nog ruzie gehad met een docent.
dat isbwaar :p toen ik ging proefstuderen op de VU viel me ook opbhoe netjes iedereen daar isquote:
Lekker laten gaan ts. Die jongeren moeten er nu misschien om lachen maar als jij gewoon je best doet kom jij dadelijk op een universiteit en is de kans op een goede baan vrij groot. Die jongeren die hun hele leven vergooid hebben doordat ze zogenaamd stoer moesten zijn hebben dat niet en zullen uiteindelijk er dan ook spijt van krijgen. Wie het laatst lacht, lacht het hardst zeg maar. Dus gewoon laten gaan; is puberaal, onnozel en kinderlijk gedrag. Maar jij heb er uiteindelijk het meeste profijt van als jij dit gewoon negeert.
Ik zie rond in de wereldquote:
[..]
hehe hadden ze bij jou op school ook dat je moet bidden voorsat dr les begint of zoals zij het noemen een spreuk opzeggen
Waarin de zon haar licht zendt
Waarin de sterren vonkelen
Waarin de stenen rusten
De planten levend groeien
De dieren voelend leven
Waarin de mens bezielt
De geest een woning geeft
...
Timo/Jesse die weg moest omdat hij te extreem was.quote:Op maandag 25 juni 2012 11:11 schreef Splutje het volgende:
Ik dacht dat de Vrije School hier wel een goed beleid voor had. De gasten die bij mij ontspoorden vlogen er linea recta vanaf
Als je ouders een stel hippies, zweverig, natuurfreaks of iets in die trant zijn.quote:
Jesse was toch die gozer met 6 tenenquote:
[..]
Timo/Jesse die weg moest omdat hij te extreem was.
Ja die ja.quote:
Wat voor studie was dat? Godsdienstwetenschappen ofzo?quote:
[..]
dat isbwaar :p toen ik ging proefstuderen op de VU viel me ook opbhoe netjes iedereen daar is
net zoiets als korte termijn politiek of iets beters ;
Wat heb je aan mooie kleren, veel geld en veel aanzien als je alleen maar ruzie met je man/vrouw hebt en je dag een aaneenschakeling van zorgen en problemen is?
Kristalkindquote:
Of als je een nieuwetijdskind, kristalkind of sterrenkind bent.
Kun je lachen maar er zijn heel wat gekken in deze wereld.quote:
Wat is het?quote:
[..]
Kun je lachen maar er zijn heel wat gekken in deze wereld.
Regenboogkindquote:
Je hebt er nog wel veel meer. Maar die drie hoor ik toch wel heel erg vaak. Nooit de behoefte gehad om erachter te komen waar het nu werkelijk voor staat.quote:
quote:Ik vroeg me echter af hoe de Kristalkinderen zouden worden bestempeld, dus ik begon te observeren. Wat ik begon te horen was het woord “autistisch”. Ik ben er nu stellig van overtuigd dat we een dramatische stijging in het aantal autistische kinderen zullen zien. Dit zijn echt de Kristalkinderen (of artistieke Indigo’s) die zo gevoelig zijn, zo kwetsbaar voor de wereld om hen heen, dat ze “naar binnen gaan”, zich zoveel als ze kunnen loskoppelen van zelfs mensen en hun best doen om te overleven in een wereld waar ze echt nog niet thuishoren.
Dat gevoel herken ik.quote:
[..]
Je hebt er nog wel veel meer. Maar die drie hoor ik toch wel heel erg vaak. Nooit de behoefte gehad om erachter te komen waar het nu werkelijk voor staat.
Wij zijn allemaal kristalkindertjes.quote:
Maar waarom zijn andere special scholen dan wel gewoon met normale klassen? De 11e klas is gewoon raar.quote:
[..]
Als je ouders een stel hippies, zweverig, natuurfreaks of iets in die trant zijn.
quote:
Klinkt als de gemiddelde FOK!er.quote:Ze zullen vaak menigten of winkelcentra mijden. Teveel verschillende energieën.
Ja maar op de middelbare is dat niet stoer, dat heeft ts het over. Het ironische is dat de leerlingen die op de middelbare als 'stoer' gelden het vaak niet zo ver schoppen in het leven en juist later de verschoppelingen worden. Terwijl de serieuze leerlingen - op de middelbare wellicht niet stoer - het verder in het leven schoppen en er achteraf om lachen. De stoere leerlingen hebben dikwijls spijt dat ze er met hun pet naar gooiden. Dat is het mooie van ironie.quote:
Je klacht is dus dat je normaal gedrag vertoont...apart.
Ik was vroeger nooit stoer dus ging ik me op latere leeftijd stoer gedragen. 2 keer faal dusquote:
[..]
Ja maar op de middelbare is dat niet stoer, dat heeft ts het over. Het ironische is dat de leerlingen die op de middelbare als 'stoer' gelden het vaak niet zo ver schoppen in het leven en juist later de verschoppelingen worden. Terwijl de serieuze leerlingen - op de middelbare wellicht niet stoer - het verder in het leven schoppen en er achteraf om lachen. De stoere leerlingen hebben dikwijls spijt dat ze er met hun pet naar gooiden. Dat is het mooie van ironie.
Als je dan je leven al behoorlijk op de rails hebt - lees voor je zelf kunnen zorgen - maakt het allemaal niet zo gek veel uit.quote:
[..]
Ik was vroeger nooit stoer dus ging ik me op latere leeftijd stoer gedragen. 2 keer faal dus
Maar de ervaring leert dat de leerlingen die er op school met hun pet naar hebben gegooid daar later ontzettende spijt van krijgen. Maar dat komt omdat pubers nog niet vooruit kunnen denken; zij zien vaak het belang van school nog niet zo in.
Op de basisschool heb je op normale scholen heb je groepen. Groep 1 en groep 2 is de kleuterklas en in groep 3 ga je leren, op de Vrije school is dat de eerste klas. Dan heb je klas 1, klas 2 .....klas 5 en klas 6 en dan ga je naar de middelbare school. Als je naar een Vrije school gaat, dan kom je in klas 7 wat op een normale school de eerste is. Het niveau is ook gemengd en je doet allemaal eerst vmbo IVO waar je in de 10e klas examen in doet. Dat is op een normale school de 4e.quote:
[..]
Maar waarom zijn andere special scholen dan wel gewoon met normale klassen? De 11e klas is gewoon raar.
Als je die gehaald hebt, kun je mbo doen (heb ik gedaan) of verder gaan met school en nog twee jaar op school zitten voor je havo en als je die gedaan hebt, nog een jaar extra voor je vwo. Althans, zo ging het op de Vrije school in Den Haag.
Klasgenoten van mij, hebben dit jaar hun vwo gehaald.
Ik snap het wel hoor. De stoere kinders waren ook altijd de domste. De stille waren de slimme.quote:
[..]
Als je dan je leven al behoorlijk op de rails hebt - lees voor je zelf kunnen zorgen - maakt het allemaal niet zo gek veel uit.
Maar de ervaring leert dat de leerlingen die er op school met hun pet naar hebben gegooid daar later ontzettende spijt van krijgen. Maar dat komt omdat pubers nog niet vooruit kunnen denken; zij zien vaak het belang van school nog niet zo in.
En wat is de toegevoegde waarde dan? :/quote:
[..]
Op de basisschool heb je op normale scholen heb je groepen. Groep 1 en groep 2 is de kleuterklas en in groep 3 ga je leren, op de Vrije school is dat de eerste klas. Dan heb je klas 1, klas 2 .....klas 5 en klas 6 en dan ga je naar de middelbare school. Als je naar een Vrije school gaat, dan kom je in klas 7 wat op een normale school de eerste is. Het niveau is ook gemengd en je doet allemaal eerst vmbo IVO waar je in de 10e klas examen in doet. Dat is op een normale school de 4e.
Als je die gehaald hebt, kun je mbo doen (heb ik gedaan) of verder gaan met school en nog twee jaar op school zitten voor je havo en als je die gedaan hebt, nog een jaar extra voor je vwo. Althans, zo ging het op de Vrije school in Den Haag.
Klasgenoten van mij, hebben dit jaar hun vwo gehaald.
Nou dit hoeft ook niet altijd op te gaan. Ik was ook niet de liefste op school maar dat kwam omdat ik geen flikker hoefde uit te voeren om gewoon goede cijfers te halen. En wat doe je als je je verveelt? Dat ga je klieren en dergelijke. Nu had ik de mazzel dat ik genoeg kennis had om geen problemen te krijgen maar op deze manier gaat een hoop talent verloren; er zitten een hoop leerlingen op het vmbo die kundig genoeg zijn om bijv. de uni aan te kunnen maar die gewoon niet bereikt worden op school. Zo kan ook problematisch gedrag ontstaan. Het is dan ook niet vreemd dat soms zelfs hoogbegaafde leerlingen op het vmbo belanden. Naar mijn mening sluit het onderwijs vaak niet aan.quote:
[..]
Ik snap het wel hoor. De stoere kinders waren ook altijd de domste. De stille waren de slimme.
quote:
Amenth is ook een regenboogkind. Jammer dat hij hier op FOK! niet begrepen wordt waardoor zijn blauwe aura niet vrij kan stralen.
Wat is een kristalkind nou weerquote:
[..]
Kun je lachen maar er zijn heel wat gekken in deze wereld.
Dat ik nooit een flikker heb hoeven te doen om mijn vmbo te halen en het eigenlijk de bedoeling was de havo ook te doen. Maar ik mocht niet meer door omdat ik geen flikker deed.quote:
[..]
En wat is de toegevoegde waarde dan? :/
Ik was zo iemand die zijn boeken nog in het plastic liet en niet had geleerd voor zijn eindexamens en in de schooltijd gewoon nooit luisterdequote:
[..]
Nou dit hoeft ook niet altijd op te gaan. Ik was ook niet de liefste op school maar dat kwam omdat ik geen flikker hoefde uit te voeren om gewoon goede cijfers te halen. En wat doe je als je je verveelt? Dat ga je klieren en dergelijke. Nu had ik de mazzel dat ik genoeg kennis had om geen problemen te krijgen maar op deze manier gaat een hoop talent verloren; er zitten een hoop leerlingen op het vmbo die kundig genoeg zijn om bijv. de uni aan te kunnen maar die gewoon niet bereikt worden op school. Zo kan ook problematisch gedrag ontstaan. Het is dan ook niet vreemd dat soms zelfs hoogbegaafde leerlingen op het vmbo belanden. Naar mijn mening sluit het onderwijs vaak niet aan.
Ik was gewoon lui en wist al dat ik iets uitvoerends moest gaan doen en dat langer op school zitten niet iets was waar ik gelukkig van zou worden.Herkenbaar dusquote:
[..]
Dat ik nooit een flikker heb hoeven te doen om mijn vmbo te halen en het eigenlijk de bedoeling was de havo ook te doen. Maar ik mocht niet meer door omdat ik geen flikker deed.
Google.quote:
quote:
[..]
Ik was zo iemand die zijn boeken nog in het plastic liet en niet had geleerd voor zijn eindexamens en in de schooltijd gewoon nooit luisterde
Wat doen jullie nu dan?quote:
[..]
Dat ik nooit een flikker heb hoeven te doen om mijn vmbo te halen en het eigenlijk de bedoeling was de havo ook te doen. Maar ik mocht niet meer door omdat ik geen flikker deed.
Het gebeurde op de gang. Karin Looijs weet het nog precies: jassen, tassen, roepende ouders. Kom Reinout. Hier Nathalie! Kinderen renden, duwden en botsten tegen haar benen. En hier dus, niet in de lerarenruimte, en ook niet in een leeg lokaal, maar hier, in al dat lawaai, op de gang, sprak de leidster haar aan. Ze pakte Karin bij de arm en zei: Uw kind is niet normaal.
Daarna vertelde ze pas wat er gebeurd was. Een ander kindje had een ongeluk gehad. Hij had zn arm gebroken; iets met een glijbaan. Zitten nu, had de crècheleidster geroepen, zitten allemaal. De kinderen gingen zitten. Allemaal. Behalve Karins zoon Joshua.
Joshua was op een stoel gaan staan, met zn handen tegen de muur en zijn gezicht naar het raam. Niet doen, had de leidster nog geroepen. Maar Joshua bleef maar doorgaan. Hij begon te springen, drumde op tafels en schreeuwde. Terwijl de andere kinderen zaten en keken.
Weet u wat u moet doen, zei de leidster nu tegen Karin, u moet uw kind eens laten nakijken. Karin weigerde en haalde Joshua meteen van de peuterspeelzaal.
Een half jaar ging het goed.
Op de kleuterschool begon het weer van voor af aan. Zei de juf dat Joshua moest zitten, wilde Joshua niet zitten. Zei de juf dat hij moest plakken of knippen, wilde hij niet plakken of knippen. En zei de juf dat hij vrolijke dierfiguurtjes uit een stukje karton moest prikken, wilde hij geen vrolijke dierfiguurtjes uit een stukje karton prikken.
Ook deze juf vertelde Karin dat haar kind niet normaal was. Karin vond dat dat dan niet aan Joshua, maar aan de norm lag. Toch liet ze Joshuas IQ testen, en ja hoor: bleek dat-ie hoogbegaafd was. Karin geloofde het meteen. Als peuter wist Joshua al van elke auto welk merk en type het was. En van elk land kende hij de vlag.
Maar die hoogbegaafdheid was niet het enige. Want de problemen bleven. Thuis schopte Joshua Karin tegen haar schenen. Vervelend, maar ze wist: dit doet-ie uit frustratie.
De school had inmiddels een dossier opgesteld. Joshua keek mensen niet altijd aan en draaide soms rondjes om zn eigen as. Dus nu stond er in dat dossier dat hij het syndroom van Asperger had. Maar als haar zoon autistisch was, dan had die man van de IQ-test dat toch wel gezegd? Dit dossier klopt niet, zei Karin. Maar Joshua moest van school af.
Dat was geen leuke tijd. Karin raakte vrienden kwijt. Eén vriendin belde haar elke dag om te vertellen dat ze zo met Joshua in haar maag zat. Soms gaf ze opvoedadvies. Totdat Karin de vriendschap verbrak. Daarna werd Karin ziek. En moe. Over een toiletbezoek kon ze soms wel een half uur doen.
Nee, dat was geen leuke tijd. Maar het was wel een omslagpunt. Al kwam de echte doorbraak twee jaar later pas.
Joshua zat inmiddels op een Vrije School, en op een dag draaide hij weer rondjes om zijn eigen as. Weet je wat dit is, zei een andere moeder, hij pikt trillingen uit de kosmos op.
Karin ging googlen en vond wat ze zocht. Sites over kinderen als Joshua. Druk, slim, eigenwijs, soms vervelend, maar vooral: verkeerd begrepen.
Nu wist Karin zeker: mijn zoon ís niet gek, hij is een indigokind.
In Nederland zijn honderden kinderen als Joshua. Sommigen zijn hyperactief, anderen verlegen. Een deel is extreem intelligent, een ander deel dyslectisch. Het ene moment zijn ze gevoelig of bang, dan weer brutaal en zelfverzekerd. Vaak brengt hun gedrag ze op school in de problemen. En soms vermoeden doktoren dat ze autistisch zijn of ADHD hebben.
Ze worden indigokinderen, sterrenkinderen of regenboogkinderen genoemd. En daarbij soms nieuwetijds, hoogsensitief en paranormaal begaafd.
Over deze kinderen bestaan tientallen Nederlandse hyves, fora en websites. Daarnaast is er een aantal boeken over het onderwerp geschreven. Standaardwerk is The Indigo Children (vertaald als De Indigo-kinderen: Een nieuwe generatie dient zich aan, uitgeverij Petiet, 2000) van het Amerikaanse medium Lee Carroll. Volgens hem zijn indigo- en sterrenkinderen te herkennen aan hun aura, waarin de kleur indigo (blauwpaars) zou overheersen. Als kenmerken noemt hij: (hoog)gevoeligheid, afzetten tegen autoriteit, nieuwsgierigheid, (bovenmatige) intelligentie en eigenwijsheid. Ze zijn op aarde met een missie om een nieuw tijdperk in te luiden, een tijdperk vrij van oorlog en vervuiling.
Hoe je deze kinderen opvoedt, wordt bediscussieerd op internetfora en enkele hyves. In totaal tellen deze hyves ruim vijftienduizend actieve leden. Hoewel ze heel verschillend zijn, hebben de sterrenkinderen een ding met elkaar gemeen: ze hebben allemaal ouders die zeker weten dat ze niet ziek, maar heel speciaal zijn.
Barbaras dochter had hulp nodig. Haar Sofie moest eerst naar Bureau Jeugdzorg, en daarna naar een psycholoog. Ze was namelijk ernstig depressief. Tenminste, dat vond de school. Maar Barbara wist dat er iets anders aan de hand was. Sofie is een sterrenkind, en bovendien hoogsensitief. Daarom ging het niet goed in haar Groningse havobrugklas; gewoon, omdat Sofie anders was.
Tijdens pauzes renden de meisjes in Sofies klas altijd meteen naar het toilet. Voor de spiegels lakten ze hun nagels en kamden ze hun haar. Sofie bleef dan alleen achter in het lokaal. Daar las ze de Wicca-boeken van Cate Tiernan, over een tienermeisje dat over magische krachten beschikt omdat ze eigenlijk een bloedheks is.
Zagen de anderen Sofie zo zitten, fluisterden ze dingen en duwden ze tegen haar tas. Halverwege het semester verfde Sofie dr haar zwart.
Ze vindt privacy belangrijk, maar uit bezorgdheid las Barbara toen toch de krabbels op Sofies Hyvespagina: hoesow ben jij zo anders dan?, Ben je nou emo of gothic?, Lekker stoer doen hè, maar eggt?!!
Opeens begreep Barbara: mijn dochter wordt gepest.
Meisjes scholden haar uit, trokken aan haar kleren en haren. Maar Sofie wilde er niet over praten.
Thuis zat ze met donkere kringen onder haar ogen aan tafel. En nog vaker zat ze alleen op haar kamer, waar ze nummers van metalband Black Veil Brides draaide:
Alone at last, we can sit and fight. Ive lost all faith in this blurring light. With knives and pens we made our plight.
De school belde in februari. Een mentor vermoedde dat Sofie zichzelf met een mesje bekrast had. Maar Barbara werd woedend toen ze hoorde dat Bureau Jeugdzorg zou worden ingeschakeld.
Barbara gelooft niet in het reguliere circuit. Heel zweverig is ze niet, maar toen ze zelf niet lekker in haar vel zat, had ze meer aan reiki dan aan therapie. Psychologen praatten haar alleen maar nog dieper de put in.
En dus schreef Barbara de school een brief: Mijn dochter is een sterrenkind en bovendien hoogsensitief. In dezelfde envelop stopte ze een lijst kenmerken van hoogsensitiviteit. Kenmerken waaraan Sofie al haar hele leven voldeed.
* Emoties worden intenser ervaren: als baby huilde Sofie. Altijd.
* Voelen stemmingen goed aan: toen ze 4 was, zei Sofie al tegen opa: Jij bent een ongelukkige man.
* Gevoelig voor prikkels van buitenaf: zat Sofie op de basisschool naast een ongelukkig jongetje, kwam ze thuis met hoofdpijn.
* Hebben een rijk innerlijk leven: halverwege groep 8 had Sofie de hele fantasyreeks Stam van de Holenbeer gelezen.
* Zijn bovengemiddeld geroerd door natuur, kunst en muziek: Sofie is creatief, houdt van dans en filosofie.
* Hebben moeite met planning en structuur: Sofie is geen lineaire denker, voor wiskunde stond ze heel lang een 4.
Ook legde Barbara uit dat Sofie niet depressief is, maar hooguit extra begeleiding nodig heeft. De school luisterde niet. Ze vonden sterrenkinderen een trend en hoogsensitiviteit een excuus. Sofies cijfers werden lager, de kringen onder haar ogen donkerder en groter. Ja, Barbara zag dat haar dochter niet gelukkig was. Dus liet ze haar uiteindelijk toch stoppen met de havo.
Want dat Sofie gelukkig is, dat is het allerbelangrijkst. Daarom houdt Barbara in haar opvoeding rekening met haar dochters hoogsensitiviteit. Ze l
[ Bericht 69% gewijzigd door #ANONIEM op 25-06-2012 11:46:31 ]
Iemand die behoorlijk sterk is door zijn tederheid en niet begrepen wordt door de samenleving.quote:
Ik ben beroepschauffeur geworden omdat mij dat ligtquote:
Al die mensen die gingen huilen dat ze een onvoldoende gingen halen omdat ze niet konden leren de avond ervoor.quote:
[..]
Ik was zo iemand die zijn boeken nog in het plastic liet en niet had geleerd voor zijn eindexamens en in de schooltijd gewoon nooit luisterde
[..]
Herkenbaar dus
Nooit geleerd en heb het gewoon gehaald. Gewoon een beetje opletten tijdens de les en je hebt nooit huiswerk nodig.
Werken. Na de vakantie ga ik weer een opleiding doen.quote:
Een autist met zo'n achterlijke spirituele moeder dus?quote:
[..]
Iemand die behoorlijk sterk is door zijn tederheid en niet begrepen wordt door de samenleving.
WTF!!quote:
Sommige kinderen, enkele honderden wellicht, vertonen opvallend probleemgedrag. Is het autisme, hebben ze ADHD, zijn ze misschien depressief? Een groeiende groep ouders gelooft van niet....
Het gebeurde op de gang. Karin Looijs weet het nog precies: jassen, tassen, roepende ouders. Kom Reinout. Hier Nathalie! Kinderen renden, duwden en botsten tegen haar benen. En hier dus, niet in de lerarenruimte, en ook niet in een leeg lokaal, maar hier, in al dat lawaai, op de gang, sprak de leidster haar aan. Ze pakte Karin bij de arm en zei: Uw kind is niet normaal.
Daarna vertelde ze pas wat er gebeurd was. Een ander kindje had een ongeluk gehad. Hij had zn arm gebroken; iets met een glijbaan. Zitten nu, had de crècheleidster geroepen, zitten allemaal. De kinderen gingen zitten. Allemaal. Behalve Karins zoon Joshua.
Joshua was op een stoel gaan staan, met zn handen tegen de muur en zijn gezicht naar het raam. Niet doen, had de leidster nog geroepen. Maar Joshua bleef maar doorgaan. Hij begon te springen, drumde op tafels en schreeuwde. Terwijl de andere kinderen zaten en keken.
Weet u wat u moet doen, zei de leidster nu tegen Karin, u moet uw kind eens laten nakijken. Karin weigerde en haalde Joshua meteen van de peuterspeelzaal.
Een half jaar ging het goed.
Op de kleuterschool begon het weer van voor af aan. Zei de juf dat Joshua moest zitten, wilde Joshua niet zitten. Zei de juf dat hij moest plakken of knippen, wilde hij niet plakken of knippen. En zei de juf dat hij vrolijke dierfiguurtjes uit een stukje karton moest prikken, wilde hij geen vrolijke dierfiguurtjes uit een stukje karton prikken.
Ook deze juf vertelde Karin dat haar kind niet normaal was. Karin vond dat dat dan niet aan Joshua, maar aan de norm lag. Toch liet ze Joshuas IQ testen, en ja hoor: bleek dat-ie hoogbegaafd was. Karin geloofde het meteen. Als peuter wist Joshua al van elke auto welk merk en type het was. En van elk land kende hij de vlag.
Maar die hoogbegaafdheid was niet het enige. Want de problemen bleven. Thuis schopte Joshua Karin tegen haar schenen. Vervelend, maar ze wist: dit doet-ie uit frustratie.
De school had inmiddels een dossier opgesteld. Joshua keek mensen niet altijd aan en draaide soms rondjes om zn eigen as. Dus nu stond er in dat dossier dat hij het syndroom van Asperger had. Maar als haar zoon autistisch was, dan had die man van de IQ-test dat toch wel gezegd? Dit dossier klopt niet, zei Karin. Maar Joshua moest van school af.
Dat was geen leuke tijd. Karin raakte vrienden kwijt. Eén vriendin belde haar elke dag om te vertellen dat ze zo met Joshua in haar maag zat. Soms gaf ze opvoedadvies. Totdat Karin de vriendschap verbrak. Daarna werd Karin ziek. En moe. Over een toiletbezoek kon ze soms wel een half uur doen.
Nee, dat was geen leuke tijd. Maar het was wel een omslagpunt. Al kwam de echte doorbraak twee jaar later pas.
Joshua zat inmiddels op een Vrije School, en op een dag draaide hij weer rondjes om zijn eigen as. Weet je wat dit is, zei een andere moeder, hij pikt trillingen uit de kosmos op.
Karin ging googlen en vond wat ze zocht. Sites over kinderen als Joshua. Druk, slim, eigenwijs, soms vervelend, maar vooral: verkeerd begrepen.
Nu wist Karin zeker: mijn zoon ís niet gek, hij is een indigokind.
In Nederland zijn honderden kinderen als Joshua. Sommigen zijn hyperactief, anderen verlegen. Een deel is extreem intelligent, een ander deel dyslectisch. Het ene moment zijn ze gevoelig of bang, dan weer brutaal en zelfverzekerd. Vaak brengt hun gedrag ze op school in de problemen. En soms vermoeden doktoren dat ze autistisch zijn of ADHD hebben.
Ze worden indigokinderen, sterrenkinderen of regenboogkinderen genoemd. En daarbij soms nieuwetijds, hoogsensitief en paranormaal begaafd.
Over deze kinderen bestaan tientallen Nederlandse hyves, fora en websites. Daarnaast is er een aantal boeken over het onderwerp geschreven. Standaardwerk is The Indigo Children (vertaald als De Indigo-kinderen: Een nieuwe generatie dient zich aan, uitgeverij Petiet, 2000) van het Amerikaanse medium Lee Carroll. Volgens hem zijn indigo- en sterrenkinderen te herkennen aan hun aura, waarin de kleur indigo (blauwpaars) zou overheersen. Als kenmerken noemt hij: (hoog)gevoeligheid, afzetten tegen autoriteit, nieuwsgierigheid, (bovenmatige) intelligentie en eigenwijsheid. Ze zijn op aarde met een missie om een nieuw tijdperk in te luiden, een tijdperk vrij van oorlog en vervuiling.
Hoe je deze kinderen opvoedt, wordt bediscussieerd op internetfora en enkele hyves. In totaal tellen deze hyves ruim vijftienduizend actieve leden. Hoewel ze heel verschillend zijn, hebben de sterrenkinderen een ding met elkaar gemeen: ze hebben allemaal ouders die zeker weten dat ze niet ziek, maar heel speciaal zijn.
Barbaras dochter had hulp nodig. Haar Sofie moest eerst naar Bureau Jeugdzorg, en daarna naar een psycholoog. Ze was namelijk ernstig depressief. Tenminste, dat vond de school. Maar Barbara wist dat er iets anders aan de hand was. Sofie is een sterrenkind, en bovendien hoogsensitief. Daarom ging het niet goed in haar Groningse havobrugklas; gewoon, omdat Sofie anders was.
Tijdens pauzes renden de meisjes in Sofies klas altijd meteen naar het toilet. Voor de spiegels lakten ze hun nagels en kamden ze hun haar. Sofie bleef dan alleen achter in het lokaal. Daar las ze de Wicca-boeken van Cate Tiernan, over een tienermeisje dat over magische krachten beschikt omdat ze eigenlijk een bloedheks is.
Zagen de anderen Sofie zo zitten, fluisterden ze dingen en duwden ze tegen haar tas. Halverwege het semester verfde Sofie dr haar zwart.
Ze vindt privacy belangrijk, maar uit bezorgdheid las Barbara toen toch de krabbels op Sofies Hyvespagina: hoesow ben jij zo anders dan?, Ben je nou emo of gothic?, Lekker stoer doen hè, maar eggt?!!
Opeens begreep Barbara: mijn dochter wordt gepest.
Meisjes scholden haar uit, trokken aan haar kleren en haren. Maar Sofie wilde er niet over praten.
Thuis zat ze met donkere kringen onder haar ogen aan tafel. En nog vaker zat ze alleen op haar kamer, waar ze nummers van metalband Black Veil Brides draaide:
Alone at last, we can sit and fight. Ive lost all faith in this blurring light. With knives and pens we made our plight.
De school belde in februari. Een mentor vermoedde dat Sofie zichzelf met een mesje bekrast had. Maar Barbara werd woedend toen ze hoorde dat Bureau Jeugdzorg zou worden ingeschakeld.
Barbara gelooft niet in het reguliere circuit. Heel zweverig is ze niet, maar toen ze zelf niet lekker in haar vel zat, had ze meer aan reiki dan aan therapie. Psychologen praatten haar alleen maar nog dieper de put in.
En dus schreef Barbara de school een brief: Mijn dochter is een sterrenkind en bovendien hoogsensitief. In dezelfde envelop stopte ze een lijst kenmerken van hoogsensitiviteit. Kenmerken waaraan Sofie al haar hele leven voldeed.
* Emoties worden intenser ervaren: als baby huilde Sofie. Altijd.
* Voelen stemmingen goed aan: toen ze 4 was, zei Sofie al tegen opa: Jij bent een ongelukkige man.
* Gevoelig voor prikkels van buitenaf: zat Sofie op de basisschool naast een ongelukkig jongetje, kwam ze thuis met hoofdpijn.
* Hebben een rijk innerlijk leven: halverwege groep 8 had Sofie de hele fantasyreeks Stam van de Holenbeer gelezen.
* Zijn bovengemiddeld geroerd door natuur, kunst en muziek: Sofie is creatief, houdt van dans en filosofie.
* Hebben moeite met planning en structuur: Sofie is geen lineaire denker, voor wiskunde stond ze heel lang een 4.
Ook legde Barbara uit dat Sofie niet depressief is, maar hooguit extra begeleiding nodig heeft. De school luisterde niet. Ze vonden sterrenkinderen een trend en hoogsensitiviteit een excuus. Sofies cijfers werden lager, de kringen onder haar ogen donkerder en groter. Ja, Barbara zag dat haar dochter niet gelukkig was. Dus liet ze haar uiteindelijk toch stoppen met de havo.
Want dat Sofie gelukkig is, dat is het allerbelangrijkst. Daarom houdt Barbara in haar opvoeding rekening met haar dochters hoogsensitiviteit. Ze l
quote:
Sommige kinderen, enkele honderden wellicht, vertonen opvallend probleemgedrag. Is het autisme, hebben ze ADHD, zijn ze misschien depressief? Een groeiende groep ouders gelooft van niet....
Het gebeurde op de gang. Karin Looijs weet het nog precies: jassen, tassen, roepende ouders. Kom Reinout. Hier Nathalie! Kinderen renden, duwden en botsten tegen haar benen. En hier dus, niet in de lerarenruimte, en ook niet in een leeg lokaal, maar hier, in al dat lawaai, op de gang, sprak de leidster haar aan. Ze pakte Karin bij de arm en zei: Uw kind is niet normaal.
Daarna vertelde ze pas wat er gebeurd was. Een ander kindje had een ongeluk gehad. Hij had zn arm gebroken; iets met een glijbaan. Zitten nu, had de crècheleidster geroepen, zitten allemaal. De kinderen gingen zitten. Allemaal. Behalve Karins zoon Joshua.
Joshua was op een stoel gaan staan, met zn handen tegen de muur en zijn gezicht naar het raam. Niet doen, had de leidster nog geroepen. Maar Joshua bleef maar doorgaan. Hij begon te springen, drumde op tafels en schreeuwde. Terwijl de andere kinderen zaten en keken.
Weet u wat u moet doen, zei de leidster nu tegen Karin, u moet uw kind eens laten nakijken. Karin weigerde en haalde Joshua meteen van de peuterspeelzaal.
Een half jaar ging het goed.
Op de kleuterschool begon het weer van voor af aan. Zei de juf dat Joshua moest zitten, wilde Joshua niet zitten. Zei de juf dat hij moest plakken of knippen, wilde hij niet plakken of knippen. En zei de juf dat hij vrolijke dierfiguurtjes uit een stukje karton moest prikken, wilde hij geen vrolijke dierfiguurtjes uit een stukje karton prikken.
Ook deze juf vertelde Karin dat haar kind niet normaal was. Karin vond dat dat dan niet aan Joshua, maar aan de norm lag. Toch liet ze Joshuas IQ testen, en ja hoor: bleek dat-ie hoogbegaafd was. Karin geloofde het meteen. Als peuter wist Joshua al van elke auto welk merk en type het was. En van elk land kende hij de vlag.
Maar die hoogbegaafdheid was niet het enige. Want de problemen bleven. Thuis schopte Joshua Karin tegen haar schenen. Vervelend, maar ze wist: dit doet-ie uit frustratie.
De school had inmiddels een dossier opgesteld. Joshua keek mensen niet altijd aan en draaide soms rondjes om zn eigen as. Dus nu stond er in dat dossier dat hij het syndroom van Asperger had. Maar als haar zoon autistisch was, dan had die man van de IQ-test dat toch wel gezegd? Dit dossier klopt niet, zei Karin. Maar Joshua moest van school af.
Dat was geen leuke tijd. Karin raakte vrienden kwijt. Eén vriendin belde haar elke dag om te vertellen dat ze zo met Joshua in haar maag zat. Soms gaf ze opvoedadvies. Totdat Karin de vriendschap verbrak. Daarna werd Karin ziek. En moe. Over een toiletbezoek kon ze soms wel een half uur doen.
Nee, dat was geen leuke tijd. Maar het was wel een omslagpunt. Al kwam de echte doorbraak twee jaar later pas.
Joshua zat inmiddels op een Vrije School, en op een dag draaide hij weer rondjes om zijn eigen as. Weet je wat dit is, zei een andere moeder, hij pikt trillingen uit de kosmos op.
Karin ging googlen en vond wat ze zocht. Sites over kinderen als Joshua. Druk, slim, eigenwijs, soms vervelend, maar vooral: verkeerd begrepen.
Nu wist Karin zeker: mijn zoon ís niet gek, hij is een indigokind.
In Nederland zijn honderden kinderen als Joshua. Sommigen zijn hyperactief, anderen verlegen. Een deel is extreem intelligent, een ander deel dyslectisch. Het ene moment zijn ze gevoelig of bang, dan weer brutaal en zelfverzekerd. Vaak brengt hun gedrag ze op school in de problemen. En soms vermoeden doktoren dat ze autistisch zijn of ADHD hebben.
Ze worden indigokinderen, sterrenkinderen of regenboogkinderen genoemd. En daarbij soms nieuwetijds, hoogsensitief en paranormaal begaafd.
Over deze kinderen bestaan tientallen Nederlandse hyves, fora en websites. Daarnaast is er een aantal boeken over het onderwerp geschreven. Standaardwerk is The Indigo Children (vertaald als De Indigo-kinderen: Een nieuwe generatie dient zich aan, uitgeverij Petiet, 2000) van het Amerikaanse medium Lee Carroll. Volgens hem zijn indigo- en sterrenkinderen te herkennen aan hun aura, waarin de kleur indigo (blauwpaars) zou overheersen. Als kenmerken noemt hij: (hoog)gevoeligheid, afzetten tegen autoriteit, nieuwsgierigheid, (bovenmatige) intelligentie en eigenwijsheid. Ze zijn op aarde met een missie om een nieuw tijdperk in te luiden, een tijdperk vrij van oorlog en vervuiling.
Hoe je deze kinderen opvoedt, wordt bediscussieerd op internetfora en enkele hyves. In totaal tellen deze hyves ruim vijftienduizend actieve leden. Hoewel ze heel verschillend zijn, hebben de sterrenkinderen een ding met elkaar gemeen: ze hebben allemaal ouders die zeker weten dat ze niet ziek, maar heel speciaal zijn.
Barbaras dochter had hulp nodig. Haar Sofie moest eerst naar Bureau Jeugdzorg, en daarna naar een psycholoog. Ze was namelijk ernstig depressief. Tenminste, dat vond de school. Maar Barbara wist dat er iets anders aan de hand was. Sofie is een sterrenkind, en bovendien hoogsensitief. Daarom ging het niet goed in haar Groningse havobrugklas; gewoon, omdat Sofie anders was.
Tijdens pauzes renden de meisjes in Sofies klas altijd meteen naar het toilet. Voor de spiegels lakten ze hun nagels en kamden ze hun haar. Sofie bleef dan alleen achter in het lokaal. Daar las ze de Wicca-boeken van Cate Tiernan, over een tienermeisje dat over magische krachten beschikt omdat ze eigenlijk een bloedheks is.
Zagen de anderen Sofie zo zitten, fluisterden ze dingen en duwden ze tegen haar tas. Halverwege het semester verfde Sofie dr haar zwart.
Ze vindt privacy belangrijk, maar uit bezorgdheid las Barbara toen toch de krabbels op Sofies Hyvespagina: hoesow ben jij zo anders dan?, Ben je nou emo of gothic?, Lekker stoer doen hè, maar eggt?!!
Opeens begreep Barbara: mijn dochter wordt gepest.
Meisjes scholden haar uit, trokken aan haar kleren en haren. Maar Sofie wilde er niet over praten.
Thuis zat ze met donkere kringen onder haar ogen aan tafel. En nog vaker zat ze alleen op haar kamer, waar ze nummers van metalband Black Veil Brides draaide:
Alone at last, we can sit and fight. Ive lost all faith in this blurring light. With knives and pens we made our plight.
De school belde in februari. Een mentor vermoedde dat Sofie zichzelf met een mesje bekrast had. Maar Barbara werd woedend toen ze hoorde dat Bureau Jeugdzorg zou worden ingeschakeld.
Barbara gelooft niet in het reguliere circuit. Heel zweverig is ze niet, maar toen ze zelf niet lekker in haar vel zat, had ze meer aan reiki dan aan therapie. Psychologen praatten haar alleen maar nog dieper de put in.
En dus schreef Barbara de school een brief: Mijn dochter is een sterrenkind en bovendien hoogsensitief. In dezelfde envelop stopte ze een lijst kenmerken van hoogsensitiviteit. Kenmerken waaraan Sofie al haar hele leven voldeed.
* Emoties worden intenser ervaren: als baby huilde Sofie. Altijd.
* Voelen stemmingen goed aan: toen ze 4 was, zei Sofie al tegen opa: Jij bent een ongelukkige man.
* Gevoelig voor prikkels van buitenaf: zat Sofie op de basisschool naast een ongelukkig jongetje, kwam ze thuis met hoofdpijn.
* Hebben een rijk innerlijk leven: halverwege groep 8 had Sofie de hele fantasyreeks Stam van de Holenbeer gelezen.
* Zijn bovengemiddeld geroerd door natuur, kunst en muziek: Sofie is creatief, houdt van dans en filosofie.
* Hebben moeite met planning en structuur: Sofie is geen lineaire denker, voor wiskunde stond ze heel lang een 4.
Ook legde Barbara uit dat Sofie niet depressief is, maar hooguit extra begeleiding nodig heeft. De school luisterde niet. Ze vonden sterrenkinderen een trend en hoogsensitiviteit een excuus. Sofies cijfers werden lager, de kringen onder haar ogen donkerder en groter. Ja, Barbara zag dat haar dochter niet gelukkig was. Dus liet ze haar uiteindelijk toch stoppen met de havo.
Want dat Sofie gelukkig is, dat is het allerbelangrijkst. Daarom houdt Barbara in haar opvoeding rekening met haar dochters hoogsensitiviteit. Ze l
Ja precies dit ja. Als je hard zou moeten leren voor zulke stof dan ben je pas domquote:
[..]
Al die mensen die gingen huilen dat ze een onvoldoende gingen halen omdat ze niet konden leren de avond ervoor.
Nooit geleerd en heb het gewoon gehaald. Gewoon een beetje opletten tijdens de les en je hebt nooit huiswerk nodig.
Ik vind dat zo'n onzin; indigo kinderen, paranormaal begaafd etc. Pseudowetenschap is dat. Dat daar zelfs onderwijstypen naar worden ingericht is echt onzin. Je moet gewoon aansluiten bij de interesses van kinderen en deze juist prikkelen. Maar geen verklaringen proberen te zoeken door zweverige pseudowetenschap te gebruiken.quote:
Gvd, vroeger kregen zulke kinderen gewoon een pak rammel om ze te laten luisteren, tegenwoordig een labeltje ADHD of asperger en een paar pilletjes, en in de toekomst worden ze dus hele speciale Sterrenkinderen die veel zorg en aandacht nodig hebben?quote:
Laten we niet vergeten dat jij vmbo deed. Dat is wel een verschilquote:
[..]
Al die mensen die gingen huilen dat ze een onvoldoende gingen halen omdat ze niet konden leren de avond ervoor.
Nooit geleerd en heb het gewoon gehaald. Gewoon een beetje opletten tijdens de les en je hebt nooit huiswerk nodig.
Mooi verhaal. Ik ben een sterrenkind, maar voel me zowel Indigo als sterrenkind. Ik heb ook geen idee waarom ik dat zo voel. Ik denk dat dat elkaar kan overlappen; het is niet persé het één of het ander. Ergens zijn wij nieuwetijdskinderen allemaal “starseeds” natuurlijk. Geloofden de indianen niet al dat wij mensen gemaakt zijn door “bezoekers uit het heelal”? Er zijn nog steeds hele mooie afbeeldingen van te vinden. Ik laat het open…quote:
Sommige kinderen, enkele honderden wellicht, vertonen opvallend probleemgedrag. Is het autisme, hebben ze ADHD, zijn ze misschien depressief? Een groeiende groep ouders gelooft van niet....
Het gebeurde op de gang. Karin Looijs weet het nog precies: jassen, tassen, roepende ouders. Kom Reinout. Hier Nathalie! Kinderen renden, duwden en botsten tegen haar benen. En hier dus, niet in de lerarenruimte, en ook niet in een leeg lokaal, maar hier, in al dat lawaai, op de gang, sprak de leidster haar aan. Ze pakte Karin bij de arm en zei: Uw kind is niet normaal.
Daarna vertelde ze pas wat er gebeurd was. Een ander kindje had een ongeluk gehad. Hij had zn arm gebroken; iets met een glijbaan. Zitten nu, had de crècheleidster geroepen, zitten allemaal. De kinderen gingen zitten. Allemaal. Behalve Karins zoon Joshua.
Joshua was op een stoel gaan staan, met zn handen tegen de muur en zijn gezicht naar het raam. Niet doen, had de leidster nog geroepen. Maar Joshua bleef maar doorgaan. Hij begon te springen, drumde op tafels en schreeuwde. Terwijl de andere kinderen zaten en keken.
Weet u wat u moet doen, zei de leidster nu tegen Karin, u moet uw kind eens laten nakijken. Karin weigerde en haalde Joshua meteen van de peuterspeelzaal.
Een half jaar ging het goed.
Op de kleuterschool begon het weer van voor af aan. Zei de juf dat Joshua moest zitten, wilde Joshua niet zitten. Zei de juf dat hij moest plakken of knippen, wilde hij niet plakken of knippen. En zei de juf dat hij vrolijke dierfiguurtjes uit een stukje karton moest prikken, wilde hij geen vrolijke dierfiguurtjes uit een stukje karton prikken.
Ook deze juf vertelde Karin dat haar kind niet normaal was. Karin vond dat dat dan niet aan Joshua, maar aan de norm lag. Toch liet ze Joshuas IQ testen, en ja hoor: bleek dat-ie hoogbegaafd was. Karin geloofde het meteen. Als peuter wist Joshua al van elke auto welk merk en type het was. En van elk land kende hij de vlag.
Maar die hoogbegaafdheid was niet het enige. Want de problemen bleven. Thuis schopte Joshua Karin tegen haar schenen. Vervelend, maar ze wist: dit doet-ie uit frustratie.
De school had inmiddels een dossier opgesteld. Joshua keek mensen niet altijd aan en draaide soms rondjes om zn eigen as. Dus nu stond er in dat dossier dat hij het syndroom van Asperger had. Maar als haar zoon autistisch was, dan had die man van de IQ-test dat toch wel gezegd? Dit dossier klopt niet, zei Karin. Maar Joshua moest van school af.
Dat was geen leuke tijd. Karin raakte vrienden kwijt. Eén vriendin belde haar elke dag om te vertellen dat ze zo met Joshua in haar maag zat. Soms gaf ze opvoedadvies. Totdat Karin de vriendschap verbrak. Daarna werd Karin ziek. En moe. Over een toiletbezoek kon ze soms wel een half uur doen.
Nee, dat was geen leuke tijd. Maar het was wel een omslagpunt. Al kwam de echte doorbraak twee jaar later pas.
Joshua zat inmiddels op een Vrije School, en op een dag draaide hij weer rondjes om zijn eigen as. Weet je wat dit is, zei een andere moeder, hij pikt trillingen uit de kosmos op.
Karin ging googlen en vond wat ze zocht. Sites over kinderen als Joshua. Druk, slim, eigenwijs, soms vervelend, maar vooral: verkeerd begrepen.
Nu wist Karin zeker: mijn zoon ís niet gek, hij is een indigokind.
In Nederland zijn honderden kinderen als Joshua. Sommigen zijn hyperactief, anderen verlegen. Een deel is extreem intelligent, een ander deel dyslectisch. Het ene moment zijn ze gevoelig of bang, dan weer brutaal en zelfverzekerd. Vaak brengt hun gedrag ze op school in de problemen. En soms vermoeden doktoren dat ze autistisch zijn of ADHD hebben.
Ze worden indigokinderen, sterrenkinderen of regenboogkinderen genoemd. En daarbij soms nieuwetijds, hoogsensitief en paranormaal begaafd.
Over deze kinderen bestaan tientallen Nederlandse hyves, fora en websites. Daarnaast is er een aantal boeken over het onderwerp geschreven. Standaardwerk is The Indigo Children (vertaald als De Indigo-kinderen: Een nieuwe generatie dient zich aan, uitgeverij Petiet, 2000) van het Amerikaanse medium Lee Carroll. Volgens hem zijn indigo- en sterrenkinderen te herkennen aan hun aura, waarin de kleur indigo (blauwpaars) zou overheersen. Als kenmerken noemt hij: (hoog)gevoeligheid, afzetten tegen autoriteit, nieuwsgierigheid, (bovenmatige) intelligentie en eigenwijsheid. Ze zijn op aarde met een missie om een nieuw tijdperk in te luiden, een tijdperk vrij van oorlog en vervuiling.
Hoe je deze kinderen opvoedt, wordt bediscussieerd op internetfora en enkele hyves. In totaal tellen deze hyves ruim vijftienduizend actieve leden. Hoewel ze heel verschillend zijn, hebben de sterrenkinderen een ding met elkaar gemeen: ze hebben allemaal ouders die zeker weten dat ze niet ziek, maar heel speciaal zijn.
Barbaras dochter had hulp nodig. Haar Sofie moest eerst naar Bureau Jeugdzorg, en daarna naar een psycholoog. Ze was namelijk ernstig depressief. Tenminste, dat vond de school. Maar Barbara wist dat er iets anders aan de hand was. Sofie is een sterrenkind, en bovendien hoogsensitief. Daarom ging het niet goed in haar Groningse havobrugklas; gewoon, omdat Sofie anders was.
Tijdens pauzes renden de meisjes in Sofies klas altijd meteen naar het toilet. Voor de spiegels lakten ze hun nagels en kamden ze hun haar. Sofie bleef dan alleen achter in het lokaal. Daar las ze de Wicca-boeken van Cate Tiernan, over een tienermeisje dat over magische krachten beschikt omdat ze eigenlijk een bloedheks is.
Zagen de anderen Sofie zo zitten, fluisterden ze dingen en duwden ze tegen haar tas. Halverwege het semester verfde Sofie dr haar zwart.
Ze vindt privacy belangrijk, maar uit bezorgdheid las Barbara toen toch de krabbels op Sofies Hyvespagina: hoesow ben jij zo anders dan?, Ben je nou emo of gothic?, Lekker stoer doen hè, maar eggt?!!
Opeens begreep Barbara: mijn dochter wordt gepest.
Meisjes scholden haar uit, trokken aan haar kleren en haren. Maar Sofie wilde er niet over praten.
Thuis zat ze met donkere kringen onder haar ogen aan tafel. En nog vaker zat ze alleen op haar kamer, waar ze nummers van metalband Black Veil Brides draaide:
Alone at last, we can sit and fight. Ive lost all faith in this blurring light. With knives and pens we made our plight.
De school belde in februari. Een mentor vermoedde dat Sofie zichzelf met een mesje bekrast had. Maar Barbara werd woedend toen ze hoorde dat Bureau Jeugdzorg zou worden ingeschakeld.
Barbara gelooft niet in het reguliere circuit. Heel zweverig is ze niet, maar toen ze zelf niet lekker in haar vel zat, had ze meer aan reiki dan aan therapie. Psychologen praatten haar alleen maar nog dieper de put in.
En dus schreef Barbara de school een brief: Mijn dochter is een sterrenkind en bovendien hoogsensitief. In dezelfde envelop stopte ze een lijst kenmerken van hoogsensitiviteit. Kenmerken waaraan Sofie al haar hele leven voldeed.
* Emoties worden intenser ervaren: als baby huilde Sofie. Altijd.
* Voelen stemmingen goed aan: toen ze 4 was, zei Sofie al tegen opa: Jij bent een ongelukkige man.
* Gevoelig voor prikkels van buitenaf: zat Sofie op de basisschool naast een ongelukkig jongetje, kwam ze thuis met hoofdpijn.
* Hebben een rijk innerlijk leven: halverwege groep 8 had Sofie de hele fantasyreeks Stam van de Holenbeer gelezen.
* Zijn bovengemiddeld geroerd door natuur, kunst en muziek: Sofie is creatief, houdt van dans en filosofie.
* Hebben moeite met planning en structuur: Sofie is geen lineaire denker, voor wiskunde stond ze heel lang een 4.
Ook legde Barbara uit dat Sofie niet depressief is, maar hooguit extra begeleiding nodig heeft. De school luisterde niet. Ze vonden sterrenkinderen een trend en hoogsensitiviteit een excuus. Sofies cijfers werden lager, de kringen onder haar ogen donkerder en groter. Ja, Barbara zag dat haar dochter niet gelukkig was. Dus liet ze haar uiteindelijk toch stoppen met de havo.
Want dat Sofie gelukkig is, dat is het allerbelangrijkst. Daarom houdt Barbara in haar opvoeding rekening met haar dochters hoogsensitiviteit. Ze l
Ik ken mensen die zeker weten dat ze van een witte of groene planeet komen, met vage beelden van hoe het er daar uitziet/uitzag. Ik heb geen concrete herinneringen meer aan “mijn eigen wereld”, maar voel wel sterk dat ik ooit “weer naar huis” zal gaan als mijn klus hier voorbij is en ik voel soms zulke sterke heimwee “naar huis”, dat ik even helemaal geen zin heb in mijn missie hier, maar dat gaat steeds over in me opnieuw verbinden met diezelfde missie.
Als je niks hoeft te doen op het vmbo ben je slimmer dan iemand die havo doet maar wel 3 uur per dag aan z'n huiswerk zitquote:
[..]
Laten we niet vergeten dat jij vmbo deed. Dat is wel een verschil
Was heel simpel ja. Met zesjes en zevens haal je het ook wel.quote:
[..]
Laten we niet vergeten dat jij vmbo deed. Dat is wel een verschil
Niet per sequote:
[..]
Als je niks hoeft te doen op het vmbo ben je slimmer dan iemand die havo doet maar wel 3 uur per dag aan z'n huiswerk zit
Klopt uitzonderingen zijn er altijd, maar in veel gevallen zegt het wel iets.quote:
Ik vind het vooral zonde van je tijd. Ik moest al 2 uur per dag reizen om bij de school te komen en dan ook nog huiswerk doen? Mij niet gezien.quote:
[..]
Ja precies dit ja. Als je hard zou moeten leren voor zulke stof dan ben je pas dom
Leuk verhaal, jammer dat je vriendschap met AP dit weer een beetje teniet doetquote:
[..]
Mooi verhaal. Ik ben een sterrenkind, maar voel me zowel Indigo als sterrenkind. Ik heb ook geen idee waarom ik dat zo voel. Ik denk dat dat elkaar kan overlappen; het is niet persé het één of het ander. Ergens zijn wij nieuwetijdskinderen allemaal “starseeds” natuurlijk. Geloofden de indianen niet al dat wij mensen gemaakt zijn door “bezoekers uit het heelal”? Er zijn nog steeds hele mooie afbeeldingen van te vinden. Ik laat het open…
Ik ken mensen die zeker weten dat ze van een witte of groene planeet komen, met vage beelden van hoe het er daar uitziet/uitzag. Ik heb geen concrete herinneringen meer aan “mijn eigen wereld”, maar voel wel sterk dat ik ooit “weer naar huis” zal gaan als mijn klus hier voorbij is en ik voel soms zulke sterke heimwee “naar huis”, dat ik even helemaal geen zin heb in mijn missie hier, maar dat gaat steeds over in me opnieuw verbinden met diezelfde missie.
Die sterren/regenboog/kristalkinderen zijn trouwens toch wel een topic waardig zeg
In mijn optiek is het verschil tussen vmbo en havo redelijk groot. En stuk groter dan havo en vwo bijvoorbeeldquote:
[..]
Klopt uitzonderingen zijn er altijd, maar in veel gevallen zegt het wel iets.
Wat een hoop mensen vergeten - en het stereotype vmbo'er wat iedereen voor zich ziet ligt als reden daarin ten grondslag - is dat er op het vmbo ook een hoop leerlingen zitten die bijzonder kundig zijn maar niet worden geprikkeld. Zijn gaan zich dus misdragen en zakken zo steeds dieper weg. Terwijl ze met de juiste prikkelingen tot grootste resultaten in staat zijn.quote:
Ja dan maak je dagen die langer zijn dan je later van plan bent om bij je werk te doenquote:
[..]
Ik vind het vooral zonde van je tijd. Ik moest al 2 uur per dag reizen om bij de school te komen en dan ook nog huiswerk doen? Mij niet gezien.
Totaal onzinnig dus zo verkloot je ook een deel van je jeugd buiten school om.Is wel redelijk hetzelfde toch? Het gaat mij er vooral om dat sommige havisten zoveel tijd en energie in hun stof moeten steken dat ik me gewoon afvraag of ze daar wel thuishoren en dus niet boven hun niveau werken. Want dat zou iedereen kunnen, maar of het juist is..quote:
[..]
In mijn optiek is het verschil tussen vmbo en havo redelijk groot. En stuk groter dan havo en vwo bijvoorbeeld
Wat ben ik blij dat dat voorbij is. Kut kinderen.
Ik had de havo makkelijk kunnen halen. Ik deed er alleen geen moeite voor en toen vond Dhr Veldkamp met zijn glazen oog dat het beter was als ik na het vmbo naar het mbo zou gaan. Ben ik gaan doen, al was dat de grootste fout die ik ooit gemaakt heb. Sinep weet wel waarom.quote:
[..]
In mijn optiek is het verschil tussen vmbo en havo redelijk groot. En stuk groter dan havo en vwo bijvoorbeeld
Dit is niet helemaal waar. In de regel heb je ruwweg 2 typen leerlingen; de ijverige (die het van hun werkijver moeten hebben) en de getalenteerde (die lui zijn maar dit door hun talent kunnen compenseren). Het ijverige type werk wat harder maar als de leerling gewoon zijn cijfers haalt geeft dat niets. De beste leerling is uiteraard een combinatie van die twee.quote:
Is wel redelijk hetzelfde toch? Het gaat mij er vooral om dat sommige havisten zoveel tijd en energie in hun stof moeten steken dat ik me gewoon afvraag of ze daar wel thuishoren en dus niet boven hun niveau werken. Want dat zou iedereen kunnen, maar of het juist is..
Maar er mankeert in de regel niets aan werkijver.
Zulk soort mensen...quote:Maar boven alles zorgt Barbara ervoor dat Sofie altijd zichzelf kan zijn. Al betekent dat soms dat ze andermans grenzen overschrijdt.
Laatst waren ze bij opa, Barbara’s vader. ‘Uw nieuwe auto heeft een lelijke kleur’, zei Sofie. En dat bleef ze maar herhalen. Totdat opa zijn hand hief; hij had haar bijna geslagen. Toen rende Sofie naar de slaapkamer.
‘Je had moeten ingrijpen,’ zei opa later tegen Barbara. ‘Nee’, antwoordde die, ‘dat doe ik niet. Sterrenkinderen zoeken nou eenmaal grenzen op, dus ook Sofie.’
Want als er een ding is dat Barbara heeft geleerd: Sofies gave is het probleem van de omgeving. Niet dat van Sofie. En al helemaal niet het hare.
Nou dan zat je op de goede plek, want op alle niveaus heb je mensen die er geen moeite voor doen maar het toch halen.quote:
[..]
Ik had de havo makkelijk kunnen halen. Ik deed er alleen geen moeite voor en toen vond Dhr Veldkamp met zijn glazen oog dat het beter was als ik na het vmbo naar het mbo zou gaan. Ben ik gaan doen, al was dat de grootste fout die ik ooit gemaakt heb. Sinep weet wel waarom.
quote:
Op _!quote:
‘Je hebt wel gelijk, je zal het alleen niet krijgen.’ Dat zegt Karin tegen haar indigozoon Joshua wanneer mensen hem hebben gekwetst. Indigo’s kunnen slecht tegen onrecht, dus wanneer Joshua volwassenen iets fout ziet doen, zegt hij daar wat van. Komen de ouders van een vriendje laat thuis, zegt Joshua: ‘Jullie moeten je kinderen niet zo lang alleen laten.’ En laat de buurman zijn lampen de hele dag branden, belt Joshua bij hem aan: ‘Elektronica mag je niet nodeloos aan laten staan.’ Ga toch weg, zegt zo’n buurman dan. En dan wordt Joshua boos, soms dagenlang. Maar dat haar zoon een indigo is, vertelt Karin de buren niet. Het heeft geen zin, ze begrijpen het toch niet.
Als je iemand ooit moet uitleggen wat pseudowetenschap is, laat ze dit dan lezen.
Ik rookte zelf niet, blowde niet.. dronk wel soms.
Nooit problemen nooit gepest.
Want oh oh oh wat zijn we toch speciaal.quote:
‘Je hebt wel gelijk, je zal het alleen niet krijgen.’ Dat zegt Karin tegen haar indigozoon Joshua wanneer mensen hem hebben gekwetst. Indigo’s kunnen slecht tegen onrecht, dus wanneer Joshua volwassenen iets fout ziet doen, zegt hij daar wat van. Komen de ouders van een vriendje laat thuis, zegt Joshua: ‘Jullie moeten je kinderen niet zo lang alleen laten.’ En laat de buurman zijn lampen de hele dag branden, belt Joshua bij hem aan: ‘Elektronica mag je niet nodeloos aan laten staan.’ Ga toch weg, zegt zo’n buurman dan. En dan wordt Joshua boos, soms dagenlang. Maar dat haar zoon een indigo is, vertelt Karin de buren niet. Het heeft geen zin, ze begrijpen het toch niet.
Klopt ook wel, gaat me meer om het beeld dat je ervan hebt. Als iemand die geen flikker doet hoge cijfers haalt en iemand die super hard moet werken om net voldoende te halen dan denk ik dat er gewoon een groot verschil is qua intelligentie.quote:
[..]
Dit is niet helemaal waar. In de regel heb je ruwweg 2 typen leerlingen; de ijverige (die het van hun werkijver moeten hebben) en de getalenteerde (die lui zijn maar dit door hun talent kunnen compenseren). Het ijverige type werk wat harder maar als de leerling gewoon zijn cijfers haalt geeft dat niets. De beste leerling is uiteraard een combinatie van die twee.
Maar er mankeert in de regel niets aan werkijver.
Dan zou je dus ook een niveau hoger kunnen doen en dan wel veel leren. Dan haal je het ook wel.quote:
[..]
Nou dan zat je op de goede plek, want op alle niveaus heb je mensen die er geen moeite voor doen maar het toch halen.
Ik kan dat niet goed hebben, dat die mensen zich zo verheffen boven de menigte en helemaal superieur gaan doen.quote:
[..]
Want oh oh oh wat zijn we toch speciaal.
Misschien ben ik ook wel autisti... een indigokind
Dat is inderdaad iets wat je zou zeggen. Nu hoeft bovengemiddelde intelligentie niet perse garant te staan voor een glorieuze schoolcarrière. Als docent zie je bijvoorbeeld dat die ijverige leerlingen - wellicht niet de meest intelligente - hun leersysteem perfectioneren in de loop van hun loopbaan en daardoor het gebrek aan intelligentie prima kunnen compenseren. Het tegendeel is vaak zelfs waar - en dit komt misschien een beetje paradoxaal over - leerlingen die vaak extreem getalenteerd zijn kunnen vaak niet aarden en hun resultaten zijn vaak slechter dan die van ijverige leerlingen.quote:
[..]
Klopt ook wel, gaat me meer om het beeld dat je ervan hebt. Als iemand die geen flikker doet hoge cijfers haalt en iemand die super hard moet werken om net voldoende te halen dan denk ik dat er gewoon een groot verschil is qua intelligentie.
Dat gevoel is naar mijn mening terecht.quote:
[..]
Ik kan dat niet goed hebben, dat die mensen zich zo verheffen boven de menigte en helemaal superieur gaan doen.
Misschien ben ik ook wel autisti... een indigokind
Ik had vroeger als kind trouwens zo'n jochie bij mij in de straat, zijn moeder was ook zo'n spiritueel kneusje. Ze hield jarenlang vol dat hij hoogbegaafd doch onbegrepen was, totdat het bleek dat hij gewoon zwaar autistisch wasquote:
[..]
Dat gevoel is naar mijn mening terecht.
Extreem linke kuthippies die deze etiketten weer bedacht hebbenquote:
‘Je hebt wel gelijk, je zal het alleen niet krijgen.’ Dat zegt Karin tegen haar indigozoon Joshua wanneer mensen hem hebben gekwetst. Indigo’s kunnen slecht tegen onrecht, dus wanneer Joshua volwassenen iets fout ziet doen, zegt hij daar wat van. Komen de ouders van een vriendje laat thuis, zegt Joshua: ‘Jullie moeten je kinderen niet zo lang alleen laten.’ En laat de buurman zijn lampen de hele dag branden, belt Joshua bij hem aan: ‘Elektronica mag je niet nodeloos aan laten staan.’ Ga toch weg, zegt zo’n buurman dan. En dan wordt Joshua boos, soms dagenlang. Maar dat haar zoon een indigo is, vertelt Karin de buren niet. Het heeft geen zin, ze begrijpen het toch niet.
quote:
[..]
Ik had vroeger als kind trouwens zo'n jochie bij mij in de straat, zijn moeder was ook zo'n spiritueel kneusje. Ze hield jarenlang vol dat hij hoogbegaafd doch onbegrepen was, totdat het bleek dat hij gewoon zwaar autistisch was
Sowieso is in een klas van bijvoorbeeld 30 kinderen 90% 'hoogbegaafd'.
Lekker Euritmieën.quote:
6 jaar op een vrije school gezeten en er misschen wat meer ruimdenkend afgekomen. Gelukkig heb ik me ook weten te verweren tegen de verschillende soorten bullshit die je daar worden aangereikt.
Als ze willen tekenen en kleuren en spelen doen ze dat, ze geven vanzelf aan wanneer hun hersenen zin hebben om informatie op te doen. Betekent dus eens in de paar dagen een normale les taal of rekenen 
Herkenbaar (ik als getalenteerd).quote:
[..]
Dat is inderdaad iets wat je zou zeggen. Nu hoeft bovengemiddelde intelligentie niet perse garant te staan voor een glorieuze schoolcarrière. Als docent zie je bijvoorbeeld dat die ijverige leerlingen - wellicht niet de meest intelligente - hun leersysteem perfectioneren in de loop van hun loopbaan en daardoor het gebrek aan intelligentie prima kunnen compenseren. Het tegendeel is vaak zelfs waar - en dit komt misschien een beetje paradoxaal over - leerlingen die vaak extreem getalenteerd zijn kunnen vaak niet aarden en hun resultaten zijn vaak slechter dan die van ijverige leerlingen.
Dit dus.quote:
Lekker laten gaan ts. Die jongeren moeten er nu misschien om lachen maar als jij gewoon je best doet kom jij dadelijk op een universiteit en is de kans op een goede baan vrij groot. Die jongeren die hun hele leven vergooid hebben doordat ze zogenaamd stoer moesten zijn hebben dat niet en zullen uiteindelijk er dan ook spijt van krijgen. Wie het laatst lacht, lacht het hardst zeg maar. Dus gewoon laten gaan; is puberaal, onnozel en kinderlijk gedrag. Maar jij heb er uiteindelijk het meeste profijt van als jij dit gewoon negeert.
Het staat toch echt op je cv, dus ik weet niet of je school openbaar belachelijk maken jezelf helpt. Er zijn al te veel mensen die denken dat vrijescholieren bijv. collectief antisemiet zijnquote:
Dit is toch heel goed voor de spirituele radar in je hoofd. Door euritmie kun je beter signalen oppakken uit de kosmos.quote:
In Noord-Korea doen ze ook aan geavanceed euritmie.
er komt : 'an error occurred, try later' - streeds dezelfde message -
instellingen fout ? HELP !
Je moet het later nog eens proberen.quote:
ik kan geen vid's bekijken op youtube ;
er komt : 'an error occurred, try later' - streeds dezelfde message -
instellingen fout ? HELP !
jaja, al duizend maal gedaan-geprobeerd, blijft dezelfde message ; thnx overigens voor de perfecte vertalingquote:
vrije school zuidhollandquote:
drugs dealenquote:
Wat ga je eigenlijk na de middelbare doen magneet? Heb je al iets om naar vooruit te kijken?
))))Neppequote:
Ik heb troiwens nooit euritmie gehad? Wel kunstalgemeen +o(
Kan ook nog jaquote:
Mijn ex zat op zo'n vrije school en ik vind het zelf allemaal wat zinloos, in ieder geval in de leeftijdscategorie 12-18 jaar. Er zitten zeker goede elementen in maar sommige dingen worden wat doorgedreven. Een goede mix zou 50/50 openbaar/vrije school zijn.
Voor kinderen tot 12 zou het allemaal een vrije school achtige omgeving moeten zijn
Graag gedaan ik ben erg behulpzaam aangelegd.quote:
[..]
jaja, al duizend maal gedaan-geprobeerd, blijft dezelfde message ; thnx overigens voor de perfecte vertaling
Misschien flash of je browser updaten:?ff proberenquote:
[..]
Graag gedaan ik ben erg behulpzaam aangelegd.
quote:
Indigo is het nieuwe autist.quote:
Op Daarvoor moet ik wel hoorns hebben. Anders kan ik die kosmische energie natuurlijk niet ontvangen.quote:
[..]
Dit is toch heel goed voor de spirituele radar in je hoofd. Door euritmie kun je beter signalen oppakken uit de kosmos.
In Noord-Korea doen ze ook aan geavanceed euritmie.
Pendejo indigo, jonge.quote:
Een aluminiumhoedje met ijzerdraad is voldoendequote:
[..]
Daarvoor moet ik wel hoorns hebben. Anders kan ik die kosmische energie natuurlijk niet ontvangen.
ik deed 5 jaartjes havo en daarna 2 jaartjes vwoquote:
Ik heb trouwens nog nooit gehoord van bullshit als sterrenkinderen en dingen als dat je eerst vmbo doet en later pas havo of vwo
makker van mij ook
is wel kut want langer middelbare school
maar jaHet kan als blijkt dat je toch beter verder kunt studeren. Beter hbo dan mbo toch?quote:
Ik heb trouwens nog nooit gehoord van bullshit als sterrenkinderen en dingen als dat je eerst vmbo doet en later pas havo of vwo
Ik ben bijna 18quote:
je bent een laatbloeier, de tijd dat je ook gaat drinken/blowen/slet uithangen komt waarschijnlijk nog, of je bent het type straightedger die gewoon oersaai is en later fleecetruien zal dragen en kinderen zult krijgen die je zult benoemen met namen als Els en Frederik
,Tfooeeeee ik ga geen vuilniszakken met dode honden eraan en pantoffels eronder op straat dragenquote:
TS wilt graag anders dan de rest zijn en wordt gepest. Oplossing: snuiven en nickelson dragen
BUSO in vlaanderen heet dat.quote:
De 11de? TS zit op een school met speciaal onderwijs voor probleemjongeren
Het Marecollege is ook een beetje anders.quote:
Ik heb trouwens nog nooit gehoord van bullshit als sterrenkinderen en dingen als dat je eerst vmbo doet en later pas havo of vwo
Ik ook niet. Bij mij duurde vwo gewoon 6 jaar. Vmbo voor havo was niet verplicht.quote:
Ik heb trouwens nog nooit gehoord van bullshit als sterrenkinderen en dingen als dat je eerst vmbo doet en later pas havo of vwo