quote:
Op vrijdag 15 juni 2012 15:20 schreef Mauskoekwaus het volgende:Over de puppycursus Bienelien, hoezo is jou moeder daar zo tegen? Het is heel erg leuk voor jezelf en voor de pup, je hond word een stuk socialer door de omgang met andere honden en je krijgt echt een nog hechtere band met je hond.
Verder heb ik precies hetzelfde ''probleem'', ik ga over 3 á 4 jaar ook het huis uit en dan zou ik Koda dolgraag meenemen, maar dat kan ik niet maken tegenover mijn ouders en mijn zusje, dus krijg ik hem in de weekenden waarschijnlijk. Mijn moeder is ook erg eigenwijs en ze heeft zich wel goed ingelezen, maar op sommige gebieden ook totaal niet, en dat heb ik dan wel weer gedaan en dan wil ze soms iets niet van mij aannemen. Als we dan bij de DA komen stel ik die vraag en dan legt de DA het uit en dan is mijn moeder het er wel mee eens.
Dat is 1 van de nadelen als de pup/hond meerdere baasjes heeft in een gezin, tenzij je dat vanaf het begin duidelijk laat merken. Mijn moeder en ik zijn echt de baasjes, en mijn vader en zusje iets minder, en dat weet Koda maar al te goed. Probeer je moeder toch eens mee te nemen naar een lesje puppycursus, zodat ze kan zien wat het is. Je bent op een speelse, leuke en educatieve manier met je hond bezig en alleen dat al is voor mij reden genoeg toch puppy cursus te doen.
Puppycursus is inderdaad echt heel goed om te doen met een hond en ik snap eigenlijk niet waarom het nog niet verplicht is in Nederland... (Sommige fokkers stellen het voorop in hun contract als je een pup bij ze koopt en ik vind dat eigenlijk best terecht). Als pup is alle tijd zo belangrijk! En dan kun je ze gewoon superveel dingen meegeven die later goed van pas kan komen.
Wij zijn met Lobbes nog naar de cursus geweest nadat we hem geadopteerd hadde, toen was hij net geen 2.
Ik ben eigenlijk zelf al wel ongeveer zo ver om uit huis te gaan..Als het eigen bedrijf wat loopt gaat het ook gebeuren. En ik denk (ook al zal m'n vader het jammer vinden) dat ik Lobbes dan wel mee krijg. Hij heeft het zelfs een keer gezegd... (Lady niet, die is van m'n moeder). Ik doe echt alles met Lobbes hier en hij is echt mijn maatje. Hij luistert ook het best naar mij. Ik kan er niets aan doen maar altijd als ik weg ben mis ik onze honden ontzettend. Ze maken het gewoon echt thuis... Ik denk dat het nergens echt thuis zal worden als ze er niet zijn. Dat is gewoon iets waar ik altijd tegenop zag als ik er over nadacht uiteindelijk uit huis te gaan.
Als mijn vader zich bedenkt zou ik hem toch elke keer gaan halen zodat hij "op bezoek" kan komen. Overdag zou hij dan gewoon de hele dag meekunnen maar het "werk". Maar mijn vader kan ook niet zonder honden.. dus ik weet het niet.
Gelukkig heb ik een lieve vriend die later ook wel een hondje wil. En die zou het ook fijn vinden als Lobbes gewoon mee kwam. Haha hij had het eerst nooit zo op honden en zelf ook nooit één gehad als huisdier. Maar Lobbes & Lady hebben daar dus verandering in gebracht!