[centraal] Honden met foto's #64

quote:

Op donderdag 14 juni 2012 14:38 schreef oh-oh het volgende:
Oooooooooooh <3
Oudjes zijn altijd het leukst

Ja en vooral heel rustig ligt de hele dag te slapen.

Net heeft Koda weer gezwommen, en nam die de grote bal mee het water in. Dat mocht dus absoluut niet, want hij liet hem halverwege weer los en zwom zelf terug om vervolgens lekker in het gras te gaan liggen rollen Heb ongeveer een halfuur gewacht tot die dicht genoeg bij de rand was zodat ik er vervolgens tot aan mijn knieën in kon om de bal te pakken.

quote:

Op donderdag 14 juni 2012 15:16 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:

[..]

Daar kent Loebes gelukkig het commando " pak je bal" voor haha

Ja die kent Koda ook, maar het was zo'n grote voetbal, en hij drukte hem steeds verder de plas in en toen kon hij niet meer verder zwemmen en zwom die terug zonder de bal

quote:

Op donderdag 14 juni 2012 15:19 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:

[..]

Hoe bedoel je verder zwemmen?

Hij is een tijdje niet wezen zwemmen, en we bouwen het nu langzaam weer op, en hij was halverwege de plas denk ik moe? Hij keerde om en ging op de kant liggen in het gras en heeft daar een goede 10 minuten gelegen, terwijl die normaal niet uit het water te krijgen is

quote:

Op donderdag 14 juni 2012 15:26 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:

[..]

Grote plas dan haha. Arm beest. Voortaan een tennisbal nemen?

Die hadden we bij ons, maar hij was ons te slim af en smeerde hem met de grote bal. Kleine rat is het haha.

Pfff. Die puppy van ons heeft toch haar buien! Om gek van te worden! Het ene moment is ze heel lief en speel je leuk met haar. En het andere moment slaat ze dan ineens door en raakt in een soort "blaf, bijt, grauw, uitdagen, uitproberen, stout zijn, kijken wat je doet" fase!

Had alvast een vlag gekocht voor volgende week als ik officieel weet dat ik geslaagd ben, leg ik hem op de eettafel, best hoog, weet Koda hem nog te pakken en is die er mee vandoor gegaan. Gelukkig is die nog heel

Nadeel is, is dat Jacky in die fase juist heel veel gedrag gaat vertonen wat juist niet van ons mag. Ze springt op de bank, zet haar tanden in het bankstel, springt tegen de tafel aan, springt onder de tafel op het extra platformpje. En je ziet haar gewoon toekijken om te zien of je zal gaan reageren. Lastig te negeren als ze iets dan kapot kan maken! En als je haar op dat gedrag aanspreekt, dan begint ze nog erger te blaffen en kan ze je ook gaan bijten....

Hoe doen jullie dat? Weet het dat veel herhalen is en consequent blijven. Wij proberen het meeste te negeren, of ik ga ervoor staan in stilte (rechte rug), of we drukken haar op de grond als ze ons bijt. Maar als ze bewust de stoute dingen doet, moeten we haar wel van die bank afhalen bv. Als ze vervolgens een speeltje grijpt, dan benoem ik dat weer positief natuurlijk.

En moet toegeven, soms is het gewoon zó echt niet te houden en stoppen we haar gewoon in de bench. Al zeggen ze dat je dat eigenlijk niet mag doen, want dan zou ze haar bench als strafhok gaan zien, vaak wordt ze daar wel weer rustig.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 14:03 schreef Bienelientjee het volgende:
Nadeel is, is dat Jacky in die fase juist heel veel gedrag gaat vertonen wat juist niet van ons mag. Ze springt op de bank, zet haar tanden in het bankstel, springt tegen de tafel aan, springt onder de tafel op het extra platformpje. En je ziet haar gewoon toekijken om te zien of je zal gaan reageren. Lastig te negeren als ze iets dan kapot kan maken! En als je haar op dat gedrag aanspreekt, dan begint ze nog erger te blaffen en kan ze je ook gaan bijten....

Hoe doen jullie dat? Weet het dat veel herhalen is en consequent blijven. Wij proberen het meeste te negeren, of ik ga ervoor staan in stilte (rechte rug), of we drukken haar op de grond als ze ons bijt. Maar als ze bewust de stoute dingen doet, moeten we haar wel van die bank afhalen bv. Als ze vervolgens een speeltje grijpt, dan benoem ik dat weer positief natuurlijk.

En moet toegeven, soms is het gewoon zó echt niet te houden en stoppen we haar gewoon in de bench. Al zeggen ze dat je dat eigenlijk niet mag doen, want dan zou ze haar bench als strafhok gaan zien, vaak wordt ze daar wel weer rustig.

En zodra de hond in de bank bijt direct een speeltje geven? Dat heb ik veel in boekjes gelezen. Het speeltje moet interessanter zijn dan jouw meubilair en dan laten ze het met rust.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 14:03 schreef Bienelientjee het volgende:
Nadeel is, is dat Jacky in die fase juist heel veel gedrag gaat vertonen wat juist niet van ons mag. Ze springt op de bank, zet haar tanden in het bankstel, springt tegen de tafel aan, springt onder de tafel op het extra platformpje. En je ziet haar gewoon toekijken om te zien of je zal gaan reageren. Lastig te negeren als ze iets dan kapot kan maken! En als je haar op dat gedrag aanspreekt, dan begint ze nog erger te blaffen en kan ze je ook gaan bijten....

Hoe doen jullie dat? Weet het dat veel herhalen is en consequent blijven. Wij proberen het meeste te negeren, of ik ga ervoor staan in stilte (rechte rug), of we drukken haar op de grond als ze ons bijt. Maar als ze bewust de stoute dingen doet, moeten we haar wel van die bank afhalen bv. Als ze vervolgens een speeltje grijpt, dan benoem ik dat weer positief natuurlijk.

En moet toegeven, soms is het gewoon zó echt niet te houden en stoppen we haar gewoon in de bench. Al zeggen ze dat je dat eigenlijk niet mag doen, want dan zou ze haar bench als strafhok gaan zien, vaak wordt ze daar wel weer rustig.

Bijten naar mensen zou ik echt niet tolereren. Als ze dat doet als jullie haar terecht wijzen is dat gewoon regelrecht uitdagen en neemt ze jullie niet serieus. Ik zou haar heel streng aanpakken eigenlijk, want het gedrag dat je beschrijft is best gevaarlijk. Onze honden (ook de jongste van 5,5 maand) doen dat echt niet en hebben dat ook nooit gedaan.

Het lijkt me verstandig om eerst te bepalen waarom ze op de bank springt, bijt, en heen en weer rent. Onze pup rent ook wel eens als een malloot door de kamer, ze beukt dan op/tegen de bank, rent onder tafel door, crost tussen de stoelen door, springt weer op de bank, blaft eens tegen een kat... etc. Dat is gewoon enthousiasme en dan heeft ze gewoon de gekke 5 minuten en moet ze even uitrazen. We bestraffen dit ook niet, alleen het blaffen naar de katten (wat ze gelukkig zelden doet) bestraffen we wel. Wat je op zo'n moment kan doen is een speeltje pakken en buiten met haar gaan oefenen of spelen. Apporteren bijvoorbeeld, of zoekspelletjes zijn heel geschikt; je kan ook samen gaan rennen/spelen zodat ze haar energie kwijt kan. Het kan zijn dat ze gewoon heel enthousiast is en daarom ook gaat blaffen als jullie tegen haar roepen.

Mocht het echt puur provoceren zijn en geen overtollige energie dan zou ik vooral consequent blijven. Ruim zoveel mogelijk spullen die ze anders kan vernielen op of leg ze voortaan buiten haar bereik. Laat de hond gewoon niet (meer) op de bank maar stuur haar er elke keer vanaf. Mocht ze naar je blaffen en je proberen te bijten als uitdaging, grijp dan duidelijk, consequent en kordaat in. Persoonlijk zou ik dat doen door de hond bij de nek te pakken, NEE. te zeggen in een duidelijke, lage stem en haar eventueel als ze echt agressie vertoond tegen de grond te duwen totdat ze zich overgeeft en rustig is geworden. Jij bepaald uiteraard wanneer ze weer op mag staan, als ze worstelt is ze nog niet rustig. Je hoeft haar geen pijn te doen, de bedoeling is alleen dat ze schrikt en zich overgeeft.

Verder is het sowieso verstandig om consequent(er) te zijn bij al die andere bekende dominantie-dingetjes. Niet voor jullie de deur uit, niet onuitgenodigd op schoot, niet op de bank, niet op bed, niet naar haar toegaan om te aaien maar haar bij jou laten komen, niet met haar spelen als ze dat 'afdwingt' door met een speeltje aan te komen zetten, geen kusjes geven op haar kop, etc. Als een hond zich niet goed gedraag moet je de teugels gewoon (tijdelijk) strakker aanhalen totdat je merkt dat ze weer braaf is. Daarna kun je langzaam weer dingen toestaan (bv op de bank zitten op uitnodiging), zolang ze er ook maar weer direct af gaat als jij dat zegt.

Bedankt voor de tips. In ieder geval proberen we al veel van die technieken. Dus heel verkeerd zijn we niet bezig. Maar met name dat consequent blijven, daar wordt je soms zo moe van! Het is in ieder geval vrij duidelijk dat ze in zo'n rangorde fase zit (ze is nu 14 weken). Er is ook duidelijk een zichtbaar verschil tussen haar gekke 5 minuten en deze dolle fase. Ze is echt puur aan het provoceren. Dat merk ik wel. Ze kijkt ook echt toe of je er wat van gaat zeggen of niet.

Ik merk trouwens wel dat deze buien bij mij veel minder snel voorkomen dan bij mijn ouders. Ik kan haar vaak ook gemakkelijker uit zo'n fase krijgen dan hun. Waarschijnlijk raak ik minder snel gefrustreerd. Ik stimuleer ook meer haar positieve gedrag in zo'n bui en probeer haar af te leiden met een speeltje.

Haar op de grond duwen doen we ook zeker. Vooral als ze bijt. (Of hard au roepen) Moeilijke daarvan is dat je daar soms gewoon een kwartier of meer mee bezig bent. En dan is ze vaak nog lang niet uit die bui! Maar ja, consequent blijven en volhouden.

Overtollige energie is het denk ik niet. Al maken wij al wel langere wandelingen dan die "minuut per leeftijdsweek". Ze kan bv. vrij makkelijk al de 20 minuten (of iets meer) aan!

En andere dominante dingen zoals de deur, die gaan juist weer heel goed! Dingen apporteren gaat ook heel goed. Ik oefen met haar bv. ook bewust dat ze eerst rustig moet zitten voordat ik de bal gooi. Dat ze niet tegen me opspringt of in mijn armen vliegt om het bewuste item te grijpen.

Mijn moeder weigert helaas ook om aan de puppy cursus te gaan. Vorig weekend heb ik daar nog een enorme ruzie met haar over gehad. Ze vond het een schande dat zoveel mensen in de wijk dit zeggen en dat ik, haar eigen dochter, het waagde om ook het woord puppycursus in de mond te nemen. Ik denk dat het zeker nuttig zou kunnen bij dit beestje, maar ik heb het idee dat mijn moeder nog te veel hangt in ons oude hondje. Die was zo enorm makkelijk op te voeden. En tjah, deze is toch een grotere uitdaging. (Naja, dat terzijde....) Het wordt uiteindelijk ook mijn moeders hond. Als ik binnen nu en 2 jaar het huis uit ga, dan moet ze het toch echt helemaal zelf gaan doen. Het is alleen jammer dat ze wel veel klaagt, maar vrijwel niet luistert naar wat welgemeend advies.

Maar goed, we gaan ervoor! Een uitdagend beestje, maar dat gaat uiteindelijk wel goedkomen. Ze heeft gelukkig ook een hoop lieve en positieve momenten!

[ Bericht 0% gewijzigd door Bienelientjee op 15-06-2012 14:57:01 ]

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 14:50 schreef Bienelientjee het volgende:
Bedankt voor de tips. In ieder geval proberen we al veel van die technieken. Dus heel verkeerd zijn we niet bezig. Maar met name dat consequent blijven, daar wordt je soms zo moe van! Het is in ieder geval vrij duidelijk dat ze in zo'n rangorde fase zit (ze is nu 14 weken). Er is ook duidelijk een zichtbaar verschil tussen haar gekke 5 minuten en deze dolle fase. Ze is echt puur aan het provoceren. Dat merk ik wel. Ze kijkt ook echt toe of je er wat van gaat zeggen of niet.

Ik merk trouwens wel dat deze buien bij mij veel minder snel voorkomen dan bij mijn ouders. Ik kan haar vaak ook gemakkelijker uit zo'n fase krijgen dan hun. Waarschijnlijk raak ik minder snel gefrustreerd. Ik stimuleer ook meer haar positieve gedrag in zo'n bui en probeer haar af te leiden met een speeltje.

Haar op de grond duwen doen we ook zeker. Vooral als ze bijt. (Of hard au roepen) Moeilijke daarvan is dat je daar soms gewoon een kwartier of meer mee bezig bent. En dan is ze vaak nog lang niet uit die bui! Maar ja, consequent blijven en volhouden.

Overtollige energie is het denk ik niet. Al maken wij al wel langere wandelingen dan die "minuut per leeftijdsweek". Ze kan bv. vrij makkelijk al de 20 minuten (of iets meer) aan!

En andere dominante dingen zoals de deur, die gaan juist weer heel goed! Dingen apporteren gaat ook heel goed. Ik oefen met haar bv. ook bewust dat ze eerst rustig moet zitten voordat ik de bal gooi. Dat ze niet tegen me opspringt of in mijn armen vliegt om het bewuste item te grijpen.

Mijn moeder weigert helaas ook om aan de puppy cursus te gaan. Vorig weekend heb ik daar nog een enorme ruzie met haar over gehad. Ze vond het een schande dat zoveel mensen in de wijk dit zeggen en dat ik, haar eigen dochter, het waagde om ook het woord puppycursus in de mond te nemen. Ik denk dat het zeker nuttig zou kunnen bij dit beestje, maar ik heb het idee dat mijn moeder nog te veel hangt in ons oude hondje. Die was zo enorm makkelijk op te voeden. En tjah, deze is toch een grotere uitdaging. (Naja, dat terzijde....) Het wordt uiteindelijk ook mijn moeders hond. Als ik binnen nu en 2 jaar het huis uit ga, dan moet ze het toch echt helemaal zelf gaan doen. Het is alleen jammer dat ze wel veel klaagt, maar vrijwel niet luistert naar wat welgemeend advies.

Maar goed, we gaan ervoor! Een uitdagend beestje, maar dat gaat uiteindelijk wel goedkomen. Ze heeft gelukkig ook een hoop lieve en positieve momenten!

Ja, zeker als het niet je eigen hond is, is het extra lastig natuurlijk! De hond opvoeden wil dan misschien wel lukken, maar je ouders is een grotere uitdaging En ja, consequent en rustig blijven is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Persoonlijk probeer ik altijd in mijn achterhoofd te houden dat het foute gedrag absoluut niet meer leuk, grappig, schattig of een beetje irritant is als ze straks groter en sterker is of het bij een kind doet; het kan dan echt gevaarlijk zijn. Met dat in m'n hoofd kan ik dan makkelijker streng blijven

Het lijkt me, zeker als buurtbewoners dat ook al zeggen, een heel goed idee als je moeder met haar op cursus gaat. Maar ja, dan moet ze dat wel willen natuurlijk. Is het anders een optie dat jij met de hond op cursus gaat in plaats van je moeder, en dat je ouders dat dan (deels?) betalen? Of misschien toch nog eens een goed gesprek proberen te voeren met je moeder over het gedrag van het hondje en dat je bang bent dat Jacky anders een loopje met haar gaat nemen..?

Verder klinken de dingen die je al doet goed, apporteren, niet tegen je op laten springen, etc. Het enige waar ik zelf niet zo'n fan van ben (ook al wordt het in veel boeken aangeraden) is het afleiden van de hond met een speeltje als ze de bank vernield of je probeert te provoceren. Ik heb zelf het idee dat je de hond dan aandacht geeft en beloont voor dit gedrag doordat je (vaak op vrolijke toon) haar speelgoed aanbiedt of met haar gaat spelen. Dit is niet het signaal dat ik wil afgeven, dus zelf kies ik in zo'n geval voor het 'Nee' of 'Los' commando zodat ze ophoud met kauwen of het ding loslaat en stuur ik haar vervolgens weg of pak ik het ding af. Toen ze nog klein was gaf ik haar dan direct een kauw- of speelding er voor in de plaats (zonder vrolijkheid of beloning verder), maar nu doe ik dat niet meer omdat ze best snapt wat de bedoeling is. Ze sleept gelukkig ook nog maar zelden rond met dingen die daar niet voor zijn, dus het is niet vaak nodig om er iets van te zeggen.

En ja, al die lieve en leuke momenten maken het natuurlijk de moeite waard

Over de puppycursus Bienelien, hoezo is jou moeder daar zo tegen? Het is heel erg leuk voor jezelf en voor de pup, je hond word een stuk socialer door de omgang met andere honden en je krijgt echt een nog hechtere band met je hond.

Verder heb ik precies hetzelfde ''probleem'', ik ga over 3 á 4 jaar ook het huis uit en dan zou ik Koda dolgraag meenemen, maar dat kan ik niet maken tegenover mijn ouders en mijn zusje, dus krijg ik hem in de weekenden waarschijnlijk. Mijn moeder is ook erg eigenwijs en ze heeft zich wel goed ingelezen, maar op sommige gebieden ook totaal niet, en dat heb ik dan wel weer gedaan en dan wil ze soms iets niet van mij aannemen. Als we dan bij de DA komen stel ik die vraag en dan legt de DA het uit en dan is mijn moeder het er wel mee eens.

Dat is 1 van de nadelen als de pup/hond meerdere baasjes heeft in een gezin, tenzij je dat vanaf het begin duidelijk laat merken. Mijn moeder en ik zijn echt de baasjes, en mijn vader en zusje iets minder, en dat weet Koda maar al te goed. Probeer je moeder toch eens mee te nemen naar een lesje puppycursus, zodat ze kan zien wat het is. Je bent op een speelse, leuke en educatieve manier met je hond bezig en alleen dat al is voor mij reden genoeg toch puppy cursus te doen.

We moeten er maar een honden opvoedtips en af en toe wat foto's topic van maken

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 15:21 schreef djkoelkast het volgende:
We moeten er maar een honden opvoedtips en af en toe wat foto's topic van maken

Goed plan toch

Gauw een paar (oude) foto's dan maar om het topic te redden

Rani en Puck:







Rani met konijntjes:




En Noortje met een aantal van haar grote kleine vriendjes

(Dit konijn is dezelfde als die kleine grijs/bruine op de foto met Rani, alleen een paar weken later)

Dat biggetje !

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 16:09 schreef djkoelkast het volgende:
Dat biggetje !

Ja, lief he Nori is ook echt helemaal dol op ze. Inmiddels zijn de biggetjes al een stuk groter dan op de foto, maar Noortje probeert ze elke keer dat ze ze ziet buiten nog te besnuffelen en om hun snuit te likken. Ze vindt ze helemaal fantastisch, al vanaf dat ze geboren zijn

Sorry voor mijn lappen tekst van vandaag! Haha, maar hier kan ik tenminste wat nuttige tips en reacties krijgen!

Wist ik het maar, waarom mijn moeder er zo tegen is. Snap haar achterliggende reden ook totaal niet. Ook waarom ze zo ontzettend kwaad wordt als ik erover begin? Ik snap het niet. (En het is niet zo dat ik haar loop te pushen om te gaan! Heb het nu misschien 3/4 keer opgebracht, maar op een gegeven ogenblik ga ik dat onderwerp ook niet meer aansnijden als ze er telkens maar kwaad om wordt!) Misschien is het haar onzekerheid wel. Maar via een puppycursus zou je denken dat ze dan juist ook meer vertrouwen zou moeten krijgen in haar kunnen! En ik neem aan dat ze nu wel begrijpt dat dit hondje niet is zoals ons oude hondje. Dat was echt een zacht eitje. Die hoefde je vrijwel niet op te voeden!

Maar ja, ik probeer zoveel mogelijk advies in te winnen. En haar dat advies mee te geven. Op een gegeven ogenblik zal ze het toch zelf moeten gaan doen. En het zal vast wel goedkomen. Als we er maar consequent en de tijd voor nemen!

Ahw, dat kuiken en biggie!

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 16:33 schreef Bienelientjee het volgende:
Sorry voor mijn lappen tekst van vandaag! Haha, maar hier kan ik tenminste wat nuttige tips en reacties krijgen!

Wist ik het maar, waarom mijn moeder er zo tegen is. Snap haar achterliggende reden ook totaal niet. Ook waarom ze zo ontzettend kwaad wordt als ik erover begin? Ik snap het niet. (En het is niet zo dat ik haar loop te pushen om te gaan! Heb het nu misschien 3/4 keer opgebracht, maar op een gegeven ogenblik ga ik dat onderwerp ook niet meer aansnijden als ze er telkens maar kwaad om wordt!) Misschien is het haar onzekerheid wel. Maar via een puppycursus zou je denken dat ze dan juist ook meer vertrouwen zou moeten krijgen in haar kunnen! En ik neem aan dat ze nu wel begrijpt dat dit hondje niet is zoals ons oude hondje. Dat was echt een zacht eitje. Die hoefde je vrijwel niet op te voeden!

Maar ja, ik probeer zoveel mogelijk advies in te winnen. En haar dat advies mee te geven. Op een gegeven ogenblik zal ze het toch zelf moeten gaan doen. En het zal vast wel goedkomen. Als we er maar consequent en de tijd voor nemen!

Ahw, dat kuiken en biggie!

Ja, het zal voor haar best even wennen zijn misschien, zo'n ander hondje ineens. Als ik het me goed herinner wilde ze toch ook vrij snel ineens een nieuwe pup, en had ze Jacky via marktplaats gevonden? Misschien heeft ze nu stiekem wel een beetje spijt dat ze toen overhaast een nieuw pupje heeft gekocht, nu Jacky zo anders blijkt dan jullie vorige hondje. Het klinkt een beetje alsof het karakter van Jacky niet helemaal overeenkomt met het karakter en de wensen van je moeder. Misschien heeft ze daar moeite mee om dat hardop te erkennen.

_{En gewoon omdat het kan, mijn favo foto van onze Nori nog een keer. Ze was hier nog maar 3,5 maand oud en zo lief}